Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Ο κ. καθηγητής, η δυναστεία Λάτση και η κοσμική Μαριάννα

Ο  προφέσορας, Σπύρος Λάτσης

Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του London School Of Economics, συγγραφέας φιλοσοφικών βιβλίων. Κάτοικος Ελβετίας. 144ος πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου και... Έλληνας. Στην Ψαροκώσταινα του Μνημονίου υπάρχουν και περιπτώσεις επιχειρηματιών που έχουν μάλλον το άγγιγμα του Μίδα.

Ο λόγος για τον Σπύρο Λάτση, γιο του Γιάννη Λάτση, ιδιοκτήτης της Eurobank και πλέον επιτυχημένος τραπεζίτης έπειτα και από το πρόσφατο deal συγχώνευσης της Eurobank με την Alpha Bank. Αν ακόμη και ο διεθνής Τύπος από την Δευτέρα πλέκει τα εγκώμια στον κ. Σπύρο Λάτση για «την επιχειρηματική κίνηση που έδωσε ώθηση στην Ελλάδα», ο ακριβοθώρητος τραπεζίτης παρουσιάζει το προφίλ ενός παίκτη μιας απλής Μονόπολης. Εξάλλου, από νεαρή ηλικία οι συνομήλικοί του συνήθιζαν να τον......

«πειράζουν» λεγοντάς του ότι η ζωή είναι ένα παιχνίδι Μονόπολης, μόνο ο Σπύρος τραβάει πάντα την κάρτα «Αγόρασε».

Όπως και να έχει, δύσκολα αμφισβητεί κανείς την ικανότητα του Σπύρου Λάτση να διαχειριστεί μια τεράστια περουσία που κληρονόμησε από τον μεγιστάνα πατέρα του. Κατέστησε τα Ελληνικά Πετρέλαια μια από τις πιο προσοδόφορες επιχειρήσεις στη χώρα μας, πατώντας αξιοπρεπώς στα χνάρια του πατέρα του και ιδρυτή της εταιρίας. Iδιαίτερα σημαντική ήταν η βράβευση των EΛΠE ως η εταιρεία με το σημαντικότερο επενδυτικό σχέδιο στον παραγωγικό τομέα, σε εκδήλωση που πραγματοποίησε η Stat Bank, ενώ με προσωπική του παρέμβαση ο Σπύρος Λάτσης ζήτησε να μην γίνει καμία περικοπή μισθών στους εργαζομένους παρά την γενικότερη κρίση.

Σπούδασε στο London School of Economics και στη συνέχεια ανέλαβε τα ηνία των επιχειρήσεων της οικογένειας Λάτση. Αν και καταγόταν απο εφοπλιστική οικογένεια ίδρυσε τo EFG Group - το οποίο συμμετέχει στην ελληνική τράπεζα EFG Eurobank-Ergasias και στην ελβετική τράπεζα EFG International, με ποσοστό 40% περίπου στην κάθε μία - έναν πολυεθνικό τραπεζικό όμιλο με σημαντική θέση στην αγορά Private Banking στην Ελβετία.

Ο Σπύρος Λάτσης διαθέτει ένα από τα πολυτελέστατα και μεγαλύτερα γιοτ στον κόσμο ενώ σύμφωνα με το περιοδικό Forbes είναι στην 68η θέση στη λίστα του περιοδικού με τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου με περιουσία 4,8 δισεκατομμύρια δολλάρια, όντας ο πλουσιότερος Έλληνας.

Είναι παντρεμένος με την Ντόροθι Μπράντλεϊ και έχει δύο παιδιά. Διαμένει μόνιμα στην Γενεύη της Ελβετίας. Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις και τα... χιλιόμετρα δεν επιτρέπουν τις συχνές οικογενειακές συνάξεις. Ο νεαρός Λάτσης, για παράδειγμα, μπορεί άνετα να ενταχθεί στην κατηγορία των «αλκοολικών της εργασίας», αφού δουλεύει ασταμάτητα, δεν πάει ποτέ διακοπές και είναι λάτρης μιας απλής, σχεδόν ασκητικής, ζωής με τη γυναίκα του Δωροθέα και τα παιδιά τους.

Στη Γενεύη βρίσκεται σχεδόν πάντα, όπου βρίσκονται συγκεντρωμένες αρκετές από τις δραστηριότητες του ομίλου- αλλά είναι παρών σε όποιο μέρος του κόσμου τον καλεί το καθήκον- στην Αθήνα για τις συνεδριάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου της Eurobank, στο Λονδίνο για τις ναυτιλιακές υποθέσεις ή για τις επενδύσεις σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της πρώην σοβιετικής επικράτειας, στη Νέα Υόρκη, στα λιμάνια και στα ναυπηγεία της Απω Ανατολής. Ωστόσο, συχνά πυκνά ο Σπύρος Λάτσης ταξιδεύει στην Ελλάδα μόνο και μόνο για να δεί τις αδερφές τους τις οποίες και πολυαγαπά.

Η «κοσμική» Μαριάννα Λάτση

Η μεγαλύτερη αδελφή του, η Μαριάννα Λάτση, ζει μόνιμα στην Αθήνα και, πέραν όλων των άλλων επαγγελματικών της δραστηριότητων, είναι η ψυχή του Ιδρύματος Λάτση που έχει πετύχει να φέρει στο «Παλλάς Αθηνά»- το πρώην ξενοδοχείο Απέργη- της Κηφισιάς ορισμένα από τα πιο τρανταχτά ονόματα της τέχνης, της διανόησης και του πολιτισμού στο τέλος του 20ού αιώνα. Το πέρασμα, για παράδειγμα, του Μάρλον Μπράντο από την Κηφισιά έκανε τον γύρο του κόσμου.

Είναι μέτοχος στην EFG Eurobank ενώ συμμετέχει ενεργά στις δραστηριότητες του ιδρύματος Λάτση. Το 2008 βρέθηκε μαζί με τον αδερφό της, Σπύρο Λάτση, στην 68η θέση στη λίστα του περιοδικού Forbes με τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου με περιουσία 11 δισεκατομμύρια δολλάρια.

Τον Νοέμβριο του 1982 παντρεύτηκε τον δάσκαλο θαλάσσιου σκι απο την Βουλιαγμένη Γρηγόρη Κασιδόκωστα, μετέπειτα δήμαρχο Βουλιαγμένης, με τον οποίο μάλιστα απέκτησε και ένα παιδί τον Πάρι-Xρήστο. Ο πατέρας της εναντιώθηκε αμέσως με τον γάμο αυτό και μετά απο πέντε χρόνια το 1987 η Μαριάννα Λάτση έκανε αίτηση διαζυγίου, η οποία εκδόθηκε μετά απο μερικούς μήνες. Λίγο αργότερα σύναψε σχέση με τον ηθοποιό Νίκο Κούρκουλο, ο οποίος χώρισε με την γυναίκα του μετά απο είκοσι χρόνια γάμου.

Ο πατέρας της όμως και πάλι εναντιώθηκε στον γάμο αυτό με αποτέλεσμα να παντρευτούν μόνο μετά τον θάνατο του πατέρα της. Μαζί του απέκτησε δύο παιδιά, την Εριέττα και τον Φίλιππο. «Ο Νίκος κι εγώ έπρεπε να συναντηθούμε. Ίσως να αργοπορήσαμε, αλλά συναντηθήκαμε και αφιερωθήκαμε ο ένας στον άλλο».

Η Δυναστεία Λάτση

Ο Γιάννης Λάτσης,γνωστός επίσης ως καπετάν Γιάννης, ήταν Έλληνας εφοπλιστής. Έφυγε στις 16 Απριλίου 2003 σε ηλικία 93 ετών, έκλεισε με την αναχώρησή του την εποχή των «Eλλήνων μεγιστάνων». Μπορεί να μη διέθετε τη στίλβη του Ωνάση και του Νιάρχου, αλλά θα μπορούσε κανείς να τον τοποθετήσει σʼ αυτήν την κατηγορία. Γεννημένος το 1910 στο Κατάκολο από γονείς με καταγωγή βορειοηπειρώτικη, έβρεξε τα πόδια του στο νερό και συνειδητοποίησε ότι τα καράβια τον τραβούσαν σαν μαγνήτης. Ζυμώθηκε με τη θάλασσα, αφού ο πατέρας ήταν ψαράς, απέκτησε νωρίς το πρώτο πλεούμενο, αφού είχε γίνει καπετάνιος, πέρασε όπως πέρασε τα χρόνια της Κατοχής, και μετά την απελευθέρωση άρχισε να δραστηριοποιείται για τα καλά στη θάλασσα...

Συνεργάστηκε με τον βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας για την μεταφορά πετρελαίου. Χαρακτηριστικό είναι ότι για το χτίσιμο της περιουσίας του στηρίχτηκε πολύ στους ισχυρούς φίλους του με τους οποίους είχε συνάψει φιλική σχέση. Το 1969 ίδρυσε την Πετρόλα Ελλάς ενώ το 1972 αγόρασε έκταση 1.770 στρεμμάτων στην Ελευσίνα για να κατασκευάσει διυλιστήρια. Το 1980 αγόρασε την Bank de Depots από την οικογένεια Ωνάση. Επίσης, είχε στην κατοχή του μέχρι το θάνατο του την επιτυχημένη τράπεζα EFG Eurobank Ergasias. Το 1970 ίδρυσε το το Ίδρυμα Υποτροφιών Ι.Σ. Λάτσης και το 1990 το Ίδρυμα Αποκαταστάσεως Ομογενών εξ Αλβανίας. Με δικά του χρήματα ανέγειρε το Λάτσειο Κολέγιο.

Τιμήθηκε με τον Χρυσό Σταυρό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Φοίνικα από την Ελληνική Δημοκρατία και με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών. Με δικά του έξοδα αναπαλαίωσε το θέατρο Απόλλων στον Πύργο, ενώ επίσης με δικά του έξοδα έχτισε το Λάτσειο δημοτικό μέγαρο στην ίδια πόλη.

Ήταν παντρεμένος με την Εριέττα Τσουκαλά, και απέκτησε 3 παιδιά, τον Σπύρο, την Μαργαρίτα και την Μαριάννα.

Αναστασία Γαλάνη
Enhanced by Zemanta

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Κουβέλης: Η μεσαία τάξη έχει ήδη συρρικνωθεί και τείνει σε εξαφάνιση

Συνέντευξη του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, στην εφημερίδα «Ισοτιμία του Σαββάτου» και τη δημοσιογράφο Αγγελική Σπανού


      -Εξακολουθείτε  να πιστεύετε ότι  θα έχουμε πρόωρες  εκλογές το φθινόπωρο  ή απλώς το εύχεστε; 
      ΑΠ: Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών βρίσκεται σε κατάσταση ασφυξίας. Η επίσημα καταγεγραμμένη ανεργία καλπάζει πάνω από το 16,6% και το 25% ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Απουσιάζει ένα στοιχειώδες δίχτυ κοινωνικής προστασίας των αδύναμων στρωμάτων. Η παραγωγική-αναπτυξιακή διαδικασία βρίσκεται σε ύπνωση και η ύφεση βαθαίνει. Η μεσαία τάξη έχει ήδη συρρικνωθεί και τείνει σε εξαφάνιση. Οι κοινωνικοί συσχετισμοί με βιαιότητα ανακαθορίζονται.
Εκτιμώ συνεπώς ότι οι πρόωρες εκλογές είναι δυνατόν να προκύψουν ως αναγκαστικό πολιτικό γεγονός που θα το προκαλέσει η αδιέξοδη κοινωνική κατάσταση.
      -Υπάρχει άλλος δρόμος από το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα για την επιβίωση της ελληνικής οικονομίας. Μπορείτε να τον περιγράψετε με συνοπτικό και σαφή τρόπο; Με άλλα λόγια: Ποιος θα μας δανείσει με άλλους όρους;
      ΑΠ: Η αντιμετώπιση της κρίσιμης όσο και επικίνδυνης οικονομικής κατάστασης της χώρας πρέπει να γίνει σε δυο επίπεδα. Το ένα αφορά στην ανάγκη ύπαρξης μιας ευρωπαϊκής πολιτικής, με ουσιαστική οικονομική διακυβέρνηση, η οποία θα αποκρούει τις επιθέσεις των ποικιλώνυμων οίκων αξιολόγησης και των αδηφάγων αγορών. Επιμένω στην ανάγκη έκδοσης ευρωομολόγου και στη μεταφορά μέρους του χρέους στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ταυτόχρονα η Ελλάδα πρέπει να διεκδικήσει ένα πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα, στηριγμένο σε χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, με σύμπραξη του ΕΣΠΑ, το οποίο βρίσκεται σε εξαιρετικά χαμηλή απορροφητικότητα. Στο εσωτερικό της χώρας πρέπει να υπάρξει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, με περιορισμό των εμμέσων φόρων και ειδικότερα του ΦΠΑ, έτσι ώστε να ελαφρυνθούν τα λαϊκά στρώματα και να μπορέσουν να ζήσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες σήμερα κλείνουν με ραγδαίους ρυθμούς. Είναι αυτονόητο ότι τα «λουκέτα» στις επιχειρήσεις αυτές τροφοδοτούν την ανεργία. Πρέπει χωρίς άλλη καθυστέρηση να παταχθεί η φοροδιαφυγή, φοροκλοπή και εισφοροδιαφυγή. Να σταματήσει η κυβερνητική πολιτική να αντισταθμίζει την υστέρηση των φορολογικών εσόδων με την απαράδεκτη περικοπή μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών.
      -Θα ξαναγεμίσουν οι "πλατείες"; Και ποια θα είναι η σύνθεση των "Αγανακτισμένων" του Σεπτέμβρη;
      ΑΠ: Θα γεμίσουν με πολίτες που αγανακτούν για την κατάσταση που υπάρχει και θα αποδοκιμάζουν το ήδη απαξιωμένο πολιτικό σύστημα το οποίο αποσυντίθεται. Αυτό θα είναι ο κοινός πολιτικός τους τόπος, ανεξάρτητα από την ασάφεια και το ετερόκλητο των στόχων και των διεκδικήσεών τους.
-Σε ολόκληρη την Ευρώπη καταγράφεται δεξιά στροφή και ενίσχυση των δυνάμεων της ακροδεξιάς. Τι συμβαίνει με την ευρωπαϊκή αριστερά και δεν μπορεί να πείσει παρά την βαθύτατη κρίση του καπιταλισμού;
      ΑΠ: Η Αριστερά της Ευρώπης βρίσκεται, πολλές φορές, σε πολιτική αμηχανία. Περιορίζεται στο να καταγγέλλει και να αποδοκιμάζει την οικονομική και κοινωνική πολιτική των συντηρητικών δυνάμεων που κυριαρχούν, χωρίς να καταθέτει και να προωθεί τη δική της εναλλακτική πρόταση.
      Η δική μας αριστερά, η Δημοκρατική  Αριστερά, από θέση ευθύνης προωθεί  τη δική της εναλλακτική πρόταση. Έχουμε επίγνωση ότι η οικονομική και η κοινωνική κρίση μπορεί να στρέψει την κοινωνία σε βαθιά συντηρητικές επιλογές ή και σε ακροδεξιές ακόμα, όταν απουσιάζει μια επί της ουσίας προοδευτική πολιτική που οδηγεί σε διεξόδους.
      -Τι συμβαίνει στην παγκόσμια οικονομία; Κυριάρχησαν οι αγορές επί των πολιτικών ηγεσιών; Η απλώς  δίνεται μάχη για τη διατήρηση της υπερσυσώρευσης του πλούτου στα χέρια των λίγων;
      ΑΠ: Κυριάρχησαν οι αγορές και αποδυνάμωσαν την πολιτική. Με κύριο εργαλείο το χρηματοπιστωτικό σύστημα, που γέννησε ο καπιταλισμός, σώρευσε πλούτο στα χέρια των ολίγων, κινούμενο σε πλήρη σε ασυμβατότητα με την πραγματική παραγωγή και την κοινωνία. Η πολιτική είναι εκείνη που καλείται πλέον να αμυνθεί έναντι των αγορών, να κατισχύσει ως συλλογική διαδικασία για το συμφέρον της κοινωνίας.
    -Είναι πιθανή η δημιουργία ενός μεγάλου συνασπισμού εδώ;
      ΑΠ: Ανεξάρτητα από το εάν θα έχει τυπικά χαρακτηριστικά συνασπισμού, εκτιμώ ότι διαμορφώνονται συνθήκες συγκλινουσών πολιτικών μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Θεωρώ ότι η δημιουργία συνασπισμού των δυο αυτών κομμάτων με χαρακτηριστικά κοινής πολιτικής παρουσίας δεν θα υπάρξει. Η διαμορφωμένη πολιτική ζωή δεν επιτρέπει αυτή την παρουσία με δεδομένες διαχωριστικές γραμμές που έχουν τεθεί σε μια μεγάλη χρονική πορεία, που οριοθετούν αυτές τις δυο πολιτικές δυνάμεις, έστω και αν σε πολλές περιπτώσεις αυτές οι γραμμές είναι ψευδεπίγραφες.
      -Υπάρχουν πολιτικές, οικονομικές δυνάμεις που επιθυμούν επιστροφή στη δραχμή;
      ΑΠ: Υπάρχουν, ιδιαίτερα στο χώρο της αριστεράς, άλλες φωναχτά και άλλες με «μισό λόγο», εισηγούνται την αναχώρηση της χώρας από την Ε.Ε. και την επιστροφή στη δραχμή. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν καταστροφικό για τη χώρα και την κοινωνία. Η Δημοκρατική Αριστερά έχει στον πυρήνα της πολιτικής της τον αριστερό ευρωπαϊσμό και θέλει η Ε.Ε να υπάρξει με στοιχεία πολιτικής ενότητας και πολιτική υπέρ των πολιτών της Ευρώπης.
      -Είναι αλήθεια ότι η ΔΗΜ.ΑΡ βρίσκεται σε συζητήσεις με το Άρμα Πολιτών για κοινή εκλογική κάθοδο;
      ΑΠ: Η Δημοκρατική Αριστερά συζητά με δυνάμεις και ανένταχτους πολίτες, πολίτες που αναφέρονται στο δημοκρατικό σοσιαλισμό και τη σοσιαλδημοκρατία, κινήσεις στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς, χωρίς να μπορούμε τούτη την ώρα να μιλάμε για κοινή εκλογική κάθοδο.
      -Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πάει καλά. Υπάρχει περίπτωση να μετανιώσετε για την αποχώρησή σας;
      ΑΠ: Η πορεία της Δημοκρατικής Αριστεράς συνεχώς ενισχύεται. Μέσα σε ένα έτος πολιτικής ζωής, η Δημοκρατική Αριστερά καταγράφει δυναμική την παρουσία της στην πολιτική και κοινωνική ζωή. Τα δημοσκοπικά ευρήματα και όπως αυτά αξιολογούνται κάθε φορά είναι θετικά για τη Δημοκρατική Αριστερά, η οποία και θα είναι παρούσα στην επόμενη βουλή όποτε και αν γίνουν οι εκλογές. Όσοι αποχωρήσαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ, για λόγους βαθύτατα πολιτικούς, όχι μόνο δεν μετανιώνουμε, αλλά αντίθετα ενισχύεται η πολιτική μας πεποίθηση ότι πράξαμε το αυτονόητο.

Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Υπέρ επί της αρχής του νομοσχεδίου για την Ανώτατη Εκπαίδευση τάσσεται η Δημοκρατική Συμμαχία


Θέσεις και προτάσεις καταθέτει ο Λευτέρης Αυγενάκης από το βήμα της Βουλής.

Υπέρ επί της αρχής του νομοσχεδίου για τη λειτουργία των ΑΕΙ και των ΤΕΙ της χώρας τάσσεται η Δημοκρατική Συμμαχία, αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα της αναμόρφωσης του πλαισίου λειτουργίας των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, όπως ξεκαθάρισε ο Βουλευτής Ηρακλείου της ΔΗ.ΣΥ., Λευτέρης Αυγενάκης, από το βήμα της Βουλής στο πλαίσιο της τοποθέτησής του την Τρίτη, 23 Αυγούστου, στην επί της αρχής συζήτηση του σχεδίου νόμου με τίτλο «Δομή, λειτουργία, διασφάλιση της ποιότητας των σπουδών και διεθνοποίηση των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων».

Ωστόσο, η ΔΗ.ΣΥ. διατυπώνει διαφορετική άποψη επί συγκεκριμένων διατάξεων του νομοσχεδίου, καταθέτοντας ενστάσεις και συγκεκριμένες προτάσεις, ώστε δεν θα υπερψηφίσει συγκεκριμένα άρθρα του νομοσχεδίου. Σημειώνεται επίσης ότι για το ζήτημα της αναβάθμισης της λειτουργίας των ΤΕΙ, ο κ. Αυγενάκης κατέθεσε τροπολογία, η οποία πρόκειται να συζητηθεί κατά τη συνεδρίαση επί των άρθρων του νομοσχεδίου την Τετάρτη, 24 Αυγούστου.

ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΛΕΥΤΕΡΗ ΑΥΓΕΝΑΚΗ:

(…) Η Παιδεία αποτελεί τη σημαντικότερη επένδυση που μπορεί να κάνει ένας λαός και την υπ’ αριθμόν ένα προϋπόθεση για μια δίκαιη, υπεύθυνη, δημιουργική και ευημερούσα κοινωνία. Δυστυχώς, η σημερινή κατάσταση στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας δεν ανταποκρίνεται στη θεμελιώδη σημασία που αυτά έχουν για την κοινωνία μας.

(…) Η Δημοκρατική Συμμαχία, αναγνωρίζοντας την ανάγκη ουσιαστικών αλλαγών, υποστηρίζει επί της αρχής το παρόν νομοσχέδιο που αποσκοπεί στην αναμόρφωση του πλαισίου λειτουργίας των ΑΕΙ και των ΤΕΙ της χώρας μας. Θεωρούμε τη μεταρρύθμιση αναγκαία, επιτακτική προτεραιότητα. Ωστόσο, παρά τα θετικά στοιχεία που υπάρχουν στις σχετικές προτάσεις του Υπουργείου, οι εκκρεμότητες που δημιουργούνται, αλλά και η προχειρότητα του νομοσχεδίου σε πολλά από τα άρθρα του, δεν μας επιτρέπει να το στηρίξουμε επί των άρθρων. Και τούτο, γιατί υπάρχουν ρυθμίσεις στις οποίες διαφοροποιούμαστε ουσιαστικά. Τις προτάσεις μας θα διατυπώσουμε αναλυτικότερα στη συζήτηση επί των άρθρων.

Κατά την άποψή μας, το Ελληνικό Πανεπιστήμιο χρειάζεται (α) αποδέσμευση από τα δεσμά του κράτους που χρησιμοποιεί τη χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων χωρίς να τους δίνει περιθώρια για ανάπτυξη της γνώσης και της έρευνας, αλλά και (β) απαλλαγή από τα γνωστά κομματικά και συντεχνιακά συμφέροντα και τις καταστρεπτικές μειοψηφίες, που βολεύονται από τη στασιμότητα, αλλά διαταράσσουν κάθε τόσο την ακαδημαϊκή ειρήνη, προκειμένου να μην αλλάξει τίποτα. Ως Δημοκρατική Συμμαχία έχουμε ξεκάθαρη θέση: η δικαίωση των μειοψηφιών στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης κοστίζει και σε χρόνο και σε χρήμα και σε ποιότητα εκπαίδευσης.

Ταυτόχρονα, αποτελεί επείγουσα ανάγκη η άμεση αναβάθμιση των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών σε Πανεπιστήμια και ΑΤΕΙ. Αυτή μπορούμε να την πετύχουμε, βάζοντας υψηλότερες απαιτήσεις σε διδάσκοντες και διδασκόμενους, αλλά και παρέχοντας ουσιαστικότερη οικονομική στήριξη των φοιτητών και σπουδαστών.

Το κίνημα μας, πιστεύει στην κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος που απαγορεύει στην ιδιωτική πρωτοβουλία να αναπτύξει δραστηριότητα στο χώρο της Τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Για εμάς η συνύπαρξη κρατικών – μη κρατικών, ιδιωτικών Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων δεν είναι απειλή. Αντίθετα, η ενισχυμένη εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα κρατήσει στην Ελλάδα νέες δυνάμεις και θα επιτρέψει στην ελληνική κοινωνία και στην αγορά να επενδύσουν ιδιωτικά κεφάλαια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, δίχως να την καθιστά υπάλληλο ή υπεργολάβο ξένων ιδρυμάτων. Είναι επίσης βέβαιο ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία θα ανοίξει την πόρτα σε χιλιάδες διακεκριμένους Έλληνες του εξωτερικού, που, επιστρέφοντας στην πατρίδα, θα φέρουν φρέσκια τεχνογνωσία, χρήσιμη για την ανάπτυξη και την οικονομία μας.

Είμαστε επίσης υπέρ της αλλαγής του τρόπου συμμετοχής των φοιτητών στα Πανεπιστημιακά όργανα και τις εκλογικές διαδικασίες. Επιπλέον, ζητούμε την πλήρη εφαρμογή του νόμου για την Αξιολόγηση. Προτείναμε μάλιστα την εισαγωγή συστήματος συλλογής στοιχείων ατομικής αξιολόγησης των διδασκόντων στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, με βάση τα διεθνή πρότυπα και καλές πρακτικές, τα οποία θα λαμβάνονται υπ' όψη -μεταξύ άλλων κριτηρίων- στην προαγωγή τους σε επόμενη βαθμίδα.

Αναφορικά με το Πανεπιστημιακό άσυλο, η θέση μας είναι επίσης σαφής. Παιδεία χωρίς ασφάλεια είναι αδιανόητη. Βεβαίως, αναγνωρίζουμε και τιμούμε την ιστορική αξία του θεσμού του ασύλου. Υπογραμμίζουμε όμως ότι το πανεπιστημιακό άσυλο, είναι άσυλο δημοκρατίας και ελευθερίας. Δεν είναι άσυλο βίας, εφαλτήριο καταστροφής και τρομοκρατίας. Είμαστε λοιπόν κατηγορηματικά αντίθετοι με τον πλήρη εξευτελισμό του πανεπιστημιακού ασύλου και την ανοχή στην ανομία.

(…) Επιτρέψτε μου και μια αναφορά στο θέμα των ΤΕΙ, για τα οποία υποστηρίζουμε ότι πρέπει να αναβαθμιστούν περαιτέρω. Βεβαίως, τα χρόνια σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα ΤΕΙ της χώρας μας, ως ιδρύματα του Τεχνολογικού Τομέα της Ανώτατης Εκπαίδευσης, χρειάζονται αλλαγές στο τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας τους, που δεν προωθούνται με το παρόν σχέδιο νόμου. Για το λόγο αυτό έχω καταθέσει και σχετική τροπολογία.

Με την τροπολογία που καταθέσαμε, προτείνουμε λοιπόν να ισχύσουν πρωτίστως οι διατάξεις του ν.2916/2001, όπως ισχύουν μετά τις τροποποιήσεις του ν.3549/2007 σχετικά με το ρόλο και την αποστολή των ΤΕΙ. Επίσης, υποστηρίζουμε ότι τα Τεχνολογικά Ιδρύματα έχουν ανάγκη την ακαδημαϊκή ολοκλήρωση και την ουσιαστική ενίσχυση από την πολιτεία, ώστε να μπορούν να πραγματοποιούν αυτοδύναμη έρευνα, να παρέχουν ολοκληρωμένες μεταπτυχιακές σπουδές και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις που θα πληρούνται να απονέμουν και διδακτορικά διπλώματα.

Επιπλέον, υποστηρίζουμε την άμεση αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων σε όσα Τμήματα εκκρεμούν ακόμα και σήμερα και την τακτοποίηση της συγκεκριμένης χρονίζουσας εκκρεμότητας.

(…) Ξεκάθαρη προτεραιότητα κάθε επανασχεδιασμού του πλαισίου λειτουργίας της ανώτατης εκπαίδευσης πρέπει να είναι ο εξευρωπαϊσμός, η διεθνοποίηση, η ποιότητα, αλλά και η ενίσχυση της ιδιωτικής πρωτοβουλίας σε μια ανταγωνιστική κοινωνία της γνώσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μιλά ήδη για την «πέμπτη ελευθερία»: μετά την ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων, αγαθών, υπηρεσιών και κεφαλαίων, έρχεται ως εξίσου σημαντική η ελεύθερη μετακίνηση της γνώσης, των φοιτητών, των ερευνητών. Υπέρ συγκεκριμένων αλλαγών για ένα σύγχρονο, εξωστρεφές, ανταγωνιστικό και δυναμικό ελληνικό ΑΕΙ και ΤΕΙ».

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2011

Spiegel: «Προβληματικό παιδί η Ελλάδα»

Der SpiegelImage via WikipediaΦως και σκιά σε δύο «αμαρτωλές» χώρες που έχουν πρόβλημα χρέους: Ελεγκτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου εξήρε την αποφασιστικότητα της Πορτογαλίας να εφαρμόσει το πρόγραμμα λιτότητας. Από την άλλη πλευρά η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε βαθιά ύφεση που συρρικνώθηκε στο δεύτερο τρίμηνο κατά σχεδόν 7%.

Το πιο προβληματικό παιδί της ευρωζώνης δεν τα βγάζει πέρα με την κρίση. Η ελληνική οικονομία κατά το δεύτερο τρίμηνο συρρικνώθηκε και άλλο. Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, σύμφωνα με τις ελληνικές στατιστικές αρχές μειώθηκε κατά 6,9% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι.
Κατά το πρώτο τρίμηνο η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε κατά 8,1% σε σχέση με πέρυσι.

Αντίθετα, «η συνολική αξιολόγηση είναι πολύ θετική» για την Πορτογαλία, δήλωσε ένας εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε μια έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).

Η θετική αξιολόγηση της τρόικας ανοίγει στην Πορτογαλία το δρόμο για την εκταμίευση μιας νέας δόσης του πακέτου ενίσχυσης 78 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Από τον Ιούνιο η Πορτογαλία έχει ήδη λάβει 20 δισ. ευρώ. Μέχρι το Σεπτέμβριο, σύμφωνα με το σχέδιο αναδιοργάνωσης θα προστεθεί ένα επιπλέον ποσό της τάξης των 3.700 εκατ. ευρώ.

Η τρόικα βλέπει μεν πρόοδο στην ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού τομέα, αλλά προειδοποιεί ότι πρέπει να γίνει μεγαλύτερη εξοικονόμηση για να πετύχει η μεταρρύθμιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

«Τα πιο δύσκολα για τη χώρα και τους πολίτες της, δεν έχουν έρθει ακόμα», είπε ένας αξιωματούχος του ΔΝΤ.
Enhanced by Zemanta

Σάββατο 6 Αυγούστου 2011

«Εγκώμια» για τον Ε. Βενιζέλο στον Guardian

Το «εγκώμιο» του υπουργού Οικονομικών, Ευάγγελου Βενιζέλου, πλέκει - εμμέσως πλην σαφώς - η δημοσιογράφος Έλενα Σμιθ ανταποκρίτρια της εφημερίδας «The Guardian», στην Ελλάδα.

Σε συνέντευξη του που δημοσιεύτηκε χθες η δημοσιογράφος χαρακτηρίζει τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ως έναν από τους καλύτερους ρήτορες της χώρας. Τονίζει ότι οι επικριτές του μιλούν για «νέο αέρα» που φυσάει στο υπουργείο, και αναφέρει ότι του πιστώνουν πως έχει προσδώσει μια βαρύτητα στο αξίωμα, κάτι που έλειπε από τον λιγότερο επικοινωνιακό προκάτοχό του. Η κα Σμιθ δεν παραλείπει να σημείωσει ότι τον υπουργό τον χαλαρώνει η δουλειά και συγκρίνει την χλωμάδα του προσώπου του, με το χρώμα άλλων πολιτικών που αυτή την περίοδο απολαμβανουν τις διακοπές τους!

Η Έλενα Σμίθ γράφει στην εφημερίδα «The Guardian»

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έφερε μέτρα λιτότητας για να αντιμετωπίσει την ελληνική κρίση χρέους - τώρα υπόσχεται καταστολή της φοροδιαφυγής.

Όταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, συνάντησε για πρώτη φορά τους συναδέλφους του στις Βρυξέλλες τον Ιούνιο η ατμόσφαιρα ήταν κάθε άλλο παρά ευχάριστη. Έχοντας αναλάβει καθήκοντα μόλις μια ημέρα πριν, ο εύσωμος καθηγητής της νομικής άκουγε υπομονετικά τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης να τον επιπλήττουν για την έλλειψη προόδου που είχε παρουσιάσει η Αθήνα σε ό,τι αφορά τον έλεγχο του ατίθασου χρέους της.

Η Ελλάδα ήταν όλο λόγια και μηδέν έργα. Ήταν αποτελεσματική στο να εισάγει μεταρρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό της ανάπηρης οικονομίας της, αλλά στη συνέχεια δεν έκανε τίποτα για την επιβολή τους.

Μόλις τελείωσε η κατσάδα, ο Βενιζέλος πήρε το λόγο και υποσχέθηκε να φέρει αποτελέσματα.

Δύο εβδομάδες αργότερα, στην επόμενη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών, είχε στα χέρια του την ψήφιση ενός δημοσιονομικού προγράμματος 28 δισ. ευρώ με περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων κι ενός νόμου που επιτάχυνε την εφαρμογή των μέτρων, και είχε βάλει μπρος τη μεγαλύτερη επιχείρηση ιδιωτικοποιήσεων στην ιστορία του δυτικού κόσμου.

«Βρισκόμαστε στη μέση μιας μάχης», λέει, βουλιάζοντας σε έναν καναπέ στο γραφείο του στον έκτο όροφο στην Πλατεία Συντάγματος, που έχει γίνει πεδίο πολλών από τις βίαιες διαδηλώσεις που συγκλόνισαν την Ελλάδα φέτος το καλοκαίρι. «Μια μάχη για την εφαρμογή ενός προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης ... μια μάχη για την εκτέλεση του προϋπολογισμού, μια μάχη για την επιβολή των ιδιωτικοποιήσεων».

«Έχει μεγάλη σημασία για μας να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας προς την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.. Και θα κρατήσουμε το λόγο μας», προσθέτει ο υπουργός, ο οποίος δήλωσε αυτή την εβδομάδα στη Βουλή ότι η Ελλάδα έτρεχε σε έναν αγώνα δρόμου ενάντια στο χρόνο για να καταστήσει περισσότερο βιώσιμη τη δυναμική του χρέους της. «Θα κάνουμε υπεράνθρωπη προσπάθεια για να τηρήσουμε το λόγο μας».

Η δουλειά που κάνει ο Βενιζέλος δεν είναι η πιο αξιοζήλευτη: με ημέρες που ξεκινούν υπό απίστευτη πίεση στις 6 το πρωί, τελειώνουν πολύ μετά τα μεσάνυχτα και είναι έρμαια στις ορέξεις των ανελέητων αγορών, λίγοι είναι αυτοί που ζηλεύουν τη θέση του. Χαλαρώνει με την δουλειά, λένε συνεργάτες του.

«Κάποιος πρέπει να την κάνει αυτή τη δουλειά», λέει χαμογελώντας ο πολιτικός που είναι παράλληλα και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. «Είναι καθήκον μου απέναντι στην Ελλάδα και την Ευρώπη να κάνω ό,τι μπορώ».

Ο 53χρονος άνδρας είναι εμφανώς χλωμός - σε αντίθεση με άλλους καταπονημένους Έλληνες υπουργούς που έχουν το μελαχρινό δέρμα κάποιου που κατάφερε να κάτσει τουλάχιστον μια ή δυο μέρες στον ήλιο - αλλά φαίνεται πως οι προσπάθειές του έχουν αρχίσει να αποδίδουν καρπούς.

Ακόμα και οι επικριτές του μιλούν για «νέο αέρα» που φυσάει στο Υπουργείο Οικονομικών με το Βενιζέλο, έναν από τους καλύτερους ρήτορες της χώρας, που του πιστώνουν ότι έχει προσδώσει μια βαρύτητα στο αξίωμα, κάτι που έλειπε από τον λιγότερο επικοινωνιακό προκάτοχό του.


Η φοροδιαφυγή - μια πρακτική που είναι τόσο παλιά όσο και τα βουνά και η οποία θεωρείται απ’ όλους ως το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας - θα αντιμετωπιστεί ανηλεώς, λέει.

Πολιτικός βαρέων βαρών στο κυβερνών σοσιαλιστικό κόμμα, ο Βενιζέλος κατέπληξε τους Έλληνες την περασμένη εβδομάδα όταν ανακοίνωσε ότι το επιβλητικό ποσό των 37 δισ. ευρώ συσσωρευμένων ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το κράτος, βρισκόταν στα χέρια λιγότερων από 14.000 ατόμων.

«Δεν θα κυνηγήσει τα μικρά ψάρια, θα κυνηγήσει τα μεγάλα και θα τιμωρηθούν όποιοι κι αν είναι», λέει συνεργάτης του.


Η κατάρρευση της Lehman Brothers, της τράπεζας που προκάλεσε την παγκόσμια οικονομική κρίση το 2008, είναι, λέει, ένα φάντασμα που ακόμα στοιχειώνει την Ε.Ε..


«Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορούσε να έχει κινηθεί γρηγορότερα και πιο αποτελεσματικά από το 2008, όταν ξεκίνησε η κρίση», λέει. «Αλλά νομίζω ότι τώρα όλοι γνωρίζουν πως οι πάντες πήραν το μάθημά τους».


Στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. τον Ιούλιο, όπου η Ελλάδα διασώθηκε με το ποσό των 109 δισ. ευρώ, σε συνέχεια της αρχικής στήριξης των 110 δισ. την προηγούμενη χρονιά, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Jean-Claude Trichet, είχε φτάσει στο σημείο να επικαλεστεί το φάντασμα της Lehman Brothers για να σπρώξει τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρώπης να αναλάβουν δράση.

«Νομίζω ότι αυτό λέει πολλά», λέει ο Βενιζέλος. «Καμία χώρα και κανένα τραπεζικό σύστημα στην Ευρώπη, δεν θα αφεθεί στη μοίρα του. Είμαι σίγουρος ότι τα μέλη της Ευρωζώνης και το τραπεζικό της σύστημα είναι ασφαλή».

Πιστεύει ότι η απόφαση να δοθεί στην Ελλάδα ένα δεύτερο πακέτο διάσωσης σηματοδότησε εκ νέου την προσήλωση της Ευρώπης στην αντιμετώπιση της ραγδαίας οικονομικής κρίσης με πιο αποφασιστικότητα και θάρρος.


Ο Βενιζέλος αρνήθηκε να σχολιάσει την κριτική που ασκεί το συντηρητικό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο πρόγραμμα μείωσης του ελλείμματος. «Αυτή η χώρα πρέπει να είναι ενωμένη και σοβαρή, πρέπει να μιλάει με μία φωνή».

«Είμαι υποχρεωτικά αισιόδοξος. Η ψυχολογία παίζει τεράστιο ρόλο στην οικονομία. Είναι το ήμισυ του παντός».
Enhanced by Zemanta

Ομιλία του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, στην ολομέλεια της βουλής

Ομιλία του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, στην ολομέλεια της βουλής κατά τη συζήτηση της επίκαιρης επερώτησης της Δημοκρατικής Αριστεράς σχετικά με τη στήριξη του κοινωνικού κράτους.

Ύστερα από 22 μήνες διακυβέρνησης από το ΠΑΣΟΚ, μετά από 17 μήνες χρόνο υπογραφής της δανειακής σύμβασης με την ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝ, μετά τον καταιγισμό μέτρων για εφαρμογή του Μνημονίου και των επικαιροποιήσεών του, αλλά και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου και των εκτελεστικών νόμων, που ενσκήπτουν με ρυθμό πυροβόλου, η χώρα μας αντιμετωπίζει έκρηξη ύφεσης, πληθωρισμού, συρρίκνωσης και τεχνολογικής οπισθοδρόμησης της παραγωγικής βάσης και έχει εμπλακεί σε ένα φαύλο κύκλο αλληλοδιάδοχων μέτρων, χωρίς να διαφαίνεται ο δρόμος εξόδου από την κρίση και προ πάντων με μια κοινωνία όρθια. Η ανεργία παίρνει εφιαλτικές διαστάσεις, η ακρίβεια γιγαντώνεται, τα συστήματα διαπλοκής, γραφειοκρατίας και διαφθοράς παραμένουν κυρίαρχα, δομές και θεσμοί καταρρέουν, εργασιακά δικαιώματα σαρώνονται, επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, η αγορά έχει στεγνώσει από ρευστότητα, το κράτος έχει κηρύξει, πέρα από τα τεχνικά της αποπληρωμής του χρέους προς διεθνείς ομολογιούχους του, μια ιδιότυπη στάση πληρωμών, ο ελληνικός λαός βρίσκεται σε απόγνωση.

Με τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, διέξοδος από την πολύπλευρη κρίση όχι μόνον δεν διαφαίνεται, αλλά η χώρα είναι σήμερα αντιμέτωπη με τον άμεσο κίνδυνο πλήρους κατάρρευσης, όσο και αν καταβάλλονται εργώδεις προσπάθειες που προσπαθούν να πείσουν για το αντίθετο.

Θέλω να καταστήσω σαφές ότι για εμάς την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, το Δημόσιο Έλλειμμα, το Χρέος, η δυνατότητα Δανεισμού και οι όροι του Δανεισμού δεν είναι προβλήματα που αφορούν το δήθεν απρόσωπο Κράτος, αλλά είναι προβλήματα που αφορούν πρωτίστως τους εργαζομένους, τους δεινώς δοκιμαζόμενους ανέργους, τους νέους που χάνουν από τα μάτια τους την ελπίδα για ένα αύριο μέσα σε μια κοινωνία στην οποία θα μετέχουν, ως κοινωνοί.

Δεν μας εκφράζει η πολιτική: όσο χειρότερα τόσο καλύτερα.
Δεν επενδύουμε πολιτικά στην καταστροφή της χώρας, αλλά αντιθέτως υπερασπιζόμαστε την ανόρθωση της κοινωνίας.

Σήμερα, μετά και τις δραματικές εξελίξεις και τα αδιέξοδα που έχουν επισωρευτεί, μετά και την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015(ΜΠΔΣ) και των εκτελεστικών νόμων επιμένουμε να υποστηρίζουμε ότι
η εφαρμογή τους θα οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση της ανεργίας και θα επιτείνει την ύφεση. Οι οριζόντιες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αλλά και η φοροεπιδρομή σε βάρος των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων και των πολιτών με φορολογική συνέπεια, θα πλήξουν ακόμα περισσότερο την κοινωνία.

Η χώρα και η κοινωνία χρειάζονται αλλαγή πολιτικής. Εκείνο που προέχει είναι η προάσπιση της κοινωνικής συνοχής και η εκκίνηση της αναπτυξιακής διαδικασίας.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ επιμένει ότι υπάρχουν πολιτικές που ανοίγουν το δρόμο για δημοκρατική και συντεταγμένη διέξοδο από τη σημερινή κρίση. Με επιλογές και πραγμάτωση όλων εκείνων των ώριμων μεταρρυθμίσεων που δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αναβάλλουμε άλλο. Ελαχιστοποιώντας τις αναπόφευκτες επιπτώσεις στο βιοτικό επίπεδο των πολιτών. Κατανέμοντας δίκαια τα βάρη. Προετοιμάζοντας μια Ελλάδα δημιουργίας και προόδου, με ισονομία και κοινωνική συνοχή.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, υπογραμμίζει προς κάθε κατεύθυνση την εξαιρετικά επείγουσα ανάγκη να συμφωνηθούν και να εφαρμοστούν συγκεκριμένες αλλαγές .

Αλλαγές στην ακολουθούμενη οικονομική και κοινωνική πολιτική που θα στοχεύουν:
-στην αντιστροφή της ύφεσης, μέσα από την υλοποίηση μιας αναπτυξιακής πορείας, που θα τονώνει την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, θα δημιουργεί απασχόληση, θα αυξάνει τα εισοδήματα, θα διασφαλίζει την αειφορία των πόρων, την προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής
- στη δίκαιη κατανομή των βαρών της κρίσης
-στην ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης

Αλλαγές, που θα εγγυώνται στα χειμαζόμενα στρώματα μελλοντική ανταπόδοση.

Όταν σήμερα, στην Ελλάδα του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου, η ανεργία καλπάζει- είμαστε δεύτεροι στην ΕΕ, δεύτεροι και στην ανεργία των νέων κάτω των25 ετών, με το εφιαλτικό 38,5 % σύμφωνα με τα στοιχεία της Εurostat για τον Ιούνιο του 2011-, με το 16% των ανέργων να φαίνεται ότι θα αποτελεί το κατώφλι, αναμένοντας έναν εφιαλτικό χειμώνα. Όταν τα εισοδήματα των μισθωτών και συνταξιούχων υφίστανται τις δραματικές συμπιέσεις. Όταν πάνω από το 25% των πολιτών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, τότε η πρωταρχική φροντίδα ενός κόμματος της αριστεράς δεν μπορεί να είναι άλλη από την προώθηση προτάσεων και διεκδικήσεων πρωταρχικής προτεραιότητας, για λήψη συγκεκριμένων μέτρων που θα αποτελούν το αναγκαίο δίχτυ προστασίας.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ με την Επερώτησή της ζητά από την κυβέρνηση να αντιληφθεί το αίσθημα αβεβαιότητας των πολιτών για το μέλλον και να προωθήσει αποτελεσματικά μέτρα στήριξης, ιδιαίτερα των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. Ζητάμε επαναπροσανατολισμό του συστήματος κοινωνικής προστασίας για την ανακούφιση όσων πλήττονται από την κρίση.
Δεν επιλέξαμε τυχαία το θέμα της πρώτης Επερώτησή μας, με βάση τις δυνατότητες που μας δίνονται από τον κανονισμό της Βουλής. Θελήσαμε να την εστιάσουμε στο μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας και η πολλαπλώς ΤΕΜΑΧΙΣΜΕΝΗ(!!!!!) κοινωνία της!

Η ΔΗΜΑΡ τάσσεται υπέρ ενός κοινωνικού κράτους ικανού, αποτελεσματικού και ευαίσθητου στις διαφορετικές ταυτότητες των πολιτών. Στο πλαίσιο αυτό διεκδικούμε ένα νέο κοινωνικό κράτος δικαίου χωρίς ευνοημένους και αποκλεισμένους, χωρίς προνομιούχους και ξεχασμένους, χωρίς ευγενή και λαϊκά ταμεία, με ίσα κοινωνικά δικαιώματα για όλους και όλες. Ένα κοινωνικό κράτος ικανό, που να διασφαλίζει στις παλιές και καινούργιες μειονότητες δικαιώματα, υπηρεσίες και αγαθά που να είναι ανάλογα με την τεράστια συνεισφορά που δίνουν στον εθνικό πλούτο. Ένα κοινωνικό κράτος αποτελεσματικό, που να μειώνει τη φτώχεια και να αναδιανέμει πόρους όχι οριζόντια αλλά με επιλεκτικότητα, εκεί που υπάρχει ανάγκη, αντί να αναπαράγει τις κοινωνικές ανισότητες. Ένα κοινωνικό κράτος βιώσιμο, χωρίς αλόγιστες σπατάλες.

«Οι κοινωνικές δαπάνες στη χώρα μας θα πρέπει να επανεξεταστούν, προκειμένου να γίνουν αποδοτικές, καθώς η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που οι κοινωνικές μεταβιβάσεις αποτυγχάνουν πλήρως να μειώσουν το ποσοστό της φτώχειας, ένδειξη ότι δεν βρίσκουν σε όλες τις περιπτώσεις το στόχο τους». Αυτή είναι μια διαπίστωση πολλών διεθνών σχετικών φορέων, αυτό επαναλάμβανε κατά κόρον και ο προηγούμενος Υπουργός των Οικονομικών. Μόνο που αυτή η επανάληψη μάλλον επιθυμία όχι για διόρθωση, αλλά για ακόμη περαιτέρω μείωση υπέκρυπτε, στο πλαίσιο πάντα του συνόλου της ακολουθούμενης κυβερνητικής πολιτικής.

Μολαταύτα η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ υποστηρίζει ότι οι εισοδηματικές ενισχύσεις από μόνες τους δεν αρκούν. Για την αποτελεσματική λειτουργία του κράτους πρόνοιας, οφείλουν να συνοδεύονται από ένα ολοκληρωμένο πλέγμα κοινωνικών υπηρεσιών, το οποίο όμως σήμερα είναι καταφανές ότι υπολειτουργεί ή βρίσκεται σε πορεία εγκατάλειψης.

Προφανώς στο πλαίσιο αυτής της επερώτησης δεν φιλοδοξούμε να θέσουμε το σύνολο των πτυχών εφαρμογής του κοινωνικού κράτους.

Οι προτάσεις μας στην Επερώτηση περιλαμβάνουν μια σειρά από θέσεις και προτάσεις της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ για την αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας, της φτώχειας, της εργασιακής επισφάλειας, της πρόσβασης στις υπηρεσίες υγείας.

Καλούμε την κυβέρνηση να λάβει μέτρα για την επέκταση του προνοιακού επιδόματος μακροχρόνιας ανεργίας, να προχωρήσει στη σταδιακή αντικατάσταση των άνισων και πολυάριθμων οικογενειακών και πολυτεκνικών επιδομάτων σε ένα ενιαίο επίδομα παιδιού, με έναρξη καταβολής από το πρώτο παιδί, να επιλέξει τη λογική του ανασχεδιασμού του επιδόματος ενοικίου σε μη ανταποδοτική βάση, ώστε να ωφελούνται και οι φτωχές οικογένειες που σήμερα δεν πληρούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας του ΟΕΚ, να προχωρήσει σε ενοποίηση των επιδομάτων ΑΜΕΑ σε ένα νέο επίδομα αναπηρίας.

Καλούμε την κυβέρνηση να λάβει μέτρα σχετικά με την διασφάλιση της αναβάθμισης των δομών προστασίας ηλικιωμένων και ατόμων με αναπηρίες, να στηρίξει τα προνοιακά προγράμματα, να συμβάλει στην αναδιοργάνωση του δικτύου παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών σε κάθε δήμο της χώρας, να αυξήσει τη χρηματοδότηση των προνοιακών ιδρυμάτων, καθώς και να εγγυηθεί την πρόσβαση στα βασικά κοινωνικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην υγεία, τη στέγαση και την παιδεία και στους μετανάστες, οι οποίοι πληρούν ορισμένες βασικές προϋποθέσεις.

Από τις βασικές προτάσεις της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ είναι ο σχεδιασμός και η σταδιακή εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος σε εύλογο χρονικό διάστημα.

Οι προτάσεις μας είναι συγκεκριμένες. Προκύπτουν μέσα και από τα ερωτήματα όπως έχουν κατατεθεί στην Επερώτηση.

Οι συνάδελφοί μου θα έχουν τη δυνατότητα να τις αναδείξουν διεξοδικότερα.

Θα ήθελα τελειώνοντας την πρώτη μου παρέμβαση, να αναφερθώ στην προχθεσινή συνεδρίαση της Κυβερνητικής επιτροπής και τις μετέπειτα ανακοινώσεις που κάνατε.

Σε πρώτο σχόλιό μας σημειώναμε ότι τα συγκεκριμένα μέτρα που εξαγγέλλει η κυβέρνηση, δεν αποτελούν παρά «ασπιρίνη» στο τεράστιο αυτό πρόβλημα της ανεργίας, που μαστίζει την κοινωνία και διαλύει τον ιστό της. Επειδή είναι τόσο μεγάλο το πρόβλημα κάθε μέτρο που λαμβάνεται, στο βαθμό που εφορεύεται η εφαρμογή του, μπορεί έστω και κάτι να κάνει. Ανεπαρκές ως προς την επίπτωση; Ανεπαρκές! Δεν θέλουμε να μηδενίζουμε προκαταβολικά!

Αλλά εδώ πρώτα απ΄όλα θέλουμε να δούμε, στο μείζον ζήτημα της κατάρτισης και επανακατάρτισης μια πραγματικότητα που βοά!

Δεν αρκεί να ανακοινώνετε μέτρα! Πρέπει να γνωρίζετε ότι και εμείς παρακολουθούμε, και πολλοί άλλοι τι ακριβώς συμβαίνει!

Οι προτάσεις σας είναι ήδη διατυπωμένες στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανθρώπινου δυναμικού. Εδώ και δύο περίπου χρόνια. Και ενώ υπάρχουν πιστοποιημένοι φορείς κατάρτισης, που θα μπορούσαν να αναλάβουν το έργο, ΟΥΤΕ μια Ώρα ΚΑΤΑΡΤΙΣΗΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ.

Ούτε ΜΙΑ ΩΡΑ!

Επί πλέον, χωρίς ένα κρατικό σχεδιασμό που να προσδιορίζει προς τα πού βλέπουμε ή επιδιώκουμε να προχωρήσει η ανάπτυξη, ποιοί κλάδοι είναι οι πρωταρχικά επιλέξιμοι-έστω ξεκινώντας από εκεί που όλοι θεωρούμε προφανή δηλ. ΑΠΕ, Τουρισμός σε όλο το εύρος του, Ναυτιλία, Τρόφιμα-ποτά- έτσι ώστε προς αυτούς να σχεδιαστεί η κατάρτιση και επανακατάρτιση, η κυβέρνηση δεν κάνει επιλογές. Δεν σχεδιάζει. Έτσι πέραν των άλλων δεν θα υπάρχει αποτελεσματικότητα. Απαιτείται λοιπόν, επιλογή τομέων και επί μέρους δράσεις κατάρτισης.

Θέλουμε επίσης, κατά δεύτερο λόγο, να επιστήσουμε την προσοχή στη χρήση των λεγομένων «επιταγών επανένταξης». Μην περάσουμε στην αποκλειστικότητα αυτής της χρήσης. Στα πιο αναπτυγμένα και φερέγγυα ως προς τη λειτουργία τους και την αντιμετώπιση της διαφθοράς συστήματα, πχ στη Γερμανία, μόνο το 10% των συνολικών προγραμμάτων είναι οι λεγόμενες επιταγές!


Ένα τρίτο ζήτημα κ. Υπουργέ: Θα θέλαμε μια σαφή απάντηση: Από τα προγράμματα αυτά που αναφέρονται στη διατήρηση των θέσεων εργασίας και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, τα δύο τελευταία έτη, τι χρήματα διατέθηκαν, τι ποσοστό κάλυψής των υπάρχει; Κατά καιρούς αναφέρεστε στην κάλυψή τους, στη διάθεση τόσων ποσών, αλλά δεν αναφέρεστε καθόλου στο τι γίνεται με τα προγράμματα της δημιουργίας νέων θέσεων απασχόλησης.

Γιατί σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, εξ αιτίας και των ελάχιστων περιορισμών και των προφανών απαιτήσεων μη καταδολίευσης που θέτει ο ΟΑΕΔ οι εργοδότες δεν μπαίνουν! Αρκούνται στην εύκολη και προσοδοφόρα διαδικασία της διατήρησης των θέσεων εργασίας!

Τέλος θα ήθελα να μείνω στο ζήτημα της μακροχρόνιας ανεργίας. Η μεγάλη αύξηση της ανεργίας πλήττει δυσανάλογα τις παραγωγικές ηλικίες και τους ονομαζόμενους «αρχηγούς νοικοκυριού». Το προνοιακό επίδομα μακροχρόνιας ανεργίας έχει τόσο αυστηρές προϋποθέσεις που χορηγείται τελικά στο 0,5% των μακροχρόνια ανέργων. Μέχρι σήμερα 2.500-3.000 δικαιούνταν πάρουν το επίδομα για δεύτερη χρονιά.

Γιαυτό και έχουμε υπογραμμίσει ότι είναι αναγκαία η κινητοποίηση του Υπουργείου Εργασίας, του ΟΑΕΔ και όλων των αρμόδιων φορέων για την επέκταση του επιδόματος αυτού στους μακροχρόνια ανέργους, ανεξαρτήτως ηλικίας, καθώς και στους νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, αρκεί να πληρούν κάποιες λογικές προϋποθέσεις χαμηλού εισοδήματος.

Δημοσιεύτηκε χθες σε ορισμένες εφημερίδες ότι προετοιμάζετε μια ΚΥΑ που θα βελτιώνει τα κριτήρια για το επίδομα αυτό και για την καταβολή του τη δεύτερη χρονιά. Ο νέος φορολογικός νόμος προσπαθώντας να «βγάλει από τη μύγα ξύγκι» όριζε ως προϋπόθεση για να πάρει κανείς το επίδομα τα 3.000ευρώ(5.000για ζευγάρι) ετήσιο τεκμαρτό εισόδημα από το 5.000 που ήταν πριν.

Το τεκμαρτό 10.000(12.000 για ζευγάρι) είναι σαφώς καλύτερο, αλλά θα πρέπει η δυνατότητα απόδοσή του να καλύπτει και όλους τους μακροχρόνια ανέργους. Ελπίζουμε κ. Υπουργέ πρώτα απ΄όλα να προωθηθεί τάχιστα αυτή η ΚΥΑ και δεύτερον να καλύπτει τις πρόνοιες που σας ανέφερα!

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

«Περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις»: ένα ακόμη σύντομο ανέκδοτο για την καταστροφική περιβαλλοντική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.


Birch in Natura area LinnaistensuoImage via WikipediaΜετά την πολυσυζητημένη «επική επέλαση» κατά των αυθαιρέτων –στην πραγματικότητα κατά του περιβάλλοντος, με την επιχειρούμενη αντισυνταγματική νομιμοποίηση της αυθαίρετης δόμησης και, το χειρότερο, χωρίς πειστικό σχέδιο για την οριστική εξάλειψη αυτού του απαράδεκτου φαινομένου στο μέλλον– η κυβέρνηση δια του νομοσχεδίου του υπουργείου ΠΕΚΑ για τις περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις παρουσιάζεται πανέτοιμη να απορρυθμίσει πλήρως την –όποια, τελοσπάντων, έχει απομείνει– περιβαλλοντική προστασία, ερχόμενη σε κατάφωρη αντίθεση τόσο με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσο και με τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Λαθροχειρίες (σκόπιμες ή από άγνοια;) στην παρουσίαση κρίσιμων συγκριτικών στοιχείων σχετικά με τις δήθεν λιγότερες κατ’ έτος περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις σε άλλες χώρες της ΕΕ, απένταξη των 2/3 των έργων για τα οποία πλέον δεν θα απαιτούνται Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (άρθρ. 1 του νομοσχεδίου), στρεβλώσεις των ειδικών οικολογικών αξιολογήσεων που απαιτούνται για τις περιοχές Natura, και μάλιστα χωρίς Σχέδιο Διαχείρισης, απαραίτητου για να αξιολογηθεί η κατάσταση της διατήρησης ενός φυσικού οικοτόπου ή ενός είδους (άρθρ. 10), η απαράδεκτη πρόβλεψη του άρθρ. 17, παρ. 3, ότι οι αξιολογητές θα αμείβονται στην ουσία από τους επιχειρηματίες (!), οπότε είναι λογικό να υποστηρίζουν τον εργοδότη τους – είναι μερικά μόνον από τα κραυγαλέα ατοπήματα του υπό συζήτηση νομοσχεδίου.

Και μόνο το γεγονός ότι το νομοσχέδιο κινείται στην κατεύθυνση του εκ των υστέρων ελέγχου και της επιβολής προστίμου αντί τηςπρόληψης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, καθώς και το ότι τα καλούμενα αντισταθμιστικά μέτρα αφορούν και πάλι σε χρήματα (δεν υπάρχει ίχνος άλλων μέτρων υπέρ του περιβάλλοντος), καταδεικνύει την αποκλειστικά εισπρακτική, fast track σκοπιμότητα του όλου εγχειρήματος.

Οι καλύτερες υπηρεσίες που θα είχε να προσφέρει το υπουργείο ΠΕΚΑ και η κυβέρνηση στο περιβάλλον της χώρας –δηλαδή στις τωρινές και, κυρίως, στις επερχόμενες γενιές– θα ήταν η απόσυρση του παρόντος νομοσχεδίου για την περιβαλλοντική αδειοδότηση και η εκπόνηση ενός εντελώς καινούργιου, βασισμένου σε αρχές που να τις διέπει η –όχι προσχηματική– νομιμότητα, η ειλικρινής έγνοια καιγνώση για το περιβάλλον και, εντέλει, ο σεβασμός για τα αναπαλλοτρίωτα δικαιώματα στο φυσικό και το αστικό περιβάλλον των Ελλήνων, αλλά και των υπόλοιπων Ευρωπαίων, πολιτών. Οποιαδήποτε άλλη εκδοχή, θα συνιστά κυνική, στην ουσία της πραξικοπηματική και μη αναστρέψιμη, καταδίκη του περιβάλλοντος της χώρας.

Αν αυτή είναι η «πράσινη ανάπτυξη» που επαγγέλλεται το ΠΑΣΟΚ και έχει θέσει, κατ’ επανάληψη στο παρελθόν, ως προσωπικό στοίχημα ο ίδιος ο πρωθυπουργός, τότε προφανώς πρόκειται είτε για κλασική «πασοκική» παρανόηση είτε για σκαστή περίπτωση δαλτονισμού, οπότε και χρειάζεται επειγόντως οφθαλμίατρος χωρίς πράσινα ματογυάλια. Και όπως πολύ εύστοχα παρατηρεί ο βουλευτής Αχαΐας της Δημοκρατικής Αριστεράς, Νίκος Τσούκαλης, στην εξαιρετικής σημασίας επιστολή του-κάλεσμα για οικολογική εγρήγορση προς τις περιβαλλοντικές οργανώσεις της χώρας: «…πρόκειται στην κυριολεξία για περιβαλλοντοκτόνα νομοσχέδια που όμοιά τους δεν υπάρχουν από τη μεταπολίτευση και εφεξής. Μπορούν να συγκριθούν μόνο με την πολιτική της ΕΡΕ μετά τον εμφύλιο που, στο όνομα της εκβιομηχάνισης της χώρας, την κατέστρεψε περιβαλλοντικά και κοινωνικά» (ολόκληρη η επιστολή εδώ: http://dimokratiki-aristera-achaias.blogspot.com/2011/08/niko-ek.html).

Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρό για το ΠΑΣΟΚ: να υπερβεί κι αυτόν ακόμη τον πήχη της προδικτατορικής ΕΡΕ στα περιβαλλοντικά του «επιτεύγματα»…

Θέμης Δημητρακόπουλος

μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς

Προσοχή, το BAR CODE 520 δε σημαίνει αναγκαστικά ελληνικό προϊόν!

Barcode EAN8Image via WikipediaΌλοι αγαπάμε την Ελλάδα και όλοι θέλουμε να στηρίζουμε τα Ελληνικά προϊόντα, αλλά με σκέψη προσοχή και χωρίς να αδικούμε η να μειώνουμε κανένα. Τελευταία, κυκλοφορούν mails και δημοσιεύονται αναρτήσεις σχετικά με τον τρόπο που μπορούμε να ξεχωρίζουμε ποιο προϊόν είναι ελληνικό. Κάποια από αυτά, αναφέρουν πως όταν βλέπουμε bar code που να ξεκινάει με 520, σημαίνει πως αγοράζουμε κάτι ελληνικό. Μου φάνηκε εξαιρετικά χρήσιμος σαν τρόπος, αλλά επειδή είμαι και λίγο -ας το πούμε- "περίεργος", έκανα την έρευνά μου και συνειδητοποίησα πως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι!

Με μία όχι και τόσο δύσκολο να εξακριβωθεί έρευνα, ανακάλυψα πως τα τρία πρώτα νούμερα του bar code, υποδηλώνουν σε ποια χώρα παράχθηκε το bar code (από που πήρε άδεια). Αυτό σημαίνει πως δεν έχει σχέση με την προέλευση του προϊόντος. Έτσι, μπορεί να συμβαίνουν 3 καταστροφικά -για τον παραγωγό ή τη χώρα μας- πράγματα:

Πρώτον, ένα προϊόν μπορεί να είναι εξ ολοκλήρου αμερικάνικο, που όμως συσκευάζεται στην Ελλάδα, γιατί έτσι συμφέρει καλύτερα την αμερικάνικη εταιρεία, παίρνοντας κωδικό 520.

Δεύτερον, ένας παραγωγός ζήτησε από Ιάπωνα που μελετά τις συσκευασίες και τα υλικά να του κατασκευάσει την συσκευασία του. Έκτοτε, έχει πάρει τις προδιαγραφές και παράγει ΚΑΙ τη συσκευασία στην Ελλάδα. Επειδή όμως η πρώτη εκδόθηκε στην Ιαπωνία δουλεύει με το Ιαπωνικό bar code 451. Εμείς όμως με την λάθος πληροφόρηση που έχουμε δεν τον αγοράζουμε σαν "ξένο".

Υπάρχει και μια τρίτη κατηγορία, την οποία είναι επίσης δύσκολο να εξηγήσουμε ειδικά στους πιο ηλικιωμένους: Προϊόντα που αγοράζουμε συσκευασμένα στο super markets και χρεώνονται με βάση το βάρος. 100% ελληνικά, σε ελληνική συσκευασία, από ελληνικό εργοστάσιο, με σφραγίδα κλπ. Όπως καταλαβαίνετε, χρειάζεται να χτυπηθεί στο ταμείο άλλος κωδικός για ένα κοτόπουλο πχ που ζυγίζει 1,681 κιλά και άλλος για αυτό που ζυγίζει 1,682. Αυτό, δε δίνει τη δυνατότητα στον παραγωγό να εκδώσει κωδικούς με 520, αλλά να εκδώσει το super market εσωτερικό κωδικό που αρχίζει από 2 (και δουλεύει μόνο μέσα στο super market, και διαφέρει από super market και super market). Άλλος ένας Έλληνας Παραγωγός που ζημιώνεται τσάμπα!

Αυτό με τον κωδικό 2 φαίνεται και από τη λίστα του GS1 http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_GS1_country_codes

Ο GS1 είναι διεθνής φορέας που εκχωρεί τους συγκεκριμένους κωδικούς. Μάλιστα πρόσφατα, επειδή φτάνουμε σε κορεσμό του 520, αντιστοίχησε ΚΑΙ το 521 στην Ελλάδα, κάτι που επίσης θα πρέπει να αναφερθεί καθώς προκαλεί σύγχυση. Το να λέμε για το 520 είναι επικίνδυνο και πραγματικά αδικούμε ένα ποσοστό Ελλήνων παραγωγών. Επίσης άθελα μας πιστεύω προμοταρουμε ένα ποσοστό Ξένων προϊόντων που γλιστράνε σαν Ελληνικά.

Τελικά, μόνο το made in Greece ή η Ελληνική σημαία πάνω απο την σύνθεση του προϊόντος στην συσκευασία ειναι η πραγματική εγγύηση για την Ελληνικότητα του περιεχομένου.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Enhanced by Zemanta

Αιχμηρός ο διεθνής τύπος για τα ταξί


Εκτενή αναφορά στις κινητοποιήσεις των ιδιοκτητών ταξί στην Ελλάδα κάνουν σήμερα τα διεθνή μέσα. Υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο καταφθάνουν στην Ελλάδα πάνω από δύο εκατομμύρια τουρίστες. Συγκεκριμένα η εφημερίδα «Kölner Stadt Anzeiger» αφήνει αιχμηρά σχόλια για το τι θα σημάνει το άνοιγμα του επαγγέλματος στη μαύρη αγορά...

Με τίτλο «Οι ταξιτζήδες μπλοκάρουν τα αεροδρόμια», ο ανταποκριτής Γκερτ Χέλερ σημειώνει: «Εδώ και δυο εβδομάδες διαμαρτύρονται οι ιδιοκτήτες ταξί. Αντιδρούν στα σχέδια της κυβέρνησης να ανοίξει το μέχρι τώρα προστατευόμενο επάγγελμά τους.

Οι περίπου 30.000 ταξιτζήδες φοβούνται για την αξία των αδειών τους, οι οποίες στη μαύρη αγορά κοστίζουν μέχρι και 350.000 ευρώ. Ένα άνοιγμα του επαγγέλματος θα σήμαινε ότι θα θίγονταν και οι δουλειές των ‘διαμεσολαβητών’, οι οποίοι νοικιάζουν τα ταξί όταν οι ιδιοκτήτες δεν θέλουν οι ίδιοι να εργαστούν και ως οδηγοί.

Μερικοί από αυτούς τους πράκτορες – στην Αθήνα υπάρχουν λίγες δεκάδες – νοικιάζουν σε άλλους περισσότερα από 100 ταξί και έχουν ετήσιο εισόδημα που ξεπερνάει το ένα εκατομμύριο, ποσό το οποίο δεν δηλώνεται στην εφορία. Πρόκειται λοιπόν για πάρα πολλά χρήματα και για αυτό εξίσου σκληρές είναι οι διαμαρτυρίες».

Με το ίδιο θέμα ασχολείται και η αυστριακή «Die Presse» , η οποία με αφορμή την περίπτωση ενός οδηγού, «ο οποίος δεν είχε την τύχη να κατάγεται από μια μεγάλη οικογένεια ιδιοκτητών ταξί» αγόρασε στη μαύρη αγορά μια άδεια για 100.000 ευρώ.

Οι μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης για άνοιγμα του επαγγέλματος ήρθαν πολύ αργά. Με αφορμή αυτή την περίπτωση η εφημερίδα αναφέρεται στην απελευθέρωση των 150 επαγγελμάτων και στις δηλώσεις του υπουργού Μεταφορών ότι η μαύρη αγορά πλήττει σε τελική ανάλυση τα συμφέροντα όλων.

newscode
Enhanced by Zemanta

Τρίτη 2 Αυγούστου 2011

Χωρίς οικογένεια και παιδιά οι Έλληνες λόγω της οικονομικής κρίσης


Σχετική έκπληξη θα λέγαμε ότι προκαλεί το δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοσης, Spiegel Online, με τίτλο “Παιδιά; Αργότερα! Ίσως”.
Συγκεκριμένα, στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι η αβεβαιότητα και ο φόβος που κυριαρχούν μεταξύ του ελληνικού λαού, ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα, πηγαίνει πίσω τα όποια σχέδια των νέων, κυρίως, ελλήνων για οικογένεια. Το δημοσίευμα μάλιστα σημειώνει ότι το ποσοστό των γεννήσεων βρίσκεται στο ναδίρ, την ίδια ώρα που αυξάνεται δραματικά ο αριθμός των εκτρώσεων.

Ο ρεπόρτερ του γερμανικού περιοδικού τονίζει, ότι μια ολόκληρη γενιά ηλικίας 30 με 40 ετών αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα όσον αφορά τον οικογενειακό προγραμματισμό, με τη δημοσιονομική κρίση, την ανεργία και το φόβο για το μέλλον να κυριαρχούν και να δυσχεραίνουν την απόκτηση οικογένειας και παιδιών.

Επίσης, αναφορά γίνεται και στην έλλειψη στήριξης από την πλευρά της πολιτείας, αφού στα πλαίσια της περιστολής των δαπανών, μειώνονται συνεχώς οι θέσεις σε βρεφονηπιακούς, παιδικούς σταθμούς και ηπιαγωγεία. Ως παράδειγμα αναφέρεται ο δήμος Χαλανδρίου, όπου σε σύνολο 100.000 κατοίκων υπήρχαν μέχρι πρότινος 900 θέσεις σε δημόσιους παιδικούς σταθμούς, ενώ τώρα ανέρχονται σε περίπου 400.

Τα δημογραφικά στατιστικά δείχνουν ότι και οι Ελληνίδες μεταθέτουν τη μητρότητα, καθώς το 1975 γεννούσαν το πρώτο τους παιδί σε ηλικία κατά μέσο όρο 25,9 ετών, ενώ το 2009 στα 31,1. Το φετινό ποσοστό των γεννήσεων αναμένεται να κυμανθεί στο 1,38. Αναφορικά με τις παροχές στις νέες μητέρες, χορηγείται 17 εβδομάδες επίδομα και μέχρι 6 μήνες άδεια μητρότητας, ενώ όπως σημειώνεται τα επιδόματα για τα παιδιά είναι πάρα πολύ χαμηλά, μόλις 8,22 ευρώ για το πρώτο παιδί, 24,65 ευρώ για τα δύο.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι η Ελλάδα καταλαμβάνει την πρώτη θέση πανευρωπαϊκά στις εκτρώσεις, καθώς πριν από 10 χρόνια ο αριθμός τους έφτανε τις 200.000 σε πληθυσμό 11 εκατομμυρίων περίπου. Μάλιστα, κατέχουμε και το “παγκόσμιο ρεκόρ”, με 140 διακοπές κύησης ανά 1000 Ελληνίδες, με τον αριθμό των εκτρώσεων να υπολογίζεται (αν και δεν υπάρχουν επίσημα – ακριβή στοιχεία) σε 300.000 ετησίως.

Είναι ξεκάθαρο, τονίζει το δημοσίευμα ότι καθοριστικός παράγοντας για τη δημιουργία οικογένειας είναι το οικονομικό, αφού η “Γενιά των 700 ευρώ” μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Μάλιστα, σημαντικό ποσοστό των νέων Ελλήνων, παρά την πανεπιστημιακή μόρφωση, δεν έχει μελλοντικές προοπτικές, καθώς καταλήγει σε δουλειές μερικής απασχόλησης και αναγκάζεται να μένει στο πατρικό του σπίτι και μετά το 30ο έτος της ηλικίας του, προκειμένου να τα βγάλει πέρα Οικονομικά.

Όπως τονίζεται με δεδομένες αυτές τις συνθήκες, αλλά και την εργασιακή ανασφάλεια η οποία υπάρχει, τα όποια σχέδια για οικογένεια, στο μεγαλύτερο μέρος των νέων ελλήνων, μπαίνουν σε δεύτερη, ίσως και σε 3η - 4η μοίρα.

“Οι Έλληνες κράτησαν ψηλά το ιδεώδες της οικογένειας ακόμα και στις χειρότερες περιόδους. Πάντοτε υπήρχε ο σκοπός της δημιουργίας οικογένειας και μιας οικογενειακής φωλιάς”, με αυτήν τη φράση μιας ελληνίδας εργαζόμενης καταλήγει το γερμανικό περιοδικό.

www.greekfinanceforum.com
Enhanced by Zemanta

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...