Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Ο Πάγκαλος συριΖα...

thumb
Της Τζένης Κ.
Επανειλημμένα έχει ειρωνευτεί ο Θόδωρος Πάγκαλος το ΣΥΡΙΖΑ για τα μικροτσούτσουνα ποσοστά του, τα οποία… κατά τη γνώμη του Αντιπροέδρου, ακόμα και σε στύση, αγγίζουν δεν αγγίζουν το 3%. (Δεν έχει τοποθετηθεί χρησιμοποιώντας ακριβώς τη διάλεκτο του Θάνου Ασκητή, αλλά το νόημα αυτό ήταν…). Αν συνυπολογίσει ωστόσο κανείς όλες τις αποδόσεις και τις αναφορές που έχουν γίνει είτε από τον ίδιο είτε από άλλα στελέχη της Κυβέρνησης, σε πράξεις ακτιβισμού, ετσιθελισμού, τρομοκρατίας κλπ εκπορευόμενες από το κόμμα- κουτσουλιά, θα διαπιστώσει μια αντίφαση. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μεν κοινοβουλευτική ανθυπομισοριξιά, έχει δε περιέργως, ασύμμετρα μεγάλη διασπορά (μελών- τρομοκρατών) στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας. Όποια πέτρα να σηκώσεις (δίπλα σε κάποιον ογκόλιθο της ελληνικής πολιτικής σκηνής) αποικίες συριζιγκιών, εργάζονται νυχθημερόν εναντίον των σωτήρων της χώρας. Και είναι να τσατίζεται κανείς. Όχι για το διασυρμό του κόμματος του Αλέξη. Αλλά γιατί δεν απομένει σε όλους εμάς τους υπόλοιπους η παραμικρή πιθανότητα εμπλοκής ή επιθυμίας εμπλοκής σε πράξη εναντίωσης στην Κυβέρνησης. Τα έχει πάρει όλα εργολαβία ο ΣΥΡΙΖΑ. Νομική- ΣΥΡΙΖΑ. Πορείες- ΣΥΡΙΖΑ. Παρίσι- ΣΥΡΙΖΑ. (Όπως ακούγαμε κάποτε το Τσιπίτα- Πανιώνιος). Και την πρόσφατη παρέμβαση φοιτητών κατά τη διάρκεια βραδιάς αφιερωμένης στον Κώστα Γαβρά στη γαλλική πρωτεύουσα, ο Έλληνας αντιπρόεδρος τις απέδωσε σε Γάλλους αναρχικούς και Έλληνες οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ που υπονομεύουν τη διεθνή εικόνα της χώρας.Τρίζουν τα κόκαλα της Μελίνας που κάποτε προσπαθούσε να ευαισθητοποιήσει τη γαλλική κοινή γνώμη εναντίον του καθεστώτος. Αν ανέπτυσσε αυτές τις δράσεις με τον ίδιο τρόπο σήμερα..., «πασσιονάρια της Κουμουνδούρου» θα την αποκαλούσε ο Αντιπρόεδρος. Οι άλλοτε αυτοεξόριστοι αγωνιστές, σήμερα θα ήτανε εμπαθείς, χαραμοφάηδες, εγκάθετοι της Ριζοσπαστικής Αριστεράς… Γιατί, κατά την άποψη της ελληνικής αντιπροεδρίας, ουδεμία άλλη κατηγορία πολιτών (α… υπάρχουν και οι ΚΚέδες, μην τους ξεχνάμε κι αυτούς) δεν έχει κάτι να της προσάψει. Ουδέποτε πήγε γυρεύοντας προσβάλλοντας, προκαλώντας, λανσάροντας τον παραλογισμό της ως μοναδική αλήθεια. Ουδέποτε έκανε την εμπαθή εκείνη «ερώτηση» που να δικαιολογεί τώρα την εμπαθή αυτή «απάντηση». Την απάντηση που άρχισε να δίνεται σε μικρές δόσεις, από τις πιο απρόβλεπτες πλευρές, (μιας και στο εσωτερικό ο φόβος φυλάει περισσότερο τα έρημα)… Ουδέποτε ερέθισε με τις επιλογές της το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Είναι μύθος ότι η δράση επιφέρει αντίδραση. Η αντίδραση είναι χούι των Συριζαίων… Δεν έχει κανείς λόγο να εξανίσταται, επειδή ο νυν μετρ του επίσημου τραμπουκισμού πήγε να κάνει τη γλάστρα σε προβολή της ιστορικής ταινίας «Ζ» με τον τρόπο που ο διάολος γίνεται θαμώνας στις εκκλησίες… Ο Θόδωρος Πάγκαλος δραστηριοποιείται επ’ αγαθώ της κοινωνίας βεβαίως- βεβαίως. Απλώς, δεν του το συγχωρεί ο ΣΥΡΙΖΑ…
topontiki

Η θέση της Αθήνας το 1979 για την ΑΟΖ Απαράδεκτες τουρκικές προτάσεις για μοιρασιά του Αιγαίου και υφαλοκρηπίδας

An enlargeable topographic map of GreeceImage via WikipediaΤης Φανούλας Αργυρού

Μέρος α’

Ο τουρκικός χάρτης δεν έδιδε υφαλοκρηπίδα στα ελληνικά νησιά και η τουρκική γραμμή οριοθέτησης περιλάμβανε μια μεγάλη περιοχή προς δυτικά. Προς νότια η τουρκική γραμμή δεν προνοούσε υφαλοκρηπίδα ούτε για την Κρήτη.

Στις 24 Ιανουαρίου 1979, η βρετανική πρεσβεία στην Αθήνα ενημερώνει τον κ. T.L.A. Daunt του Νοτίου Τμήματος Ευρώπης στο Φόρεϊν Όφις, για τις πληροφορίες που πήρε από τον τότε Γενικό Διευθυντή του ελληνικού ΥΠΕΞ κ. Ιωάννη Τζούνη, σχετικά με τις διαπραγματεύσεις που είχε η ελληνική κυβέρνηση με την Τουρκία, για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου. Εκ μέρους της Τουρκίας διαπραγματευτής ήταν ο κ. Μπιλτζί.

Δύο χάρτες

Η συνάντηση έγινε στις 23 Ιανουαρίου και είχε ήδη προηγηθεί συνάντηση Ελλήνων και Τούρκων στο Παρίσι τον προηγούμενο Δεκέμβριο, την οποία ο κ. Τζούνης χαρακτήρισε ως σημαντικό βήμα, όταν αμφότερες οι πλευρές συμφώνησαν στο Παρίσι να συζητήσουν την πρακτική οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας, καθώς και η συνάντηση της Βιένης μεταξύ 9 και 12 Ιανουαρίου 1979.

Στη συνάντηση του Παρισιού είχε, επίσης, συμφωνηθεί όπως αμφότερες οι πλευρές παρουσιάσουν χάρτες, με τις απόψεις τους ως προς τη γραμμή των ορίων αυτών. Τελικά στη Βιένη, σύμφωνα με τον κ. Τζούνη, οι Τούρκοι άρχισαν τη συζήτηση που διήρκεσε δύο μέρες, κατά πόσο έπρεπε να δώσουν χάρτη. Τελικά δέχθηκαν να δώσουν χάρτη σε κλειστή συνεδρία. Ένα χάρτη που άφησε έκπληκτους τους Έλληνες για την έκταση των τουρκικών απαιτήσεων. Ο τουρκικός χάρτης δεν έδιδε υφαλοκρηπίδα στα ελληνικά νησιά, δεν λάμβανε υπόψη τις προηγηθείσες ελληνικές θέσεις, η τουρκική γραμμή οριοθέτησης περιλάμβανε μια μεγάλη περιοχή προς δυτικά. Προς νότια και πάλιν η τουρκική γραμμή δεν προνοούσε υφαλοκρηπίδα ούτε για την Κρήτη, πράγμα που οι Έλληνες βρήκαν απαράδεκτο, εγκλώβιζε μεγάλο αριθμό ελληνικών νησιών.

Η πρόταση της ελληνικής πλευράς βασιζόταν στην γραμμή ορίων που περνούσε μεταξύ των ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και των τουρκικών ακτών, και πρότεινε «τρία δάκτυλα» μεταξύ Λήμνου και Λέσβου, Λέσβου και Χίου, και Χίου και Ικαρίας. Η περιοχή νότια της Ικαρίας, τα σύνορα μεταξύ της Δωδεκανήσου και των τουρκικών ακτών είχαν διευθετηθεί με διεθνή συμφωνία του 1932. Οι Τούρκοι δικαιολόγησαν τη γραμμή που πρότειναν, λέγοντας ότι η υφαλοκρηπίδα τους πρέπει να επεκτείνεται, δίχως εμπόδια, στο Αιγαίο πέραν των ελληνικών νήσων, για να μπορούν τα τουρκικά πλοία να έχουν προσπέλαση παραμένοντας στη δική τους υφαλοκρηπίδα. Η ελληνική πλευρά, από την άλλη, επέμενε ότι κανένα ελληνικό νησί δεν έπρεπε να μένει εγκλωβισμένο. Ο Τζούνης δεν μπορούσε να κατανοήσει τη λογική των Τούρκων.

Καθησυχαστικές προτάσεις

Σε μια προσπάθεια να καθησυχάσουν τους Τούρκους, οι Έλληνες προσέφεραν κάποιες δεσμεύσεις, περιλαμβανομένων εγγυήσεων για ελεύθερη διακίνηση για τα τουρκικά πλοία σε περιοχές ελληνικής υφαλοκρηπίδας, ότι καμία πλευρά δεν θα προβεί σε ανακήρυξη αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο, και πως καμία πλευρά δεν θα μεταφέρει επιθετικά όπλα στο θαλάσσιο βυθό στη δική της υφαλοκρηπίδα. Οι Τούρκοι ούτε καν ενδιαφέρθηκαν γι' αυτές τις ιδέες.

Ο κ. Τζούνης, εν πάση περιπτώσει, επέμενε ότι η ελληνική θέση στο θέμα του μη εγκλωβισμού νησιών δεν ήταν διαπραγματεύσιμη. Ο ελληνικός λαός πίστευε ότι οι Τούρκοι θα εκμεταλλεύονταν την κατάσταση, για να διεκδικήσουν κυριαρχία πάνω στα νησιά. Η ελληνική πλευρά δεν ήταν αισιόδοξη για συμφωνία για το θέμα αυτό με τους Τούρκους.

Τουρκικά τα ελληνικά νησιά

Εν τω μεταξύ, είχε προηγηθεί και η αναφορά του κ. Αθανασίου της Ελληνικής πρεσβείας στο Λονδίνο, και πάλιν προς τον κ. T.L.A. Daunt του Νοτίου Τμήματος Ευρώπης στο Φόρεϊν Όφις, ημερ. 17 Ιανουαρίου 1979, όταν ο κ. Αθανασίου τόνισε και εκείνος ότι «κανένα ελληνικό νησί δεν έπρεπε να εγκλωβιστεί, όμως η Ελλάδα είχε δεχθεί την ιδέα η Τουρκία να εξασφαλίσει υφαλοκρηπίδα μεταξύ των προεξοχών των «δακτύλων» μεταξύ των ελληνικών νησιών». Μετά από αυτή την εισήγηση, προφανώς ο Τούρκος διαπραγματευτής κ. Μπιλτζί διαμόρφωσε το τουρκικό αίτημα: Μια γραμμή που περνά διαμέσου του Αιγαίου δυτικά της διαχωριστικής γραμμής. Έθετε αριθμό μεγάλων ελληνικών νησιών σίγουρα μέσα στην τουρκική περιοχή (περιλαμβανομένων της Λήμνου, Λέσβου, Χίου, Ικαρίας, Σάμου, Κως, Ρόδου, Καρπάθου και Κάσου). Η γραμμή δυτικά της Κάσου ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, τόνισε ο κ. Αθανασίου, γιατί υπονοούσε την τουρκική άποψη, ότι η Κρήτη δεν έχει υφαλοκρηπίδα.

Παραθέτουμε το χάρτη που συνοδεύει τα σχετικά έγγραφα και που βρίσκονται στο Βρετανικό Εθνικό Αρχείο. Ο χάρτης έχει την εξής χειρόγραφη σημείωση στα ελληνικά «Τουρκική ''γραμμή'' 11 Ιαν. 79» και διευκρινίζει τις γραμμές 1) Μέση Γραμμή μεταξύ ηπειρωτικών ακτών και 2) επιδειχθείσα υπό Τούρκων «γραμμή».

Ιστορικό (Σύμφωνα με τα βρετανικά αρχεία)

Μετά από πολύχρονες προσπάθειες ερευνών στο Αιγαίο τον Ιανουάριο του 1974 η Ελλάδα ανακάλυψε πετρέλαιο κοντά στη νήσο Θάσο. Τον προηγούμενο Νοέμβριο του 1973, η τουρκική κυβέρνηση έδωσε άδειες σε τουρκική κυβερνητική εταιρεία πετρελαίου να προχωρήσει με εξερευνήσεις σε 27 σημεία του βορειοανατολικού βυθού του Αιγαίου, να σημειωθεί πλησίον των ελληνικών νήσων Σαμοθράκης, Μυτιλήνης και Χίου (όμως εκτός των χωρικών τους υδάτων). Σε κατάθεσή της η Ελλάδα στο Διεθνές Δικαστήριο το 1976, ισχυρίστηκε ότι οι άδειες που έδωσε η Τουρκία παραβίαζαν την υφαλοκρηπίδα ελληνικών νήσων.

Η Τουρκία απάντησε ισχυριζόμενη ότι κατά την ώρα εκείνη η Ελλάδα δεν είχε οριθετημένα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, πέραν των δικών της χωρικών υδάτων.
Αφού ανταλλάχτηκαν σημειώσεις τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 1975 μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, οι υπουργοί Εξωτερικών αμφοτέρων των χωρών συναντήθηκαν στη Ρώμη το Μάιο (του 1975), όπου πάρθηκε απόφαση να καταθέσουν το θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο. Στις 31 Μαΐου 1975, οι πρωθυπουργοί Ελλάδας και Τουρκίας συναντήθηκαν στις Βρυξέλλες και εξέδωσαν κοινό ανακοινωθέν, λέγοντας ότι αποφάσισαν τα προβλήματα μεταξύ των χωρών τους «λυθούν ειρηνικά με διαπραγματεύσεις και όσον αφορά την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου, από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης». Η ελληνική πλευρά ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία υπαναχώρησε στην υποχρέωση αυτή. Με σημείωμά της η Τουρκία, ημερ. 18 Νοεμβρίου 1975, διαφώνησε ότι είχαν συμφωνήσει να παραπέμψουν το θέμα της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο. Η τουρκική πλευρά υποστήριζε ότι θα έπρεπε πρώτα να προηγηθούν διμερείς διαπραγματεύσεις και μόνο τα σημεία των διαφωνιών να αφεθούν για το Δικαστήριο.

Τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1976 βγήκε το «Σισμίκ» για έρευνες σε αμφισβητούμενες περιοχές στο Αιγαίο. Η Ελλάδα μονομερώς παρέπεμψε το θέμα στο Διεθνές Δικαστήριο στις 10 Αυγούστου 1976, ζητώντας από το δικαστήριο να αποφανθεί για τα σύνορα της υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο.

Μετά από έντονες διαπραγματεύσεις, οι 4 δυτικές χώρες, μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, με το ψήφισμα 395 κάλεσαν αμφότερες τις πλευρές να αποφεύγουν εμπρηστικές ενέργειες και μετά από συναντήσεις στη Νέα Υόρκη μεταξύ των υπουργών Εξωτερικών, συμφωνήθηκε να επαναρχίσουν διαπραγματεύσεις στις 2 Νοεμβρίου. Στις 11 Σεπτεμβρίου... Το δικαστήριο ανέβαλε την απόφασή του ενόσω συνεχίζονταν οι διαπραγματεύσεις. Περαιτέρω συνομιλίες έλαβαν χώρα στο Λονδίνο μεταξύ 31 Ιανουαρίου και 4 Φεβρουαρίου 1977, δίχως αποτέλεσμα, όπως και συνομιλίες στο Παρίσι 1 και 2 Ιουνίου 1977...

http://www.sigmalive.com/simerini/politics/reportaz/357585
Enhanced by Zemanta

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ:«Τα πολιτικά κόμματα ακόμη και σήμερα δεν λένε αλήθειες»

Η Δημοκρατική Συμμαχία λέει τα πράγματα με το όνομα τους.

Η πρόεδρος του κινήματος Δημοκρατική Συμμαχία Ντόρα Μπακογιάννη, ολοκλήρωσε την περιοδεία της στους νομούς Έβρου, Ροδόπης και Καβάλας όπου είχε συναντήσεις με εκπρόσωπους της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, φορείς της τοπικής κοινωνίας και εκπροσώπους των παραγωγικών, αγροτικών και επιστημονικών δυνάμεων που δραστηριοποιούνται στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Απαντώντας χθες σε ερώτηση δημοσιογράφων, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στην Καβάλα, για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών η Ντόρα Μπακογιάννη  δήλωσε: « Για τη χώρα οι εκλογές τώρα θα ήταν τεράστια ζημιά. Ούτε η ελληνική οικονομία, ούτε τη μεγάλη και δύσκολη ευρωπαϊκή διαπραγμάτευση που έχουμε μπροστά μας θα υπηρετούσε μια τρίμηνη τουλάχιστον αναστάτωση στην Ελλάδα. Θα σας έλεγα ότι αν μιλούσα ιδιοτελώς η Δημοκρατική Συμμαχία θα ήθελε εκλογές, γιατί αυτό μας βολεύει αυτή την ώρα, αλλά δεν βοηθούν τον τόπο και αυτό πρέπει να είναι το πρωτεύον για όλους.»

Σε  άλλη ερώτηση για το στοιχείο που διαφοροποιεί τη Δημοκρατική Συμμαχία από τα άλλα κόμματα είπε:  «Η Δημοκρατική Συμμαχία λέει τα πράγματα με το όνομα τους. Τα πολιτικά κόμματα ακόμη και σήμερα δεν λένε αλήθειες. Ούτε το ΠΑΣΟΚ τολμά να πει αλήθειες, γι΄ αυτό δεν μπορεί να προετοιμάσει την κοινωνία για όσα πραγματικά  έρχονται, αλλά  ούτε και  η  ΝΔ που λαϊκίζει και υπόσχεται λύσεις χωρίς νέες θυσίες ή κατακεραυνώνει τον αστυνομικό διευθυντή Σερρών γιατί δεν άφησε να κλείσουν τα σύνορα της χώρας.  Η χώρα δεν σηκώνει λαϊκισμούς, δεν ανέχεται δημαγωγίες. Χρειάζεται υπευθυνότητα και σοβαρότητα, ρεαλιστικές λύσεις και αποτελεσματικές προτάσεις. Η άποψη μας είναι ότι το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι το μεγάλο αντιπαραγωγικό κράτος και αυτό πρέπει να αντιμετωπίσουμε τώρα με συγκεκριμένες δράσεις περιορισμού της παρέμβασης του στην οικονομία και όχι να συνεχίσουμε να πιέζουμε τον ιδιωτικό τομέα που είναι ο μόνος που μπορεί να παράγει πλούτο και εισόδημα στη χώρα.»

Σε ερώτηση για τις διεργασίες στην κεντροδεξιά πολυκατοικία η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας απάντησε :  «Δεν έχω δεχθεί τη λογική της πολυκατοικίας, η οποία με ενοχλεί και ιδεολογικά. Η άποψη ότι κάποιος διαθέτει «διαμέρισμα» ή «περιουσία» σε μια πολυκατοικία είναι βαθύτατα αντιδημοκρατική. Κανένας δεν έχει τίποτα, κανένα διαμέρισμα. Εμείς προσπαθούμε να φέρουμε φρέσκο αέρα στην πολιτική προτείνοντας συγκεκριμένες λύσεις. Δεν έχουμε αυταπάτες. Ο δρόμος είναι δύσκολος, αλλά μόνο προβάλλοντας συγκεκριμένες προτάσεις και λύσεις θα μας ακούσει ο κόσμος. Και μόνο μέσα από τις συγκεκριμένες θέσεις θα καταλάβει  ότι πίσω από τη Δημοκρατική Συμμαχία δεν υπάρχει καμιά ιδιοτέλεια, αλλά υπάρχει ο στόχος να συμβάλλουμε στην ανόρθωση του τόπου και να βγούμε από την κρίση. Λυπάμαι που το λέω αλλά  η Ελλάδα δεν θα βγει από την κρίση όταν οι βασικοί πολιτικοί πυλώνες λειτουργούν με την παλιά λογική του «άσπρου»-«μαύρου».»

Τέλος σε ερώτηση για τις εξελίξεις στη Λιβύη η Ντόρα Μπακογιάννη είπε : «Ορισμένοι από εμάς ανέμεναν ότι θα υπήρχε μία έκρηξη κάποια στιγμή στις χώρες της Βόρειας Αφρικής. Ομολογώ ότι δεν περίμενα αυτή την ένταση και αυτή την έκταση του αιματοκυλίσματος που συμβαίνει σήμερα στη Λιβύη. Η διεθνής κοινότητα έχει μεγάλες ευθύνες για όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή, γιατί κάποια στιγμή μπήκαν στη λογική φονταμενταλισμός ή αυταρχισμός. Το δίλημμα όμως δεν ήταν αυτό. Έπρεπε να αντιληφθούν ότι οι λαοί δεν μπορούν πλέον να τα ανεχθούν τα αυταρχικά καθεστώτα και από τη στιγμή που διείσδυσε το internet στις κοινωνίες με αυτό τον τρόπο, κανένα αυταρχικό καθεστώς δεν πρόκειται να επιβιώσει. Άρα η διεθνής κοινότητα κάνοντας τα παιχνίδια των τελευταίων χρόνων με τον Καντάφι, έκανε πολύ μεγάλο λάθος. Αυτή είναι η αλήθεια.  Το είπα εδώ και τρείς μέρες στην πρώτη μου δήλωση για τα γεγονότα στη Λιβύη, ότι δεν μου κάνει εντύπωση ότι  το ΠΑΣΟΚ και κάποια στελέχη του δεν τολμούν να καταδικάσουν με καθαρότητα αυτό το οποίο συμβαίνει στη Λιβύη, λόγω των παλιών σχέσεων και δεσμών που είχαν με το καθεστώς Καντάφι. Τώρα το επαναλαμβάνουν με καθυστέρηση και άλλοι.»

Στις επαφές  που είχε η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας με τον Περιφερειάρχη Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης κ. Γιαννακίδη και τους δημάρχους Κομοτηνής κ.Πετρίδη, Καβάλας κ.Σιμιτζή και Σαππών κ. Ιωαννάκη συζήτησαν τα σημαντικά προβλήματα που εμφανίζονται στο χώρο της αυτοδιοίκησης από την εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης και τις σημαντικές καθυστερήσεις που παρουσιάζονται στη μεταφορά των αρμοδιοτήτων, των πόρων αλλά και του προσωπικού που έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες. Η κ. Μπακογιάννη επεσήμανε στους συνομιλητές της ότι η αδράνεια και οι καθυστερήσεις  της κυβέρνησης στην υλοποίηση των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει είναι μεγάλες και απειλούν να υπονομεύσουν μια σημαντική μεταρρύθμιση όπως είναι η νέα διοικητική διάρθρωση και ο θεσμός της περιφερειακής αυτοδιοίκησης  και οι νέοι δήμοι της χώρας.
         Επίσης επισκέφθηκε στο μειονοτικό χωριό Λύκειο Ροδόπης τις γυναίκες του μειονοτικού μορφωτικού και εκπαιδευτικού συλλόγου γυναικών όπου τόνισε ότι η Δημοκρατική Συμμαχία υπηρετεί την πολιτική  ισονομίας και  ισοπολιτείας στην πραγματική της έννοια. Απάντησε σε ζητήματα ανεργίας και γεωργίας που έθεσε η πρόεδρος του μειονοτικού συλλόγου επισημαίνοντας ότι : «τα προβλήματα είναι ίδια για όλους τους αγρότες. Όπως και όλοι οι εργαζόμενοι που έχασαν τη δουλειά τους. Σήμερα ζούμε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, μια περίοδο όπου η ανεργία σε όλη την περιοχή έχει ανέβει πάρα πολύ, χτυπάει και τον χριστιανικό και μουσουλμανικό πληθυσμό της περιοχής. Ο στόχος για εμάς είναι πώς θα μπορέσουμε εδώ, στη Θράκη, σε αυτό τον εύφορο και παραγωγικό κάμπο, να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε να μπορούν τα νέα παιδιά να ξαναβρούν δουλειά. Όλα τα παιδιά. Αυτός είναι ο στόχος. Είπατε πριν για την αναδιάρθρωση καλλιεργειών, έφτασε η ώρα, πλέον να προχωρήσουμε  με τολμηρά βήματα. Την κουβεντιάζουμε πάρα πολλά χρόνια, τώρα είναι ανάγκη αυτός  ο κάμπος  να αρχίσει να παράγει αγροτικά προϊόντα που να δίνουν εισόδημα  στην οικογένεια του κάθε αγρότη.» Απευθυνόμενη ειδικότερα στις γυναίκες η κ. Μπακογιάννη είπε: «από εσάς περνάει το αύριο των παιδιών σας και το αύριο της εξαιρετικής συμβίωσης σας με το χριστιανικό στοιχείο».
         Στην Καβάλα η Ντόρα Μπακογιάννη είχε ενημερωτικές συναντήσεις με εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας με τους οποίους στο πλαίσιο της προετοιμασίας του προγράμματος της Δημοκρατικής Συμμαχίας είχε χρήσιμη ανταλλαγή απόψεων για τα θέματα της περιοχής. Ειδικότερα συναντήθηκε με το προεδρείο του Επιμελητηρίου Καβάλας και του Εμπορικού Συλλόγου της πόλης από  τους οποίους ενημερώθηκε για τα μεγάλα προβλήματα που δημιουργεί στις επιχειρήσεις της περιοχής ο περιορισμός της ρευστότητας στην αγορά, ο οποίος πλήττει τους μικρομεσσαίους εμπόρους και τους ελεύθερους επαγγελματίες και οδηγεί μέσα στο τελευταίο εξάμηνο σε μεγάλο αριθμό λουκέτων στην αγορά.  Επίσης συναντήθηκε με το προεδρείο της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Καβάλας και της Ένωσης Κτηνοτρόφων Καβάλας με τους οποίους αντάλλαξε απόψεις για τα προβλήματα που εμφανίζονται στον πρωτογενή τομέα, στην προώθηση στις αγορές των προϊόντων που παράγει η πλειοψηφία των μελών της ΕΑΣ Καβάλας. Επίσης συναντήθηκε με τον Πρόεδρο και αντιπρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Καβάλας και συζήτησαν τρόπους αντιμετώπισης της ανεργίας στην πόλη της Καβάλας που σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των τοπικών φορέων πλησιάζει το 25%, ενώ αντίστοιχες συζητήσεις είχε και στις επαφές της με τους εκπροσώπους των επιστημονικών φορέων της πόλης, με τον Πρόεδρο του ΤΕΕ Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και του Ιατρικού Συλλόγου της πόλης.
         Στο πλαίσιο της περιοδείας της η Πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας κ.Ντόρα Μπακογιάννη εγκαινίασε τα γραφεία του κινήματος στην Αλεξανδρούπολη και στην Κομοτηνή, ενώ είχε συναντήσεις με πολίτες που δραστηριοποιούνται στις Ομάδες Πρωτοβουλίας της Δημοκρατικής Συμμαχίας στην Αλεξανδρούπολη, Κομοτηνή και Καβάλα.

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Ανάπτυξη χωρίς μείωση των ελλειμμάτων δεν γίνεται

Του Θ. Σκυλακάκη,
Ευρωβουλευτή του  Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και μέλος  της Δημοκρατικής Συμμαχίας

Το κύριο πρόβλημα της οικονομίας είναι ότι τα ελλείμματα δεν έχουν ακόμα μειωθεί. Φέτος στην καλύτερη περίπτωση θα έχουμε στο τέλος της χρονιάς περίπου 20 δις έλλειμμα. Που πάει να πει ότι ακόμα και φέτος τους τόκους και τα χρεολύσια των δανείων τους πληρώνουμε με λεφτά των δανειστών. Αν δεν είχαμε αυτά τα χρήματα θα είχαμε προ πολλού χρεοκοπήσει. Αν δεν μειώσουμε τα ελλείμματα κατά 15 δις ακόμα, θα χρεοκοπήσουμε. Άλλο τόσο δηλαδή σε σχέση με ότι έχουμε κάνει μέχρι σήμερα.
Χρήματα εκτός από το μνημόνιο και την Ευρωπαϊκή  Κεντρική Τράπεζα  δεν βάζει κανείς στην Ελλάδα. Ούτε το δημόσιο ούτε οι τράπεζες βρίσκουν δανεικά στο εξωτερικό. Και δεν θα βάζει όσο δεν μειώνουμε τα ελλείμματα από τα 20 στα 5 το πολύ διςΑνάπτυξη χωρίς χρήματα δεν γίνεται. Δεν μπορεί να γίνει και δεν πρόκειται να γίνει. Ούτε αναδιάρθρωση μπορεί να γίνει αν δεν μειώσουμε τα ελλείμματα. Γιατί για να μας χαρίσουν μέρος των χρεών, θα πρέπει πρώτα να βεβαιωθούν ότι μπορούμε να πληρώνουμε για το μέρος που απομένει τόκους και χρεολύσια, αν όχι για όλα για ένα τμήμα τουλάχιστον.
Αντί η κυβέρνηση  να ψάχνει πως θα μειώσει τα ελλείμματα, όχι πλέον με οριζόντιες περικοπές επί δικαίων και αδίκων, αλλά σε συγκεκριμένους τομείς με μείωση του κράτους, παλινωδεί και κάνει μισές δουλειές στις διαρθρωτικές αλλαγές, που θα επιταχύνουν την ανάκαμψη, όταν καταφέρουμε να περικόψουμε τα ελλείμματα. Την ίδια ώρα με την υπερφορολόγηση του ιδιωτικού τομέα και την αδυναμία της να περικόψει την φοροδιαφυγή στραγγαλίζει και εξουθενώνει το υγιές κομμάτι της οικονομίας, που είναι το μόνο που μπορεί να μας βγάλει από την κρίση. Όσο για τους φοροφυγάδεςαντί να αλλάξει εκ θεμελίων τον ίδιο τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό στον οποίο υπάρχουν εκτεταμένα φαινόμενα διαφθοράς, κάνει όλο και πιο αυστηρές και αυθαίρετες τις διατάξεις, που τους μόνους που θα διευκολύνουν είναι τους επαγγελματίες εκβιαστές που συνεχίζουν να υπάρχουν στον φοροεισπρακτικό μηχανισμό.
Η Νέα Δημοκρατία από την πλευρά της κάνει ότι  δεν καταλαβαίνει την πραγματικότητα. Δεν έχει οικονομική πολιτική (δεν  λέει πλέον καν τα περί μηδενισμού του ελλείμματος χωρίς θυσίες), και απλώς επαναλαμβάνει μηχανικά την λέξη «ανάπτυξη» και περιμένει να φθαρεί η κυβέρνηση. Δεν έχει βέβαια ποτέ εξηγήσει από πού θα βρεθούν τα χρήματα για «ανάπτυξη» εφόσον κανείς δεν μας δανείζει εκτός από το μνημόνιο κατά του οποίου καταφέρεται.
Κανείς δεν μιλά επίσης για το απλό γεγονός ότι φέτος θα εισπράξουμε από το μνημόνιο 46 δις. Του χρόνου όμως από το μνημόνιο θα πάρουμε μόνο 24 δις και πρέπει να βρούμε 27 δις από μακροχρόνιο δανεισμό στις διεθνείς αγορές που για την ώρα είναι κλειστές και θα παραμείνουν κλειστές όσο δεν μειώνουμε τα ελλείμματα. Το δε 2013 θα πρέπει να βρούμε 38 δις και το 2014 67 δις.
Όσο δεν μειώνουμε  το κράτος και τα ελλείμματα πηγαίνουμε ολοταχώς το τραίνο της ελληνικής  οικονομίας στο βουνό. Ο χρόνος πρόσκρουσης  (αν εντωμεταξύ δεν εκτροχιαστούμε), είναι το 2012. Ο μηχανοδηγός –η κυβέρνηση, έχει χάσει τον έλεγχο- και δεν τολμάει να πατήσει το φρένο. Ο άλλος βασικός επιβάτης, η αξιωματική αντιπολίτευση, λέει ότι πρέπει να πάμε πιο γρήγορα γιατί έχει μια μαγική συνταγή με την οποία την ώρα που θα φτάνουμε στο βουνό θα ανοίξει ένα μαγικό τούνελ και θα βρεθούμε σε ένα καταπληκτικό κόσμο όπου θα τρέχουν όλοι να μας δανείσουν και να επενδύσουν στην Ελλάδα. Η πραγματικότητα είναι ότι βαδίζουμε ολοταχώς προς την πρόσκρουση. Και το χειρότερο είναι ότι αν βρούμε το θάρρος να κάνουμε ακόμα και σήμερα το σωστό, να μειώσουμε το δραστικά κράτος και να προχωρήσουμε τις βαθιές αλλαγές, η Ελλάδα θα μπορούσε μέσα σε δύο χρόνια να περάσει τα χειρότερα και να αρχίσει γρήγορα να ανακάμπτει. Έχουμε τους ανθρώπους. Χρειάζεται όμως πολιτικό θάρρος και στοιχειώδης εθνική συνεννόηση. Να σταματήσει ο λαϊκισμός και να κάνουμε επιτέλους αυτό που πρέπει.

Enhanced by Zemanta

Συνόψιση Σχεδίου Θέσεων του 1ου Συνεδρίου ΔΗΜΑΡ

1. Για να διαμορφωθεί το Σχέδιο Θέσεων στην τελική του μορφή έπρεπε να ξεπεραστούν ορισμένες δυσκολίες εγγενείς του 1ου Συνεδρίου ενός κόμματος, που θα πραγματοποιηθεί σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία.
Οι δυσκολίες αυτές αναφέρονται στο ότι τα μόνα υλικά που είχαμε στη διάθεσή μας να εκκινήσουμε και να στηριχθούμε ήταν η Ιδρυτική Διακήρυξη της ΔΗΜΑΡ, ντοκουμέντο που ήταν μεν προϊόν συλλογικής συναίνεσης από την Ιδρυτική Συνέλευση, αλλά όχι και συλλογικής επεξεργασίας και μετά από ενδελεχή διάλογο ψηφισμένο. Στη διάθεσή μας υπήρχαν τα 28 σημεία, από την πολιτική Ομιλία του Προέδρου στο “Γκλόρια”, που επίσης συνάντησε μια ευρεία συμφωνία, καθώς και λίγες, πολύ λίγες επεξεργασίες και θέσεις τμημάτων ή επιτροπών που τώρα συγκροτούνται. Οι επί μέρους θέσεις σε τομείς δραστηριότητας, ή και σε πολιτικά ζητήματα υποστηρίχθηκαν, (πως αλλιώς θα μπορούσε άλλωστε να γίνει), από την κοινοβουλευτική δουλειά, αλλά και τις τοποθετήσεις στελεχών κατά τη διάρκεια των 7 μηνών παρουσίας της ΔΗΜΑΡ
Επιλέξαμε να παρακολουθήσουμε στην ανάπτυξη των  θέσεων τη δομή της ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ.  
Το συνολικό κείμενο του ΣΧ.Θ. εκδιπλώνεται  στο Προοίμιο και σε 9 κεφάλαια.  
2. Το ΣΧ.Θ. ξεκινάει «Από τη νέα ελπίδα του Ιουνίου 2010 με την Ιδρυτική πράξη της ΔΗΜΑΡ», προσδιορίζοντας ότι ήταν μια αναγκαία πολιτική πράξη για να υπάρξει άμεση απάντηση  στο ολοένα διογκούμενο αίτημα της ελληνικής κοινωνίας για ριζική ανασυγκρότηση του πολιτικού πεδίου και των κομματικών φορέων της χώρας μας μέσα σε πρωτόγνωρες, τουλάχιστον μεταπολιτευτικά, συνθήκες οικονομικής, κοινωνικής, οικολογικής, πολιτισμικής κρίσης, καθώς και για να  διατυπώσουμε  μια ολοκληρωμένη εναλλακτική και αριστερή πολιτική πρόταση.
Προσδιορίζει  τα ταυτοτικά στοιχεία του κόμματός μας «δημοκρατικός σοσιαλισμός, αριστερός ευρωπαϊσμός, μεταρρυθμιστική στρατηγική,  οικολογικός πολιτισμός, και αμέσως μετά καταγράφει το χρονικό των σημαντικών στιγμών της παρουσίας της ΔΗΜΑΡ στην πολιτική ζωή της χώρας και μάλιστα στο σύνολο της επικράτειας στους επτά μήνες που πέρασαν από την ίδρυσή της, υπογραμμίζοντας τελικά μετά το οδοιπορικό ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα αλλά και οι ποιοτικές αναλύσεις των δημοσκοπικών ευρημάτων πιστοποιούν ότι οποτεδήποτε και αν γίνουν εθνικές εκλογές η ΔΗΜΑΡ θα είναι  στη Βουλή με τις δυνάμεις της, με την εμπιστοσύνη των πολιτών. 
3. Το 1ο κεφάλαιο αναφέρεται  στη «ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ».
Στο πολιτικό μας στίγμα πρώτα απ΄όλα όπου υπογραμμίζεται ότι η ΔΗΜΑΡ στοχεύει να εκφράσει τη σύγχρονη δημοκρατική, ευρωπαϊστική, μεταρρυθμιστική, οικολογική Αριστερά. Φιλοδοξεί οι προσδιορισμοί αυτοί  με τον προγραμματικό λόγο της, τις παρεμβάσεις και κυρίως τις πρωτοβουλίες και τη δράση της  να αναγνωρίζονται αμέσως και ευθέως από τους πολίτες της χώρας μας. Πρώτα και κύρια από τις δυνάμεις της εργασίας,  της γνώσης και της τεχνολογίας, τις δυνάμεις του πνεύματος και του πολιτισμού, τις οποίες θέλει να εκφράσει.
Το κείμενο  μετά έρχεται να παρουσιάσει τι ακριβώς  είναι αυτά τα ταυτοτικά στοιχεία μας ο δημοκρατικός σοσιαλισμός, ο αριστερός ευρωπαϊσμός, η μεταρρυθμιστική στρατηγική, ο οικολογικός πολιτισμός. Μέσα από την αφήγηση αυτή προσπαθούμε να δείξουμε τι είναι και τι θέλει η ΔΗΜΑΡ εντελώς επιγραμματικά. Μέσα από την παράθεση της ταυτότητάς της προσπαθούμε να αναδείξουμε γιατί είναι κάτι το ξεχωριστό, το διαφορετικό στον χώρο της αριστεράς και της πολιτικής ζωής της χώρας μας. 
3.1.Πρώτα απ’ όλα, λοιπόν, ο δημοκρατικός σοσιαλισμός. Νοείται ως ένας διαρκής αγώνας για την πραγματοποίηση βαθιών διαρθρωτικών αλλαγών  με σκοπό το ριζικό μετασχηματισμό του κράτους και των κοινωνικών δομών. Ένας αγώνας που στηρίζεται στην αλλαγή των συνειδήσεων και προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή  των δυνάμεων της εργασίας,  της γνώσης και της τεχνολογίας, των δυνάμεων του πνεύματος και του πολιτισμού.
Για τη ΔΗΜΑΡ Σοσιαλισμός και Δημοκρατία αποτελούν πεδία αλληλένδετα. Η δημοκρατία νοείται ως αποκλειστικό πεδίο και στόχος. Γι` αυτό η ΔΗΜΑΡ αντιτίθεται σε κάθε αντίληψη και απόπειρα που επιδιώκει τη βίαιη επιβολή του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού.
Η ΔΗΜΑΡ  φιλοδοξεί να αναδειχθεί ως το κόμμα  των ανοιχτών προοδευτικών οριζόντων  και των ιδεολογικών ρήξεων με τις αγκυλώσεις και τις προκαταλήψεις που ταλάνισαν το αριστερό κίνημα στην Ελλάδα κατά το παρελθόν και εξακολουθούν και σήμερα να το περιχαρακώνουν σε αδύναμες μειοψηφίες απλής  διαμαρτυρίας. 
3.2. Αμέσως μετά αναδεικνύουμε τι ακριβώς εννοούμε με τη σταθερή επιμονή μας ότι η ΔΗΜΑΡ είναι η ευρωπαϊστική αριστερά. Ναι είμαστε εμείς που   ακράδαντα πιστεύουμε ότι η εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων ακόμη και στην εθνική τους διάσταση, ταυτίζεται με τις παγκόσμιες τάσεις ενοποίησης του κόσμου της εργασίας εναντίον της ανεξέλεγκτης δράσης των παγκόσμιων εταιρειών και του διεθνούς χρηματοοικονομικού κεφαλαίου και όχι με τον κατακερματισμό, ταυτίζεται με τη σταθερή και ενεργό θέση της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Η οικοδόμηση συμμαχιών σε επίπεδο κρατών, αλλά και πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για κοινές δράσεις και ενωσιακές πολιτικές είναι ο μόνος δρόμος προοδευτικής διεξόδου από την κρίση και προοπτικής.
Το  σταθερό όραμα της ΔΗΜΑΡ για  μια πολιτικά ενοποιημένη ΕΕ, δημοκρατική, κοινωνικά δίκαιη και οικολογική,  προϋποθέτει σχέδιο,  προτάσεις, συμμαχίες πολιτικές και κοινωνικές, και προπάντων αγώνες για την ενιαία ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση σε προοδευτική κατεύθυνση, τις μακρόπνοες διαρθρωτικές  κοινές πολιτικές, τις πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος και  την ενίσχυση της απασχόλησης, τη διεκδίκηση ενόςνέου προοδευτικού ευρωπαϊκού συντάγματος ομοσπονδιακού χαρακτήρα. 
3.3. Εν συνεχεία παρουσιάζονται τα κύρια στοιχεία που προσδιορίζουν τον αριστερό μεταρρυθμισμό, που έχει νόημα και γόνιμες προοπτικές μόνον όταν επιχειρείται σε κάθε βήμα με τη συμμετοχή, την πάλη και τον έλεγχο των εργαζομένων και των ενεργών πολιτών. Όταν οι συγκεκριμένες λύσεις και πολιτικές που προωθεί εμπνέονται και χαρακτηρίζονται από τις αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της οικολογίας.
Το πρώτο  στοιχείο, που ανέδειξε με την παρουσία της η ΔΗΜΑΡ τους 7 μήνες είναι το ζήτημα του δημοσίου συμφέροντος.  Ως κεντρικό πρόταγμα συσπείρωσης των προοδευτικών πολιτών, οι οποίοι παρακολουθούν με αγωνία την αποδιάρθρωση όχι μόνο του πολιτικού συστήματος αλλά και της ίδιας της εγγύησης της κοινωνικής συνοχής. Δεν ευλογούμε τα γένια μας όταν πούμε πως τουλάχιστον ως έννοια με πρωταρχική σημασία πήρε τη θέση της στον δημόσιο διάλογο της χώρας μετά την ανάδειξή της από την ΔΗΜΑΡ.
Η υπεράσπιση του δημόσιου συμφέροντος είναι  κεντρικό ιδεολογικό πρόταγμα, που μας  επιτρέπει να επικεντρώσουμε τις δράσεις μας γύρω από τις «πολιτικές της κρίσης».
Το δεύτερο  αφετηριακό στοιχείο, αποτελεί η επικέντρωσή  μας στην ανθρώπινη διάσταση της κρίσης και το προστατευτικό δίχτυ της κοινωνικής  προστασίας και δικαιοσύνης που οφείλουμε να διασφαλίζουμε και να συνοδεύει πάντα κάθε προτάσεων για τις αναγκαίες δομικές μεταρρυθμίσεις.
Αμέσως  μετά αναδεικνύουμε δύο παγκόσμια  προτάγματα που προσδιορίζουν και την πλανητική μας αντίληψη και την προσέγγιση μας σε πανανθρώπινες αξίες. Από την μια ο αγώνας μας για την ειρήνη στον κόσμο, κατά των πυρηνικών εξοπλισμών, κατά των στρατευμάτων κατοχής και κατά της βίας. Το Σχ.Θ. θεωρεί ότι  ο εθνικισμός και ο ρατσισμός παραλύουν τη δημιουργική κοινωνική δύναμη και ακυρώνουν τα αισθήματα αλληλεγγύης. Η στάση αλληλεγγύης  απέναντι στους μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα και εντός των συνόρων της  ΕΕ είναι αναπόσπαστο κομμάτι του μεγάλου αγώνα για έναν ειρηνικό και ασφαλή κόσμο για όλους τους λαούς, για κάθε άνθρωπο
Από την  άλλη η ξεκάθαρη αντίληψη μας ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και τα δικαιώματα του πολίτη  ως  παγκόσμιες και καθολικές αξίες. Δεν σχετικοποιούνται στη βάση γεωγραφικών περιοχών και πολιτιστικών ή θρησκευτικών παραδόσεων, ούτε η υπεράσπισή τους εξαρτάται από οικονομικά και κρατικά συμφέροντα ή από εθνικές, θρησκευτικές, ταξικές, «αντιιμπεριαλιστικές» ή άλλες σκοπιμότητες και ιδεολογίες.  
3.4. Η αναφορά μας στη σχέση Αριστεράς και οικολογίας έχει από την αρχή ένα ιδιαίτερο βάρος. H ΔΗΜΑΡ έχει ενσωματώσει στον πυρήνα της συγκρότησής της την πεποίθηση ότι Αριστερά και Οικολογία δεν είναι πλέον δυνατό να λειτουργήσουν χωριστά ως δυνάμεις σφαιρικού μετασχηματισμού. Μαζί όμως μπορούν να συνθέσουν ένα καινούριο όραμα μια προγραμματική καινοτομία για τον κόσμο και τις σύγχρονες κοινωνίες. Αυτό σημαίνει βαθιές αλλαγές στον τρόπο σκέψης και δράσης, στα οράματα, στις αξίες, στις προτάσεις.
Ακριβώς αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Είμαι  βέβαιος ότι θα διαπιστώσετε, καθώς θα διατρέχετε και τις επί μέρους προτάσεις και πολιτικές σε ολόκληρο το ΣΧ.Θ.,   ότι ο ρόλος της αειφορίας και η αντίληψη της οικολογικής εγρήγορσης ενυπάρχει παντού.  
Τέλος, αλλά όχι έσχατο, υπογραμμίζεται ότι η ΔΗΜΑΡ θεωρεί οι δυνάμεις της επιστήμης, της τεχνολογίας και του πνευματικού πολιτισμού στον 21ο αιώνα μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν κινητήρια δύναμη κοινωνικού μετασχηματισμού, τόσο στο επίπεδο των ιδεών όσο και στο επίπεδο της πρακτικής εφαρμογής.
Αναδεικνύεται ότι ο πολιτισμός είναι πολύ σοβαρό ζήτημα που δεν αφορά μόνο τους κρατικούς φορείς ή μόνο τους παραγωγούς τέχνης, καλλιτέχνες και δημιουργούς.
Και σ’ αυτήν ιδίως την εποχή της  ραγδαίας ανάπτυξης των νέων τεχνολογικών μέσων επικοινωνίας και κοινωνικής δικτύωσης επαφής, της κοινωνίας της πληροφορίας, γίνεται έκκληση σε όλους και όλες τους προηγούμενους για την αναστροφή της πολιτισμικής έκπτωσης. 
Κλείνοντας  το 1ο κεφάλαιο αυτό, το κείμενο αναδεικνύει την βασική πολιτική μας στόχευση που συνίσταται στο ότι η ΔΗΜΑΡ στοχεύει να αναδειχθεί ωςκόμμα ευθύνης για την κοινωνία με προτάσεις και εναλλακτικό λόγο, να αμφισβητήσει το παραδοσιακό κομματικό σύστημα και το πρότυπο άσκησης και διαχείρισης της πολιτικής. Έχει  στόχο την συμμετοχή στην άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας για την αλλαγή της κοινωνίας και για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών.
 
4. Στο 2ο κεφάλαιο γίνεται προσπάθεια να προσεγγίσουμε τα στοιχεία που συνθέτουν τη σημερινή παγκόσμια κρίση, μέσα από την εξέλιξη της παγκοσμιοποίησης  την τελευταία εικοσαετία, την μετατροπή του διπολικού κόσμου, πρώτα σε μονοπολικό, μετά την  ιστορική ήττα του «υπαρκτού σοσιαλισμού», αλλά και κατόπιν σε πολυπολικό, μέσα από τη ραγδαία ανάπτυξη των νέων μεγάλων δυνάμεων των χωρών BRIC  αλλά και μέσα από τη δυνητική παρουσία της ΕΕ.
Υπογραμμίζουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ανάδειξης και παγκόσμιας κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, που είναι στη βάση της μεγάλης κρίσης που διερχόμαστε καθώς και τις βαρύτατες συνέπειες της πολύπλευρης κρίσης που προκαλεί η κυριαρχία της επιθετικής οικονομίας στο σύνολο της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, κυριαρχία την οποία ο νεοφιλελευθερισμός ως πολιτικό πρόγραμμα την έχει φέρει στα απώτατα όριά της. Η πολύπλευρη κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση είναι τα συμπτώματα μιας γενικευμένης κρίσης ενός μοντέλου που έχει ανάγει το οικονομικό όφελος και την άμεση αποδοτικότητα, σε ουσία των κοινωνιών.
Γι` αυτό και θεωρούμε ότι κεντρικό ζήτημα σε παγκόσμια κλίμακα σήμερα είναι η επανάκτηση της πρωτοκαθεδρίας της πολιτικής απέναντι στην οικονομία και τις ανεξέλεγκτες χρηματαγορές, και η υπεράσπιση και η διεύρυνση της δημοκρατίας σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης, δηλαδή η δημοκρατική πολιτική διακυβέρνηση της παγκοσμιοποίησης.
Αναδεικνύουμε την προώθηση προτάσεων, που θα κατατείνουν  σε ένα εναλλακτικό πρότυπο δημοκρατικής διακυβέρνησης της παγκοσμιοποίησης στον αντίποδα του σημερινού νεοφιλελεύθερου και αυταρχικού.
Και προτείνουμε  ως το υποκείμενο που θα αποτελέσει την κορυφή αυτής της νέας δημοκρατικής διακυβέρνησης να είναι ο ΟΗΕ στην κορυφή της αρχιτεκτονικής των διεθνών θεσμών  ενισχυμένος και εκδημοκρατισμένος. 
Στη συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία βασικό βήμα προς την  κατεύθυνση της πολιτικής διακυβέρνησης  της παγκοσμιοποίησης είναι η  οικοδόμηση πολιτικών υποκειμένων  τα οποία να μπορούν να έχουν την  κλίμακα και τη δραστικότητα που θα τους επιτρέπουν να αντιλαμβάνονται τα πραγματικά επίδικα αντικείμενα της παγκοσμιοποίησης, να συνειδητοποιούν τα ειδικότερα συμφέροντά τους στον κόσμο, να μπορούν να αντιπαρατεθούν δημιουργικά και συνθετικά με άλλα υπαρκτά και δρώντα να μπορούν να είναι συντακτικές δυνάμεις για την αναβάθμιση των υπαρχόντων και για την ίδρυση νέων θεσμών, πάντα πολιτικού χαρακτήρα, που θα αποκρυσταλλώνουν την κίνηση της μεταρρύθμισης και της αλλαγής στην πορεία της παγκοσμιοποίησης.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, κάνουμε τη  στρατηγική επιλογή υπέρ της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης, επιλογή που εξυπηρετείται από την οικοδόμηση της ΕΕ.
Στη συνέχεια αναφερόμαστε ιδιαίτερα στα χαρακτηριστικά της οικοδόμησης της ΕΕ, τις  ιδιαίτερες μορφές που παίρνει η οικονομική κρίση σε αυτήν και μετά την αποτυχία της στρατηγικής της Λισσαβώνας.
  Και υπογραμμίζουμε  ότι χρειάζεται  εναλλακτικό σχέδιο  και αλλαγή συσχετισμών για αλλαγή πολιτικών στην πορεία οικοδόμησης της ενιαίας Ευρώπης.
Ένα  τέτοιο σχέδιο προϋποθέτει μια ευρωπαϊκή αριστερά που δεν θα είναι μόνο δύναμη αντίστασης, γενικόλογης καταγγελίας και διαμαρτυρίας, αλλά θα καταθέτει κυρίως πειστικές εναλλακτικές προτάσεις απέναντι σε όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ευρώπη και τον κόσμο, Οι δυνάμεις της Αριστεράς σε ευρωπαϊκή κλίμακα,, σε μια ευρύτερη συνεργασία  με τους ευρωπαίους Πράσινους, δεν πρέπει να περιορίζονται, εξαιτίας της ατζέντας που επιβάλλει η κρίση και οι κυρίαρχες δυνάμεις, μόνο και κυρίως στο επίπεδο της οικονομίας. Χρειάζεται να επαναφέρουν δυναμικά την αναγκαιότηταενός Συντάγματος(ή μιας Ευρωπαϊκής Συνταγματικής Συνθήκης) που θα προωθεί την ενοποίηση, ανεξάρτητα από την επιδιωκόμενη μετεξέλιξη του συσχετισμού δυνάμεων στα κράτη-μέλη, με εκλεγμένη απευθείας από τους λαούς της Ευρώπης Συντακτική Συνέλευση, ρόλο που θα μπορούσε να αναλάβει και το εκλεγμένο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Και σε ότι αφορά τα αιτήματα και τις  διεκδικήσεις που σχετίζονται με το ευρώ και την ευρωπαϊκή πολιτική και όπως αναδείχθηκαν μέσα από την  κρίση, μια αριστερή πολιτική στρατηγική οφείλει να περιλαμβάνει πέντε πάγια αιτήματα: Η ΟΝΕ  να πάψει να είναι μόνο ΝΕ. Η ΕΚΤ να «ελέγχεται» από πολιτικούς, δημοκρατικούς θεσμούς. Το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, πέρα από τους τρεις ασφυκτικούς δημοσιονομικούς κανόνες, να συμπληρωθεί και με άλλα κριτήρια, όπως η απασχόληση και η κοινωνική προστασία, καθώς και δείκτες οικονομικής ανάπτυξης. Το ευρώ, ως έχει, να μη στερείται αυτονόητων προϋποθέσεων που συνοδεύουν ένα ενιαίο νόμισμα και το Τραπεζικό σύστημα, οι χρηματαγορές και η αρχιτεκτονική τους πρέπει να υπόκεινται σε ρυθμιστικούς κανόνες.

5. Το 3ο κεφάλαιο αποτελεί και την καρδιά του ΣΧ.Θ. αναφερόμενο στην ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ. Αναφέρεται μιας εξαρχής ότι η κρίση  της χώρας μας έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, αλλά μόνο μέσα από μια ενιαία προσπάθεια Ελλάδας –ΕΕ μπορεί να υπάρξει διέξοδος.

Η ανάγκη μιας  κοινής δημοσιονομικής πολιτικής, μείωσης των ανισορροπιών, κοινής πορεία ανάπτυξης προκύπτει μέσα από  τα αδιέξοδα που θα προκύψουν  σε  περισσότερες υπερχρεωμένες χώρες  της Ευρωζώνης, αλλά και από τις δυσλειτουργίες του συνόλου της Ευρωζώνης.
Γιαυτό  και  σήμερα είναι αναγκαία η σύμπηξη  ενός πολιτικού αλλά και κοινωνικού ευρωπαϊκού μετώπου και η διασφάλιση ευρύτερων συμμαχιών, όχι μόνο από  τις χώρες του νότου, για τη στήριξη του Μόνιμου Μηχανισμού αντιμετώπισης κρίσεων που θα διαδεχτεί το 2013 το υφιστάμενο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας το οποίο θέλουμε οπωσδήποτε.
Η κρίση  στην Ευρώπη αναδεικνύει δυναμικά την  ανάγκη της οικονομικής ευρωπαϊκής διακυβέρνησης. Αυτή, όμως, η προσπάθεια εξόδου από την κρίση σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει με τους  ασφυκτικούς όρους των δημοσιονομικών περιορισμών και της ριζικής ανατροπής του κοινωνικού ευρωπαϊκού προτύπου, όπως  προβλέπονται από το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας», που παρουσιάστηκε από τους Μέρκελ-Σαρκοζί στην Έκτακτη Σύνοδο Κορυφής του Φεβρουαρίου του 2011.
Η Συνταγματική κατοχύρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας αποτελεί  επικίνδυνη επιλογή, με το δεδομένο ότι θα αποκλείει τη δυνατότητα άσκησης εναλλακτικής οικονομικής πολιτικής. Γιαυτό και πρέπει να απορριφθεί.
Η διαδικασία που έχει ξεκινήσει στην ΕΕ επιβλήθηκε στις δυνάμεις που έως τώρα την  αρνούνταν. Δίνει τη δυνατότητα να συντονιστούν και να συνεργαστούν οι δυνάμεις που προωθούν την οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ, να διατυπώσουν τις δικές τους προτάσεις και να ασκήσουν τη μέγιστη δυνατή πίεση ώστε να υιοθετηθούν μέτρα προς τη θετική κατεύθυνση.  

Η ΔΗΜΑΡ εμμένει, με νέους όρους στην πρόταση της ευρωπαϊκής αριστεράς, που έχει πλέον κερδίσει έδαφος,  στην  προώθηση όλων των αναγκαίων  πρωτοβουλιών για την έκδοση του ευρωομολόγου,  καθώς και τη δημιουργία ενός μηχανισμού κοινής διαχείρισης του  χρέους.
Η ΔΗΜΑΡ υποστηρίζει την πρόταση της Συνομοσπονδίας των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων και άλλων για την μεταφορά μέρους του εθνικού χρέους στην ΕΚΤ, που θα μπορούσε να είναι (40%-60%) του ΑΕΠ (πρόταση Γιούνκερ-Τρεμόντι), για κοινή διαχείριση. Η δημιουργία κοινής διαχείρισης δεν θα απάλλασσε τις χώρες από τις υποχρεώσεις τους, αλλά θα περιόριζε το ρόλο των αγορών στις τρέχουσες επιθέσεις σε αυτές.
Χρειάζεται  έκδοση ευρωομολόγων για τη χρηματοδότηση ενός ευρωπαϊκού σχεδίου επενδύσεων στις υποδομές, στις νέες τεχνολογίες και στην οικοανάπτυξη, για προώθηση της οικονομικής ανάκαμψης και της απασχόλησης.
 Η  ΔΗΜΑΡ υποστηρίζει  βραχυ- μεσοπρόθεσμα, πρώτα απ’ όλα, την υλοποίηση  της ανειλημμένης υποχρέωσης  από το Eurogroup του Δεκεμβρίου 2011 για  επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους των 110 δις πέραν του 2020 για όλο το ποσό. Μεσο- μακροπρόθεσμα, και για το σύνολο των δανείων της χώρας,  η ΔΗΜΑΡ υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση οφείλει να  επιδιώξει την αναδιαπραγμάτευση μέσα από την οργανωμένη επιμήκυνση, τη μείωση των επιτοκίων  και αναχρηματοδότηση των ελληνικών χρεών.   
6. Η   ελληνική κρίση, υπογραμμίζουμε στο ΣΧ.Θ., πάντα στο 3ο κεφάλαιο, διαφέρει από την ευρωπαϊκή, και έχει εγχώριες αιτίες που οφείλονται στη κρίση του προτύπου ανάπτυξης.  Η έκφρασή της ως  βαριά δημοσιονομική κρίση που πιέζει πολύπλευρα την ελληνική κοινωνία φέρνει σε αδιέξοδο, οδηγεί σχεδόν σε κατάρρευση, το πελατειακό κράτος των κοινωνικών ανισοτήτων που χτίστηκε επί δεκαετίες στον τόπο μας. 
Για την  εξέλιξη αυτή, οι ευθύνες του ΠΑΣΟΚ  και της ΝΔ, των αλληλοδιάδοχων κυβερνήσεων του δικομματισμού, είναι τεράστιες. Η ΔΗΜΑΡ δεν ταυτίζει γενικώς τα δύο αυτά κόμματα, αλλά θεωρεί ότι και τα δύο οδήγησαν τη χώρα στο τέλμα της διαπλοκής και διαφθοράς, της κρατικοδίαιτης ανάπτυξης ενός μη παραγωγικού ιδιωτικού τομέα, στα τεράστια ελλείμματα και υπέρογκο χρέος καθώς και σε συνθήκες δανεισμού τριτοκοσμικών χωρών. Και αυτό το έκαναν μαζί με την επιχειρηματική ολιγαρχία, τους μεγάλους προμηθευτές του δημοσίου και γενικά τα ισχυρά λόμπι, την ανώτατη νομενκλατούρα του ευρύτερου δημόσιου τομέα (διοικητικά συμβούλια εταιριών του δημοσίου, συνεταιρισμών σε ανώτατο επίπεδο, «επιτροπές», συνδικαλιστικά στελέχη). 
Εδώ ακριβώς  έρχεται και η ιδιαίτερη και  διεξοδική αναφορά μας στην  κρίση του  πολιτικού συστήματος που δεν είναι απλώς η άλλη όψη της δημοσιονομικής κρίσης που ταλανίζει τη χώρα. Συνιστά ταυτόχρονα βασική γενεσιουργό αιτία της και κύριο  ανασταλτικό παράγοντα στην όποια προσπάθεια διεξόδου και ανάκαμψης. 

Αναφερόμαστε  στην ανάπτυξη ενός πολιτικού συστήματος σχετικοποιημένη την ισχύ των νόμων και των θεσμών και παράλληλα με ένα εκτεταμένο πλέγμα  διαπροσωπικών, εξωθεσμικών σχέσεων πολιτικών κομμάτων και πολιτικών με τους πολίτες. Οι  πελατειακές σχέσεις και η διάχυτη παραβατικότητα αποτελούν άτυπο, μεν, αλλά υπαρκτό και διαρκή παρόντα παράγοντα της σύγχρονης κοινοβουλευτικής μας δημοκρατίας.
Υπογραμμίζουμε  ότι η κρίση του πολιτικού  μας συστήματος δεν τεκμαίρεται  μόνο εκ του αποτελέσματος, τη χρεοκοπία  στην οποία οδήγησε τη χώρα.  Είναι  κρίση των δομών που συγκροτούν την αρχιτεκτονική του, κρίση των θεσμών που διασφαλίζουν τη λειτουργία του, κρίση των θεσμών-φορέων της  πολιτικής αντιπροσώπευσης, είναι κρίση δυσκυβερνησίας, είναι κρίση ηθική. Κυρίως όμως είναι κρίση απορρέουσα από τη γενικότερη κρίση του μοντέλου κράτους, για τη διαχείριση του οποίου αναπτύχθηκε και με το οποίο έχει συνδέσει την εξέλιξη και την αναπαραγωγή του.  
Η έξοδος από την κρίση είναι μια  κατ’ εξοχήν πολιτική διαδικασία, που  προϋποθέτει την άρση της κρίσης του πολιτικού μας συστήματος. Προϋποθέτει, δηλαδή, τον εκδημοκρατισμό και την εξυγίανση της πολιτικής ζωής και των πολιτικών κομμάτων, όσο και κυρίως το ριζικό αναπροσανατολισμό των στόχων και της  οπτικής από την οποία απορρέει η πολιτική τους.     Και παραθέτουμε όλες τις προτάσεις που έχουμε κάνει πρωτοποριακά και αφορούν, εκλογικό σύστημα, λειτουργία κυβέρνησης, ευθύνη υπουργών, κομμάτων, οικονομικά, προνόμια, θεσμικά αντίβαρα στην άσκηση της πολιτικής εξουσίας,  διαχωρισμό κράτους εκκλησίας  κλπ. 
  7. Η δημοσιονομική κρίση της ελληνικής οικονομίας ανέδειξε με δραματικό τρόπο τα αδιέξοδα του κοινωνικοοικονομικού προτύπου που οικοδομήθηκε στη χώρα ύστερα από τη μεταπολίτευση.
Γιαυτό  και αναφερόμαστε με διεξοδικό τρόπο στα χαρακτηριστικά αυτού του προτύπου γιατί οι προτάσεις μας για διέξοδο από την κρίση,  αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά στοχεύουν να αλλάξουν.
Εμείς επιμένουμε  ότι υπάρχουν πολιτικές που ανοίγουν το δρόμο για δημοκρατική, αριστερή διέξοδο από τη σημερινή κρίση.
Αυτή  η μάχη θα κριθεί σε τρία μέτωπα:
  • Στην αποφυγή της χρεοκοπίας του δημοσίου και της κατάρρευσης της οικονομίας, που θα την πληρώσουν δραματικά όλοι, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, παράλληλα με την ανεύρεση νέων δυνατοτήτων «ευρωπαϊκής σύγκλισης» στη βάση των αναδιανεμητικών πολιτικών με κοινωνικό χαρακτήρα. 
  • Στην ανατροπή της σημερινής άδικης κατανομής των βαρών σε βάρος των αδύνατων στρωμάτων, με την αύξηση των δημοσίων εσόδων μέσα από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της παραοικονομίας και όχι μέσα από νέους έμμεσους φόρους, καθώς και με την καταπολέμηση της ακρίβειας και τον περιορισμό της δημόσιας σπατάλης. Στην προοπτική της δίκαιης κατανομής των μελλοντικών πλεονασμάτων.
  • Στην υλοποίηση μιας αναπτυξιακής πορείας, που θα τονώνει την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων με τρόπο που σέβεται τα εργασιακά δικαιώματα, δημιουργεί απασχόληση, αυξάνει τα εισοδήματα, διασφαλίζει την αειφορία των πόρων, την προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής. Μιας αναπτυξιακής πορείας έξω από το πελατειακό σύστημα, υπέρ των πολιτών, με σεβασμό στο περιβάλλον, εστιασμένη παρέμβαση στο κράτος, αποκέντρωση στους θεσμούς, προώθηση δομικών μεταρρυθμίσεων, δυναμική συμμετοχή στο ευρωπαϊκό πλαίσιο

Για την  αντιμετώπιση και αποτροπή  των  μέτρων λιτότητας, των σημερινών  και αυτών που έπονται, αλλά και  για την προώθηση και επιβολή αντιπροτάσεων και το σημαντικότερο για την αλλαγή αυτών των μέτρων απαιτείται η μεγαλύτερη δυνατή συσπείρωση των συνδικάτων και των εργαζομένων. Βεβαίως το συνδικαλιστικό κίνημα πόρρω απέχει από το να βρίσκεται στις καλύτερες στιγμές του. Και κάνουμε ιδιαίτερη μνεία και κριτική σε όλες τις παρατάξεις για την ιδιαίτερη ευθύνη που έχουν η καθεμία αλλά και για την υποχρέωσή τους να ανακάμψει ο εργατικός συνδικαλισμός.
Και φυσικά καλούμε  τον κόσμο της εργασίας στη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή, πρώτα απ΄όλα στα  πρωτοβάθμια σωματεία, για συλλογική διεκδίκηση και υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.  
8. Το κεφάλαιο 4 είναι το κεφάλαιο των προγραμματικών προτεραιοτήτων. Η ΔΗΜΑΡ προβάλλει σήμερα  το αίτημα ενός προτύπου ανάπτυξης, με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφορία για την παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας μας, με διεύρυνση της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής. Οι στοχεύσεις μας αφορούν:
-Την  ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης σε όλες τις πολιτικές και στην ανάδειξη της αειφορίας ως βασικού κριτηρίου των επιλογών σε όλους τους τομείς, στη γεωργία, τη βιομηχανία, τον τουρισμό, την ενέργεια και εν γένει στις υπηρεσίες.
-Την  κοινωνία και οικονομία της γνώσης και της τεχνολογίας σε συνθήκες προϊούσας διεθνοποίησης. Στην αντιμετώπιση της περιθωριοποίησης και την   ολόπλευρη σύγκλιση με την ΕΕ.
-Την  διασφάλιση κοινωνικού κράτους γενικής εφαρμογής, με αναδιανομή του εισοδήματος, με καταπολέμηση της ανεργίας στην κατεύθυνση της πλήρους απασχόλησης, με διαρκή βελτίωση της κοινωνικής προστασίας, ασφάλειας, υγείας και διαβίωσης, καθώς και με επέκταση της πρόσβασης στα  βασικά δημόσια αγαθά.
Στο κεφάλαιο αυτό υπάρχουν όλες οι ιδέες και  προτάσεις μας για όλα τα μεγάλα ζητήματα.
Είναι ένα κεφάλαιο άνισο. Έχει κομμάτια πολύ καλά επεξεργασμένα που αντανακλούν συλλογική δουλειά, πχ παδεία (με τον διάλογο που έχει αναπτυχθεί σίγουρα θα γίνει ακόμη πιο καλό) και έχει και κομμάτια ατομικών περίπου συμβολών.
Είναι το τμήμα των θέσεων που πρέπει να έχουμε τη φιλοδοξία, φθάνοντας στο  συνέδριο, να το έχουμε εμπλουτίσει εξαιρετικά, μέσα από τις συλλογικές συμβολές, τα αποκρυσταλλώματα των ημερίδων, που έχουν προγραμματιστεί, αλλά και μέσα από την ατομική συμβολή μελών και φίλων στην επικράτεια. 
9. Τo 5o κεφάλαιο αναφέρεται στην ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ της ΕΛΛΑΔΑΣ
Στη νέα  διεθνή κατάσταση η Ελλάδα οφείλει  να ασκεί πολυδιάστατη εξωτερική  πολιτική. Πρέπει να διερευνήσει και  να αξιοποιήσει τις δυνατότητες  συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα  με τις μεγάλες, αναπτυσσόμενες οικονομίες της Ρωσίας, της Κίνας, της Ινδίας, κ.λπ., αλλά και χώρες που μας προτείνουν στρατηγική συνεργασία βάθους, όπως το Ισραήλ. Η αντιρρόπηση, έναντι των σημερινών μονόπλευρων σχέσεων με τις ΗΠΑ, θα εξασφαλίσει μεγαλύτερα περιθώρια ελευθερίας και ελιγμών στην εξωτερική μας πολιτική προς όφελος των εθνικών μας συμφερόντων.
Η αναζωογόνηση της συνεργασίας στον ενεργειακό τομέα, στον εμπορικό, ευρύτερα τον  οικονομικό τομέα, με τις χώρες αυτές  πρέπει να  αποτελεί στρατηγικό αίτημα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής  που πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο της προσοχής Η θέση της χώρας σε μια περιοχή, όπου υπάρχουν χρόνια προβλήματα και βρίσκουν την έκφρασή τους παλιές και σύγχρονες διεθνείς αντιθέσεις, προσδίδει ιδιαίτερη σημασία στην εξωτερική της πολιτική και στις επιλογές που γίνονται    στο πεδίο αυτό.
H ΔΗΜΑΡ  θεωρεί  ότι η εξωτερική πολιτική  της χώρας οφείλει:
-να βρίσκεται στο πλευρό όσων αγωνίζονται για την υπεράσπιση της διεθνούς νομιμότητας και να αντιτίθεται στις επεμβάσεις και τους πολέμους.
-να προωθεί την ειρηνική λύση των διαφορών με τις γειτονικές χώρες, θέτοντας τέλος στο κυνήγι των εξοπλισμών.
Ειδικώτερα:
-Να  στηρίζει μια δίκαιη λειτουργική   και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό, δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας  με πολιτική ισότητα όπως περιγράφεται  από τα σχετικά ψηφίσματα του  ΟΗΕ. και να προνοεί για τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας από ενιαίο σε ομοσπονδιακό κράτος, με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια, μία διεθνή προσωπικότητα.
-Να  υποστηρίζει την ευρωπαϊκή πορεία  και ένταξη της Τουρκίας στην  ΕΕ, υοστηρίζοντας ότι τα  προβλήματα  στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μπορούν και πρέπει να επιλυθούν με διάλογο στη βάση του διεθνούς δικαίου.
-Να  επιδιώκει την άμεση απεμπλοκή  και οριστική διευθέτηση του  προβλήματος της ονομασίας της  FYROM με την υιοθέτηση μιας σύνθετης  ονομασίας γεωγραφικού ή χρονικού προσδιορισμού, έναντι όλων,
Να θεωρεί την ευρωπαϊκή προοπτική των  κρατικών οντοτήτων της ΝΑ Ευρώπης  ως την βέλτιστη εξέλιξη  για τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή 
-Να  υποστηρίζει τον σταθερό προσανατολισμό  της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή  πορεία της Σερβίας
-Να  συμμετέχει ενεργά σε διεθνείς  πρωτοβουλίες για δικαιοσύνη  και ειρήνη στην Εγγύς Ανατολή
-Να εκφράζει την αλληλεγγύη της και στο αίτημα για ελευθερία και δημοκρατία που εξαπλώνεται στο σύνολο σχεδόν των χωρών του αραβικού κόσμου. 
10. Στο κεφάλαιο 6 επισημαίνουμε ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν δεν κινηθούν ξανά στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής όλοι και όλες οι προοδευτικοί και αριστεροί πολίτες. Γνωρίζει όμως πολύ καλά πως αυτός ο κόσμος πρώτα και κύρια είναι απογοητευμένος από την ίδια την πορεία της Αριστεράς των τελευταίων χρόνων.
 Γιαυτό  ζητώντας την ενεργό στήριξη, τη συμπόρευση και τη συμμετοχή τους στο εγχείρημά της, πρώτα απ΄ όλα, στέκεται  αυτοκριτικά και αναστοχαστικά σε σχέση με τη πορεία και δράση, τις αδυναμίες μελών και στελεχών της μέσα από τη διαδρομή και κεντρική τους ευθύνη για τα εγχειρήματα των προηγούμενων κομματικών σχηματισμών της Αριστεράς.
 Γιαυτό  και δεσμεύεται, παράλληλα με  τη διαμόρφωση μιας ρεαλιστικής  και υπεύθυνης πρότασης εξόδου  από την κρίση, να ενισχύσει μεθόδους και πρακτικές που θα φέρνουν την «πολιτική στους πολίτες» και τους «πολίτες στην πολιτική». Να αφήσει πίσω του την Ελλάδα της χρεοκοπίας και της παρακμής. Να αναδεχθεί ως η Αριστερά της δημιουργίας, της κριτικής σκέψης και της πολιτιστικής αναγέννησης.

11. Με το 7ο κεφάλαιο που αναφέρεται στο Εναλλακτικό Σχέδιο ΣΥΓΚΛΙΣΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ κλείνουμε στην ουσία και το ΣΧ.Θ.  Αναφερόμαστε σtην πολιτική μας πρόταση.

Στις  σημερινές ιδιαίτερα κρίσιμες για  τον τόπο συνθήκες, προέχει η χάραξη μιας μακροπρόθεσμης εθνικής στρατηγικής, που να στοχεύει στην άρση της κρίσης και των αιτίων που τη δημιούργησαν, καθώς  και στη δημοκρατική ανασυγκρότηση της Ελλάδας, μέσα από βαθιές μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Αυτό είναι το πρόταγμα της πολιτικής της ΔΗΜΑΡ και της προγραμματικής αντιπολίτευσης που ασκεί 
Υπό αυτό το πρίσμα, η ΔΗΜΑΡ, επιδιώκει να διαμορφωθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις σε επίπεδο προγραμματικών θέσεων, πολιτικών προτάσεων, φερεγγυότητας προσώπων, για την υλοποίηση μιας εναλλακτικής προοπτικής προοδευτικής διακυβέρνησης μέσα από τη σύγκλιση ευρύτατων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Για τη δημιουργία ενός συνασπισμού δυνάμεων στρατευμένων στην υπόθεση της δημοκρατικής ανασυγκρότησης της Ελλάδας μέσα από βαθιές μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας.
  Αυτή η ευρεία  συμπαράταξη δυνάμεων  στο πολιτικό πεδίο  πρέπει να  περιλαμβάνει  δυνάμεις της δημοκρατικής  αριστεράς, της πολιτικής οικολογίας και της σοσιαλδημοκρατίας, παραμένοντας ανοικτή σε κάθε προοδευτικό πολίτη με  θέσεις συμβατές  με το σχέδιο αυτό, υπερβαίνοντας το κυρίαρχο πολιτικό στερεότυπο.  
Σήμερα  προοδευτικοί πολίτες, πολίτες στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς και της οικολογίας καθώς και αριστεροί  και κεντροαριστεροί, που επένδυσαν με την ψήφο τους αλλά και τη στράτευσή τους στο ΠΑΣΟΚ, αναζητούν διέξοδο   από την κρίση και άλλες πολιτικές που θα προωθούν ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης, που θα σέβεται το περιβάλλον και θα υπερασπίζεται τα κοινωνικά δικαιώματα. Η  ΔΗΜΑΡ θεωρεί ότι είναι αναγκαίο να κτίζονται,  περισσότερο από άλλες φορές,  γέφυρες διαλόγου και κοινής δράσης με τον κόσμο αυτόν. Έτσι προσβλέπει στην οικοδόμηση ενός πλατιού προοδευτικού ρεύματος στην ελληνική κοινωνία ικανού να εμπνεύσει κοινωνικές και κυρίως πολιτικές συμμαχίες με δυνατότητες να συμβάλουν στη συγκρότηση  πλειοψηφίας και προοδευτικής διακυβέρνησης του τόπου.  
12. Τέλος αλλά όχι έσχατο.  Επιλέξαμε να επεξεργαστούμε και να παρουσιάσουμε στο ΣΧ.Θ. το 8ο κεφάλαιο, ένα  13 σέλιδο για τη Νεολαία του 21 ου αιώνα.  Επειδή για τη ΔΗΜΑΡ σύγχρονη πολιτική για τη νεολαία σημαίνει, τελικά, να διακρίνει εγκαίρως και να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις ιδιαιτερότητες που συνθέτουν, μέσα στις υφιστάμενες συνθήκες, το πλαίσιο στο οποίο διαβιούν οι νέοι άνθρωποι. Να  επιχειρεί μαζί τους σε όλα τα πεδία, όπου η νεολαία έχει μια ιδιαίτερη διάσταση και ρόλο να καταγράψει τις συνολικές τις προτάσεις της,  συμβατές με όλο το πολιτικοιδεολογικό πλαίσιο που παρουσιάστηκε στο ΣΧ.Θ. Και από τη θέση μας αυτή να μπορούμε να καλούμε τους νέους και νέες να πυκνώσουν τις γραμμές μας. 

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Διπλή χρεοκοπία

«Βλάπτουν και οι δύο τη Συρία το ίδιο»
Κ. Καβαφης

Η νέα διαχωριστική γραμμή στην πολιτική ζωή της χώρας προκύπτει από τη σύγκρουση μεταξύ των δυνάμεων του λαϊκισμού και της υπευθυνότητας. Είναι ανησυχητικό ότι, παρά την κρίση, οι δυνάμεις του λαϊκισμού ακόμη και σήμερα καλά κρατούν. Η τελευταία εβδομάδα ανέδειξε για μια ακόμη φορά τις σοβαρότατες αδυναμίες των δύο μεγάλων κομμάτων. Οι Ελληνες πολίτες είδαν, με αφορμή κυρίως το θέμα της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, απίθανες σκηνές από ένα θέατρο του παραλόγου.

Τον Ιούλιο του 2010 ο κ. Σαμαράς, πρότεινε προφορικώς (και όπως πληροφορούμαι και εγγράφως) στην τρόικα την αξιοποίηση μέρους της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Την προσδιόρισε -με αξιοσημείωτη ακρίβεια- στο ποσόν των 50 δισ. ευρώ και εκτίμησε ότι η αξιοποίησή της μπορεί να γίνει σε δύο χρόνια. Λίγους μήνες μετά, ο πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου αποδέχθηκε «αμάσητη» αυτή τη λογική και ανέλαβε την ίδια δέσμευση τρεις με τέσσερις φορές δημόσια. Στη συνέχεια, οι τεχνοκράτες της τρόικας τα παίρνουν όλα αυτά «τοις μετρητοίς», τα υιοθετούν χωρίς μελέτη και τροποποιούν αναλόγως τα συμφωνηθέντα, θεωρώντας ότι μπορεί να γίνουν μέσα σε πέντε χρόνια. Σπεύδουν, δε, να τα ανακοινώσουν οι ίδιοι στον ελληνικό λαό.

Εδώ αρχίζουν οι σκηνές απείρου κάλλους: η Ν.Δ. κατ' αρχάς πανηγυρίζει γιατί «έρχονται στην πολιτική της». Αντιδρούν όμως τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ξεσπάει σάλος. Η Ν.Δ. αναθεωρεί, αναγνωρίζοντας μόνο τα 50 δισ. ευρώ ως δική της θέση και καταγγέλλει την αξιοποίηση που πρώτη η ίδια είχε εξαγγείλει ως «ξεπούλημα» (πάντα παρέα με την καθεστωτική Αριστερά). Το αποκορύφωμα: η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο κ. Παπανδρέου, ξεχνώντας όλα όσα έλεγαν δημοσίως, αλλά και όλα εκείνα με τα οποία δεσμεύτηκαν κατά τις συζητήσεις για την παρακολούθηση της εφαρμογής του Μνημονίου, ύστερα από δεκάδες πολιτικές πιρουέτες, κατέληξαν να εξαγγείλουν νόμους και φραγγέλια για την πώληση της δημόσιας περιουσίας. Ανακοινώνουν ακόμη και πρόβλεψη απαγόρευσης πώλησης στην αναθεώρηση του Συντάγματος.

Αυτός ο πολιτικός τραγέλαφος γεννά στους πολίτες πολλά ερωτήματα: Ακόμη και τώρα που βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού είναι δυνατόν τα δύο μεγάλα κόμματα, αν και δηλώνουν ότι είναι υπέρ της αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, όταν φοβηθούν το συγκυριακό πολιτικό κόστος να αρνούνται βασικές πολιτικές τους θέσεις; Μπορούν να καταλήγουν στο λαϊκιστικό «δεν πωλείται τίποτα», όταν όλοι γνωρίζουν τη σκληρή αλήθεια ότι για να μειωθεί σε απόλυτους αριθμούς το υπέρογκο δημόσιο χρέος, πρέπει να πωληθεί δημόσια περιουσία; (Βεβαίως και ορθώς κανείς δεν μιλάει για μνημεία, παραλίες, περιοχές ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους κ.λπ.). Τέλος, δεν γνωρίζουν όλοι ότι το μεγάλο πρόβλημα για την όποια αξιοποίηση είναι οι περίφημοι «καταπατητές», αλλά και η έλλειψη, ακόμη και σήμερα, σύγχρονου Κτηματολογίου και Δασολογίου, για τα οποία δεν λένε και δεν κάνουν κάτι για να τα αντιμετωπίσουν;

Είναι προφανές ότι η πολιτική δεν μπορεί να κερδίσει την αξιοπιστία της όταν με τις πράξεις και τις επιλογές της διαψεύδει τη ρητορική και τις εξαγγελίες της. Δυστυχώς, όμως, παρά την κρίση τα μεγάλα κόμματα και οι δυνάμεις της καθεστωτικής Αριστεράς πορεύονται ως να μην έχει συμβεί τίποτα σ' αυτό τον τόπο.

Ετσι, βλέπουμε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να παίρνει πίσω, μέσα σε χρόνο-ρεκόρ, μια ρύθμιση για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων που έδινε το δικαίωμα σε δικηγορικές εταιρείες να ανοίγουν γραφεία σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Το επάγγελμα έγινε τώρα «μισόκλειστο». Ετσι θα ζήσουμε τον παραλογισμό, ελληνικές δικηγορικές εταιρείες να μπορούν να έχουν γραφεία στις χώρες όλης της Ευρώπης, αλλά όχι σε πόλεις της Ελλάδας. Ακούμε έκπληκτοι, επίσης, την κυβέρνηση να λύνει το πρόβλημα της σύγχυσης που δημιούργησε με τους ημιυπαίθριους με μια απλή έκφραση συγγνώμης, γιατί ο υφυπουργός δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με τους υπουργούς.

Η ουσία είναι η εξής: κυβέρνηση που δεν πιστεύει στην πολιτική που εφαρμόζει, εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να φέρει και θετικό αποτέλεσμα για τον τόπο. Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση, η Ν.Δ. θέλει να εμφανίζεται ως υποτιθέμενη εναλλακτική πρόταση. Η Ν.Δ. η οποία έσπευσε να καταγγείλει ως «φασιστική»(!) την απόφαση του αστυνομικού διευθυντή Σερρών να μην επιτρέψει το κλείσιμο των συνόρων της χώρας από μερικές δεκάδες διαδηλωτές. Επέλεξε να καταψηφίσει το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, το οποίο ήταν σε όλες της τις προγραμματικές δεσμεύσεις και προεκλογικές εξαγγελίες από το 1985 και μετά.

Συμπέρασμα: τα δύο μεγάλα «κόμματα εξουσίας» ακολουθούν την πορεία που οδήγησε ώς εδώ την ελληνική οικονομία. Το σοβαρότερο είναι ότι οι εξελίξεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη δοκιμάζουν την κοινωνική συνοχή της χώρας και την πολιτική βιωσιμότητα του προγράμματος διάσωσης του τόπου. Οι χώρες δεν χρεοκοπούν απλώς, διότι δεν μπορούν να πληρώσουν. Χρεοκοπούν όταν το πολιτικό τους σύστημα έχει τόσο απαξιωθεί ώστε δεν μπορεί πλέον να φέρει σε πέρας τις δύσκολες αποφάσεις που απαιτούνται για τη σωτηρία τους.

Άρθρο Ντόρας Μπακογιάννη στην εφημερίδα Καθημερινή της Κυριακής

Σάββατο 19 Φεβρουαρίου 2011

Σημαντικές προτάσεις για να αλλάξει όψη η Σύρος

Syros, Ano Syros und ErmoupolisImage via WikipediaΤου Γιάννη Μανούσου
 
Ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του Δήμου για υποβολή προτάσεων για τα Ολοκληρωμένα Σχέδια Αστικής Ανάπτυξης σας παραθέτω περιληπτικά κάποιες ενδεικτικές δράσεις. Φυσικά εδώ θα ήθελα να σας αναφέρω ότι ο χρόνος που είχαμε για τις προτάσεις μας ήταν απελπιστικά ασφυκτικός.  

             Κύριοι του δημοτικού συμβουλίου  από τις προτάσεις που σας  κάνω, κάποιες από αυτές είναι  άμεσα  υλοποιήσιμες με μικρό κόστος και κάποιες μπορεί να φανούν ουτοπικές αλλά τα πάντα είναι θέμα οράματος και πολιτικής βούλησης.

Ενδεικτικές Δράσεις

Δράσεις για τη βελτίωση της  ενεργειακής αποδοτικότητας των δημοτικών  κτιρίων και χώρων, επέκταση της χρήσης ήπιων μορφών ενέργειας.

      Σύμφωνα με την μόδα της εποχής εδώ θα  έπρεπε να σας προτείνω να βάλετε φωτοβολταϊκά πάνω στα δημοτικά κτίρια για να καλύψετε μέρος των αναγκών σας σε ηλεκτρική ενέργεια, δεν υπάρχει όμως μεγαλύτερο λάθος και θα εξηγήσω γιατί.

     Με την σημερινή τεχνολογία  και τις τρέχουσες τιμές της  αγοράς για να παράγεις 10 kwh με φωτοβολταϊκά πάνελ πρέπει να επενδύσεις περί τα  45.000 ευρώ και να δέσμευσης 150 τετραγωνικά ταράτσας με ότι αυτό συνεπάγεται για την αισθητική υποβάθμιση παραδοσιακών ιστορικών κτιρίων σαν της Ερμούπολης (τα κτήρια αυτά πρέπει να φαίνονται ωραία και από ψηλά). Φυσικά εδώ θα πρέπει να υπογραμμίσω ότι δεν χρειάζεται η παραγωγή 10 μόνο kwh αλλά αρκετές φορές περισσότερα για να καλύψεις τις ανάγκες υπαλλήλων που καταναλώνουν ενέργεια χωρίς σύνεση και ενός ενεργοβόρου κτιρίου. Θα μου πείτε τώρα, και πια είναι η λύση; Αντί να παράγεις ενέργεια καλύτερα είναι να καταναλώνεις έξυπνα  εξορθολογικεύοντας την χρήση από τους υπαλλήλους, και μειώνοντας ακόμη περισσότερο την κατανάλωση με τα όπλα που σου δίνει η σημερινή τεχνολογία. Θα μπορούσες δηλ. να γλυτώσεις την κατανάλωση των 10kwh αλλάζοντας μόνο 30 συμβατικούς υπολογιστές με νέας τεχνολογίας PC που ονομάζονται NETTOP  ή MINI PC μαζί με τις οθόνες τους που αντί για συμβατικές θα πρέπει να είναι τεχνολογίας LED (energy star A+) και όλα αυτά με κόστος το πολύ 18.000 ευρώ, άρα γλυτώνεις άμεσα τουλάχιστον 27.000 χιλιάδες ευρώ ανά 10kwh παραγόμενης ενέργειας από φωτοβολταϊκά. Εκτός τώρα από την οικονομία ενέργειας κατά περίπου 80% με αυτούς τους υπολογιστές, εξοικονομούμε και άπειρο χώρο γραφείων, γιατί δεν έχουν τις μονάδες μαζί με τα καλώδια αλλά μόνο ένα μικρό κουτάκι στο πίσω μέρος της οθόνης που συνδέεται και με τα περισσότερα περιφερειακά του, ασύρματα. Φυσικά θεωρώ αυτονόητο ότι από εδώ και πέρα ο Δήμος δεν θα πρέπει να αγοράζει καμία συσκευή που να μην είναι πιστοποιημένη με Energy Star A+.

Σε αυτό το σημείο σας παραθέτω μια φωτογραφία μίας μάρκας για να καταλάβετε, υπάρχουν όμως παρόμοια  προϊόντα και σε αρκετές άλλες μάρκες.

Η βιώσιμη αναβάθμιση του φυσικού και  δομημένου περιβάλλοντος.

Προστασία και ανάπτυξη φυσικής  κληρονομιάς. Ανάδειξη και προστασία  μνημείων εντός του  αστικού ιστού. Αποκατάσταση και ανάδειξη με λειτουργική  αξιοποίηση ιστορικών  περιοχών ή/και κτιρίων του αστικού χώρου για την προστασία και ανάδειξη της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς

              Εδώ προτείνω συγκεκριμένες λύσεις, εφικτές, κυρίως προσιτές ως προς το κόστος, και με μεγάλη προστιθέμενη αξία τόσο για το νησί όσο και για τους κατοίκους του.

     Η κυριαρχία της εικόνας στην  σημερινή εποχή είναι δεδομένη. Στα διαφημιστικά τουριστικών  περιοχών ανά τον κόσμο, εκτός  από τις φυσικές ομορφιές που  υπερτονίζονται (πράγμα που δεν  υστερούμε φυσικά), κυρίαρχο λόγο  έχουν και τα τέλεια φωτισμένα κτίρια. Αυτό το αποτέλεσμα επιτυγχάνεται με τους φωτισμούς led, παράδειγμα τέτοιου φωτισμού στην Αθήνα είναι οι καμινάδες στο Γκάζι στην Πειραιώς. Οι φωτισμοί με LED εκτός από το πανέμορφο φωτιστικό αποτέλεσμα είναι και απίστευτα χαμηλής ηλεκτρικής κατανάλωσης σε σχέση με τους παραδοσιακού προβολείς.

      Η πρόταση είναι να φωτιστεί  από εταιρίες με αυτήν την  ειδίκευση η ''Βενετία'' της Σύρου,  που έως τώρα για κάποιον  ανεξήγητο για μένα λόγο είναι  στο σκοτάδι αν και είναι  ένα από τα ωραιότερα κομμάτια του νησιού μας και το πρώτο που βλέπει ο επισκέπτης μπαίνοντας στο νησί. Μετά πρέπει να φωτιστεί με τον ίδιο τρόπο και όλο το κτίριο του λιμεναρχείου μαζί με την σχολή εμποροπλοιάρχων, και τέλος, σε πρώτη φάση τουλάχιστον, πρέπει να φωτιστεί η οδός Ερμού σε συνδυασμό με το Δημαρχιακό Μέγαρο και την Πλατεία Μιαούλη αντιμετωπίζοντας τα ως σύνολο και όχι το καθένα ξεχωριστά.

       Άλλη πρόταση πάνω στο ίδιο  θέμα θα μπορούσε να ήταν  και η αισθητική αναβάθμιση  και επέκταση κατά πλάτος του  Λιμενοβραχίονα μέσα από έναν διεθνή αρχιτεκτονικό ή και  καλλιτεχνικό διαγωνισμό  για την ανάδειξή του ως ακόμα ένα σήμα κατατεθέν του νησιού π.χ. Εκεί θα μπορούσαν να γίνουν κτίρια για την μεταστέγαση της αγοράς της Ερμούπολης και στην άκρη του κάποιο εστιατόριο με θέα την πόλη, φυσικά αυτό είναι μόνο μια ιδέα που καμία αξία μπορεί να μην έχει μετά τον Αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. Σε περίπτωση που δεν είναι δυνατόν να υλοποιηθεί αυτή η ιδέα για διαφόρους λόγους πρέπει και αυτό το σημείο να φωτιστεί όπως τα προηγούμενα για να βγει από την αφάνεια. Φυσικά κύριοι δεν μπορώ να καταλάβω  ποια λογική επέβαλε την μετατροπή σε πάρκινγκ ενός από τα ωραιότερα σημεία της Ερμούπολης όταν θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε πάρκινγκ μακριά από το ιστορικό κέντρο και να το υποστηρίζαμε αυτό με συχνότερες δημοτικές δωρεάν συγκοινωνίες.    
      Άλλη μία παρέμβαση που είναι  επιτακτική ανάγκη να γίνει  γιατί είναι βασικός παράγοντας  αισθητικής υποβάθμισης του τοπίου, είναι η υπογειοποίηση των  καλωδιώσεων (ΔΕΗ-ΟΤΕ) σε μερικά  τουλάχιστον σημεία (λόγου κόστους) του ιστορικού κέντρου της Ερμούπολης, της Άνω Σύρου και σε σημεία που ενδείκνυνται για φωτογράφιση των τουριστών στις αναμνηστικές τους φωτογραφίες από το νησί.

     Τέλος νομίζω ότι θα μπορούσαμε  να αναβαθμίσουμε αισθητικά την  δεξαμενή του Νεωρίου μέσα από έναν καλλιτεχνικό διαγωνισμό σε συνεργασία πάντα με την εταιρία. Μια πρόταση θα ήταν ένα έργο τέχνης γκράφιτι που εκτός από την αισθητική αναβάθμιση του τοπίου θα μπορούσε να γίνει θέμα σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως ένα από τα μεγαλύτερα αν όχι το μεγαλύτερο έργο γκράφιτι παγκοσμίως με ότι αυτό συνεπάγεται για την διαφήμιση του νησιού.

 Η προώθηση της καινοτομίας  και η ανάπτυξη επιχειρηματικότητας

Η ενίσχυση της τοπικής  οικονομίας και της  τοπικής αγοράς εργασίας και με την βελτίωση της ελκυστικότητας για ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.

               Πολλές καινοτόμες και ρηξικέλευθες ιδέες νέων επιστημόνων πεθαίνουν στο δρόμο προς την υλοποίηση. Τα γραφειοκρατικά εμπόδια της Ελληνικής πραγματικότητας και οι οικονομικές δυσχέρειες αναστέλλουν την πραγμάτωση τους. Σε αυτό το σημείο ο Δήμος της Σύρου θα μπορούσε να καινοτομήσει δημιουργώντας έναν χώρο γραφείων (ενιαίο χώρο) μέσα στο δημαρχιακό μέγαρο για την υποστήριξη των επιστημόνων αυτών.

            Ο Δήμος για να κάνει πράξη αυτήν την ιδέα πρέπει να δημοσιοποίηση στα ΜΜΕ ότι είναι διατεθειμένος να αναλάβει την γραφειοκρατική και την υλικοτεχνική υποστήριξη καινοτόμων προτάσεων. Ειδική επιτροπή του Δήμου θα αναλάβει να μελετήσει και να εγκρίνει αυτές που θα θεωρηθούν ως πιο ελκυστικές και εν δυνάμει κερδοφόρες. Στους νέους αυτούς νομίζω ότι είναι εφικτό ο Δήμος να τους καλύπτει με ένα ποσό 500 ευρώ το μήνα για τα έξοδα διαμονής τους για κάποιο χρονικό διάστημα ώσπου να αρχίσει να αποδίδει η επένδυση και με υποχρέωση μετά το εύλογο αυτό διάστημα να μείνουν και να συνεχίσουν να εργάζονται είτε αυτοί είτε κάποιο κομμάτι της εταιρίας τους από την Σύρο, θα μπορούσε ακόμη ο Δήμος να κρατάει κάποιο μειοψηφικό ποσοστό στην εταιρία. Η βούληση αυτή του Δήμου θα πρέπει να είναι συνεχής και όχι να καλυφθούν οι θέσεις με την πρώτη προκήρυξη, κάθε φορά που στον Δήμο θα κατατίθεται κάποια καλή ιδέα σύμφωνα με την επιτροπή τότε και μόνο τότε θα μπαίνει σε εφαρμογή αυτό το σχέδιο.

 Τουρισμός

Συνδρομή  στην βελτίωση τουριστικών υπηρεσιών

Πολιτισμός

Προστασία και διατήρηση  της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Ανάπτυξη  πολιτιστικών υποδομών.

Χρήση νέων τεχνολογιών  στην παροχή υπηρεσιών  προς τους πολίτες  και απλοποίηση της  επικοινωνίας δήμου  – πολιτών, δράσεις/δομές  στήριξης των επιχειρηματιών

     Η νέα τάση του διαδικτυακού  μάρκετινγκ είναι οι εφαρμογές  που λειτουργούν με τα νέα  έξυπνα κινητά τηλέφωνα (iPhone, adroid, bada, windows). Ο Δήμος Σύρου μπορεί άμεσα και με χαμηλό κόστος να δημιουργήσει μια ανάλογη εφαρμογή, και πιο συγκεκριμένα έναν τουριστικό οδηγό με όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για κάθε επισκέπτη. Ο επισκέπτης του νησιού θα έχει με αυτήν την εφαρμογή άμεσα στο κινητό του τηλέφωνο ιστορικές πληροφορίες, ήθη και έθιμα του νησιού μαζί με τις γιορτές που γίνονται κατά τόπους, συριανές συνταγές, παραδοσιακά προϊόντα του νησιού, πρόγραμμα καλοκαιρινών εκδηλώσεων, χάρτη της Σύρου, διαδρομές, παραλίες, δρομολόγια όλων των συγκοινωνιών του νησιού, τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης κ.α.π.  Η εφαρμογή αυτή θα λαμβάνεται στο κινητό κατά την άφιξη του τουρίστα στη Σύρο είτε με Bluetooth είτε με WiFi φυσικά θα έχει την δυνατότητα να την κατεβάσει στο κινητό από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου αρκεί να έχει σύνδεση Internet.

       Αυτήν την ευκολία που μας  δίνει πλέον η τεχνολογία μπορούμε  να την χρησιμοποιήσουμε και για τους πολίτες της Σύρου ώστε να ενημερώνονται για τα βασικά θέματα του νησιού και κάποια στιγμή στο μέλλον να μπορούν με κάποιο κωδικό να έχουν και κάποιες γραφειοκρατικές διευκολύνσεις π.χ. να λαμβάνουν κάποια πιστοποιητικά.

      Τέλος, είναι καιρός η Σύρος να αποκτήσει ένα υψηλών προδιαγραφών συνεδριακό κέντρο. Με το συνεδριακό κέντρο το νησί θα μετατραπεί σε πόλο έλξης ποιοτικού τουρισμού. Η τόνωση της τουριστικής κίνησης κατά τους χειμερινούς μήνες θα είναι σωτήρια για την τοπική οικονομία του νησιού. Καταλληλότερο σημείο αυτήν την στιγμή, το Θέατρο Απόλλων, χώρος μεγάλος και ιστορικός, με υποδομές και για αυτό εύκολα μετατρέψιμος σε συνεδριακό χώρο υψηλών προδιαγραφών και απαιτήσεων.

Προτείνω  να δοθεί μετά από πρόσκληση ενδιαφέροντος σε κάποιον καταξιωμένο επιχειρηματία της αγοράς των Συνεδρίων ώστε να αρχίσει άμεσα να αποδίδει καρπούς για την τοπική οικονομία. Το ότι το θέατρο Απόλλων θα χρησιμοποιηθεί και για άλλες χρήσεις εκτός από τον φυσικό του ρόλο δεν το ακυρώνει, θα συνεχίσει να λειτουργεί ως θέατρο αλλά πλέον σε συνεργασία με τον επενδυτή για τους χρόνους λειτουργίας.

     Θα μπορούσα κύριοι  να σας προτείνω  ακόμη δεκάδες  δράσεις, ο χρόνος  όμως που έχω  στην διάθεσή μου  δεν αρκεί, γεγονός  πάντως είναι ότι  η Σύρος πρέπει να αποκτήσει μια ταυτότητα και η ταυτότητα αυτή δεν είναι μόνο τα υπέροχα κτήρια είναι το φαγητό, ο πολιτισμός, η μουσική και άλλα πολλά.

Θα  έπρεπε να βρούμε τα στοιχεία που μας  χαρακτηρίζουν και  να τα αναδείξουμε. Στο  χέρι μας είναι.

Υ.Γ. Οι πρόγονοί μας, μας άφησαν πολλά και για αυτά είμαστε περήφανοι, πρέπει όμως κύριοι και μεις να βάλουμε το λιθαράκι μας στην Ιστορία.

Enhanced by Zemanta

Α.Σαμαράς: "Η κυβέρνηση έχει περιέλθει σε κατάσταση ημιδιάλυσης και ημιπαράλυσης"

Antonis Samaras, Web Science ConferenceImage via Wikipedia
Σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση με αφορμή το θέμα της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας εξαπέλυσε ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς μιλώντας στην 3η σύνοδο της Πολιτικής Επιτροπής της ΝΔ. "Η κυβέρνηση έχει περιέλθει σε κατάσταση ημιδιάλυσης και ημιπαράλυσης", είπε ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε: "Δεν πρόκειται απλώς για κάποιες αρρυθμίες κυβερνητικού έργου, πρόκειται για μαζεμένα και αλλεπάλληλα κρούσματα σύγχυσης και παλινωδιών".

Αναφερόμενος στα όσα ακολούθησαν την συνέντευξη της τρόικας έκανε λόγο "για επικολυρικό δράμα με καταγγελίες του κυβερνητικού εκπροσώπου, διαψεύσεις του υπουργού Οικονομικών, διαψεύσεις του ίδιου του πρωθυπουργού και διαψεύσεις των διαψεύσεων του πρωθυπουργού".

Ως ενδεικτικά της "σύγχυσης της κυβέρνησης" ανέφερε ακόμη την εγκύκλιο για τους ημιυπαίθριους χώρους που αποσύρθηκε πριν κυκλοφορήσει και τις δημόσιες διαφωνίες για το φορολογικό νομοσχέδιο και τον ρόλο του εισαγγελέα δίωξης οικονομικού εγκλήματος καθώς και τις διαφωνίες μεταξύ του υπουργού Περιβάλλοντος και του υπουργού Υποδομών.

"Συμφωνούμε απόλυτα με την περιγραφή που έδωσε γι αυτή την κατάσταση ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ :τρεις λαλούν και δυό χορεύουν", είπε χαρακτηριστικά ο κ. Σαμαράς, επικαλούμενος σχετική αναφορά του πρώην προέδρου της Βουλής Απόστολου Κακλαμάνη

Ενώ η κυβέρνηση παρουσιάζει εικόνα διάλυσης η ΝΔ έχει σχέδιο είπε ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε: "Κάθε μέρα υπογράφουμε συμβόλαιο αξιοπρέπειας με τον ελληνικό λαό". Αναφέρθηκε στην πρότασή του από πέρυσι τον Ιούλιο για την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας. "Είπαμε πέρυσι ότι το μνημόνιο δεν βγαίνει, επίσης ότι το μνημόνιο δεν σταματά αλλά ενισχύει και ανατροφοδοτεί την δυναμική των ελλειμμάτων και του χρέους" είπε ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε "κατηγορηθήκαμε τότε ενώ τώρα συμφωνούν μαζί μας. Όταν το ΠΑΣΟΚ ζήτησε συναίνεση στην πραγματικότητα ήθελε συνενοχή".

Υπενθυμίζοντας την πρόταση για την ακίνητη περιουσία ανέφερε: "Είπαμε επίσης πέρυσι ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την αδρανή ακίνητη περιουσία του Δημοσίου, αλλιώς δεν βγαίνουμε από το φαύλο κύκλο του χρέους. Είχαμε πει από την 7η Ιουλίου ότι η ακίνητη περιουσία ξεπερνά τα 300 δισ. ευρώ και ότι μπορούμε να βρούμε 50 δισ. ευρώ με αξιοποίηση και όχι με εκποίηση. Την περασμένη Παρασκευή η τρόικα παραδέχθηκε την εκτίμηση για τα 50 δισ. και αρχικά η κυβέρνηση προσυπέγραψε την θέση αυτή, ύστερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κατήγγειλε την τρόικα, ύστερα η τρόικα ζήτησε εκποίηση και όχι αξιοποίηση και μας υπέδειξε "πουλήστε το ένα και το άλλο", ύστερα βγήκε ο πρωθυπουργός και είπε "δεν πουλάμε τίποτε και θα βγάλουμε και νόμο που θα το απαγορεύει και θα το βάλλουμε και στο Σύνταγμα" και μετά ανακαλύψαμε ότι και στο αρχικό μνημόνιο και στις επικαιροποιημένες εκδοχές του η κυβέρνηση είχε προσυπογράψει την πώληση της ακίνητης περιουσίας. Ο κ. Παπανδρέου λοιπόν υποσχέθηκε ότι θα βγάλει νόμο που να απαγορεύει εκείνο που ο ίδιος έχει επανειλημμένως δεσμευθεί ότι θα κάνει".

Μας ρωτούν γιατί δεν συμφωνούμε, είπε o κ. Σαμαράς και συνέχισε: "Με τι να συμφωνήσουμε; Με τις προτάσεις της κυβέρνησης ή με τις προτάσεις της τρόικας που ζητά πώληση. Όλοι κατάλαβαν ότι το μνημόνιο οδηγεί σε αδιέξοδο, η τρόικα κατάλαβε ότι χωρίς αξιοποίηση δεν αντιμετωπίζεται το δημόσιο χρέος". Ο κ. Σαμαράς υποστήριξε ότι άλλο αξιοποίηση και άλλο εκποίηση: "Το κράτος μπορεί να προσδώσει αξία στα ακίνητά του. Υπάρχουν τα ΣΔΙΤ και οι μακροχρόνιες μισθώσεις και παράλληλα μπορεί να προεισπράξει μελλοντικά του έσοδα χωρίς να απολέσει την κυριότητα των ακινήτων. Υπάρχουν ισχυρά επιχειρήματα υπέρ της αξιοποίησης των ακινήτων και όχι της εκποίησης αλλά να αξιοποιηθούν, όχι να μένουν και να καταπατούνται", ανέφερε χαρακτηριστικά.

"Το ΠΑΣΟΚ έμαθε να μοιράζει υποσχέσεις με δανεικά, τώρα που δεν υπάρχουν δανεικά παρέδωσε τα κλειδιά της χώρας και κάνει ότι του λένε", συνέχισε ο πρόεδρος της ΝΔ και κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι χάνει ευκαιρίες για την ενίσχυση του τουρισμού λόγω της κρίσης των αραβικών χωρών στη Μεσόγειο, όπως και για την προώθηση των θέσεων της χώρας για τη μετανάστευση τώρα που εκφράζουν έντονες ανησυχίες και άλλες χώρες, όπως η Ισπανία και η Γαλλία.

Προανήγγειλε ότι στο τέλος Μαρτίου θα παρουσιάσει την επικαιροποιημένη οικονομική του πρόταση για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και την ανακούφιση των ασθενέστερων τάξεων, ενώ επανέλαβε την πρότασή του για έρευνα από δικαστές στο "πόθεν έσχες" όλων όσοι διετέλεσαν υπουργοί και υφυπουργοί από το 1974 μέχρι σήμερα.

Συνεχίζοντας την επίθεση στην κυβέρνηση ανέφερε: "Δεν υποκύπτουμε σε πιέσεις δεν πέφτουμε σε παγίδες, δεν φεύγουμε από την ρότα μας. Δεν μας απασχολούν τα πολιτικάντικα καμώματα μίας κυβέρνησης που παραπαίει. Όλες οι εξελίξεις δείχνουν ότι έχουμε περάσει το σημείο καμπής και εμείς έχουμε ούριο άνεμο". Αναφέρθηκε στο κίνημα "δεν πληρώνω" λέγοντας: "Εξηγήσαμε ότι είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με το κίνημα "δεν πληρώνω" αλλά είπαμε ότι η κυβέρνηση με την πολιτική της δυναμιτίζει την κοινωνία. Ο πρώτος που υιοθέτησε το "δεν πληρώνω" είναι η κυβέρνηση που χρωστά σε επιχειρήσεις κατασκευαστικές και εξαγωγικές. Έχει ξεπεράσει τα 10 δισ. ευρώ το εσωτερικό χρέος, αυτά που χρωστά η κυβέρνηση στον ιδιωτικό τομέα. Εμείς επιμένουμε στο συμψηφισμό που θα ανακούφιζε τις επιχειρήσεις. Η κυβέρνηση θα το υιοθετήσει, αλλά με καθυστέρηση".

"Η κυβέρνηση είναι ανίκανη και ανεύθυνη και εμφανώς παραζαλισμένη", είπε ακόμη ο κ. Σαμαράς και πρόσθεσε: "Εμείς απευθυνόμαστε σε όλη την κοινωνία με τις ιδέες του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Δεν χωρίζουμε τους Έλληνες σε δεξιούς και αριστερούς, όλοι το ίδιο κινδυνεύουμε". Είπε ότι η πρόταση της τρόικας πρόσβαλε το φιλότιμο και την αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού και χτύπησαν την ευαίσθητη χορδή του πρόσβαλαν. Τέλος αποδοκίμασε τις απόψεις περί "ώριμου φρούτου": "Δεν θα μας χαρίσει τη νίκη κανένας δεν θα μας πέσει η νίκη στα πόδια μας σαν ώριμο φρούτο, αυτές τις απόψεις ούτε καν τις συζητάω, θα την χτίσουμε βήμα- βήμα και θα είναι στέρεη".
Enhanced by Zemanta

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...