Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Ένας ελληνικός ιστορικός συμβιβασμός σε καιρούς κρίσης και απειλής του ναζιστικού μορφώματος της ΧΑ

Του
ΚΩΣΤΑ ΧΑΪΝΑ

Διαβάσαμε στην κυριακάτικη  έκδοση της  «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» ένα  άρθρο του κου Ξυδάκη με τίτλο  «Ιστορικός συμβιβασμός σε καιρούς  κρίσης» και κατ’ αρχήν χάρηκα ιδιαίτερα, αφού για πρώτη φορά ο συμπαθής αρθρογράφος, μιλούσε ανοικτά για την αναγκαιότητα αναζήτησης ενός ελληνικού ιστορικού συμβιβασμού ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά, σε συνθήκες κρίσης και της απειλής του ναζιστικού μορφώματος της «Χρυσής Αυγής».  (http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_29/09/2013_520798)

Εντύπωση βέβαια μου έκανε η  αναφορά του κου Ξυδάκη ότι  φορέας αυτού του ελληνικού ιστορικού συμβιβασμού είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Γράφει συγκεκριμένα ο κος Ξυδάκης : «Κυβέρνηση της Αριστεράς ή κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με την Αριστερά; Ο Μπερλινγκουέρ είχε θέσει το δίλημμα και είχε απαντήσει υπέρ του δεύτερου σκέλους. Την ίδια απάντηση δίνει και ο Αλέξης Τσίπρας του ΣΥΡΙΖΑ».

Τι έγινε λέω ρε παιδιά ; Μου έχει ξεφύγει κάτι που  δεν το έχω υπόψη μου ; Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει Κυβέρνηση εθνικής  σωτηρίας και δεν το έχουμε καταλάβει  κανένας στην Ελλάδα και το κατάλαβε ο κος Ξυδάκης ; Και ξαναβάζω κάτω τα κείμενα, τις ανακοινώσεις τις αποφάσεις, τις ομιλίες και τις συνεντεύξεις του κου Τσίπρα και προσπαθώ να βρω κάτι, έστω ως ψήγματα αυτής της πολιτικής. Μάταια. Και όχι μόνο δεν βρήκα πουθενά, έστω και ως υποψία αναζήτησης ενός ελληνικού συμβιβασμού, αντίθετα κάποιες δυνάμεις που προσπάθησαν να κάνουν πράξη αυτή τη στρατηγική, δέχθηκαν τα λυσσασμένα πυρά του ΣΥΡΙΖΑ. Και εξηγούμαι :

Μετά τα γνωστά αποτελέσματα των εκλογών του Ιουνίου του 2012, και την αδυναμία συγκρότησης αυτοδύναμης Κυβέρνησης, ο Φώτης Κουβέλης και η Δημοκρατική Αριστερά, με μια φωτεινή πρωτοβουλία –πρωτοβουλία στο πνεύμα της στρατηγικής ενός ελληνικού ιστορικού συμβιβασμού- ζητούν την συγκρότηση Κυβέρνησης εθνικής συνευθύνης από όλες τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις. Ανταποκρίνονται θετικά η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και το ΠΑΣΟΚ. Απορρίπτει κατηγορηματικά την πρόταση ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κος Τσίπρας. Ο ρόλος της ΔημΑρ στη Κυβέρνηση αυτή είναι καταλυτικός. Το ΠΑΣΟΚ και Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, εξαιτίας των αμαρτωλών πολιτικών τους στο παρελθόν από τις μονοκομματικές αυτοδύναμες Κυβερνήσεις τους, είχαν χάσει στην κοινωνία εκείνα τα ηθικά ερείσματα που χρειάζεται να έχει μια Κυβέρνηση, που εκαλείτο να πάρει επώδυνες και σκληρές αποφάσεις, μπροστά στην ανοικτή χρεοκοπία της χώρας. Παίζει τον ρόλο εκείνης της συνεκτικής δύναμης για να μπορέσει να σταθεί μια τέτοια Κυβέρνηση.

Η αποστολή αυτής της Κυβέρνησης του ιστορικού συμβιβασμού έχει δύο στόχους. Ο πρώτος είναι να σώσει τη χώρα από την ανοικτή χρεοκοπία, σε συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους μας. Ο δεύτερος είναι να προχωρήσει σε εκείνες τις απαραίτητες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις ώστε να μετατρέψουμε το Κράτος μας σε μια σύγχρονη, δημοκρατική, κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Περισσότερο από ένα χρόνο τώρα μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι ο πρώτος στόχος επιτεύχθηκε. Η χώρα δεν έζησε τις εφιαλτικές εικόνες με τις χατζάρες που έζησαν άλλες χώρες που πέρασαν παρόμοιες καταστάσεις με τις δικές μας. Και η χώρα και η κοινωνία έμειναν όρθιοι. Ασφαλώς με μεγάλες θυσίες στα εισοδήματα, με κλείσιμο επιχειρήσεων, με μεγάλη ανεργία. Όμως αποφύγαμε την ανοικτή χρεοκοπία. Και η αποφυγή της ανοικτής χρεοκοπίας της χώρας, είναι έργο αυτής της Κυβέρνησης του ιστορικού συμβιβασμού. Αλλά και των εταίρων μας οι οποίοι συνέβαλλαν στην αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, ώστε να γίνει κάποια στιγμή βιώσιμο, μέσα από το μεγαλύτερο πρόγραμμα χρηματοδότησης που έχει ποτέ υλοποιηθεί σε χώρα. Σήμερα δεν πληρώνουμε χρεολύσια, δανειζόμαστε με ένα επιτόκιο της τάξεως του 1.8%-2%  και η εξόφληση του χρέους έχει μετατεθεί στο απώτερο μέλλον. (http://kostasxainas.blogspot.gr/2013/09/blog-post.html)

Ο δεύτερος στόχος, που ήταν οι αναγκαίες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν στη χώρα δεν είχαμε και τις καλύτερες επιδόσεις. Και αυτό οφείλεται κυρίως, γιατί το πολιτικό μας σύστημα και οι κυβερνητικοί εταίροι, δεν θέλουν να συγκρουσθούν αποφασιστικά με τις διάφορες συντεχνίες και τα κατεστημένα πελατειακά συστήματα που κυριαρχούν στο δημόσιο χώρο, πράγμα όμως που δεν είναι και πολύ εύκολο. Έτσι βλέπουμε θλιβερούς υπουργούς να κρύβονται πίσω από την τρόικα και το μνημόνιο. Να προσπαθούν αντί να πουν την αλήθεια στον ελληνικό λαό, να χρεώνουν στην τρόικα και στο μνημόνια κάθε δυσάρεστη απόφαση. Όμως την υπόθεση του ευρωπαϊκού δημοκρατικού εκσυγχρονισμού της χώρας δεν μπορούμε να την αναθέσουμε σε καμιά τρόικα και σε κανένα μνημόνιο. Πολλά από αυτά που προβλέπονται από το μνημόνιο είναι σωστά και μάλιστα θα έπρεπε να τα είχαμε υλοποιήσει εδώ και δεκαετίες. (Όπως το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, το περιουσιολόγιο, το δασολόγιο, το κτηματολόγιο, την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος κ.ά.).Δηλαδή, τα πολιτικά κόμματα που συγκρότησαν τη Κυβέρνηση συνευθύνης, αντί να συντάξουν το δικό μας «μνημόνιο», συνέταξαν ένα γενικόλογο και νεφελώδες κείμενο προγραμματικής συνεργασίας, το οποίο όμως αποδείχθηκε ο αδύναμος κρίκος στην Κυβέρνηση αυτή.

Έτσι τον περασμένο  Ιούνιο η ΔημΑρ αποχωρεί από την  Κυβέρνηση, με αφορμή την απόφαση για το κλείσιμο της ΕΡΤ. Ασφαλώς τα αίτια είναι βαθύτερα. Μάλλον η ΔημΑρ δεν μπορούσε να σηκώσει αυτό το βαρύ φορτίο στους μικρούς ώμους της. Μάλλον ήταν συνέχεια μιας πολιτικής που οι εμπνευστές της, δεν πίστεψαν ποτέ πραγματικά την αναγκαιότητα αυτού του ελληνικού ιστορικού συμβιβασμού.  Γιατί αν πιστεύεις βαθειά αυτή την ανάγκη, τότε αναζητάς καθημερινούς μικρούς συμβιβασμούς, δεν επιδιώκεις να επιδεικνύεις κάθε τόσο και λιγάκι τις διαφορές σου από τους κυβερνητικούς σου εταίρους, βάζεις τα καλύτερα στελέχη σου σε θέσεις ευθύνης, συγκροτείς ομάδες επεξεργασίας και παρακολούθησης του κυβερνητικού έργου με στόχο να βοηθήσεις να προχωρήσουν οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις, δεν υποκύπτεις στους λαϊκισμούς και στις επιθέσεις κάθε ψεκασμένου, δεν, δεν,…Τέλος πάντων, η συμβολή της ΔημΑρ στον έναν χρόνο συμμετοχής της στην Κυβέρνηση, θα καταγραφεί θετικά στο ισοζύγιό της συνεισφοράς της κάθε πολιτικής δύναμης στο ιστορικό κάλεσμα για την σωτηρία της χώρας. Βεβαίως με την αποχώρησή της από τη Κυβέρνηση δημιούργησε πολλά ερωτήματα και προβλήματα σε πολλούς φίλους και ψηφοφόρους της, αλλά η ζωή δεν τελείωσε... Μπορεί να συμβάλλει θετικά από τη νέα της θέση για να προχωρήσουν κάποια πράγματα για το καλό της κοινωνίας και της χώρας.(http://kostasxainas.blogspot.gr/2013/06/blog-post_24.html)

Ποια ήταν η στάση  του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές του 2012; Κατ’ αρχήν απέρριψε την ελληνική εκδοχή του ιστορικού συμβιβασμού και δεν δέχθηκε να συμμετάσχει στην Κυβέρνηση εθνικής συνευθύνης, αναλαμβάνοντας τις δικές του ευθύνες και συμβάλλοντας και αυτός από την πλευρά του στη σωτηρία της χώρας. Αντίθετα, όλο αυτό το διάστημα, η αντιπολιτευτική του ρητορεία έχει δύο πλευρές. Από τη μία απορρίπτει κάθε πολιτική της Κυβέρνησης και από την άλλη υπόσχεται στους πάντες τα πάντα. Πουθενά όμως δεν εξηγεί πειστικά πως θα κάνει όλα αυτά και κυρίως από πού θα βρει τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι στο ίδιο διάστημα έχει κάνει κάποια βήματα ρεαλισμού. Απομακρύνθηκε από τις θέσεις των μονομερών ενεργειών. Για παράδειγμα η θέση του για το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση μετατοπίσθηκε από την απόλυτη άρνηση για κατάργησή του σε μια μέρα, στην διαπραγμάτευση με τους εταίρους. Δηλαδή αυτό που κάνει και η σημερινή Κυβέρνηση. Διαπραγμάτευση με τους συμμάχους και εταίρους μας. Απλά τονίζει ότι αυτός (ο ΣΥΡΙΖΑ) θα διαπραγματευτεί σκληρά, πράγμα που δεν το κάνει αυτή η Κυβέρνηση! Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώσει την ρεαλιστική του στροφή και προσγειωθεί πραγματικά στο εθνικό πεδίο του ιστορικού συμβιβασμού, τότε πραγματικά θα συμφωνήσουμε με τον κο Ξυδάκη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (ή η συντριπτική του πλειοψηφία) ανήκει στους κληρονόμους της παράδοσης του Μπερλιγκουέρ. Μέχρι τότε θα πρέπει να το αποδείξει εμπράκτως.

Η χώρα περνάει  σε μια νέα φάση, ιδιαίτερα σήμερα μετά τις εξελίξεις με το νεοναζιστικό μόρφωμα του εθνικοσοσιαλισμού  της «ΧΑ», αλλά και μπροστά στις νέες διαπραγματεύσεις που έχουμε μπροστά μας ενόψει της λήξης της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου. Και σ΄αυτές τις προκλήσεις η αναγκαιότητα ενός ελληνικού ιστορικού συμβιβασμού, είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίος. Και η πρόσκληση – πρόκληση απευθύνεται προς όλες τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις. θα δούμε βέβαια στην πράξη ποιες θα ανταποκριθούν.


30-9-2013
Κώστας Χαϊνάς


Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

Πόσες νύχτες μαχαιριών ακόμη;

Το πολιτικό σύστημα οφείλει  να αντιδράσει αποφασιστικά


Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Ευβοίας

Από το «εγέρθητω» της πρώτης μετά τις  εκλογές συνάντησης του Μιχαλολιάκου με τους δημοσιογράφους μέχρι τη σφαγή  του Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη  έχει κυλήσει πολύ αίμα στο μύλο της Χρυσής Αυγής. Οι ευθύνες είναι πολλές και διαχέονται από το πολιτικό σύστημα μέχρι την ελληνική κοινωνία.

Η Βουλή ασχολήθηκε πρώτη φορά με τη Χ.Α. πριν από ένα  χρόνο, όταν η Επιτροπή Δεοντολογίας συνεδρίασε με θέματα τις επιθέσεις  βουλευτών της εναντίον μεταναστών και μικροπωλητών σε διάφορα σημεία της χώρας αλλά και εναντίον της βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλικής Κατριβάνου εντός του περιβόλου της Βουλής.

Ως μέλος της Επιτροπής, τόνισα τότε: «Τα περιστατικά βίας όπου πρωταγωνιστεί η Χ.Α. δείχνουν ότι πρόκειται για τάγματα  εφόδου που πέρασαν τον Ρουβίκωνα. Δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά στην ελληνική πραγματικότητα, με πρωταγωνιστή τη Χ.Α., εντάσσονται στην ιδεολογία της και στην τρομοκρατική πρακτική της. Δεν μπορεί αυτό να αποτελεί κανονικότητα και μέσα στη Βουλή και έξω στην κοινωνία.

Είναι χρέος της πολιτείας, όχι μόνο να αντιμετωπίσει άμεσα  τις σκηνές βίας, αλλά και να εξαλείψει  τα αίτια που εκμεταλλεύεται για  να ασκεί τη βία της. Πρέπει να ρίξουμε  άπλετο φως στις γκρίζες ζώνες  αλλά και να μην κλείνουμε τα μάτια  μας σε όσα παρέχουν τη δυνατότητα στη Χ.Α. να μπαίνει στα σπίτια, στα σχολεία και σε χώρους δουλειάς.

Πρέπει να οδηγήσουμε τη Χ.Α. σε πολιτική, ιδεολογική και πολιτιστική  ασφυξία. Μόνον έτσι θα την απαξιώνουμε  κάθε μέρα στα μάτια της ελληνικής  κοινωνίας».

Η Επιτροπή έκανε ένα βήμα καταδικάζοντας ομόφωνα την πρακτική της Χ.Α., ενώ την ίδια στιγμή πρότεινε στον Πρόεδρο της Βουλής, εφόσον συνεχιστεί (έγινε την επομένη) η αντικοινοβουλευτική και παράνομη συμπεριφορά των βουλευτών της, να ζητήσει προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή, που, βέβαια, δεν έγινε ποτέ. Και, όπως φαίνεται, θα γίνει με καθυστέρηση ενός χρόνου και, δυστυχώς, μετά το μαχαίρωμα του Παύλου.

Είναι όμως χαρακτηριστικό ότι η Επιτροπή απέρριψε την πρόταση  ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ να κατονομάσει  τη βία της Χ.Α. όπως είναι, δηλαδή ρατσιστική και φασιστική. Και, δυστυχώς, ορισμένα μέσα ενημέρωσης -ευτυχώς ελάχιστα- διέστρεψαν την πραγματικότητα και έφθασαν μέχρι του σημείου να παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο «ενημερώνοντας» το κοινό ότι η Αριστερά ψήφισε λευκό για την καταδίκη της Χ.Α.

Η κυβέρνηση, αντί να προσεγγίσει το πρόβλημα και να αντιμετωπίσει τη Χ.Α. ως εγκληματική συμμορία, όπως τα αλλεπάλληλα επεισόδια αποδείκνυαν, προτίμησε την απαράδεκτη για το κοινοβουλευτικό μας πολίτευμα θεωρία των δύο άκρων, εξισώνοντας έτσι την αξιωματική αντιπολίτευση, δηλαδή την αυριανή κυβέρνηση, με τα τάγματα εφόδου.

Στη μεταδικτατορική  πολιτική ιστορία της χώρας μας  η ακροδεξιά είχε κατά περιόδους  κοινοβουλευτική εκπροσώπηση αλλά δεν είχε συμμετοχή στη διακυβέρνηση της χώρας. Ο σημερινός πρωθυπουργός κανακεύοντας την ακροδεξιά δημιούργησε έδαφος για την ενίσχυση της Χ.Α. και, όπως γράφει ο Παντελής Μπουκάλας στην «Καθημερινή της Κυριακής» (22/9/2013), «με την προσφορά κυβερνητικών θέσεων σε στελέχη του ΛΑΟΣ οδήγησε στη χαλάρωση των κριτηρίων, στην ύπνωση του δημοκρατικού ενστίκτου και στην εξοικείωση με το αδιανόητο». Και το χειρότερο όλων είναι ότι αυτό το αδιανόητο βρήκε ανταπόκριση στην ελληνική κοινωνία.

Η δολοφονία  του Παύλου πρέπει να γίνει το έναυσμα  για αλλαγή συμπεριφοράς απέναντι στη  Χ.Α. Το πολιτικό σύστημα οφείλει  να αντιδράσει αποφασιστικά πριν το φαινόμενο πάρει διαστάσεις κατάλυσης της δημοκρατίας μας. Και αυτό που πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη σε αυτή την εγρήγορση είναι ότι η Χ.Α. προϋπήρχε της κρίσης.

Η μνημονιακή διαχείριση της οικονομικής κρίσης με τη φτωχοποίηση  που έφερε στην κοινωνία, αλλά και η διαφθορά και η αδιαφάνεια που κυριάρχησαν στην πολιτική ζωή τα τελευταία χρόνια είναι αυτά που έδωσαν το έρεισμα στη Χ.Α. για να φουσκώσει.

Οφείλουμε όλοι μαζί να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την εξάπλωση του ναζισμού. Η άρνηση του πρωθυπουργού στη σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών δεν αποτελεί μόνο μια πολιτική υστεροβουλία, αδιανόητη για ένα κορυφαίο για τον τόπο ζήτημα, αλλά και δημιουργεί ερωτήματα για την αληθινή πολιτική βούλησή του για το ξερίζωμα του φαινομένου.

Αλήθεια, μέχρι  πότε η δημοκρατία μας θα χρειάζεται το αίμα των παιδιών μας για  να ξεπερνά τις κρίσεις της;


Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Το τακουνάκι στην καρωτίδα.

Από τη μια τα μαύρα μαντάτα, από την άλλη μια (μελετημένη; τυχαία; ύποπτη;) βουβαμάρα-ανοχή. ΟΛΩΝ.


Παγωμάρα στα Πανεπιστήμια. Η βόμβα της διαθεσιμότητας (πόσο εκνευριστικά κωμικοτραγικός, για να μην πω γελοίος, ο όρος.. ) έπεσε κι εδώ.

Στο όνομα ποιου εξορθολογισμού, ποιών επιταγών, ποιάς τρόικας ;;

Σιωπή αρχικά και μετά …ήρθαν οι μέλισσες. Σε ποιο μετά ; Ποιο παρόν διαγράφει το παρελθόν και σβήνει το μέλλον; Τι να υποθέσεις πια.. Προφανώς κανείς δεν αντιλαμβάνεται ότι σε εποχές κρίσης, ένας λαός στρέφεται -πρέπει να στρέφεται- στην Παιδεία για να καταφέρει να ορθοποδήσει. Αν έχουν προβλήματα τα Πανεπιστήμια, διορθώνεις τα προβλήματα, δεν εξαφανίζεις τα Πανεπιστήμια για να λύσεις τα προβλήματα.

118 διοικητικοί υπάλληλοι του Πανεπιστημίου Πάτρας σε διαθεσιμότητα από σύνολο 450 περίπου. Διοίκηση, Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, Φοιτητική Εστία, Γραμματείες Τμημάτων θα αδυνατούν να λειτουργήσουν, λέει η διοίκηση. Η αποδυνάμωση, δώρο στα πενηντάχρονα γενέθλια του.

Ανάλογα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Εξορίζονται υπάλληλοι, καταργούνται ολόκληροι κλάδοι.(Αλήθεια γιατί στην Πάτρα μπήκαν το στόχαστρο ΜΟΝΟ διοικητικοί υπάλληλοι κατηγορίας ΔΕ;; )

Το Πανεπιστήμιο Αθηνών (στο οποίο φοίτησα), ιδρύθηκε το 1837. Δυο αιώνες μετά ,δηλώνει αδυναμία λειτουργίας.

Δεν ξέρω και δεν με νοιάζει, στην τελική , ποιος εκβιάζει ποιον, ποιος βάζει το τακουνάκι στην καρωτίδα, γιατί σφυρίζουν αδιάφορα. Πονάει αυτή η κατάντια όπως κι αν τη λένε, ανάγκη, ανοησία ή αδυναμία. Εξοργίζουν τα χέρια που παγώνουν το χρόνο με προγραφές.

Είπαμε, μαύρες οι μέρες και βολική η σιωπή.

Το σκηνικό έχει τίτλο «κατάρρευση της δημόσιας Παιδείας».

Η ανεργία συνεχίζει ακάθεκτη να καταβροχθίζει τους Έλληνες. Ή πρέπει με κάποιο τρόπο να εξαιρεθούν τα Πανεπιστήμια ή οφείλουν «να φτύσουν και να κολυμπήσουν» χωρίς σωσίβιο... Τι λες να γίνει; Ήθελες να σπουδάσεις; Σπούδασες; Έχεις παιδιά; Σκέψου και κρίνε .

Το τακουνάκι είναι η τρόικα , το ΔΝΤ, οι επιταγές της Γερμανίας, τα δάνεια της Αγγλίας.

Η καρωτίδα είναι η ελληνική Παιδεία.

Αυτά.



Νατάσα Ράγιου

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς


Η Κεντρική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ ενέκρινε την εισήγηση του Φώτη Κουβέλη. Μετά από τη συζήτηση και τη δευτερολογία του προέδρου η απόφαση έχει ως εξής...

Ο νεκρός αντιφασίστας Παύλος Φύσσας στο Κερατσίνι και η δολοφονική επίθεση κατά μελών του ΚΚΕ στα Πέραμα, μεγαλώνουν επικίνδυνα τον κύκλο αίματος στη χώρα και απειλούν τη Δημοκρατία και την ομαλότητα.

Η Δημοκρατία πρέπει να αμυνθεί.

Όλα τα κόμματα του Δημοκρατικού τόξου πρέπει να συμφωνήσουν στη συγκρότηση ενός μετώπου υπεράσπισης της ομαλότητας και της Δημοκρατίας, απέναντι στους δολοφόνους νεοναζιστές.

Καμία πολιτική διαφορά και αντίθεση δεν πρέπει να εμποδίσει την ενότητα απέναντι στο «απόλυτο κακό». Η εφαρμογή του νόμου, η ψήφιση του αντιρατσιστικού νόμου, που ματαίωσαν κύκλοι της Νέας Δημοκρατίας και η εξάρθρωση των παρακρατικών μηχανισμών της Χρυσής Αυγής, πρέπει άμεσα να υπάρξουν. Η απομόνωσή της, κοινωνικά και πολιτικά, είναι δημοκρατική υποχρέωση.

Η χώρα παρά τα βήματα προς τη μείωση των ελλειμμάτων και τη σταθεροποίηση των δημοσίων οικονομικών, βρίσκεται αντιμέτωπη με οξυμένα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα. Αποφεύχθηκε η έξοδος από την ευρωζώνη, όμως η κατάσταση παραμένει κρίσιμη.

Η κοινωνία συνεχώς δοκιμάζεται! Έχει υπερβεί τα όρια της αντοχής της.

Τα μέτρα προκαλούν αντιδράσεις που εδράζονται στο έδαφος πραγματικών προβλημάτων.

Η κυρίαρχη αφήγηση της απαρέγκλιτης εφαρμογής του μνημονίου, με την οποία ταυτίστηκε η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, δεν αποδεικνύεται η αποτελεσματική μέθοδος για έξοδο από την κρίση. Περιελάμβανε βεβαίως αρκετές αναγκαίες αλλαγές, αλλά στον πυρήνα της αποδείχθηκε κοινωνικά άδικη και οικονομικά αναποτελεσματική. Είχε ως αποτέλεσμα μια σχετική σταθεροποίηση στα δημόσια οικονομικά, αλλά δεν οδηγεί στην ανάκαμψη.

Είχαμε εγκαίρως και επανειλημμένως τονίσει ότι ο στόχος εξόδου από την κρίση μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν το πρόγραμμα υποστεί ουσιαστικές αλλαγές.

Η δεύτερη αφήγηση, με βασικό εκπρόσωπό της τον ΣΥΡΙΖΑ, υποσχέθηκε και υπόσχεται μαγικές λύσεις. Καλλιεργεί αυταπάτες για κατάργηση εν μία νυκτί των συμβατικών υποχρεώσεων της χώρας. Πρόκειται για την πολιτική που θέτει σε διακινδύνευση την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Ψηφοθηρεί, τροφοδοτώντας τη δημόσια σφαίρα με λαϊκισμό και παροχολογία που θυμίζει παρωχημένες εποχές, υποσχόμενος τα πάντα στους πάντες. Αυτή η πολιτική ουσιαστικά υπόσχεται την επαναφορά των πραγμάτων στην προηγούμενη κατάσταση.

Καμιά όμως δημοκρατική πολιτική εξόδου από την κρίση δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς την αντιμετώπιση των παθογενειών του προηγούμενου μοντέλου και την ταυτόχρονη προώθηση ουσιαστικών δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων. Η χώρα χρειάζεται μια ρεαλιστική και εφαρμόσιμη πολιτική εξόδου έξοδο από την κρίση.

Οι δύο αυτές αφηγήσεις δεν συγκροτούν μια πραγματική πολιτική διέξοδο για τη χώρα. Επενδύουν η μία στο φόβο και η άλλη στην αγανάκτηση.

Η οξεία πόλωση, με ακρότητες, υπερβολές και δημαγωγίες, οι αυταρχικές μέθοδοι της κυβέρνησης, αλλά και η χρήση λαϊκιστικών μεθόδων από την αντιπολίτευση, αναπαράγουν μία καρικατούρα δικομματισμού.

Η χώρα όμως χρειάζεται τις ευρύτερες δυνατές συναινέσεις και τις προγραμματικές συνεργασίες στο κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Αυτό σημαίνει πολιτική αντιπαράθεση γόνιμη, προγραμματική και επί της ουσίας και όχι επικοινωνιακή. Και βεβαίως συνθέσεις και συμπαρατάξεις, όπου αυτό είναι δυνατόν.

Αντιστεκόμαστε στην καταστροφική λογική «ή αυτοί ή εμείς». Για αυτό είμαστε παρόντες, προτείνουμε και διεκδικούμε λύσεις.

Στον πυρήνα της δικής μας πολιτικής λογικής βρίσκεται η βαθειά εδραιωμένη πεποίθηση ότι μπορεί και πρέπει να αντιμετωπιστούν οι παθογένειες του προηγούμενου συστήματος, χωρίς να αποδιαρθρωθεί η κοινωνία. Εμείς δεν ψηφίσαμε τα μνημόνια.

Συμμετείχαμε στην κυβέρνηση για να αποφύγει η χώρα τη χρεοκοπία. Αποχωρήσαμε όταν αυτή μετατράπηκε σε μονοκομματική, επέλεξε αυταρχικές μεθόδους, αναδιπλώθηκε συντηρητικά και υποχώρησε σε ανορθολογικές απαιτήσεις της τρόικας. Η πολιτική που επέλεξε να υλοποιήσει η κυβέρνηση, θα καταγράφει κάθε μέρα και περισσότερο τα αδιέξοδά της.

Εμείς μπορούσαμε εξαρχής να μείνουμε στη «σιγουριά» της αντιπολίτευσης, όπως, επίσης, μπορούσαμε να παραμείνουμε στην κυβέρνηση με ακυρωμένη τη δυνατότητα παρέμβασης. Αυτές θα ήταν όντως κομφορμιστικές επιλογές. Δεν πράξαμε έτσι.

Αποχωρήσαμε από την κυβέρνηση, όχι όμως από την προσπάθεια για τη χώρα. Διεκδικήσαμε και διεκδικούμε έναν διαφορετικό τρόπο.

Μαγικός τρόπος να ξεφύγουμε από την κρίση δεν υπάρχει.

Αποτελεσματικότερος και δικαιότερος τρόπος όμως υπάρχει.

Δεν είναι νομοτέλεια η διαρκής υποβάθμιση, η απίσχναση της οικονομίας, η επιβάρυνση φορολογουμένων – μισθωτών και συνταξιούχων. Δεν μπορεί να βάζουν πλάτη για να κρατάνε τη χώρα όρθια οι ίδιοι και οι ίδιοι.

Αυτό το διαφορετικό σχέδιο προϋποθέτει μια διαρκή και επίμονη διεκδίκηση έναντι των εταίρων για αλλαγή πολιτικών ώστε να συνδεθεί το πρόγραμμα προσαρμογής με δίκαιο επιμερισμό των βαρών και αναπτυξιακές παρεμβάσεις. Προϋποθέτει την εφαρμογή ενός συνεκτικού προγράμματος εξυγιαντικών, εκσυγχρονιστικών και δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων στο κράτος και την οικονομία και ταυτόχρονα και την προώθηση ενός εθνικού προοδευτικού προγράμματος ανασυγκρότησης.

Μόνο έτσι θα γίνει εφικτή η ανάκαμψη της οικονομίας και της κοινωνίας.

Η κυβέρνηση πρέπει να προχωρήσει σε μια ισχυρή και αποφασιστική διαπραγμάτευση με τους δανειστές – εταίρους για τη διεκδίκηση αλλαγών και τροποποιήσεων του ίδιου του προγράμματος προσαρμογής. Τώρα είναι η ώρα της διαπραγμάτευσης με κύριους άξονες:

• Την αποτροπή της επιβολής νέων μέτρων.

• Την τροποποίηση αναποτελεσματικών μέτρων, όπως η αύξηση φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης και οι μη αποδοτικές ρυθμίσεις διακανονισμού των υποχρεώσεων των πολιτών στο κράτος και τις τράπεζες.

• Τη διατήρηση της προστασίας της πρώτης κατοικίας.

• Τη λήψη υποστηρικτικών μέτρων για τους ανέργους και τη δημιουργία ενός δικτύου κοινωνικής προστασίας, με προτεραιότητα την προώθηση του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και την ανεμπόδιστη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.

• Την παροχή ρευστότητας στη πραγματική οικονομία.

• Την επανατοποθέτηση της διοικητικής μεταρρύθμισης, με αξιολόγηση δομών, επιχειρήσεων και προσωπικού και αποσύνδεση της κινητικότητας από απολύσεις.

Η κυβέρνηση οφείλει να διεκδικήσει το τέλος της εποχής των μνημονίων λιτότητας και μια νέα συμφωνία με τους εταίρους που θα περιλαμβάνει:

• Μείωση των επιβαρύνσεων του χρέους με περικοπή μέρους του, μείωση των επιτοκίων και χρονική μετακύλιση των ομολόγων.

• Ενίσχυση με ένα ισχυρό πρόγραμμα αναπτυξιακών παρεμβάσεων που να στοχεύει στην ανάκαμψη, με διάχυση των ωφελειών σε όλους τους συντελεστές.

• Στήριξη για να πετύχουμε την παραγωγική ανασυγκρότηση με διαρθρωτικές αλλαγές στη διοίκηση και στο αναπτυξιακό πρότυπο, την αποδοτική διαχείριση πόρων και την προώθηση μεταρρυθμίσεων.

Αυτό χρειάζεται σήμερα η χώρα και οι πολίτες.

Η Δημοκρατική Αριστερά διεκδικεί και στηρίζει μια διαπραγματευτική στάση που θα είναι πραγματική και θα στοχεύει σε ουσιαστικές και θετικές, για την οικονομία και την κοινωνία , αλλαγές του προγράμματος.

Η έκβαση της προσπάθειας της χώρας θα κριθεί όχι μόνο από την διεκδίκηση αλλαγών, αλλά και από την ικανότητα προώθησης μεταρρυθμίσεων στο κράτος και την οικονομία. Δημοκρατικές, εξυγιαντικές και ορθολογικές μεταρρυθμίσεις με σεβασμό στους θεσμούς, το κράτος δικαίου και τις βασικές κοινωνικές ανάγκες. Μεταρρυθμίσεις που δεν θα μεταφέρουν τα βάρη της εφαρμογής στους πολίτες αντί να εξαλείφουν τις παθογένειες.



Προτεραιότητα έχουν:
Μεταρρυθμίσεις στο πολιτικό σύστημα.


Αλλαγή του εκλογικού συστήματος, με καθιέρωση της απλής αναλογικής. Διαφάνεια παντού - έλεγχος των οικονομικών των πολιτικών και των στελεχών του δημόσιου τομέα που διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα. Αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου περί ευθύνης υπουργών. Διάλυση όλων των ειδών πελατειακών σχέσεων, με πάταξη της διαπλοκής και της διαφθοράς.

Χρηματοδότηση των κομμάτων με διαφάνεια και μείωση του κόστους του πολιτικού συστήματος. Η θητεία σε πολιτικό αξίωμα δεν πρέπει να δίνει κανένα συνταξιοδοτικό ή φορολογικό προνόμιο έναντι των υπολοίπων πολιτών.

Μεταρρυθμίσεις στο κράτος και τη δημόσια διοίκηση.

Προώθηση της ανασυγκρότησης της δημόσιας διοίκησης, με ανάκληση των αποφάσεων που συνδέουν την κινητικότητα με απολύσεις, ώστε αυτή να αφορά την αναγκαία ορθολογική κατανομή του προσωπικού.

Ολοκλήρωση των νέων οργανογραμμάτων, των περιγραφών θέσεων εργασίας , της στοχοθεσίας και των διαδικασιών ελέγχου της απόδοσης. Αξιολόγηση των δομών και του προσωπικού. Προτεραιότητα στην καταπολέμηση της γραφειοκρατίας για να αναβαθμιστούν οι υπηρεσίες προς τους πολίτες και τις επιχειρήσεις.

Μεταρρυθμίσεις και αλλαγές στο κοινωνικό κράτος.

Υποστηρίζουμε το κοινωνικό κράτος. Αντιμαχόμαστε ιδεολογίες και πολιτικές που προωθούν την ανάκαμψη σε βάρος του κοινωνικού κράτους ή αντιμετωπίζουν το κοινωνικό κράτος ως τροχοπέδη της ανάπτυξης. Προτείναμε: την υιοθέτηση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος έγκαιρα. Την αναμόρφωση των Συστημάτων Επιδότησης Ανεργίας, με στόχο την αύξηση του χρόνου επιδότησης και διεύρυνση των ωφελουμένων. Υγειονομική περίθαλψη όλων των εγγεγραμμένων ανέργων, χωρίς προϋποθέσεις. Έκτακτες και εκτεταμένες δράσεις υποστήριξης των ανέργων.

Οι μεγάλες παρεμβάσεις στο φορολογικό σύστημα.

Το φορολογικό σύστημα παραμένει άδικο και αντιαναπτυξιακό. Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι επιβαρύνονται δυσανάλογα, η φοροδιαφυγή διατηρείται στα ίδια υψηλά επίπεδα με το παρελθόν. Πρέπει να υπάρξει φορολόγηση όλων των εισοδημάτων βάσει μιας ενιαίας και προοδευτικής φορολογικής κλίμακας. Επανεξέταση από μηδενική βάση όλων των φοροαπαλλαγών και διατήρηση εκείνων που έχουν σαφή κοινωνικό ή αναπτυξιακό στόχο. Ανασυγκρότηση των φοροεισπρακτικών μηχανισμών και καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Ορθολογική διαχείριση δαπανών

Υλοποίηση του κρατικού προϋπολογισμού απόδοσης που ελέγχει τη σκοπιμότητα και το μέγεθος κάθε δημόσιας δαπάνης, καθώς και την αποδοτικότητα των μηχανισμών εσόδων.

Εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης και νέο αναπτυξιακό μοντέλο.

Ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, με αιχμή ένα μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης που δεν θα στηρίζεται στη φτηνή εργασία και την υψηλή ανεργία. Εξωστρεφές. Με παραγωγικότητα. Με προσανατολισμό στην καινοτομία. Σεβασμό στο ρόλο των εργαζομένων και διάχυση των ωφελειών σε όλους τους συντελεστές. Σεβασμό στο περιβάλλον. Με υπέρβαση της αντιεπιχειρηματικής κουλτούρας που επικράτησε κατά τη μεταπολίτευση και ένα νέο σημείο ισορροπίας ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους.

Όλα αυτά συγκροτούν ένα μεταρρυθμιστικό μέτωπο που θα κρίνει πολλά στην πορεία της χώρας.

Σε αυτήν την πολιτική κατεύθυνση θέλουμε να προχωρήσουμε μαζί με όλες τις προοδευτικές δυνάμεις, κινήσεις και πρόσωπα, που συμφωνούν ότι ούτε η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική ούτε και ο λαϊκισμός της μονομερούς καταγγελίας του μνημονίου και της παροχολογίας από την αξιωματική αντιπολίτευση, συνιστούν πολιτική διέξοδο. Δυνάμεις που επιδιώκουν να συγκροτήσουν και να υπηρετήσουν μια νέα πολιτική διέξοδο για τη χώρα. Μια νέα πορεία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με δημοκρατία και κοινωνική συνοχή.

Η πρότασή μας, από καιρό διατυπωμένη, είναι η συγκρότηση ενός τρίτου προοδευτικού πόλου. Είναι μια πρόταση που δεν στοχεύει στην κομματική αναπαραγωγή. Στοχεύει στη συγκρότηση ολοκληρωμένης εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης του τόπου.

Η πρόταση αυτή θα βασίζεται στην προγραμματική σύγκλιση των δυνάμεων που θα τον απαρτίζουν. Θα έχει συγκεκριμένη ιεράρχηση των ζητημάτων και των λύσεων. Θα εκκινεί από το παρόν και θα βλέπει στο μέλλον. Θα απαντά στις πολιτικές εξόδου από την κρίση και ταυτόχρονα θα ενσωματώνει τα στοιχεία της πολιτικής μας πρότασης για τη νέα μεταμνημονιακή Ελλάδα.

Οι δυνάμεις που μπορούν να συγκροτήσουν τον τρίτο πόλο εντοπίζονται σε ένα ευρύ φάσμα πολιτικών δυνάμεων, στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της σοσιαλδημοκρατίας, της πολιτικής οικολογίας, των νέων κοινωνικών κινημάτων. Όσοι βλέπουν το μέλλον της Ελλάδας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν πειραματίζονται σε επικίνδυνες ατραπούς εύκολων λύσεων. Όσοι αποδέχονται την αναγκαιότητα μεγάλων αλλαγών, πιστεύοντας ταυτόχρονα ότι η διεκδίκηση μιας δίκαιης κοινωνίας είναι παρούσα. Όσοι θέλουν να εμβαθύνουν τη δημοκρατία με την οικονομική, κοινωνική και πολιτική έννοια. Όσοι θέλουν να ανανεώσουν το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο μέσα σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον. Όσοι υποστηρίζουν τα ατομικά, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα.

Επιδίωξή μας είναι ο πόλος αυτός να συνδεθεί με τους ενεργούς προοδευτικούς πολίτες και να εκφράσει ό,τι καλύτερο διαθέτει η ελληνική κοινωνία. Να ανανεώσει την πολιτική και τη σχέση της με την κοινωνία. Να καλέσει τη νέα γενιά με όρους δημοκρατικούς.

Να δώσει πολιτικό χώρο στους νέους ανθρώπους.

Η πρόσκληση που απευθύνουμε δεν είναι πρόσκληση ένταξης στην κομματική μας δομή. Σχέσεις ισοτιμίας θα χαρακτηρίζουν αυτή την προσπάθεια. Οργανωτικά θα συγκροτηθεί με διαδικασίες ουσιαστικής συμμετοχής στη διαμόρφωση της πολιτικής και στις δράσεις.

Το εγχείρημα αυτό δεν μπορεί να αφορά βέβαια όσους ταυτίζονται με τις σημερινές κυβερνητικές επιλογές. Ο τρίτος πόλος δεν μπορεί και δεν θα γίνει συνιστώσα συντηρητικής πολιτικής, ούτε βέβαια μιας λαϊκιστικής και ανεύθυνης Αριστεράς που επαγγέλλεται την επιστροφή στο χθες, αγνοώντας την ανάγκη μεγάλων αλλαγών και μεταρρυθμίσεων. Αγνοώντας τη στρατηγική σημασία της ευρωπαϊκής πορείας του ελληνικού λαού.

Επιδιώκουμε ο προοδευτικός τρίτος πόλος να γίνει μια ελκυστική πρόταση εξουσίας η οποία θα καθορίσει τη νέα πορεία της χώρας. Να λειτουργήσει ως σταθεροποιητικός παράγοντας για την κυβερνησιμότητα της χώρας. Να ανατρέψει τις διλημματικές επιλογές του νέου διπολισμού. Να επηρεάσει τις κυβερνητικές λύσεις που θα δοθούν και τις πολιτικές που θα ασκηθούν.

Ο προοδευτικός τρίτος πόλος πρέπει να είναι ισχυρός. Αυτό θα αποτελέσει το κρίσιμο μέγεθος για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, την προώθηση δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων, τη σύνδεση της δημοσιονομικής προσαρμογής με την ανάπτυξη και την κοινωνική προστασία, την προώθηση μιας ανάπτυξης νέου τύπου με διάχυση των ωφελειών για όλους, την εμβάθυνση της δημοκρατίας.

Οι βασικοί άξονες της πολιτικής μας πρότασης τίθενται προς συζήτηση στους δυνητικούς μας συμμάχους. Η προγραμματική σύγκλιση και η διαμόρφωση μιας ενιαίας πολιτικής και προγραμματικής πλατφόρμας δεν είναι μία αποστεωμένη διαδικασία που θα αποφασιστεί μόνον από τη Δημοκρατική Αριστερά. Είναι μια διαδικασία ανοιχτή και σε αυτήν την προσπάθεια αυτονόητα θα συμμετέχουν όλες οι συμπαρατασσόμενες δυνάμεις, ισότιμα.

Τον Μάιο του 2014 θα διεξαχθούν οι ευρωεκλογές ταυτόχρονα με τις αυτοδιοικητικές εκλογές για Δήμους και Περιφέρειες.

Οι πολιτικές της λιτότητας, της εθνικής θεώρησης και του κρατικού ηγεμονισμού που κυριαρχούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αλλάξουν.

Η προώθηση με ταχύτατα βήματα της οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης, είναι η μόνη στρατηγική με προοπτική για την Ευρώπη. Και αυτή η διαδικασία ευρωπαϊκής ενοποίησης πρέπει να γίνει με την ουσιαστική λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών και την ισότιμη σχέση μεταξύ των κρατών.

Είναι αναγκαία η συμπαράταξη και η προώθηση κοινών δράσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο όλων των δυνάμεων του ευρύτερου πολιτικού φάσματος που υποστηρίζουν αυτή την αλλαγή.

Ο χώρος της αυτοδιοίκησης είναι ο κατ΄ εξοχήν χώρος των ενεργών πολιτών και των ευρύτερων συμπαρατάξεων στη βάση των αυτοδιοικητικών προγραμμάτων με προοδευτικό περιεχόμενο. Προγραμμάτων που διεκδικούν την αναβάθμιση και τη μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, την ενίσχυση της ανάπτυξης, την αναβάθμιση της κοινωνικής πολιτικής, τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών προς τον πολίτη, την ενθάρρυνση της συμμετοχής του δημότη.

Οι ανεξάρτητες αυτοδιοικητικές κινήσεις ενεργών πολιτών που υποστηρίξαμε την προηγούμενη φορά στη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και σε άλλους Δήμους, θεωρούμε ότι απέδωσαν για τις τοπικές κοινωνίες και συνέβαλαν στη ανανέωση των αντιλήψεων για την τοπική αυτοδιοίκηση.

Μέλη μας δραστηριοποιούνται ενεργά σε αυτές τις κινήσεις, χωρίς κομματική κηδεμόνευση, ισότιμα και συνεργατικά με άλλους ενεργούς πολίτες. Η δημοκρατική λειτουργία τέτοιων σχημάτων και η προγραμματική τους συνέπεια είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για μια επιτυχημένη συνέχεια. Οι επιλογές για αυτή τη συνέχεια είναι υπόθεση των αυτοδιοικητικών μας δυνάμεων. Τις καλούμε να εξετάσουν άμεσα το θέμα.

Οι αυτοδιοικητικές κινήσεις πρέπει να αποτελέσουν πεδίο προτάσεων και πολιτικής για τη μεταρρύθμιση και την ενίσχυση των αυτοδιοικητικών θεσμών, να ενισχύσουν τη δημοκρατική συμμετοχή των πολιτών, να αναδείξουν Δημάρχους και Δημοτικά Συμβούλια, στη βάση αυτοδιοικητικών προγραμμάτων και αξιοσύνης προσώπων. Η ΔΗΜΑΡ υποστηρίζει τη συγκρότηση, σε όλη την Ελλάδα, ανεξάρτητων προοδευτικών κινήσεων που θα στηρίζονται στην αυτενέργεια των ενεργών πολιτών, πάνω και πέρα από κομματική προτίμηση.

Σε ό,τι αφορά τις Περιφερειακές εκλογές, θεωρούμε ότι ο χαρακτήρας τους είναι περισσότερο πολιτικός, ακριβώς λόγω των αρμοδιοτήτων που ασκούν πλέον οι Περιφέρειες. Επιδίωξή μας θα είναι να συμμετέχουμε σε συνεργατικά σχήματα που στο πρόγραμμα και στα πρόσωπα θα αποτυπώνουν μια προοδευτική πρόταση περιφερειακής διαχείρισης και ανάπτυξης. Οι οργανώσεις μας πρέπει να εξετάσουν το θέμα τον επόμενο μήνα.

Σε ό,τι αφορά τη φημολογούμενη αλλαγή το εκλογικού νόμου:

Οι όποιες αλλαγές πρέπει να μην εξυπηρετούν μικροκομματικές σκοπιμότητες, αλλά να εξασφαλίζουν την απλή αναλογική, την αποτελεσματικότητα στην άσκηση της διοίκησης και την ευρύτερη δημοκρατική νομιμοποίηση εκλογής του Δημάρχου.

Η μάχη που δίνει σήμερα η ΔΗΜΑΡ δεν είναι μια μάχη με κομματική αυτοαναφορικότητα. Αφορά την ίδια την πορεία της χώρας και την προσαρμογή της με δημοκρατία.

Η ΔΗΜΑΡ ήταν και παραμένει υπεύθυνη δύναμη έναντι της χώρας και της κοινωνίας. Για αυτό υπερασπιζόμαστε τη ΔΗΜΑΡ και τις συλλογικές αποφάσεις της.

Πρέπει να πρωταγωνιστήσουμε στην υπεράσπιση και προώθηση αυτής της πολιτικής. Με μια βαθιά αίσθηση της συλλογικότητας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει πάντα να σκεπτόμαστε την ανάγκη αυτά που δημοκρατικά αποφασίζουμε να προβάλλονται και να τους δίνεται η δυνατότητα να δοκιμαστούν. Να κατανοούμε ότι υπάρχουν πολιτικοί ανταγωνισμοί και διαφορετικά πολιτικά σχέδια και με αυτή την έννοια είναι γόνιμη η αντιπαράθεση απόψεων, αλλά πρέπει να συμβάλλει στην παρουσίαση της πολιτικής και των προβληματισμών του κόμματος. Στην κατεύθυνση αυτή πρέπει να ενισχυθεί ο διάλογος και οι διαδικασίες συζήτησης εντός των οργάνων, της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και των οργανώσεων.

Πρέπει να αναδείξουμε τη δική μας ατζέντα και να ενδυναμώσουμε την παρέμβασή μας στις πολιτικές εξελίξεις. Να αναδείξουμε με σαφήνεια τη δική μας πολιτική πρόταση. Η διαδικασία του συνεδρίου πρέπει να γίνει μια εξωστρεφής διαδικασία. Να αποτελέσει ένα μεγάλο άνοιγμα του κόμματος σε νέο κόσμο. Να αναβαθμίσει τις διαδικασίες παραγωγής πολιτικής και δημόσιας παρέμβασης του κόμματος.

Η πορεία προς το συνέδριο μαζί με τη διαδικασία της δημιουργίας του τρίτου πόλου, πρέπει να αποτελέσουν τους βασικούς άξονες για την ανατροφοδότηση και αναβάθμιση των πολιτικών μας προτάσεων.

Το επόμενο διάστημα η παρέμβαση μας πρέπει να αναπτύσσεται πολύπτυχα: στα πεδία της κοινωνίας, της πολιτικής επικοινωνίας, της κοινοβουλευτικής δραστηριότητας. Η συλλογική μας λειτουργία είναι η βάση της δύναμής μας.
Enhanced by Zemanta

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

O Λοβέρδος για τη συνάντησή του με τον Κουβέλη και τη «δημοκρατική συμπαράταξη»

Συνέντευξη του προέδρου της Συμφωνίας Για τη Νέα Ελλάδα, Ανδρέα Λοβερδου στη Βραδυνη της Κυριακής‏.

1. Η συνάντησή σας με τον κ. Κουβέλη ήταν κομβική. Η συμφωνίας σας για κοινή κάθοδο στις δημοτικές εκλογές και στις ευρωεκλογές προμηνύει και κοινή κάθοδο στις εθνικές εκλογές όποτε γίνουν;

Η κοινή διαπίστωση για την ανάγκη μιας «δημοκρατικής συμπαράταξης», εστιάζεται σε αυτή τη φάση, με αφορμή την πρότασή μας προς τους 49 βουλευτές του χώρου για μια κοινή πρόταση για την αναθεώρηση του Συντάγματος, σε κοινές δράσεις και θέσεις, πού όμως; Όχι στα «μεγάλα», αλλά απόμακρα για τον πολίτη, αλλά σε αυτά που τον αφορούν άμεσα. Που τον καίνε. Στην ανεργία, την ύφεση, τη διοίκηση και τη δικαιοσύνη. Από αυτά θα ξεκινήσουμε, τώρα και όχι προεκλογικά και τα υπόλοιπα έπονται.

2. Ποια είναι τα βασικά σημεία σύγκλισης που θα επιμείνετε σε μια προγραμματική συμφωνία με τον κ. Κουβέλη;

Ο κ. Κουβέλης με τη ΔΗΜΑΡ, φυσικοί κληρονόμοι μιας σημαντικής παράδοσης της ανανεωτικής Αριστεράς, με προσφορά στον τόπο, αντιλαμβάνονται πλήρως-μετά και την πρόσφατη κυβερνητική τους εμπειρία- τις προτεραιότητες του πολίτη στην καθημερινή του πάλη για μια αξιοπρεπή και καλύτερη ζωή. Παρεμβάσεις, με τόλμη και φαντασία, στο Κράτος στους τομείς που συναντάται με την οικονομία και την καθημερινότητα, μαζί με μια σταθερή προσήλωση σε όλα εκείνα που συνιστούν μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή και προοδευτική χώρα, θα αποτελέσουν τη βάση της συζήτησης και των προτάσεων μας. Και όλα με γνώμονα την οικοδόμηση της κυρίαρχης Ελλάδας που θα γίνει πραγματικότητα γρηγορότερα, εφόσον μαζί διαμορφώσουμε ένα ρεαλιστικό κι ελπιδοφόρο σχέδιο που θα πείσει.

3. Ο τρίτος πόλος της κεντροαριστεράς που οραματίζεστε να διεκδικήσει την τρίτη θέση στις επόμενες εκλογές, ποια μορφή θα έχει; Πρόκειται για ένα νέο κόμμα ή για μια συμπαράταξη κομμάτων;

Ο στόχος της δημιουργίας ενός τρίτου πόλου, που θα αλλάξει τη σημερινή εικόνα εκλογικής επιρροής των κομμάτων στις έρευνες, είναι ιστορικό ζητούμενο και αναγκαιότητα. Θα ωφελήσει τον τόπο, επαναφέροντας μια ισορροπία που είναι οικεία σε όλη την Ευρώπη. Αν και έχει εξαγγελθεί πολλές φορές, τώρα μόνο διαμορφώνονται πραγματικά οι συνθήκες για κάτι ουσιαστικό κι ελπιδοφόρο. Δεν θα διαλύσουμε τα κόμματα που θα συμπράξουν. Θα συγκροτήσουμε ένα κοινό εκλογικό μέτωπο. Προχωράμε με πολιτική εντιμότητα, ειλικρίνεια, μόνο μέσα από δημόσιες διαδικασίες και χωρίς βυζαντινισμούς και μέσα από κοινή προγραμματική δουλειά θα διαμορφώσουμε το ζητούμενο, δηλαδή μια πρόταση με την οποία θα συναντηθούμε ξανά με την κοινωνία.

4. Εκτός από τον κ. Κουβέλη με ποιους άλλους έχετε ανοιχτό δίαυλο επικοινωνίας;

Η πρόσκληση που απηύθυνα, εκτός από το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ, απευθύνθηκε και στους πέντε ανεξάρτητους βουλευτές του χώρου. Τις επόμενες μέρες θα γίνουν οι σχετικές συναντήσεις. Η βάση της πρότασης ήταν η αναθεώρηση του Συντάγματος, αλλά η ουσία της ήταν μέσω της κοινής πρότασης αναθεώρησης να περάσουμε το τεστ εντιμότητας και πολιτικής ειλικρίνειας που προυποτίθενται για ένα εκλογικό μέτωπο του κέντρου, της κεντροαριστεράς και του δημοκρατικού σοσιαλισμού.

5. Στο νέο σχήμα υπάρχει χώρος για την κ. Άννα Διαμαντοπούλου;

Δεν πρόκειται να κάνω αναφορές σε ονόματα, όσο κι αν τα τιμώ. Τα πολιτικά πρόσωπα του χώρου, με αναγνωρισμένη ή υπό διαμόρφωση διαδρομή, αποκτούν τη θέση τους στα δρώμενα με βάση τη συγκεκριμένη επιθυμία και δράση τους, αλλά και το ρόλο που τους αποδίδει η δημοκρατική συλλογικότητα. Όλα πάντως πρέπει να ολοκληρωθούν έως το τέλος του 2013. Μετά δεν θα υπάρχει χρόνος κι ο πολίτης της συγκολήσεις της τελευταίας στιγμής δεν θα τις εμπιστευτεί.

6. Παράλληλα με την πολιτική πρωτοβουλία τη δική σας και του κ. Κουβέλη για την ανασύσταση της κεντροαριστεράς υπάρχει και η προσπάθεια του κ. Βενιζέλου και του ΠΑΣΟΚ για τη δημιουργία τρίτου πόλου. Είναι δυο δράσεις αντίθετες και συγκρουόμενες; Γιατί δεν μπορείτε να συμπλεύσετε με τον κ. Βενιζέλο;

Την 3η Σεπτεμβρίου απευθύναμε μια πρόσκληση σε όλους. Το ΠΑΣΟΚ, για λόγους που η ηγεσία του γνωρίζει, δεν ανταποκρίθηκε. Εμείς προχωράμε μπροστά και αναδεικνύουμε, με σχέδιο και πίστη, νέες δυνάμεις, σύγχρονες λύσεις και φρέσκα πρόσωπα που θα πάρουν τη σκυτάλη. Όλα τα υπόλοιπα είναι ανοικτά, αλλά θα υπάρχουν επ' αυτών κοινές αποφάσεις με την ΔΗΜΑΡ.

7. Ένας πόλος της κεντροαριστεράς μπορεί να υπάρξει με τον ηγεμονισμό ενός η περισσότερων κομμάτων;

Τα λάθη αυτά έγιναν στο παρελθόν και κόστισαν τόσο στο χώρο όσο και στον τόπο. Πρώτα απ’ όλα δημιούργησαν αισθήματα καχυποψίας και έλλειψης εμπιστοσύνης. Αυτά τα προβλήματα ακόμη μας βασανίζουν. Θεωρώ κι ελπίζω πως έχουμε πια διδαχθεί και θα προχωρήσουμε με νέες αντιλήψεις. Όχι πια στους ηγεμονισμούς.


8. Πως εννοείτε το χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού που θέλετε να καλύψετε;

Όπως πιστεύω, στη φάση που διανύουμε σχετική σημασία έχουν οι ιδεολογικές «ταμπέλες». Τα ιδεολογικά «χαρακώματα» κούρασαν και μπορούν να περιμένουν.Πάντως το κόμμα μας, η «Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα», ως κόμμα ευρωπαϊκό, πατριωτικό, λαϊκό, δημοκρατικό, με καταστατικό στόχο τη συνεργασία στο χώρο της Δημοκρατικής Παράταξης, δεν αναφέρεται μόνο στη σοσιαλδημοκρατία. Κινούμαστε και στο χώρο του δημοκρατικού κέντρου και το υπογραμμίζουμε αυτό, διότι η πολιτική ένταση που προκαλεί η κρίση δημιουργεί μεγαλύτερες ανάγκες για φωνές λογικής και δημιουργίας.

9. Πώς κρίνετε την μέχρι τώρα πορεία της δικομματικής κυβέρνησης;

Έχει θετικά και αρνητικά στοιχεία. Με πολύ κόστος, και βασισμένη στην πολλή δουλειά των προηγούμενων Κυβερνήσεων, δείχνει να πετυχαίνει το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος, που θα μας δώσει και όπλα διαπραγμάτευσης. Αποτυγχάνει όμως κατά τρόπο καθοριστικό στη μάχη κατά της ύφεσης και της ανεργίας. Επιδίδεται σε μια μάχη οπισθοφυλακής, με επικοινωνιακά τερτίπια και παλαιοκομματική διαχείριση κι αυτό κοστίζει ακριβά στο μέτωπο των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων.

10. Εάν ένα κόμμα της κεντροαριστεράς βγει τρίτο κόμμα μετά από εθνικές εκλογές, θα συνεργαστεί τον ΣΥΡΙΖΑ;

Η συζήτηση είναι άκαιρη. Η «εκλογολογία» χωρίς εκλογές βλάπτει τον τόπο. Γι' αυτό στην πρότασή μας για το νέο Σύνταγμα η θητεία της Βουλής είναι υποχρεωτικά τετραετής κι αν διαλυθεί πρόωρα οι εκλογές γινονται για να συμπληρωθεί το υπόλοιπο της τετραετίας. Πάντως το κέντρο και η κεντροαριστερά, ως τρίτος πόλος, θα αποτελέσει εγγύηση σταθερότητας για τον τόπο.

11. Πολλοί εκφράζουν τον φόβο ότι η Χρυσή Αυγή μπορεί να βγει ακόμη και δεύτερο κόμμα στις ευρωεκλογές. Εσείς συμφωνείτε ότι μπορεί να συμβεί;

Τη σειρά ΣΥΡΙΖΑ,ΝΔ,ΧΑ θα την ανατρέψουμε εμείς, ο τρίτος πόλος. Στην πολιτική δεν είμαστε για να φοβόμαστε, αλλά για να παίρνουμε με θάρρος τις αναγκαίες αποφάσεις. Η πρωτοβουλία μας, που καρποφορεί, θα αναδείξει μια μεγάλη πολιτική δύναμη.

12 Μετά από το τραγικό γεγονός της δολοφονίας στο Κερατσινι πιστεύετε ότι υπάρχει κίνδυνος αποσταθεροποίησης της Δημοκρατίας και ότι η Χρυσή Αυγή θα πρέπει να αντιμετωπισθεί ως εγκληματική οργάνωση και να τεθεί εκτός νόμου;

Η Δημοκρατία, εφόσον λειτουργεί κανονικά, μπορεί και πρέπει να προστατεύεται, γι’ αυτό και πρέπει συνεχώς να υπενθυμίζει έμπρακτα στους πολίτες της πως υπερέχει από κάθε άλλη πρόταση. Άρα πρέπει να είναι και αποτελεσματική. Δεν μας λείπει το ποινικό οπλοστάσιο. Κι όπου η πράξη απέδειξε πως χρειάζεται συμπλήρωση, ας πάρει πρωτοβουλία ο υπουργός Δικαιοσύνης. Λείπει όμως η αποφασιστικότητα και η απαρέγκλιτη, χωρίς καμία εξαίρεση, τήρησή του! Στο Κερατσίνι, σε μια πόλη που μαστίζεται από την ανεργία, χέρια οπλισμένα από ναζιστικό μίσος διέπραξαν ένα στυγερό έγκλημα εν ψυχρώ. Πού θέλουν να μας γυρίσουν οι κήρυκες του μίσους; Στη μετεμφυλιακή περίοδο; Ας ακούσουν λίγο Μίκη Θεοδωράκη κι ας διαβάσουν Γιάννη Ρίτσο. Κι εμείς οι πολιτικοί ας δώσουμε κοινό μήνυμα καταλλαγής και υπευθυνότητας.

Για το αυγό του φιδιού - Άρθρο της Μαρίας Ρεπούση

Το φαινόμενο «Χρυσή Αυγή», εκτός από αποδοκιμασία, χρειάζεται ερμηνεία. Διαφορετικά δεν αντιμετωπίζεται. Μια ερμηνευτική ατραπός είναι αυτή που συνδέει την άνοδο της Χρυσής Αυγής, με την οικονομική κρίση και τις ανατροπές που αυτή φέρνει στη ζωή των πολιτών. Προσωπικοί και οικογενειακοί σχεδιασμοί ανατρέπονται άρδην και μεγάλα στρώματα του πληθυσμού αντιμετωπίζουν πια πολύ σοβαρά ενδεχόμενα που δεν υπήρχαν ούτε στα χειρότερα όνειρά τους. Η εκτροπή αυτή οδηγεί σε ακραίες επιλογές. Και η κατεξοχήν ακραία, είναι αυτή της Χρυσής Αυγής. Αφού καταστρέφεις τη ζωή μου, σκέπτεται ο πολίτης, «γαία πυρί μιχθήτω». Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για ν’ αναμειχθεί το χώμα με τη φωτιά, από την εδραίωση της Χρυσής Αυγής. Η Δημοκρατία μας, όπως και κάθε Δημοκρατία, δοκιμάζεται σε περιόδους οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Και τραυματίζεται. Αυτός ο τραυματισμός είναι πολύ επικίνδυνος, αν κακοφορμίσει. Η Χρυσή Αυγή είναι η εγγύηση για το χειρότερο σενάριο.

Μια άλλη πορεία ερμηνευτικής πλεύσης, αποδίδει την άνοδο της Χρυσής Αυγής στην απουσία του κράτους από τον έλεγχο της μετανάστευσης και της εγκληματικότητας, στο σοβαρό έλλειμμα για τη διασφάλιση της ασφάλειας των πολιτών. Πράγματι, το κράτος απουσιάζει από πολλές γειτονιές και η Χρυσή Αυγή τρυπώνει εκεί που απουσιάζει το κράτος. Γίνεται μ’ αυτόν τον τρόπο απαραίτητη στους πολίτες, που αισθάνονται ανασφαλείς είτε διότι απειλούνται, είτε διότι αισθάνονται ότι απειλούνται, είτε διότι χρησιμοποιούν την απειλή ως τροφή για το ρατσισμό τους. Η Χρυσή Αυγή είναι για κάποιους κάτι σαν τα κανάλια της προηγούμενης δεκαετίας. Πολύ πιο σοβαρό βέβαια. Θα φωνάξουμε τα κανάλια, απειλούσαν οι αδικημένοι του κόσμου αυτού όταν αισθάνονταν ότι η δικαίωσή τους συναντούσε εμπόδια. Η απειλή των καναλιών και η συγκάλυψή της από τμήμα των ΜΜΕ, αποτέλεσε συστατικό στοιχείο ενός από τους βασικούς αντιπάλους της δημοκρατίας, του λαϊκισμού. Τώρα, η προσφυγή στην προστασία της Χρυσής Αυγής εκτρέφει τον κατεξοχήν αντίπαλο του δημοκρατικού πολιτεύματος, τον εκφασισμό. Η Χρυσή Αυγή χρησιμοποιεί τη δύναμη που αντλεί από τους πολίτες, για να πλήξει τους δημοκρατικούς θεσμούς και να τους εθίσει σε ακραίες φασιστικές νοοτροπίες και συμπεριφορές. Αναμφίβολα λοιπόν η απουσία του κράτους είναι μια βασική ερμηνεία για να εξηγήσουμε και να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο που λέγεται Χρυσή Αυγή.

Να μη γελιόμαστε, όμως. Αρκεί η ανάληψη της ευθύνης από την πολιτεία για να περιθωριοποιήσει τη Χρυσή Αυγή; Μπορεί το κράτος να λειτουργήσει με τρόπο που να ικανοποιήσει αυτόν που απειλείται, ή που χρησιμοποιεί την απειλή; Ισχυρίζομαι πως όχι. Η πολιτεία οφείλει να προστατεύει τους πολίτες της, να ελέγξει τη μετανάστευση, να πατάξει την εγκληματικότητα. Οφείλει, με άλλα λόγια, να αφαιρέσει ένα μέρος της νομιμοποιητικής βάσης ανοχής για τη δράση της Χρυσής Αυγής. Μπορεί επίσης να τιμωρήσει την εκτροπή από την έννομη τάξη. Να μην κάνει τα στραβά μάτια στην όσμωση κράτους και παρακράτους. Να κάνει σαφές στους πολίτες ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι το κράτος, αλλά το παρακράτος. Δεν μπορεί ωστόσο να κάνει τη βρώμικη δουλειά της Χρυσής Αυγής και μ’ αυτόν τον τρόπο να την αχρηστέψει. Δεν μπορεί να παραβιάσει τα δικαιώματα των νόμιμων ή παράνομων μεταναστών. Δεν μπορεί να τους χτυπήσει, να τους στείλει στο νοσοκομείο, να τους θέσει το δίλημμα: ή το φευγιό σας ή τη ζωή σας. Η Χρυσή Αυγή επιτελεί αυτό ακριβώς το έργο. Λέει σε όλους τους τόνους στους μετανάστες, ή φεύγετε ή πεθαίνετε. Και για το έργο της αυτό, δεν στηρίζεται στην απουσία του κράτους, αλλά σε αυξανόμενα ιδεολογικά ρεύματα που απειλούν συθέμελα το δημοκρατικό πολιτισμό.

Η Χρυσή Αυγή τρέφεται από μια ακραία ιδεολογία, που γίνεται όλο και περισσότερο κανονική και κανονιστική από το τέλος της δεκαετίας του ’90 και εξής. O Λόγος της Χρυσής Αυγής, είναι σήμερα κυρίαρχος κοινωνικός λόγος. Ρατσιστικός, εθνικιστικός, σεξιστικός είναι ο κρυφός Λόγος πολλών ελλήνων πολιτών. Τον ακούς στις παρέες, στο ραδιόφωνο, σε υψηλής τηλεθέασης εκπομπές. Τον χαϊδεύουν καθημερινά κόμματα, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και άλλοι έγκριτοι πολίτες. Δέρνει στον αέρα ο χρυσαυγίτης τη βουλευτή του ΚΚΕ και βοά το πανελλήνιο, «Καλά της έκανε!». Κρυφογελούν όσοι την αντιπαθούν. Μαζί τους και ορκισμένοι εκσυγχρονιστές. Ρωτούν τον υπουργό οι χρυσαυγίτες βουλευτές, γιατί να έχουν θέση στους παιδικούς σταθμούς παιδιά μεταναστών και να παίρνουν τη θέση ελληνοπαίδων - και ο υπουργός, αντί να απαντήσει ότι οι νόμιμοι μετανάστες έχουν το δικαίωμα να στέλνουν τα παιδιά τους στους παιδικούς σταθμούς, απολογείται, διαβεβαιώνοντας με αριθμούς πόσο λιγοστοί είναι οι μετανάστες στους παιδικούς σταθμούς. Θέτουν οι χρυσαυγίτες βουλευτές θέμα για την εισαγωγή των Μουσουλμάνων στα ΑΕΙ της χώρας με ειδικό ποσοστό και την επομένη παίρνουν φωτιά οι δημοσιογράφοι για την αδικία που συντελείται εναντίον των ελληνοπαίδων. Κάνει ερώτηση ο χρυσαυγίτης βουλευτής για την προσβολή της προσωπικότητας του γέροντα Παϊσιου από δημιουργό ιστοσελίδας και αμέσως κινείται η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος. Αυτό είναι το πρόβλημα της Δημοκρατίας μας. Εθνικιστικές, ρατσιστικές και σεξιστικές αντιλήψεις, γίνονται κοινοί τόποι. Αυτή είναι η νομιμοποιητική βάση πάνω στην οποία στηρίζεται η Χρυσή Αυγή. Η κοινωνία μας αφέθηκε ανυπεράσπιστη στα ρατσιστικά αισθήματα, στα εθνικιστικά συνθήματα και στα σεξιστικά ανέκδοτα. Μόνον μειοψηφίες θίγονται απ’ αυτά. Η δράση της Χρυσής Αυγής ακουμπάει σ’ αυτήν τη συνομιλία, σ’ αυτήν την ανοχή.  Όσο δεν υπάρχουν μέτωπα, η άνοδος της Χρυσής Αυγής είναι βέβαιη…

Το δημοκρατικό πολιτισμό απειλεί επίσης η βία, απ’ όπου και αν προέρχεται. Δεν είναι όμως η ώρα να γίνουν συμψηφισμοί. Στη φασιστική ιδεολογία και βία, δεν αντιπαρατίθεται καμία άλλη βία. Ο φασισμός δεν αστειεύεται. Τα εγκλήματά του είναι μοναδικά. Είναι το σημείο μηδέν. Δεν υπάρχει πιο κάτω. Και μια και οι συνειρμοί με τη Δημοκρατία της Βαϊμάρης είναι στην ημερήσια διάταξη, να θυμίσω τους στίχους του Μπέρτολντ Μπρεχτ.

«Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους, δεν αντέδρασα.

Δεν ήμουν τσιγγάνος.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα.

Δεν ήμουν κομμουνιστής.

Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα.

Δεν ήμουν Εβραίος.

Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό δεν έκανα τίποτα.

Δεν ήμουν καθολικός.

Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα

Δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει.»



*Η Μαρία Ρεπούση είναι καθηγήτρια ιστορίας και βουλευτής Πειραιά της ΔΗΜΑΡ.

Η Μαρία Ρεπούση είναι Καθηγήτρια Ιστορίας στο Αριστοτέλειο Παν. Θεσσαλονίκης, Βουλευτής Αʼ Πειραιά της Δημοκρατικής Αριστεράς

Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου 2013

Ρατσιστική βία και "Χρυσή Αυγή"

Του Θόδωρου Τσίκα*

Σήμερα ο ελληνικός λαός περνάει πολύ δύσκολες στιγμές. Η οικονομική κρίση εξουθενώνει τους πολίτες, ιδιαίτερα τους πιο αδύναμους. Πολλές δομές του κράτους και της κοινωνίας αδυνατούν να στηρίξουν όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Οι θεσμοί υφίστανται σκληρή κριτική, ως υπεύθυνοι για την κατάσταση της χώρας. Δημιουργείται ένα αντι-πολιτικό και αντι-κοινοβουλευτικό κλίμα. Η απελπισία, όμως, δεν είναι ο καλύτερος σύμβουλος. Θεωρίες συνωμοσίας διαδίδονται, εκτοπίζοντας έτσι την ψύχραιμη σκέψη, την λογική ανάλυση, τον ορθό λόγο. Είναι σίγουρο ότι στο έδαφος αυτό μπορούν να αναπτυχθούν πιο εύκολα αντιδραστικές θεωρίες, αυταρχικές πρακτικές, λαϊκιστικές και δημαγωγικές εξαγγελίες, παρωχημένες και οπισθοδρομικές αντιλήψεις.

Όταν η δημοκρατία είναι ή φαίνεται αναποτελεσματική, αυξάνονται οι προσπάθειες «υποκατάστασης» της, οι οποίες γίνονται πιο εύκολα ανεκτές. Όταν το κράτος δυσκολεύεται να καλύψει τις κοινωνικές ανάγκες, εμφανίζονται μορφές κοινωνικής υποστήριξης οργανωμένες από την ακροδεξιά. Όταν η ασφάλεια δεν παρέχεται από τους αρμόδιους θεσμούς, κάποιες πολιτοφυλακές εμφανίζονται πρόθυμες να την προσφέρουν οι ίδιες. Οι άνεργοι τείνουν ευήκοο ους και στρατολογούνται πιο εύκολα, όταν η ελπίδα χάνεται. Η κρίση αξιών οδηγεί σε αναζήτηση «εύκολων» και «απλών» λύσεων σε σύνθετα προβλήματα. Η έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής καθιστά εύκολο στόχο τους μετανάστες. Δημιουργείται αίσθημα εθνικής ταπείνωσης, από δημοσιεύματα σε διεθνή ΜΜΕ και παρεμβάσεις λαϊκιστών πολιτικών στο εξωτερικό, που αναπαράγουν αρνητικά στερεότυπα για τους Έλληνες.

Πάνω σε παλαιότερες εθνικιστικές αντιλήψεις, στο φόβο έναντι της ευρωπαϊκής ενοποίησης και στη δαιμονοποίηση της παγκοσμιοποίησης, που οδηγούν σε εκκλήσεις για «ενίσχυση» των συνόρων και για εθνική περιχαράκωση και απομόνωση, προστίθεται τώρα η αντισημιτική και ισλαμοφοβική αντίληψη της Ιστορίας και του κόσμου. Δεν πρόκειται μόνο για μάχη ιδεών. Αυτές οι αντιλήψεις συνοδεύονται από πράξεις βίας συνεχείς και καθημερινές, οι οποίες αφορούν τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα πολλών συνανθρώπων μας και συμπολιτών μας. Η ανοχή κοινωνικών στρωμάτων σε αυτές τις πρακτικές, οδηγεί στον εκφασισμό της κοινωνίας.

Είναι σίγουρο ότι η κρίση δημιουργεί πιο γόνιμο έδαφος για τις αντιλήψεις και τις πρακτικές της ακροδεξιάς. Δεν μπορούμε, όμως, να οδηγηθούμε εύκολα στην εκτίμηση ότι κρίση οδηγεί απευθείας στην ανάπτυξη του ρατσισμού και της «Χρυσής Αυγής». Θα ήταν μια ανιστόρητη και υπεραπλουστευτική θεώρηση της πραγματικότητας. Αλίμονο αν αποδεχθούμε τη θεωρία ότι η οικονομική κρίση, η φτώχια, η ανεργία, μπορεί να δικαιολογήσει την προσχώρηση σε ναζιστικές, φασιστικές, ξενοφοβικές και ρατσιστικές απόψεις και πρακτικές. Θα ήταν σα να δικαιολογούσαμε αναδρομικά την άνοδο του φασισμού στην Ιταλία και του ναζισμού στη Γερμανία του πολέμου.

Πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι η επιλογή της «Χρυσής Αυγής» δεν είναι μια πολιτική και κομματική επιλογή όπως όλες οι άλλες. Υπάρχουν πολλές άλλες χώρες που εφαρμόζουν δύσκολα προγράμματα προσαρμογής και εν τούτοις δεν έχουν επιτρέψει οι κοινωνίες τους ν' αναπτυχθούν, να εκκολαφθούν τέτοια φαινόμενα. Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι ούτε η απόρριψη του πολιτικού συστήματος, ούτε ο καταλογισμός ευθυνών στα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας, ούτε το αίσθημα ανασφάλειας, ούτε η αναζήτηση δικτύων κοινωνικής αλληλεγγύης ούτε η ανάγκη διαφοροποίησης από το κυρίαρχο πολιτιστικό μοντέλο, επιτρέπει να υποθάλπονται και να στηρίζονται φαινόμενα όπως η «Χρυσή Αυγή».

Δεν αρκεί η αντιμετώπιση του φαινομένου αυτού της ρατσιστικής και ξενοφοβικής βίας. Πρέπει να αντιμετωπιστεί και ο αυτουργός που είναι κατ' εξοχήν το αντισυνταγματικό κόμμα της «Χρυσής Αυγής» και πρέπει να βρει απέναντί του το «συνταγματικό τόξο» όλων των άλλων πολιτικών δυνάμεων.

Η Δημοκρατία πρέπει να είναι μία αυτοπροστατευόμενη και μάχιμη Δημοκρατία. Η καταδίκη της βίας πρέπει να έχει μορφές, οι οποίες να είναι αποτελεσματικές και έμπρακτες. Αντί για μια θεωρητική και ατέρμονα συζήτηση γύρω από τις μορφές και τις ιδεολογίες της βίας, ή από έννοιες όπως η «αντίσταση» ή η «ανυπακοή», χρειάζεται μια πρακτική συσπείρωση όλου του «συνταγματικού τόξου» εναντίον της «Χρυσής Αυγής».

Η αντίδραση απέναντι στη βία, πρέπει να συσπειρώνει κάθε φορά το ευρύτερο δυνατό φάσμα πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων.
Αφετηρία πρέπει να είναι η άμεση πολιτική αντίδραση και η καταδίκη του φαινομένου αυτού από το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων του «συνταγματικού τόξου».

Ο εγκωμιασμός του ναζισμού, το κήρυγμα ξενοφοβικού και ρατσιστικού μίσους, η πολιτική και οργανωτική ενθάρρυνση πράξεων βίας κατά μεταναστών ή κοινωνικών ομάδων με βάση το θρήσκευμα ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό, αντιβαίνει βεβαίως στο ελληνικό Σύνταγμα. Ένα τέτοιο κόμμα, με τη οργάνωση και τη δράση του, δεν εξυπηρετεί την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος

Το ότι ένα κόμμα είναι αντισυνταγματικό, προφανώς μάλιστα, δεν σημαίνει ότι η λύση είναι η τυπική απαγόρευσή του.
Δεν θα μας διευκόλυνε να ανοίξουμε μια συζήτηση για το αν στην ελληνική έννομη τάξη μπορεί να απαγορευτεί ένα πολιτικό Κόμμα. Η ελληνική έννομη τάξη έχει μηχανισμούς, οι οποίοι μπορούν να οδηγήσουν σε ισοδύναμο και ακόμη καλύτερο αποτέλεσμα, στο επίπεδο της κοινής ποινικής και διοικητικής νομοθεσίας και στο επίπεδο του Κανονισμού της Βουλής.

Η υποκατάσταση του κράτους, η διείσδυση σε ορισμένους θύλακες της Αστυνομίας, η αναζήτηση προσχημάτων για βίαιες ή αντικοινωνικές συμπεριφορές, δεν είναι ούτε αποδεκτή ούτε ανεκτή επιλογή.

Και φυσικά, σε καμία περίπτωση η έννομη τάξη δεν ανέχεται ενθάρρυνση, οργάνωση ή κάλυψη εγκληματικών πράξεων βίας, στις οποίες Βουλευτές, στελέχη κομμάτων, μέλη διοίκησης κόμματος, είναι όχι απλά και μόνο ηθικoί, αλλά πολύ συχνά και φυσικοί αυτουργοί.

Τα μεγάλα ερωτήματα αφορούν την ίδια την κοινωνία, η οποία πρέπει ν' αντιληφθεί ότι η ανοχή απέναντι σε τέτοια φαινόμενα ή ακόμη περισσότερο το «φλερτ» με τέτοια φαινόμενα, οδηγεί όχι απλά και μόνο στο δημοκρατικό και θεσμικό αδιέξοδο, αλλά στην απόλυτη καταστροφή. Είναι ένα ανιστόρητο και επικίνδυνο παιχνίδι.

Τώρα που θα εισαχθεί όπως πρέπει, το ταχύτερο δυνατό, για ψήφιση το νομοσχέδιο για τη ρατσιστική βία, για τα ρατσιστικά εγκλήματα -που εκκρεμεί από την προηγούμενη Βουλή- να προστεθεί κεφάλαιο με το οποίο να τροποποιούνται όλες οι κρίσιμες διατάξεις του Ποινικού Κώδικα γύρω από τα θέματα αυτά. Γιατί πρέπει να απειλούνται κακουργηματικές ποινές, παρεπόμενες ποινές στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων, για μια σειρά από εγκλήματα.

Με την συσπείρωση όλων των δημοκρατικών δυνάμεων στην χώρα μας, καθώς και με την ευρωπαϊκή και διεθνή αλληλεγγύη, θα πετύχουμε σημαντικά αποτελέσματα. Σε αυτή την κατεύθυνση, κρίσιμη θα είναι η σωστή λειτουργία των εθνικών και των διεθνών θεσμών και, κυρίως, μια επιτάχυνση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ομοσπονδιακή κατεύθυνση, που θα αποτελεί ορατό πρότυπο δημοκρατικής και διαφανούς λειτουργίας, αποτελεσματικής διαχείρισης, ειρηνικής και ισότιμης συνύπαρξης, με σεβασμό στην πολυμορφία και την διαφορετικότητα.

*Ο Θόδωρος Τσίκας είναι πολιτικός επιστήμονας και διεθνολόγος, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ

Τετάρτη 18 Σεπτεμβρίου 2013

Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου θα ποινικοποιήσει ακόμη και τον αέρα που αναπνέουμε

Άρθρο του Γραμματέα της Συμφωνίας για τη Νέα Ελλάδα Χρήστου Αηδόνη 


Τις τελευταίες ημέρες στο φως της δημοσιότητας βγαίνουν στοιχεία που αφορούν τα αρνητικά αποτελέσματα των εισπράξεων των ασφαλιστικών ταμείων από τις ρυθμίσεις των οφειλών των επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελματιών. Πολύ χειρότερα από τα περσινά της ίδιας περιόδου.

Tυμπανοκρουσίες συνόδευαν την κυβερνητική επιλογή.. Μιλούσαν για ρυθμίσεις «ανάσα».. που κατέληξαν σε στραγγαλισμό της αγοράς και των ασφαλιστικών ταμείων.

Ηχούν ακόμη οι σάλπιγγες της "σπουδαίας" λύσης. Της συνέχειας των success stories..
Δυστυχώς (για την πατρίδα μας) για ακόμη μια φορά αποδείχθηκε άνθρακας ο θησαυρός της προωθούμενης λύσης και τα θησαυροφυλάκια των ασφαλιστικών ταμείων παραμένουν άδεια, εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας ανασφάλιστοι και με την απειλή των «αναγκαστικών εισπράξεων» να παλεύουν για την επιβίωσή τους.

Σήμερα η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, με την πλάτη στον τοίχο είναι υποχρεωμένη να αναζητήσει νέα «λύση» – ακόμη πιο επώδυνη- και φυσικά η τρόικα να απαιτεί ικανοποίηση των στόχων.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος έγκαιρα επεσήμανε -για ακόμη μια φορά- στις 12 Απριλίου 2013 με επιστολή του στον υπουργό εργασίας κ. Βρούτση, την αναποτελεσματικότητα της προωθούμενης ρύθμισης οφειλών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.

Καταψηφίσαμε στη Βουλή το πολυδιαφημιζόμενο μέτρο των ρυθμίσεων που τελικά έφερε την κατάρρευση των εσόδων.

Λίγους μήνες μόλις μετά, τα αποτελέσματα τον δικαιώνουν και αποδεικνύεται η προχειρότητα των επιλογών αυτών που κυβερνούν.

Συγκεκριμένα στην επιστολή του, ο Πρόεδρος της Συμφωνίας για τη Νέα Ελλάδα, Ανδρέας Λοβέρδος, ανέφερε:

«Κρούω τον κώδωνα του κινδύνου.
Η προωθούμενη ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το ΙΚΑ και τα άλλα Ασφαλιστικά Ταμεία δεν είναι υλοποιήσιμη και εφαρμόσιμη και θα οδηγήσει χιλιάδες επιχειρήσεις σε πλήρες αδιέξοδο.
Οι επιχειρήσεις που οφείλουν ασφαλιστικές εισφορές δεν θα μπορέσουν να ανταποκριθούν για εξόφληση των οφειλών τους εντός 48 μηνών.
Βιώσιμη ρύθμιση είναι μία και μοναδική
Το πάγωμα για 24 μήνες όλων των ληξιπρόθεσμων οφειλών, υπό τον απαράβατο όρο ότι η επιχείρηση θα καταβάλει ανελλιπώς τις τρέχουσες εισφορές.»

Αυτή η πρόταση δυστυχώς, όχι μόνο δεν υιοθετήθηκε, αλλά ούτε καν απασχόλησε το κυβερνητικό επιτελείο για να αποτελέσει επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης.
6 μήνες έχουν χαθεί και το πλοίο συνεχίζει να ταξιδεύει σε θολά νερά, χωρίς πυξίδα.

Αναδεικνύεται η ανικανότητα της δικομματικής κυβέρνησης να κατανοήσει ποια κρίση βιώνει η αγορά και πως αντιμετωπίζεται, ταυτόχρονα η είσπραξη εισφορών και η καταπολέμηση των λουκέτων και της ανεργίας.

Βιώσιμες και απλές λύσεις δεν αναζητούνται. Η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου αναλώνεται σε επιλογές που σε λίγο θα ποινικοποιήσουν ακόμη και τον αέρα που αναπνέουμε.
Για να φύγουμε όμως από το αδιέξοδο υπάρχει μόνο μια επιλογή, να αλλάξουμε δρόμο.

Το δρόμο της πραγματικής ανάπτυξης, που η Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα, τον έχει σαφώς υποδείξει.



news4all.gr

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ- ΔΗΜΑΡ: «Ο ρεαλισμός του ΣΥΡΙΖΑ, κριτήριο για τη σχέση μας»

O ΘΟΔΩΡΟΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ (μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ)  αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συμμετοχής του κόμματός του σε μια αριστερή κυβέρνηση


Συνέντευξη στον ΠΑΣΧΑΛΗ ΚΟΡΩΝΑΙΟ / ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

«Οι κινήσεις του Ευ.Βενιζέλου έρχονται να επιβεβαιώσουν τον Θ. Πάγκαλο, που υπέδειξε κοινή εκλογική κάθοδο Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ», θεωρεί ο Θ. Μαργαρίτης. Το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ υποστηρίζει ότι το ΠΑΣΟΚ υπό τον Ευ. Βενιζέλο έκανε κρίσιμες υποχωρήσεις με πρόσχημα την «πολιτική σταθερότητα», αλλά ως πολιτικός φορέας «χωράει» στη συγκρότηση μιας ισχυρής Κεντροαριστεράς.

Παραδέχεται ότι εντός του κόμματός του υπάρχουν διαφορετικές απόψεις για τα πρόσωπα, που θα μπορούσαν να μετέχουν στη συγκρότηση του «τρίτου πόλου», ενώ σημειώνει με νόημα ότι για να διαμορφώσει ο ΣΥΡΙΖΑ «πολιτική κυβερνησιμότητας» θα πρέπει να στραφεί στο ρεαλισμό. Και σε αυτή την περίπτωση αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συμμετοχής της ΔΗΜΑΡ σε μια τέτοια κυβέρνηση.

Ο «τρίτος πόλος»

* Κύριε Μαργαρίτη, ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ έχει μιλήσει για την ανάγκη δημιουργίας τρίτου πόλου και ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς, που θα λάβει χαρακτηριστικά παράταξης. Πόσο κοντά είστε σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

- Η συγκρότηση μιας ισχυρής κεντροαριστερής παράταξης είναι μια μεγάλη αναγκαιότητα. Αφορά την πολιτική σταθερότητα της χώρας και την προώθηση μεταρρυθμίσεων και κοινωνικών αλλαγών. Το νέο διπολικό σκηνικό στη χώρα -με τη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ- περικλείει πολλούς κινδύνους για το μέλλον.

Ο τρίτος πόλος μπορεί να αποτρέψει ακραίες καταστάσεις και να εξασφαλίσει συνθήκες δημοκρατικής ομαλότητας. Η βασική προϋπόθεση είναι η υιοθέτηση μιας πολιτικής συμφωνίας που απορρίπτει τόσο τη νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση όσο και τον αριστερό λαϊκισμό.

Οποιος λοιπόν αποδέχεται πλήρως τη σημερινή κυβερνητική πολιτική ή εγκλωβίζεται στη δημαγωγία του ΣΥΡΙΖΑ, προφανώς δεν μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία ενός τρίτου πόλου. Αντιλαμβάνεται το ρόλο του ως συμπληρωματικής δύναμης σε διαφορετικά πολιτικά σχέδια.

* Σε μια τέτοια περίπτωση η ΔΗΜΑΡ θα εξελιχθεί σε νέο κόμμα ή θα ενσωματωθεί στη νέα παράταξη;

- Η ΔΗΜΑΡ είναι ανοιχτή σε διάλογο και συνεννόηση με δυνάμεις σοσιαλιστικές, σοσιαλδημοκρατικές, οικολογικές που αντιλαμβάνονται την ανάγκη μιας τέτοιας προοδευτικής συμπαράταξης.

Θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής. Από το βαθμό πολιτικής συμφωνίας, από το εύρος των δυνάμεων που θα κινηθούν σε αυτή τη κατεύθυνση θα κριθούν και οι σχετικές αποφάσεις της ΔΗΜΑΡ, η μορφή της παράταξης.

Το ΠΑΣΟΚ «χωράει»

* Εντός του κόμματος φαίνεται να υπάρχουν αντικρουόμενες απόψεις για τα πρόσωπα, αλλά και τις κινήσεις που θα μπορούσαν να μετέχουν, ειδικά από το ΠΑΣΟΚ. Ποιες είναι οι πολιτικές «κόκκινες γραμμές», που αποκλείουν συμμετοχές;

- Είναι λογικό αυτή η συζήτηση να γίνεται μέσα στις γραμμές της ΔΗΜΑΡ. Η Εκτελεστική Επιτροπή και η Κοινοβουλευτική Ομάδα σε πρόσφατη συνεδρίαση ενέκριναν με ισχυρή πλειοψηφία το πολιτικό πλαίσιο που σας περιέγραψα.

Θα είμαι σαφής σε ένα δύσκολο ζήτημα. Το ΠΑΣΟΚ ως πολιτικός φορέας χωράει σε μια τέτοια διαμόρφωση. Η σημερινή όμως πολιτική του, οι επιλογές της ηγεσίας του δείχνουν ότι εμποδίζει μια σοβαρή κεντροαριστερή συμπαράταξη. Με τις κινήσεις του επιβεβαιώνει τον Θ. Πάγκαλο, ο οποίος υπέδειξε την κοινή εκλογική κάθοδο Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ. Το σημερινό ΠΑΣΟΚ δηλαδή δείχνει ότι η συνύπαρξή του με τη Ν.Δ. δεν είναι μόνο για λόγους έκτακτων συνθηκών στη χώρα, αλλά αποτελεί μια μονιμότερη στρατηγική επιλογή.

Θυμηθείτε ότι στις εργασιακές αλλαγές, στο φορολογικό, στο κλείσιμο της ΕΡΤ προτίμησε τη συνεννόηση με τη Ν.Δ. και όχι με τη ΔΗΜΑΡ. Αποδυνάμωσε τις πιέσεις που ασκούσε η ΔΗΜΑΡ. Με πρόσχημα την «πολιτική σταθερότητα» κάνει κρίσιμες υποχωρήσεις. Επαναλαμβάνω με πρόσχημα την πολιτική σταθερότητα...

* Εκ του αποτελέσματος, αντιμετωπίζετε περισσότερα προβλήματα εκτός κυβέρνησης, παρά εντός;

- Η ΔΗΜΑΡ επέλεξε πέρσι να στηρίξει την τρικομματική κυβέρνηση για να μην πάμε για 3η φορά σε έξι μήνες σε εκλογές και ανοίξει ο δρόμος της άτακτης χρεοκοπίας. Επρεπε να αποτραπεί το Grexit, το οποίο βρισκόταν στο τραπέζι. Η ΔΗΜΑΡ συνέβαλε σε αυτή την προσπάθεια. Δεν έβαλε μπροστά το στενό κομματικό συμφέρον.

Η κυβέρνηση, όμως, είχε και μια δεύτερη δέσμευση. Την επαναδιαπραγμάτευση των δυσμενών όρων του Μνημονίου. Εκεί δεν προχώρησε... Γι' αυτό το κόμμα μας διατύπωνε την κριτική του. Η Ν.Δ. με αφορμή το λουκέτο στην ΕΡΤ ώθησε τα πράγματα στα άκρα. Υπονόμευσε την κυβέρνηση συνεργασίας. Ηδη το είχε δείξει με την εμπλοκή στον περίφημο αντιρατσιστικό νόμο. Αυτή η κυβέρνηση δεν μας χωρούσε πια...

Προφανώς η ΔΗΜΑΡ, σήμερα, εκτός κυβέρνησης έχει μεγαλύτερη άνεση να διατυπώσει το σύνολο της στρατηγικής της, τις εναλλακτικές προτάσεις τις. Θα παραμείνει με στάση ευθύνης για τη χώρα και την κοινωνία, είτε βρέθηκε στη συμπολίτευση είτε σήμερα στην αντιπολίτευση.

Οι «πελάτες» του ΣΥΡΙΖΑ

* Οπως διαμορφώνονται και σταδιακά διατυπώνονται οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρείτε ότι είναι πιο κοντά ή πιο μακριά σε αυτές της ΔΗΜΑΡ;

- Ο ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς λειτουργεί με μοναδικό κριτήριο την εκλογικίστικη προτεραιότητα. Αντιμετωπίζει τους πολίτες ως πελάτες. Χαϊδεύει αυτιά και δίνει υποσχέσεις. Πρόκειται για μια αντίληψη που απομακρύνεται από τις αξίες της Αριστεράς. Αλλο πράγμα η προσήλωση στο λαό και άλλο πράγμα ο λαϊκισμός. Δεν μπορεί για παράδειγμα -όπως έκανε- να δίνει αμέριστη στήριξη και στην απεργία των δικαστών και στις διαμαρτυρίες των υπαλλήλων της Βουλής. Δεν γίνεται να μη συζητά την αποκρατικοποίηση της τεράστιας έκτασης του Ελληνικού. Ελπίζω, πάντως, να αντιληφθεί ότι για να διαμορφώσει πολιτικές κυβερνησιμότητας χρειάζεται ρεαλισμό, μεγαλύτερη υπευθυνότητα και ανοικτή πολιτική συμμαχιών. Αυτή η εξέλιξη θα κρίνει τις σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ.

Για τη Ρεπούση

* Πώς σχολιάζετε τις κινητοποιήσεις στην Παιδεία και πώς την άποψη που εξέφρασε η Μαρία Ρεπούση περί των Αρχαίων στα σχολεία;

- Οι εκπαιδευτικοί έχουν δίκιο. Το ίδιο ισχύει και με τους διοικητικούς υπαλλήλους στα ΑΕΙ. Εδώ δεν πρόκειται για μεταρρύθμιση, αλλά για απορρύθμιση. Οι κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, όμως, δεν πρέπει να εξυπηρετούν κομματικούς σχεδιασμούς και χρειάζεται κάθε φορά να εξασφαλίζουν ευρύτερες κοινωνικές συναινέσεις. Ας πούμε, δεν το πέτυχαν στην επιδίωξη για απεργία μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις.

Τώρα για τις απόψεις της Μ. Ρεπούση ένα μόνο σχόλιο. Συμφωνώ ότι είναι πιο χρήσιμο να διδάσκονται οι μαθητές ιστορία των θρησκειών και όχι μόνο ένα θρησκευτικό δόγμα. Είναι επίσης λογικό ότι τα Αρχαία θα πρέπει να διδάσκονται με έναν πιο σύγχρονο και ελκυστικό τρόπο και όχι όπως σήμερα. Οσο για τα Λατινικά, νομίζω ότι δεν χρειάζονται καθόλου!

Λοβέρδος: Μια «Δημοκρατική Συμπαράταξη» με τη ΔΗΜΑΡ είναι απαραίτητη και κομβική

Για την ανάγκη ενός κοινού πολιτικού μετώπου των κομμάτων και των δυνάμεων του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, στο οποίο ο ρόλος του Φώτη Κουβέλη και της ΔΗΜΑΡ είναι «απολύτως απαραίτητος» και «κομβικός», μιλά ο πρόεδρος της Συμφωνίας για τη Νέα Ελλάδα, Ανδρέας Λοβέρδος.


Σε συνέντευξή του στο Πρώτο Θέμα, μιλώντας για αυτόν τον ενιαίο κεντροαριστερό πόλο, στον οποίο «ο κ. Κουβέλης και ως πρόεδρος κόμματος και ως πολιτικό πρόσωπο είναι απολύτως απαραίτητος», αναφέρει ότι «επειδή έχουμε ευρωεκλογές και δημοτικές εκλογές το Μάιο του 2014, όλα πρέπει να γίνουν Σεπτέμβριο-Οκτώβριο».

ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ:

Το κάλεσμα που απευθύνατε στις λεγόμενες δυνάμεις της Κεντροαριστεράς έχει ανταπόκριση;

  Ναι. Αλλά υπάρχει ανάγκη για κάποιες ζυμώσεις ακόμη. Άρα, σας ζητώ να μην πούμε ακόμη κάτι περισσότερο επ' αυτού. Η πρότασή μας ήταν απλή: να συμφωνήσουμε, οι σαράντα εννέα βουλευτές της κεντροαριστεράς, ως προς τα βασικά θέματα αναθεώρησης του Συντάγματος, και έτσι να κάνουμε τα πρώτα βήματα των προγραμματικών συγκλίσεων. Είναι ένα τεστ ειλικρίνειας, σοβαρότητας και πολιτικής εντιμότητας. Αν το περάσουμε με επιτυχία, τότε ανοίγει ο δρόμος για τις προγραμματικές συγκλίσεις με επίκεντρο τον πολίτη, που θα οδηγήσουν σε ένα κοινό πολιτικό μέτωπο των κομμάτων και των δυνάμεων του κέντρου και της κεντροαριστεράς. Βασικά θέματα της σύγκλισης είναι οι αλλαγές στη διοίκηση, το τσάκισμα της γραφειοκρατίας, οι αλλαγές στη Δικαιοσύνη. Οι αλλαγές που αφορούν τον άνθρωπο με όλες του τις ιδιότητες, κι όχι οι αλλαγές που σχετίζονται με τη διάσωση του πολιτικού συστήματος, όπως είναι ο τρόπος που εκλέγονται οι βουλευτές ή ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.

 Ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης στην ομιλία του για τα 39 χρόνια του ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά απέρριψε τη συμμετοχή του κ. Κουβέλη στην προσπάθεια συγκρότησης ενιαίου κεντροαριστερού πόλου. Σας βρίσκει σύμφωνο η άποψή του;

 Νομίζω πως ο κ. Κουβέλης και ως πρόεδρος κόμματος, αλλά και ως πολιτικό πρόσωπο είναι απολύτως απαραίτητος στην προσπάθεια για την προγραμματική σύγκλιση των δυνάμεων του κέντρου και της κεντροαριστεράς και τη δημιουργία του εκλογικού μετώπου. Ο ρόλος του είναι κομβικός.

 Το νέο σχήμα χωρίς τη ΔΗΜΑΡ μπορεί να γίνει;

 Όχι βέβαια. Η ΔΗΜΑΡ,παρόλα τα προβλήματά της, είναι ένα τμήμα της ευρωπαϊκής αριστεράς, που δεν πάσχει από τα προβλήματα που δημιούργησε η άσκηση εξουσίας. Εδώ έχει πλεονέκτημα. Κι ακόμη, διατυπώνει ορισμένες θέσεις, όπως πχ κάποιες θέσεις της για τα αγροτικά ή για τους αυτοασφαλιζόμενους του ΟΑΕΕ, που είναι άμεσης εφαρμογής.

 Χρονοδιάγραμμα για τη συγρότηση αυτού του σχήματος υπάρχει;

Ασφαλώς. Επειδή έχουμε ευρωεκλογές και δημοτικές εκλογές τον Μάιο του 2014, όλα πρέπει να γίνουν τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο. Διότι αν γίνουν παραμονές εκλογών, το κλίμα που θα δημιουργηθεί, θα είναι κλίμα συγκόλισης για τη διάσωση πολιτικών σταδιοδρομιών που κινδυνεύουν κι έτσι η αποτυχία θα είναι δεδομένη. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τη Συμμαχία του 1977, που συνετρίβη, παρά το γεγονός των πολλών προσωπικοτήτων που είχαν συνεργαστεί. Θέλουμε χρόνο για να πείσουμε.

 Προτάσσεται κάποιο όνομα;

 Στόχος μας πρέπει να είναι η δημιουργία ενός πόλου του κέντρου και της κεντροαριστεράς, που θα διεκδικήσει την τρίτη θέση στις επόμενες εκλογές. Σήμερα οι πολίτες, δημοσκοπούμενοι, αναδεικνύουν τρεις βασικές δυνάμεις. ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Πρέπει να μπούμε σφήνα σε αυτή τη σειρά, ώστε στις μεθεπόμενες εκλογές, που ούτε αυτές θα αργήσουν, να δημιουργήσουμε νέες και ασφαλείς πολιτικές ισορροπίες στη χώρα μας. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη είναι αναγκαιότητα για τους πολίτες και την Ελλάδα.

Αποτελεί πρόβλημα για τη συγκρότηση του κεντροαριστερού πόλου η άρνηση του κ. Κουβέλη να συνεργαστεί με το "ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου";

Αποτελεί μία δυσκολία, όχι όμως τη μόνη. Δεν την θεωρώ πάντως ανυπέρβλητη. Επιτρέψτε μου να επιμένω, πως η βασική δυσκολία είναι η διατύπωση πάρα πολύ συγκεκριμένων κοινών προτάσεων για την ύφεση και την ανεργία, καθώς και για τον τρόπο άμεσης εφαρμογής τους. Ό,τι μπορούμε να κάνουμε τώρα, δεν μπορεί να περιμένει. Οι πολίτες που υποφέρουν δεν έχουν χρόνο για χάσιμο. Αν εδώ συμπέσουμε, νομίζω πως οι δυνάμεις της ενότητας της Δημοκρατικής Παράταξης θα απελευθερωθούν

  Η τρικομματική κυβέρνηση θα μπορούσε να επαναληφθεί χωρίς εκλογές; 

Δεν πρέπει να αποκλειστεί αυτό το ενδεχόμενο, χωρίς να έχει και πολλές πιθανότητες. Αλλά θα απαιτούσε προσοχή, συμφωνίες και συγκεκριμένη στόχευση. Όχι όπως σήμερα, που έχουμε συγκυβέρνηση δίχως κοινό πρόγραμμα. Δίχως στρατηγική εξόδου από την κρίση. Οι πολίτες ρωτούν στο δρόμο, όποιους θεωρούν πως ίσως ξέρουν κάτι παραπάνω, πολιτικούς, δημοτικούς συμβούλους, ακόμη και δημοσιογράφους, για θέματα που αφορούν τις δουλειές και τις οικογένειές τους, ακριβώς διότι δεν υπάρχει κατεύθυνση από την κυβέρνηση και την πολιτεία. Ούτε όπως τον Ιούνιο του 2012, όπου έγινε ένα τρικομματικό πρόγραμμα αόριστο και βερμπαλιστικό, το οποίο πετάχτηκε αμέσως στα σκουπίδια.

Υπάρχουν πρόσωπα στον ΣΥΡΙΖΑ με τα οποία θα μπορούσατε να μπείτε σε διάλογο στο πλαίσιο μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας μετά από εκλογές, όπως έχει περιγραφεί στον διεθνή Τύπο;

 Ναι, αλλά είναι μειοψηφία και δεν επηρεάζουν τις θέσεις του. Οι θέσεις του κόμματος αυτού είναι χειρότερες από τις καταγγελίες του. Ενώ η χώρα και οι πολίτες χρειάζονται γρήγορες αποφάσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ, λόγω καχυποψίας απέναντι στην οικονομία, προτείνει επιπρόσθετες θεσμικές ψευδοεγγυήσεις, που οδηγούν σε χειροτέρευση της γραφειοκρατίας και σε περαιτέρω καθυστέρηση της λήψης των αποφάσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επι της ουσίας εχθρός της πραγματικής οικονομίας. Η πολυσυλλεκτικότητα που σήμερα του φέρνει ψήφους, επειδή χρήματα για να αγοράσει πολιτική επιρροή δεν υπάρχουν, όταν και εάν γίνει κυβέρνηση, θα μετατραπεί σε ασήκωτο βαρίδι και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατραπεί σε σκάφος που μπάζει νερά από παντού.

 Ο χειρισμός της κρίσης στη Συρία από πλευράς του κ. Βενιζέλου σας ικανοποίησε;

 Η κυβέρνηση δυστυχώς στο ζήτημα της Συρίας εμφανίστηκε με δύο γραμμές. Προφανώς δεν συνεννοούνται, ούτε για τα θέματα αυτά. Επειδή όμως τα θέματα του υπουργείου Εξωτερικών θέλουν προσοχή, ειδικά όταν είναι τόσο κρίσιμα, όπως το συγκεκριμένο της Συρίας, δεν θέλω να πω περισσότερα. Αλλωστε, η έκβαση του θέματος δεν είναι δεδομένη, αφού οι εξελίξεις διαφοροποιούνται από μέρα σε μέρα.

"ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ"

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΜΙΧΕΛΟΓΙΑΝΝΑΚΗ

Τα θύματα και οι απώλειες  της χώρας μας από τους Γερμανούς κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο έχουν ως εξής :


Νεκροί (πολέμου – εκτελεσμένοι – θανόντες όμηροι – νεκροί από βομβαρδισμούς – νεκροί σε μάχες της εθνικής αντίστασης – νεκροί στην μέση ανατολή – απώλειες εμπορικού ναυτικού ) σύνολο 206.922.000

Νεκροί από πείνα και ασθένειες 600.000

Απώλειες από υπογεννητικότητα 300.000

Σύνολο απωλειών 1.106.922



Οι Γερμανικές οφειλές προς την  χώρα μας προέρχονται από :

Υποχρέωση καταβολής επανορθώσεων από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο
Αποζημιώσεις λόγο της απώλειας κυρίων σκαφών πριν την επίθεση Ιταλίας και Γερμανίας εναντίων μας
Επιστροφή αναγκαστικού κατοχικού δανείου
Επανορθώσεις που αναγνωρίστηκαν από την διάσκεψη ειρήνης των Παρισίων 1946 που πρέπει να μας καταβάλει η Γερμανία για τις ζημιές που προξένησε στην ελληνική οικονομία
Καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα των θυριωδιών
Επιστροφή των αρχαιολογικών που λεηλατήθηκαν από μουσεία και παράνομες ανασκαφές που δεν έχουν επιστραφεί


Όσο αναφορά τον τόπο μου την  Βιάννο

Εδώ 401 άτομα από 12 χωριά της επαρχίας Βιάννου και τα γειτονικά 8 χωριά της επαρχίας Ιεράπετρας εκτελέστηκαν  με βάρβαρο και απάνθρωπο τρόπο από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής .Όμως 59 ακόμα πατριώτες μας που εκτελέστηκαν στην ίδια περιφέρεια ανεβάζουν το αριθμό στο 460 .



Οι Βιαννίτες εμπράκτως και τότε αλλά και σήμερα αποδεικνύουν ότι διαφυλάττουν την Κρητική μας ταυτότητα , την Κρητική πολιτιστική μας παράδοση , το ήθος και την πίστη στις αξίες της ζωής , της ανθρωπιάς και προπάντων παραμένουν άξιοι συνεχιστές της λαμπρής ιστορίας των προγόνων μας.

Η διεκδίκηση όλων των Γερμανικών υποχρεώσεων είναι δέσμευση και  εμένα προσωπικά και του κόμματός μας.

Ως ιδρυτικό μέλος της Σοσιαλιστικής  Τάσης στο ΣΥΡΙΖΑ διαλέξαμε την 27/08/2013 να δημοσιοποιήσουμε την Τάση μας μια και την ίδια ημέρα το 1952 η Γερμανία πλήρωσε 3 δις Γερμανικά μάρκα πολεμικές αποζημιώσεις στο Ισραήλ .Σύντομα εύχομαι και δεσμεύομαι και στα δικά μας .


Ιωάννης Μιχελογιαννάκης

Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

Τσίπρας: 136 «Θα» είπε ο Σαμαράς στη ΔΕΘ – ΟΛΗ Η ΟΜΙΛΙΑ


Σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση και στον Αντώνη Σαμαρά τον οποίο κατηγόρησε ότι έχει βάλει πωλητήριο στην Ελλάδα εξαπέλυσε από την Θεσσαλονίκη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας στην ανοιχτή συγκέντρωση του κόμματος του στο Λευκό Πύργο.

Διαβάστε την ομιλία του:

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Πολίτες της Θεσσαλονίκης,

Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται. Τον πρώτο χρόνο! Ο κ. Σαμαράς, λοιπόν, και η κυβέρνησή του τον έκλεισαν το χρόνο τους. Κάπου εδώ τελειώνουν τα ψέματα, τελειώνει η κοροϊδία. Έκλεψαν μισθούς, έκλεψαν συντάξεις, έκλεψαν δουλειές, έκλεψαν δικαιώματα, έκλεψαν ακόμα και το οξυγόνο της δημοκρατίας. Και, ταυτόχρονα, έκαναν το ψέμα σύμμαχο, μέσο και όπλο τους.

Ως εδώ, όμως, η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο. Δεν αντέχουμε άλλο πλεόνασμα ψεύδους, υποκρισίας, κυνισμού και αναλγησίας. Έφτασε η ώρα της μεγάλης ανατροπής !Κανείς πια δεν θα πιστέψει τα παραμύθια της Χαλιμάς. Ούτε οι δικοί τους άνθρωποι τους πιστεύουν πια. Γιατί όλοι τώρα ξέρουν ότι το μόνο σχέδιο του κυρίου Σαμαρά είναι η υποταγή στους δανειστές.

Στην Ελλάδα μπήκε πωλητήριο. Αυτή είναι η αλήθεια. Ξεπουλάνε τα πάντα. Ακόμα και το νερό, πηγή ζωής και αγαθό που δικαιούται κάθε άνθρωπος σ' αυτή τη χώρα. Έβαλαν πωλητήριο στην ΕΥΑΘ, εφαρμόζοντας τη συνταγή που πρώτος εφάρμοσε ο δικτάτορας της Χιλής Πινοτσέτ.

Αλλά τους προειδοποιούμε: Δεν θα διψάσουν οι πολίτες για να χορτάσουν τη δίψα τους για κέρδη οι πολυεθνικές. Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης δεν πρόκειται να αφήσουν την υγεία και την ασφάλεια των ίδιων και των παιδιών τους σε συμφέροντα που ενδιαφέρονται μόνο για υπερκέρδη.

Πάρτε επιτέλους ένα μάθημα από τις Σκουριές της Χαλκιδικής κ. Σαμαρά. Γιατί εκεί αποδείχτηκε ότι έχουν και οι πολίτες τις κόκκινες γραμμές τους. Και όταν έχουν να διαλέξουν ανάμεσα στην καταστροφή και την αντίσταση διαλέγουν την αντίσταση.

Ως εδώ λοιπόν. Δεν είναι η Ελλάδα προς πώληση, ούτε οι έλληνες προς ενοικίαση. Γρηγορότερα απ' ό,τι φαντάζεστε, στην κυβέρνηση και στην τρόικα, θα βρεθείτε μπροστά στην κρίση του λαού. Όχι, ξέρουμε καλά ότι δεν πρόκειται να φύγετε από μόνοι σας. Έχετε γραμμάτια ακόμα να ξεπληρώσετε. Κι άλλες δεσμεύσεις, κι άλλες καταστροφές, κι άλλες απολύσεις, κι άλλα πωλητήρια να βάλετε. Δεν θα φύγετε από μόνοι σας, ο λαός θα σας ρίξει. Με το ΟΧΙ του. Με την ανυπακοή. Με τους αγώνες. Με την αντίσταση.

Και δεν θα είναι δολιοφθορά, όπως θρηνούν οι Κασσάνδρες της προπαγάνδας σας, κ. Σαμαρά. Θα είναι ευθεία, ανοιχτή, δημοκρατική κατά μέτωπο σύγκρουση. Θα είναι αυτό που εσείς φοβάστε και τα συμφέροντα που σας στηρίζουν τρέμουν.

Α-ΝΑ-ΤΡΟ-ΠΗ. Δημοκρατική ανατροπή και αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας. Αυτό θα είναι.

Πολίτες της Θεσσαλονίκης,

Απευθυνόμαστε, ενόψει της ΔΕΘ, σε σας, γιατί πιστεύουμε βαθιά, ότι η δική σας δύναμη είναι η πηγή της δικής μας.

Συχνά μας κατηγορούν οι επαγγελματίες της εξουσίας ότι είμαστε κόμμα απείθαρχο, ανυπάκουο, ασεβές που σπάει τους κανόνες του πολιτικού savoir vivre και δεν διστάζει να δώσει πολιτικές μάχες στο πεζοδρόμιο.

Ας το παραδεχτούμε: Εμείς δεν είμαστε για να πειθαρχούμε σε μνημόνια και έξωθεν εντολές. Για να υπακούμε στους υπαλλήλους των δανειστών. Για να ακολουθούμε το savoir vivre, εκείνο που σκεπάζει με τον μανδύα του τα μεγαλύτερα σκάνδαλα. Για να παρακολουθούμε από την τηλεόραση τους αγώνες του λαού. Δεν πιστεύουμε ούτε μας συγκινεί η εξουσία για την εξουσία. Εμείς είμαστε κόμμα εξουσίας, μόνο όταν ο λαός είναι σε θέση να διεκδικήσει την εξουσία. Ώριμο τέκνο της ανάγκης και της οργής του λαού μας, όπως λέει κι ο Βάρναλης.

Και είμαστε έτσι γιατί ερχόμαστε από μακριά, με πολλή και συχνά πικρή πείρα, πολλούς αγώνες, πολλές θυσίες στις ηθικές και πολιτικές μας αποσκευές. Έχουμε ρίζες που πηγαίνουν πολύ βαθιά στην ιστορία του λαού μας. Έχετε κι έχουμε όλοι ρίζες στη φωτεινή Θεσσαλονίκη της Φεντερασιόν, στη Θεσσαλονίκη του Μάη του 36, στη Θεσσαλονίκη του Γρηγόρη Λαμπράκη, στη Θεσσαλονίκη του Στέφανου Βελδεμίρη και του Γιάννη Χαλκίδη. Στη Θεσσαλονίκη των μεγάλων αγώνων, στη Θεσσαλονίκη του Γεντί Κουλέ, στη Θεσσαλονίκη του Νίκου Νικηφορίδη και των εκατοντάδων απλών ανθρώπων που τα έδωσαν όλα, μέχρι και τη ζωή τους για μια Ελλάδα κυρίαρχη, δημοκρατική και προοδευτική. Στη Θεσσαλονίκη που και σήμερα παλεύει ενάντια στα μνημόνια, ενάντια στο σκοταδισμό και τις ακροδεξιές μασονίες που καταδυναστεύουν τη ζωή της πόλης.

Μπροστά σ' αυτή τη Θεσσαλονίκη, μπροστά σε σας φίλες και φίλοι, μπροστά στην Ελλάδα που αντιστέκεται, μπροστά στον κάθε έλληνα που υποφέρει από τη δικτατορία των απάνθρωπων μέτρων, θέλουμε να σταθούμε με σεβασμό και ειλικρίνεια. Για να διακηρύξουμε ότι δεν υπάρχουν πια περιθώρια για επιμέρους και μεμονωμένους αγώνες. Δεν υπάρχουν πια μεμονωμένοι αγώνες. Κάθε μέτωπο, κάθε μάχη δεν μπορεί παρά να έχει ένα στόχο: την ανατροπή της κυβέρνησης του μνημονίου.

Είναι ανάγκη για την κοινωνία, για τους εργαζόμενους, για τη χώρα, να τελειώνουμε με την κυβέρνηση-κωμωδία που προκαλεί τη σημερινή τραγωδία. Να ανατρέψουμε, με τους ειρηνικούς, μαχητικούς, δημοκρατικούς αγώνες μας, αυτούς που ανατρέπουν τις ζωές μας. Να δώσουμε στους ανθρώπους ελπίδα, στον τόπο ανάσα, στη δημοκρατία πλάτος και βάθος, στην κοινωνία διέξοδο και προοπτική.

Φτάνουν πια οι επιμέρους αναμετρήσεις. Τώρα είναι η ώρα της μεγάλης, της κρίσιμης, της κεντρικής αναμέτρησης. Και πάνω από όλα: Φτάνουν πια οι περήφανες ήττες.

Δεν χρειαζόμαστε άλλες περήφανες ήττες. Να νικήσουμε χρειαζόμαστε. Να νικήσουμε κατά κράτος, να νικήσουμε με μεγάλη διαφορά. Και θα νικήσουμε, όπως σας βλέπω και με βλέπετε.

Φίλες και φίλοι,

Πολίτες της Θεσσαλονίκης,

Την προηγούμενη βδομάδα στη πόλη σας, στα εγκαίνια της ΔΕΘ, ο πρωθυπουργός στην ομιλία του επανέλαβε 136 φορές την πιο αγαπημένη του λέξη: Το ΘΑ. Ούτε μια, ούτε δύο, ούτε δέκα ούτε είκοσι. 136! Ίσως πρέπει να σκεφτείτε να μετονομάσετε τη ΔΕΘ, σε ΔΕ- ΘΑ προς τιμήν του.

Σήμερα, όμως, δεν ήρθα εδώ για να αντιπαραθέσω τα δικά μας ΘΑ στα ΘΑ του κ. Σαμαρά και των εταίρων του εντός και εκτός Ελλάδας. Εξάλλου, ξέρω καλά ότι αυτοί που κυβερνούν, είναι ασυναγώνιστοι στο σπορ της δημαγωγίας, της παραπλάνησης και των υποσχέσεων χωρίς αντίκρισμα.

Ήρθα να δεσμευτώ απέναντί σας σε ένα ριζοσπαστικό, αλλά και ρεαλιστικό σχέδιο για την έξοδο της χώρας από τη κρίση. Και προσέξτε : Ρεαλιστικό δε σημαίνει εύκολο και ανώδυνο. Εδώ που μας οδήγησαν οι καταστροφείς, δεν υπάρχουν εύκολες και ανώδυνες λύσεις. Υπάρχουν, όμως, λύσεις. Λύσεις δημοκρατικές, καινοτόμες, τολμηρές, βιώσιμες. Που όμως έχουν μια μεγάλη και κρίσιμη προϋπόθεση: Να τις στηρίζει ο λαός. Και να προχωρήσουμε μαζί. Μαζί, αυτή είναι η ελπίδα και η εγγύηση της νίκης. Όλοι μαζί! Μαζί όχι μόνο στις κάλπες, αλλά και σε κάθε πόλη, κάθε χωριό, κάθε πλατεία, κάθε τόπο δουλειάς, κάθε μέτωπο πάλης για τη μεγάλη ανατροπή, για τη μεγάλη αλλαγή.

Πολίτες της Θεσσαλονίκης,

Πολίτες της Ελλάδας,

Ο ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στις μεγάλες κοινωνικές μάχες που ξεκινούν για τη δημόσια παιδεία, για την υγεία, για την προστασία των πιο αδύναμων, για την προάσπιση του εθνικού μας πλούτου, αλλά και μπροστά στις κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις που έρχονται, σας καλεί να γίνετε εσείς πρωταγωνιστές! Όχι οπαδοί, όχι υποστηριχτές, όχι ψηφοφόροι, αλλά πρωταγωνιστές στον αγώνα για την οικονομική ανάταση, τη πολιτισμική αναγέννηση και την κοινωνική ανασυγκρότηση της πατρίδας μας. Σας καλεί να δεσμευτούμε όλοι μαζί σε ένα νέο κοινωνικό, πολιτικό και εθνικό συμβόλαιο. Σε μια καθαρή συμφωνία, που θα δεσμεύει εμάς απέναντι στο λαό, αλλά και το λαό απέναντι στα μεγάλα καθήκοντα για τη σωτηρία του ίδιου, της κοινωνίας και της πατρίδας μας.

Εσείς με την ψήφο σας καταργείτε το μνημόνιο, το ίδιο βράδυ των εκλογών. Εμείς με αίσθημα ιστορικής ευθύνης δεσμευόμαστε ενώπιών σας:

Πρώτον, να επαναδιαπραγματευτούμε σκληρά και αποφασιστικά το τεράστιο και επαχθές χρέος που φράζει κάθε πόρο και καταδικάζει σε ασφυξία την ελληνική κοινωνία.

· Να διεκδικήσουμε όχι μόνο το κούρεμά του με ευνοϊκούς όρους, αλλά και περίοδο χάριτος και ρήτρα ανάπτυξης, όπως έγινε με τη Γερμανία το 1953.

· Να το κάνουμε αυτό με πλήρη επίγνωση ότι προηγούνται οι ανάγκες του λαού από τα κέρδη των δανειστών.

· Να αξιοποιήσουμε τις ευρύτερες δυνατές συμμαχίες στον ευρωπαϊκό Νότο.

English: Alexis Tsipras in a press conference ...
 (Photo credit: Wikipedia)
Βέβαιοι ότι η ανατροπή στην Ελλάδα, η ορμητική είσοδος του ελληνικού λαού στο προσκήνιο, θα αλλάξει όλα τα δεδομένα, θα προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις, θα φέρει στο πλευρό μας τους λαούς των χωρών που δοκιμάζονται από τις συνταγές της λιτότητας.

Στους διακινητές του φόβου και τους πλασιέ της ηττοπάθειας και της μιζέριας, απαντάμε: Εμείς δεν θέλουμε και δεν θα υπογράψουμε νέα δάνεια για να ξεπληρώνουμε τα προηγούμενα, ρίχνοντας την κοινωνία στον Καιάδα. Εμείς θέλουμε έξοδο από την κρίση με τις δικές μας δυνάμεις. Με ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή και δικαιοσύνη!

Και στο πλαίσιο αυτό, πιστεύουμε και διακηρύσσουμε ανοιχτά ότι ο μόνος δρόμος για να δεχτούν μια πραγματικά βιώσιμη και λυτρωτική μείωση του χρέους οι δανειστές και οι εκπρόσωποί τους, είναι να καταλάβουν ότι θα χάσουν πολύ περισσότερα, αν όχι και όλα, μπροστά στην αποφασιστική στάση του ελληνικού λαού και της κυβέρνησής του.

Και σας διαβεβαιώνω ότι γρήγορα θα το καταλάβουν, ήδη το καταλαβαίνουν και γι' αυτό βυσσοδομούν εναντίον μας και εναντίον σας. Ήδη ξέρουν ότι εμείς δεν ανήκουμε στην ίδια αγία οικογένεια με όσους υπογράφουν μνημόνια χωρίς να τα διαβάσουν.

Και δεν πρόκειται να υπογράψουμε την καταδίκη των Ελλήνων εν ονόματι των δανειστών. Ούτε να διστάσουμε να υπερασπιστούμε την κυριαρχία της χώρας μας και την αξιοπρέπεια του λαού μας. Τελεία και παύλα !

Στο πλαίσιο αυτό, δεσμευόμαστε να διεκδικήσουμε από την επόμενη κιόλας της εκλογικής μας νίκης, όσα ιστορικά δικαιούται ο λαός μας και ουδέποτε οι κυβερνήσεις του διεκδίκησαν. Δεσμευόμαστε να διεκδικήσουμε την εκπλήρωση του ιστορικού χρέους απέναντι στον ελληνικό λαό, από τη Γερμανία της κ. Μέρκελ, η οποία κατά την προεκλογική της εκστρατεία στη Γερμανία εμφανίζεται εξαιρετικά αυστηρή με τα χρέη των άλλων. Ξεχνάει, όμως, και μόνο να αναφερθεί στο κατοχικό δάνειο που η χώρα της οφείλει στην Ελλάδα και στον Ελληνικό λαό.

Ε, ήρθε, λοιπόν, η ώρα να της το υπενθυμίσουμε .Και με τη δική σας στήριξη να απαιτήσουμε να πληρώσει η Γερμανία ότι χρωστάει στον ελληνικό λαό. Διότι δεν είναι δυνατό και δεν ανεχόμαστε πια, να μας κατηγορούν οι μπαταχτσήδες για μπαταχτσήδες. Και είναι ηθικά και πολιτικά απαράδεκτο, μια χώρα οικονομικά πανίσχυρη, που κερδίζει δισεκατομμύρια από την πολιτική που έχει επιβάλει στην Ευρώπη, να μην αποπληρώνει το χρέος της απέναντι στην Ελλάδα. Σε μια χώρα που έχει πληρώσει πανάκριβα τη γερμανική κατοχή και έχει συμβάλει τα μέγιστα για να είναι σήμερα ελεύθεροι όλοι οι λαοί της Ευρώπης. Αλλά σήμερα βρίσκεται μπροστά σε μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση.

Τέρμα, λοιπόν, οι ευγένειες κ. Μέρκελ. Σας χρωστάμε; Σας χρωστάμε είναι αλήθεια. Μας χρωστάτε, όμως, κι εσείς.Ήρθε η ώρα για το λογαριασμό. Και τον λογαριασμό αυτό δεν σας τον ζητάει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Και όχι μόνο. Γιατί μπορεί, μέχρι σήμερα να μη βρέθηκαν δικές μας κυβερνήσεις να το στηρίξουν, αλλά να είστε σίγουροι, ότι θα το υποστηρίξουν και όλοι οι λαοί που έδωσαν το αίμα και θυσίες για να σταματήσουν το τέρας του ναζισμού στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Πολίτες της Θεσσαλονίκης

Έλληνες και Ελληνίδες του μόχθου.

Αυτό είναι το δεσμευτικό μας συμβόλαιο, η καθαρή μας συμφωνία: Εσείς με τη ψήφο σας καταργείτε το μνημόνιο, το ίδιο βράδυ των εκλογών. Εμείς με αίσθημα ιστορικής ευθύνης δεσμευόμαστε ενώπιών σας:

Δεύτερον, να εφαρμόσουμε άμεσα ένα πολυδύναμο πρόγραμμα κοινωνικής σωτηρίας και ανάσχεσης της ανθρωπιστικής κρίσης. Ένα πρόγραμμα αναγκαίο και αδιαπραγμάτευτο. Γιατί εμείς δεν θα περιμένουμε ούτε πρόκειται να ζητήσουμε τη γνώμη των δανειστών και της τρόικας, ώστε:

· Κανένας συμπολίτης μας, να μην αποκλείεται από την ιατρική και νοσοκομειακή αρωγή και περίθαλψη.

· Κανένας άνθρωπος να μην μένει χωρίς τα στοιχειώδη αγαθά όπως το νερό, το ηλεκτρικό ρεύμα, η θέρμανση.

· Κανένας άνθρωπος να μην γίνεται θήραμα κανενός επειδή δεν έχει το αντίτιμο του εισιτηρίου για τις αστικές μεταφορές.

· Κανένας άνθρωπος να μη μένει χωρίς ένα πιάτο φαγητό, κανένα παιδί χωρίς παιδικό σταθμό, καμιά κοινωνική ομάδα χωρίς κοινωνική αλληλεγγύη.

· Και κανένας άνθρωπος που δεν έχει τη δυνατότητα να αποπληρώσει τα δάνειά του να μην γίνεται όμηρος, θύμα, λεία, στα χέρια των τραπεζών.

Για τους φτωχούς, τους άνεργους, τους σακατεμένους από τη λιτότητα, θα είναι νόμος: Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη. Δεν θα το επιτρέψουμε! Όσο υπάρχει ΣΥΡΙΖΑ πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας δεν θα γίνει στην Ελλάδα!

Το ίδιο ισχύει και για τα χαράτσια και τις αλόγιστες φορολογικές επιβαρύνσεις που δεν προσθέτουν έσοδα στο κράτος, αλλά τρόμο και απελπισία σε όσους δεν μπορούν να τα πληρώσουν. Η νέα Σεισάχθεια, αποτελεί για εμάς όχι μόνο ανθρωπιστική επιταγή, αλλά και συστατικό στοιχείο σε μια οικονομική πολιτική ανάπτυξης.

Πολίτες της Θεσσαλονίκης,

Αυτή είναι η δική μας ξεκάθαρη δέσμευση, η μεταξύ μας συμφωνία. Εσείς με τη ψήφο σας καταργείτε το μνημόνιο, το ίδιο βράδυ των εκλογών. Εμείς με αίσθημα ιστορικής ευθύνης δεσμευόμαστε ενώπιών σας:

Τρίτον, να εφαρμόσουμε ένα σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης που έχουμε επεξεργαστεί και εξαγγείλει. Ένα σχέδιο που έχει στο επίκεντρό του την ανάπτυξη όχι προς όφελος των μονίμως προνομιούχων, αλλά προς όφελος των εργαζομένων, των νέων, των μικρομεσαίων. Των αδικημένων του μνημονίου.

Αυτό σημαίνει ότι:

· Στη θέση των μνημονίων και των εφαρμοστικών του νόμων, ψηφίζονται και επιβάλλονται μέτρα τόνωσης της ζήτησης με στόχο αρχικά την ανάκαμψη και κατόπιν την ανάπτυξη της οικονομίας.

· Επανέρχεται άμεσα ο κατώτατος μισθός στα προ του μνημονίου επίπεδα.

· Επανέρχεται το εργασιακό καθεστώς που πραξικοπηματικά καταργήθηκε.

· Αποκαθίστανται σταδιακά μισθοί και συντάξεις αρχίζοντας από τα χαμηλότερα επίπεδα.

· Τακτοποιούνται χρέη σε τράπεζες, εφορίες και ασφαλιστικά ταμεία όλων όσοι αδυνατούν να ανταποκριθούν.

- Επανεξετάζονται και ανακατανέμονται οι δημόσιες δαπάνες με στόχο την εξασφάλιση πόρων για την ενίσχυση της κοινωνικής προστασίας, της παιδείας, της επιστημονικής-τεχνολογικής έρευνας, και του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.

· Μετατίθενται σταδιακά τα φορολογικά βάρη από τα χαμηλά στα υψηλά εισοδήματα και τον πολύ μεγάλο πλούτο και τα φορολογικά έσοδα από τους έμμεσους στους άμεσους φόρους.

Πολίτες της Θεσσαλονίκης

Αυτή είναι η ξεκάθαρη συμφωνία μας.

Εσείς με τη ψήφο σας καταργείτε το μνημόνιο, το ίδιο βράδυ των εκλογών. Εμείς με αίσθημα ιστορικής ευθύνης δεσμευόμαστε ενώπιόν σας.

Τέταρτον, να ανακτήσουμε, για λογαριασμό σας, το δημόσιο πλούτο, τον έλεγχο των τραπεζών και να ανασυγκροτήσουμε το κρατικό μηχανισμό, ώστε να υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες.

· Βάζουμε τέρμα στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Τέρμα στο πάρτι του ΤΑΙΠΕΔ. Επανεξετάζουμε όλες τις συμβάσεις ιδιωτικοποιήσεων. Αξιοποιούμε τη δημόσια περιουσία για την αναπτυξιακή επανεκκίνηση της οικονομίας.

· Εθνικοποιούμε τις τράπεζες.

Όσες χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, με χρήματα δηλαδή που τα χρεώνεται ο Ελληνικός λαός, περνούν υπό Δημόσιο έλεγχο.

Οι τραπεζίτες που τις χρεοκόπησαν περνάνε από το ταμείο και αφήνουν τα κλειδιά. Γιατί δε γίνεται σε αυτή τη χώρα κάποιοι να κάνουν τους μάγκες με τα λεφτά του λαού. Άλλοι να κερνάνε και άλλοι να πληρώνουν.

· Με τον έλεγχο του ΤΧΣ, προχωράμε στην σταθεροποίηση και Αναδιοργάνωση του τραπεζικού συστήματος με στόχο τη στήριξη της πραγματικής οικονομίας και των κοινωνικών αναγκών.

Αυτό σημαίνει στοχευμένη χρηματοδότηση δημόσιων επενδύσεων, μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των συνεταιριστικών επιχειρήσεων και του κοινωνικού τομέα της παραγωγής και με ιδιαίτερη φροντίδα για την ενίσχυση της αγροτικής παραγωγής.

· Τελειώνουμε το κράτος της πελατείας και του ρουσφετιού.

Αναδιοργανώνουμε τη δημόσια διοίκηση και τον δημόσιο τομέα σε βάσεις δημοκρατικές και συμμετοχικές. Με απόλυτο εξοστρακισμό του κομματισμού. Με αξιοκρατία, με κοινωνικό έλεγχο και λογοδοσία.

Πολίτες της Θεσσαλονίκης

Eλληνες και Ελληνίδες του μόχθου.

Αυτό είναι το δεσμευτικό μας συμβόλαιο, αυτή είναι η ξεκάθαρη δική μας συμφωνία. Εσείς με τη ψήφο σας καταργείτε το μνημόνιο, το ίδιο βράδυ των εκλογών. Εμείς με αίσθημα ιστορικής ευθύνης δεσμευόμαστε ενώπιών σας:

Πέμπτον, να θέσουμε ως εθνικό στόχο και να κινητοποιήσουμε όλες μας τις δυνάμεις για την ανάκτηση της εργασίας στη χώρα μας .Γιατί δεν είναι δυνατό να δεχτούμε οποιαδήποτε ιδέα οικονομίας ή ανάπτυξης, με ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας αποκλεισμένο από αυτή.

Δεν είναι δυνατό να συμβιβαστούμε με θεωρίες για άνεργη ανάπτυξη, ούτε με την κατεστημένη αγριότητα η οποία εν ονόματι της ανταγωνιστικότητας ή της εξυγίανσης πετάει στον Καιάδα εκατομμύρια ανθρώπους, ιδιαίτερα τους νέους. Η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται με νεοφιλελεύθερα γιατροσόφια, όπως η δημιουργία ανακυκλούμενων θέσεων εργασίας. Ούτε με τα προγράμματα μερικής και προσωρινής εργασίας, που δε κάνουν τίποτα άλλο από το να ανακυκλώνουν τους άνεργους.

Γι' αυτό επιμένουμε μονότονα και αποφασιστικά: Το πρώτο μέτρο κατά της ανεργίας, στο δεσμευτικό μας συμβόλαιο, θα είναι δική σας και όχι δική μας υποχρέωση. Γιατί το πρώτο μέτρο κατά της ανεργίας είναι η ίδια η ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής και της κυβέρνησης που την εφαρμόζει.

· Ταυτόχρονα, όμω,ς δεσμευόμαστε για μια δέσμη μέτρων που έχουν ως στόχο την πιο γρήγορη καταπολέμηση της ανεργίας και κυρίως τη δημιουργία θέσεων εργασίας πλήρους και σταθερής απασχόλησης, συμβατών με την αξιοπρέπεια και την αναβάθμιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

· Δεσμευόμαστε να επαναφέρουμε το εργατικό δίκαιο, να επανέλθει η προστασία των εργαζομένων.

· Να χτυπήσουμε τον εργασιακό μεσαίωνα ενισχύοντας τους ελεγκτικούς μηχανισμούς.

· Να καθιερώσουμε ρήτρα απασχόλησης για κάθε επιδοτούμενη επιχείρηση.

· Να θεσμοθετήσουμε νομικό πλαίσιο για συνεταιριστικά αυτοδιαχειριστικά σχήματα.

Το παράδειγμα της ΒΙΟΜΕ αποτελεί για μας πυξίδα για την ενίσχυση του μοντέλου της συνεταιριστικής και αλληλέγγυας οικονομίας.

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Φίλες και φίλοι,

πολίτες της Θεσσαλονίκης,

Σας παρουσίασα τις πέντε βασικές δεσμεύσεις του εθνικού συμβολαίου που με αίσθημα ιστορικής ευθύνης αναλαμβάνουμε να υλοποιήσουμε. Όταν ο λαός μας με μεγάλη, συντριπτική, αναμφισβήτητη, δημοκρατική πλειοψηφία στείλει στην ιστορία το μνημόνιο και την κυβέρνησή του και δώσει καθαρή και αναμφισβήτητη εντολή κοινωνικής και πολιτικής αλλαγής στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό το συμβόλαιο, όμως, έχει ένα σκληρό όρο: Ο έλεγχός της τήρησής του να ανήκει στο λαό και όχι στον ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρετε ότι στα ψιλά γράμματα των συμβολαίων κρύβεται πάντα ο διάβολος.

Εμείς, λοιπόν, ανοιχτά, καθαρά, θαρραλέα, βέβαιοι όχι μόνο για τις προθέσεις, αλλά και για τις δυνατότητές μας, χωρίς ψιλά γράμματα, σας καλούμε να αλληλοδεσμευτούμε και στη μεγάλη μάχη της δημοκρατίας. Στη μάχη για να αλλάξουμε και το ίδιο το πολιτικό σύστημα, που έχει φθαρεί, έχει χρεοκοπήσει και είναι μια από τις αιτίες της σημερινής κρίσης.

Δεν χωράει πια ο ελληνικός λαός στο κουστούμι της εξουσίας που έραψαν στα μέτρα τους τα κόμματα που χρεοκόπησαν την Ελλάδα, κουρέλιασαν το Σύνταγμά της και παρέδωσαν τα κλειδιά στους δανειστές. Δεν χωράει κανείς μας.

Και γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση θα σημαίνει ταυτόχρονα και το τέλος της διαπλοκής οικονομικής και πολιτικής εξουσίας. Το τέλος της κυριαρχίας των φαύλων που οικοδόμησαν ένα σύστημα στα μέτρα τους. Το τέλος της ασυλίας των επίορκων, που κρυμμένοι πίσω από νόμους, όπως εκείνος περί ευθύνης υπουργών, τσαλαπάτησαν βάναυσα και προκλητικά το περί δικαίου αίσθημα του ελληνικού λαού.

ΣΥΡΙΖΑ στη κυβέρνηση θα σημαίνει το τέλος της ασυλίας και ταυτόχρονα την αρχή μιας νέας, ριζικής, ζωογόνας, δημοκρατικής επανίδρυσης για το πολιτικό μας σύστημα.

· Που σημαίνει πάνω από όλα βάθεμα της δημοκρατίας, Συνταγματική καθιέρωση των θεσμών της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, της λαϊκής αρνησικυρίας και των δημοψηφισμάτων με πρωτοβουλία των πολιτών.

· Που σημαίνει καθιέρωση της απλής αναλογικής ως πάγιο εκλογικό σύστημα διεξαγωγής όλων των εκλογικών αναμετρήσεων σε Βουλή, Ευρωβουλή και Αυτοδιοίκηση, καθώς και δυνατότητα ανακλητότητας βουλευτών από τον ίδιο το λαό.

· Που σημαίνει καθιέρωση ανώτατου ορίου συνολικής βουλευτικής θητείας. Κατάργηση των βουλευτικών προνομίων στην αποζημίωση, τη σύνταξη, τη συμμετοχή σε επιτροπές κλπ.

· Που σημαίνει οριστικό Τέλος στον άθλιο νόμο περί ευθύνης υπουργών.

Τέλος, στην ανισότητα απέναντι στο νόμο ανάμεσα στο Βουλευτή ή τον υπουργό και τον απλό πολίτη. Αλλά επιτέλους τέλος θα δοθεί και στη στενή και ανάρμοστη σχέση ανάμεσα στο φθαρμένο πολιτικό σύστημα και στο εξίσου φθαρμένο σύστημα της καθεστωτικής ενημέρωσης στη χώρα μας. Η δέσμευσή μας είναι απλή: Θα εφαρμόσουμε τους νόμους.

Και όσοι αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στο φαύλο σύστημα της διαπλοκής αυτό μόνο πρέπει να έχουν υπόψη: Για μας κανένας δεν είναι πιο ίσος από τον άλλον απέναντι στο νόμο. Όσο βαρύ όνομα κι αν έχει, όσα δημόσια έργα κι αν αντέχει κι όσα ΜΜΕ κι αν κατέχει.

Τον περασμένο Ιούνη, προκειμένου -μεταξύ άλλων- να εξυπηρετήσει και τους βαρόνους των ΜΜΕ, η κυβέρνηση έκλεισε πραξικοπηματικά την ΕΡΤ. Εμείς δεσμευόμαστε να ξαναστήσουμε μια νέα ισχυρή ΕΡΤ. Σύγχρονη, αξιοκρατική, πλουραλιστική και ταυτόχρονα ανταγωνιστική. Δεσμευόμαστε να κινήσουμε από μηδενική βάση μια αδιάβλητη διαδικασία μόνιμης αδειοδότησης, ώστε να σταματήσει η πειρατεία. Εμείς θα το σπάσουμε το απόστημα της μιντιακής διαπλοκής. Θα εκπέμπουν όσοι είναι νόμιμοι και όσοι έχουν τακτοποιήσει τα χρέη τους. Όχι όσοι στηρίζονται από τις χρεοκοπημένες τράπεζες για να στηρίζουν το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα, που στηρίζει τις χρεοκοπημένες τράπεζες. Αυτή είναι η καθαρή μας δέσμευση!

Την καταλάβατε; Αυτοί πάντως την έχουν καταλάβει. Γι' αυτό και κάνουν ότι μπορούν για να αποφύγουν το πικρό ποτήρι του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα τα καταφέρουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται, η ανομία και η διαπλοκή φεύγουν! Τέλος το αλισβερίσι της διαπλοκής, τέρμα και οι νταβατζήδες, τέρμα και τα λίαρ τζετ των φίλων και των κολλητών. Τελεία και παύλα!

Και επιτρέψτε μου να προσθέσω και κάτι ακόμα στο συμβόλαιό μας. Έναν ηθικό όρο, αυτή τη φορά. Γιατί είναι θέμα δικαιοσύνης, θέμα δημοκρατίας, αλλά και θέμα ηθικής. Δεσμευόμαστε να βάλουμε τέλος στην ασυλία όσων οδήγησαν εκατομμύρια Έλληνες στη σημερινή κατάσταση. Θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, δημοκρατικά και με βάση το Σύνταγμα και τους νόμους, ώστε να εξακριβωθούν οι ευθύνες για τα ύποπτα παιγνίδια με τις στατιστικές, για τα υπόγεια φλερτ με το ΔΝΤ, για τις κατά καιρούς δηλώσεις και κινήσεις που καταρράκωσαν την όποια αξιοπιστία της ελληνικής οικονομίας, για τις ιδιωτικοποιήσεις μεταξύ φίλων, για τα σκάνδαλα και τις λίστες, για τα μνημόνια που σακάτεψαν τον τόπο.

Και προσέξτε: Εμείς δεν μιλάμε για εκδίκηση, μιλάμε για δικαιοσύνη. Το περί δικαίου αίσθημα του λαού πρέπει να ικανοποιηθεί, γιατί διαφορετικά θα χτίζουμε πάνω στην άμμο. Και θα ικανοποιηθεί. Όσοι ακόμα και σήμερα κρύβονται πίσω από το πέπλο της σιωπής που επιβάλει το μιντιακό σύστημα της διαπλοκής και της μνημονιακής συνευθύνης, ας μην κοιμούνται ήσυχοι. Θα τους ξεσκεπάσουμε. Όσοι κερδοσκοπούν απομυζώντας το δημόσιο πλούτο και εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος, θα αποκαλυφθούν και θα λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη και στους θεσμούς της ελληνικής δημοκρατίας.

Πολίτες της Θεσσαλονίκης,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Όλη αυτή τη σκληρή περίοδο, σταθήκαμε στο πλευρό των αδικημένων και στηρίξαμε τους δίκαιους αγώνες τους. Σταθήκαμε στο πλάι των εργαζομένων της ΕΡΤ στο δύσκολο αγώνα τους κατά του μαύρου μετώπου. Στεκόμαστε δίπλα στον αγώνα των εργαζομένων για μια δημόσια υγεία που δεν θα είναι το παιγνιδάκι του Άδωνι, αλλά το καταφύγιο κάθε ανθρώπου σε ανάγκη.

Στεκόμαστε αποφασιστικά και αταλάντευτα δίπλα στον αγώνα δασκάλων και καθηγητών για την Παιδεία, για το μέλλον των παιδιών μας, για το παρόν των σχολείων που υποβαθμίζονται, κλείνουν, κινδυνεύουν να ρημάξουν χωρίς φύλακες και χωρίς διδακτικό προσωπικό.

Όλα αυτά, όμως τα ρυάκια αγώνα, όλα τα κινήματα, όλες οι αντιστάσεις πρέπει και μπορούν σήμερα να συνενωθούν σε ένα ορμητικό ποτάμι. Σ’ ένα φουσκωμένο δημοκρατικό Βαρδάρη, ικανό να σαρώσει τα μνημόνια, τα σχέδια υποδούλωσης της πατρίδας και των ανθρώπων της, τη βαρβαρότητα της λιτότητας και τα καθημερινά εγκλήματα που διαπράττονται στο όνομα της εξυπηρέτησης του χρέους και των δανειστών.

Αυτή είναι και πρέπει να είναι και θα επιδιώξουμε να είναι η έμπρακτη δέσμευση της πλειοψηφίας του λαού μας στο εθνικό συμβόλαιο που προτείνουμε.

Όχι στην υποταγή - Ναι στη μεγάλη ανατροπή, στη μεγάλη αλλαγή.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει και μπορεί αν ο λαός θέλει και μάχεται.

Σας καλώ λοιπόν όλους, από εδώ από τη Θεσσαλονίκη, από τη πόλη των μεγάλων κοινωνικών αγώνων, να πάρουμε όλοι μαζί στα χέρια μας την υπόθεση της ανατροπής και της σωτηρίας.

Καλώ όλους εσάς που υποφέρετε από το μνημόνιο. Όλους εσάς που αδικηθήκατε από το μνημόνιο. Όλους ανεξαιρέτως του ποιο κόμμα ψηφίζατε μέχρι χθες ή σε ποια ιδεολογία πιστεύετε μέχρι σήμερα.

Σας καλώ να ενώσουμε όλοι μαζί τις δυνάμεις μας σε ανένδοτο αγώνα, σε ένα πλατύ παλλαϊκό, δημοκρατικό, πατριωτικό, πλειοψηφικό κίνημα για την ανατροπή.

Σας καλώ να δεσμευτούμε σε ένα ηθικό και πολιτικό, σε ένα εθνικό συμβόλαιο με μόνο σκοπό:Να ξανακερδίσουμε τη κυριαρχία της πατρίδας μας, να διατηρήσουμε την αξιοπρέπεια του λαού μας, να ξαναχτίσουμε την Ελλάδα σε στέρεες βάσεις δικαιοσύνης και προκοπής.

Και θα καταφέρουμε, είμαι σίγουρος. Θα νικήσουμε μαζί. Θα νικήσουν οι φτωχοί και καταφρονεμένοι. Θα νικήσει ο λαός. Θα νικήσει η Ελλάδα.

Ο τροχός άρχισε ήδη να γυρίζει. Το σύνθημά μας λέει ότι:

Ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ, σημαίνει αυτοδύναμος λαός. Εγώ το αντιστρέφω και σας λέω :Αυτοδύναμος ΣΥΡΙΖΑ, θα σημαίνει πανίσχυρος λαός. Πανίσχυρος λαός και πανίσχυρη Ελλάδα, για να διεκδικήσουμε όσα μας αξίζουν και όσα μας ανήκουν.Για να ξανακερδίσουμε, την περηφάνια, την ανεξαρτησία, τη κυριαρχία και την αξιοπρέπειά μας. Και θα τη ξανακερδίσουμε μαζί.

Γεια σας και καλό αγώνα!
Enhanced by Zemanta

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...