tag:blogger.com,1999:blog-39152096661361172532024-03-13T20:30:32.271+02:00Νέα ΆρθραΌλες οι απόψεις !Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.comBlogger655125tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-24089064194900239372014-03-19T00:07:00.005+02:002014-03-19T00:07:55.106+02:00 Bαρουφάκης στον Θεοδωράκη: Φίλε Σταύρο, θείο δώρο ένα κόμμα που δεν αποτελεί φράξια ή δεκανίκι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-7NtMNZl-zPI/Uyhyk2JWmSI/AAAAAAAOKUo/vHqSlDrc-0A/s1600/tromaktiko10576.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: red; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-7NtMNZl-zPI/Uyhyk2JWmSI/AAAAAAAOKUo/vHqSlDrc-0A/s1600/tromaktiko10576.jpg" height="175" style="border: none; position: relative;" width="320" /></a><b>
Την έκπληξή του, αλλά και την ανεπιφύλακτη αγάπη του για τον φίλο του Σταύρο, την ελπίδα πως το Ποτάμι θα κάνει την ρήξη, αλλά και κριτική σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ μα και ΣΥΡΙΖΑ, εκφράζει μεταξύ άλλων στην μακροσκελή επιστολή του Γιάννης Βαρουφάκης.</b><br />
<b><br /></b>
<b>Ξεκαθαρίζοντας «Σου εύχομαι, ειλικρινά, να πετύχεις. Θα σε παρακολουθώ με ευχές, αγάπη, ελπίδες και φουλ κριτική διάθεση.»</b><br />
<br />
Ακολουθεί αναλυτικά η επιστολή, όπως δημοσιεύεται στο protagon.<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
«Έκπληκτος με την απόφασή σου να φτιάξεις κόμμα, περίμενα αρκετές μέρες προτού καταγράψω τις πρώτες σκέψεις για το εγχείρημά σου. Χρειάζονταν αυτές οι μέρες για να μπορέσω να διαχωρίσω τις σκέψεις αυτές από τις μνήμες και τα συναισθήματα που έχω συνδέσει με σένα – από εκείνη την συνέντευξη που μου είχες πρωτοπάρει για το πανεπιστήμιο (στην οποία σε «φόρτωσα» με την αγανάκτησή μου με αυτά που ζούσα), τα πρώτα βήματα στο protagon, τις περιπέτειες με την άγκυρα στην Αίγινα... Καθώς σκεφτόμουν όλα αυτά, κατέληξα ότι ο μόνος τρόπος να γράψω για το Ποτάμι σου ήταν υπό τη μορφή προσωπικής επιστολής. Και μιας εμείς δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε από τους αναγνώστες μας, αποφάσισα να την αναρτήσω απ ευθείας στο protagon, αντί να σου τη στείλω με email.<br />
<br />
Καταρχάς, να ξεκαθαρίσω ότι, παρόλο που εξεπλάγην, η έκπληξη ήταν ευχάριστη. Ένα κόμμα που δεν αποτελεί φράξια, spin off, ή δεκανίκι κατεστημένου κόμματος, είναι θείο δώρο στο αποτελματωμένο πολιτικό σκηνικό, το οποίο έχει απόλυτη ανάγκη να μετεξελιχθεί στο επόμενο στάδιό του. Όπως στη φύση, έτσι και στην πολιτική, η εξέλιξη έρχεται μόνο μέσα από τις απρόβλεπτες «μεταλλάξεις» που διακόπτουν και διαταράσσουν τη διαδικασία «προσαρμογής». Το Ποτάμι σου είναι μια τέτοια μετάλλαξη. Έχουμε άμεση ανάγκη όσο το δυνατόν περισσότερων τέτοιων μεταλλάξεων, ελπίζοντας ότι κάποια από αυτές θα «πιάσει» και πως τα αποτελέσματά της θα είναι καλύτερα για τον τόπο.<br />
<br />
Το δεύτερο που θέλω να σου πω είναι ότι δεν έχει μεγάλη σημασία αν, στα πρώτα βήματα, υπάρχουν ασάφειες, λάθη και γενικολογίες στον προγραμματικό σου λόγο. Είναι απόλυτα φυσιολογικό ένα κόμμα που ξεκινά από το μηδέν να μην έχει καλώς διαμορφωμένες θέσεις για τα πάντα. (Λες και τα δήθεν «δουλεμένα» προγράμματα των κατεστημένων κομμάτων αξίζουν το χαρτί στο οποίο τυπώθηκαν). Δεν αμφιβάλλω ότι ο κόσμος θα είναι ιδιαίτερα επιεικής απέναντί σου, εφόσον όμως «πιάσεις τον παλμό» της σημερινής ιστορικής καμπής και δείξεις ότι μαθαίνεις, και εξελίσσεσαι, γοργά.<br />
<br />
Το τρίτο σημείο είναι το κυριότερο και αφορά την ουσία – τον παλμό στον οποίο αναφέρθηκα. Τα κόμματα που αποτέλεσαν σημαντικές ιστορικές τομές δεν ήταν εκείνα που εξέφρασαν αυτό που η πλειοψηφία ήθελε να ακούσει ή που αποσκοπούσαν, εξ αρχής, στην πλατιά συναίνεση. Τα ιστορικά κόμματα ήταν εκείνα που, την εποχή της ανάδυσής τους, αντιπροσώπευσαν μια ιστορικά απαιτούμενη ρήξη. Μια ρήξη που κατέστη αναγκαία επειδή, κάτω από την επιφάνεια, οι τεκτονικές πλάκες της κοινωνικής οικονομίας μετακινιόντουσαν, δημιουργώντας τις συνθήκες για σεισμικές δονήσεις που απαιτούσαν μια νέα, μεγάλη ρήξη σε θεσμικό επίπεδο και ένα κόμμα να φέρει τη ρήξη αυτή εις πέρας. Έτσι, π.χ., γεννήθηκε η Βενιζελική παράταξη (ρήξη με την ελληνική φεουδαρχία υπέρ της ανερχόμενης αστικής τάξης), το Κομμουνιστικό Κόμμα (ρήξη της εργατικής τάξης με την απολυταρχία των τσιφλικάδων και των εργοδοτών), του Κ. Καραμανλή (ρήξη με ένα παλάτι που θεωρούσε δικαίωμά του να ελέγχει τους αχυρανθρώπους του), του Ανδρέα Παπανδρέου (ρήξη με την ιδέα πως η Ελλάδα πρέπει να αποδέχεται ασυζητητί -και ως υποτακτικός, yes man- τις θέσεις ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΟΚ).<br />
<br />
Εδώ και καιρό, και ιδίως μετά την Καθολική Πτώχευση του 2010, τα ιστορικά κόμματα έχουν μετατραπεί σε απολιθώματα. Γιατί; Επειδή οι ρήξεις στις οποίες στηρίχθηκαν για να υπάρξουν είναι πλέον ιστορικά ξεπερασμένες, ενώ η σημερινή συγκυρία απαιτεί νέα ρήξη που όμως είναι ασυμβίβαστη με τα συμφέροντα των κομματικών μηχανισμών τους. Το μέγα ερώτημα είναι διττό: Ποια είναι η ρήξη που απαιτεί η σημερινή ιστορική καμπή; Είστε, εσύ και οι συνοδοιπόροι σου στο Ποτάμι, έτοιμοι να την κάνετε; Επίτρεψέ μου μερικές σκέψεις για το πρώτο σκέλος του διττού ερωτήματος (καθώς το δεύτερο σκέλος μόνο εσύ, και το μέλλον, μπορούν να απαντήσουν).<br />
Ποια ρήξη;<br />
<br />
Ο κατάλογος με τα κακώς κείμενα της πατρίδας μας είναι ατελείωτος. Όμως, για να μη χάσουμε το δάσος κοιτώντας ένα-ένα το κάθε δέντρο, είναι χρήσιμο να επικεντρωθούμε στο ένα βασικό εμπόδιο που η χώρα πρέπει να κατεδαφίσει ώστε να προχωρήσει: Στον Δομημένο Παρασιτισμό Δύο Επιπέδων που, δυστυχώς, επανα-oικοδομείται αυτήν την εποχή μετά τυμπανοκρουσιών και πυροτεχνημάτων πάνω στα ερείπια της Κλεπτοκρατίας που χρεοκόπησε πρόσφατα (αφού χρεοκόπησε τη χώρα). Το κόμμα που θα γράψει ιστορία σήμερα είναι αυτό που θα προβεί σε ανένδοτη ρήξη με αυτόν τον Δομημένο Παρασιτισμό Δύο Επιπέδων. Και στα δύο επίπεδά του. Ποια είναι αυτά;<br />
<br />
Μικρο-Παρασιτισμός<br />
Το πρώτο επίπεδο είναι εκείνο που ονομάζω μικρο-οικονομικό, ή μικρο-κοινωνικό, παρασιτισμό. Ο μικρο-παρασιτισμός αυτός χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. Τον αντικρίζουμε στο πρόσωπο του λουφαδόρου και ευθυνόφοβου δημόσιου υπάλληλου και, παράλληλα, σε έναν ιδιωτικό τομέα που ανακυκλώνει δανεικό χρήμα μεταξύ καταστημάτων διάθεσης εισαγόμενων, καφετεριών, διαφημιστών, ΜΔΕ (μέσων δήθεν ενημέρωσης) και εργολάβων. Είναι ο λόγος που η Ελλάδα παρέμενε υπανάπτυκτη και που, όταν ήρθε η λαίλαπα της Παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής Κρίσης, ήταν το πρώτο ντόμινο που έπεσε.<br />
<br />
Από τα δύο επίπεδα του παρασιτισμού ξέρω ότι εκείνο του μικρο-παρασιτισμού το έχεις στο στόχαστρό σου, όπως φαίνεται από τα κείμενά σου, τις εκπομπές σου, τις συζητήσεις μας. Υπάρχει όμως και ένα δεύτερο, ανώτερο, επίπεδο παρασιτισμού για το οποίο δεν έχεις γράψει ή μιλήσει. Είναι ο μακρο-οικονομικός, και μακρο-κοινωνικός, παρασιτισμός. Ο Μακρο-Παρασιτισμός!<br />
<br />
Μακρο-Παρασιτισμός<br />
Από τότε που φάνηκε ότι η χώρα θα μπει στο ευρώ, περί το 1997, ένα τσουνάμι κεφαλαίων εισέβαλε στην Ελλάδα (όπως και στην υπόλοιπη Περιφέρεια) – και συνέχισε να εισβάλει μέχρι την κατάρρευση της Wall Street το 2008. Ο λόγος για αυτή την εισβολή ήταν απλός: Τα επιτόκια στον πυρήνα (Λονδίνο, Φραγκφούρτη, Παρίσι, Νέα Υόρκη) είχαν σχεδόν εκμηδενιστεί ενώ στην Ελλάδα ήταν ακόμα πολύ υψηλά (κι ας μειώνονταν σταδιακά). Όταν φάνηκε πως τα ελληνικά περιουσιακά στοιχεία θα αποτιμηθούν σε ξένο σκληρό νόμισμα (σε ευρώ), οι ξένες τράπεζες άρχισαν να ανταγωνίζονται η μία την άλλη για το ποια θα δάνειζε τους έλληνες (ιδιώτες, επιχειρήσεις, τραπεζίτες, ακόμα και το κράτος μας) ώστε να κερδίσουν από αυτή τη διαφορά επιτοκίων.<br />
<br />
Αυτό το τσουνάμι δανεικών μας έφερε τη φούσκα στο Χρηματιστήριο, την αύξηση των τιμών των ακινήτων, το καταναλωτικό παραλήρημα, τους υψηλούς ρυθμούς «ανάπτυξης», τις Cayenne και το όργιο των ΜΜΕ. Αυτές οι φούσκες ήταν που ενίσχυσαν την ελληνική κλεπτοκρατία και την κατέστησαν κυρίαρχη τόσο του δημόσιου όσο και του ιδιωτικού τομέα. Αυτός ο Μακρο-Παρασιτισμός λειτούργησε ως τεράστιο χταπόδι του οποίου τα πλοκάμια εισέβαλαν σε κάθε γωνιά της χώρας, σε κάθε τομέα, σε κάθε σπιτικό, ενισχύοντας τα μέγιστα τον παραδοσιακό μας Μικρο-Παρασιτισμό.<br />
<br />
Το 2008, με την κατάρρευση της Lehman Brothers, το τσουνάμι κεφαλαίων αντέστρεψε τον ρου του (ξάφνου τα ξένα κεφάλαια άρχισαν να εγκαταλείπουν την Περιφέρεια της Ευρώπης), οι φούσκες που αποτελούσαν το θεμέλιο του μακρο-παρασιτισμού έσκασαν, κι έτσι ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τη μεγάλη καταστροφή που έπληξε τον τόπο. Τότε ήταν που ελπίσαμε ότι η Κρίση θα ήταν, τουλάχιστον, μια ευκαιρία για να γλιτώσουμε από τον Μακρο-Παρασιτισμό και να βάλουμε τις βάσεις για να χτυπήσουμε και τον Μικρο-Παρασιτισμό.<br />
<br />
Δυστυχώς, αυτό δεν έγινε. Σύντομα, από τον Μάιο του 2010, οι αρχιεράρχες του Μακρο-Παρασιτισμού βρήκαν το κόλπο με το οποίο όχι μόνο διατήρησαν, αλλά και ενίσχυσαν την εξουσία τους επί του κοινωνικού συνόλου.<br />
<br />
Ο Νέος Μακρο-Παρασιτισμός<br />
Αρχές του 2010 πτώχευσε ο δημόσιος τομέας μας και, λίγο αργότερα, τον ακολούθησε ο ιδιωτικός τομέας. Καθολικά πτωχευμένοι λάβαμε το μεγαλύτερο δάνειο στην ανθρώπινη ιστορία υπό τον όρο της δραστικής μείωσης του εθνικού εισοδήματος (καθώς αυτό σημαίνει δραστική λιτότητα και εσωτερική υποτίμηση) – ένας συνδυασμός που έκανε αναπόφευκτο το κούρεμα του δημόσιου χρέους (παρά το γεγονός ότι, όπως θυμάσαι, όσοι εξ ημών τολμούσαμε να μιλήσουμε για αυτό χαρακτηριζόμασταν εθνο-προδότες από τον κ. Παπακωνσταντίνου και τους συν αυτώ).<br />
<br />
Όταν ήρθε, το κούρεμα ήταν βαθύ (75% σε μακροχρόνια υπολογισμένες αξίες και αργότερα, με την παροιμιώδη «επαναγορά χρέους»... 93%!) αλλά επιλεκτικό, καθώς δεν άγγιξε τα δάνεια της τρόικας και τα ομόλογα κάποιων αρπακτικών hedge funds. Το μεγάλο κόλπο αφορούσε τις ελληνικές τράπεζες όπου στόχος ήταν να κουρευτούν κι αυτές ριζικά αλλά ο φορολογούμενος να αποζημιώσει τους τραπεζίτες και να τους κρατήσει (δανειζόμενος ο ίδιος) στο τιμόνι των τραπεζών.<br />
<br />
Από την Άνοιξη του 2012 έως σήμερα, το δημόσιο βουλιάζει όλο και περισσότερο στο τέλμα μη βιώσιμου χρέους ώστε κάποιοι επώνυμοι κύριοι να παραμείνουν κυρίαρχοι τραπεζών τις οποίες αδυνατούν να επαναφέρουν σε μια υγιή κατάσταση ώστε να ξανα-αρχίσει ο δανεισμός στις υγιείς επιχειρήσεις. Έτσι, τόσο ο δημόσιος τομέας, όσο και ο εν δυνάμει υγιής ιδιωτικός τομέας βουλιάζουν όλο και πιο βαθιά στην κινούμενη άμμο της Καθολικής Πτώχευσης, στον βωμό μιας χούφτας τραπεζιτών οι οποίοι, στη σημερινή κατάσταση ανέχειας που πλήττει τα ΜΜΕ και τα κόμματα του παρασιτισμού, είναι οι μοναδικοί χρηματοδότες πολιτικών, καναλιών και εφημερίδων και, συνεπώς, οι διαμορφωτές της κυρίαρχης πολιτικής και ενημέρωσης.<br />
<br />
Πρόκειται για μια νέα, πιο στυγνή παρά ποτέ μορφή Μακρο-Παρασιτισμού η οποία πασχίζει να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου με τα διάφορα Greek Success Stories, με τις υποσχέσεις για έξοδο στις αγορές (λες κι έχει σημασία αν ο πτωχευμένος δανείζεται από την τρόικα ή τις αγορές ελέω της ΕΚΤ), με την τρομοκρατία του «Μετά από Εμάς το Χάος», με τον απίστευτο ισχυρισμό ότι «διέσωσαν την Ελλάδα από την πτώχευση» κ.λπ.<br />
<br />
Ίσως το χειρότερο απ’ όλα είναι ότι, αντίθετα με τον Μακρο-Παρασιτισμό που εξόκειλε το 2010, ο Νέος Μακρο-Παρασιτισμός έχει την έγκριση και την απόλυτη συμπαράσταση της τρόικας. Δομήθηκε συστηματικά με το Μνημόνιο 2 των Παπαδήμου-Βενιζέλου υπό την καθοδήγηση της Φραγκφούρτης, του Βερολίνου και των Βρυξελλών (την ώρα που το ΔΝΤ προσπαθούσε, αναιμικά είναι η αλήθεια, να προβάλει ενστάσεις). Γιατί τέτοια αρωγή;<br />
<br />
Γιατί οι «αδέκαστοι» δανειστές, που απαιτούν «τομές» και «μεταρρυθμίσεις» που εξοικονομούν μερικά ευρώ από άρρωστους γέρους, δεν έχουν πρόβλημα με τη δωρεά εκατοντάδων εκατομμυρίων σε λίγους σκοτεινούς Έλληνες που (όπως γνωρίζει καλά η τρόικα), ως αδηφάγα παράσιτα, εμποδίζουν την ανάκαμψη της χώρας; Ο λόγος είναι απλός και συνάμα θλιβερός: επειδή (α) η γερμανική κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να αποδεχθεί τον απαραίτητο εξευρωπαϊσμό των τραπεζών της ευρωζώνης (και αρνείται να ξεκινήσει με τις ελληνικές) και (β) οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες δεν θέλουν επ’ ουδενί να υπάρξει προηγούμενο σοβαρών ελέγχων αμαρτωλών-πτωχευμένων τραπεζιτών.<br />
<br />
Το Διακύβευμα της Διπλής Ρήξης<br />
Διάβασα να λες, σε συνέντευξη στη Ναυτεμπορική, πως«η Ευρώπη πρέπει να δει πως έχουμε μπει σε τροχιά ανάπτυξης κι όταν είμαστε στα πόδια μας τότε να κάνει μια τολμηρή προσπάθεια για να μας βοηθήσει». Φρούδες οι ελπίδες για κάτι τέτοιο, Σταύρο μου.<br />
<br />
Όσο εγκαθιδρύεται ο Νέος Μακρο-Παρασιτισμός, ο υγιής ιδιωτικός τομέας δεν θα μπορεί να αναπνεύσει, οι σοβαρές επιχειρήσεις (ακολουθώντας τον δρόμο που χάραξε η Βιοχάλκο κι άλλες αντίστοιχες) θα σηκώνουν την άγκυρα και θα σαλπάρουν για άλλες θάλασσες, οι νέοι θα μεταναστεύουν, και όσοι ήρωες μείνουν πίσω θα ασφυκτιούν. Σε αυτό το πλαίσιο, και αυτοδύναμος πρωθυπουργός να γίνεις, δεν θα μπορέσεις να κάνεις τίποτα για να καταπολεμήσεις τον Μικρο-Παρασιτισμό που τόσο σε εκνευρίζει.<br />
<br />
Το Δόγμα Παπακωνσταντίνου (όπως το ενστερνίστηκαν οι κύριοι Γ. Παπανδρέου, Β. Βενιζέλος, Λ. Παπαδήμος, Α. Σαμαράς, Γ. Στουρνάρας) έλεγε κάτι πολύ απλό: «Να κάνουμε ό,τι μας λένε, να μπούμε σε τροχιά ανάκαμψης, και μετά θα μας ελεήσουν.». Δείχνεις να το ενστερνίζεσαι. Φοβάμαι ότι αν το κάνεις θα υπονομεύσεις το Ποτάμι. Το εν λόγω Δόγμα είναι προς αποφυγήν επειδή: Πρώτον, αν κάνουμε ό,τι μας λένε, θα τονώσουμε τον Μακρο-Παρασιτισμό (ακυρώνοντας ντε φάκτο τον πόλεμο εναντίον του Μικρο-Παρασιτισμού) και έτσι η τροχιά ανάπτυξης θα παραμείνει όνειρο απατηλό. Δεύτερον, άνευ δικής μας έντονης πίεσης, το Βερολίνο θα κάνει μόνο τα ελάχιστα για να μας κρατήσει στο ευρώ σε κατάσταση νεκροζώντανη και πολύ μακριά της τροχιάς ανάπτυξης που αναφέρεις.<br />
<br />
Διάβασα την άποψή σου ότι τα Μνημόνια λήγουν τον Μάιο και πως αυτό που μετρά πλέον είναι το τι θα κάνουμε στη μετα-Μνημονιακή εποχή που αρχίζει ώστε να ενισχύσουμε την παραγωγή. Εδώ πρέπει να σε επιπλήξω. Το Μνημόνιο 2 έχει διάρκεια έως το 2035 ή έως την αποπληρωμή του 70% των χρεών μας προς την τρόικα. Τον Μάιο τελειώνουν οι επισκέψεις της τρόικας που έχουν στόχο τα μέτρα που πρέπει να εισαχθούν έτσι ώστε να λάβουμε την τελευταία δόση. Από εκεί και πέρα η διεθνής εποπτεία, στο Πλαίσιο του Μνημονίου 2, θα συνεχιστεί σχεδόν στο διηνεκές για να βεβαιώνεται η σταδιακή αποπληρωμή χρεών που η χώρα μας, ο ιδιωτικός της τομέας, εμείς και τα παιδιά μας, επ’ ουδενί δεν θα έχουμε τη δυνατότητα να αποπληρώσουμε. Άρα, είναι αδύνατον να καταστρώσουμε σχέδια για το μέλλον χωρίς να καταπιαστούμε με τους όρους του Μνημονίου και χωρίς να επιβάλουμε, με σκληρό τζαρτζάρισμα, νέους όρους ώστε να ξεφύγουμε από τη Χρεο-Δουλοπαροικία.<br />
<br />
Διάβασα τη δήλωσή σου πως δεν πρέπει να είμαστε ούτε οι επαίτες της Ευρώπης ούτε και Ευρωσκεπτικιστές. Η Ευρώπη είναι το σπίτι μας. Ξέρεις ότι συμφωνώ. Όμως, στη σημερινή συγκυρία το να είσαι «βαμμένος» ευρωπαϊστής (όπως δηλώνουμε, κι οι δύο, ότι είμαστε) απαιτεί έντονη κριτική διάθεση και δυναμική αντιπαράθεση. Ακριβώς όπως πρέπει να εναντιωθούμε στους εγχώριους εκπρόσωπους του Παρασιτισμού (μίκρο και μάκρο) καλούμαστε να αντισταθούμε και στους εκπρόσωπους της ευρωπαϊκής του έκδοσης – στον ανεκδιήγητο κ. Ρεν, στον αδύναμο κ. Σόιμπλε, στον τραγελαφικό κ. Μπαρόζο. Απαιτεί τη δυνατότητα να διακρίνεις πως οι εξουσιάζοντες την Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόζουν πολιτικές κόντρα στα συμφέροντα των Ευρωπαίων (άλλωστε η «επίσημη» Ευρώπη έχει μακρά παράδοση να υπονομεύει τα συμφέροντα των λαών της) και μας επιβάλουν «λύσεις» οι οποίες εγγυώνται πως θα είμαστε επαίτες στο διηνεκές (όπως ακριβώς έκαναν με το Μνημόνιο 1 και το Μνημόνιο 2). Σημαίνει πως είσαι έτοιμος (έτσι ώστε να κάνεις στο εσωτερικό της χώρας τη ρήξη που απαιτούν οι καιροί με τον συνδυασμό Μικρο-Παρασιτισμού και Νέου Μακρο-Παρασιτισμού) να αμφισβητήσεις τη δηλητηριώδη συνταγή που σου επιβάλουν ευρωπαίοι ιθύνοντες απαιτώντας από εμάς, για δικούς τους εσωτερικούς λόγους, να στοχεύσουμε στο αδύνατον: Στο να ξεφορτωθούμε μεν τον Μικρο-Παρασιτισμό μας, αλλά να αφήσουμε ανέπαφο τον Μακρο-Παρασιτισμό που οι ίδιοι υποδαυλίζουν.<br />
<br />
Ρήξη λοιπόν, Σταύρο μου. Διπλή. Και με τις δύο εκφάνσεις του Παρασιτισμού και των αρωγών του, σε Ελλάδα και Ευρώπη. Αυτό ζητούν οι καιροί και από αυτή τη ρήξη θα κριθεί ένα κόμμα που δεν έχει ακόμα φθαρεί από την εξουσία.<br />
<br />
•ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είναι τα στηρίγματα του Νέου Μακρο-Παρασιτισμού. Τα βάζουν, δήθεν, με τον Μικρο-Παρασιτισμό, κάτι που είναι σχήμα οξύμωρο καθώς, για να εξυπηρετούν και να κρατούν εν ζωή τα μεγάλα παράσιτα, αναγκάζονται να κάνουν τα στραβά μάτια, και έτσι να ενισχύουν, τα μικρά παράσιτα από τα οποία ελπίζουν να αντλούν ψήφους.<br />
<br />
•Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένος να κατατροπώσει τον Μακρο-Παρασιτισμό αλλά έχει δρόμο μπροστά προτού πείσει ότι μπορεί να το κάνει αποτελεσματικά, ενώ δεν έχει δείξει δείγματα γραφής για το τι θα κάνει με τον Μικρο-Παρασιτισμό.<br />
<br />
•Το ΠΟΤΑΜΙ; Τον Μακρο-Παρασιτισμό θα τον βάλεις στο στόχαστρό σου; Ή θα κάνεις πως δεν υπάρχει, επικεντρωμένος στον Μικρο-Παρασιτισμό που θα σε νικήσει κατά κράτος αν αφήσεις στο απυρόβλητο το νέο σύστημα εξουσίας που χτίζουν οι τραπεζίτες μας με τα δανεικά του ελληνικού λαού;<br />
<br />
Όταν συζητούσαμε, οι δυο μας, για όλα αυτά, και σου μιλούσα για τον ρόλο της «επίσημης» Ευρώπης και τον κυνισμό με τον οποίο οι ζημίες των τραπεζιτών (ελλήνων και βορειο-ευρωπαίων) μεταφέρθηκαν στους ώμους των πολιτών (ελλήνων και βορειο-ευρωπαίων), με αποτέλεσμα τη διαιώνιση της Κρίσης, μου απαντούσες ότι δεν μπορείς να κρίνεις τα λεγόμενά μου όντας μη ειδικός. Ως δημοσιογράφος είχες αυτό το «δικαίωμα στον αγνωστικισμό». Ως ηγέτης όμως κόμματος το έχασες το δικαίωμα αυτό, όπως καλά γνωρίζεις. Π.χ. τώρα πρέπει να πάρεις θέση για το εάν δέχεσαι ότι πρόεδρος ιδιωτικής τράπεζας θα πρέπει να επωφεληθεί προσωπικά με πολλά εκατομμύρια δημόσιου χρήματος (σε περίπτωση που η μετοχή της τράπεζας φτάσει επίπεδο που επιλέχθηκε επί θητείας του κ. Βενιζέλου στο υπουργείο Οικονομικών) την ώρα που πάμπολλοι συμπολίτες μας πεινούν. Ακόμα, θα πρέπει να έχεις άποψη για το εάν ο τέως υπάλληλος του εν λόγω τραπεζίτη θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί στη θέση του Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος (ιδίως μετά τις αποκαλύψεις για το πράσινο φως που έδωσε για την αγορά της Proton από την ίδια τράπεζα και από άλλον τραπεζίτη που σήμερα είναι στη φυλακή). Και ούτω καθεξής...<br />
<br />
Επί προσωπικού<br />
«Παραιτούμαι από τη Βουλή για να αφιερώσω περισσότερο χρόνο στην πολιτική.»<br />
Αυτό είχε πει το 2001 ο Τόνι Μπεν (που πέθανε πριν από μερικές μέρες) όταν ανακοίνωνε την αποχώρησή του από τη Βουλή των Κοινοτήτων. Είναι ο λόγος που δίνω όταν με ρωτούν γιατί δεν κατεβαίνω στις εκλογές: «Με ενδιαφέρει πολύ η πολιτική για να σπαταλώ τον χρόνο μου εγκλωβισμένος στα κομματικά όργανα και στα κονκλάβια.». Από την άλλη, κάποιος πρέπει να κατέβει. Επέλεξες να το κάνεις. Μπράβο σου. Τώρα μένει να επιλέξεις τη μεγάλη ρήξη που θα καταστήσει την πορεία σου ιστορικά σημαντική. Σου εύχομαι, ειλικρινά, να πετύχεις. Θα σε παρακολουθώ με ευχές, αγάπη, ελπίδες και φουλ κριτική διάθεση.<br />
<br />
Σε φιλώ – και κλείνω με δύο αντικρουόμενα τσιτάτα που ίσως βοηθήσουν στην πλοήγησή σου:<br />
«Οι μάζες δεν διψούν για την αλήθεια. Στρέφουν τα μάτια μακριά από τις ενδείξεις της, προτιμώντας να θεοποιούν το σφάλμα, εφόσον το σφάλμα τους ξελογιάζει. Εκείνος που τους προσφέρει φαντασιώσεις γίνεται εύκολα αφέντης τους. Κι ο άλλος που πασχίζει να διαλύσει τις φαντασιώσεις τους γίνεται πάντοτε εχθρός τους.» Gustave Le Bon, Το Πλήθος: Μελέτη για τον λαϊκό νου<br />
«Ένα να ξέρεις: η έννοια του πολιτικού κόστους είναι μύθος. Ο λαός ποτέ δεν κωφεύει όταν του λες την αλήθεια εφόσον βρεις τον τρόπο να τον απελευθερώνεις από τον φόβο. Κι ο τρόπος να το κάνεις είναι με το να διατηρείς μέσα σου άσβηστο τον θυμό απέναντι στην αδικία και ζωντανή την αισιοδοξία ότι δεν μπορεί για πάντα οι λίγοι να καταδυναστεύουν τους πολλούς.» Tony Benn, σε προσωπική μας συνομιλία το 1984.»
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-44387118858653406512014-03-13T23:03:00.001+02:002014-03-13T23:03:10.453+02:00 Reuters: Ο Θεοδωράκης «καβάλησε το αντικαθεστωτικό κύμα»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-9u_ciKJ6v6g/UyIdAEpwNRI/AAAAAAAIKJ4/H7JojgBERik/s1600/1+(2).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-9u_ciKJ6v6g/UyIdAEpwNRI/AAAAAAAIKJ4/H7JojgBERik/s1600/1+(2).jpg" height="356" width="640" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
<i>Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο το «Ποτάμι» επενδύει στη δυσαρέσκεια των νέων από τα σημερινά κόμματα - Αντλεί τους ψηφοφόρους του από τη «δεξαμενή» του ΣΥΡΙΖΑ γράφει το Reuters και βάζει το ερώτημα: «Περαστική μόδα ή νέα μεγάλη δύναμη;»</i></h3>
<b><br /></b>
<b>Ένας δημοσιογράφος της τηλεόρασης μετατράπηκε σε «πολιτικό σταυροφόρο» και υπόσχεται να «ταρακουνήσει» την ελληνική πολιτική σκηνή, έχοντας ισχυρή υποστήριξη από τους ψηφοφόρους του, στις ευρωεκλογές του Μαΐου.</b><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Με αυτόν τον τρόπο ξεκινάει το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters το αφιέρωμά του στον Σταύρο Θεοδωράκη και την προσπάθεια που θα κάνει να προσφέρει κάτι το «διαφορετικό» στον απογοητευμένο από τους πολιτικούς, ελληνικό λαό.<br />
<br />
«Η αποστροφή που αισθάνονται πολλοί Έλληνες για τους περισσότερους πολιτικούς, αλλά και η αγανάκτηση, κυρίως της νεολαίας, για την ανικανότητα που επιδεικνύουν στο να επιλύσουν τα τεράστια προβλήματα στη χώρα, έχουν οδηγήσει οπαδούς της Δεξιάς και της Αριστεράς, στους κόλπους του νεοσύστατου κόμματος του Θεοδωράκη» συνεχίζει το Reuters.<br />
<br />
Αυτή τη στιγμή μάλιστα, έχει γίνει το πιο πολυσυζητημένο κίνημα στην Ελλάδα, τονίζει ο δημοσιογράφος Τζέρεμι Γκάουντ.<br />
<br />
Μόλις τρεις εβδομάδες μετά την ίδρυσή του, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το «Ποτάμι» διασφαλίζει περίπου το 6% των ψήφων για τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου -ποσοστό, που είναι μεγαλύτερο και από κόμματα τπυ παλαιού κατεστημένου, όπως το ΠΑΣΟΚ, αναδεικνύοντας το ως τέταρτο ή πέμπτο κόμμα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα.<br />
<br />
Σύμφωνα με το Reuters, οι διπλές εκλογές του Μαΐου (ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές) αποτελούν ένα ισχυρό τεστ για την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, καθώς τα μέτρα που προωθεί προκαλούν μεγάλες αντιδράσεις στα λαϊκά στρώματα.<br />
<br />
Οι μεταρρυθμίσεις αυτές είναι απαραίτητες, προκειμένου να εκπληρώσει η Ελλάδα τις οικονομικές της υποχρεώσεις απέναντι στο ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.<br />
<br />
Η ενίσχυση της εκλογικής δύναμης του κόμματος του Θεοδωράκη θα μπορούσε να περιπλέξει την κατάσταση τόσο για τον Σαμαρά, όσο και για τον μεγάλο αντίπαλο, τον ΣΥΡΙΖΑ, που είναι και η μεγαλύτερη «δεξαμενή» ψηφοφόρων για το «Ποτάμι», σύμφωνα με το Reuters.<br />
<br />
Και συνεχίζει το δημοσίευμα: «Ο Θεοδωράκης έγινε διάσημος στην Ελλάδα από μια εβδομαδιαία, κοινωνικού περιεχομένου εκπομπή, η οποία παρουσίαζε θέματα όπως η κατάσταση των αστέγων, οι ανήλικοι στις φυλακές, οι τοξικομανείς κ.ά. Έκανε τα ρεπορτάζ του με ένα σακίδιο στην πλάτη (αποτελεί μεγάλο μέρος της γοητείας του) και πλέον έρχεται να κατηγορήσει ανοικτά την παλιά πολιτική κουλτούρα, ότι είναι η απόλυτη υπεύθυνη που οδήγησε την Ελλάδα στο χείλος της χρεοκοπίας».<br />
<br />
«Σε αυτήν την χώρα, δεν έχει πλέον κανέναν νόημα να δηλώνεις αριστερός ή δεξιός» αναφέρει το Reuters, επικαλούμενο παλαιότερες δηλώσεις του γνωστού δημοσιογράφου.<br />
<br />
«Όταν υπάρχουν τόσα πολλά προβλήματα, όταν αισθανόμαστε ότι το πλοίο βουλιάζει, δεν θα μας νοιάζει αν μας σώσει ένας αριστερός ή ένας δεξιός μηχανικός. Θέλουμε απλά να είναι καλός... Δεν έχουμε και δεν θέλουμε την υποστήριξη οποιουδήποτε πολιτικού. Αυτό που θέλουμε είναι να δούμε νέο αίμα στην ελληνική πολιτική σκηνή» υπογραμμίζει ακόμα ο Σταύρος Θεοδωράκης, σε αποσπάσματα συνεντεύξεών του στα ελληνικά ΜΜΕ, που μεταδίδει το Reuters.<br />
<br />
Ντυμένος με τζιν και ένα μακρυμάνικο μπλουζάκι, ο Θεοδωράκης έχει την «έδρα του» σε μια μουντή και γκρίζα πολυκατοικία της Αθήνας. Μια μάσκα του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα χαμόγελα σε έναν από τους τοίχους. Το διάσημο άλμπουμ των Beatles, «Abbey Road», καλύπτει τον τοίχο ενός άλλου δωματίου.<br />
<br />
Με σύνθημα «Πολιτική για όλους» ο Θεοδωράκης δρομολογεί τώρα μια πανεθνική περιοδεία-καμπάνια και υπόσχεται να μειώσει το ποσοστό ανεργίας, που έχει ξεπεράσει το 28%, ενισχύοντας τις προοπτικές απασχόλησης για τη νεολαία, μειώνοντας τον αριθμό των βουλευτών και αναδιοργανώνοντας το σύστημα Δικαιοσύνης.<br />
<br />
Περαστική μόδα ή νέα μεγάλη δύναμη;<br />
<br />
Η πολιτική σκηνή στην Ελλάδα έχει γίνει άνω-κάτω από την κρίση χρέους που την ανάγκασε να διασωθεί δύο φορές από την ΕΕ και το ΔΝΤ, αναγκάζοντάς την να πάρει αυστηρά μέτρα λιτότητας, συνεχίζει στο αφιέρωμά του το Reuters.<br />
<br />
Τα δύο κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, εξακολουθούν να κυβερνούν με τεράστια δυσκολία, αλλά η δύναμη του ΠΑΣΟΚ έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί, και μέχρι στιγμής διάφορες ομάδες κεντροαριστερών κινημάτων διεκδικούν μερίδιο από την πίτα της αποσύνθεσης του κόμματος.<br />
<br />
Ο ΣΥΡΙΖΑ από τη μία και η ακροδεξιά Χρυσή Αυγή από την άλλη πλευρά έχουν εδραιώσει τη θέση τους στην πολιτική σκηνή, αντανακλώντας την ενίσχυση της πόλωσης του λαού -προϊόν της δυσαρέσκειάς του.<br />
<br />
«Θα μπορέσει το «Ποτάμι» να επωφεληθεί από τον κατακερματισμό των κομμάτων και να εδραιωθεί στην πολιτική σκηνή;» διερωτάται το Reuters. «Μένει να το δούμε, αλλά ειδικοί αναλυτές λένε το επίπεδο της υποστήριξης που έχει πάρει μέσα σε λίγες εβδομάδες είναι εξαιρετικά ισχυρό».<br />
<br />
«Πολλά νέα κόμματα ξεφύτρωσαν τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά παίρνουν μέχρι 1%, όχι περισσότερο» δήλωσε στο πρακτορείο ο Κώστας Παναγόπουλος, δημοσκόπος της ALCO.<br />
<br />
«Το Ποτάμι έχει προς το παρόν όλα τα στοιχεία που πληρούν το προφίλ ενός κόμματος που θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά... Θα δούμε αν θα γίνει πραγματικότητα αυτό ή αν θα είναι ακόμα μία περαστική μόδα» συμπλήρωσε.<br />
<br />
Το «Ποτάμι» έχει ήδη καταφέρει σε σύντομο χρονικό διάστημα να «κλέψει την παράσταση», παρά τις αντιδράσεις πολλών κομμάτων, κυρίως της Αριστεράς, που το επικρίνουν ως μια «αόριστη ομάδα, χωρίς συγκεκριμένες και συνεκτικές προτάσεις» καταλήγει το άρθρο.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-62850791755891481692014-03-10T00:39:00.002+02:002014-03-10T00:39:26.183+02:00 "Η συγνώμη δεν αρκεί αν δεν υπάρξει Δικαιοσύνη για τις γερμανικές θηριωδίες"<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-MRYVrRY6w7Q/UxztkHo_itI/AAAAAAAIIZI/Ub4vnRxK4yw/s1600/1+(2).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-MRYVrRY6w7Q/UxztkHo_itI/AAAAAAAIIZI/Ub4vnRxK4yw/s1600/1+(2).jpg" height="424" width="640" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
Του <b>ΛΟΥΚΑ ΔΗΜΑΚΑ*</b></h3>
<div>
<br /></div>
<div>
<b><<Δικαιοσύνη και Αποζημίωση!>>: Με αυτό το σύνθημα στο πανό που ανοίξαμε στο χώρο του Μνημείου των σφαγιασθέντων στους Λιγκιάδες Ιωαννίνων αμέσως μετά την πρώτη επίσημη <<συγνώμη>> που ακούστηκε - καθαρά,χωρίς περιστοφές αλλά και αυτοκριτική γιατί άργησε τόσες δεκαετίες - από την πλευρά της Γερμανίας επί ελληνικού εδάφους στο ανώτερο δυνατό επίπεδο, αυτό του Γερμανού Προέδρου κ.Γιοάχιμ Γκάουκ , δώσαμε και την απάντηση για λογαριασμό κάθε Ελληνα πατριώτη: Ο αγώνας συνεχίζεται μέχρι την τελική δικαίωση! Το είπαμε με το σύνθημα<<Δι-και-ο-σύ-νη!>> που φωνάξαμε αλλά και ευθέως στον ίδιο τον Γερμανό Πρόεδρο όταν μας δέχθηκε λίγα λεπτά αργότερα στην λιτή Αίθουσα Μνήμης των θυμάτων των Ναζί στις Λιγκιάδες, για να του δώσουμε την θέση-απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδικήσεων Γερμανικών Οφειλών: <<Η ενέργειά σας να ζητήσετε συγνώμη είναι θαρραλέα και ελπίζουμε και ευχόμαστε ότι αυτή θα αποτελέσει το πρώτο βήμα για την ικανοποίηση όλων συνολικά των ελληνικών διεκδικήσεων ως προς τις γερμανικές οφειλές, με συζήτηση, με διαπραγμάτευση μεταξύ των δύο χωρών, με αμοιβαία κατανόηση και σεβασμό>> ήταν με δύό λόγια -και δια στόματος του Αριστομένη Ι. Συγγελάκη - η τοποθέτηση της αντιπροσωπείας του Εθνικού Συμβουλίου, Εκπροσώπων Ενώσεων Θυμάτων Κατοχής αλλά και πολιτών Μαρτυρικών Πόλεων που πήγαμε από πολλά μέρη της Ελλάδας στην 'Ηπειρο.<a name='more'></a></b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Της ''συγνώμης'' είχε βεβαίως προηγηθεί, μια μέρα πριν, η αυστηρή γλώσσα του ίδιου του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας κ.Κάρολου Παπούλια που προσφωνώντας τον Γερμανό ομόλογό του στο δείπνο που του παρέθεσε είχε θέσει το θέμα :«Γνωρίζετε τους προσωπικούς δεσμούς που έχω με τη Γερμανία. Οι ιδιαίτεροι αυτοί δεσμοί καθιστούν ακόμη πιο δύσκολο να κατανοήσω την άρνηση της γερμανικής κυβέρνησης να συζητήσει το θέμα του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων. Δεν πρόκειται μόνο για μία εκκρεμότητα που ρίχνει αρνητική σκιά στις σχέσεις μας. Πρόκειται και για ένα κρίσιμο ζήτημα πολιτικής ηθικής. Είναι οξύμωρο ο ελληνικός λαός να καλείται να υλοποιεί, άνευ συζητήσεως, επώδυνα προαπαιτούμενα και υποχρεώσεις και η Γερμανία να αρνείται να συνομιλήσει για υποχρεώσεις που εκκρεμούν από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Να αρνείται τη διαπραγμάτευση. Να αρνείται τη διεθνή διαιτησία. Να αρνείται, δηλαδή, τη διεθνή νομιμότητα για την επίλυση διαφορών. Η θέση σας ότι "δεν υφίσταται θέμα" είναι ένας ισχυρισμός. Δεν μπορεί να προβάλλεται μονομερώς σαν τελικό συμπέρασμα», είχε υπογραμμίσει ο κ. Κ.Παπούλιας ψέγοντας την Γερμανία και θέτοντας την ηθική, πολιτική και νομική πτυχή του θέματος.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Η αντιπροσωπεία μας που συναντηθήκαμε με τοκ κ. Γκάουκ - όλοι από οικογένειες με θύματα από το Δίστομο, τα Καλάβρυτα, την Βιάννο Κρήτης, το Κομμένο, τη Μουσιωτίτσα και το Ζαγόρι- επέδωσε στον Γερμανό Πρόεδρο την απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου στην οποία, λες και είχε διαβλέψει το ενδεχόμενο να ειπωθεί η <<συγνώμη>>, επισημαινόταν:<<Είναι, επιτέλους, η στιγμή να αναλάβει η Γερμανία την ευθύνη της και να εκφράσει τη μεταμέλειά της για τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ στην Ελλάδα. Ειλικρινώς και εμπράκτως! Την ειλικρινή συγγνώμη πρέπει να συνοδεύει η απόδοση δικαιοσύνης και η αποκατάσταση!>></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Καθισμένος στην πολυθρόνα ο κ. Παπούλιας μας κοίταζε, νομίζω με υπερηφάνεια και χαρά, να επισημαίνουμε στον κ. Γκάουκ, ότι η ''συγνώμη'',όσο σημαντική και θαρραλέα να είναι μετά από 70 χρόνια σιωπής και απαξίας, πρέπει είναι ''το πρώτο βήμα'' για την συνολική ικανοποίηση των γερμανικών οφειλών. Και είμαι σίγουρος ότι τα <<Γιατί>>> και <<Έως πότε>>που κατέγραφε η απόφαση που δώσαμε στον κ. Γκάουκ τα είχε διατυπώσει και ο ίδιος στις συνομιλίες τους:</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<<Κι όμως, 70 χρόνια μετά τη λήξη της Κατοχής και 24 χρόνια μετά την επανένωση της Γερμανίας, η χώρα μας δεν έχει λάβει από τη Γερμανία καμία επανόρθωση, καμία αποζημίωση! Όταν μάλιστα όλες οι χώρες που κατέκτησε η Γερμανία έχουν λάβει τις επιδικασθείσες επανορθώσεις. Όλες, εκτός της Ελλάδας! Γιατί; </div>
<div>
Επίσης: το κατοχικό αναγκαστικό δάνειο δεν έχει αποδοθεί στη χώρα μας, ενώ αντίθετα η Γερμανία ξεπλήρωσε τα αντίστοιχα αναγκαστικά δάνεια, που έλαβε από την Πολωνία και τη Γιουγκοσλαβία.Γιατί; </div>
<div>
Τέλος, οι αρχαιολογικοί θησαυροί και τα έργα τέχνης αμύθητης αξίας, που εκλάπησαν από την Ελλάδα δεν έχουν ακόμη επιστραφεί. Γιατί;>>.</div>
<div>
Πού οφείλεται άραγε αυτή η επιλεκτικά δυσμενής στάση εις βάρος μας;Επί 70 χρόνια τα αμείλικτα αυτά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. Μερικές μόνο δειλές εκφράσεις λύπης αρθρώνονται. Έως πότε;>></div>
<div>
''Έως πότε'', λοιπόν; </div>
<div>
Η διατυπωθείσα ''συγνώμη'' θα αλλάξει τα πράγματα; Θα αλλάξει την θέση της Γερμανικής κυβέρνησης; Επισήμως η γερμανική απάντηση είναι, δυστυχώς, όχι. Σε επίπεδο ηθικής είναι σίγουρα ένα βήμα. Μια αφετηρία.Ένας όμως προσεκτικός παρατηρητής των συμβολικών κινήσεων , των ομιλιών αλλά και μερικών δημοσιευμάτων γερμανικών ΜΜΕ,ίσως να κατέγραφε και κάποιες ρωγμές στη πολιτική... Η <a class="zem_slink" href="http://www.sueddeutsche.de/" rel="homepage" target="_blank" title="Süddeutsche Zeitung">Sueddeutsche Zeitung</a> π.χ. αναφερόμενη στη στάση του κ. Γιοάχιμ Γκάουκ σημειώνει: <<Η τρίτη ημέρα της επίσκεψης στην Ελλάδα ήταν και η πιο δύσκολη, μιας επίσκεψης η οποία ούτως ή άλλως είναι περίπλοκη(...) Στην εξέλιξη της επίσκεψης, ο κ. Γκάουκ καταφέρνει όλο και δυσκολότερα να κρύψει πόσο άβολα αισθάνεται στον ρόλο του: η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί το ζήτημα λήξαν και ο κ. Γκάουκ δεν επιτρέπεται υποστηρίξει άλλη γραμμή. Κάποια πράγματα στη στάση του αφήνουν να εννοηθεί ότι στο θέμα "επανορθώσεις για τους Έλληνες" θέλει τουλάχιστον να προκαλέσει κάποιες σκέψεις στη Γερμανία».</div>
<div>
Αν αυτή η εκτίμηση έχει βάση, εύλογα κάποιος θα μπορούσε να αναρωτηθεί ''έως πότε'' θα περιμένουν οι Ελληνες οι ''σκέψεις'' αυτές να γίνουν πράξη;</div>
<div>
Η απάντηση είναι απλή: Όσο χρειάζεται!</div>
<div>
Μπορεί η κοπέλα από τους Λιγκιάδες να βούρκωσε και να έπνιξε πολλές φορές με δυσκολία τον λυγμό της διαβάζοντας τα ονόματα των 82 εκτελεσθέντων άμαχων συγχωριανών της ενώπιον του Γερμανού Προέδρου, αλλά - είναι σίγουρο - θα είναι πάντα εκεί! Και πάντα θα είναι εκεί, η ίδια οι συνομήλικοί της, έτοιμοι να απαιτούν <<Δικαιοσύνη!>>. </div>
<div>
Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Ο αγώνας των οικογενειών των θυμάτων από τα χωριά των Ολοκαυτωμάτων, ο αγώνας ολόκληρου του ελληνικού λαού για <<Δικαιοσύνη και Αποζημίωση>> για <<τις ληστείες, τις τρομοκρατικές πράξεις και τις δολοφονίες>> που όπως είπε ο ίδιος ο κ. Γκάουκ έκαναν οι Γερμανοί στην Ελλάδα, έχει δρόμο μπροστά.</div>
<div>
Συνεχίζεται και κλιμακώνεται.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
* Από τον δημοσιογράφο κ. Λουκά Δημάκα, που συμμετείχε στην αντιπροσωπεία μελών του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Γερμανικών Οφειλών, Ενώσεων Θυμάτων Κατοχής και πολιτών Μαρτυρικών Πόλεων που επέδωσε στον Γερμανό Πρόεδρο κ. Γκάουκ στους Λιγκιάδες Ιωαννίνων το ψήφισμα του Εθνικού Συμβουλίου,ζητήσαμε να γράψει τις εντυπώσεις του.</div>
<div class="zemanta-pixie" style="height: 15px; margin-top: 10px;">
<a class="zemanta-pixie-a" href="http://www.zemanta.com/?px" title="Enhanced by Zemanta"><img alt="Enhanced by Zemanta" class="zemanta-pixie-img" src="http://img.zemanta.com/zemified_e.png?x-id=530acc5d-aca9-444c-9c1b-134571a09907" style="border: none; float: right;" /></a></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-32191567183099369492014-03-01T01:34:00.003+02:002014-03-01T01:35:29.691+02:00 Επενδύστε στην Αθήνα / Γράφει ο Γρ. Λέων <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-jpn1_Qzf0kU/UxEc6xL6zQI/AAAAAAAIEq8/BSI-4A7XD8k/s1600/1+(2).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-jpn1_Qzf0kU/UxEc6xL6zQI/AAAAAAAIEq8/BSI-4A7XD8k/s1600/1+(2).jpg" height="239" width="320" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
<i>Η ιδέα δεν είναι καινούργια. Δεν είναι καν πρωτότυπη. Στην πρωτεύουσα της Ελλάδας, στο μεγαλύτερο δήμο της χώρας μας, όπου όλοι θέλουν να φέρουν επενδύσεις και που όλοι κάπως ονειρεύονται ξένα κεφάλαια να συρρέουν, δεν υπάρχει ένα σημείο υποδοχής των επενδυτών. Ένα σημείο όπου όχι μόνο κανείς θα μπορεί να λαμβάνει πληροφορίες, αλλά θα μπορεί να εξυπηρετείται ουσιαστικά, να βρίσκει υποστήριξη και επαφή στην προσπάθειά του να επενδύσει στην Αθήνα.</i></h3>
<b><br /></b>
<b>Όσοι έχουν δοκιμάσει επιχειρηματικά την τύχη τους σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες θα ξέρουν ότι ανάλογα κέντρα υποδοχής, όπως το invest in Brussels λειτουργούν με εξαιρετική επιτυχία, προσφέροντας σε κάθε ενδιαφερόμενο μία σειρά υπηρεσιών: κωδικοποίηση νομοθεσίας, πληροφορίες για την ενοικίαση χώρων, υποστήριξη στις αδειοδοτήσεις, πληροφορίες για το επιχειρηματικό περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής, μέχρι και προσωρινή (δοκιμαστική) έδρα -μικρό γραφείο σε όσους θα ήθελαν για λίγους μήνες να “δοκιμάσουν” το επιχειρηματικό περιβάλλον της Αθήνας.</b><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Ένα τέτοιο κέντρο -ειδικά για την Αθήνα- θα έπρεπε να διαθέτει και “ειδικό γραφειοκρατίας” καθώς παρά τις ως τώρα προσπάθειες η ελληνική γραφειοκρατία παραμένει μυστήριο άλυτο για όποιον δε μιλά τη γλώσσα μας και δεν ζει τουλάχιστον 10 χρόνια στην Ελλάδα. Ένας τέτοιος “ειδικός” θα αναλάμβανε να βοηθήσει στις συναλλαγές όποιον ξένο επιχειρηματία επέλεγε την Αθήνα ως έδρα της επιχείρησής του ακόμα και σε υπηρεσίες πέρα του δήμου, ώστε να αποφύγει την απογοήτευση των καθυστερήσεων και των γκισέ που συχνά έχουν οδηγήσει σημαντικές επενδύσεις σε αδιέξοδο.<br />
<br />
Ο δήμος θα μπορούσε για το γραφείο αυτό να αξιοποιήσει την μεγάλη τεχνογνωσία των ΚΕΠ αλλά και των europe direct αλλά και τις συνέργειες που ήδη υπάρχουν και μπορούν να αναπτυχθούν με το ΕΒΕΑ, τα επιμελητήρια, τα κέντρα BIC κ.α. ώστε να συμπληρώσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες του. Επιπλέον θα μπορούσε να συνεργαστεί με το Υπουργείο Εξωτερικών ώστε να συμμετέχει σε διπλωματικές αποστολές προσέλκυσης επενδυτών παρουσιάζοντας την άλλη Αθήνα, αυτή των ευκαιριών, της καινοτομίας και της παραγωγικότητας.<br />
<br />
Το κέντρο αυτό θα λειτουργούσε και ως σύνδεσμος των επενδυτών -επιχειρηματιών από το εξωτερικό με τις επιχειρήσεις (με έμφαση στις start ups) που δραστηριοποιούνται στην Αθήνα. Έτσι πέρα από την εξωστρέφεια θα ενισχύονταν ουσιαστικά και η τοπική οικονομία με συνεργασίες που πλέον θα απέδιδαν καρπούς στην ίδια την πόλη.<br />
<br />
Φυσικά ένα τέτοιο γραφείο θα αποκτούσε και την ανάλογη δικτύωση ευρωπαϊκά αλλά και παγκόσμια, εντασσόμενο σε ανάλογα δίκτυα και συμμετέχοντας σε ευρωπαϊκά προγράμματα. Επίσης, για την υλοποίηση των στόχων του θα μπορούσε να αξιοποιήσει τεχνολογίες αιχμής, εφαρμογές για κινητά και κοινωνικά δίκτυα. Απώτερος στόχος η προσέλκυση όσο το δυνατόν περισσότερων επιχειρηματιών σε μια πόλη που θα είναι σύντομα σε θέση να προσφέρει σπουδαίες επιχειρηματικές ευκαιρίες: Στην Αθήνα μας!<br />
<br />
<b>Γρηγόρης Λέων,</b> Ιατροδικαστής-Σύμβουλος 7ης Δ.Κ. Δήμου Αθηναίων<br />
<br />
http://grigorisleon.wordpress.com/</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-64802435008139426002014-02-26T03:26:00.000+02:002014-02-26T03:26:53.477+02:00Κερδίζουν… έδαφος τα κλασικά προϊόντα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-jdCjI498ylI/Uw1C0i8uyQI/AAAAAAAIDjI/yxLsjfoJAP4/s1600/1.gif" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-jdCjI498ylI/Uw1C0i8uyQI/AAAAAAAIDjI/yxLsjfoJAP4/s1600/1.gif" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
Άρθρο του<i><u> Κώστα Ιακώβου</u></i></h3>
<b>Προέδρου της Ένωσης Καπνοπωλών, Ψιλικών & Περιπτέρων Μακεδονίας,Μέλος Δ.Σ. ΕΕΘ</b><br />
<br />
<h3 style="text-align: left;">
<i>Στροφή στα προϊόντα που γνωρίζουν καλά κάνουν πλέον όλο και περισσότεροι καταναλωτές καθώς η οικονομική κρίση δεν τους επιτρέπει τις… δοκιμές.</i></h3>
<br />
<b>Ζούμε πλέον σε μία περίοδο κρίσης που ο οικογενειακός προϋπολογισμός γίνεται για εκατομμύρια νοικοκυριά, βαρύς και ασήκωτος.</b><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Το βλέπουμε καθημερινά. Τα ΄΄θέλω΄΄ τα έχουμε αντικαταστήσει από τα ΄΄απαραίτητα΄΄ και από ότι φαίνεται πλέον το καθημερινό καλάθι της νοικοκυράς… περνάει… γερή κρίση. Θα σκεφτούμε πολύ προσεκτικά τι θα αγοράσουμε, αφού θα έχει προηγηθεί και μία έρευνα αγοράς προκειμένου να μην βγούμε χαμένοι σε ποιότητα και χρήμα.<br />
Ακόμη και στα ψιλικατζίδικα και τα περίπτερά μας κάθε μέρα ζούμε το παζάρι για καλύτερη τιμή σε προϊόντα μικρής σχετικά αξίας. Νομίζω όμως ότι αυτό μπορεί να μας βγει σε καλό. Αυτή η μάχη των καταναλωτών να ψάξουν, να δούνε, να συγκρίνουν για να μην πάρουν κάτι που θα το μετανιώσουν μπορεί τελικά εμάς τους μικροεπαγγελματίες να μας ωφελήσει. Το τελευταίο διάστημα αυτό που διαπιστώνω είναι ότι όλο και περισσότεροι καταναλωτές έχουν την τάση να αγοράζουν προϊόντα που γνωρίζουν καλά. Που γνωρίζουν την γεύση τους και γνωρίζουν ότι δεν θα πέσουν έξω αν δώσουν τα χρήματά τους. Είναι απλά πιο υποψιασμένοι και για αυτό η στροφή τους στα πιο σίγουρα και κλασικά προϊόντα είναι πλέον δεδομένη.<br />
Μήπως τελικά εκεί ΄΄παίζεται΄΄ το παιχνίδι της αγοράς;<br />
Μήπως πρέπει να προσέξουμε τα προϊόντα που παραμένουν πιστοί οι καταναλωτές και να τα προωθήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο;<br />
Μπείτε στο μυαλό των πελατών και δείτε τι ακριβώς θέλουν και πότε το χρειάζονται για να είστε απόλυτα προετοιμασμένοι. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι στην αγορά των ταχυκίνητων προϊόντων η κατάσταση σταθεροποιείται εξαιτίας της μείωσης των τιμών. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι ο καταναλωτής παραμένει πιστός στις γεύσεις και στις επιλογές του. Μπορεί να δοκιμάσει δεκάδες άλλα νέα προϊόντα ωστόσο αυτά τα οποία θα επικρατήσουν στις αγορές του θα είναι τα κλασικά, παραδοσιακά προϊόντα. Και αυτές τις συνήθειες θα τις περάσει σίγουρα και στα παιδιά του.<br />
Όλα δείχνουν ότι το 2014 θα είναι η χρονιά των ακόμη πιο προσεκτικών αγορών. Ο αγώνας για επιβίωση είναι σκληρός για τους καταναλωτές και κατά συνέπεια και για εμάς τους επαγγελματίες.<br />
Θέλει πίστη και δύναμη. Διαβάστε τα μηνύματα των πελατών σας και στηριχθείτε σε αυτούς. Οργάνωση, καλή ποιότητα προϊόντων και ένα ζεστό χαμόγελο είναι αυτό που μπορεί να κερδίσει.<br />
Είναι δεδομένο πάντως ότι κερδισμένοι από τη ύφεση θα βγουν μόνο οι προνοητικοί, όσοι σεβάστηκαν κατά την κρίση τον καταναλωτή και προσέφεραν χαμηλές τιμές.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-78408292303681106452014-02-22T20:08:00.000+02:002014-02-22T20:08:33.169+02:00Ανακτώντας πολιτισμό - Του Γ. Τσούκαλη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-BiQiHB4In5I/Uwjnf5pVLDI/AAAAAAAIB5M/kv3II6Y_i18/s1600/1+(2).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-BiQiHB4In5I/Uwjnf5pVLDI/AAAAAAAIB5M/kv3II6Y_i18/s1600/1+(2).jpg" /></a></div>
<h3 class="MsoNormal" style="text-align: left;">
<i><span style="text-transform: none;">«Κλείνοντας ένα χρόνο από την κυκλοφορία του
βιβλίου μου Λαθρέμποροι ιστορίας όπου θυμήθηκα μερικές από τις πιο τρανταχτές
υποθέσεις αρχαιοκαπηλίας στη χώρα μας μπορώ να πω ότι αυτό που μένει χαραγμένο
μέσα μου από τον αγώνα κατά της αρχαιοκαπηλίας, που ξεκίνησα μικρός και θα τον
συνεχίσω για πάντα, είναι η αίσθηση δικαίωσης κάθε φορά που φτάνω στο επιθυμητό
αποτέλεσμα. </span></i></h3>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="text-transform: none;"><b>Είναι καθήκον υποχρέωση και ύψιστη τιμή να περιφρουρούμε τον
πολιτισμό μας. Θησαυροί που είναι κρυμμένοι στο υπέδαφος κειμήλια που έχουν
συνδυαστεί με την εξέλιξη του έθνους μας κομμάτια που αποτελούν κινητά μέρη της
παράδοσης μας όλα αυτά τα μέρη του συνόλου που περιγράφεται με μια μόνο λέξη
πολιτισμός μας ανεβάζουν ως λαό. Μας διαφοροποιούν ως έθνος.</b> </span></div>
<a name='more'></a><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="text-transform: none;">Μας εξυψώνουν σαν
οντότητες. Περιφρουρούμε λοιπόν με κάθε τρόπο τον πολιτισμό μας και ανακτώντας
τον γινόμαστε πιο πλήρεις στην κοινωνία των εθνών όπου έτσι κι αλλιώς η θέση
μας ήταν είναι και πρέπει να μείνει πρωταγωνιστική. Υπέρ της επιστροφής των
Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα τάχθηκε πρίν από μερικές ημέρες ο δημοφιλής
ηθοποιός Τζόρτζ Κλούνεϊ κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου για την τελευταία
του ταινία, «Μνημείων άνδρες»... «Νομίζω έχετε πολύ καλά επιχειρήματα για να
στηρίξετε την υπόθεση της επιστροφής στην Ελλάδα των μνημείων που σας ανήκουν»
δήλωσε o Αμερικανός ηθοποιός. «Ίσως να μην ήταν κακό αν επιστρέφονταν ... είναι
πολύ καλή ιδέα... Θα ήταν πολύ δίκαιο και ωραίο και θεωρώ ότι είναι σωστό να
γίνει» συμπλήρωσε στην απάντησή του. Το να ανακτά κάποιος τον πολιτισμό του
θεωρώ ότι είναι έργο υψίστης σημασίας. Ξεπερνά τη ζωή σου τους στόχους την
καριέρα σου τα πάντα. Το κίνητρο στην περίπτωση αυτή είναι μεγάλο. Βρίσκοντας
αρχαία από κάθε πολιτιστική περίοδο έχεις ποικίλα οφέλη. Πάνω από όλα και πέρα
από οποιεσδήποτε<span> </span>συνήθεις υποθέσεις που
μπορεί να απασχολήσουν έναν ιδιωτικό ερευνητή εντοπίζοντας και διασώζοντας
κομμάτια από τον πολιτισμό ανεβαίνεις σαν άνθρωπος. Αναπτερώνεται το ηθικό σου.
Νιώθεις περηφάνια. Ο εντοπισμός και η επαναφορά αρχαιοτήτων και η επιστροφή
τους στον φυσικό τους χώρο σε συνδυασμό με την υπέροχη αίσθηση της συμμετοχής
σε έρευνες αλλά και η προσφορά έργου εθνικής σημασίας και υπέρτατης
πολιτιστικής αξίας σου δίνουν σαφέστατα άλλη ώθηση. Ανακτώντας πολιτισμό
βρίσκεις νόημα στην ύπαρξη σου. Κατακτάς μεμιάς τη δικαίωση ακόμη κι αν
χρειαστεί να πολεμήσεις πάρα πολύ. Με διάφορα μέσα και με ποικίλους τρόπους. Δεν
αναλώνεσαι σε ιδιωτικές υποθέσεις που μπορεί και να χαθούν μέσα στην
καθημερινότητα. Ξαναδίνεις στον κόσμο και στη χώρα αντικείμενα ιστορίας και
πολιτισμού που ανήκουν στο σύνολο και που οφείλουν όλοι να γνωρίζουν ότι δεν
είναι διαπραγματεύσιμα ούτε φυσικά εμπορεύσιμα γιατί αποτελούν αναπόσπαστο
τμήμα της ιστορίας μας δηλαδή της ίδιας μας της ύπαρξης».</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
Γιώργος Τσούκαλης<br />
Συγγραφέας - Ερευνητής </div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-17258292362007963372014-02-19T23:38:00.001+02:002014-02-19T23:38:33.562+02:00 Γιατί οι αγρότες βγαίνουν στους δρόμους (*)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-pUJITvCBLHs/Uh-5LfHaGOI/AAAAAAAGUlU/e9Ni4sngCwQ/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-pUJITvCBLHs/Uh-5LfHaGOI/AAAAAAAGUlU/e9Ni4sngCwQ/s1600/1.jpg" height="170" width="320" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
<i>Εδραίωση ενός νέου παραγωγικού και διατροφικού μοντέλου και κατάργηση του Μνημονίου απαιτούνται για την αντιμετώπιση των προβλημάτων</i></h3>
<br />
Του <b>ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ</b> βουλευτή Ευβοίας ΣΥΡΙΖΑ<br />
<br />
<b>Για ακόμη μία φορά οι αγρότες βγαίνουν στους δρόμους κάτω από το βάρος άλυτων προβλημάτων, για ακόμη μία φορά επιλέγουν την ίδια εποχή. Αλήθεια, γιατί τώρα; Γιατί αυτή τη χρονική περίοδο αποτιμάται το ετήσιο εισόδημά τους, μια και ολοκληρώνεται η καταβολή των ενισχύσεων της περασμένης χρονιάς.<a name='more'></a></b><br /><br />Και αυτό που βιώνουν εδώ και χρόνια είναι μια συνεχής μείωση που, όπως εκτιμάται από τη Eurostat, έπεσε σωρευτικά στο διάστημα της εξαετίας 2006-2011 κατά 22,6 %, ενώ στο ίδιο διάστημα στην Ε.Ε. των «27» το αγροτικό εισόδημα αυξήθηκε κατά 19%. Για το 2012 η απώλεια διαμορφώθηκε στο 8,9%, ενώ για το 2013 μετά την ψήφιση του Μνημονίου 3 και του νέου φορολογικού νόμου η πτώση ξεπέρασε το 15%.<br /><br />Συνολικά την τελευταία οχταετία η μείωση ξεπέρασε το 46%, φτάνοντας το σημερινό εισόδημα του Ελληνα αγρότη να αντιπροσωπεύει το 40% του μέσου εισοδήματος των υπολοίπων εργαζομένων.<br /><br />Γιατί διαπιστώνουν ότι η τρέχουσα χρονιά θα είναι δυσκολότερη, όχι μόνο με βάση τη μέχρι τώρα πορεία της αγροτικής δραστηριότητας, αλλά και γιατί βρίσκονται μπροστά σε πρόσθετες δυσκολίες.<br /><br />Η κατάσταση για το 2014 θα είναι χειρότερη, αφού και τα κονδύλια που προβλέπονται για τον αγροτικό χώρο από τον κρατικό προϋπολογισμό κι από τις ενισχύσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα είναι δραματικά μειωμένα, αλλά και η φορολογική επιδρομή πρωτοφανής.<br /><br />Από το 2014 αλλάζει και ο τρόπος με τον οποίο θα φορολογούνται, αφού καλούνται πλέον να τηρούν βιβλία εσόδων-εξόδων, ενώ ως βάση για τον υπολογισμό του φόρου θα αποτελούν τα τιμολόγια αλλά και οι κοινοτικές αποζημιώσεις και ενισχύσεις.<br /><br />Ταυτόχρονα ο φόρος τους θα υπολογίζεται από το πρώτο ευρώ με συντελεστή 13%. Επίσης, όπως ισχύει για επιχειρήσεις και επιτηδευματίες, θα κληθούν να προκαταβάλουν και φόρο 27,5% για το επόμενο έτος αλλά και ανάλογο τέλος επιτηδεύματος.<br /><br />Στα παραπάνω να προσθέσουμε και την εισαγωγή στον Ενιαίο Φόρο Ακινήτων και των ακινήτων που χρησιμοποιούνται ως εργαλεία άσκησης της αγροτικής δραστηριότητας.<br /><br />Γιατί βλέπουν τη δραστηριότητά τους αυτή να μην έχει συνέχεια και να οδηγείται σε εξαφάνιση. Είναι χαρακτηριστική η πορεία την τελευταία δεκαετία του ακαθάριστου γεωργικού προϊόντος που από 13% του ΑΕΠ έχει πέσει κάτω από το 3% και της απασχόλησης, από 16% στο 6%. Και το χειρότερο όλων είναι ότι ο αγροτικός κόσμος ολοένα και γερνάει, αφού το 55% είναι πάνω από 55 ετών και μόνο το 7% είναι κάτω των 35.<br /><br />Είναι διαχρονική η αντίληψη ότι οι δυνατότητες απασχόλησης που προσφέρει ο χώρος στους νέους αγρότες είναι αποθαρρυντικές, παρά το γεγονός ότι ο πρωτογενής τομέας είναι ο μόνος που δεν μπορεί να πάψει να έχει τις προοπτικές.<br /><br />Γιατί είναι η μόνη τάξη εργαζομένων που μπορούν να απασχολούνται περισσότερα μέλη της οικογένειας και το εισόδημά τους δεν εξατομικεύεται, αλλά υπολογίζεται και φορολογείται ως οικογενειακό. Μόνον αυτοί που έχουν ζήσει από κοντά την καθημερινότητα του αγροτικού χώρου μπορούν να καταλάβουν τις συνθήκες και τις δυσκολίες που βιώνει όλη η οικογένεια.<br /><br />Ειδικά για το πρόβλημα της τήρησης βιβλίων εσόδων-εξόδων, που αποτελεί την αιχμή του δόρατος των φετινών αγροτικών κινητοποιήσεων, θα μπορούσε η κυβέρνηση να αναστείλει την εφαρμογή της απόφασης τουλάχιστον για ένα χρόνο, ώστε να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση για πολλά ζητήματα, όπως για παράδειγμα για το πόσα μέλη της οικογένειας εργάζονται, τις συνολικές δαπάνες παραγωγής, τις αποσβέσεις κ.λπ. Πολιτεία και αγρότες μπορούν να καταλήξουν σε μια συμφωνία που θα προσεγγίζει τη φορολόγηση του αγροτικού χώρου κατά τρόπο κοινωνικά δίκαιο και λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόκειται για τον πιο αδύναμο αλλά και ελπιδοφόρο παραγωγικό ιστό της χώρας μας.<br /><br />Οι αγροτικές κινητοποιήσεις αναδεικνύουν για ακόμη μία φορά και τα διαρθρωτικά προβλήματα του χώρου, που σε συνδυασμό με τη δημοσιονομική κρίση καθιστούν κρίσιμη ακόμη και την επιβίωσή του.<br /><br />Η αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων απαιτεί την κατάργηση των Μνημονίων και την εδραίωση ενός νέου παραγωγικού και διατροφικού μοντέλου. Αντ' αυτού η κυβέρνηση καταφεύγει σε επικοινωνιακά τεχνάσματα που επενδύουν την επίλυση των προβλημάτων στον κοινωνικό αυτοματισμό.<br />
(*) Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία 19/2/2014</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-85384978841217232712014-02-19T21:20:00.000+02:002014-02-19T21:20:19.673+02:00 Neue Zürcher Zeitung: Λαϊκιστές πολιτικοί και δημοσιογράφοι, έπεισαν τους Έλληνες ότι για όλα φταίει το μνημόνιο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-3XVaFmpMOfo/UwUD5m-dQqI/AAAAAAAIArI/ZO7m2m43Ut4/s1600/1+(2).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-3XVaFmpMOfo/UwUD5m-dQqI/AAAAAAAIArI/ZO7m2m43Ut4/s1600/1+(2).jpg" height="290" width="640" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
Στο ζοφερό και παθογόνο κλίμα που έχει εδραιωθεί στην Ελλάδα, έπειτα από τρία χρόνια περικοπών και λιτότητας, αναφέρεται δημοσίευμα της ελβετικής εφημερίδας Neue Zürcher Zeitung.</h3>
<br />
<b>Με τίτλο «Ζοφερό κλίμα στην Ελλάδα», το δημοσίευμα επισημαίνει ότι το κλίμα στη χώρα παραμένει αρνητικό, παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για «πρωτογενές πλεόνασμα» και αμυδρή οικονομική ανάπτυξη:</b><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
«Ο ελληνικός λαός παραμένει αρνητικά διακείμενος απέναντι στο μνημόνιο, καθώς τα τελευταία τρία χρόνια λαϊκίζοντες πολιτικοί και δημοσιογράφοι κατάφεραν να πείσουν τους Έλληνες ότι η μήτρα του κακού και η αιτία της διαρκούς ύφεσης και της εξαθλίωσης της χώρας είναι αποκλειστικά και μόνο το πρόγραμμα διάσωσης. Εξίσου επιφυλακτικοί όμως εμφανίζονται οι Έλληνες και απέναντι σε κάθε διαφαινόμενο σημάδι επιτυχίας. Ακόμη και το ότι μετά από 15 χρόνια η Ελλάδα κατάφερε να επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα είναι κάτι που αφήνει τους Έλληνες παγερά αδιάφορους».<br />
<br />
Αναφερόμενο σε κάποιες μικρές ενδείξεις που δείχνουν την πιθανότητα να έχει αρχίσει η Ελλάδα να ξεφεύγει από τον πάτο (αύξηση των πωλήσεων αυτοκινήτων, των αδειών οικοδόμησης και του τζίρου στο πεδίο της λιανικής πώλησης), το δημοσίευμα, καταλήγει ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει λόγος για ελληνικό «success story», καθώς η χώρα δεν κατάφερε να βρει ένα στέρεο αναπτυξιακό μοντέλο.<br />
<br />
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-46281677839137648862014-02-09T18:32:00.001+02:002014-02-09T18:32:02.881+02:00 Ως το 2070 όμηροι του Μνημονίου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-pdOscq0RhwA/UvetdgXqKuI/AAAAAAAH7jo/0CzmsGWkZfY/s1600/1+(2).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-pdOscq0RhwA/UvetdgXqKuI/AAAAAAAH7jo/0CzmsGWkZfY/s1600/1+(2).jpg" height="291" width="400" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
<i>Άνθρακες ο θησαυρός από την επιμήκυνση του χρέους</i></h3>
<br />
Του <b>Κ. ΚΑΛΛΩΝΙΑΤΗ/ enet.gr</b><br />
<br />
<h3 style="text-align: left;">
<i>Η επιμήκυνση στα 50 χρόνια της διάρκειας του χρέους δεν αφορά το σύνολο των δανείων που έλαβε η χώρα από το Μηχανισμό Στήριξης (Ε.Ε., ΕΚΤ, ΔΝΤ), αλλά μόνον τα 198 δισ. που έλαβε από την Ε.Ε. (GLF, EFSF), όπως ακριβώς έγινε και με την προηγούμενη επιμήκυνση στα 30 χρόνια</i></h3>
<br />
<b>Ο εθισμός στην υπερβολή δύσκολα ξεπερνιέται. Ιδίως όταν προέρχεται από το κυβερνητικό στρατόπεδο, του οποίου η πολιτική επιβίωση κρίνεται στις προσεχείς διπλές εκλογές. Ετσι, δεν είναι καθόλου τυχαίο που η ημιεπίσημη εγχώρια προπαγάνδα ήδη πανηγυρίζει για προσδοκώμενα οφέλη 4 δισ. ευρώ ετησίως ώς το 2022-23 από τη νέα συμφωνία: δάνειο 13-15 δισ. ευρώ χωρίς μέτρα λιτότητας, αλλά μόνον με μεταρρυθμίσεις, επιμήκυνση στα 50 χρόνια της διάρκειας χρέους ύψους 200 δισ. με ετήσιο όφελος 3,5 δισ. περίπου, μείωση επιτοκίου κατά 50 μονάδες βάσης στο πρώτο πακέτο στήριξης από την Ε.Ε. με ετήσιο όφελος 330 εκατ. ετησίως, ευνοϊκοί όροι για συγχρηματοδοτούμενα έργα στη χώρα με όφελος 110 εκατ. ετησίως.</b><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Πρόκειται για μεγάλη αλλά και πολύ... «αποδοτική» πλάνη, αν κρίνουμε π.χ. από την άνοδο 6% του Χ.Α. και την πτώση 7% των αποδόσεων των 10ετών ομολόγων την τελευταία εβδομάδα. Δύο είναι οι βασικοί λόγοι της πλάνης.<br />
<br />
Πρώτον, η επιμήκυνση στα 50 χρόνια της διάρκειας του χρέους δεν αφορά το σύνολο των δανείων που έλαβε η χώρα από το Μηχανισμό Στήριξης (Ε.Ε., ΕΚΤ, ΔΝΤ), αλλά μόνον τα 198 δισ. που έλαβε από την Ε.Ε. (GLF, EFSF), όπως ακριβώς έγινε και με την προηγούμενη επιμήκυνση στα 30 χρόνια. Κι αυτό οφείλεται στην καταστατική δέσμευση των δανείων του ΔΝΤ να μην παρατείνονται πάνω από 3 χρόνια και κατ' εξαίρεση πάνω από 4 χρόνια (στην ελληνική περίπτωση δόθηκε επιμήκυνση 7 ετών). Αυτός είναι ο λόγος που μέχρι το 2023 η Ελλάδα έχει να αποπληρώνει χρεολύσια μόνο για το ΔΝΤ (δάνεια), την ΕΚΤ και τους ιδιώτες επενδυτές (ομόλογα), αφού με την προηγούμενη επιμήκυνση του χρέους μας προς την Ε.Ε. οι αποπληρωμές προς τις χώρες-μέλη και τον EFSF εκκινούν μία δεκαετία από σήμερα και λήγουν στα μέσα της δεκαετίας του 2050. Με τη νέα λοιπόν επιμήκυνση στα 50 χρόνια η όποια ελάφρυνση αφορά αποκλειστικά την ετήσια δαπάνη αποπληρωμής των χρεών προς την Ε.Ε. (δεν συνιστά δηλαδή μείωση χρέους) και θα αρχίσει να γίνεται αισθητή μετά το 2023, ενώ οι πληρωμές θα κρατήσουν ώς τα μέσα της δεκαετίας του 2070!<br />
<br />
Δεύτερον, η μείωση του επιτοκίου κατά 0,5% (ή 50 μονάδες βάσης) αφορά μόνον τα 53 δισ. από τα 73 δισ. του α' πακέτου δανείων που είχε λάβει η χώρα, καθώς τα 20 δισ. είναι χρέη προς το ΔΝΤ με διαφορετικό και ακατέβατο επιτόκιο 3%, ενώ δεν περιλαμβάνει τα δάνεια από το EFSF το οποίο είναι ταμείο που επίσης δανείζεται από τις αγορές και οποιαδήποτε μείωση επιτοκίου προς την Ελλάδα θα του κοστίσει σε υποβάθμιση της πιστοληπτικής του διαβάθμισης. Οταν είχε γίνει η προηγούμενη μείωση επιτοκίου κατά 1% προς την Ελλάδα, το ΔΝΤ είχε εκτιμήσει τη συνολική ελάφρυνση χρέους που θα προέκυπτε λόγω του μέτρου αυτού σε 2% του ΑΕΠ. Συνεπώς, τώρα που η περικοπή επιτοκίου είναι 0,5% η μείωση του χρέους θα είναι 1% του ΑΕΠ ή 1,8 δισ. αθροιστικά ώς το 2022, δηλαδή 200 εκατ. ετησίως περίπου. Κι αυτό όταν η ετήσια καταβολή τόκων και χρεολυσίων είναι αντίστοιχα 6 δισ. και 10 δισ. περίπου.<br />
<br />
Το πόσο διαχειρίσιμες είναι αυτές οι καταβολές τοκοχρεολυσίων ώς το 2023 αποδεικνύει η απόφαση της Ευρωζώνης τον Νοέμβριο 2012 για λήψη πρόσθετων μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους προκειμένου αυτό να περιορισθεί σε 124% του ΑΕΠ το 2022 και τα οποία πρόσθετα μέτρα υπολογίζει το ΔΝΤ αθροιστικά σε 4,1% του ΑΕΠ ώς το 2020 και πολύ παραπάνω αν είναι το χρέος να πέσει αρκετά κάτω από 110% του ΑΕΠ το 2022. Γι' αυτό, εξάλλου, το ΔΝΤ έλεγε πως θα χρειαστούν μεγαλύτερες μειώσεις επιτοκίου στα δάνεια του EFSF ή κούρεμα χρέους στα δάνεια του GLF. Κι όλες αυτές οι εκτιμήσεις βάσει του αισιόδοξου σεναρίου για υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα ώς το 2022, όταν γνωρίζουμε πως τόσο το ΔΝΤ όσο και ο ΟΟΣΑ έχουν με εναλλακτικά και δυσμενή σενάρια εκτιμήσει τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.<br />
<br />
Σε κάθε περίπτωση, αποδεικνύεται πως το νέο σχέδιο επιμήκυνσης-ελάφρυνσης του χρέους που πανηγυρίζουν κυβέρνηση και αγορές είναι στην καλύτερη περίπτωση 4-6 φορές υποδεέστερο αυτού που έχει ανάγκη η Ελλάδα, ακόμη και με την τρέχουσα οικονομική πολιτική.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-70686877792088868772014-02-02T20:29:00.001+02:002014-02-02T20:29:14.057+02:00DW: Διατεθειμένο για εκτεταμένες υποχωρήσεις φέρεται το Βερολίνο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-ltf2LzMTZJU/Uu6OXk28BRI/AAAAAAAH4QA/TWQ7eNOjHuE/s1600/1+(2).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-ltf2LzMTZJU/Uu6OXk28BRI/AAAAAAAH4QA/TWQ7eNOjHuE/s1600/1+(2).jpg" height="400" width="640" /></a></div>
<h3>
<i>Σε «εκτεταμένες παραχωρήσεις» προς την Αθήνα φέρεται διατεθειμένο να προχωρήσει, το προσεχές διάστημα, το Βερολίνο, προκειμένου να μην αναβιώσει η κρίση και να στηριχθούν οι πολιτικές δυνάμεις που τάσσονται υπέρ του ευρώ, σύμφωνα με ρεπορτάζ του περιοδικού <a class="zem_slink" href="http://www.spiegel.de/" rel="homepage nofollow" target="_blank" title="Der Spiegel">Der Spiegel</a>, το οποίο θα κυκλοφορήσει τη Δευτέρα. </i></h3>
<br /> <b>Όπως αναφέρει η <a class="zem_slink" href="http://www.dw.de/" rel="homepage nofollow" target="_blank" title="Deutsche Welle">Deutsche Welle</a> σχετικά με το δημοσίευμα, κατά την άποψη των συντακτών της έκθεσης του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, την οποία επικαλείται το περιοδικό, «οι ελλείψεις στην Ελλάδα είναι τεράστιες: βασικά προβλήματα της Δημόσιας Διοίκησης δεν έχουν ξεπεραστεί, οι φορολογικές αρχές λειτουργούν ‘"αναξιόπιστα", η κατάρτιση Κτηματολογίου παραμένει στάσιμη, οι ιδιωτικοποιήσεις δεν προχωρούν, ενώ η αγορά εργασίας δεν είναι τόσο ευέλικτη, όσο θα έπρεπε». </b><a name='more'></a><br /><br /> Λόγω των ελλείψεων, επισημαίνεται στο ρεπορτάζ, «οι εταίροι απορρίπτουν την πληρωμή δύο δόσεων, ύψους 8,3 δισεκατομμυρίων ευρώ, ποσό που θα πρέπει, όμως, να εκταμιευθεί το αργότερο, ως τον Μάιο, διαφορετικά η Αθήνα δεν θα είναι σε θέση να καλύψει υποχρεώσεις της, ύψους 10 δισεκατομμυρίων ευρώ - εκτός αυτού η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να εξοικονομήσει για φέτος 2 δισεκατομμύρια ευρώ για να καλύψει τους όρους της τρόικας σε ό,τι αφορά τον προϋπολογισμό». <br /><br /> Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, το δημοσίευμα του Spiegel επισημαίνει ότι το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών θα ήθελε να αξιοποιήσει αυτές τις ανάγκες ως «μοχλό πίεσης» προς την Αθήνα, προκειμένου η ελληνική κυβέρνηση να επιταχύνει την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. <br /><br /> «Μπροστά όμως στον κίνδυνο αναβίωσης μιας νέας κρίσης του ευρώ, αλλά και για να στηρίξει τις πολιτικές δυνάμεις που υποστηρίζουν το ενιαίο νόμισμα, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε φαίνεται διατεθειμένος να κάνει εντός των επόμενων εβδομάδων «εκτεταμένες παραχωρήσεις», μεταφέρει η DW, από το Spiegel. <br /><br /> «Στην έκθεση του υπουργείου αναφέρονται τρία σχετικά μέτρα, τα οποία όμως θα μπορούσαν και να συνδυαστούν μεταξύ τους: ένα «περιορισμένο συμπληρωματικό πρόγραμμα, ύψους 10-20 δισεκατομμυρίων ευρώ από τον ΕΜΣ, χωρίς όμως το <a href="http://www.naftemporiki.gr/search?q=%CE%94%CE%9D%CE%A4"> ΔΝΤ, </a> να εκδώσει η Ελλάδα ξανά ομόλογα, τα οποία, εκ των πραγμάτων, θα έχουν μεγαλύτερη απόδοση από εκείνη άλλων ευρωπαϊκών κρατών, και παρά τις διαψεύσεις του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, αναφέρεται ένα ενδεχόμενο νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους, που αυτή τη φορά θα επωμιστούν τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης», αναφέρει η DW. <br /><br /> Στο ίδιο άρθρο του Spiegel επισημαίνεται, σύμφωνα με την DW, ότι το Βερολίνο δεν σκοπεύει να περιοριστεί στην χρηματική βοήθεια προς την Ελλάδα, αλλά «σε ένδειξη καλής θέλησης, η γερμανική κυβέρνηση θέλει να δώσει νέα ώθηση στην υπάρχουσα διμερή συνεργασία με ένα νέο αναπτυξιακό πρόγραμμα». <br /><br /> Σε αυτό το πλαίσιο, επισημαίνεται, όλα τα γερμανικά υπουργεία θα πρέπει να καταθέσουν τις επόμενες εβδομάδες στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών συγκεκριμένα σχέδια εργασίας. Από το υπουργείο Εργασίας είναι γνωστό ότι θα κατατεθούν προτάσεις που θα αφορούν την επαγγελματική εκπαίδευση, ενώ οι προτάσεις του υπουργείου Οικονομικών θα αφορούν την λειτουργία των φορολογικών αρχών. <br /><br /> «Αξίζει να σημειωθεί ότι μόλις ενάμιση μήνα μετά το σχηματισμό της, η νέα γερμανική κυβέρνηση προχωρά σε άμεση υλοποίηση σχετικής δέσμευσης της κυβερνητικής συμφωνίας, όπου αναφέρεται ρητά η στήριξη της Ελλάδας σε διμερές επίπεδο αλλά και η αναβάθμιση της Ελληνογερμανικής Συνέλευσης, ενός θεσμού συνεργασίας των ελληνικών και γερμανικών δήμων», αναφέρει η Deutsche Welle.
<div class="zemanta-pixie" style="height: 15px; margin-top: 10px;">
<a class="zemanta-pixie-a" href="http://www.zemanta.com/?px" title="Enhanced by Zemanta"><img alt="Enhanced by Zemanta" class="zemanta-pixie-img" src="http://img.zemanta.com/zemified_c.png?x-id=b9567f13-1319-4ec2-9caf-90086f0d2421" style="border: none; float: right;" /></a></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-87015894487002380292014-01-21T02:00:00.000+02:002014-01-21T02:03:25.915+02:00 Κάποιες σκέψεις για την μεταμνημονιακή εποχή και τις εναλλακτικές πολιτικές <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-rsrhz8NkiQU/T3GaMZjzamI/AAAAAAABMyA/kXNI5NtqIZ8/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-rsrhz8NkiQU/T3GaMZjzamI/AAAAAAABMyA/kXNI5NtqIZ8/s1600/1.jpg" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
Και μπήκαμε αισίως στο 2014, μια χρονιά σημαντικών σταθμών, με κύριο το πρώτο εξάμηνο μέσα στο οποίο θα διαπραγματευθούμε με τους εταίρους μας, την εποχή μετά την λήξη του μνημονίου. </h3>
<h3 style="text-align: left;">
<u>Του ΚΩΣΤΑ ΧΑΪΝΑ</u></h3>
<br />
<b>Υπάρχουν ακόμη σοβαρά προβλήματα για τη χώρα, αλλά το βασικότερο είναι η εξυπηρέτηση και η αναχρηματοδότηση του χρέους. Κυρίαρχο όμως είναι το πρόβλημα της απασχόλησης και της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, πρόβλημα που συνδέεται με τη μεταρρύθμιση του Κράτους και που θα αναμετρηθούμε κυρίως με τον εαυτό μας τα επόμενα χρόνια. </b><br />
<br />
Στο σημερινό μας σημείωμα θα εξετάσουμε τις εναλλακτικές πολιτικές, που έχουν κατατεθεί σήμερα στην ελληνική κοινωνία για τη μεταμνημονιακή εποχή, από τις πολιτικές δυνάμεις της χώρας.<br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Πριν όμως, ας συνοψίσουμε την κατάσταση των τελευταίων τεσσάρων χρόνων, για να θυμηθούμε κάποια κρίσιμα μεγέθη. Όλοι γνωρίζουμε ότι η χώρα το 2009 είχε δημοσιονομικό έλλειμμα περίπου 25 δις. Ήμασταν ήδη σε φάση ύφεσης, αφού αυτή ήταν παρούσα από το 2008. Η χώρα δανειζόταν για να καλύψει βασικές πρωτογενείς δαπάνες. Παρά τις προειδοποιήσεις των εταίρων μας και της ΕΕ, οι Κυβερνήσεις της χώρας έκαναν πως δεν έβλεπαν τον όλεθρο που ερχόταν. Τέλος του 2009 και αρχές του 2010 η χώρα αδυνατεί να δανειστεί από τις αγορές, γιατί τα επιτόκια είχαν γίνει πλέον απαγορευτικά. Και το Μάιο του 2010 η τότε Κυβέρνηση απευθύνεται για βοήθεια στους εταίρους μας, οι οποίοι ανταποκρίνονται –στην αρχή αποσπασματικά, στην συνέχεια πιο οργανωμένα και αποτελεσματικά- με ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης της χώρας συνολικού ύψους 240 δις. ευρώ, το μεγαλύτερο πρόγραμμα που έχει εφαρμοστεί στην παγκόσμια ιστορία, με επιτόκια που στο τέλος κυμάνθηκαν περίπου στο 2%, με “κούρεμα“ 100 δις. ευρώ του ιδιωτικού χρέους(PSI), με επιμήκυνση του μέσου χρόνου λήξης των χρεολυσίων των ομολόγων από 6 στα 15 έτη, με επιστροφή των τόκων που κερδίζουν η ΕΚΤ και οι κεντρικές Τράπεζες των χωρών που μας δάνεισαν κ.λ.π. Και σύμφωνα με τις τελευταίες αποφάσεις, ανάλογα με τις επιδόσεις της χώρας στους στόχους της, θα υπάρξει περαιτέρω αναδιάρθρωση του χρέους, ώστε να γίνει βιώσιμο. Υπήρξαν οριζόντιες περικοπές και πολλές αδικίες, γιατί κυρίως οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας δεν μπόρεσαν να συνεννοηθούν στα ελάχιστα. Η χώρα όμως απέφυγε το γκρεμό της ανοικτής χρεοκοπίας, γιατί στην ουσία χρεοκοπήσαμε και το μνημόνια και η τρόικα μάλλον ήταν μονόδρομος, αφού δεν υπήρχαν εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης της χώρας. Επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, μάλλον θα ήταν καταστροφή, με παρενέργειες όχι μόνο οικονομικές. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Άλλο θέμα αν δεν αρέσει σε κάποιους και θέλουν να την αλλοιώνουν για μικροκομματικές σκοπιμότητες. <br />
<br />
Στα τέσσερα αυτά κρίσιμα χρόνια κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η χώρα έκανε κάποια βήματα. Μείωσε δραστικά τις δαπάνες του Κράτους, αύξησε τα φορολογικά του έσοδα, έχει πλέον πρωτογενές πλεόνασμα. Κάποιοι ίσως πλήρωσαν περισσότερα από κάποιους άλλους. Μπορεί να έχει ο καθένας μας τις ενστάσεις του και τις διαφωνίες του σε επιμέρους μέτρα και αποφάσεις, όπως για παράδειγμα στις μεγάλες καθυστερήσεις των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και της αναπτυξιακής διαδικασίας. Τα περισσότερα όμως οφείλονται στην αδράνεια και στις αντιστάσεις του πελατειακού και ιδιαίτερα του κρατικοδίαιτου συστήματος που καταρρέει, αλλά συνεχίζει να υπάρχει και να ελπίζει έστω κάποια επαναφορά στη πρότερη κατάσταση, οφείλεται στις υπαναχωρήσεις και στις καθυστερήσεις και αρκετές φορές στις λανθασμένες πολιτικές και στα ελλείμματα των Κυβερνήσεων της περιόδου 2009-2014, ιδιαίτερα στη μεταρρύθμιση του Κράτους. Όμως δεν μας φταίει καμιά τρόικα και καμιά ΕΕ για τις δικές μας καθυστερήσεις και τα δικά μας λάθη. Είναι καθαρά δική μας ευθύνη η μεταρρύθμιση του Κράτους, η αξιοκρατία, η αξιολόγηση, η λειτουργία των θεσμών. Κανένας δεν εμπόδισε να λειτουργήσει η δικαιοσύνη όπως λειτουργεί τους τελευταίους μήνες. Αντίθετα, μάλλον οι παραινέσεις των ευρωπαίων εταίρων μας, και ο καταλογισμός ευθυνών στις κάθε είδους ελίτ της χώρας, βοήθησε τη δικαιοσύνη να κατανοήσει το ρόλο της, που ελπίζουμε να πάει ως το τέλος, σε όλες τις υποθέσεις της ανομίας, των μιζών και του μαύρου χρήματος που εκκρεμούν. <br />
<br />
Όμως το χρέος της χώρας παραμένει ακόμη υψηλό, γιατί αυτά τα τέσσερα χρόνια με τα δάνεια που πήραμε πληρώσαμε τους τόκους και αναχρηματοδοτήσαμε τα ομόλογα που έληξαν. Απλά το μεγάλο μέρος των δανείων μας σήμερα είναι προς τις χώρες της ευρωζώνης και το ΔΝΤ και ένα μικρό προς τον ιδιωτικό τομέα. Ασφαλώς, οι χώρες που μας έχουν δανείσει θέλουν να πάρουν τα χρήματά τους πίσω. Αυτό όμως δεν πρέπει να φροντίζει κάθε υπεύθυνη Κυβέρνηση, οποιασδήποτε χώρας ; Να διεκδικεί τα χρήματα των φορολογουμένων της χώρας της, που έχει δανείσει σε κάποια άλλη χώρα. Οι τελικοί δανειστές μας είναι οι φορολογούμενοι πολίτες αυτών των χωρών και κάθε υπεύθυνη Κυβέρνηση πρέπει να φροντίζει να επιστρέφονται τα δανειζόμενα χρήματα. Επίσης όσο αφορά το “κούρεμα” δεν είναι και πολύ έντιμο να θέλουμε να “ρίξουμε” τους εταίρους μας, ζητώντας συνεχώς “κουρέματα“ των δανείων που εμείς τους ζητήσαμε να μας δώσουν και τη στιγμή μάλιστα που αρκετές απ’ αυτές που μας δάνεισαν είναι φτωχότερες χώρες (π.χ. Σλοβακία, Σλοβενία, Εσθονία). Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με κοινή συναίνεση με τους δανειστές μας, όχι με μονομερείς ενέργειες και αποφάσεις όπως εύκολα ακούγονται από διάφορες πλευρές για μονομερή διαγραφή του χρέους. Και όταν εφαρμόστηκαν αποφάσεις μονομερών διαγραφών χρεών, τα αποτελέσματα ήταν τραγικά για τις χώρες που εφάρμοσαν παρόμοιες πρακτικές. Διεθνής απομόνωση και τεράστιες δυσκολίες επαναφοράς της χώρας αυτής στις διεθνείς αγορές για δανεισμό (Παράδειγμα Αργεντινής).<br />
<br />
Αυτή ήταν περίπου η σκληρή διαδρομή που διανύσαμε αυτά τα τέσσερα δύσκολα χρόνια. Καταφέραμε να αποφύγουμε την ανοικτή χρεοκοπία και την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Τα προβλήματα δεν λύθηκαν βέβαια. Πρέπει να μετασχηματίσουμε το Κράτος και να ανορθώσουμε την οικονομία μας. Ίσως από μια άποψη μπορεί η προηγούμενη περίοδος να ήταν πρωτόγνωρων δυσκολιών, αλλά τα επόμενα χρόνια θα είναι χρόνια δύσκολων αποφάσεων, που απαιτούν ευρύτατες συναινέσεις και συνεργασίες και σε πολιτικό και σε κοινωνικό επίπεδο. Χρειάζεται κυρίως εμείς οι πολίτες να συνεννοηθούμε θέτοντας το συλλογικό καλό πάνω από τα προσωπικά μας συμφέροντα. Ας δούμε όμως ποιες επιλογές έχουμε μπροστά μας, εκτός βέβαια της εξόδου από την ευρωζώνη και την ΕΕ την οποία θεωρώ καταστροφική, αλλά και μη αποδεκτή από τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών.<br />
<br />
Η πρώτη εναλλακτική είναι της σημερινής δικομματικής Κυβέρνησης, η οποία με την πίεση του μνημονίου και της τρόικας έβαλε σε μια τάξη τα δημόσια οικονομικά (και με την επιμονή Στουρνάρα πρέπει να σημειώσω), όπως δείχνουν τα πράγματα για τα υπόλοιπα ανοικτά θέματα, ιδιαίτερα στο θέμα των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων να παίζει όσο την παίρνει καθυστερήσεις, γενικά κινείται στο πνεύμα του “βλέποντας και κάνοντας”. Σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, οδεύει προς τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, έχοντας διασφαλίσει κάποιους θετικούς δείκτες της ελληνικής οικονομίας, προσδοκώντας κάποιες ευνοϊκές ρυθμίσεις για το χρέος και για το φετινό, αλλά και των επόμενων ετών χρηματοδοτικό κενό, είναι διατεθειμένη ασφαλώς να υπογράψει κάποιες δεσμεύσεις, οι οποίες όμως επιθυμεί να μην αποκαλούνται νέο μνημόνιο. Το ουσιαστικό όμως θέμα δεν είναι αν η νέα συμφωνία θα λέγεται μνημόνιο ή κάπως αλλιώς, αλλά ποιοι θα είναι οι όροι της νέας συμφωνίας και αν η χώρα διασφαλίσει μια σταθερή αναπτυξιακή πορεία. Ανεξάρτητα από όλα αυτά, τα πιο σοβαρά προβλήματα για τη χώρα στη μεταμνημονιακή εποχή, είναι οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις του Κράτους, η απασχόληση και η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, προβλήματα για τα οποία σήμερα υπάρχει μεγάλη φτώχια πολιτικών από τη σημερινή Κυβέρνηση και δεν έχουμε κάποιες χειροπιαστές ενδεικτικές πολιτικές για το τι σκέφτεται να κάνει στο μέλλον.<br />
<br />
Η δεύτερη εναλλακτική πολιτική πρόταση είναι του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος διεκδικεί να είναι η επόμενη Κυβέρνηση της χώρας. Ας δούμε όμως καλόπιστα και κριτικά τις πολιτικές που έχει εξαγγείλει ότι θα εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν καλεστεί να ασκήσει Κυβερνητική εξουσία. Κατ’ αρχήν δεν θα μας απασχολήσουν η πανσπερμία των απόψεων των αριστερίστικων μειοψηφιών του, οι οποίες φτάνουν μέχρι και την αποχώρηση από την ΕΕ και το ευρώ. Θα μας απασχολήσουν μόνο τα επίσημα κείμενα και η πολιτική που εκφράζει η ηγεσία του σήμερα, για την διάγνωση της κρίσης και τι προτείνει ως διέξοδο.<br />
<br />
Όσον αφορά τα αίτια της κρίσης. Στα επίσημα κείμενα του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ διαβάζουμε: “Στην Ελλάδα επιβάλλονται, με κυρίαρχο τον ρόλο της Γερμανίας στην ευρωπαϊκή στρατηγική, από την τρόϊκα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, σκληρότατα μέτρα…”. “Η Ελλάδα, ως χώρα του ευρωπαϊκού Νότου, βρίσκεται σήμερα στο επίκεντρο της ακραίας αυτής στρατηγικής της Ε.Ε., σε ανάλογη θέση με τις άλλες νότιες χώρες που υφίστανται την ίδια πολιτική…”. “Ζούμε το λεγόμενο «δόγμα του σοκ», που σημαίνει επίθεση τέτοιας έκτασης και κλίμακας ώστε οι αντιστάσεις να φαίνονται ανίσχυρες ή να μην προφταίνουν να εκδηλωθούν. Για τη διατήρηση της κυριαρχίας του κεφαλαίου και της παγκόσμιας κερδοφορίας του επιστρατεύονται ακραία προγράμματα λιτότητας, δραματική συμπίεση και επισφάλεια της εργασίας, ιδιωτικοποίηση των δημόσιων αγαθών και επιχειρήσεων, καταστροφή μεγάλου μέρους των παραγωγικών δυνάμεων, δραματική συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, αποδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, ενίσχυση της καταστολής και των έκτακτων εξουσιών…”. <a href="http://syriza.gr/page/politikes-apofaseis-synedriwn.html#.UtQY5PvcDh0">(Πολιτική απόφαση συνεδρίου ΣΥΡΙΖΑ)</a>.<br />
<br />
Το βασικό συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κάθε καλόπιστος αναγνώστης, μελετώντας τις πολιτικές αποφάσεις αυτού του κόμματος, είναι ότι αυτά που γίνονται σήμερα στη χώρα μας, είναι απόρροια των πολιτικών της ΕΕ, της τρόικας, της Μέρκελ κ.λ.π., οι οποίοι επιδιώκουν να μας εξοντώσουν, με κύριο σκοπό να διατηρήσουν την κυριαρχία του κεφαλαίου και της παγκόσμιας κερδοφορίας, όπως λέει η πολιτική απόφαση του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Η ανάλυση αυτή συμπυκνώθηκε στην Στρατηγική του μνημονίου, δηλαδή ότι όλα τα δεινά της χώρας, οφείλονται στη δανειακή σύμβαση και στο μνημόνιο που υπέγραψε η χώρα το 2010, και επαναλήφθηκαν στην συνέχεια. Η αλήθεια είναι ότι η αντιμνημονιακή Στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, βοηθούντος αποφασιστικά του κου Σαμαρά μέχρι το 2012, σε γενικές γραμμές πέτυχε να περάσει σε μεγάλα τμήματα της κοινής γνώμης και ιδιαίτερα όσων κοινωνικών στρωμάτων εθίγησαν ιδιαίτερα από τις περικοπές. Για όλα φταίει το μνημόνιο και η τρόικα. Άρα –σύμφωνα με την λογική αυτή- εάν απαλλαγούμε από το μνημόνιο, (π.χ. το σκίσουμε), ή διώξουμε την τρόικα, (όπως είπε ο κος Παπούλιας να δώσουμε μια κλοτσιά στην τρόικα!), ως δια μαγείας θα λυθούν όλα τα προβλήματά μας. Το είπε άλλωστε και ο κος Κουρής, “όποιος αντιστέκεται στην τρόικα συλλαμβάνεται”! Επίσης, η γιγάντωση ανορθολογικών(π.χ οι θεωρίες περί ψεκασμών), εθνικιστικών και αντιευρωπαϊκών αντανακλαστικών σε μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, όπως και η ισχυροποίηση της πιο γνήσιας και αδιάλλακτης αντιμνημονιακής δύναμης, της εγκληματικής οργάνωσης της “ΧΑ”, συνδέονται άρρηκτα με αυτή τη στείρα και εν πολλοίς απλοϊκή, αντιμνημονιακή Στρατηγική που ακολούθησε αυτό του τμήμα της αριστεράς, που είδε τα ποσοστά του να εκτοξεύονται από το 4% του 2009 στο 27% το 2012. Αν όμως αύριο βρεθεί στη δυσάρεστη(;) θέση να Κυβερνήσει, θα πληρώσει πολύ ακριβά τον άκρατο λαϊκισμό του, όταν θα έχει μπροστά της εκατομμύρια ανθρώπων που θα περιμένουν να σκίσει τα μνημόνια και να τους δώσει τα δισεκατομμύρια που τους έχει υποσχεθεί. Και το θέμα βέβαια δεν είναι αν θα το πληρώσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το πρόβλημα είναι να μην το πληρώσει η Χώρα. Ουσιαστικά δηλαδή η εναλλακτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ εδράζεται στη θέση μνημόνιο – αντιμνημόνιο, δηλαδή οι πολιτικές που προτείνει έχουν υπόσταση μόνο ως αντι-μνημονιακές πολιτικές. Και αυτή είναι η δυσκολία του, γιατί όταν η χώρα περάσει στη μεταμνημονιακή εποχή, θα έρθουν τα δύσκολα για το ΣΥΡΙΖΑ, γιατί πλέον δεν θα μπορεί να κρυφτεί πίσω από την καραμέλα του αντι-μνημονίου και θα είναι υποχρεωμένος να τοποθετείται στα πραγματικά προβλήματα της χώρας,<br />
<br />
Μια νεότερη εκδοχή των θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασε με ένα πρόσφατο άρθρο του στην Καθημερινή ο κος Γιάννης Δραγασάκης ο οποίος τονίζει: “Ασφαλώς οι γενεσιουργές αιτίες της κρίσης είναι ενδογενείς και η αντιμετώπισή τους είναι δική μας ευθύνη. Χρειάζεται λοιπόν να τεθεί σε εφαρμογή ένα συνολικό ανορθωτικό πρόγραμμα με βασικούς στόχους τη διασφάλιση της δημοσιονομικής σταθερότητας και του αξιόχρεου του ελληνικού κράτους, την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας, τον δημοκρατικό μετασχηματισμό του κράτους, την ανακατανομή των βαρών, την εμπέδωση της κοινωνικής δικαιοσύνης και την αντιμετώπιση σε πρώτο χρόνο της ανθρωπιστικής κρίσης”. <a href="http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_12/01/2014_545603">(Καθημερινή 12-1-2014).</a><br />
<br />
Οι θέσεις αυτές είναι ενθαρρυντικές και ενδεικτικές της ρεαλιστικής στροφής του ΣΥΡΙΖΑ, αφού ουσιαστικά ομολογεί τη λανθασμένη διάγνωση του ΣΥΡΙΖΑ, όσον αφορά τις αιτίες της κρίσης και το άγονο του αντιμνημονιακού αγώνα που τεκμηριώσαμε προηγούμενα, με τις αποφάσεις του Συνεδρίου του. Συμφωνεί δηλαδή ότι, οι γενεσιουργές αιτίες της κρίσης είναι ενδογενείς και το μεγάλο βάρος της ανόρθωσης της χώρας πέφτει σε μιας τους ίδιους και όχι σε κάποιους τρίτους, διασφαλίζοντας τη δημοσιονομική σταθερότητα και του αξιόχρεου του ελληνικού κράτους!!! Και αφού κάνει αυτές τις σωστές διαπιστώσεις, συνεχίζει με ανεδαφικές όμως προτάσεις για την μεταμνημονιακή εποχή: “α) Διαγραφή μέρους του συσσωρευμένου χρέους, β) Μη δανειακή αναπτυξιακή χρηματοδότηση στο αρχικό στάδιο, γ) Ρήτρα ανάπτυξης, δηλαδή εξυπηρέτηση του συμφωνημένου χρέους ανάλογα με την ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ και όχι ανάλογα με το πλεόνασμα. Είναι τα τρία συστατικά του Σχεδίου Μάρσαλ με το οποίο –στο πλαίσιο του τότε Ψυχρού Πολέμου– βοηθήθηκε η Γερμανία το 1953 από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της”.<br />
<br />
Δυστυχώς, ο κος Δραγασάκης ενώ έκανε σοβαρά βήματα ρεαλισμού στις εκτιμήσεις του για τα αίτια της κρίσης, με τις προτάσεις αυτές χάνει το ρεαλισμό του, προτείνοντας ανέφικτα πράγματα. Και εξηγούμαι. Η πρώτη πρότασή του περί διαγραφής μέρους του συσσωρευμένου χρέους, έχει νόημα όπως εξήγησα και προηγούμενα και μπορεί να εφαρμοστεί, μόνο με κοινή συναίνεση με τους εταίρους και δανειστές μας και όχι με μονομερείς αποφάσεις. Οι μονομερείς ενέργειες ενέχουν σοβαρούς κινδύνους για τη χώρα. Το παράδειγμα της Κύπρου είναι ενδεικτικό. Η δεύτερη πρόταση του μιλάει για χρηματοδότηση της ανάπτυξή μας, χωρίς νέα δάνεια, δηλαδή ζητά από τους εταίρους μας να μας δώσουν δωρεάν χρήματα! Μακάρι να γινόταν αυτό, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχουν σήμερα χώρες που δίνουν δωρεάν χρήματα. Και η τρίτη πρότασή του, η ρήτρα ανάπτυξης, ζητά από τους εταίρους μας να εξυπηρετούν το χρέος μας αενάως, έως ότου έχουμε ανάπτυξη και μάλιστα ανάλογα με την ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ και όχι απλά με βάση το πλεόνασμα! Και οι τρεις προτάσεις του κου Δραγασάκη ζητούν ουσιαστικά να μας χαρίσουν –έστω μέρος από- τα δάνειά μας και να μας χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξή μας, με χρήματα που δεν θα έχουμε καμιά υποχρέωση να τα επιστρέψουμε. Και κάθε καλόπιστος άνθρωπος αυτής της χώρας αναρωτιέται. Γιατί να τα κάνουν όλα αυτά που ζητά ο κος Δραγασάκης οι ευρωπαίοι ; Γιατί περίπου αυτό έγινε με το Σχέδιο Μάρσαλ το 1953 στη περίπτωση της Γερμανίας, γράφει. Μάλιστα, αλλά κάτι ξεχνάει ο κος Δραγασάκης.<br />
<br />
Το 1953 ήταν μια εποχή μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και η Γερμανία ήταν καταστρεμμένη και η άμεση ανάπτυξή της είχε μεγάλη σημασία για την οικονομία των ΗΠΑ, αλλά και παγκόσμια. Και αυτό αποδείχθηκε στην συνέχεια, αφού η μεταπολεμική οικονομία της Γερμανίας, γρήγορα μετατράπηκε στην ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας, που ωφέλησε όχι μόνο τη Γερμανία, αλλά και τις ΗΠΑ. Σήμερα δεν έχουμε πόλεμο, στη χώρα μας έχουν εισρεύσει από τα κοινοτικά πλαίσια στήριξης, (δηλαδή από τους ευρωπαίους εταίρους μας, την ΕΕ την οποία κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ πολύ εύκολα), πάνω από 100 δις. ευρώ πλέον των αγροτικών ενισχύσεων. Πως αξιοποιήσαμε αυτούς τους πόρους είναι ένα τεράστιο θέμα και θα άξιζε μια ολοκληρωμένη μελέτη γι αυτό. Η ουσία είναι ότι αυτά που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τελείως ανεδαφικά. Κανένας δεν χαρίζει χρήματα και κανένας ευρωπαϊκός λαός δεν μπορεί να μας χαρίσει τα χρήματά του. Δεν μας τιμά και εμάς ως Ελλάδα, να απαιτούμε ή να εκβιάζουμε τα χρήματα των ευρωπαίων εργαζομένων και ιδιαίτερα προσβλητικό είναι, όταν αυτό απαιτείται από ένα αριστερό κόμμα. Άλλο η αλληλεγγύη και άλλο τα δανεικά και αγύριστα ή η λογική του “τσαμπατζή”.<br />
<br />
Συμπερασματικά, θα έλεγα –εκ των προηγούμενων λεχθέντων βγαίνει αυτό- ότι η μόνη ρεαλιστική τρίτη εναλλακτική πρόταση, για τη μεταμνημονική Ελλάδα, που μπορεί να εφαρμοστεί όμως μόνο με μεγάλες συναινέσεις και με σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό, από μια δημοκρατική Κυβέρνηση συνεργασίας είναι : α) Η συναινετική διαδικασία με τους εταίρους και δανειστές μας, αναδιάρθρωσης του χρέους μας, με τη μείωση των επιτοκίων και την αύξηση του μέσου χρόνου λήξης των ελληνικών ομολόγων, αλλά και καλοδεχούμενη κάθε συναινετική περικοπή τμήματός του, ώστε να γίνει βιώσιμο, β) Την μεταφορά των 50 δις. ευρώ που δόθηκαν για την Τραπεζική ανακεφαλαιοποίηση, από το ελληνικό χρέος στον ενιαίο ευρωπαϊκό φορέα τραπεζικής διαχείρισης, ο οποίος να φροντίσει να τα εισπράξει μέσα από τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης των συστημικών Τραπεζών που ανακεφαλαιοποιήθηκαν, γ) Την στήριξη της χρηματοδότησης της χώρας, όταν θα κληθεί να δανειστεί από τις αγορές για την κάλυψη των όποιων χρηματοδοτικών κενών και την αναχρηματοδότηση του χρέους.<br />
<br />
Η υπόθεση της αναπτυξιακής διαδικασίας και της παραγωγικής ανασυγκρότησης είναι κυρίως δική μας υπόθεση και κυρίως της ιδιωτικής οικονομίας. Γιατί θέσεις εργασίας μόνο ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να δημιουργήσει. Θα πρέπει όμως να πείσουμε τους επενδυτές (ντόπιους και ξένους), ότι γινόμαστε ένα κανονικό ευρωπαϊκό Κράτος, με μεταρρυθμίσεις και αλλαγές που θα βοηθήσουν και θα στηρίξουν την επιχειρηματικότητα, την καινοτομία και την εξωστρέφεια. Με τη διασφάλιση της χρηματοδότησης με ευρωπαϊκά επιτόκια. Με την καλύτερη αξιοποίηση των κοινοτικών πόρων, που και πάλι ξεπερνούν τα 20 δις. ευρώ για τη νέα προγραμματική περίοδο 2014-2020, που ενώ ξεκίνησε, δυστυχώς ακόμη δεν έχουμε καταθέσει στην ΕΕ τα επιχειρησιακά προγράμματα. Με την ανάδειξη των περιφερειών σε αναπτυξιακούς μοχλούς. Με τη μείωση της γραφειοκρατίας, με τη μείωση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών των επιχειρήσεων που επενδύουν, με τη σημαντική μείωση του ενεργειακού κόστους. Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, μπορεί να έχει περιθώρια επιτυχίας μόνο αν γίνει πανεθνική υπόθεση. Αξιοποιώντας τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, στον ποιοτικό και εναλλακτικό τουρισμό, στη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία. Στην φαρμακευτική βιομηχανία και στις ιατρικές υπηρεσίες οι οποίες έχουν όλες τις προϋποθέσεις να αποκτήσουν εξωστρεφή προσανατολισμό και να αποτελέσουν μαζί με την ανώτατη εκπαίδευση πόλοι συγκέντρωσης πολύτιμου συναλλάγματος για την ευρύτερη περιοχή. Στις εξειδικευμένες υπηρεσίες, στην πληροφορική και στις νέες τεχνολογίες, όπου έχουμε αποδείξει ότι δεν έχουμε να ζηλέψουμε σε τίποτα τους ξένους. Να δώσουμε ευκαιρίες στους νέους ανθρώπους να επιχειρήσουν, χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια και χωρίς φορολογικά και ασφαλιστικά βαρίδια για τα πρώτα τουλάχιστον τρία χρόνια.<br />
<br />
Ιδέες και προτάσεις για το αναπτυξιακό μοντέλο που έχει ανάγκη η χώρα, έχουν κατατεθεί από πολλούς αναλυτές και μελετητές. Εκείνο που χρειάζεται είναι ευθύνη, ευρύτερες συναινέσεις, σταθερός ευρωπαϊκός προσανατολισμός, προτεραιότητα στο συλλογικό συμφέρον της χώρας, γιατί οι κίνδυνοι ενός πισωγυρίσματος δεν έχουν εκλείψει παντελώς. Το ερώτημα είναι τι θα κάνει το νέο πολιτικό σύστημα που θα προκύψει κατά τη μετάβαση στη μεταμνημονιακή εποχή και ποιοι πολιτικοί συσχετισμοί θα διαμορφωθούν. Και κατά πόσο θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις που δημιουργούν τα νέα δεδομένα που περιγράψαμε προηγούμενα. Θα μπορέσει ; Η απάντηση θα εξαρτηθεί βασικά από τις απαντήσεις που θα δώσουν οι ίδιοι οι πολίτες στις εκλογικές αναμετρήσεις που μας περιμένουν μέσα στο 2014.<br />
<br />
<br />
20-1-2014<br />
<br />
Κώστας Χαϊνάς</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-89409828667629714172014-01-19T10:50:00.000+02:002014-01-19T10:50:03.878+02:00 Die Presse: «Πώς θα σώσει την ευρωζώνη ο Τσίπρας»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-AEkyn89E3Xw/UtO-0jLPb5I/AAAAAAAHtAs/c5yQJs49j-8/s1600/1+%25282%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-AEkyn89E3Xw/UtO-0jLPb5I/AAAAAAAHtAs/c5yQJs49j-8/s1600/1+%25282%2529.jpg" height="432" width="640" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
«Ελλάδα: Πώς ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να σώσει την ευρωζώνη», είναι ο τίτλος εκτενούς δημοσιεύματος στην αυστριακή Die Presse που φιλοξενεί δηλώσεις του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ.</h3>
<br />
<b>Το δημοσίευμα της Die Presse αναφέρει μεταξύ άλλων: «Στην παρούσα φάση υπάρχουν ελάχιστες αμφιβολίες ότι το μέλλον ανήκει στην ελληνική αντιπολιτευτική συμμαχία. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις το αριστερό λαϊκίστικο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως ισχυρότερη πολιτική δύναμη ενώ η επόμενη δοκιμασία βρίσκεται προ των πυλών, όταν οι έλληνες ψηφοφόροι αποφασίσουν τον Μάιο για την σύνθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και τους συσχετισμούς δυνάμεων στους δήμους. Ήρθε λοιπόν η ώρα για τον αρχηγό του κόμματος Αλέξη Τσίπρα να προετοιμαστεί για το ρόλο του πολιτικού ηγέτη και να συνομιλεί με δημοσιογράφους από την ΕΕ (...) ».</b><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
«Οι φήμες που θέλουν τον 39χρονο (...) να πέρασε τους τελευταίες μήνες με μαθήματα αγγλικών, πρέπει να έχουν μια δόση αλήθειας: ανανεωμένος δεν φαίνεται μόνον ο τρόπος έκφρασής του, αλλά και το μήνυμά του προς την ΕΕ: ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μπαμπούλας, αλλά ένα εντελώς κανονικό κόμμα με νόμιμες (και λογικές) αξιώσεις. Όσον αφορά την κεντρική του τοποθέτηση, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών: «Το πρόγραμμα βοήθειας για την Ελλάδα έχει αποτύχει» και «(...) η πολιτική της λιτότητας πρέπει να τερματιστεί αμέσως», καθώς, σύμφωνα με τον Α. Τσίπρα, έχει επιφέρει μια «κοινωνική καταστροφή» στην Ελλάδα την ώρα που το χρέος συνεχίζει να αυξάνεται.<br />
<br />
Νέα επιλογή λέξεων με παλιά περιεχόμενα<br />
<br />
Την ίδια ώρα πάντως, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, ο Αλέξης Τσίπρας αρνείται κατηγορηματικά ότι το κόμμα του θέλει να οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης: «Είμαστε πιο φιλοευρωπαίοι από τους συντηρητικούς, οι οποίοι πρόδωσαν τους πολίτες της Ευρώπης», όπως λέει. Αλλά πώς θέλει να σώσει την ευρωζώνη ο ΣΥΡΙΖΑ? «Μέσω ενός πανευρωπαϊκού ντιλ στα πρότυπα της Συμφωνίας του Λονδίνου για το γερμανικό χρέος του 1953», που θα συνοδεύεται από ένα «τεράστιο» επενδυτικό πακέτο για τις χώρες της κρίσης της νότιας Ευρώπης. «Η Ευρώπη πρέπει να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη στις χώρες της κρίσης», ζητά ο Τσίπρας, σύμφωνα με την Die Presse.<br />
<br />
Νέα επιλογή λέξεων με παλιά περιεχόμενα, παρατηρεί η αυστριακή εφημερίδα, υπενθυμίζοντας ότι «η Συμφωνία του Λονδίνου οδήγησε σε ένα ριζικό κούρεμα για τους πιστωτές της Γερμανίας. Η επιθυμία για μια συμφωνία στα πρότυπα του Λονδίνου ηχεί αναμφίβολα καλύτερα από την έκκληση προς τους πιστωτές να παραιτηθούν από τις αξιώσεις τους, ωστόσο οδηγεί στο ίδιο αποτέλεσμα. Και όσον αφορά την απαίτηση για επενδύσεις: επί δεκαετίες η ΕΕ στήριξε σθεναρά την περαιτέρω ανάπτυξη των υποδομών, η πολιτική της δημιουργίας χρεών στην Αθήνα όμως συνεχίστηκε ».<br />
<br />
Πηγή DW</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-57162762141576509362014-01-15T01:54:00.001+02:002014-01-15T01:54:28.048+02:00 Η ελληνική Προεδρία και η Ευρώπη-«ποδήλατο» …<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-jA6OgfpqAPA/UtXOJ-Lr4wI/AAAAAAAHuO8/-9qJOu7FbAI/s1600/1+(2).jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-jA6OgfpqAPA/UtXOJ-Lr4wI/AAAAAAAHuO8/-9qJOu7FbAI/s320/1+(2).jpg" width="214" /></a></div>
TOY <b>ΘΟΔΩΡΟY ΤΣΙΚΑ* </b> <br />
<br />
<h3 style="text-align: left;">
Η Ελλάδα, όποτε στην ιστορική πορεία της βρέθηκε μόνη, χωρίς συμμαχίες, υπέστη σοβαρές και μεγάλης κλίμακας ήττες, που οδήγησαν σε οπισθοδρόμηση με μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες. </h3>
<br />
<b>Στην σημερινή εποχή των περιφερειακών ολοκληρώσεων και της παγκοσμιοποίησης, η απομόνωση και η αγνόηση των διεθνών δεδομένων μπορεί να κοστίσει ακριβά.</b><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Η Ευρωπαϊκή 'Ένωση, παρά τις πολλές αδυναμίες και τα σοβαρά προβλήματα της, αποτελεί σήμερα νησίδα ασφάλειας, ευμάρειας και δημοκρατίας στον πλανήτη. Μόνο μέσα σε αυτήν, η χώρα μας μπορεί να έχει ρόλο στις εξελίξεις.<br />
<br />
Αλλά η Ευρώπη δεν μπορεί να μείνει στάσιμη. Είναι σαν το ποδήλατο: αν δεν προχωρήσει, θα πέσει.<br />
<br />
Τα όρια μιας νομισματικής ενοποίησης χωρίς οικονομική διακυβέρνηση φάνηκαν. Πρέπει να προχωρήσει ταχύτατα η πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης, σε ομοσπονδιακή κατεύθυνση.<br />
<br />
Μόνο έτσι η Ε.Ε. θα αποκτήσει δύναμη στη διεθνή σκηνή. Με ενιαία εξωτερική πολιτική και άμυνα, κοινή οικονομική πολιτική, φορολογική εναρμόνιση, ισχυρό Ευρωκοινοβούλιο, δημοκρατικά νομιμοποιημένη Κομισιόν, ενισχυμένο κοινοτικό προϋπολογισμό που θα αποτελεί εγγύηση κοινωνικής και περιβαλλοντικής προστασίας.<br />
<br />
<b><i>*O Θόδωρος Τσίκας είναι πολιτικός επιστήμονας-διεθνολόγος, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ</i></b></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-33122944048688145032014-01-13T13:56:00.001+02:002014-01-13T13:56:21.717+02:00 Die Welt: Τι αλλάζει στην Ελλάδα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-FR9dws4zYLQ/UtPUQnhDY3I/AAAAAAAHtFE/CQ3DUEAet5E/s1600/1+(2).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://4.bp.blogspot.com/-FR9dws4zYLQ/UtPUQnhDY3I/AAAAAAAHtFE/CQ3DUEAet5E/s320/1+(2).jpg" width="320" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
Με τις παρακινήσεις των πιστωτών οι Έλληνες φέρνουν τα πάνω κάτω. Όπου κι αν γυρίσεις στην Αθήνα βλέπεις ότι κάτι αλλάζει στην καθημερινότητα ή το δημόσιο, επισημαίνει η εφημερίδα Die Welt, παρουσιάζοντας 50 χαρακτηριστικές αλλαγές που συντελούνται στη χώρα.</h3>
<br />
<b>Μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο, γράφει ο απεσταλμένος της γερμανικής εφημερίδας στην Αθήνα ότι στην Ελλάδα κάτι αλλάζει. Ακόμα κι αν οι 50 αλλαγές που διαπιστώνει η εφημερίδα στην Αθήνα δεν αφορούν άμεσα τις αξιολογήσεις της τρόικας.</b><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Μια επιλογή των πιο χαρακτηριστικών αλλαγών, μέτρων ή και κυβερνητικών στόχων που δημοσιεύει στην διαδικατυακή της έκδοση η γερμανική εφημερίδα:<br />
<br />
1. Αποδείξεις: Δεν υπάρχει συναλλαγή σε κατάστημα χωρίς απόδειξη. Είτε αγοράζεις έναν καφέ, μια εφημερίδα, ένα νερό ή ένα ποτό. Η καθημερινότητα έχει γεμίσει αποδείξεις.<br />
<br />
2. Φόροι: Ο Γ.Γ. του υπουργείου Οικονομικών Χάρης Θεοχάρης έχει θέσει ως στόχο να εισπράξει το 2013 περισσότερους φόρους από ότι έχει προβλεφθεί.<br />
<br />
3. Φακελάκι: Για να αντιμετωπιστούν τα φακελάκια στις εφορίες, η κυβέρνηση επέβαλε ένα σύστημα εκ περιτροπής στους προϊστάμενους των εφοριών.<br />
<br />
4. Μητρώο δημοσίων υπαλλήλων: Για να περιοριστεί ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων όπως ζητά η τρόικα είναι καλό να γνωρίζεις πόσους υπαλλήλους έχεις. Έτσι το δημόσιο απέστειλε στους υπαλλήλους ερωτηματολόγια ζητώντας να περιγράψουν το είδος της εργασίας και την κατάρτισή τους.<br />
<br />
5. Απολύσεις: Όσοι έπαιρναν μισθό δημοσίου χωρίς να προσέρχονται στο χώρο εργασίας τους είναι οι πρώτοι που χάνουν πλέον τη δουλειά τους.<br />
<br />
6. Εξοικονόμηση: Η κυβέρνηση επιδιώκει να περιορίσει κατά το μέγιστο δυνατό τις δαπάνες της εξάμηνης προεδρίας της ΕΕ. 50 εκ. ευρώ έχουν προβλεφθεί για τη φιλοξενία των επίσημων προσκεκλημένων και τις αυξημένες μετακινήσεις μεταξύ Αθήνας και Βρυξελλών.<br />
<br />
8. Υπηρεσιακά οχήματα: Με ένα υπηρεσιακό Volkswagen Passat μετακινείται πλέον ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας.<br />
<br />
9. Τουρισμός: 17 εκατ. τουρίστες επισκέφθηκαν πέρυσι την Ελλάδα, αριθμός χωρίς προηγούμενο για τα δεδομένα του ελληνικού τουρισμού. Μόνο η αύξηση των επισκεπτών από τη Γερμανία ανήλθε στο 10%.<br />
<br />
10. Ταξί: Βασικός κανόνας της φιλοξενίας είναι ότι δεν κλέβεις τον ξένο. Δειγματοληπτικοί έλεγχοι στην Αθήνα έδειξαν ότι κανένας ταξιτζής δεν ζητά ανύπαρκτες προσαυξήσεις και ότι επιλέγει πλέον την συντομότερη και όχι τη μεγαλύτερη διαδρομή.<br />
<br />
11. Αγοραστική δύναμη: Η οικονομική απόδοση της χώρας βρίσκεται σε χαμηλότερο επίπεδο από ότι πριν την κρίση, ενώ δραματικά έχει μειωθεί και το βιοτικό επίπεδο. «Τόσο όσο ποτέ και πουθενά σε καιρό ειρήνης», τονίζει ο υπουργός Οικονομιών απορρίπτοντας νέα μέτρα λιτότητας μετά την ολοκλήρωση του δεύτερου πακέτου στήριξης.<br />
<br />
12. Ασθενής ανάπτυξη: 0,6% οικονομική ανάπτυξη αναμένονται για το 2014. «Η ανάκαμψη ξεκίνησε» δηλώνει μέλος της ελληνικής κυβέρνησης και προσθέτει ότι «τουλάχιστον δεν συνεχίζει η καθοδική πορεία».<br />
<br />
13. Χρηματοδοτικό κενό: Στα 11 δισ. ευρώ υπολογίζει ο υπουργός Οικονομικών το χρηματοδοτικό κενό μέχρι το 2015.<br />
<br />
14. Αντιμετώπιση της κρίσης: Η Ελλάδα δεν δανείζεται πλέον για να καταναλώνει: «Εξαλείψαμε μια από τις βασικές αιτίες της κρίσης», δηλώνει ο Γιάννης Στουρνάρας.<br />
<br />
15. Εξαγωγές: Με την κρίση μειώθηκαν δραστικά οι εισαγωγές. Την ίδια στιγμή καταγράφεται σημαντική άνοδος των εξαγωγών ελληνικών προϊόντων.<br />
<br />
16. Πλεόνασμα: Χωρίς να συνυπολογιστεί η εξυπηρέτηση των δανείων ο προϋπολογισμός θα παρουσιάσει φέτος πλεόνασμα 1,2%, που αποτελεί προϋπόθεση για νέα βοήθεια.<br />
<br />
17. Λογαριασμοί: Περισσότερα από 9 δισ. απλήρωτους λογαριασμούς είχε συγκεντρώσει το δημόσιο το 2010. 7 δισ. έχουν ήδη καταβληθεί, διαμηνύουν κυβερνητικοί κύκλοι.<br />
<br />
18. Ιδιωτικοποιήσεις: 4 δισ. ευρώ έχουν εισρεύσει στα δημόσια ταμεία από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Ο στόχος ήταν κατά πολύ υψηλότερος.<br />
<br />
19. Κτηματολόγιο: Για να πουλήσεις γη ή ένα σπίτι θα πρέπει να ξέρεις σε ποιόν ανήκει. Με τη βοήθεια Ολλανδών ειδικών, στην Ελλάδα προχωρά το κτηματολόγιο.<br />
<br />
20. Εκκλησίες: Όλο και περισσότεροι έρχονται στις εκκλησίες δηλώνει ο Πρωτοσύγκελος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών πατέρας Μάξιμος προσθέτοντας ότι ο κόσμος είτε πιστός, είτε όχι, ζητά όχι μόνο υλική βοήθεια, αλλά και βοήθεια για την ψυχή.<br />
<br />
21. Πολιτισμός: 12 εκατ. επισκέπτες κατέγραψαν πέρυσι τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι. «Σας υπόσχομαι ότι την άνοιξη θα διευρυνθούν τα ωράρια έχει ώστε να έχουμε ακόμα περισσότερους επισκέπτες υπόσχεται ο υπουργός Πολιτισμού.</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-65112070792551687482014-01-13T12:24:00.001+02:002014-01-13T12:24:27.722+02:00 «Η Ευρώπη που θέλουμε» - Ο Αλ. Τσίπρας αρθρογραφεί στο New Europe!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-AEkyn89E3Xw/UtO-0jLPb5I/AAAAAAAHtAo/23VBRq-vvmk/s1600/1+(2).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="432" src="http://3.bp.blogspot.com/-AEkyn89E3Xw/UtO-0jLPb5I/AAAAAAAHtAo/23VBRq-vvmk/s640/1+(2).jpg" width="640" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
Τις θέσεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, αλλά και του ίδιου ως υποψήφιου για την προεδρία της Κομισιόν αναπτύσσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, με άρθρο του με τίτλο «Η Ευρώπη που θέλουμε» στο περιοδικό New Europe.</h3>
<br />
<b>«Στη θέση μίας Ευρώπης που ενισχύει το εισόδημα των πλουσίων και τον φόβο των φτωχών, εμείς προτείνουμε τη δική μας Ευρώπη, της αλληλεγγύης, της οικονομικής και κοινωνικής προστασίας, της εργασίας και της ευημερίας» σημειώνει.</b><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Ολόκληρο το άρθρο του Αλ. Τσίπρα:<br />
<br />
«Η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση αποκάλυψε τις ανεπάρκειες και τα όρια που έχει η διαδικασία της νεοφιλελεύθερης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Πρόκειται για μία ολοκλήρωση που στηρίζεται στη χρηματοοικονομική φιλελευθεροποίηση και σε μια νομισματική ένωση, η οποία προωθείται από ένα ομοίωμα της Γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας που ακούει στο όνομα «Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα».<br />
<br />
» Η συγκεκριμένη διαδικασία ολοκλήρωσης ρέπει προς την ύφεση, οξύνει τις ανισότητες τόσο εντός όσο και μεταξύ των κρατών-μελών, αυξάνει την ανεργία και υφαίνει έναν ιστό φτώχειας που αγκαλιάζει ολοένα και περισσότερο τις κατώτερες κοινωνικές τάξεις. Αυτό που συμβαίνει είναι κυρίως μια επίθεση του κεφαλαίου εναντίον της εργασίας παρά μια έντιμη προσπάθεια έγκαιρης επίλυσης της κρίσης.<br />
<br />
»Στην πραγματικότητα, το πολιτικό κατεστημένο της Ευρώπης είδε στην κρίση μία ευκαιρία αναθεώρησης της μεταπολεμικής ευρωπαϊκής πολιτικής οικονομίας.<br />
<br />
» Η πολιτική διαχείριση της κρίσης δημόσιου χρέους εγγράφεται σε μία διαδικασία θεσμικού μετασχηματισμού του ευρωπαϊκού Νότου στην κατεύθυνση ενός αγγλοσαξονικού νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Η θεσμική ποικιλομορφία σε εθνικό επίπεδο δεν είναι πλέον ανεκτή. Η επιβολή πολιτικών μέσω κανονισμών συνιστά την αιχμή του δόρατος της πρόσφατης νομοθεσίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με στόχο την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης της ευρωζώνης.<br />
<br />
» Η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, μαζί με τη νεοφιλελεύθερη γραφειοκρατική ελίτ των Βρυξελλών, θεωρούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την κοινωνική αλληλεγγύη φαινόμενα που διαστρεβλώνουν την κανονική λειτουργία της οικονομίας, και αντιμετωπίζουν την εθνική κυριαρχία ως ενόχληση.<br />
<br />
» Η Ευρώπη εξαναγκάζεται στη λιτότητα, την πειθαρχία και την απορύθμιση. Ακόμη χειρότερα, για πρώτη φορά μία γενιά νέων ανθρώπων βλέπει ότι η ζωή της στο μέλλον θα είναι χειρότερη από αυτή των γονιών της.<br />
<br />
» Αυτή δεν είναι η δική μας Ευρώπη. Είναι η Ευρώπη που θέλουμε να αλλάξουμε. Στη θέση μίας Ευρώπης όπου επικρατεί ο φόβος της ανεργίας, της ασθένειας, των γηρατειών και της φτώχειας, στη θέση μίας Ευρώπης, η οποία δουλεύει για τις ανάγκες των τραπεζιτών, εμείς προτάσσουμε μία Ευρώπη στην υπηρεσία των ανθρώπινων αναγκών.<br />
<br />
» Επιδιώκουμε τον αναπροσανατολισμό της ΕE σε μία δημοκρατική και προοδευτική κατεύθυνση. Επιθυμούμε το τέλος του νεοφιλελευθερισμού, της λιτότητας και των λεγόμενων ευρωπαϊκών κοινωνιών των δύο τρίτων, στο εσωτερικό των οποίων το 1/3 συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχει οικονομική κρίση, τη στιγμή που τα υπόλοιπα 2/3 υποφέρουν ολοένα και περισσότερο κάθε μέρα που περνάει.<br />
<br />
» Η Ευρωπαϊκή Αριστερά έχει το κουράγιο και το πολιτικό όραμα που χρειάζεται για την οικοδόμηση μιας ευρύτερης κοινωνικής συναίνεσης που θα υπηρετεί τον προγραμματικό στόχο επανοικοδόμησης της Ευρώπης σε μια δημοκρατική, κοινωνική και οικολογική βάση.<br />
<br />
» Αυτό είναι το πολιτικό πλαίσιο της υποψηφιότητάς μου για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εκ μέρους του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και εξηγεί για ποιο λόγο η συγκεκριμένη υποψηφιότητα δεν είναι απλώς τυπική.<br />
<br />
» Είναι, αντίθετα, μία υποψηφιότητα που διεκδικεί την εντολή να φέρει στην Ευρώπη την ελπίδα και την αλλαγή. Είναι ένα προσκλητήριο να σταματήσουμε τη λιτότητα, να διασφαλίσουμε τη δημοκρατία και να εργαστούμε για την ανάπτυξη.<br />
<br />
» Είναι ένα προσκλητήριο που απευθύνεται σε όλους τους πολίτες της Ευρώπης που έχουν δημοκρατικές ευαισθησίες, ανεξάρτητα από την ιδεολογία τους ή τα κόμματα τα οποία υποστηρίζουν.<br />
<br />
» Διότι όσο η ύφεση, η οικονομική στασιμότητα ή η αναιμική μεγέθυνση που δεν δημιουργεί θέσεις εργασίας αγκαλιάζουν όλη την ευρωζώνη, τόσο η λιτότητα θα αγκαλιάζει όλους του λαούς, σε Βορρά και Νότο. Ως εκ τούτου, η εναντίωση στη λιτότητα υπερβαίνει τα όρια των εθνικών κρατών και δημιουργεί συμμαχίες μεταξύ κοινωνικών δυνάμεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η λιτότητα βλάπτει τους εργαζόμενους ανεξάρτητα από τη χώρα στην οποία κατοικούν.<br />
<br />
» Οφείλουμε, για αυτό τον λόγο, να ενσωματώσουμε την απαραίτητη αντιμνημονιακή συμμαχία του Νότου στο πλαίσιο ενός ευρύτερου κινήματος ενάντια στη λιτότητα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ένα κίνημα για τη δημοκρατική ανοικοδόμηση της νομισματικής ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά είναι η βασική πολιτική δύναμη αλλαγής στην Ευρώπη.<br />
<br />
Υποστηρίζουμε την άμεση κατάργηση των μνημονίων και τη συντονισμένη αναθέρμανση όλων των ευρωπαϊκών οικονομιών.<br />
<br />
Θέλουμε μία αυθεντική Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία θα λειτουργεί ως δανειστής ύστατης καταφυγής όχι μόνο των τραπεζών αλλά και των κρατών.<br />
<br />
Πιστεύουμε ότι η Ευρώπη χρειάζεται τον δικό της νόμο Γκλας- Στίγκαλ, ώστε οι εμπορικές και οι επενδυτικές τραπεζικές δραστηριότητες να είναι διαχωρισμένες προκειμένου να αποτρέπεται η επικίνδυνη συγχώνευση των κινδύνων σε μία ανεξέλεγκτη ενιαία οντότητα.<br />
<br />
Θέλουμε μια ευρωπαϊκή νομοθεσία που θα φορολογεί τις υπεράκτιες οικονομικές και επιχειρηματικές δραστηριότητες.<br />
<br />
Βρισκόμαστε στην πρώτη γραμμή της μάχης ενάντια στη διαφθορά σε όλες τις μορφές της. Προτεραιότητά μας είναι η καταπολέμηση της εταιρικής διαφθοράς και η ταυτόχρονη ενίσχυση της ικανότητας των οργανισμών και των λαών να αντιστέκονται σε αυτή. Η διαφθορά των μεγάλων εταιρειών συνεπάγεται ένα δυσβάσταχτο οικονομικό και κοινωνικό κόστος για όλους τους λαούς, ακόμα και γι’ αυτούς των χωρών στις οποίες αυτές οι εταιρείες έχουν τα κεντρικά γραφεία τους.<br />
Υποστηρίζουμε τη συλλογική, αξιόπιστη και οριστική επίλυση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη με τη διοργάνωση μίας Συνδιάσκεψης για το Ευρωπαϊκό Χρέος, ανάλογη της αντίστοιχης συνδιάσκεψης που είχε πραγματοποιηθεί στο Λονδίνο το 1953 για το χρέος της Γερμανίας.<br />
Εργαζόμαστε για την υποχώρηση του φασισμού και του ναζισμού στην Ευρώπη και όχι για την υποχώρηση της δημοκρατίας όπως κάνουν οι πολιτικές λιτότητας.<br />
<br />
» Στη θέση μίας Ευρώπης που ενισχύει το εισόδημα των πλουσίων και τον φόβο των φτωχών, εμείς προτείνουμε τη δική μας Ευρώπη, της αλληλεγγύης, της οικονομικής και κοινωνικής προστασίας, της εργασίας και της ευημερίας.»</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-55415592936118279372014-01-10T01:25:00.000+02:002014-01-10T18:12:15.529+02:00Πως εκφράστηκε ο λαϊκισμός και ο αντιευρωπαϊσμός<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-rsrhz8NkiQU/T3GaMZjzamI/AAAAAAABMyA/kXNI5NtqIZ8/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-rsrhz8NkiQU/T3GaMZjzamI/AAAAAAABMyA/kXNI5NtqIZ8/s1600/1.jpg" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
<span style="color: red;">Με αφορμή την ανάληψη της προεδρίας της ΕΕ από τη χώρα μας</span></h3>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-2287040046296809404" itemprop="description articleBody" style="margin-bottom: 1em; margin-top: 5px;">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; color: #555544; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b></b></span></div>
<b><u>Του ΚΩΣΤΑ ΧΑΪΝΑ</u> </b><br />
<br />
<b>Την Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014, έγιναν οι τυπικές εκδηλώσεις της επίσημης ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ από την Ελλάδα, με την παρουσία της ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα, θεωρείται αδιανόητη η απουσία των πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης από μια τέτοια εκδήλωση και ειδικά του ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δηλαδή του εν δυνάμει πρωθυπουργού της χώρας. Εξαίρεση αποτέλεσε το κόμμα της Δημοκρατικής Αριστεράς, το οποίο έβγαλε <a href="http://www.dimokratikiaristera.gr/deltia-typou/6617-dilosi-tou-proedrou-tis-dimokratikis-aristeras-foti-kouveli-gia-tin-analipsi-tis-proedrias-tis-evropaikis-enosis-apo-tin-ellada">ανακοίνωση</a>, χαιρετίζοντας την Ελληνική Προεδρία και εκπροσωπούμενο στην εκδήλωση από τον Δημήτρη Χατζησωκράτη. Προσωπικά βέβαια θεωρώ ότι για μια τέτοια εκδήλωση, για την αριστερά της ευθύνης και του ευρωπαϊσμού, ήταν επιβεβλημένη η παρουσία του ίδιου του Προέδρου της ΔημΑρ. Αλλά η προσωπική μου γνώμη λίγη σημασία έχει.</b><br />
<a name='more'></a></div>
<div dir="ltr" trbidi="on">
<br />
Στο σημείωμα αυτό θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τα επικίνδυνα μονοπάτια του αριστερού και του δεξιού λαϊκισμού, όπως εκφράστηκε από την βαθειά αντιευρωπαϊκή στάση των αντιπολιτευόμενων πολιτικών δυνάμεων, απέναντι σε μια κορυφαία στιγμή για τη χώρα. Την ανάληψη της Προεδρίας της ΕΕ. Στην Ελλάδα βέβαια, ενδεχομένως κάποιοι να την εμφανίσουν ως ηρωική πράξη αντίστασης! Ας δούμε όμως πως εκφράστηκε λεκτικά αυτή η «αντίσταση» από τις πολιτικές δυνάμεις της αντιπολίτευσης και να προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε τη συγκεκριμένη πολιτική συμπεριφορά.</div>
<div dir="ltr" trbidi="on">
<br />
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i><a href="http://www.xryshaygh.com/index.php/deltiatypou/view/archise-to-tsirko-samara-tokoglufwn-thn-wra-pou-o-ellhnikos-laos-pethainei" style="background-color: transparent; font-weight: bold; text-decoration: none;">“Άρχισε το τσίρκο Σαμαρά-τοκογλύφων την ώρα που ο ελληνικός λαός πεθαίνει»,”,</a> </i>ξεκινάει η ανακοίνωση της “Χρυσής Αυγής” και ασφαλώς δεν περίμενες ένα διαφορετικό ύφος από μια τέτοια εγκληματική οργάνωση.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<i><a href="http://anexartitoiellines.gr/post.php?post_id=3899" style="background-color: transparent; font-weight: bold; text-decoration: none;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">“Οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, με επικεφαλής τον κ. Μπαρόζο, ήλθαν στην Αθήνα και είδαν τους άδειους δρόμους, διότι η κυβέρνηση της τρόικας απαγόρευσε στους Έλληνες πολίτες να διαδηλώσουν και να δείξουν την εξαθλίωσή τους από την πολιτική των τοκογλύφων δανειστών”, σημείωνε η ανακοίνωση των “Ανεξάρτητων Ελλήνων”.</span></a></i></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το ίδιο θα έλεγα και για το κόμμα του κυρίου Καμμένου, αναμενόμενη η αντίδραση του, αφού έχει την εκτίμηση για κατοχή της Χώρας από την ΕΕ και ο ίδιος, επιλέγει την ίδια ώρα να συναντηθεί με ένα ακραίο βρετανό αντιευρωπαϊστή ομογάλακτό του.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η ανακοίνωση του ΚΚΕ αρχίζει : <a href="http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/anakoinosh_toy_grafeioy_typoy_gia_thn_enarksh_ths_ellhnikhs_proedrias_sthn_ee" style="background-color: transparent; font-weight: bold; text-decoration: none;">“Με την ελληνική Προεδρία θα συνεχιστεί η υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ…”</a>και ασφαλώς κανένας δεν περίμενε μια διαφορετική φρασεολογία από ένα κόμμα που βασικός του στόχος είναι η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το θέμα υπάρχει όμως για ένα κόμμα που θέλει –εσχάτως ιδιαίτερα- να μας πείσει για τον φιλοευρωπαϊκό του προσανατολισμό, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και μάλιστα όταν ο αρχηγός του έχει ορισθεί υποψήφιος για πρόεδρος της ΕΕ εκ μέρους του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς!</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για κάποια συναυλία (!) <i><a href="http://syriza.gr/article/Anakoinwsh-toy-Grafeioy-Typoy-toy-SYRIZA-schetika-me-shmerino-dhmosieyma-toy-%C2%ABBhmatos-ths-Kyriakhs%C2%BB1.html#.Us3cefvcDh0" style="background-color: transparent; font-weight: bold; text-decoration: none;">“Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και Αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας, δεν θα παραβρεθεί στη σημερινή συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής, για την έναρξη της Ελληνικής Προεδρίας”.</a></i> </span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Και σε συνέντευξη του ο εκπρόσωπός του αναφέρει:</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<i><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">“<a href="http://syriza.gr/article/APOSPASMATA-SYNENTEYKSHS-TOY-P.-SKOYRLETH-EKPROSWPOY-TYPOY-TOY-SYRIZA-STON-REAL-FM-%28K.-Makrh%29.html#.Us3befvcDh0" style="background-color: transparent; font-weight: bold; text-decoration: none;">Θα σας έλεγα, λοιπόν, ότι η θεσμική ιδιότητα του κ. Τσίπρα, ως αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δεν συνάδει με την παρουσία του σε αυτή την φιέστα.</a>”</span></i></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify; text-indent: 18pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Πως αξιολογούμε αυτή τη στάση ; Η μη εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ και η απουσία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από την επίσημη τελετή ανάληψης της προεδρίας της ΕΕ από τη χώρα μας :</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; margin-left: 36.75pt; text-align: justify; text-indent: -18.75pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">1.<span style="line-height: normal;"> </span>Δείχνει να διακατέχει την ηγεσία αυτού του κόμματος ένας βαθύς αντιευρωπαϊσμός που ξεπερνάει τα πλαίσια ενός απλού ευρωσκεπτικισμού.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; margin-left: 36.75pt; text-align: justify; text-indent: -18.75pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">2.<span style="line-height: normal;"> </span>Δείχνει μια βαθειά υποτιμητική και προσβλητική στάση απέναντι σε κορυφαίους θεσμικούς παράγοντες της Ε.Ε.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; margin-left: 36.75pt; text-align: justify; text-indent: -18.75pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">3.<span style="line-height: normal;"> </span>Φάσκει και αντιφάσκει με την συμπεριφορά του, εκτιθέμενος και στο κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, του οποίου ο κος Τσίπρας, είναι υποψήφιος για την προεδρία της ΕΕ.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Πως είναι δυνατόν</b> το κόμμα αυτό αναλαμβάνοντας την Κυβέρνηση της χώρας να συνεργασθεί με τους ευρωπαίους εταίρους – όπως ισχυρίζεται ότι θα κάνει – τη στιγμή που τους αγνοεί τόσο επιδεικτικά.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /><b>Πως είναι δυνατόν </b>να εμπιστευθεί ο ελληνικός λαός ένα κόμμα που λέει ότι θα διαπραγματευθεί με τους ευρωπαίους εταίρους, όταν τους προσβάλλει και τους υποτιμά τόσο ανοικτά.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Πως είναι δυνατόν</b> να πείσει τους ευρωπαίους εταίρους αυτό το κόμμα, αφού από τη μια θεωρεί ότι η λύση του προβλήματος της χώρας μας περνάει μέσα από την ΕΕ, η οποία θα πρέπει να δει διαφορετικά το ελληνικό πρόβλημα και από την άλλη όταν έρχονται στη χώρα μας να μιλάει για φιέστα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Αυτή βέβαια τη συμπεριφορά δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος να την ερμηνεύσουμε με απλούς ψυχολογικούς και συμπλεγματικούς όρους. Όχι, θεωρώ ότι τα αίτια είναι βαθιά πολιτικά. Και εξηγούμαι.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Υπάρχουν δύο πλευρές που εξηγούν αυτή τη συμπεριφορά</b>. <b>Η μία αφορά το βαθύτερο χαρακτήρα αυτού του κόμματος,</b> ο οποίος παραμένει στην πραγματικότητα, αν όχι εχθρικό, τουλάχιστον πολύ επιφυλακτικό απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις περί αντιθέτου διαβεβαιώσεις του. Δηλαδή, δεν θεωρεί ότι η συμμετοχή μας στην ευρωζώνη και στην ΕΕ είναι Στρατηγική επιλογή και άρα η τακτική μας θα πρέπει να εξυπηρετεί αυτόν τον Στρατηγικό στόχο. Αν κάποιος διαβάσει προσεκτικά <a href="http://syriza.gr/page/politikes-apofaseis-synedriwn.html#.Us3uRfvcDh0" style="background-color: transparent; font-weight: bold; text-decoration: none;">τις θέσεις του για την ΕΕ</a>, θα βρει σημαντικές χαραμάδες, όπου επιβεβαιώνεται η βαθειά εχθρικότητα του απέναντι στην ΕΕ. Το πρόβλημα ασφαλώς συνδέεται και γενικότερα με την βαθειά αντιδυτική και αντιευρωπαϊκή κουλτούρα της αριστεράς, που χρόνια τώρα κατατρέχει το πολιτικό και ιδεολογικό της λόγο.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Η άλλη πλευρά αφορά το εσωτερικό μέτωπο.</b>Φαντάζεστε το κο Τσίπρα δίπλα στο κο Σαμαρά και το κο Βενιζέλο. Τι θα έλεγαν στο κόσμο τους ; Τι θα έλεγαν στο κόσμο γενικότερα ; Ποια εικόνα θα έβλεπαν όλοι οι έλληνες; Ότι είναι δίπλα – δίπλα με εκείνους που –κατά τον λόγο τους- ξεπουλάνε τη χώρα. Για να χρησιμοποιήσουμε τις πιο ήπιες εκφράσεις του κου Τσίπρα προς τους πολιτικούς του αντιπάλους. Να βρίσκονται δίπλα – δίπλα με τους εκπροσώπους των εταίρων μας, την ώρα που αυτοί θα μιλάνε για την αποτροπή της ανοικτής χρεοκοπίας της χώρας, με την βοήθεια της ΕΕ ύψους 350 δις. ευρώ, του μεγαλύτερου χρηματοδοτικού προγράμματος που εφαρμόστηκε ποτέ στον κόσμο ; Που θα μιλάνε για την αλληλεγγύη των λαών της Ευρώπης απέναντι στον ελληνικό λαό ; Για την πρόοδο που έχει κάνει η χώρα μας, με τις θυσίες του ελληνικού λαού ; Καταλαβαίνετε ότι μια τέτοια εικόνα, με όλους τους ηγέτες της χώρας, μαζί με τους ευρωπαίους εταίρους, τους γκρεμίζει την εικόνα που έχτισαν τρία χρόνια τώρα, με το στείρο λαϊκίστικο αντιμνημονιακό και αντιευρωπαϊκό λόγο τους. <b>Ένα μόνο λεπτό τηλεοπτικής εικόνας του κου Τσίπρα και του κου Καμμένου, με τον κο Σαμαρά, Βενιζέλο και με τους κ.κ. Ρομπάι και Μπαρόζο, θα κατεδάφιζε όλο αυτό τον αντιευρωπαϊκό μύθο που έχουν καλλιεργήσει τα δύο αυτά κόμματα τα τελευταία τρία χρόνια, στους πολίτες.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Δυστυχώς όμως για αυτούς η χώρα φαίνεται να έχει περάσει τα δύσκολα και να οδηγείται σε κάποια έξοδο. Η μεταμνημονική εποχή φαίνεται ότι δεν είναι μακριά. Και τότε θα έρθει ο λογαριασμός για όλους. Όχι δεν ξεχνάνε οι πολίτες ποιοι έχουν τις βασικές ευθύνες για τα αδιέξοδα της χώρας. Όμως μπαίνουν και νέα ερωτήματα πλέον. Τι έκανε η κάθε πολιτική δύναμη στο καιρό της κρίσης; Πως συνέβαλε ; Όχι, δεν λύσαμε τα προβλήματά μας τα τρία αυτά δύσκολα χρόνια. Μάλλον τα συνειδητοποιήσαμε και τώρα καλούμαστε να χτίσουμε την νέα Ελλάδα, μέσα στα πλαίσια μιας δημοκρατικής Ευρώπης. Με τις θυσίες των ελλήνων πολιτών ασφαλώς, που καθημερινά συνειδητοποιούν ότι πρέπει να θέσουν πάνω από το προσωπικό τους συμφέρον, το συμφέρον της χώρας. Και να συμβάλλουμε όλοι, με δίκαιο τρόπο. <b>Καταλαβαίνουν όλο και περισσότερο, ότι ο λαϊκισμός από οπουδήποτε και αν προέρχεται, δεν λύνει τα προβλήματα, απλά τα διαιωνίζει. Αν κάποιοι νομίζουν ότι ήρθε η ώρα έτσι απλά να εξαργυρώσουν το λαϊκισμό και τις αντιμνημονιακές τους επιταγές, ίσως διαψευστούν.</b></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">9-1-2014</span></b></div>
<div class="MsoNormal" style="background-color: white; line-height: 18px; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Κώστας Χαϊνάς</span></b></div>
</div>
</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-73936113114121661162014-01-09T15:50:00.001+02:002014-01-09T15:50:08.124+02:00 Süddeutsche Zeitung για Βενιζέλο: Λαϊκίζει και έριξε με πραξικόπημα τον Παπανδρέου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-Q8Rpi4mC-oo/Us6o_chyIqI/AAAAAAAHqaE/2BuFfXsCxP8/s1600/1+(2).jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-Q8Rpi4mC-oo/Us6o_chyIqI/AAAAAAAHqaE/2BuFfXsCxP8/s1600/1+(2).jpg" height="266" width="400" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
Η εφημερίδα του Μονάχου γράφει ότι το <a class="zem_slink" href="http://www.pasok.gr/portal/" rel="homepage" target="_blank" title="Panhellenic Socialist Movement">ΠΑΣΟΚ</a> βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης</h3>
<br />
<b>Στον αντιπρόεδρο της ελληνικής κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο επικεντρώνει το ενδιαφέρον της η εφημερίδα του Μονάχου «Süddeutsche Zeitung» η οποία σε νέο εκτενές ρεπορτάζ της για την ανάληψη της ελληνική προεδρία, σχολιάζει την εκλογική αποδυνάμωσης του ΠΑΣΟΚ, επισημαίνοντας ότι το κόμμα βρίσκεται στα πρόθυρα της διάλυσης.</b><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Σύμφωνα με την «Süddeutsche Zeitung», ο κ. Βενιζέλος λαϊκίζει και έριξε με πραξικόπημα τον Γιώργο Παπανδρέου.<br />
<br />
Συγκεκριμένα, η εφημερίδα γράφει ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει αποδείξει ότι μπορεί να αξιοποιεί προς το συμφέρον του ευαίσθητες καταστάσεις και υπογραμμίζει ότι την καλύτερή του επίδοση σημείωσε το 2011, «όταν ανέτρεψε τον αποδυναμωμένο πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου με ένα διακριτικό πραξικόπημα για να αναλάβει λίγο αργότερα την ηγεσία των Σοσιαλιστών».<br />
<br />
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Βενιζέλος θέλει να αποτρέψει τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ και επειδή -όπως γράφει- τον Μάιο επίκεινται δύο εκλογικές αναμετρήσεις «βρίσκεται σε διάθεση προεκλογικού αγώνα».<br />
<br />
«Με το αίτημα του να φύγει από την Τρόικα των εποπτών το ΔΝΤ, ο Βενιζέλος μιλά μέσα από την ψυχή των πολιτών. Ωστόσο, ο λαϊκισμός δεν επαρκεί για να βγάλει την Ελλάδα από την κρίση και να σώσει το κόμμα», καταλήγει η <a class="zem_slink" href="http://www.sueddeutsche.de/" rel="homepage" target="_blank" title="Süddeutsche Zeitung">Süddeutsche Zeitung</a>.<br />
<div class="zemanta-pixie" style="height: 15px; margin-top: 10px;">
<a class="zemanta-pixie-a" href="http://www.zemanta.com/?px" title="Enhanced by Zemanta"><img alt="Enhanced by Zemanta" class="zemanta-pixie-img" src="http://img.zemanta.com/zemified_e.png?x-id=16fc8076-5342-4693-8823-b28c01582b28" style="border: none; float: right;" /></a></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-64934845709394171692014-01-02T12:04:00.000+02:002014-01-02T12:04:14.884+02:00Ο υφυπουργός Παντελής Καψής γράφει τι θα γίνει σε περίπτωση που εκλεγεί κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-AAnIYfMnd6I/UsU5kRhDINI/AAAAAAAHlhg/LIwMoTqY4Ds/s1600/1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="290" src="http://3.bp.blogspot.com/-AAnIYfMnd6I/UsU5kRhDINI/AAAAAAAHlhg/LIwMoTqY4Ds/s640/1.png" width="640" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
<i>Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι ο υφυπουργός Δημόσιας Τηλεόρασης άφησε για λίγο τις υπουργικές του υποχρεώσεις και ξαναπήρε την πένα του δημοσιογράφου για να ...κατακρεουργήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, με άρθρο του στο protagon.gr</i></h3>
<br />
<b>Γράφει ο Παντελής Καψής με τίτλο «ΣΥΡΙΖΑ χωρίς ψευδαισθήσεις»:</b><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι για μια σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πιθανό. Και παρά τις επιφυλάξεις τους, υπάρχουν πολίτες που λένε "ας τους δοκιμάσουμε, πόσο χειρότερα μπορεί να πάνε τα πράγματα".<br />
<br />
Φυσικά η πραγματικότητα έχει πολλούς τρόπους να μας εκπλήσσει. Κι όποιος πιστεύει ότι μπορεί να προβλέψει το αύριο προκαλεί την τύχη του. Ιδίως στην πολιτική. Αυτό ωστόσο δεν μας απαλλάσσει από την υποχρέωση να σχεδιάζουμε και να είμαστε έτοιμοι για όλα τα πιθανά ή και λιγότερα πιθανά ενδεχόμενα. Κι ένα από αυτά είναι τι θα συνέβαινε αν ποτέ αυτές οι προβλέψεις επιβεβαιώνονταν. Τα πιθανά σενάρια δεν είναι πολλά. Το πρώτο κι αυτό που οι περισσότεροι ενδόμυχα πιστεύουν, είναι ότι ο κ. Τσίπρας, έστω και με διαφωνία του κ. Λαφαζάνη, θα ερχόταν σε έναν κάποιο συμβιβασμό με την Ευρώπη, χωρίς να ακυρώσει τις υποχρεώσεις της χώρας απέναντι στους δανειστές της. Σε αντάλλαγμα θα διεκδικούσε μια κάπως καλύτερη συμφωνία με την τρόικα. Το τελευταίο βέβαια δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό. Θα σήμαινε ότι η κα Μέρκελ είναι διατεθειμένη να δώσει περισσότερα στον ΣΥΡΙΖΑ για να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ από ό,τι στον κ. Σαμαρά για να πετύχει το ίδιο βοηθώντας τον να παραμείνει στην εξουσία.<br />
<br />
Το πρόβλημα ωστόσο είναι αλλού. Όποια συμφωνία και αν πετύχαινε ο κ. Τσίπρας -με όπλο το... πρωτογενές πλεόνασμα- θα σήμαινε διατήρηση της λιτότητας, έστω και σε πιο ήπιο βαθμό. Και, μαζί, συνέχιση των διαρθρωτικών αλλαγών. Οι επιπτώσεις για την αξιοπιστία του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και πιθανότατα θα ήταν καταστροφικές. Πώς θα αντιδρούσε; Το πρώτο ενδεχόμενο είναι απλώς να κατέρρεε. Αυτό πιστεύουν, ή εύχονται αν προτιμάτε, πολλοί. Δεν θα ήταν τόσο απλό. Πρώτον γιατί θα οδηγούσε σε ακόμα μεγαλύτερη ενίσχυση της ακροδεξιάς. Δεύτερον γιατί ακόμα και αν η οικονομία άντεχε το μεσοδιάστημα των διαπραγματεύσεων, οι προοπτικές θα είχαν χειροτερεύσει δραματικά.<br />
<br />
Το πιθανότερο ωστόσο είναι ότι σε μια τέτοια περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα περιμένει παθητικά να καταρρεύσει. Θα επιχειρήσει ηρωική αντεπίθεση μέσω της πολιτικής οξύτητας και της αναζήτησης εξιλαστήριων θυμάτων.<br />
<br />
Αυτή τη φορά όμως όχι μόνο με λόγια αλλά και με πράξεις. Ιδίως αν στηρίζεται και στους ΑΝΕΛ. Εξεταστικές επιτροπές για τους «υπεύθυνους» της καταστροφής και πιθανώς δίκες για τους «συνεργάτες» τους. «Δεξιά πολιτική» στην οικονομία, αυταρχισμός απέναντι στους αντιπάλους του, ενίσχυση της ακροδεξιάς και της δημαγωγίας, κοινωνικό και οικονομικό αδιέξοδο: να ένα εκρηκτικό κοκτέιλ, ακατάλληλο για Δημοκρατίες.<br />
<br />
Κι αυτή είναι η καλή εκδοχή. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δέσμιος της ρητορικής του αλλά και εκείνων των στελεχών του που ονειρεύονται, όπως οι ίδιοι λένε, αλλαγή καθεστώτος, μπορεί να αρνηθεί να συμβιβαστεί και να επιλέξει μιας κάποιας μορφής ρήξη. Για παράδειγμα την «προσωρινή» έξοδο από το ευρώ που είχε προτείνει ο κ. Σόιμπλε το καλοκαίρι του 2011. Με ποιους όρους δεν μπορούμε να ξέρουμε. Έτσι κι αλλιώς θα είναι πολύ δύσκολο να πετύχει μια τέτοια συμφωνία και να αποφύγει την άτακτη χρεοκοπία. Για ποιο λόγο οι Ευρωπαίοι εταίροι, μετά από δανεισμό 230 δισεκατομμυρίων ευρώ, να μας διευκολύνουν να αθετήσουμε τις υποχρεώσεις μας απέναντί τους, να βρεθούν δηλαδή οι ίδιοι εκτεθειμένοι απέναντι στους ψηφοφόρους τους; Για το ΔΝΤ ούτε κουβέντα. Δεν μπορεί από το καταστατικό του να αποδεχθεί αθέτηση των υποχρεώσεων των κρατών στα οποία δανείζει. Όπως και να είναι, μια επιστροφή στη δραχμή έχει τα προβλήματα που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας έχει χαρακτηρίσει ως καταστροφικά. Ραγδαία υποτίμηση, έκρηξη του πληθωρισμού, απώλεια καταθέσεων, δραματική μείωση εισοδημάτων και πολλά άλλα. Παρ' όλα αυτά, ένα τέτοιο ενδεχόμενο μπορεί να είναι ελκυστικό για μια μερίδα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί βέβαια όσοι υποστηρίζουν την έξοδο από το ευρώ ονειρεύονται ακριβώς μια Δημοκρατία «εκτάκτων συνθηκών» με συναλλαγματικούς περιορισμούς, περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων, κοινωνικοποίηση επιχειρήσεων που θα χρεοκοπήσουν και αύξηση των δημόσιων δαπανών με την εκτύπωση δραχμών. Ένα είδος «πολεμικού κομμουνισμού» στα πλαίσια του οποίου θα μπορούν να πάρουν τα πολιτικά και οικονομικά μέτρα που θα δρομολογήσουν -όπως ελπίζουν- το πέρασμα στον σοσιαλισμό. Παραδόξως μια τέτοια πολιτική μπορεί για ένα διάστημα να έχει κοινωνική υποστήριξη ανάμεσα σε εκείνους από τους 1,3 εκατομμύρια ανέργους που αυτή τη στιγμή έχουν εξαντλήσει κάθε περιθώριο ανεκτής διαβίωσης.<br />
<br />
Προφανώς μια τέτοια πολιτική έχει και αυτή συστατικό της στοιχείο την πολιτική και κοινωνική οξύτητα. Γιατί βέβαια με ένα συνολικά χαμηλότερο ΑΕΠ που θα προκύψει από την έξοδο από το ευρώ η δημιουργία συνθηκών επιβίωσης για τους οικονομικά ασθενέστερους προϋποθέτει, τουλάχιστον στην αρχή, μια βίαιη ανακατανομή εισοδήματος και πλούτου σε βάρος εκείνων που σήμερα εξεγείρονται για τον φόρο στα ακίνητα. Όσων εξ αυτών τουλάχιστον δεν θα έχουν ακολουθήσει το παράδειγμα ορισμένων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και δεν θα έχουν βγάλει τα χρήματά τους έξω.<br />
<br />
Είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμη μια τέτοια πολιτική; Δύσκολα. Για μια μικρή οικονομία όπως η ελληνική αποτελεί ψευδαίσθηση να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να αναπτυχθεί μέσω της τόνωσης της εσωτερικής ζήτησης, δηλαδή χωρίς εξαγωγές. Αυτές όμως προϋποθέτουν ανταγωνιστικότητα, που σημαίνει μισθολογική και δημοσιονομική πειθαρχία και διαρθρωτικές αλλαγές, αυτά ακριβώς δηλαδή που σήμερα αρνείται ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα ίδια και χειρότερα θα συμβούν αν η έξοδος από το ευρώ γίνει ασύντακτα - αν, για παράδειγμα, κοπεί η ρευστότητα στις τράπεζες από την ΕΚΤ και βρεθούμε στην ανάγκη να πάρουμε μονομερώς μέτρα. Ένα ενδεχόμενο εξαιρετικά πιθανό αν ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς αρνηθεί να εφαρμόσει το Μνημόνιο χωρίς προηγούμενη συμφωνία με την τρόικα. Σε αυτή την περίπτωση είτε θα κάνουν πίσω οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ είτε θα αφήσουν την Ελλάδα να βουλιάξει μόνη της.<br />
<br />
Πολιτικά το δεύτερο μοιάζει πολύ πιο πιθανό. Το ίδιο, άτακτη χρεοκοπία δηλαδή, θα μπορούσε να συμβεί και αν απλώς οι εταίροι αρνιόντουσαν να διαπραγματευθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ, επέμεναν στην τήρηση του Μνημονίου και άφηναν την Ελλάδα στην τύχη της. Σε αυτή την περίπτωση βέβαια το ενδεχόμενο γρήγορης κατάρρευσης του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πολύ πιθανό. Θα επιστρέψαμε έτσι εκεί που είμαστε σήμερα. Το οικονομικό και πολιτικό κόστος ωστόσο, στο μεταξύ διάστημα, θα ήταν ανυπολόγιστο.<br />
<br />
Σε όλα αυτά τα ενδεχόμενα ο πραγματικά αστάθμητος παράγοντας είναι η ακροδεξιά. Ως σήμερα όλες οι αναλύσεις, δικαιολογημένα, προσπαθούν να εξηγήσουν το φαινόμενο. Κανείς δεν έχει επιχειρήσει να δει τις πιθανές επιπτώσεις του. Την αντιμετωπίζουμε σαν ένα εφιαλτικό διάλειμμα. Το αδιανόητο δεν μπορούμε καν να το φανταστούμε. Κακό του κεφαλιού μας γιατί η ιστορία στη χώρα μας αλλά και στη γειτονιά μας έχει δείξει ξανά και ξανά ότι το αδιανόητο συμβαίνει εκεί που δεν το περιμένουμε.<br />
<br />
Κι αν όλα αυτά αποδειχθούν αδιέξοδη καταστροφολογία; Αν ο ΣΥΡΙΖΑ πετύχει αυτά που επιδιώκει - μια αναστολή πληρωμών για το χρέος, στην πραγματικότητα δηλαδή πρόσθετη γενναία χρηματοδότηση και μάλιστα χωρίς όρους; Ή πάλι αν στην πορεία επικρατήσουν μετριοπαθέστερες και ρεαλιστικότερες απόψεις στον ΣΥΡΙΖΑ και η μετάβαση σε μια νέα συμφωνία γίνει ομαλά; Κανείς δεν μπορεί θεωρητικά να το αποκλείσει. Άλλωστε από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν λείπουν φωνές της λογικής με τις καλύτερες των προθέσεων. Το αντίθετο. Η Ιστορία, όμως, δεν γράφεται με προθέσεις. Και στον ΣΥΡΙΖΑ εδώ και καιρό η ηγεσία του είναι αιχμάλωτη της ρητορείας της. Περιθώρια ουσιαστικών ελιγμών χωρίς να χαρακτηριστούν προδοσία, δεν υπάρχουν. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που μια συνεργασία κεντροαριστερών δυνάμεων με τον ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία προσβλέπουν ορισμένοι, θα μπορεί να γίνει μόνο με όρους πολιτικής υποταγής της κεντροαριστεράς.<br />
<br />
Θα κάνουμε λοιπόν το άλμα στην αβεβαιότητα; Μέχρι σήμερα στις κρίσιμες στιγμές η χώρα έχει κάνει τις σωστές επιλογές. Κι όσο βελτιώνονται οι συνθήκες στην οικονομία τόσο η πολιτική της κυβέρνησης θα γίνεται πιο πειστική. Είναι άλλωστε εντυπωσιακό ότι όλο αυτό τον καιρό, παρά τα οριακά κέρδη, ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά βρίσκεται δημοσκοπικά καθηλωμένος. Το πιο δύσκολο ερώτημα είναι αν ο χώρος της κεντροαριστεράς θα καταφέρει να ανασυγκροτηθεί. Και αν οι δυνάμεις που σήμερα εκ των πραγμάτων υπερασπίζονται την ευρωπαϊκή προοπτική μπορεί να ανακτήσουν την αναγκαία μεταρρυθμιστική δυναμική παρουσιάζοντας ένα ρεαλιστικό αλλά και κοινωνικά δίκαιο σχέδιο ανασυγκρότησης για τη μετά το Μνημόνιο εποχή.<br />
<br />
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-4012948772286666952013-12-22T23:38:00.002+02:002013-12-22T23:38:34.962+02:00Η Δημοκρατική Παράταξη θα γίνει χωρίς αποκλεισμούς, ηγεμονισμούς και βολονταρισμούς <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-rsrhz8NkiQU/T3GaMZjzamI/AAAAAAABMyA/kXNI5NtqIZ8/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-rsrhz8NkiQU/T3GaMZjzamI/AAAAAAABMyA/kXNI5NtqIZ8/s1600/1.jpg" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
<i><u>Γράφει ο Κώστας Χαϊνάς</u></i>.</h3>
<b><div>
<b><br /></b></div>
Έχει ανοίξει για τα καλά η συζήτηση για τη συγκρότηση μιας Μεγάλης Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης (Δημοκρατική Παράταξη στην συνέχεια για να συνεννοούμαστε), μετά τη σημαντική πρωτοβουλία των 58, να απευθύνουν ανοικτή πρόσκληση για διάλογο σε όλες τις δημοκρατικές προοδευτικές δυνάμεις είτε είναι συγκροτημένες σε πολιτικά κόμματα, είτε είναι ανένταχτες, είτε στο περιθώριο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής απογοητευμένες. </b><div>
<b><br /></b></div>
<div>
<b>Ας δούμε όμως με νηφαλιότητα, πως διαμορφώνονται τα πράγματα στη δύσκολη μεταβατική αυτή περίοδο όπου, το πολιτικό σκηνικό βρίσκεται σε μια συνεχή αναδιάταξη και οι πολίτες ζαλισμένοι από τα τέσσερα χρόνια της κρίσης, επιβεβαιώνουν μέσα από τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων τη ρευστότητα και την αβεβαιότητα της πολιτικής κατάστασης της χώρας.<a name='more'></a></b><br /><br /><b>Η στάση της Νέας Δημοκρατίας</b><br /><br />Ένα νέο πολιτικό εγχείρημα στο χώρο του δημοκρατικού κέντρου και της δημοκρατικής αριστεράς και της σοσιαλδημοκρατίας, στο οποίο θα μπορούσαν εν δυνάμει να εκφραστούν οι πιο δημοκρατικές και φιλελεύθερες δυνάμεις της συντηρητικής παράταξης, ενδιαφέρει και πολύ μάλιστα τη Νέα Δημοκρατία, αφού η ανασυγκρότησή αυτού του χώρου θα προσέλκυε δυνάμεις που σήμερα εκφράζονται από τη Νέα Δημοκρατία, θεωρώντας την ως μια δύναμη σταθερότητας. Από την άλλη μέσα από μια ρευστοποίηση του ΠΑΣΟΚ χωρίς διάδοχη κατάσταση, σίγουρα κάποια οφέλη θα έχει. Άρα η Νέα Δημοκρατία έχει κάθε λόγο να απεύχεται την επιτυχία του εγχειρήματος της συγκρότησης της Δημοκρατικής Παράταξης.<br /><br /><b>Ο ΣΥΡΙΖΑ</b><br /><br />Το νέο εγχείρημα της συγκρότησης της Δημοκρατικής Παράταξης έχει δημιουργήσει πολλές τριβές μέσα στα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ. Ο χώρος που καλείται να καλύψει το νέο πολιτικό εγχείρημα, είναι ένας χώρος που διεκδικείται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως τα έντονα λαϊκίστικα χαρακτηριστικά της φυσιογνωμίας του, η ύπαρξη στα ηγετικά κλιμάκια του, μιας ισχυρής αυθεντικής κομμουνιστογενούς συνιστώσας, (30% κατέγραψε στο πρόσφατο συνέδριο του, ο κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος υποστηρίζει άλλο πολιτικό σχέδιο, αντίθετο με αυτό της πλειοψηφίας), οι αντιφάσεις στην καθημερινή πολιτική του πρακτική, τα διαφορετικά πολιτικά πρόσωπα που εμφανίζει ανάλογα με τα ακροατήρια (ΤΕΞΑΣ, Ευρώπη κ.λ.π.), παρά την βίαιη ωρίμανση που έχει ήδη υποστεί, όλα αυτά τα στοιχεία λειτουργούν αρνητικά με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζεται με έντονη επιφυλακτικότητα και σκεπτικισμό από ένα σοβαρό τμήμα της σοσιαλδημοκρατίας και του δημοκρατικού κέντρου. Εφόσον λοιπόν προχωρήσει το εγχείρημα της Δημοκρατικής Παράταξης, το μεγάλο αυτό τμήμα που σήμερα δίνει ψήφο ανοχής στον ΣΥΡΙΖΑ θα μετακομίσει μαζικά στον φυσικό του χώρο που είναι η σοσιαλδημοκρατία και το δημοκρατικό προοδευτικό Κέντρο. Και τότε και ο ΣΥΡΙΖΑ θα επανέλθει στα γνωστά ποσοστά της ριζοσπαστικής αριστεράς. Κάποιος φίλος μου είπε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη με την ριζική στροφή που ήδη έχει κάνει, βρίσκεται στην τροχιά της Δημοκρατικής Παράταξης, άρα δεν μπορείς να τον αποκλείσεις εκ προοιμίου. Ασφαλώς, εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώσει τη στροφή του αυτή και προσγειωθεί στα στέρεα εδάφη του ρεαλισμού και του αντιλαϊκισμού, ξεπεράσει την αλαζονική του συμπεριφορά περί αυτοδυναμιών, τις προγραμματικές του αντιφάσεις και τον βαθύ ευρωσκεπτικισμό του -που ειλικρινά εύχομαι- τότε ασφαλώς έχει και λόγο και ρόλο στο νέο εγχείρημα της Δημοκρατικής Παράταξης. Έως ότου όμως γίνουν αυτά, θα βλέπει εχθρικά και θα μάχεται με κάθε τρόπο και μέσον τη συγκρότηση του νέου εγχειρήματος.<br /><br /><b>Το ΠΑΣΟΚ</b><br /><br />Οι φυλές του ΠΑΣΟΚ δεν είναι καθόλου εύκολο να περιγραφούν και να καταγραφούν οι διαθέσεις τους για το εγχείρημα της πρωτοβουλίας των 58 και γιατί τους λείπει μια ενιαία συγκρότηση, αλλά και γιατί έτσι έχουν μάθει παλαιόθεν, περιμένουν να ξεκαθαρίσει το τοπίο για να πάρουν θέση. Το επίσημο ΠΑΣΟΚ δια του Β. Βενιζέλου εξέφρασε την θερμή υποστήριξη στο εγχείρημα, δίνοντας την εντύπωση με κάποιες δηλώσεις του ότι με το σφιχταγκάλιασμα του περισσότερο ήθελε να το «πνίξει», παρά να στηρίξει το εγχείρημα. Ο Σημίτης, διακριτικά έχει δηλώσει την υποστήριξή του. Τον Γ. Παπανδρέου, μάλλον δεν τον ενδιαφέρει το εγχείρημα και θα το πολεμήσει, αφού δυσκολεύει πάρα πολύ τη δική του επιστροφή στα πολιτικά πράγματα της χώρας.<br /><br /><b>Η Δημοκρατική Αριστερά</b><br /><br />Η αυλαία του 2ου Συνεδρίου της Δημοκρατικής Αριστεράς έπεσε και τρεις είναι οι ενδιαφέρουσες αποφάσεις που πήρε για το φλέγον θέμα της συγκρότησης του τρίτου πόλου ή της Δημοκρατικής Παράταξης. Η πρώτη απόφαση είναι ότι, στις επερχόμενες ευρωεκλογές θα κατέβει αυτόνομα σε συνεργασία με όσους συμφωνήσουν σε ένα κοινό πλαίσιο. Η δεύτερη είναι ότι εφόσον εκλέξει ευρωβουλευτή, θα ενταχθεί στην ομάδα των Δημοκρατών – Σοσιαλιστών του ευρωκοινοβουλίου, μια θετική απόφαση που σηματοδοτεί την προοπτική της Δημοκρατικής Αριστεράς, κόβοντας τον ομφάλιο λώρο που την συνέδεε με την Ευρωπαϊκή Αριστερά, όπου είναι ενταγμένος ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ. Η τρίτη απόφαση, είναι ότι θα στηρίξει τον τρίτο προοδευτικό πόλο, συζητώντας με όλους και χωρίς να αποκλείει κανέναν, θέτοντας ως όρια τις ασκούμενες Κυβερνητικές πολιτικές και το λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Η πολιτική πρόταση που κατατέθηκε από το κείμενο του Σπύρου Λυκούδη μπορεί να απορρίφθηκε από την πλειοψηφία, όμως συγκέντρωσε ένα μεγάλο τμήμα των συνέδρων (περίπου 25%) και ο ίδιος ο Σπύρος Λυκούδης αναδείχθηκε πρώτος από όλους στην νέα Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Οι αποφάσεις αυτές του Συνεδρίου δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποτιμηθούν από κανέναν. Εκτιμώ λοιπόν, ότι οι τρεις αυτές αποφάσεις του Συνεδρίου, μπορούν να λειτουργήσουν υπέρ της υπόθεσης της Δημοκρατικής Παράταξης, αρκεί όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη να λειτουργήσουν με υπευθυνότητα.<br /><br /><b>Και εξηγούμαι.</b><br /><br />Από την πλευρά της πρωτοβουλίας των 58, χρειάζεται να επιμείνουν στο χαρακτήρα της κίνησή τους, όπως έχει εξαγγελθεί. Δηλαδή, ότι αποτελούν μια ενεργή πρόταση διαλόγου για τη συνάντηση όλων των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων της Δημοκρατικής Παράταξης. Δεν πρέπει να βιαστούν με ιδρυτικές συντακτικές συνελεύσεις, δηλαδή την ίδρυση πολιτικού κόμματος, δίνοντας την εντύπωση ότι συνειδητά ή ασυνείδητα θέτουν διλήμματα σε κάποιους, με ποιον θα πάνε και ποιον θα αφήσουν. Οι ευρωεκλογές είναι σε πέντε μόνο μήνες από σήμερα και μάλλον είναι αδύνατον μετά την απόφαση της Δημοκρατικής Αριστεράς να συγκροτηθεί ενιαίο ψηφοδέλτιο. Ας αφήσουν λοιπόν την κάθε πολιτική δύναμη να αποφασίσει η ίδια τι είναι καλύτερο να κάνει και η πρωτοβουλία να μείνει μακριά από τις διεργασίες αυτές. Δεν είναι οι ευρωεκλογές το καθοριστικό σημείο για τη Δημοκρατική Παράταξη. Εκείνο που πρέπει να κάνουν στη φάση αυτή είναι να ανοίξουν τους διαύλους επικοινωνίας και συζήτησης στον ανέστιο κόσμο της Δημοκρατικής Παράταξης και όλων των δημοκρατικών κομμάτων. Μέσα από τη συγκρότηση κινήσεων, που θα λειτουργούν όμως ως παράταξη, ως «ομπρέλα» φίλων της Δημοκρατικής Παράταξης και όχι ως κομματικές κινήσεις, να βοηθήσουν να έρθουν κοντά οι δυνάμεις αυτές να ανοίξουμε τα μεγάλα θέματα δημοκρατίας και μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα. Οι συζητήσεις αυτές θα βοηθήσουν όχι μόνο στην κατανόηση των προβλημάτων και των λύσεων που προτείνει η Δημοκρατική Παράταξη, αλλά και στην εμπέδωση μιας κοινής πολιτικής κουλτούρας των φίλων της Παράταξης, ανεξάρτητα αν ανήκουν σε κάποιο πολιτικό κόμμα ή όχι και σε ποιο. Κάθε άλλη απόφαση, ή πρακτική, που θα πιέζουν στην κατεύθυνση συγκρότησης κόμματος άμεσα με το επίσημο ΠΑΣΟΚ και κάποιες μεμονωμένες δυνάμεις της δημοκρατικής αριστεράς και ανένταχτων, θα αποτελεί απλά βολονταρισμό κάποιων στελεχών, που όμως μεσοπρόθεσμα θα ακυρώσουν ή θα πληγώσουν, ίσως ανεπανόρθωτα την υπόθεση της Δημοκρατικής Παράταξης.<br /><br />Από την πλευρά της Δημοκρατικής Αριστεράς, υλοποιώντας τις αποφάσεις του 2ου Συνεδρίου της να βοηθήσει συγκεκριμένα ώστε να ανοίξουν οι δίαυλοι επικοινωνίας και συζήτησης με την πρωτοβουλία των 58, χωρίς φόβο υλοποιώντας την απόφαση της ότι συζητάει με όλους. Δεν την υποχρεώνει κανένας να συζητήσει με το ΠΑΣΟΚ εφόσον την περίοδο αυτή ασκεί Κυβερνητική εξουσία. Το γεγονός ότι στις εκδηλώσεις της πρωτοβουλίας των 58 θα παρευρίσκονται στελέχη, μέλη ή φίλοι του ΠΑΣΟΚ, δεν νομίζω ότι η Δημοκρατική Αριστερά έχει κάποιο κόμπλεξ να συνευρεθεί και να συζητήσει μαζί τους για τα προβλήματα της χώρας. Αυτό ήδη γίνεται εδώ και τέσσερα χρόνια σε όλη τη χώρα μέσα από τις αυτοδιοικητικές κινήσεις που έχουν συγκροτηθεί και που τουλάχιστον σε πέντε δήμους συγκυβέρνησαν το προηγούμενο διάστημα. Αλλά και διαφορές να υπάρχουν σε κάποιες πόλεις ο κάθε πολιτικός φορέας είναι αυτόνομος να αποφασίσει τι εκτιμά καλύτερο για το τόπο και σε κανένα δεν μπορεί να επιβληθεί η βούληση του άλλου.<br /><br />Συμπερασματικά, η υπόθεση της συγκρότησης του τρίτου πόλου ή της Δημοκρατικής Παράταξης όπως μου αρέσει καλύτερα να την αποκαλώ, αποτελεί ένα στοίχημα για όλους τους δημοκράτες, προοδευτικούς πολίτες της χώρας. Η επιτυχία του εγχειρήματος θα αποδείξει και το βαθμό υπευθυνότητας και σοβαρότητας του πολιτικού προσωπικού των συγκροτημένων δημοκρατικών φορέων που καλούνται να πρωταγωνιστήσουν στο νέο εγχείρημα.<br /><br /><b>Κώστας Χαϊνάς</b><br />Μέλος της Κ.Ε. της ΔΗΜΑΡ</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-48566572032615854922013-12-19T21:16:00.000+02:002013-12-19T21:16:00.126+02:00 Το φτηνό ρεύμα απαιτεί σχέδιο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-pUJITvCBLHs/Uh-5LfHaGOI/AAAAAAAGUlU/e9Ni4sngCwQ/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-pUJITvCBLHs/Uh-5LfHaGOI/AAAAAAAGUlU/e9Ni4sngCwQ/s1600/1.jpg" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
<i><span style="color: red;">Ποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν στον ενεργειακό σχεδιασμό της ΔΕΗ</span></i></h3>
<h3 style="text-align: left;">
<i><br />Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ βουλευτή Ευβοίας ΣΥΡΙΖΑ</i></h3>
<br /><b>Η ανάγκη επανασύνδεσης του ηλεκτρικού ρεύματος σε όσες οικογένειες κινδυνεύουν να παγώσουν ανέδειξε όχι μόνο το πρόβλημα αλλά και τη σκόπιμη αποστασιοποίηση της κυβέρνησης από το προφανές: Οι πολίτες που δεν πληρώνουν το λογαριασμό ρεύματος αυτή την εποχή δεν είναι οι μπαταξήδες, αλλά αυτοί που αδυνατούν να πληρώσουν. Η επανασύνδεση του ρεύματος σε όλους ήταν η άμεση απάντηση στο πρόβλημα, τα υπόλοιπα έπονται.</b><br /><br />Ταυτόχρονα φάνηκε και η έλλειψη εκείνου του σχεδιασμού στη ΔΕΗ που θα της δίνει τη δυνατότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα -η κρίση δεν θα τελειώσει γρήγορα- να παρέχει κατά περίπτωση στους πολίτες που έχουν ανάγκη, φθηνό και δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα.<br /><br />Οπως είναι γνωστό η απελευθέρωση της ηλεκτρικής ενέργειας με το Ν. 2773/99 δεν έφερε το «θεωρητικά» επιδιωκόμενο αποτέλεσμα της μείωσης των τιμών στον καταναλωτή, αφού το ρεύμα από βασικό κοινωνικό αγαθό χαρακτηρίστηκε προϊόν και η λογική της κοινής ωφέλειας αντικαταστάθηκε από αυτήν της κερδοφορίας.<br /><br />Αυτός ήταν και ο βασικός λόγος: ο ενεργειακός σχεδιασμός που προέκυψε να υπηρετήσει τους επενδυτές κι όχι τις κοινωνικές ανάγκες κι αυτό φάνηκε αμέσως με την είσοδο όλων των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών στο σύστημα. Μάλιστα δε για τη διευκόλυνσή τους απαγορεύτηκε στη ΔΕΗ να κατασκευάσει νέα εργοστάσια.<br /><br />Δυστυχώς, σε στιγμές βαθιάς κρίσης της εθνικής μας οικονομίας, η εγκατάλειψη των δυνατοτήτων παραγωγής φτηνού ηλεκτρικού ρεύματος από τους εγχώριους λιγνίτες και τα υδροηλεκτρικά έργα, και η υποκατάστασή της είτε από ακριβά εισαγόμενα καύσιμα (πετρέλαιο, φυσικό αέριο), είτε από πολυδάπανες ηλιακές KWH (λόγω εισαγωγής φωτοβολταϊκών πάνελ), σήμαιναν για τον καταναλωτή όχι μόνο την αγορά πανάκριβου ηλεκτρικού ρεύματος αλλά και τη μεταφορά στις πλάτες του των ελλειμμάτων της ΔΕΗ.<br /><br />Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το κόστος παραγωγής ρεύματος από υδροηλεκτρικά είναι ανύπαρκτο και από λιγνίτη κυμαίνεται γύρω στα 50 ευρώ/MWH, το αντίστοιχο κόστος για τα αιολικά φτάνει στα 97 και για τα φωτοβολταϊκά στα 400 ευρώ/MWH.<br /><br />Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έχει οδηγήσει τη ΔΕΗ μέχρι του σημείου να πληρώνει κάθε χρόνο σε κατόχους ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων περισσότερα από 300 εκατ. ευρώ, ακόμη κι όταν δεν παράγουν ούτε μία KWH.<br /><br />Είναι άδικο, τη στιγμή που τα ελληνικά νοικοκυριά, οι άνεργοι και οι οικονομικά εξαντλημένοι πολίτες πληρώνουν για την κατανάλωση ρεύματος από 77,93 ευρώ/MWH έως 102,52 ευρώ/ MWH, η ΡΑΕ (Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας) με απόφασή της να δίνει τη δυνατότητα στην «Αλουμίνιον της Ελλάδος ΑΤΕ» να ηλεκτροδοτείται με 36,6 ευρώ/MWH. Κι αυτό με δεδομένο ότι η εταιρεία αυτή είναι αυτοπαραγωγός (έχει δηλαδή δικό της εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας) και πουλάει στη ΔΕΗ το ρεύμα που παράγει με προτεραιότητα και με την προκαθορισμένη τιμή των 87,8 ευρώ/ MWH.<br /><br />Οπως επίσης είναι άδικο να έχει τη δυνατότητα η χώρα μας σε περίοδο οικονομικής κρίσης, που οι ανάγκες για παροχή φθηνού ηλεκτρικού ρεύματος είναι αυξημένες και μπορούν να καλυφθούν αξιοποιώντας τα εγχώρια καύσιμα (λιγνίτης και νερό), δημιουργώντας μάλιστα και νέες θέσεις εργασίας, να καταφεύγει σε συμβάσεις δυσβάσταχτες σε κόστος για τον ελληνικό λαό.<br /><br />Το ζήτημα της παραγωγής της ηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να το δούμε πλέον όχι μόνο από την πλευρά της επιλογής του βέλτιστου ενεργειακού μείγματος για την επάρκεια, ασφάλεια εφοδιασμού, οικονομικότητα και προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών για παροχή δωρεάν και φθηνού ηλεκτρικού ρεύματος, προστατεύοντας ταυτόχρονα και την ομαλή λειτουργία της ΔΕΗ.<br /><br />Η συζήτηση πρέπει να ανοίξει και για έναν ακόμη λόγο: Δεν επιτρέπεται όταν η εγκατεστημένη ισχύς για την κάλυψη της αιχμής ζήτησης ξεπερνά τα 10.000 MW ενώ η πραγματική ζήτηση δεν ξεπερνά τα 6.000 MW να πληρώνει ο ελληνικός λαός με το καθεστώς των συμβάσεων και επιδοτήσεων που εφαρμόζεται σε όλους τους συνδεδεμένους παραγωγούς 300 εκατ. ευρώ, αδιακρίτως αναγκών και εισροών στο σύστημα.<br />(*)Δημοσιεύτηκε στην Ελευθεροτυπία 19/12/2013</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-83123218489562990602013-12-17T22:49:00.001+02:002013-12-17T22:49:04.555+02:00 «Ετοιμοθάνατη» η δημόσια υγεία… <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-blNv9KCpQDE/UrC4ryp5V1I/AAAAAAAHcsI/BXtTDPlAJlo/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-blNv9KCpQDE/UrC4ryp5V1I/AAAAAAAHcsI/BXtTDPlAJlo/s320/1.jpg" width="213" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
<i>Την ώρα που οι κοινωνικές δομές του κράτους συρρικνώνονται δραματικά, δεν θα μπορούσε να μην μπει στην μνημονιακή «γκιλοτίνα» και η δημόσια υγεία, που αποτελεί πρωταρχικό πυλώνα της κοινωνίας μας.</i></h3>
<br /><b> Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή έρευνα για την κατάταξη υγείας σε όλη την Ευρώπη, η Ελλάδα βρίσκεται στη 25η θέση στον φετινό πίνακα κατάταξης, γεγονός που την κατατάσσει στον πάτο κυριολεκτικά της υγειονομικής περίθαλψης.<a name='more'></a></b><br /><br />Ας μην εθελοτυφλούμε άλλο. Η δωρεάν δημόσια υγεία στην Ελλάδα των Μνημονίων μοιάζει με κακόγουστο αστείο, αφού η υγειονομική περίθαλψη των πολιτών από αναφαίρετο δικαίωμα έχει καταντήσει «απαράδεκτη πολυτέλεια».Η Κυβέρνηση υπακούοντας απαρέγκλιτα στις ανάλγητες μνημονιακές απαιτήσεις έχει θεσπίσει μια σειρά επώδυνων μέτρων που οδηγούν σε βέβαιο «θάνατο» το δημόσιο σύστημα υγείας, υπονομεύοντας την υγεία του ελληνικού λαού. Κυρίως, οι ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες δέχονται διπλό πλήγμα από τις ακολουθούμενες πολιτικές τόσο με την μείωση των εισοδημάτων, όσο και με τη μείωση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγειονομικής περίθαλψης.<br /><br />Η πολιτική υποτέλειας της Κυβέρνησης έχει οδηγήσει στην κατάργηση ή στην συγχώνευση πολλών Νοσοκομειακών Μονάδων, στην μείωση του ιατρικού και νοσηλευτικού δυναμικού, σε απλήρωτο προσωπικό, σε ιατρικό εξοπλισμό υπό κατάρρευση, σε εργαστήρια με αυξανόμενες ελλείψεις αναλωσίμων, στην εισαγωγή ανώνυμων επικίνδυνων γενόσημων φαρμάκων, στην υποχρέωση των ασφαλισμένων να πληρώνουν επιπλέον χρήματα από τις ασφαλιστικές τους εισφορές για αναλώσιμα, για ιατρικές εξετάσεις, για εγχειρήσεις ακόμα και για την εισαγωγή τους στα νοσοκομεία και στην διαρροή προς το εξωτερικό πολλών Ελλήνων γιατρών.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, η Κυβέρνηση οφείλει να κατανοήσει ότι η δωρεάν δημόσια υγεία είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα των πολιτών, όπως οφείλει εκτός από την επικέντρωσή της στις υποχρεώσεις των πολιτών προς το κράτος, να δει και τις δικές της υποχρεώσεις προς τους πολίτες. Η δημόσια υγεία αποτελεί βασική προϋπόθεση του κοινωνικού κράτους και πρωταρχικό παράγοντα μείζονος σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη και την ευημερία των πολιτών, συνεπώς δεν μπορεί να θυσιάζεται στον «βωμό» της στείρας δημοσιονομικής λιτότητας κατ’επιταγή των δανειστών. <br /><br />Η επένδυση στο ανθρώπινο «κεφάλαιο» της χώρας μας είναι η μόνη βιώσιμη λύση για την έξοδο της χώρας από την κρίση, γεγονός που δεν επιτυγχάνεται με ένα εξαθλιωμένο σύστημα υγείας που απειλεί την υγεία του ελληνικού λαού!<br />
<b>Γιώργος Δρακούλης</b><br />
Πρόεδρος Χριστιανοδημοκρατικής Νεολαίας Ελλάδας </div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-39090663653024713472013-12-13T12:43:00.004+02:002013-12-13T12:44:10.695+02:00 Η εξεταστική του κ. Τσίπρα και η μαφιόζικη ομηρία 17 καθηγητών<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-lauVq-zAGgs/TI5FYbbd8NI/AAAAAAAA4GE/KUVXH636eGQ/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="230" src="http://4.bp.blogspot.com/-lauVq-zAGgs/TI5FYbbd8NI/AAAAAAAA4GE/KUVXH636eGQ/s320/1.jpg" width="320" /></a></div>
<h3 style="text-align: left;">
Του <i>Πάσχου Μανδραβέλη </i></h3>
<br />
<b>Αποτελούν οι εννιά φοιτητές, οι οποίοι κράτησαν με τη βία 17
καθηγητές σε ομηρία επί δεκατέσσερις ώρες στην αίθουσα συνεδριάσεων ενός
πανεπιστημιακού τμήματος, ώστε να εκβιάσουν μια απόφαση των οργάνων του
ΑΕΙ, την πεμπτουσία της Δημοκρατίας; Είναι αυτοί η νέα γενιά
αυτοπροσώπως; Είναι το Δημόσιο Πανεπιστήμιο; Η απάντηση, σύμφωνα με τον
πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, είναι «ναι». Και γι’ αυτό με δήλωσή του
τους στηρίζει. Η ιστορία ξεκινάει από τις κινητοποιήσεις των συνήθων
επαναστατημένων φοιτητών οι οποίοι κατέλαβαν το Πανεπιστήμιο Κρήτης για
να το... σώσουν από τον νόμο Διαμαντοπούλου! Το αποτέλεσμα ήταν να μη
γίνουν κανονικά τα μαθήματα και να τεθεί ζήτημα αν θα γίνουν οι
εξετάσεις.</b><br />
<a name='more'></a><br />
<br />
Τη μέρα που συνεδρίαζε το αρμόδιο όργανο των καθηγητών στο Τμήμα Φυσικών
Επιστημών μια ολιγάριθμη ομάδα φοιτητών μπούκαρε στην αίθουσα
συνέλευσης. Εκλεισαν τις πόρτες και, όπως θα έλεγε ο Μάριο Πούζο στον
«Νονό», τους «έκαναν μια πρόταση που δεν θα μπορούσαν να αρνηθούν».
Δήλωσαν στους καθηγητές ότι δεν θα έβγαιναν από εκεί μέσα παρά μόνον αν
υπέγραφαν τις προειλημμένες αποφάσεις των «αγωνιστών».<br />
<br />
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του συλλόγου διδασκόντων, «οι καθηγητές του
Τμήματος Φυσικής, εφαρμόζοντας την υφιστάμενη νομοθεσία η οποία ρητώς
απαγορεύει τη διεξαγωγή εξετάσεων κατά τη διάρκεια του εξαμήνου, αλλά
και σεβόμενοι βασικές δημοκρατικές αρχές, αρνήθηκαν να υποκύψουν στον
εκβιασμό...».<br />
<br />
Η ομηρία των καθηγητών κράτησε από τη μία περίπου το μεσημέρι της μιας
μέρας μέχρι τις δυόμισι τα ξημερώματα της επομένης (10 - 11.10.2011),
ενώ κατά τη διάρκεια της καταδρομικής «επιχείρησης» δεν επετράπη στους
καθηγητές να βγουν ούτε καν για να πάνε στην τουαλέτα.<br />
<br />
Τότε, κάποιοι από τους καθηγητές έπραξαν το αυτονόητο: κάλεσαν την
αστυνομία και η «αγωνιστική ομηρία» τερματίστηκε. Εννιά από τους
φοιτητές παραπέμφθηκαν στο Πειθαρχικό του Πανεπιστημίου και τους
επεβλήθη, σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό του ΑΕΙ, η ποινή στέρησης
εξαμήνου. Η «Πρόοδος», φυσικά, εξεγέρθηκε. Θεώρησε ότι αυτή η πειθαρχική
ποινή «ποινικοποιεί τον αγώνα των φοιτητών». Εκδόθηκαν ανακοινώσεις για
«καθεστώς τρομοκρατίας μετά την πρωτοφανή απαίτηση των καθηγητών τους
να διεξαχθεί έρευνα εις βάρος 12 φοιτητών οι οποίοι συμμετείχαν σε
κινητοποίηση». Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ
Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος εξέφρασε τη συμπαράστασή του διότι «η νέα
γενιά (σ.σ. αυτή προφανώς είναι οι εννιά φοιτητές αυτοπροσώπως) που τόσα
υφίσταται στη μνημονιακή περίοδο, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται
επιπλέον με τιμωρητική διάθεση. Στο πρόσωπο των εννιά νέων, φοιτητών του
Φυσικού Κρήτης, στηρίζουμε τη νέα γενιά, το δημόσιο Πανεπιστήμιο, την
ίδια τη Δημοκρατία».<br />
<br />
Ετσι ο τραμπουκισμός, η μαφιόζικη ομηρία 17 καθηγητών για να εκδώσουν
εκβιαστικά μια παράνομη και αντιπαιδαγωγική απόφαση, βαφτίσθηκαν από τον
κ. Τσίπρα «Δημοκρατία». Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο αρχηγός της
αξιωματικής αντιπολίτευσης έδωσε για μία ακόμη φορά εξετάσεις με θέμα
«τι είναι δημοκρατία» και κόπηκε. Ας ελπίσουμε την επόμενη φορά να πάει
καλύτερα διότι οι εξεταστικές στην πολιτική δεν είναι απεριόριστες, όπως
ήταν κάποτε στα ΑΕΙ.<br />
<br />
<a class="zem_slink" href="http://www.kathimerini.gr/" rel="homepage" target="_blank" title="Kathimerini">Η Καθημερινή</a> <br />
<div class="zemanta-pixie" style="height: 15px; margin-top: 10px;">
<a class="zemanta-pixie-a" href="http://www.zemanta.com/?px" title="Enhanced by Zemanta"><img alt="Enhanced by Zemanta" class="zemanta-pixie-img" src="http://img.zemanta.com/zemified_e.png?x-id=4b61532e-56e8-4922-a8ec-8f8aeac93732" style="border: none; float: right;" /></a></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-22064867288392235992013-12-12T11:34:00.004+02:002013-12-12T11:34:49.974+02:00Handelsblatt: «Οι Ελληνες κάθονται στα σκοτεινά και κρυώνουν»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-P77jPXBko9U/UqmDGFbG0fI/AAAAAAAHY9o/tMQVzZuPWDk/s1600/1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="356" src="http://2.bp.blogspot.com/-P77jPXBko9U/UqmDGFbG0fI/AAAAAAAHY9o/tMQVzZuPWDk/s640/1.jpg" width="640" /></a></div>
<h3>
Αναφέρεται στα χιλιάδες νοικοκυριά που βρίσκονται χωρίς ρεύμα επειδή δεν είναι σε θέση να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους</h3>
<b>Στις
«καταστροφικές συνέπειες» της σκληρής λιτότητας στην Ελλάδα αναφέρεται η
γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt» σε νέο δημοσίευμά της για την χώρα
μας.</b><a name='more'></a><br />
<br />
Η «Handelsblatt» κάνει ειδική αναφορά στο θέμα των χιλιάδων νοικοκυριών
που βρίσκονται χωρίς ρεύμα επειδή δεν είναι σε θέση να πληρώσουν τους
λογαριασμούς τους.<br />
<br />
«Κάθονται στα σκοτεινά και εντείνεται ο φόβος ενόψει ενός κρύου
χειμώνα», γράφει χαρακτηριστικά η εφημερίδα, αναφερόμενη και στον θάνατο
της της 13χρονης Σάρας από αναθυμιάσεις στη Θεσσαλονίκη.<br />
<br />
Αφού αναφέρεται και σε άλλες παρόμοιες τραγωδίες στην χώρα μας, η
«Handelsblatt» γράφει ότι κατά τον έκτο χρόνο της κρίσης, στην Ελλάδα, η
σκληρή λιτότητα, έχει οδηγήσει από το 2009 τη μείωση του ΑΕΠ κατά 25%
και στη συρρίκνωση του πραγματικού εισοδήματος κατά 38% και σημειώνει
ότι το ποσοστό της ανεργίας έχει αγγίξει το 28%.<br />
<br />
<b>Στο ρεπορτάζ αναφέρεται επίσης ότι περίπου 2,5 εκατομμύρια Έλληνες
δεν έχουν πλέον ασφάλεια ασθενείας, ενώ περίπου 3,8 εκατομμύρια ζουν
κάτω από το όριο της φτώχειας.</b> <br />
<br />
«Σε πολλές οικογένειες τα χρήματα δεν επαρκούν για να πληρωθεί ο
λογαριασμός του ρεύματος, καθώς έχει αυξηθεί το τιμολόγιο κατά σχεδόν
60% από το 2007», αναφέρεται στο δημοσίευμα, ενώ γίνεται και εκτενής
αναφορά στις υποθέσεις «παράνομης» επανασύνδεσης του ρεύματος και σε
σχετικές πρωτοβουλίες αλλά και στις οικονομικές απώλειες για τη ΔΕΗ από
τους απλήρωτους λογαριασμούς. <br />
<br />
Μάλιστα, «Handelsblatt» αναφέρεται και η πρωτοβουλία του υπουργού
Γιάννη Μανιάτη για τη δημιουργία επιτροπών που θα διασφαλίζουν ότι δεν
θα κόβεται το ρεύμα σε οικογένειες που υποφέρουν και τίθεται το ερώτημα
εάν η θα τρόικα αποδεχθεί αυτή την κοινωνική παροχή.<br />
<br />
Πηγή: <a class="zem_slink" href="http://www.dw.de/" rel="homepage" target="_blank" title="Deutsche Welle">Deutsche Welle</a>
<div class="zemanta-pixie" style="height: 15px; margin-top: 10px;">
<a class="zemanta-pixie-a" href="http://www.zemanta.com/?px" title="Enhanced by Zemanta"><img alt="Enhanced by Zemanta" class="zemanta-pixie-img" src="http://img.zemanta.com/zemified_e.png?x-id=9da7c16d-7013-4e9e-bc38-2b4ad3c12bfd" style="border: none; float: right;" /></a></div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-61641248421214651512013-12-09T18:16:00.001+02:002013-12-09T18:16:10.233+02:00Η «Αυγή» έχει πάθει εμμονή με τον Πρετεντέρη: Δεν είναι βλαξ, αλλά γράφει βλακείες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-ZxWzv1L93WI/UqXsnuwoPxI/AAAAAAAHXPc/4LeWIaDDeMo/s1600/1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="290" src="http://1.bp.blogspot.com/-ZxWzv1L93WI/UqXsnuwoPxI/AAAAAAAHXPc/4LeWIaDDeMo/s640/1.png" width="640" /></a></div>
<b>Το μεγάλο πλεονέκτημα των μνημονιακών, έτσι ισχυρίζονται οι ίδιοι, είναι ότι βασίζουν τις απόψεις τους στον ορθό λόγο, έτσι ξεκινάει ακόμη ένα άρθρο της εφημερίδας του ΣΥΡΙΖΑ Αυγή για τον γνωστό δημοσιογράφο Γιάννη Πρετεντέρη. </b><br /><br />Γράφει το άρθρο της Αυγής: <br />
<a name='more'></a><br /><br />Στην επιστήμη, στην στατιστική, στην ανάλυση, στην ψυχραιμία, μετράνε, ζυγίζουν, αποδεικνύουν και μετά μιλάνε. Όχι σαν τους αντιμνημονιακούς που είναι συλλήβδην βλάκες και ανορθολογικοί, παραδομένοι στο συναίσθημα, μοιρολογίστρες κλαίουσες πάνω από νεκρά κοριτσάκια.<br />
<br />Θαυμάστε λοιπόν ορθολογισμό. Το χθεσινό ΒΗΜΑ δημοσίευσε άρθρο του Γιάννη Πρετεντέρη με τίτλο «Κούτσουρα απελέκητα», το οποίο καταπιάνεται με το ότι από το 2009 μέχρι το 2012 οι έλληνες μαθητές έπεσαν από την 25η στην 42η θέση στη σχετική λίστα του ΟΟΣΑ. «Αποκλείεται να φταίει το μνημόνιο, η Μέρκελ ή ο νεοφιλελευθερισμός, όταν η δημόσια παιδεία στην Ελλάδα καταρρέει», βεβαιώνει ο συγγραφέας –ναι είναι και συγγραφέας ο Γιάννης, έχει γράψει τον «Ψυχρό Εμφύλιο», παρόλο που νοσταλγεί τον θερμό. Αποκλείεται εντελώς να φταίει το μνημόνιο, άλλωστε οι φταίχτες είναι γνωστοί: «Η παιδεία καταρρέει από τις δικές της ανεπάρκειες, τους δικούς της αναχρονισμούς. Καταρρέει επειδή δεν θέλει να αλλάξει, ούτε να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της εποχής. Φταίει ένα σχολείο που ειδικεύεται στο να παράγει πολλούς αγανακτισμένους».<br />
<br />Φοβερή ανάλυση, μεγαλειώδης! Για την κατάρρευση στα χρόνια του μνημονίου, από το 2009 έως το 2012, αποκλείεται να φταίει το μνημόνιο. Οι μισθοί των εκπαιδευτικών μειώθηκαν στο μισό, οι προσλήψεις πάγωσαν, οι αναπληρωτές εξαφανίστηκαν, τα λεφτά για την Παιδεία εξανεμίσθηκαν, χιλιάδες σχολεία έκλεισαν ή συγχωνεύτηκαν, οι καθηγητές βρίσκονται υπό επιστράτευση κι όμως τίποτα απ' όλα αυτά δεν φταίει. Φταίει το κακό το ριζικό μας, φταίνε πάνω απ' όλα οι εκπαιδευτικοί, αυτοί που το 2009 είχαν τους μαθητές στην 25η θέση και το 2012 τους έριξαν στην 42η, έτσι για να αναστατώσουν τον Γιάννη τον Πρετεντέρη.<br />
<br />Τον Γιάννη τον Πρετεντέρη, που όταν έμαθε ότι η ανεργία των νέων έφτασε στο 60%, έγραψε το αμίμητο: «Εμ ποιος να προσλάβει αυτά τα παιδιά, με τέτοιους καθηγητές που έχουν στα πανεπιστήμια» και άρχισε να αραδιάζει αποσπάσματα από κείμενα αριστερών πανεπιστημιακών. Οι πανεπιστημιακοί φταίνε που η ανεργία των νέων πήγε από το 20% στο 60%, δεν φταίει η ύφεση του 25%, τα μαγαζιά που κλείνουν, οι επιχειρήσεις που μεταναστεύουν. Κι όταν αυτοί οι άχρηστοι φοιτητές βγαίνουν στο εξωτερικό, γιατί βρίσκουν αμέσως δουλειά; Προφανώς επειδή μόλις διαβούν τα σύνορα, η σατανική επιρροή των καθηγητών εξατμίζεται.<br />
<br />Ο Πρετεντέρης δεν είναι βλάξ, είναι άρα σε θέση να γνωρίζει ότι αυτά που γράφει είναι βλακείες. Οι αναγνώστες του ΒΗΜΑτος δεν είναι βλάκες, παρόλα αυτά ο Πρετεντέρης του βομβαρδίζει με βλακείες, ελπίζοντας ότι κάποιοι εξ αυτών θα πωρωθούν και θα τον ακολουθήσουν στον κατήφορο προς τον ολικό παραλογισμό. Ο Πρετεντέρης δεν ποντάρει στη σκέψη των αναγνωστών του, ποντάρει στο πάθος τους, στο μίσος τους για κάθε τι δημόσιο, για κάθε τι συλλογικό. Ω θεέ μου, παρασύρθηκε και ο Ιωάννης από τον χείμαρρο του συναισθήματος.<br />
<br />Το καθεστώς δεν έχει πλέον λογικά επιχειρήματα για να δικαιολογήσει την πολιτική του, γι΄ αυτό καταφεύγει στην ανοησία. Τούτο δεν το κάνει λιγότερο επικίνδυνο, αφού όπως λέει κι ο Ευάγγελος Λεμπέσης στο «Η τεράστια κοινωνική σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω», οι βλάκες είναι πανίσχυροι, ιδίως όταν συνασπίζονται. Η ανοησία δεν κάνει το καθεστώς ακίνδυνο, το κάνει όμως ευάλωτο. Η ανοησία εμφανίζεται στην αρχή ως εσκεμμένη προπαγάνδα, μετά γίνεται στυλ και στο τέλος εγκαθίσταται ως μόνιμη κατάσταση του νου. Ή όπως λένε κι οι Γραφές «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι».</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3915209666136117253.post-7843602479097026242013-12-06T00:00:00.001+02:002013-12-06T00:03:45.891+02:00 Η δημοκρατία χρειάζεται διάσωση!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: left;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-dTnvKtV2MSI/UqDkUjJoxII/AAAAAAAAAQE/a-g4yeYjkIA/s1600/1457673_458823977571019_1415858993_n.jpg" imageanchor="1" style="-webkit-transition: color 0.3s; clear: right; display: inline; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; outline: none; transition: color 0.3s;"><img border="0" height="400" src="http://3.bp.blogspot.com/-dTnvKtV2MSI/UqDkUjJoxII/AAAAAAAAAQE/a-g4yeYjkIA/s400/1457673_458823977571019_1415858993_n.jpg" style="-webkit-border-image: url(data:image/png; border-image-repeat: stretch; border-image-slice: 9; border-image-source: url(data:image/png; border-image-width: 9px; border: 9px none; box-sizing: border-box; display: inline-block; height: auto; margin: 10px auto; max-width: 100%; padding: 8px; position: relative;" width="299" /></a>
</div>
<h3 style="text-align: left;">
<i>Άρθρο του Στάθη Λειβαδίτη, μέλους της Διοικούσας Επιτροπής του κόμματος Πειρατών Ελλάδα</i>ς</h3>
<br />Κάποιοι κατηγορούν και ειρωνεύονται ότι τα κόμματα Πειρατών για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι το ελεύθερο κατέβασμα (free downloading) και ο διαμοιρασμός (sharing) αρχείων από το ίντερνετ. Πρόκειται για μια υπερ-απλούστευση που γίνεται εσκεμμένα, αφενός με στόχο την υποβάθμιση του πειρατικού κινήματος και αφετέρου την αποφυγή της διαρροής ψηφοφόρων από τα παραδοσιακά κόμματα. Στην πραγματικότητα τα κόμματα Πειρατών παγκοσμίως συν-αποτελούν τον πολιτικό βραχίονα του ίντερνετ και αγωνίζονται για τα πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες που καταπατώνται από τις κυβερνήσεις όλων των κρατών, με πρόσχημα τη σταθερότητα, ή την ασφάλεια, ή την πάταξη της τρομοκρατίας, κλπ. Όλα αυτά που ευαγγελίζονται τα κόμματα Πειρατών ίσως φαίνονται νέα και πολύ «προχωρημένα» για τον περισσότερο κόσμο, ειδικά σε μια περίοδο κρίσης και εξαθλίωσης της κοινωνίας.Η αλήθεια είναι όμως ότι σε μια τέτοια στιγμή η συμμετοχή όλων στα κοινά είναι απαραίτητη, για να μην απεμπολήσουμε τα δικαιώματα μας αλλά και για να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία. Γιατί στην προκειμένη περίπτωση, η δημοκρατία είναι που χρειάζεται διάσωση στη χώρα μας και όχι τόσο η χώρα μας από τα χρέη.<br /><br />Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Πρώτα – πρώτα τα κόμματα Πειρατών είναι δημοκρατικά, με την έννοια ότι από το Σώμα των Μελών, δηλαδή από τη βάση, λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις και στις βασικές 3+1 αρχές τους είναι η διαφάνεια στο κράτος. Άλλωστε γι’ αυτό μπαίνουν αμέσως στο στόχαστρο των παραδοσιακών κομμάτων, του περασμένου αιώνα, που επιμένουν να λειτουργούν με ξεπερασμένες μεθόδους και εισπράττουν την αδιαφορία του κόσμου. Ποιος πολιτικός θέλει τη διαφάνεια; Ρωτείστε στο δρόμο οποιονδήποτε περαστικό, τυχαία, να σας πει τη γνώμη του για τους πολιτικούς. Δεν θα συναντήσετε ούτε έναν να σας μιλήσει με καλά λόγια γι’ αυτούς. Οι πολίτες έχουν σχηματίσει αυτή τη γνώμη, φυσικά όχι άδικα, αφού σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης οι τίμιοι και ειλικρινείς πολιτικοί - αν υπάρχει αυτό το είδος - είναι μετρημένοι στα δάχτυλα. <br /><br />Η σημαντική διαφορά των ανθρώπων που είναι μέλη των κομμάτων Πειρατών από τους συνηθισμένους πολιτικούς, είναι ότι έχουν μπει σε αυτά εθελοντικά και συνειδητά, γιατί πιστεύουν ότι στο σημερινό κόσμο μπορεί να εφαρμοστεί ένα δικαιότερο σύστημα σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και η τεχνολογία μπορεί να εξασφαλίσει την καλύτερη συμμετοχή των πολιτών στα κοινά. Στην πρόσφατη Συνεδρίαση των Ευρωπαϊκών κομμάτων Πειρατών στην Αθήνα (PPEU Athens 2013), καταρτίστηκε το κοινό εκλογικό πρόγραμμα (<a href="http://ppeu.net/wiki/doku.php?id=programme:conferences:athens2013:consolidated_programme">http://ppeu.net/wiki/doku.php?id=programme:conferences:athens2013:consolidated_programme</a>) με το οποίο θα διεκδικήσουν την ψήφο των πολιτών στις ευρωεκλογές της επόμενης χρονιάς. Το ίδιο είχε γίνει και στις ευρωεκλογές του 2009 όταν για πρώτη φορά συντάχθηκε ένα κοινό Ευρωπαϊκό μανιφέστο, η «Διακήρυξη της Ουψάλα» (<a href="http://historik.piratpartiet.se/?p=933">http://historik.piratpartiet.se/?p=933</a>)<br /><br />Τα παρακάτω αποσπάσματα είναι από την «Διακήρυξη της Αθήνας» και συγκεκριμένα από το Προοίμιο και τα κεφάλαια Συμμετοχή του Πολίτη και Ανοιχτή Διακυβέρνηση και Διαφάνεια στην Πολιτική και Νομοθεσία Κατά της Διαφθοράς:<br /><br />«…Οι Πειρατές θεωρούμε πως το μέλλον της Ευρώπης πρέπει να οργανωθεί βάσει τόσο του κοινού συμφέροντος όλων των Ευρωπαίων πολιτών, όσο και του συμφέροντος των κρατών μελών. Ως εκ τούτου όλοι οι Πειρατές στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχουμε υιοθετήσει αυτό το εκλογικό πρόγραμμα και παλεύουμε μαζί για να κάνουμε το όραμά μας για την Ευρωπαϊκή Ένωση πραγματικότητα. Το δημοκρατικό έλλειμμα εντός της Ευρωπαϊκής ένωσης υπήρχε από τις απαρχές της και δεν έχει αντιμετωπιστεί επαρκώς κατά την διάρκεια της διαδικασίας ενσωμάτωσης. Ένας σημαντικός στόχος όλων των Πειρατών θα είναι να επιδιορθώσουν αυτή την κατάσταση και να χτίσουν ένα γερό δημοκρατικό θεμέλιο για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, είναι υψίστης σημασίας να σχεδιαστούν πολιτικές διαδικασίες που θα είναι πιο φιλικές για τους πολίτες και να ενθαρρυνθεί η ανάπτυξη ενός κοινού Ευρωπαϊκού πολιτισμικού χώρου, προστατεύοντας παράλληλα τους υπάρχοντες πολιτισμούς. Η ΕΕ θα πρέπει να φανεί αντάξια των αρχών της περί αποκέντρωσης και αποφάσεις δεν πρέπει να λαμβάνονται σε επίπεδο ΕΕ αν μπορούν να επιλυθούν καλύτερα σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο. Αν δεν υπάρχει ισότιμη και χωρίς διακρίσεις επικοινωνία, δεν θα μπορέσει να επέλθει επαρκής συμμετοχή και έτσι δεν θα μπορούν να παρθούν ορθές αποφάσεις που να εκπροσωπούν το γενικό δημόσιο συμφέρον.»<br /><br />«Το διαδίκτυο ως μια νέα σφαίρα επικοινωνίας προσφέρει τρομερές ευκαιρίες, δίνοντας τη δυνατότητα για πολιτική εξέλιξη, βοηθώντας την υπερπήδηση της πολιτικής ιεραρχίας, της μονόδρομης επικοινωνίας και το σπάσιμο της επικράτειας των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Οι Πειρατές, ως εκ τούτου, θα αμυνθούμε υπέρ της ελευθερίας του διαδίκτυου με ισχυρή αποφασιστικότητα τόσο σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, όσο και σε παγκόσμια κλίμακα. <br /><br />«Εμείς οι Ευρωπαίοι Πειρατές θέλουμε ένα κοινό πρότυπο για τις πρωτοβουλίες πολιτών σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο. Θέλουμε πρωτοβουλίες πολιτών που θα μπορούν να αλλάξουν συντάγματα, νόμους, κλπ, και πάντα να ακολουθεί δημοψήφισμα…» <br /><br /> «…Οι συναλλαγές του δημόσιου τομέα, συμπεριλαμβανομένων και των ιδιωτικών οντοτήτων που επιτελούν δημόσιο έργο μέσω ανάθεσης, πρέπει να είναι διάφανες. Η πολιτεία, η πολιτική και η εκτελεστική εξουσία είναι διαχειριστές των χρημάτων των πολιτών, που καταβάλλονται μέσω της φορολόγησης. Οι Πειρατές πιστεύουμε πως είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα των πολιτών να ελέγχουν όλες τις συμβάσεις στον δημόσιο τομέα, χωρίς να είναι απαραίτητη καμία αιτιολόγηση για την αίτηση οποιασδήποτε πληροφορίας. Οι όποιες εξαιρέσεις στην διαφάνεια θα πρέπει να είναι περιορισμένες, ξεκάθαρα και λειτουργικά απαριθμημένες στην νομοθεσία περί διαφάνειας…»<div>
<br /><div class="separator" style="background-color: #fafafa; clear: both; color: #333333; font-family: 'Helvetica Neue Light', HelveticaNeue-Light, 'Helvetica Neue', Helvetica, Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19px; margin: 0px; outline: none; padding: 0px; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-u84BOA3_TPw/UqDsrElcyII/AAAAAAAAAQU/YrgBkVOA_nI/s1600/1385771_455155484604535_1236033721_n.jpg" imageanchor="1" style="-webkit-transition: color 0.3s; clear: left; color: #009eb8; display: inline; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; outline: none; text-decoration: none; transition: color 0.3s;"><img border="0" height="400" src="http://4.bp.blogspot.com/-u84BOA3_TPw/UqDsrElcyII/AAAAAAAAAQU/YrgBkVOA_nI/s400/1385771_455155484604535_1236033721_n.jpg" style="-webkit-border-image: url(data:image/png; border-image-repeat: stretch; border-image-slice: 9; border-image-source: url(data:image/png; border-image-width: 9px; border: 9px none; box-sizing: border-box; display: inline-block; height: auto; margin: 10px auto; max-width: 100%; padding: 8px; position: relative;" width="400" /></a></div>
<div>
Είναι φανερό ότι οι πολίτες έχουν γυρίσει την πλάτη τους στα παραδοσιακά κόμματα (όλες οι δημοσκοπήσεις το καταγράφουν αυτό) και στρέφουν την προσοχή τους σε εκείνα που τους παρέχουν τη δυνατότητα της μεγαλύτερης συμμετοχής στις διαδικασίες διαβούλευσης και λήψης των αποφάσεων. Και αυτό γιατί τα αρχηγικά παραδοσιακά κόμματα δεν μπορούν να ακούσουν ούτε καν τα μέλη τους!</div>
<br />Οι πρόσφατες αποκαλύψεις του ήρωα Snowden, για τη μαζική παρακολούθηση ανυποψίαστων πολιτών πολλών χωρών από την Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας της Αμερικής, ταρακούνησαν τα θεμέλια του δημοκρατικού κράτους. Πολίτες από όλο τον κόσμο ξεσηκώθηκαν, προκλήθηκαν διπλωματικά επεισόδια, γιατί πρόκειται για μια καθαρή περίπτωση ωμής παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ιδιωτικότητας, της ελευθερίας της έκφρασης, της ελεύθερης επικοινωνίας και ανταλλαγής απόψεων. Και πώς να μην είναι, όταν όλα τα μηνύματα μας στο Διαδίκτυο βρίσκονται σε κοινή θέα, το ίδιο και οι τηλεφωνικές συνομιλίες μας, είναι κάπου εκεί αποθηκευμένες και οι κυβερνήσεις μπορεί να έχουν πρόσβαση σε αυτές οποιαδήποτε στιγμή το θελήσουν, η διαδικτυακή συμπεριφορά μας καταγράφεται και αποθηκεύεται.<br /><br />Αλλά οι Πειρατές δεν αγωνίζονται μόνο για τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά και την αναμόρφωση της νομοθεσίας για τα πνευματικά δικαιώματα και τις πατέντες. Και αν αναρωτιέστε τι σημαίνουν όλα αυτά και αν έχουν κάποια πρακτική εφαρμογή στην καθημερινή μας ζωή, αναλογιστείτε τι μπορούν να καταφέρουν πολυεθνικές εταιρίες ειδικευμένες σε ζητήματα πνευματικών δικαιωμάτων και ευρεσιτεχνιών. Θα μπορούν π.χ. να απαγορεύουν να φυτεύουμε στις αυλές μας το τάδε λαχανικό ή το δείνα φρούτο, να απαγορεύουν να μοιραστούμε με τους φίλους μας τη γνώση και τον πολιτισμό γιατί κάποιος έχει κάνει “copyright” και θα πρέπει να πληρώσουμε για τη χρήση τους. Αυτές οι καταστάσεις οδηγούν σε μονοπώλια και οι Πειρατές τα αντιμάχονται. Λένε όχι στα μονοπώλια της παγκοσμιοποίησης γιατί είναι το μόνο παγκόσμιο κόμμα που έχει κοινές θέσεις. Λένε όχι και στο μονοπώλιο της εξουσίας από τους πολιτικούς. Γιατί, στην ελληνική περίπτωση, να παίρνουν αποφάσεις μόνο 300 και όχι 300.000;<br /><br />Πιστεύω ότι μόνο μέσα από την πρόταση των Πειρατών μπορεί να προκύψει ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, μέσα από τη συμμετοχή όλων στα κοινά. Αν πιστεύετε ότι αυτά είναι κυρίαρχα ζητήματα σε μια σύγχρονη κοινωνία στηρίξτε και ψηφίστε το κόμμα Πειρατών Ελλάδας. <br /><br />Στην ουσία ψηφίζετε εσάς.</div>
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/11536858478263255079noreply@blogger.com0