Κουβέλης: Η μεσαία τάξη έχει ήδη συρρικνωθεί και τείνει σε εξαφάνιση

Συνέντευξη του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, στην εφημερίδα «Ισοτιμία του Σαββάτου» και τη δημοσιογράφο Αγγελική Σπανού

      -Εξακολουθείτε  να πιστεύετε ότι  θα έχουμε πρόωρες  εκλογές το φθινόπωρο  ή απλώς το εύχεστε; 

      ΑΠ: Η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών βρίσκεται σε κατάσταση ασφυξίας. Η επίσημα καταγεγραμμένη ανεργία καλπάζει πάνω από το 16,6% και το 25% ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Απουσιάζει ένα στοιχειώδες δίχτυ κοινωνικής προστασίας των αδύναμων στρωμάτων. Η παραγωγική-αναπτυξιακή διαδικασία βρίσκεται σε ύπνωση και η ύφεση βαθαίνει. Η μεσαία τάξη έχει ήδη συρρικνωθεί και τείνει σε εξαφάνιση. Οι κοινωνικοί συσχετισμοί με βιαιότητα ανακαθορίζονται.
Εκτιμώ συνεπώς ότι οι πρόωρες εκλογές είναι δυνατόν να προκύψουν ως αναγκαστικό πολιτικό γεγονός που θα το προκαλέσει η αδιέξοδη κοινωνική κατάσταση.

      -Υπάρχει άλλος δρόμος από το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα για την επιβίωση της ελληνικής οικονομίας. Μπορείτε να τον περιγράψετε με συνοπτικό και σαφή τρόπο; Με άλλα λόγια: Ποιος θα μας δανείσει με άλλους όρους;

      ΑΠ: Η αντιμετώπιση της κρίσιμης όσο και επικίνδυνης οικονομικής κατάστασης της χώρας πρέπει να γίνει σε δυο επίπεδα. Το ένα αφορά στην ανάγκη ύπαρξης μιας ευρωπαϊκής πολιτικής, με ουσιαστική οικονομική διακυβέρνηση, η οποία θα αποκρούει τις επιθέσεις των ποικιλώνυμων οίκων αξιολόγησης και των αδηφάγων αγορών. Επιμένω στην ανάγκη έκδοσης ευρωομολόγου και στη μεταφορά μέρους του χρέους στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Ταυτόχρονα η Ελλάδα πρέπει να διεκδικήσει ένα πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα, στηριγμένο σε χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, με σύμπραξη του ΕΣΠΑ, το οποίο βρίσκεται σε εξαιρετικά χαμηλή απορροφητικότητα. Στο εσωτερικό της χώρας πρέπει να υπάρξει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, με περιορισμό των εμμέσων φόρων και ειδικότερα του ΦΠΑ, έτσι ώστε να ελαφρυνθούν τα λαϊκά στρώματα και να μπορέσουν να ζήσουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες σήμερα κλείνουν με ραγδαίους ρυθμούς. Είναι αυτονόητο ότι τα «λουκέτα» στις επιχειρήσεις αυτές τροφοδοτούν την ανεργία. Πρέπει χωρίς άλλη καθυστέρηση να παταχθεί η φοροδιαφυγή, φοροκλοπή και εισφοροδιαφυγή. Να σταματήσει η κυβερνητική πολιτική να αντισταθμίζει την υστέρηση των φορολογικών εσόδων με την απαράδεκτη περικοπή μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών.

      -Θα ξαναγεμίσουν οι "πλατείες"; Και ποια θα είναι η σύνθεση των "Αγανακτισμένων" του Σεπτέμβρη;

      ΑΠ: Θα γεμίσουν με πολίτες που αγανακτούν για την κατάσταση που υπάρχει και θα αποδοκιμάζουν το ήδη απαξιωμένο πολιτικό σύστημα το οποίο αποσυντίθεται. Αυτό θα είναι ο κοινός πολιτικός τους τόπος, ανεξάρτητα από την ασάφεια και το ετερόκλητο των στόχων και των διεκδικήσεών τους.
-Σε ολόκληρη την Ευρώπη καταγράφεται δεξιά στροφή και ενίσχυση των δυνάμεων της ακροδεξιάς. Τι συμβαίνει με την ευρωπαϊκή αριστερά και δεν μπορεί να πείσει παρά την βαθύτατη κρίση του καπιταλισμού;

      ΑΠ: Η Αριστερά της Ευρώπης βρίσκεται, πολλές φορές, σε πολιτική αμηχανία. Περιορίζεται στο να καταγγέλλει και να αποδοκιμάζει την οικονομική και κοινωνική πολιτική των συντηρητικών δυνάμεων που κυριαρχούν, χωρίς να καταθέτει και να προωθεί τη δική της εναλλακτική πρόταση.

      Η δική μας αριστερά, η Δημοκρατική  Αριστερά, από θέση ευθύνης προωθεί  τη δική της εναλλακτική πρόταση. Έχουμε επίγνωση ότι η οικονομική και η κοινωνική κρίση μπορεί να στρέψει την κοινωνία σε βαθιά συντηρητικές επιλογές ή και σε ακροδεξιές ακόμα, όταν απουσιάζει μια επί της ουσίας προοδευτική πολιτική που οδηγεί σε διεξόδους.

      -Τι συμβαίνει στην παγκόσμια οικονομία; Κυριάρχησαν οι αγορές επί των πολιτικών ηγεσιών; Η απλώς  δίνεται μάχη για τη διατήρηση της υπερσυσώρευσης του πλούτου στα χέρια των λίγων;

      ΑΠ: Κυριάρχησαν οι αγορές και αποδυνάμωσαν την πολιτική. Με κύριο εργαλείο το χρηματοπιστωτικό σύστημα, που γέννησε ο καπιταλισμός, σώρευσε πλούτο στα χέρια των ολίγων, κινούμενο σε πλήρη σε ασυμβατότητα με την πραγματική παραγωγή και την κοινωνία. Η πολιτική είναι εκείνη που καλείται πλέον να αμυνθεί έναντι των αγορών, να κατισχύσει ως συλλογική διαδικασία για το συμφέρον της κοινωνίας.

-Είναι πιθανή η δημιουργία ενός μεγάλου συνασπισμού εδώ;

      ΑΠ: Ανεξάρτητα από το εάν θα έχει τυπικά χαρακτηριστικά συνασπισμού, εκτιμώ ότι διαμορφώνονται συνθήκες συγκλινουσών πολιτικών μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Θεωρώ ότι η δημιουργία συνασπισμού των δυο αυτών κομμάτων με χαρακτηριστικά κοινής πολιτικής παρουσίας δεν θα υπάρξει. Η διαμορφωμένη πολιτική ζωή δεν επιτρέπει αυτή την παρουσία με δεδομένες διαχωριστικές γραμμές που έχουν τεθεί σε μια μεγάλη χρονική πορεία, που οριοθετούν αυτές τις δυο πολιτικές δυνάμεις, έστω και αν σε πολλές περιπτώσεις αυτές οι γραμμές είναι ψευδεπίγραφες.

      -Υπάρχουν πολιτικές, οικονομικές δυνάμεις που επιθυμούν επιστροφή στη δραχμή;

      ΑΠ: Υπάρχουν, ιδιαίτερα στο χώρο της αριστεράς, άλλες φωναχτά και άλλες με «μισό λόγο», εισηγούνται την αναχώρηση της χώρας από την Ε.Ε. και την επιστροφή στη δραχμή. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν καταστροφικό για τη χώρα και την κοινωνία. Η Δημοκρατική Αριστερά έχει στον πυρήνα της πολιτικής της τον αριστερό ευρωπαϊσμό και θέλει η Ε.Ε να υπάρξει με στοιχεία πολιτικής ενότητας και πολιτική υπέρ των πολιτών της Ευρώπης.

      -Είναι αλήθεια ότι η ΔΗΜ.ΑΡ βρίσκεται σε συζητήσεις με το Άρμα Πολιτών για κοινή εκλογική κάθοδο;

      ΑΠ: Η Δημοκρατική Αριστερά συζητά με δυνάμεις και ανένταχτους πολίτες, πολίτες που αναφέρονται στο δημοκρατικό σοσιαλισμό και τη σοσιαλδημοκρατία, κινήσεις στον ευρύτερο χώρο της κεντροαριστεράς, χωρίς να μπορούμε τούτη την ώρα να μιλάμε για κοινή εκλογική κάθοδο.

      -Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πάει καλά. Υπάρχει περίπτωση να μετανιώσετε για την αποχώρησή σας;

      ΑΠ: Η πορεία της Δημοκρατικής Αριστεράς συνεχώς ενισχύεται. Μέσα σε ένα έτος πολιτικής ζωής, η Δημοκρατική Αριστερά καταγράφει δυναμική την παρουσία της στην πολιτική και κοινωνική ζωή. Τα δημοσκοπικά ευρήματα και όπως αυτά αξιολογούνται κάθε φορά είναι θετικά για τη Δημοκρατική Αριστερά, η οποία και θα είναι παρούσα στην επόμενη βουλή όποτε και αν γίνουν οι εκλογές. Όσοι αποχωρήσαμε από τον ΣΥΡΙΖΑ, για λόγους βαθύτατα πολιτικούς, όχι μόνο δεν μετανιώνουμε, αλλά αντίθετα ενισχύεται η πολιτική μας πεποίθηση ότι πράξαμε το αυτονόητο.