Γράφει η Ιωάννα Μελάκη
Δημοσιογράφος Κοιν.Ρεπορτάζ.
Αρκετό καιρό τώρα, εστιάζω την προσοχή μου στους πολίτες του νησιού μας (Κρήτη) και προσπαθώ να αποτυπώσω στο φέρεστε του καθενός , σκέψεις ,όνειρα, προοπτική ,μέσα από την κατάσταση της οικονομικής ύφεσης που έπληξε την οικονομία της Χώρας ,με συνέπεια να μεταφερθεί στα μεσαία και κατώτερα κοινωοικονομικά στρώματα, σύμφωνα με την πολιτική της εκάστοτε Κυβέρνησης των τελευταίων ετών,.Και εκείνο που πραγματικά διαγράφει και έχει απεικο¨νιστεί στην σκέψη μου ,είναι το ξάφνιασμα των πολιτών, και ουσίας έτσι είναι γιατί κανείς πολίτης δεν περίμενε να φτωχίνει η Χώρα μας ,αλλά και ο ίδιος ο πολίτης να ζει την φτώχεια από την μια στιγμή στην άλλη.
Αρκετό καιρό τώρα, εστιάζω την προσοχή μου στους πολίτες του νησιού μας (Κρήτη) και προσπαθώ να αποτυπώσω στο φέρεστε του καθενός , σκέψεις ,όνειρα, προοπτική ,μέσα από την κατάσταση της οικονομικής ύφεσης που έπληξε την οικονομία της Χώρας ,με συνέπεια να μεταφερθεί στα μεσαία και κατώτερα κοινωοικονομικά στρώματα, σύμφωνα με την πολιτική της εκάστοτε Κυβέρνησης των τελευταίων ετών,.Και εκείνο που πραγματικά διαγράφει και έχει απεικο¨νιστεί στην σκέψη μου ,είναι το ξάφνιασμα των πολιτών, και ουσίας έτσι είναι γιατί κανείς πολίτης δεν περίμενε να φτωχίνει η Χώρα μας ,αλλά και ο ίδιος ο πολίτης να ζει την φτώχεια από την μια στιγμή στην άλλη.
Δεν υπήρξε προπαρασκευαστικό τοπίο ,δεν υπήρξε ούτε καν εκπαίδευση των καταναλωτών τόσο για την οικονομία της Χώρας και τον δανεισμό της, αλλά και στον ίδιο τον πολίτη δεν υπήρξε από την πολιτεία εκπαίδευση οικογενειακής οικονομικής διαχείρισης ώστε να γνωρίζει ο πολίτης την σωστή χρήση του δανεισμού, ούτε καν ότι υποχρεούται να συμβάλλει στον πρωτογενή τομέα και γενικά στην όλη παραγωγή των προϊόντων και να επιλέγει για τις αγορές του τοπικά προϊόντα, δικά του προϊόντα ,Ελληνικά Προϊόντα.
Σήμερα βιώνουμε εικόνες οικονομικής φτώχειας, αφενός της Χώρας μας και των πολιτών της, αφετέρου των πολιτικών αξιών, όχι όμως και των Κοινωνικών Αξιών. Η Κοινωνία, δεν σκύβει το κεφάλι ,πρέπει να είναι όρθια και να δίνει τις μάχες της.Μπορεί αυτοί που με τις λανθασμένες πολιτικές τους , να οραματιζόταν κάτι άλλο, όμως εμείς ως κοινωνία ,τους στείλαμε βροντερό ηχητικό μήνυμα ότι "αντέχουμε και θα αγωνιστούμε" μέσα από αυτήν την κρίση δεν χαθήκαμε ,αντιθέτως είδαμε την συμπάθεια ο ένας για τον άλλον μας , ζούμε την αλληλεγγύη μεταξύ μας και αυτό είναι καλό σημάδι, είναι η σπίθα που οφείλει να γίνει φλόγα, όχι για να κάψει ,αλλά για να φωτίσει όλους εμάς τους πολίτες , εμάς την κοινωνία για να βρούμε τον δρόμο μας, τον δρόμο της Ανάπτυξης.
Χαίρομαι ως απλός άνθρωπος ,για τα μηνύματα που εισπράττω καθημερινά,από κάθε συνάνθρωπο μου, και οφείλω να το βροντοφωνάζω με μια λέξη "κουράγιο" είμαστε πολλοί, αντέχουμε, αρκεί να νοιώθουμε αισιόδοξα, μέσα από το θολό τοπίο, να μην αφήνουμε την θλίψη να κατοικήσει στην ψυχή και να οδγήσει λάθος το μυαλό μας, γνουρίζουμε πάντα ότι η βροχή φέρνει το Ουράνιο Τόξο, ας το περιμένουμε!!!
΄Ομως, οφείλουμε να απαλλάξουμε την κοινωνία από ενοχές, βεβαίως και εκείνη οφείλει να συμμετέχει στην Αναπτυξιακή πορεία, αλλά δεν έχει την ευθύνη της οικονομικής κακοποίησης της Χώρας και των πολιτών της, η ευθύνη είναι πρωτίστως Πολιτική και έτσι πρέπει να την δούμε, διότι οι πολιτικοί πρέπει να αποβάλλουν το σύστημα που μας έφερε ως εδώ, το γνωστό σε 'ολους μας ""κατεστημένο" για να αρχίσει η Χώρα μας να παράγει, για να αρχίσει η Χώρα μας να καταναλώνει τα δικά της προϊόντα, για να σταματήσει η Χώρα μας να εισάγει, για να σταματήσει η Χώρα μας να ζει με ΄δανεικά"