Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

New York Times: Αποτυχημένη η φορολογική πολιτική της κυβέρνησης

Δεν υπάρχει δικαιοσύνη, δεν «χτυπούν» τους πλούσιους


Για την φοροεισπρακτική πολιτική της κυβέρνησης και τις σφοδρές αντιδράσεις που βρίσκει εναντίον της αναφέρονται οι New York Times, οι οποίοι μάλιστα φιλοξενούν και εκτενές ρεπορτάζ από το χωριό Αρχάνες στο Ηράκλειο.

«Οι άνδρες του ΣΔΟΕ εισέβαλαν σε αυτό το γραφικό χωριό της Κρήτης ανήμερα του εορτασμού ενός αγίου πρόσφατα, πηγαίνοντας από εστιατόριο σε εστιατόριο και απαίτησαν αποδείξεις και οικονομικά αρχεία. Σύντομα οι πελάτες, ενοχλημένοι από την διατάραξη των διακοπών τους, τους προπηλάκισαν. Σπρωξιές και αποδοκιμασίες ακολούθησαν και εν τέλει οι τρομαγμένοι ελεγκτές αναγκάστηκαν να φύγουν», αναφέρουν οι NYT σε δημοσίευμα τους και σημειώνουν:


«Εάν η Ελλάδα πρόκειται να εξισορροπήσει τα δημοσιονομικά της δεδομένα και να ξεφύγει από την σκληρή λιτότητα, τότε θα πρέπει να κάνει καλύτερη δουλειά στη φοροεισπρακτική πολιτική της. Εδώ και χρόνια, οικονομολόγοι έχουν επισημάνει την ευρεία φοροδιαφυγή ως ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα της χώρας, στερώντας από την κυβέρνηση χρήματα για τα οποία έχει μεγάλη ανάγκη». 


Ωστόσο όπως επισημαίνει το δημοσίευμα με βάση και το περιστατικό στις Αρχάνες, η συλλογή φόρων δεν πηγαίνει καλά: «Το να τρέχουν οι ελεγκτές έξω από τις πόλεις, δεν είναι απόδειξη ότι το γράμμα του νόμου έχει ριζώσει στην Ελληνική οικονομία. Αντί να εγκαθιστούσαν μια αίσθηση δικαιοσύνης, το πιο επιθετικό φοροσυλλεκτικό πρόγραμμα σε κάποιους τρόπους φαίνεται να έχει χειροτερέψει το πρόβλημα. Συγκεκριμένα, οι προσπάθειες της κυβέρνησης να δημιουργήσει ένα ”μεγάλο δίχτυ” το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να αναζωπυρώσουν την λαϊκή οργή κατά των πλουσίων, οι οποίοι πολλές φορές φαίνονται ως οι κύριοι ένοχοι».

Τι έλεγε η κυβέρνηση για την φοροδιαφυγή στις αρχές της κρίσης

Στη συνέχεια, το δημοσίευμα αναφέρεται και στις εξαγγελίες της ελληνικής κυβέρνησης στα πρώτα χρόνια της κρίσης περί πάταξης της φοροδιαφυγής. «Καυχιόντουσαν πως θα χρησιμοποιήσουν αεροφωτογραφίες για φοροφυγάδες οι οποίοι δεν δήλωσαν τις πισίνες τους. Πέρασαν από μικροσκόπιο τους γιατρούς οι οποίοι δήλωναν χαμηλά εισοδήματα, αλλά κατά κάποιο περίεργο τρόπο πλήρωναν υψηλά ενοίκια σε ακριβές γειτονιές».

Ωστόσο παρά τις μεγάλες δηλώσεις, οι New York Times σημειώνουν πως η πρόοδος στο εν λόγω θέμα βρίσκεται υπό αμφισβήτηση, καθώς τα στοιχεί είναι απογοητευτικά, ενώ πολλοί ειδικοί λένε ότι τα μέτρα για την συλλογή φόρων δεν είναι αποδοτικά και ειδικά αυτά που απευθύνονται στους πλούσιους.

Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013

Το ΟΧΙ είναι δικό σου, μην ξεχάσεις να το πεις!

1940 – 2013. Τα διαχρονικά «ΟΧΙ»… και το σύγχρονο «ΟΧΙ».

Η ταχύτατη έξοδος από το Μνημόνιο, το Δ.Ν.Τ. και τη Δανειακή Σύμβαση είναι η μόνη Εθνικά κυρίαρχη λύση.

Λεφτά υπάρχουν και είναι στα Κέυμαν νησιά, σε φορολογικούς παραδείσους, σε τράπεζες της Ευρώπης, της Αμερικής της Ασίας, αλλά για σένα, που δεν τολμάς να πεις το νέο ΟΧΙ, λεφτά δεν υπάρχουν!

ΟΧΙ στην νέα τραπεζο-δικτατορία που θέλει και το δικό σου σπίτι και το δικό σου χωράφι, αυτό που εσύ το είχες ξεχάσει στο χωριό σου!

ΟΧΙ στην νέα σκλαβοποίηση των πολιτών και των δημοσίων υπαλλήλων, με ανεργία, με νόμους δικτατορικούς περί “πειθαρχικού δικαίου” και “ανάρμοστη συμπεριφοράς”.

ΟΧΙ στην απραξία όταν κατάσχεται το σπίτι του γείτονα, γιατί αύριο θα κατασχεθεί και το δικό σου!

ΟΧΙ στην απάθει για τα 5.000 θύματα που δολοφονήθηκαν – αυτοκτόνησαν, από την νέα τραπεζο-δικτατορία!

Ακόμα και η κ. Μέρκελ, εχτές δήλωσε - εντελώς απαξιωτικά - ότι είδε τον Έλληνα Πρωθυπουργό μόνο πέντε λεπτά, αλλά δεν αλλάζει την πολιτική μετατροπής της πάμπλουτης Ελλάδας, σε ένα νέο οικονομικό Νταχάου.

Η Ελλάδα μπορεί, να πει το νέο ΟΧΙ σε μετραπροπή της δια του οικονομικύ πολέμου. σε μια φτωχή επαρχία των νεο-γερμανο-τραπεζών.

Δεν θα μας σώσει κανείς. Μονοι μας θα σωθούμε! Ακόμα και αυτοί που πιστεύουν στις, δήθεν προφτείες περί ξανθού γένους, αυτές εννούν το ελληνικό γένος, το οποίο περιγράφει ο Όμηρος : “της ξανθῆς δὲ κόμης ἕλε Πηλείωνα”·

1940 – 2013

Τα διαχρονικά «ΟΧΙ»… και το σύγχρονο «ΟΧΙ».

ΤΑ “ΟΧΙ” ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ!!

Είναι πλάνη το Ναι ή Όχι στο Μνημόνιο αφού κανείς δεν το θέλει! Το Μνημόνιο ήταν η έσχατη λύση, αλλά όχι η μοναδική και είναι μια προσωρινή λύση. Να στηρίξουμε νέους, δυναμικούς, δημοκρατικούς και έντιμους υποψήφιους με «χρίσμα» ή «χωρίς χρίσμα» στις επικείμενες εκλογές. Χαιρετίζουμε τις λαϊκές κινητοποιήσεις στη Γαλλία σήμερα.

- “Στο εξής δεν θα λέγεται ότι οι ‘Ελληνες επολέμησαν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες επολέμησαν σαν ΄Ελληνες.” Eφημερίδα “Guardian” 1941.

- Εδώ είναι το Μέγαρο των Ηλυσίων. Στις 11. και 24 δύο αυτοκίνητα εγκατέλειψαν τους χώρους. Στο πίσω αυτοκίνητο κάθονται ο στρατηγός ντε Γκολ και η γυναίκα του. “Γάλλος ρεπόρτερ” 1968.

- Σε άτακτη φυγή η ΝΔ… Ο Πρ. Παυλόπουλος ανακοίνωσε την κυβερνητική απόφαση ότι δεν θα συμμετάσχει στη συζήτηση για την Προανακριτική Επιτροπή!!!” Press-gr.blogspot.com” . 2008.

- ΟΧΙ στο Μνημόνιο, λέει – πλέον- η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού το 2010, γιατί «υπάρχει οδός εξόδου από την δήθεν κρίση». Δρ Κουτσούκος. 2010.

Οι λαοί κάτω υπό κρίσιμες συνθήκες λένε πάντα το δικό τους ΟΧΙ σε όλες τις ιστορικές περιόδους, όπως:

Το 1940 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου τα ανακοινωθέντα έγραφαν: “Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5:30 σήμερον τα ημέτερα τμήματα … Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους”, οι εφημερίδες ξεσήκωναν τον κόσμο “‘Ελληνες εις τα όπλα!” και οι ‘Ελληνες εν μέσω ζητοκραυγασμών πανηγύριζαν στους δρόμους. Αυτό ήταν το ιστορικό “ΟΧΙ” που γεμάτη υπερηφάνεια και φιλότιμο φώναξε η μικρή και φτωχή χώρα μας απέναντι στην ισχυρή φασιστική Ιταλία του Μουσσολίνι όταν της ζήτησε να παραδώσει τα ελληνικά εδάφη. Είχε

έρθει η ώρα της “Μάχης της Ελλάδας” …Οι ‘Ελληνες πολέμησαν με πενιχρά μέσα απέναντι σε μια πάνοπλη στρατιά. Και την νίκησαν. Διότι πολέμησαν με φρόνημα και λεβεντιά, με ελληνική ψυχή. ‘Ολες οι αρετές των Ελλήνων μπήκαν και κέρδισαν εκείνον τον πόλεμο.

Τον Μάη του 1968 το Παρίσι έζησε ιδιαίτερα έντονα πολιτικά γεγονότα . Διαδηλώσεις, οδομαχίες, καταλήψεις πανεπιστημίων, δεν ήταν απλά μια φοιτητική και εργατική εξέγερση, ήταν η εξέγερση ενός ολόκληρου λαού. Η αρχή έγινε με την κατάληψη του Πανεπιστημίου της Ναντέρ και εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα στη Σορβόννη. Οι φοιτητές βιώνουν ένα κύμα αλληλεγγύης χωρίς προηγούμενο. Στις 13 Μαΐου ένα εκατομμύριο Γάλλοι κατεβαίνει στους δρόμους. Μέσα Μαΐου το κύμα διαδηλώσεων αγγίζει και του εργάτες. Η γενική απεργία παραλύει τη Γαλλία. Η

κυβέρνηση υπό καθεστώς πρωτόγνωρης πίεσης ανακοινώνει αυξήσεις. Ο τότε πρωθυπουργός Ζορζ Πομπιντού τις εξαγγέλλει: «Από τον Ιούνιο το πραγματικό ημερομίσθιο θα αυξηθεί κατά 7% και από τον Οκτώβριο κατά 10 %. Δεκτή θα γίνει και η μείωση των ωρών εργασίας». Η Γαλλία όμως δεν ησυχάζει. Η απεργία συνεχίζεται και οι διαδηλωτές ζητούν την παραίτηση του προέδρου ντε Γκολ. Η δημοκρατία σε βάθος χρόνου νίκησε.

Στις 21 Οκτώβρη 2008 μια λαοθάλασσα, πρωτοφανής για τα χρονικά, ενωμένων εργατών, φοιτητών, υπαλλήλων, υπερδανεισμένων, καταπιεσμένων, γέμισε το κέντρο της Αθήνας δίνοντας ένα μάθημα στην παραπαίουσα συντηρητική κυβέρνηση. Την επομένη στην Βουλή επρόκειτο να συζητηθεί η πρόταση για τη σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής η οποία θα διερευνήσει ποινικές ευθύνες κυβερνητικών στελεχών για την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου, που κατέθεσε το Πασοκ . Τελικά η κυβέρνηση έντρομη εγκατέλειψε και την βουλή, όπως σωστά επεσήμανε ο μαχητικός κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, και αύριο και την εξουσία. Η κυβέρνηση Καραμανλή υπέκυψε κάτω από το βάρος της δολοφονίας του «Αλέξη» και των σκανδάλων της.

Στις 28 Οκτώβρη του 2009 η Ελλάδα γιόρταζε το ΟΧΙ ενάντια στη δεξιά και τη νίκη των δημοκρατικών δυνάμεων του Πασοκ. Για τη νίκη του Πασοκ εργάστηκαν σκληρά στο παρασκήνιο οι αφανείς «μπλόγκερ», οι «έντιμοι πρασινοφρουροί» και ο λαός που πείναγε και ζήταγε την πτώση της δεξιάς! Όμως η παγίδα που είχε στήσει η δεξιά στο Πασοκ ήταν ήδη έτοιμη: το χρέος του δημοσίου ήταν υπέρογκο. Η «λαιτ» Κυβέρνηση Παπανδρέου αντί να κινηθεί ταχύτατα και να στελεχώσει τον κρατικό μηχανισμό με έντιμα και ικανά πρόσωπα προτίμησε το «βήμα χελώνας».

Αυτοί που βοήθησαν τον κ. Παπανδρέου να ανέβει στην εξουσία παραγκωνίστηκαν από την «διαδικασία των βιογραφικών». Στη θέση τους ανίκανοι ανέλαβαν να βάλουν την χώρα σε νέες περιπέτειες. Ενώ τον Ιανουάριο 2010 της προσφέρθηκαν της «λαιτ Κυβέρνησης» 29 δις δεν τα πήρε και προτίμησε την προσφυγή στην «Τρόικα» και το Δ.Ν.Τ. που ήταν η έσχατη λύση, αλλά δεν ήταν και η μόνη λύση! Υπήρχαν λύσεις εσωτερικού δανεισμού από τα 320 δις καταθέσεων των Ελλήνων. Υπήρχαν λύσεις «τιθάσευσης» των τραπεζιτών» και μείωση της δύναμής τους, κλπ.

Επίσης είδαμε πρωτοφανές ανθελληνικό μένος εναντίον της Ελλάδας από την κ. Μέρκελ και τους κρυπτο-φασίστες, ενώ αντίθετα ο κ. Ομπάμα έδειξε συμπάθεια στο Ελληνικό πρόβλημα, που ήταν Ευρωπαϊκό και Διεθνές. Έτσι ήρθε ως τελευταία λύση – ενώ υπήρχαν και άλλες – η δανειακή σύμβαση Ελλάδας-κρατών Ευρωζώνης, που κατά πολλούς, συνιστά αποικιοκρατική σύμβαση με σημαντικές πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και λοιπές επιπτώσεις για τη χώρα. Η σύμβαση υπόκειται στους όρους και τις προϋποθέσεις: α) των αποφάσεων του Ecofin για τη

δημοσιονομική πειθαρχία της Ελλάδας, β) των σχετικών αποφάσεων των χωρών της Ευρωζώνης για τον μηχανισμό «στήριξης» της Ελλάδας μέσω κοινά οργανωμένων διμερών δανείων και γ) του γνωστού μας Μνημονίου. Να σημειωθεί πάντως ότι, αντί για τη Γερμανία, τη σύμβαση υπέγραψε η κρατική τράπεζα KfW. Ταυτόχρονα και τα δεκαπέντε κράτη της Ευρωζώνης υπέγραψαν σχετική «Συμφωνία Πιστωτών» με την οποία ανέθεσαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθήκοντα συντονισμού και διαχείρισης των διμερών δανείων που χορηγούν στην Ελλάδα, συνολικού ποσού 80 δισ. Ευρώ.

Στις 28 Οκτώβρη του 2010, οι πολίτες ζητούν ταχεία έξοδο της Ελλάδας από το Μνημόνια και το Δ.Ν.Τ (που το θεωρούν μια προσωρινή και όχι αναγκαία κατάσταση). Το περίεργο είναι ότι αν και κανένας από τους δανειστές δεν εφαρμόζει το αγγλικό δίκαιο, η σύμβαση επιβάλλει ως εφαρμοστέο δίκαιο το αγγλικό, διότι είναι ιδιαίτερα σκληρό έναντι του οφειλέτη και υπερασπίζεται κυρίως τα δικαιώματα του δανειστή, ενώ προσφέρει λιγότερη προστασία αναφορικά με τα ζήτημα της κρατικής ασυλίας δικαιοδοσίας και της κρατικής ασυλίας εκτέλεσης. Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι οι δανειστές μπορούν να εκχωρήσουν ή να μεταβιβάσουν με κάθε άλλο τρόπο οποιαδήποτε από τα δικαιώματά τους υπό την προϋπόθεση προηγούμενης γραπτής συναίνεσης όλων των δανειστών. Η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιτάξει αντιρρήσεις στο ζήτημα αυτό. Κατ’ εξαίρεση ένας δανειστής έχει δικαίωμα μονομερώς να εκχωρήσει ή και να μεταβιβάσει είτε μέρος των δικαιωμάτων του στο πλαίσιο ανακατανομής των συμμετοχών των δανειστών είτε οποιοδήποτε από τα δικαιώματά του στο κράτος – μέλος που είναι ο εγγυητής του. Είναι, λέγεται, δυνατό το ελληνικό χρέος δυνάμει της εν λόγω σύμβασης να εκχωρηθεί ή να «πουληθεί» στην Τουρκία ή σε άλλες «ενδιαφερόμενες» χώρες που μπορεί να έχουν και εχθρικές διαθέσεις!.

Το σύγχρονο ΟΧΙ: Η ταχύτατη έξοδος από το Μνημόνιο, το Δ.Ν.Τ. και τη Δανειακή Σύμβαση είναι η μόνη Εθνικά κυρίαρχη λύση. Η έξοδος αυτή μπορεί να γίνει ως εξής: Οι Ελληνικές Κρατικές Τράπεζες, όπως και οι Ιδιωτικές να μπορούν να δανειστούν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με επιτόκιο 1% (μόνο ένα τοις εκατό), όπως όλες οι ευρωπαϊκές τράπεζες. Δεν υπάρχει κανένα πλάνο ανάπτυξης. Η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα και όλα εισάγονται. Να ξαναρχίσει ο πολίτης να ξανασπέρνει το περιβόλι του και το χωράφι του που το είχε αφήσει για έναν μισθό του δημοσίου. Να αναπτυχθεί η κτηνοτοφία, η αλιεία, η αγροτική κοινωνία. Υπάρχει επίσης, μια κατασυκοφάντηση του δημόσιου τομέα, ενώ δεν σκέπτονται ότι η Κινέζικη Cosco είναι μια κρατική εταιρεία που ανθεί.

Έρχονται εκλογές. Τα αποτελέσματα των επόμενων Περιφερειακών και Δημοτικών εκλογών και Ευρωεκλογών, θα δώσουν το ανάλογο μήνυμα στην Κυβέρνηση. Τότε μέσω ενός ανασχηματισμού συντριπτικού, όπου νέες δυνάμεις θα αναδειχτούν, θα προχωρήσουμε με ψηλά το κεφάλι προς την Εθνική περηφάνια και απεξάρτηση της Ελλάδας.

Ο λαός ενωμένος και αποφασισμένος λέει το δικό του ΟΧΙ, σε κάθε ιστορική περίοδο, απέναντι σε οποιαδήποτε μορφής τυραννία. Αυτό το ΟΧΙ αυτό που και εμείς καλούμαστε να πούμε σήμερα στις εκλογές που έρχονται, δεδομένου ότι η Βαστίλη του νεοφιλελευθερισμού κατέρρευσε από μέσα, τα διεθνή χρηματιστήρια καταρρέουν, οι τραπεζίτες ονομάζουν τον εαυτό τους «αγορές» για να καλυφτούν, οι Ευρωπαίοι εταίροι «κερδίζουν 5%» από τα δάνεια που μας δώσανε χωρίς να κοπιάσουν, και αυτό που μένει σταθερό είναι η προσήλωση του λαού μας στις πανανθρώπινες Ελληνικές αξίες της ελευθερίας, ισότητας, δικαιοσύνης. Όλοι οι πολίτες οφείλουμε τιμή και δόξα στους πεσόντες αγωνιστές για την ελευθερία, την ισότητα τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία !!

Πρέπει να ζητήσουμε την ύπαρξή μας μέσα σε μια νέα δημοκρατική Ευρώπη. Έχουμε υποστεί πολιτικές ήττες λόγω της “γονυκλισίας - υποταγής” και του λανθασμένου χειρισμού της λεγόμενης κρίσης. Να ζητήσουμε να πληρώσουν οι Γερμανοί τα 1,3 τρις που μας χρωστάνε και από πανε μας ζητάνε και τα ρέτστα!

Ακόμα και η κ. Μέρκελ, εχτές δήλωσε - εντελώς απαξιωτικά - ότι είδε τον Έλληνα Πρωθυπουργό μόνο πέντε λεπτά, αλλά δεν αλλάζει την πολιτική μετατροπής της πάμπλουτης Ελλάδας, σε ένα νέο οικονομικό Νταχάου.

Η Ελλάδα πρέπει να στηριχτεί στις δικές της δυνάμεις! Η τραπεζική ολιγαρχία παραμονεύει, θέλει και το δικό σου σπίτι και το δικό σου χωράφι, αυτό που εσύ το είχες ξεχάσει στο χωριό σου αλλά αυτή δεν το ξέχασε!. Γρηγορείτε. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.

Το ΟΧΙ είναι δικό σου, μην ξεχάσεις να το πεις!

Δρ Αναστάσιος Κουτσούκος

www.koutsoukos-anastasios.gr

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Τσίπρας: Πρωτογενές πλεόνασμα όπως… λεφτά υπάρχουν


Το βήμα της Βουλής αξιοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας για να προχωρήσει σε μια παρέμβαση εφ’ όλης της ύλης για τις πολιτικές εξελίξεις, εξαπολύοντας επίθεση κατά της κυβέρνησης, αλλά και αφήνοντας εκ νέου αιχμές για τον Ευάγγελο Βενιζέλο.

Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πρότεινε να συμπεριλάβει ο Αντώνης Σαμαράς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ στο… ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας, ενώ επιχείρησε να ταυτίσει τη ρητορική της κυβέρνησης για το πρωτογενές πλεόνασμα, με το “λεφτά υπάρχουν”, του Γιώργου Παπανδρέου.

Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή:

“Θέλω να ξεκινήσω με την αρχική σας παρατήρηση. Είναι γνωστό σε όλους μας ότι βρισκόμαστε σε ανθρωπιστική κρίση. Δεν είναι γνωστό σε όλους μας. Ή μάλλον να το πω διαφορετικά.  Είναι αυτονόητο ότι είμαστε, αλλά τα πιο επίσημα χείλη αυτού του τόπου όχι μόνο δεν το παραδέχονται, αλλά όπου βρεθούν κι όπου σταθούν δεν μιλούν για ανθρωπιστική κρίση. Μιλούν για success story, για ιστορία επιτυχίας, για  greek recovery, άρα ανακάμπτει η Ελλάδα από την κρίση κι όπου σταθούν κι όπου βρεθούν μιλούν για πλεονάσματα.

Κι ακριβώς επειδή βρισκόμαστε μπροστά σε πολύ σοβαρούς κινδύνους για ένα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας, πιστεύω ότι όλοι μας πρέπει να σοβαρευτούμε.

Τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ μιλούν για ένα 1.403.700 ανέργους καταγεγραμμένους. Όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε ότι η ανεργία αφορά πολύ περισσότερους από τους επίσημα καταγεγραμμένους. Τα επίσημα στοιχεία του ΕΟΠΥΥ μιλούν για τρία εκατομμύρια εννιακόσιους ανασφάλιστους και για 449 χιλιάδες μη ταυτοποιημένους. Αν τους αθροίσουμε, μας κάνουν τρεισήμισι εκατομμύρια, δηλαδή τρεισήμισι εκατομμύρια συμπολίτες μας δεν έχουν την ασφαλιστική κάλυψη, τη δυνατότητα δηλαδή να έχουν πρόσβαση σε δωρεάν ιατροφαρμακευτική φροντίδα και περίθαλψη.

Αυτό δεν είναι μια ανάγνωση αριθμών. Αυτό είναι η πιστοποίηση μιας βαθιάς ανθρωπιστικής κρίσης και μιας υγειονομικής βόμβας στα θεμέλια μιας ευρωπαϊκής κατά τα άλλα κοινωνίας. Διότι έβλεπα προχθές την εκπομπή του κ. Χατζηνικολάου, τον ανεκδιήγητο υπουργό και δεν ξέρω ειλικρινά αν ήθελα να κλάψω ή να γελάσω με όλα όσα έβλεπα. Δεν γέλασα όμως γιατί πρόκειται για ανθρώπινες ζωές. Όπου στο ερώτημα τι γίνεται με τους ανασφάλιστους, απαντούσε ότι οι ανασφάλιστοι, όλοι ξέρετε, ότι στα κρίσιμα περιστατικά περιθάλπονται. Κι εγώ ρωτώ, όταν κάποιος είναι καρδιοπαθής είναι κρίσιμο περιστατικό;  Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, που δεν υπήρχαν αγωγές, υπήρχε πολύ μικρότερο προσδόκιμο ζωής. Όσοι είχαν καρδιοπάθειες, κάποια στιγμή πάθαιναν έμφραγμα. Στο 2013 –και είναι ένα συχνό φαινόμενο γιατί ζούμε και σε σε ρυθμούς ζωής με υψηλό άγχος-  οι καρδιοπάθειες είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο.  Το γνωρίζετε εσείς καλύτερα από μένα που είστε γιατροί.  Με μία συνήθη αγωγή αυτοί οι άνθρωποι έχουν υψηλό προσδόκιμο ζωής. Όταν λοιπόν ο καρδιοπαθής δεν έχει τη δυνατότητα, γιατί είναι άνεργος, επειδή είναι φτωχός, δυόμισι εκατομμύρια φτωχοί, να παίρνει τη σωστή και έγκυρη φαρμακευτική αγωγή, γιατί δεν έχει την οικονομική δυνατότητα πρόσβασης σε αγωγή, κάποια στιγμή αυτός ο άνθρωπος θα πάθει καρδιακή προσβολή. Είναι ένας τυχαίος θάνατος; Ρωτώ, είναι ένας τυχαίος θάνατος;  Πιστεύω ότι είναι ένας θάνατος από δόλο. Γιατί αυτοί που σήμερα έχουν οδηγήσει την Ελλάδα σε αυτή τη βαθιά ανθρωπιστική κρίση,  είναι οικονομικοί δολοφόνοι.

Υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός συμπολιτών μας που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας.  Είναι καρκινοπαθείς. Βεβαίως όταν φτάσουν στα τελευταία στάδια περιθάλπονται, ακόμα κι αν είναι ανασφάλιστοι. Η φαρμακευτική τους αγωγή; Σε πάνω από 150 δομές, κοινωνικές δομές που τα μέλη και οι φίλοι μας στηρίζουν σε όλη την Ελλάδα, σε κοινωνικά ιατρεία, κοινωνικά φαρμακεία, καθημερινά δέχονται την επίσκεψη, τις τραγικές αυτές ιστορίες ανθρώπων που πηγαίνουν στα δημόσια νοσοκομεία και τους στέλνουν στα κοινωνικά ιατρεία. Δεν πηγαίνουν γιατί έχουν κάποιο άμεσο θέμα, δεν πεθαίνουν εκείνη την ώρα, αλλά η μη έγκαιρη πρόσληψη φαρμακευτικής αγωγής τους οδηγεί στον θάνατο. Ποιος έχει αυτή την ευθύνη;

Τρεισήμισι εκατομμύρια ανασφάλιστοι σημαίνει ότι εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά, γιατί πολλοί από το υστέρημά τους βάζουν από την τσέπη τους, αλλά δεκάδες χιλιάδες παιδιά στη χώρα  μας στερούνται της δυνατότητας, του δικαιώματος θα έλεγα εγώ, του εμβολιασμού.  Και αυτό δεν αφορά μόνο αυτά τα δεκάδες χιλιάδες παιδιά που δεν εμβολιάζονται, αλλά ελλοχεύει τον κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών που είχαν ξεπεραστεί το 2013.  Γι αυτή την υγειονομική βόμβα ποιοι είναι υπεύθυνοι;

Μιλάμε λοιπόν για πολύ σοβαρά ζητήματα. Δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται με ύφος χιλίων καρδιναλίων και με αστεϊσμούς από ανθρώπους που τον ελεύθερό τους χρόνο πηγαίνουν κρυφά στα τηλεοπτικά στούντιο για να κάνουν γυρίσματα τηλεπωλήσεων βιβλίων, τα οποία τα παρουσιάζουν σε κανάλια με το Ε, δήθεν ότι είναι επανάληψη, ενώ έχουν υπουργικούς θώκους.

Αυτοί μας κυβερνάνε σήμερα. Υλοποιώντας τις επιταγές οικονομικών δολοφόνων. Αλλά εγώ όπου βρεθώ κι όπου σταθώ στην Ευρώπη και τον κόσμο μιλάω για την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα. Συναντώ επικεφαλής του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, επίτροπους .. Μιλώ για την ανθρωπιστική κρίση στην Ελλάδα. Ο πρωθυπουργός όπου βρεθεί κι όπου σταθεί ξέρετε γιατί μιλάει;  Για την ιστορία επιτυχίας. Σήμερα παραπονιέται που του λένε κι άλλα μέτρα. Βέβαια, τι επιχειρήματα έχει να τα αντικρούσει;  Αφού έχουμε ιστορία επιτυχίας και πλεόνασμα; Πάρτε κι άλλα μέτρα.. Και θα μειωθούν 2,5 δις στον επόμενο προϋπολογισμό οι κρατικές δαπάνες ασφάλισης και θα μειωθούν κι άλλο οι δαπάνες για τον ΕΟΠΥΥ.

Έχω την αίσθηση ότι αυτή η ιστορία με το πλεόνασμα δεν είναι ανέκδοτο. Είναι τραγωδία. Διότι θα καταγραφεί στη σύγχρονη πολιτική ιστορία στα ίδια κατάστιχα με την περίφημη φράση «λεφτά υπάρχουν» του Γ. Παπανδρέου το 2009. Τώρα θα είναι το πλεονάσματα υπάρχουν του κ. Σαμαρά όταν η μισή ελληνική κοινωνία βουλιάζει στην εξαθλίωση και τη φτώχεια.

 Μιλάω με ένταση, γιατί αυτά τα θέματα δεν μπορείς να τα αντιμετωπίσεις διαφορετικά.

Άκουσα την κ. Μπενάτα από τους εργαζόμενους στον ΕΟΠΥΥ να λέει, πείτε μας πού θα βρούμε τα λεφτά. Αυτό είναι το ερώτημα που τίθεται σε όλους μας. Πού θα βρούμε τα λεφτά. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έχουμε κάνει, για να μπορέσουν να έχουν πρόσβαση στο ασφαλιστικό σύστημα και άρα σε υπηρεσίες δημόσιας υγείας και περίθαλψης αυτοί που σήμερα τη στερούνται απαιτούνται 250 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Οι ανασφάλιστοι για να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες που σήμερα τις στερούνται απαιτούνται περίπου 250 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Είναι μεγάλο το ποσό είναι αλήθεια.

Ξέρετε ποιο είναι το ποσό που υπέγραψε ο σημερινός αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ο κ. Βενιζέλος, δυόμισι χρόνια πριν, την ίδια στιγμή στη μνημονιακή κυβέρνηση Παπανδρέου που κόβανε μισθούς και συντάξεις και που μας οδήγησαν εδώ που μας έχουν οδηγήσει σήμερα για να υπάρξει εκταμίευση πληρωμής στον κ. Σάφα για τα υποβρύχια που δεν έχουμε πάρει κανένα, χωρίς να ζητάει κανένα εχέγγυο για ολοκλήρωση των εργασιών. Ξέρετε  ποιο είναι το ποσό; 360 εκατομμύρια.

Δεν το λέω εγώ, το είπε ο κ. Αβραμόπουλος στη Βουλή προχθές. Κι ύστερα μας λένε γιατί μιλάτε για σκάνδαλα. 360 εκατομμύρια ευρώ σε απατεώνες, ψευτοεπενδυτές που κρατάνε και ενέχυρο την περιουσία 2,5 δις του ελληνικού λαού. Και 250 εκατομμύρια για να μπορούν να έχουν πρόσβαση στο ασφαλιστικό οι συμπολίτες μας, πού θα βρείτε τα λεφτά μας ρωτούν. Αυτοί που μαζί τα φάγανε, ρωτάνε εμάς πού θα βρούμε τα λεφτά.

Εμείς, λοιπόν, τους απαντάμε ότι για εμάς χρέος και προτεραιότητα αδιαπραγμάτευτη είναι να έχουν όλοι οι έλληνες και οι ελληνίδες ισότιμη και δωρεάν πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες και σε φροντίδα υγείας. Αυτό είναι το χρέος μας πρωτίστως. Και πρωτίστως αυτό το χρέος θα ξεπληρώσουμε και αν περισσέψει θα ασχοληθούμε με το υπόλοιπο χρέος. Αυτή είναι η δική μας θέση. Να τελειώνουμε με αυτή την ερώτηση.

Διότι βλέπω, μιας και αναφέρθηκα στο θέμα των υποβρυχίων, υπάρχει μια υποβρύχια αναστάτωση στην κυβέρνηση, αναγκάστηκαν μάλιστα χθες λόγω αυτής της υποβρύχιας αναστάτωσης να μας φέρουν από το πουθενά και μια προγραμματική συμφωνία ανέκδοτο 43 σημείων. Μετά από ενάμισι χρόνο διακυβέρνησης, όπου είχαν την πρώτη προγραμματική συμφωνία την οποία δεν υλοποίησαν φυσικά, και μετά από 5 μήνες της νέας κυβέρνησης των δύο, χθες θυμήθηκαν ξαφνικά να φέρουν προγραμματική συμφωνία.

Αυτό το υποβρύχιο άγχος του κ. Βενιζέλου που πάει να καλύψει ο κ. Σαμαράς  δίνοντάς του απόλυτη κάλυψη, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με προγραμματικές συμφωνίες. Ένας είναι ο τρόπος, να τον εντάξει στα ψηφοδέλτιά του, να τον βάλει και επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας όπως στις προηγούμενες εκλογές έβαλε την κα Μπακογιάννη, μπας και μετριαστεί αυτό το άγχος.

Όμως, η ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να ζει με τα άγχη της ασυλίας όλων όσων μας οδήγησαν στο γκρεμό.

Μιας, λοιπόν, και αναφέρθηκα στην περιβόητη προγραμματική συμφωνία, να σας πω τι λέει το σημείο 16 για τα θέματα υγείας. Λέει: «η αντιμετώπιση μεγάλων προβλημάτων του ΕΣΥ και το ΕΟΠΥΥ και η πλήρης υγειονομική κάλυψη όλων των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των ανέργων και των ανασφάλιστων, είναι όχι απλώς πολιτική αλλά και ηθική υποχρέωσή μας. Στοχεύουμε παράλληλα στην ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων στο χώρο της υγείας, που θα διευκολύνουν και την ποιοτική υποδοχή υπηρεσιών υγείας». Τι ειδυλλιακό ακούγεται. Σε ποια χώρα ζούμε; Και το ερώτημα είναι αυτή την ηθική υποχρέωση πως θα την υλοποιήσουμε; Με νέα μέτρα μείωσης των δαπανών για τον ΕΟΠΥΥ στον προϋπολογισμό,  που είναι ψηφισμένα αυτά ή με αυτά που τους καλούν να ψηφίσουν;

Πώς θα καταφέρουν να πετύχουν αυτά, που ελαφρά την καρδία λένε, όταν η χώρα είναι πρωταθλήτρια στη μείωση των δαπανών υγείας στις χώρες το ΟΟΣΑ; Πώς τολμούν και κοροϊδεύουν κατάμουτρα τους πολίτες, όταν για πρώτη φορά από τις αρχές της δεκαετίας του ΄50 στη χώρα μας έχει αυξηθεί η βρεφική θνησιμότητα;

Εμείς, είχαμε προειδοποιήσει – το λέω αυτό και με τον κ. Βλασταράκη ο οποίος τοποθετήθηκε λέγοντας ότι εγώ ξέρετε σε ποια ιδεολογική τοποθέτηση βρίσκομαι. Μα εδώ δεν είναι θέμα ιδεολογικής τοποθέτησης. Ξέρετε αυτοί το 3,5 εκατομμύρια συνάνθρωποί μας που δεν έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας, δεν θα έχουν διαφορετική αντιμετώπιση αν είναι της μιας ή της άλλης πολιτικής ιδεολογικής τοποθέτησης.

Εδώ βρισκόμαστε σε μια ανθρωπιστική κρίση. Με αυτή την έννοια, νομίζω ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι χρειάζεται τη μέγιστη δυνατή ενότητα και συμπόρευση πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Διότι, αντίστοιχες μεγάλες τραγωδίες και δυσκολίες, η χώρα και ο λαός μας τις ξεπέρασε μονάχα μέσα από τη μέγιστη δυνατή συμπόρευση. Αλλά, βεβαίως, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποδοθούν ευθύνες σε αυτούς που μας οδήγησαν ως εδώ και να αλλάξει η ακολουθούμενη πολιτική.

Λέγαμε, λοιπόν, από τότε όταν έκοβαν μισθούς και συντάξεις και έδιναν δώρα στους επενδυτές ότι, όπου πέρασε το ΔΝΤ στον κόσμο δεν ήταν η Ελλάδα το πρώτο πειραματόζωο. Υπήρχαν κι άλλα πειράματα. Δεν ήταν η Ελλάδα το πρώτο πειραματόζωο, υπήρξαν κι άλλα πειράματα. Τα αποτελέσματα ήταν παντού πανομοιότυπα και τραγικά πραγματικά. Νοσοκομεία έκλεισαν, προσωπικό απολύθηκε,  το προσδόκιμο ζωής μειώθηκε και  σήμερα είμαστε μπροστά σε αυτήν την υγειονομική κρίση και την υγειονομική βόμβα.  Και τίθεται το ερώτημα, αν όλα αυτά αφορούσαν μια χώρα της Αφρικής,  εκεί όπου δραστηριοποιούνται  Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, αν  όλα αυτά αφορούν σε μια χώρα του Τρίτου Κόσμου, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι πρόκειται για χώρες που πάντα βρίσκονταν σε αυτό το επίπεδο ζωής., μιλάμε όμως για μια χώρα της ΕΕ. Και αυτό αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Δεν είναι δυνατόν να γίνεται αποδεκτό σε μια χώρα της ΕΕ της ΕΕ του κοινωνικού κράτους, της Αλληλεγγύης, δεν είναι δυνατόν για γίνεται αποδεκτή αυτή η υποβάθμιση του επιπέδου ζωής και της ποιότητας ζωής. Δεν είναι δυνατόν να γίνεται αποδεκτό να έχουμε μια χώρα της ΕΕ με 3,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους.



Φίλες και φίλοι,

Ένας ακόμη όρος μπαίνει στη ζωή μας, ο όρος της υγειονομικής φτώχειας, όμως εμείς δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα μέσα από μια θεωρητική προσέγγιση. Ψάχνουμε να βρούμε λύσεις, θέλουμε την συμπαράστασή σας για να βρούμε λύσεις, την συμπαράταξη όλων των κοινωνικών δυνάμεων για να βρούμε λύσεις. Τα σχέδια απορρύθμισης της υγείας από τα  μνημόνια και την υποχρηματοδότηση που προβλέπουν είναι δεδομένα. Η δική μας πρόταση βασίζεται στις αρχές της καθολικότητας,  στην κάλυψη δηλαδή όλων των υγειονομικών αναγκών των κατοίκων της χώρας, αυτός είναι ο στόχος, στην αρχή του κοινωνικού ελέγχου και της συμμετοχής της κοινότητας στη λήψη των αποφάσεων, και στον αναπροσανατολισμό από μια αμιγώς θεραπευτικής αντίληψη, προς μια ολιστική αντίληψη για την προάσπιση της υγείας.

 Θέλω να επισημάνω ότι τα προβλήματα του συστήματος της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας δεν είναι προβλήματα που τα βρήκαμε πρώτη φορά μπροστά μας την περίοδο του μνημονίου, δηλαδή την περίοδο της ανθρωπιστικής κρίσης. Άρα λοιπόν όταν μιλάμε για την αντικατάστασης του υπάρχοντος μοντέλου και προσπάθεια ανόρθωσης εδώ έχουμε και μια ευκαιρία να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα.

Διότι ακούστηκε από πολλούς, πως στη χώρα μας, δυστυχώς, την κάλυψη της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας μέχρι σήμερα την καλύπτουν οι μεγάλες νοσοκομειακές μονάδες.  Διότι είναι ανύπαρκτη η πρωτοβάθμια φροντίδα και αυτό επιβαρύνει  τςι μεγάλες νοσοκομειακές μονάδες.

Για μας το Σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας πρέπει να είναι προσανατολισμένο στην πρόληψη και την προαγωγή της Υγείας. Να είναι οργανωμένο στη βάση του Κέντρου Υγείας σε πόλεις και αγροτικές περιοχές. Τα κέντρα Υγείας πρέπει να διασυνδέονται λειτουργικά με τα Νοσοκομεία, βασικός θεσμός της λειτουργίας της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας για μας πρέπει να είναι ο οικογενειακός γιατρός και η ομάδα υγείας, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη τοπικών πολιτικών και προγραμμάτων για ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού. Έτσι πιστεύουμε ότι θα δοθεί η δυνατότητα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας να παράσχει τις βασικές και αναγκαίες για τον πληθυσμό της χώρας υπηρεσίες.

Το δικό μας χρέος, η δική μας πολιτική μπροστά σε αυτήν την κατάσταση διάλυσης του συστήματος υγείας, την έλλειψη πρόσβασης σήμερα για το ένα τέταρτο του πληθυσμού, θα πρέπει να κινηθεί προς τη μέγιστη δυνατή παροχή υπηρεσιών υγείας με τον αποδοτικότερο δυνατό οικονομικά τρόπο.

Η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας θα είναι το πεδίο σημαντικών, ριζικών και τελικά θεσμικών αλλαγών που με τη σειρά τους θα επιτρέψουν την αναβάθμιση και των δύο επόμενων βαθμίδων. Η πρώτη μεγάλη ρήξη με την πολιτική των μνημονίων και των συμφερόντων  θα είναι ακριβώς αυτή, δηλαδή η αποκατάσταση της πρόσβασης στο σύνολο των δημοσίων δομών υγείας και η αποκατάσταση της πρόσβασης για το σύνολο του πληθυσμού από την πρώτη μέρα και αυτή θα είναι πλήρης, ισότιμη και δωρεάν.

 Και επαναλαμβάνω αυτό εμείς δεν το βάζουμε στο πεδίο της διαπραγμάτευσης. Υπάρχουν κάποια πράγματα αδιαπραγμάτευτα. Το χρέος της Πολιτείας να προστατεύει την υγεία όλων όσοι κατοικούν σε αυτή τη χώρα.

Βάση για το νέο σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας θα αποτελέσουν οι δημόσιες μονάδες υγείας που υπάρχουν ήδη και υπολειτουργούν. Δηλαδή οι μονάδες του ΕΟΠΥΥ και τα υπάρχοντα Κέντρα Υγείας, στελεχωμένες ανάλογα με τις ανάγκες τους, με σχέσεις εργασίας πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και με κοινωνικό έλεγχο. Με ηλεκτρονική διασύνδεση και έλεγχο ολόκληρου του συστήματος, με την εισαγωγή της κάρτας υγείας, με δρομολόγηση το ταχύτερο δυνατό της σύνταξης ενός συνολικού χάρτη υγείας που θα καθορίζει τις ανάγκες ανάπτυξης του συστήματος και θα ορθολογικοποιήσει την κατανομή των πόρων.

Φίλες κα φίλοι,  γνωρίζω πολύ καλά –το ξέρετε κι εσείς άλλωστε- ότι το 75% των περικοπών των δαπανών των δημόσιων νοσοκομείων δεν προήλθε από πάταξη της υπάρχουσας διαφθοράς, αλλά από μειώσεις στο κόστος μισθοδοσίας του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Δεν προήλθε από την υπαρκτή διαφθορά και διαπλοκή στο χώρο σας. Προήλθε από τον εύκολο στόχο, τους εργαζόμενους και τους μισθούς τους. Αυτή είναι  άλλη μια απόδειξη ότι και στην υγεία τελικά στο στόχαστρο είναι οι εργαζόμενοι.  Στο στόχαστρο είναι οι άνθρωποι και όχι οι δυσλειτουργίες, τα φαινόμενα της ανομίας, τα φαινόμενα της διαφθοράς που υπάρχουν δυστυχώς και εκεί ήταν εκτεταμένα.

 Γνωρίζοντας λοιπόν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε, γνωρίζοντας ότι για να κρατάτε όρθια έστω σε αυτές τις συνθήκες τα υγειονομικά κέντρα στη χώρα μας,  τις υπηρεσίες υγείας, δουλεύετε με αυταπάρνηση, στη βάση της προσφοράς στον άνθρωπο και στον πολίτη., παρά το γεγονός ότι δυσφημείστε διαρκώς ως δημόσιοι υπάλληλοι τεμπέληδες.  Ξέρω, για παράδειγμα, ότι υπάρχουν νοσηλευτές και νοσηλεύτριες που αναγκάζονται να κρατάνε βάρδια με 40 ασθενείς. Ξέρω την κατάσταση που επικρατεί στα ψυχιατρικά ιδρύματα Ξέρω την κατάσταση που επικρατεί στις υπηρεσίες κοινωνικής ασφάλισης. Σας καλώ λοιπόν εν γνώσει όλων αυτών να ενώσουμε δυνάμεις. Να δώσουμε μαζί μια μάχη για την προστασία της ελληνικής κοινωνίας Μια μάχη πολιτική αλλά με αγωνιστικό περιεχόμενο. Η υγεία δεν μπορεί να είναι ένα ακόμη αντικείμενο φθηνού, επικοινωνιακού, μικροκομματικού πολέμου. Δεν μας ενδιαφέρει η απάντηση που θα δώσει σήμερα ο υπουργός Υγείας, ο υπουργός Προπαγάνδας. Κάθε φορά που μιλάμε, τα ίδια λένε.  Μας ενδιαφέρει να βάλουμε πλάτη όλοι μαζί για να βρούμε τον τρόπο πως από την επόμενη κιόλας μέρα, που θά’ ρθει σύντομα, νά’ σαστε σίγουροι,  μιας μεγάλης αλλαγής στη χώρα μας, θα μπορέσουμε να δουλέψουμε ώστε να μετατρέψουμε αυτή την εικόνα σήμερα της ανθρωπιστικής κρίσης σε μια εικόνα αξιοπρέπειας, όπως αξίζει πιστεύω στο σύνολο του ελληνικού λαού που του αξίζει να έχει υψηλής στάθμης, ποιοτικής στάθμης παροχή φροντίδας υγείας.

Δεν αφορά την άποψή μας, θα συμφωνήσω μαζί σας κ. πρόεδρε, για το αν θα οδηγηθούμε στο ένα ή στο άλλο πολιτικό οικονομικό σύστημα, δεν αφορά τις ιδεολογικές μας διαφωνίες, αφορά τον πυρήνα του πολιτισμού μας. Να ανασυγκροτήσουμε τον πυρήνα της πολιτισμικής μας  υπόστασης και να ξανασηκώσουμε τη χώρα εκεί που τα αξίζει.

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Σε προγραμματική συμφωνία 43 σημείων κατέληξαν Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος-Δείτε την

Ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνης Σαμαράς και ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος συναντήθηκαν και ενέκριναν το τελικό κείμενο της Προγραμματικής Συμφωνίας.

Το Προγραμματικό πλαίσιο της κυβερνητικής συνεργασίας

Η διακήρυξη αυτή είναι συνέχεια, συμπλήρωση και επικαιροποίηση της προηγούμενης που δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2012. Ορίζοντας διακυβέρνησης είναι πάντα η τετραετία, ενώ στο σύνολό της ή σε επί μέρους σημεία της είναι ανοικτή για συζήτηση με άλλες κοινοβουλευτικές δυνάμεις, πέρα από τα δύο κόμματα που στηρίζουν την σημερινή κυβέρνηση.

1. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ παρά τις ιδεολογικές και πολιτικές τους διαφορές και τις διαφορετικές εκτιμήσεις τους για κρίσιμες περιόδους του παρελθόντος, συνεργάζονται στην παρούσα κυβέρνηση εθνικής ευθύνης έχοντας πλήρη αίσθηση της ιστορικής υποχρέωσης τους να διασφαλίσουν την σταθερή πορεία της χώρας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη ζώνη του ευρώ και την οριστική έξοδό της από την κρίση

2. Η πολιτική και πιο συγκεκριμένα η κυβερνητική σταθερότητα και η εξάντληση της τετραετούς κοινοβουλευτικής περιόδου είναι η πρώτη προϋπόθεση για την επίτευξη του εθνικού αυτού στόχου.

3. Έχουμε πλήρη συνείδηση της κατάστασης. Ξέρουμε πολύ καλά τι υφίσταται κάθε οικογένεια, κάθε επιχείρηση, κάθε πολίτης, κάθε άνεργος, κάθε νέος, μετά από έξι χρόνια ύφεσης και τριάμισι χρόνια σκληρών θυσιών.
Βασική μας αγωνία και επιδίωξή μας είναι η διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής, η ανάσχεση της ανεργίας και ιδίως της ανεργίας των νέων, η προστασία των ευπαθών ομάδων, η αποκατάσταση αδικιών που έγιναν πάνω στη μάχη να κρατηθεί η Πατρίδα μας όρθια.
Ξέρουμε την αγωνιά της ελληνικής κοινωνίας να ξαναβρεί την ελπίδα και την προοπτική που της αξίζει μέσα σε ένα κόσμο ρευστό και ανταγωνιστικό.

4. Απάντηση στις αγωνίες αυτές μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από την Ανάπτυξη και την ενίσχυση της Απασχόλησης. Γι’ αυτό απαιτείται να κινητοποιηθούν όλες οι ζωντανές, παραγωγικές δυνάμεις της χώρας. Και να τεθούν στέρεες βάσεις ώστε να μην  αντιμετωπίσει η χώρα τέτοια κρίση, ποτέ ξανά.

Η παραγωγή Εθνικού πλούτου μέσα από την στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας αποτελεί κορυφαία προτεραιότητά μας.
Πρέπει να περάσουμε:
--από την παρασιτική οικονομία στην πραγματική παραγωγή,
--από τη συσσώρευση υπερκερδών στις παραγωγικές επενδύσεις,
--από την οικονομία των «εισοδηματιών» στην οικονομία των καινοτόμων επιχειρηματιών,
--από τα εύκολα κέρδη στη σκιά του πελατειακού κράτους στις ίσες ευκαιρίες,
--από τα κλειστά συστήματα και την εσωστρέφεια στον δίκαιο ανταγωνισμό.
Με δύο λόγια, να απελευθερώσουμε την  δημιουργικότητα του Έλληνα και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας.

5. Ένας δρόμος υπάρχει για την οριστική και πραγματική απαλλαγή της Πατρίδας μας από το μνημόνιο που αποτυπώνει την εξαιρετικά δύσκολη και άνιση διαπραγμάτευση με τους εταίρους και πιστωτές.

Ο δρόμος αυτός συνθέτει δυο παράλληλους στόχους:

--Πρώτον, την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, που επιτρέπουν στην Ελλάδα όχι απλά να έχει βιώσιμο δημόσιο χρέος, αλλά να είναι βιώσιμη, ανταγωνιστική και αξιόπιστη ως εθνική οικονομία. Και παράλληλα, τη συνεχή διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας, από την αναγνώριση των μεγάλων θυσιών του ελληνικού λαού ως την παραδοχή που πρέπει να επικρατήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι ο φαύλος κύκλος της ύφεσης και της ανεργίας πρέπει να σπάσει άμεσα.

--Δεύτερον, τη συστηματική και σταθερή προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών, των μεταρρυθμίσεων, που επιτρέπουν στην Ελλάδα να αποκτήσει ένα σύγχρονο “κανονικό” ευρωπαϊκό κράτος στην υπηρεσία του πολίτη, της ανάπτυξης και του δημοσίου συμφέροντος, μια οικονομία ανοικτή, εξωστρεφή και ανταγωνιστική, μια αγορά χωρίς αγκυλώσεις.


6. Ξέρουμε πλέον όλοι στον τόπο αυτό ότι “σχέδιο Β”, χωρίς θυσίες, εύκολο και ανώδυνο,  δεν υπάρχει. Αν και αυτός ο δρόμος ήταν και είναι εξαιρετικά σκληρός και δύσκολος, κάθε άλλη επιλογή θα ήταν ένας δραματικά ανεύθυνος τυχοδιωκτισμός που θα οδηγούσε σε πλήρη εξανέμιση εισοδημάτων και περιουσιών και θα πήγαινε την Ελλάδα δεκαετίες πίσω, υπό συνθήκες διεθνούς οικονομικής και πολιτικής απομόνωσης και εσωτερικής διάλυσης.

6.. Γι' αυτό ο διάλογος και η συνεννόηση με τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου είναι προτεραιότητά μας.

Στόχος μας είναι να δημιουργηθεί το «μέτωπο ευθύνης» που θα εγγυηθεί την επιτυχία των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων:
Πρέπει να αντιμετωπίσουμε, όλοι μαζί, πρακτικές και συμπεριφορές που καθήλωσαν την χώρα: την δημαγωγία, τη συνωμοσιολογία, το λαϊκισμό, τη μιζέρια, την ηττοπάθεια και λογικές του βολέματος, της ήσσονος προσπάθειας, της αδράνειας και της απάθειας.

7. Τώρα που η Ελλάδα, χάρις στις θυσίες των πολιτών της, παρουσιάζει ήδη διαρθρωτικό δημοσιονομικό πλεόνασμα και πετυχαίνει το στόχο του πρωτογενούς πλεονάσματος και σε ονομαστικούς όρους, είναι απολύτως αναγκαίο να διαμορφωθεί η μεγαλύτερη δυνατή κοινωνική συναίνεση γύρω από το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, που ξανακάνει την Ελλάδα αυτοδύναμη και ουσιαστικά ισότιμη μέσα στην Ευρώπη. Η προγραμματική συμφωνία που διέπει την Κυβέρνηση εθνικής ευθύνης είναι το πολιτικό πλαίσιο αυτού του Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης. Απευθύνεται στο σύνολο του ελληνικού λαού, σε κάθε οικογένεια, κάθε πολίτη που θέλει να ξέρει την αλήθεια, θέλει οι θυσίες του να πιάνουν τόπο, θέλει οι θυσίες του να πάρουν τέλος, θέλει να έχει ασφαλές πλαίσιο πορείας.

8. Τώρα η Ελλάδα μπορεί να λέει διεθνώς με πειστικό τρόπο ότι νέα δημοσιονομικά μέτρα που περιορίζουν μισθούς και συντάξεις ούτε πρέπει ούτε μπορεί να ληφθούν. Δεν τα αντέχει ούτε η κοινωνία ούτε η εθνική οικονομία. Για να μειωθεί το κλάσμα χρέος προς ΑΕΠ, αλλά και το κλάσμα έλλειμμα προς ΑΕΠ, μόνη λύση είναι πλέον η ενίσχυση του παρονομαστή του κλάσματος, δηλαδή η αύξηση του εθνικού εισοδήματος, του ΑΕΠ! Η επάνοδος σε σταθερά θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ για όλα τα επόμενα χρόνια...

9. Αυτός είναι ο μόνος ασφαλής τρόπος:
--Πρώτον, για την κάλυψη οποιουδήποτε δημοσιονομικού κενού πέρα από τα συμφωνημένα, μέχρι την ολοκλήρωση του προγράμματος προσαρμογής το 2016, χωρίς να τροφοδοτείται η ύφεση και η ανεργία και
--Δεύτερον, για την ταχύτερη - και ασφαλέστερη - επάνοδο της χώρας στις αγορές για την κάλυψη των χρηματοδοτικών της αναγκών.

10. Η εντυπωσιακή μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος από το 2010 έως σήμερα,
η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, η δραστική μείωση του δημοσίου χρέους - η μεγαλύτερη που έγινε ποτέ οπουδήποτε στον κόσμο - που επιτεύχθηκε το Μάρτιο του 2012 και συμπληρώθηκε το Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς,
η πολύ σημαντική βελτίωση των όρων εξυπηρέτησης του χρέους (επίσης η μεγαλύτερη που έγινε ποτέ),
η πλήρης ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών με κεφάλαια προερχόμενα από το πρόγραμμα προσαρμογής και συνεπώς η πλήρης προστασία των καταθέσεων (που στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι μικρές ),
είναι κρίσιμα επιτεύγματα, χωρίς προηγούμενο.
Τα επιτεύγματα αυτά μας επιτρέπουν τώρα να έχουμε τέσσερεις σαφείς προτεραιότητες:

- την εκτέλεση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και των ετήσιων προϋπολογισμών της γενικής κυβέρνησης
- την εφαρμογή μέτρων ανάσχεσης της ανεργίας, προστασίας των ευπαθών ομάδων και διαφύλαξης της κοινωνικής συνοχής
- την προώθηση των διαρθρωτικών αλλαγών στο κράτος και στη σχέση κράτους και οικονομίας
- την στήριξη της πραγματικής οικονομίας, των επιχειρήσεων, της ανάπτυξης και της
απασχόλησης

11. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η εφαρμογή του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων που διαμορφώθηκε αρχικά το Φεβρουάριο του 2010.
Ιδιωτικοποίηση δεν σημαίνει, σε καμία περίπτωση, «εκποίηση» της δημόσιας περιουσίας. Άλλωστε, τέτοια προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων έχουν γίνει παντού στον κόσμο, σε σύγχρονες δημοκρατίας, οδηγώντας σε μακροχρόνια Ανάπτυξη.
Αντιθέτως ιδιωτικοποιήσεις σημαίνουν περιορισμό των ελλειμμάτων της γενικής κυβέρνησης, μείωση χρέους, άρα και της εξάρτησης από τους δανειστές, και κυρίως ενεργοποίηση επενδυτικών πεδίων, δημιουργία θέσεων απασχόλησης, αναβάθμιση της ποιότητας των υπηρεσιών που προσφέρονται στον πολίτη, διαμόρφωση όρων ανταγωνισμού που μακροχρόνια συγκρατούν ή και μειώνουν τις τιμές, είσπραξη σημαντικών ποσών πού προβλέπονται στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής.

Το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων προωθείται με βάση τα παραπάνω κριτήρια με εγγυήσεις απόλυτης διαφάνειας, τόσο δικαστικές όσο και κοινοτικές, και υπό τον αυστηρό,  και πλήρη έλεγχο της Βουλής.

12. Η επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την σταδιακή, αλλά όσο γίνεται ταχύτερη, επάνοδο των Επενδύσεων, ιδιωτικών και δημοσίων, στα προ κρίσης επίπεδα. Και αλλαγή της σύνθεσής τους, με έμφαση στις παραγωγικές επενδύσεις και στην προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Η Ελλάδα, με απόλυτο σεβασμό στην έννομη τάξη και το περιβάλλον, πρέπει να είναι μια εμφανώς φιλο-επενδυτική χώρα, γιατί μόνο έτσι μπορεί να είναι μια χώρα πραγματικά υποστηρικτική της απασχόλησης. Όπως έχει δείξει η πείρα πολλών χωρών με αναπτυξιακά επιτεύγματα σε όλο τον κόσμο, ευκαιρίες, απασχόληση, ποιοτικές θέσεις εργασίας, ευημερία και ανταγωνιστικότητα, μακροχρόνια πάνε μαζί.

13. Στο ενιαίο αυτό πλαίσιο εντάσσονται μεταξύ άλλων:

- Η μέγιστη δυνατή απορρόφηση και αξιοποίηση των πόρων του τρέχοντος και του νέου ΕΣΠΑ (2014-2020) συμπεριλαμβανομένων και των πόρων της ΚΑΠ. Άλλωστε οι πόροι αυτοί είναι πολύ αυξημένοι σε σύγκριση με τις αρχικές προτάσεις της Κομισιόν. Παρά την αναδιανομή που έγινε σε βάρος των παλαιών χωρών μελών και υπέρ των νέων, οι κοινοτικοί πόροι για την Ελλάδα στην επόμενη επταετία πλησιάζουν αυτούς που δόθηκαν την προηγούμενη.

- Η μέγιστη δυνατή ενίσχυση της ρευστότητας προς τις επιχειρήσεις με σύγχρονους διαφανείς, αναπτυξιακούς όρους μέσω του τραπεζικού συστήματος, με την πρόσθετη ενίσχυση των χρηματοδοτικών εργαλείων του ΕΣΠΑ και των μηχανισμών των Υπουργείων Ανάπτυξης και Αγροτικής Ανάπτυξης, της ΕυρΤρΕπ κοκ.

- Η επανεκκίνηση των έργων των οδικών αξόνων, αλλά και άλλων, μεσαίας και μικρής κλίμακας, δημοσίων έργων, η προώθηση των έργων διαχείρισης απορριμμάτων με έμφαση πλέον στην ενεργειακή τους αξιοποίηση κοκ.

- Η προσέλκυση και διευκόλυνση ξένων και εγχώριων άμεσων επενδύσεων με την όσο γίνεται εντονότερη αξιοποίηση των υφιστάμενων διαδικασιών (fast track, αναπτυξιακός νόμος κλπ). Εδώ κεντρικός στόχος είναι το συστηματικό χτύπημα της γραφειοκρατίας.

- Η υποστήριξη επενδυτικών πρωτοβουλιών στους τομείς της πρωτογενούς παραγωγής και των τροφίμων, της ενέργειας και, βεβαίως, του τουρισμού. Αλλά και των νέων τεχνολογιών, όπου η Ελλάδα έχει μεγάλο διαθέσιμο ανθρώπινο δυναμικό.

- Η συντονισμένη προσπάθεια επαναφοράς του κατασκευαστικού τομέα σε ασφαλή χρηματοοικονομική βάση.

14. Πρωταρχικοί στόχοι της κυβέρνησης είναι από την άποψη αυτή:

- η μείωση του κόστους του χρήματος
 - η μείωση του κόστους ενέργειας
 - η πλήρης εξόφληση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του δημοσίου προς τις επιχειρήσεις
 - η ευέλικτη και δίκαιη χρήση του μηχανισμού του συμψηφισμού απαιτήσεων και οφειλών μεταξύ δημοσίου και επιχειρήσεων ή πολιτών.
 - η διαρκής μάχη κατά της γραφειοκρατίας.
  -  στα πλαίσια μιας συνολικής σταδιακής μείωσης των φορολογικών βαρών σε όλη την κλίμακα, η φορολογική ελάφρυνση των επιχειρήσεων


Ασφαλώς, κύρια και συνεχής μέριμνα: να μην δημιουργηθούν ξανά ελλείμματα.
Κύριος στόχος: να υποστηριχθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, αλλά και η στήριξη της μεσαίας τάξης και μέσα από τη φορολογία.

Γενική φιλοσοφία: να πληρώνουν λιγότερα όλοι, ο καθένας ανάλογα με τις δυνατότητές του. Και να αντιμετωπίζεται αυστηρά η φοροδιαφυγή.
Γιατί μια από τις αιτίες της δημοσιονομικής παράλυσης υπήρξε η εκτεταμένη φοροδιαφυγή. Και η κύρια αιτία των υπερβολικών φορολογικών βαρών των τελευταίων ετών, υπήρξε η αδυναμία σύλληψης της φοροδιαφυγής.
Αλλά η φοροδιαφυγή ήδη αντιμετωπίζεται πλέον. Και η εξάλειψή της θα βοηθήσει να υπάρξει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, που δεν εξουθενώνει την οικονομία συνολικά ούτε τους φορολογούμενους ατομικά.

15. Παράλληλος και ισότιμος στόχος είναι - όπως ήδη τονίστηκε - η διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής, η ενίσχυση των δικτύων και μηχανισμών αλληλεγγύης, η στήριξη των δομών του κοινωνικού κράτους.

16. Η αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων του ΕΣΥ και του ΕΟΠΥΥ και η πλήρης υγειονομική κάλυψη όλων των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των ανέργων και των ανασφάλιστων, είναι όχι απλώς πολιτική αλλά και ηθική υποχρέωση μας. Στοχεύουμε παράλληλα στην ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων στον χώρο της Υγείας, που θα διευκολύνουν και την ποιοτική παροχή υπηρεσιών υγείας στους πολίτες.

17.Σταθερες προτεραιότητες μας είναι ο ορθός προσανατολισμός των πόρων και των δομών του προνοιακού συστήματος στις σημερινές ανάγκες, η αντιμετώπιση νέων μορφών φτώχειας, η σταδιακή εισαγωγή του εγγυημένου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης, η ιδιαίτερη μέριμνα για τους αναπήρους, τους πολύτεκνους και τρίτεκνους, τις μονογονεικές οικογένειες, τους μοναχικούς υπερήλικες

18. Η ανάσχεση και ιδίως η μείωση της ανεργίας στα μέσα ευρωπαϊκά επίπεδα – και χαμηλότερα ακόμα - δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την επάνοδο σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Απαιτούνται πρόσθετες παρεμβάσεις:
Πρώτον,  με τη μορφή προγραμμάτων για την δημιουργία προσωρινών θέσεων απασχόλησης για ανέργους (νέους, μέσης ηλικίας, γυναίκες) με τη συνεργασία της Τοπικής αυτοδιοίκησης (αυτεπιστασία και κοινωφελής εργασία), των επιχειρήσεων και συνεταιρισμών κοινωνικής οικονομίας, αλλά βεβαίως και των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Με απολύτως διαφανή κριτήρια ως προς την επιλογή των εργαζομένων, υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ . Οι αναγκαίοι πόροι έχουν σε σημαντικό βαθμό διασφαλισθεί και θα συμπληρωθούν μέσα από τους αναγκαίους χειρισμούς σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο. Το πρώτο σχετικό πρόγραμμα για 50.000 θέσεις, λειτούργησε ήδη το 2013, ενώ προετοιμάζονται τα επόμενα και κυρίως για το 2014 με πρόβλεψη για 75. 000 θέσεις.
Δεύτερον, με τη μορφή προγραμμάτων στήριξης υφιστάμενων θέσεων εργασίας μέσω της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών με νομοθετημένα, απλά και διαφανή
κριτήρια που εφαρμόζονται αυτόματα και χωρίς χρηματοοικονομικό κόστος για τα ασφαλιστικά ταμεία

19. Οι ρυθμίσεις των φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων, με ρεαλιστικό για τα δεδομένα τη αγοράς και χρήσιμο για το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία τρόπο, είναι σταθερή επιδίωξη μας στη διαπραγμάτευση με του ευρωπαίους εταίρους και το ΔΝΤ . Οι ισχύουσες ρυθμίσεις επιδιώκουμε να βελτιωθούν, έτσι ώστε να διευκολύνουν στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τις επιχειρήσεις και όλους τους οφειλέτες που θέλουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.

20. Το ίδιο ισχύει και για τις ρυθμίσεις των δανείων από το τραπεζικό σύστημα πού πρέπει να είναι όσο γίνεται πιο φιλικές, ευέλικτες και ρεαλιστικές με όριο τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών που ανήκουν στο χαρτοφυλάκιο του δημοσίου και την απόλυτη προστασία των καταθέσεων.

21.Στο πλαίσιο αυτό η ενυπόθηκη ή προσημειωμένη πρώτη κατοικία του φτωχού ή μέσου νοικοκυριού που αγωνίζεται να ρυθμίσει και να εξυπηρετήσει τα δάνεια του ή βρίσκεται αποδεδειγμένα σε αντικειμενική αδυναμία είναι και θα είναι απολύτως διασφαλισμένη έναντι πλειστηριασμών.

22. Η μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος συνδέεται με την βελτίωση των μακροοικονομικών δεδομένων και κυρίως με την αύξηση της απασχόλησης, αλλά και με την εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας ως προς την είσπραξη των εισφορών και την αναδιοργάνωση του τομέα.

23. Η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση πρέπει, με τη βοήθεια της αγοράς, να αποδώσει τα ανάλογα δημοσιονομικά αποτελέσματα προκειμένου να διευκολυνθεί η διαπραγμάτευση μας με τους εταίρους μας για το πετρέλαιο θέρμανσης. Αλλά μείωση του ΦΠΑ θα ακολουθήσουν και σε όλες τις άλλες τις κατηγορίες, μόλις το επιτρέψει η δημοσιονομική κατάσταση.

24.Η δημοσιονομική προσαρμογή και ασφάλεια, οι διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος και την οικονομία, η επανεκκίνηση της πραγματικής οικονομίας, τα μέτρα ανάσχεσης της ανεργίας και διαφύλαξης της κοινωνικής συνοχής είναι οι βασικές προϋποθέσεις ενός νέου εθνικού παραγωγικού μοντέλου που αξιοποιεί στο μέγιστο βαθμό τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας: τη γη με όσα αυτή σημαίνει (γεωγραφία, φυσικοί πόροι, θάλασσα, ιστορία, πολιτισμός κοκ) και τους ανθρώπους (τη δουλειά, τα ταλέντα, τις γνώσεις, την επινοητικότητά τους, την καινοτομία κοκ ).

25. Το νέο Εθνικό Παραγωγικό Μοντέλο βασίζεται στη συνεργασία του κράτους με τον ιδιωτικό τομέα, στην επιχειρηματικότητα, στη διαφάνεια, στην αναπτυξιακή αντίληψη που πρέπει να διέπει τον τραπεζικό τομέα, στις συνέργειες των ιδιωτών μεταξύ τους και με το κράτος, στον ενισχυμένο ρόλο των περιφερειών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στη συν-ευθύνη και τη συνεργασία των κοινωνικών εταίρων, στον αναπτυξιακό προσανατολισμό της δημόσιας διοίκησης, στην ενεργοποίηση όλων των δημιουργικών δυνάμεων της Ελληνικής κοινωνίας, στην ικανότητα των ευρωπαίων και διεθνών εταίρων μας, αλλά και των αγορών, να αντιληφθούν ότι το ελληνικό οικονομικό ζήτημα μπορεί να αντιμετωπισθεί οριστικά και αποτελεσματικά μόνο στο πεδίο της πραγματικής οικονομίας και της ανάπτυξης.

26. Όλες οι σχετικές μελέτες αναδεικνύουν τους ίδιους προφανείς πυλώνες αυτού του νέου εθνικού παραγωγικού μοντέλου:
- Πρωτογενής τομέας και βιομηχανία τροφίμων
- Τουρισμός
- Ενέργεια
- Ναυτιλία
- Επένδυση στη γνώση και τη καινοτομία
-Εξωστρέφεια (μεταφορές, διαμετακομιστικοί σταθμοί, logistics, ενεργειακοί κόμβοι, κόμβοι διεθνών μεταφορών, θαλάσσιων και αεροπορικών, επικοινωνίες) και όλοι οι εξαγωγικοί τομείς.

27. Οριζόντια προτεραιότητα που διατρέχει τις πολιτικές όλων των υπουργείων είναι η στήριξη της επιχειρηματικότητας και των επενδύσεων, της εξωστρέφειας, και των περιφερειακών πρωτοβουλιών που τείνουν στη συγκρότηση ολοκληρωμένων περιφερειακών αναπτυξιακών μοντέλων. Αυτό δεν αφορά μόνο τα λεγόμενα «αναπτυξιακά Υπουργεία» (οικονομικών, ανάπτυξης, αγροτικής ανάπτυξης, υποδομών, Υπεκα, τουρισμού, ναυτιλίας κοκ) αλλά και τα λεγόμενα «θεσμικά Υπουργεία», που παίζουν κρίσιμο αναπτυξιακό ρόλο (δικαιοσύνης, δημόσιας διοίκησης, εσωτερικών κοκ.)

28. Η κρίση χτύπησε την καρδιά της ελληνικής κοινωνίας, τη νέα γενιά, αλλά ταυτόχρονα ώθησε πολλούς νέους σε καινοτόμο επιχειρηματική δράση, σε εξωστρέφεια, σε πρωτοβουλίες της κοινωνίας των πολιτών.
Στόχος μας είναι να στηρίξουμε αυτές τις προσπάθειες με προγράμματα ρευστότητας και χρηματοδότησης, με μείωση της γραφειοκρατίας, με πάταξη της πολυνομίας

29.Το πιο σημαντικό όμως ζήτημα που επηρεάζει καταλυτικά:
- την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων
- την διαρθρωτική αλλαγή στο κράτος
- την σχέση εμπιστοσύνης κράτους / πολίτη και κράτους / αγοράς
- την εθνική ανταγωνιστικότητα και ,τελικά
- το Εθνικό Παραγωγικό Μοντέλο, είναι το φορολογικό σύστημα.
Τα τελευταία χρόνια η μάχη για την εθνική οικονομική επιβίωση και η αγωνιά για την επίτευξη επιτακτικών δημοσιονομικών στόχων είχε ως αποτέλεσμα να ληφθούν πολλά μέτρα φορολογικής πολιτικής και φορολογικής διοίκησης που δεν συγκροτούν, όμως, ένα σύστημα με καθαρά αναπτυξιακά και κοινωνικά χαρακτηριστικά.
Πολλά από τα μέτρα αυτά - ιδίως στο πεδίο της φορολογικής διοίκησης, όπως η άρση του τραπεζικού απορρήτου ή η αναδιοργάνωση των φορολογικών υπηρεσιών - συνιστούν πολύ σημαντικά προγεφυρώματα προς την κατεύθυνση ενός εθνικού φορολογικού συστήματος.
Στόχος μας είναι τώρα η διαμόρφωση ενός κατά κυριολεξία εθνικού φορολογικού συστήματος, απλού και κωδικοποιημένου, κοινωνικά δικαίου και αναπτυξιακά στοχευμένου, που θα ρυθμίζει συστηματικά, χωρίς κενά και αντιφάσεις, τη φορολογία εισοδήματος φυσικών και νομικών προσώπων, τη φορολογία ακινήτων, κεφαλαίου κοκ.
Η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και ο δραστικός περιορισμός της παραοικονομίας προϋποθέτουν ότι, πριν από κάθε άλλο μέτρο, το φορολογικό σύστημα δεν θα ενθαρρύνει, αλλά αντιθέτως θα αποθαρρύνει τις συμπεριφορές αυτές, πείθοντας τους πολίτες ότι, πέραν της υποχρέωσης σεβασμού της έννομης τάξης και των κανόνων της κοινωνικής αλληλεγγύης, το νόμιμο συμφέρει.
Ένα μακροχρόνια σταθερό, απλό και αναπτυξιακό φορολογικό σύστημα μπορεί να δώσει ταυτόχρονα βιώσιμη ανάπτυξη και κοινωνική δικαιοσύνη. Ισχυρή μεσαία τάξη και αναδιανομή πλεονάσματος. Ευκαιρίες για όλους και ισχυρό δίχτυ κοινωνικής προστασίας. Παραγωγικές επενδύσεις και συνεχή αύξηση των θέσεων απασχόλησης.

30. Αλλά η ολοκλήρωση ενός τέτοιου φορολογικού συστήματος προϋποθέτει να ξεπεραστεί πλήρως η δημοσιονομική κρίση. Γι’ αυτό και θα χρειαστούν συστηματικά βήματα και μεταβατική περίοδος.
Στο μεσοδιάστημα αυτό, μέχρι την πλήρη εφαρμογή του εθνικού φορολογικού συστήματος και προκειμένου να επιτευχθούν οι επιτακτικοί στόχοι του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής, ολοκληρώνεται η εφαρμογή φορολογικών μέτρων εκτάκτου και προσωρινού χαρακτήρα που κατέστησαν αναγκαία λόγω της κρίσης.
Ήδη όμως έχει αρχίσει η αντικατάσταση των μέτρων αυτών από ρυθμίσεις εντεταγμένες στην προοπτική του εθνικού φορολογικού συστήματος (πχ ειδικό τέλος ακινήτων/ ενιαίος φόρος ακινήτων), ρυθμίσεις που είναι προϊόν διεξοδικού διαλόγου με τους παραγωγικούς και κοινωνικούς φορείς.

31. Οι διαρθρωτικές αλλαγές στο κράτος και η συγκρότηση ενός “κανονικού” ευρωπαϊκού κράτους στην υπηρεσία του πολίτη, του δημοσίου συμφέροντος και της ανάπτυξης, επιβάλουν την συνολική, θεσμικά εγγυημένη, επιστημονικά οργανωμένη, αξιολόγηση, αφενός μεν υπηρεσιών και φορέων, αφετέρου δε του προσωπικού. Η αξιολόγηση είναι μια διαρκής, φυσιολογική, θεσμική διαδικασία και όχι ένα έκτακτο απειλητικό μέτρο. Κανένας εργαζόμενος στο δημόσιο που κάνει στοιχειωδώς τη δουλειά του δεν έχει λόγο ανησυχίας. Η κινητικότητα του προσωπικού, στο πλαίσιο αυτό, σέβεται όλες τις θεσμικές εγγυήσεις των δημοσίων υπαλλήλων και εξυπηρετεί την κάλυψη κενών και ζωτικών αναγκών του δημοσίου μέσα από την ορθολογική και διαφανή διαχείριση αφενός μεν του τυχόν πλεονάζοντος προσωπικού αφετέρου δε των κενών θέσεων.
Ταυτόχρονα ο κανόνας 1:1 στις λίγες περιπτώσεις που συντρέχει πράγματι λόγος απόλυσης σύμφωνα με το Σύνταγμα, επιτρέπει την άμεση πρόσληψη νέων με υψηλά προσόντα για την κάλυψη ζωτικών αναγκών πχ. στο χώρο της Υγείας.
Αν στο μεταβατικό διάστημα προέκυψαν αδικίες ή αντιφάσεις, αυτές θα αντιμετωπισθούν το ταχύτερο δυνατό.
Βασική αρχή, ότι οι δημόσιοι φορείς υπάρχουν για να εξυπηρετούν τον Πολίτη, κι όχι το αντίθετο.

32. Η Παιδεία συνιστά βασικό πυλώνα της αναπτυξιακής προσπάθειας της χώρας, διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στο νέο παραγωγικό μοντέλο, στο οποίο προσβλέπουμε. Η μεταρρυθμιστική προσπάθεια που έχει ξεκινήσει σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευση πρέπει να προωθηθεί με ταχείς ρυθμούς και με την ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Προτεραιότητες μας:
·         Η αναβάθμιση του Τεχνικού Λυκείου, το νέο Γενικό Λύκειο, και το νέο σύστημα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
·         Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού έργου και η Επιμόρφωση του Ανθρώπινου Δυναμικού.
·         Η ανάπτυξη Ενιαίου Εθνικού Στρατηγικού Σχεδιασμού για την Έρευνα και την Ανάπτυξη.
·         Η ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης στην Ανώτατη Εκπαίδευση.

33. Η αλλαγή στη δημόσια διοίκηση, η αντιμετώπιση των θεσμικών, λειτουργικών και οικονομικών ζητημάτων Τοπικής Αυτοδιοίκηση, η επιτάχυνση απονομής της δικαιοσύνης υπό συνθήκες εξωτερικής αλλά και εσωτερικής ανεξαρτησίας και διαφάνειας, είναι θεμελιώδεις προγραμματικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης και αξιώσεις της κοινωνίας.

34. Οι κοινοβουλευτικές ομάδες των δυο κυβερνητικών κομμάτων θα αναλάβουν την πρωτοβουλία για την επόμενη αναθεώρηση του Συντάγματος με την μεγαλύτερη δυνατή πολιτική συναίνεση, όπως προβλέπει άλλωστε ρητά το ίδιο το Σύνταγμα. Η συναίνεση αυτή θα αφορά τη συγκεκριμένη και τελική διατύπωση των συνταγματικών διατάξεων. Στόχος είναι, αφενός μεν η περαιτέρω ενίσχυση της δημοκρατικής συμμετοχής, των εγγυήσεων του κράτους δικαίου και της διαφάνειας, αφετέρου δε η συνταγματική επιστέγαση των διαρθρωτικών αλλαγών που στοχεύουν στη διαμόρφωση ενός “κανονικού” ευρωπαϊκού κράτους στη χώρα μας.

35. Το εκλογικό σύστημα είναι πάντα μια εξαιρετικά κρίσιμη θεσμική παράμετρος που δεν πρέπει να τροφοδοτεί τεχνητές πολώσεις, αλλά να εναρμονίζεται με την ανάγκη για πολιτική σταθερότητα μέσα από την υπεύθυνη προγραμματική συνεργασία.

36. Το δικαίωμα κάθε πολίτη στην ασφάλεια, η αποκατάσταση της λειτουργίας του κέντρου της Αθήνα, της Θεσσαλονίκης και των άλλων μεγάλων πόλεων, η προστασία των κατοίκων της υπαίθρου, η ολοκληρωμένη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης και δίκαιας ευρωπαϊκής πολιτικής, είναι σταθεροί προγραμματική στόχοι της Κυβέρνησης. Βασική αρχή ότι η Ασφάλεια είναι πρωταρχικό δικαίωμα του πολίτη κι όχι περιορισμός της Ελευθερίας του. Η δημόσια ασφάλεια είναι μάλιστα προϋπόθεση για όλα τα άλλα δικαιώματά του. Όπως συμβαίνει σε όλες τις σύγχρονες δημοκρατίες.
Καθώς και η επανεξέταση όλης της μεταναστευτικής νομοθεσίας, που ήδη έχει αρχίσει, συμπεριλαμβανομένων και των προβλέψεων για απονομή ιθαγένειας, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά δεδομένα και σε αντιστοίχιση με τα ισχύοντα σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες με παρόμοια προβλήματα (Ευρωπαϊκός Νότος).

37. Η προστασία της Δημοκρατίας και του κοινοβουλευτισμού από αυτούς που εκμεταλλεύονται την ανεκτικότητα των δημοκρατικών και δικαιοπρακτικών θεσμών για να υπονομεύσουν και να λοιδορήσουν την ίδια τη κοινοβουλευτική δημοκρατία και η θεσμική αντίδραση απέναντι στο ναζισμό, το ρατσισμό και την ξενοφοβία είναι προγραμματική αρχή της κυβέρνησης, καθήκον κάθε πολίτη και κοινή υποχρέωση όλων των δυνάμεων της «δημοκρατικής ευθύνης». Δηλαδή όλων των δυνάμεων που πέρα από τις διαφωνίες που μπορούν να έχουν για τη διακυβέρνηση της χώρας, συμπίπτουν απολύτως στη διαφύλαξη της δημοκρατικής νομιμότητας και στο σεβασμό των δημοκρατικών θεσμών.
Η Δημοκρατία διώκει τις πράξεις, όχι το φρόνημα! Η δημοκρατία σέβεται τα δικαιώματα όλων, ακόμα και των εχθρών της. Αλλά δεν ανέχεται τις παρανομίες τους.

Προωθούμε νομοθετική ρύθμιση για την αποτελεσματική καταπολέμηση της βίας, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, καθώς και την τιμωρία αυτών που προτρέπουν και πρωτοστατούν σε τέτοιες ενέργειες.
Δίνουμε έμφαση όχι μόνο στην ψήφιση νέων νόμων, αλλά και στην εφαρμογή της υφιστάμενης νομοθεσίας, διότι αυτό που έλειψε για πολλά χρόνια ήταν η πολιτική βούληση να εφαρμοστούν οι νόμοι.

38. Η επικείμενη ελληνική προεδρία στην Ευρωπαϊκή Ένωση που συμπίπτει με τις εκλογές για το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πρέπει να αξιοποιηθεί για την ενεργό συμμετοχή της χώρας μας στη διαπραγμάτευση για το μέλλον της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και στη διαμόρφωση νέων ευρωπαϊκών συσχετισμών στη βάση της ουσιαστικής σύγκλισης και της πραγματικής θεσμικής ισοτιμίας των κρατών μελών.

39. Μέσα στο πλαίσιο μιας εθνικής στρατηγικής ευρύτερα αποδέκτης που έχει διαμορφωθεί στη Πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια, η Ελλάδα θα κινηθεί στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφαλείας και άμυνας, επιδιώκοντας την εθνική συναίνεση, με γνώμονα την προστασία της εθνικής κυριαρχίας, ακεραιότητας και ανεξαρτησίας.
Βασική θέση της Κυβέρνησης είναι ότι όλα τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα είναι ενεργά και ασκούνται, όπως προβλέπει το διεθνές δίκαιο.
Η Ελλάδα κινείται πάντα στο πλαίσιο της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά αναπτύσσει, με κριτήριο το εθνικό της συμφέρον, τις διμερείς και πολυμερείς σχέσεις της .
Η Ελλάδα επιδιώκει την ειρήνη και τη σταθερότητα στη νοτιοανατολική Ευρώπη και την ανατολική Μεσόγειο και αξιοποιεί όλες τις περιφερειακές της ταυτότητες (ευρωπαϊκή, βαλκανική, μεσογειακή κοκ) .
Νέα πεδία όπως η ενεργειακή διπλωματία αξιοποιούνται εντατικά. Αλλά και νέοι διεθνείς ρόλοι που μπορεί να διαδραματίσει η Ελλάδα, ως προπύργιο σταθερότητας και ασφάλειας σε μια ιδιαίτερα ταραγμένη περιοχή.

40. Το προγραμματικό αυτό πλαίσιο είναι ταυτόχρονα και το πολιτικό πλαίσιο της διαπραγμάτευσης με τους ευρωπαίους εταίρους, τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και το ΔΝΤ με στόχο την όσο γίνεται ταχύτερη, οριστική και ασφαλή έξοδο της Πατρίδας μας από το μνημόνιο.

41. Το προγραμματικό αυτό πλαίσιο εξειδικεύεται από κάθε υπουργείο που προετοιμάζει τις νομοθετικές και γενικότερα τις πολιτικές του πρωτοβουλίες μέσα από την έγκαιρη και ουσιαστική ενημέρωση και συμμετοχή των κυβερνητικών εταίρων χωρίς αιφνιδιασμούς και τετελεσμένα γεγονότα.

42. Ο διαρκής και θεσμικά οργανωμένος ενδοκυβερνητικός συντονισμός, η συνεχής αλληλοενημέρωση και συνεργασία των μελών της πολιτικής ηγεσίας κάθε Υπουργείου και των εισηγητών των κοινοβουλευτικών ομάδων των κυβερνητικών εταίρων, η προληπτική διαχείριση όλων των θεμάτων πού σχετίζονται με τις συναρμοδιότητες υπουργείων και κυρίως η αφομοίωση των αρχών που διέπουν κάθε κυβέρνηση συνεργασίας στην Ευρώπη, είναι απλές αλλά βασικές προϋποθέσεις για την πολιτική επιτυχία της Κυβέρνησης.

43. Βάση και επίκεντρο της κυβερνητικής συνεργασίας είναι η Βουλή και οι κοινοβουλευτικές ομάδες των δυο κομμάτων που σηκώνουν στους ώμους τους το βάρος της ιστορικής πρόκλησης αυτής της δύσκολης περιόδου που είναι ταυτοχρόνως και περίοδος μετάβασης σε μια νέα εποχή. Η έγκαιρη και πλήρης ενημέρωση των βουλευτών και η ουσιαστική συμμετοχή τους στην διαμόρφωση της κυβερνητικής πολιτικής, o σεβασμός των κοινοβουλευτικών διαδικασιών και η ουσιαστική επαφή με την κοινωνία μέσω των βουλευτών που την εκφράζουν θεσμικά είναι αυτονόητες και κρίσιμες προϋποθέσεις για την εφαρμογή του προγραμματικού αυτού πλαισίου και την επιτυχή ολοκλήρωση του κυβερνητικού έργου.
Enhanced by Zemanta

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

Άρθρο Παπανδρέου στο CNN: Το δημοψήφισμα δεν το ζήτησα για πλάκα

Με ένα άρθρο του στο CNN το οποίο έχει τον τίτλο «Ανακαλύψτε τη χαμένη τέχνη της δημοκρατίας» ο Γιώργος Παπανδρέου υποστηρίζει ότι στην Ελλάδα υπάρχει τοξικός καιροσκοπισμός και πολιτικός εξτρεμισμός.

Γράφει μεταξύ άλλων ότι "Οι δημοκρατίες μας αντιμετωπίζουν μια στιγμή της αλήθειας. Από την άνοδο του εξτρεμισμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως το πολιτικό αδιέξοδο στις ΗΠΑ, οι ηγέτες αγωνίζονται να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στις νέες και σύνθετες παγκόσμιες προκλήσεις".

Τονίζει την ανάγκη η πολιτική με τη συμμετοχή των πολιτών να γίνει ξανά τέχνη για να φανταστούμε έναν καλύτερο κόσμο.

Ο κ. Παπανδρέου γράφει ότι οι πολίτες αισθάνονται αποξενωμένοι από τη συμβατική πολιτική και απογοητευμένοι από την απουσία αποτελεσματικών πολιτικών που εξυπηρετούν τις ανάγκες των κοινωνιών.

Πρέπει, τονίζει, να επανεξεταστουν οι δημοκρατικοί θεσμοί.

Περιγράφει την κατάσταση στην Ελλάδα, με την σκληρή λιτότητα που έχει επιβληθεί για να πάρουμε δάνεια και αναγνωρίζει ότι εκείνοι που πλήρωσαν το τίμημα ήταν φορολογούμενοι χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος όπως και νέοι Έλληνες που είναι τώρα αντιμέτωποι με το 60% της ανεργίας και οι οποίοι δεν ευθύνονταν για την κρίση.

Λέει επίσης ότι η σκληρή αυτή λιτότητα, έχει δημιουργήσει ένα αίσθημα αδικίας και έλλειψης ευκαιριών, κάτι που έχει τροφοδοτήσει τον πολιτικό εξτρεμισμό στην Ελλάδα. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης επέλεξαν να ξεσηκώσουν την κοινή γνώμη και όχι να συνεργαστούν προς την κατεύθυνση μίας κοινής ατζέντας μεταρρυθμίσεων.

"Τέτοιος πολιτικός καιροσκοπισμός είναι τοξικός", γράφει ο πρώην πρωθυπουργός και λέει μάλιστα ότι στην Ελλάδα, παρέτεινε την κρίση, καθυστέρησε μεταρρυθμίσεις και το κόστισε στη χώρα μας ακριβά".

Αναφερόμενος στον δημοψήφισμα, εξηγεί ότι έκανε αυτή την πρόταση προκειμένου να δώσει στο λαό την δυνατότητα να πουν ναι ή όχι στο πρόγραμμα διάσωσης.

Τέλος, εξηγεί ότι αν και η πρότασή του έπεσε στο κενό οδήγησε σε κυβέρνηση συνεργασίας, σε πολιτική συναίνεση γιατί μόνο έτσι μπορούν οι χώρες να βγουν από την κρίση και το αδιέξοδο.
Enhanced by Zemanta

Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2013

Η “Κίνηση 75″ μάζεψε υπογραφές και ζητάει αλλαγή… πλεύσης από τον Βενιζέλο! ΟΛΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ


Η κίνηση 75 του ΠΑΣΟΚ με κείμενό της, το οποίο υπογράφουν 800 στελέχη του κινήματος απ` όλη την Ελλάδα ταράζει τα νερά και αμφισβητεί ευθέως τις επιλογές Βενιζέλου, αλλά και τη συμπόρευσή του στην κυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία.

Τα στελέχη ζητούν άμεσα αλλαγή πολιτικής , σύμπλευση με την αριστερά , διαγραφή του κρατικού χρέους, ενώ επιμένουν πως το ΠΑΣΟΚ οφείλει να ξεκαθαρίσει ποιους υπηρετεί..

Τα μέλη του ΠΑΣΟΚ ζητούν εδώ και τώρα αλλαγή πολιτικής και σχέδιο Κοινωνικής Συνοχής για να κλείσει ο κύκλος της κρίσης, για να απομονωθούν και να εκμηδενιστούν κοινωνικά και πολιτικά οι νεοναζί εγκληματίες της Χρυσής Αυγής, όπως αναφέρουν.

Ανάμεσα στα μέλη που συνυπογράφουν είναι ο Μιχάλης Καρχιμάκης, ο Γρηγόρης Νιώτης, η Κατερίνα Διαμαντοπούλου και ο Γιώργος Πεταλωτής.

Με κείμενο, που αποτελεί συνολική πρόταση για το κλείσιμο του κύκλου της κρίσης και το άνοιγμα του κύκλου της ανάπτυξης, απαιτούν άμεσα ένα Εθνικό Σχέδιο για την Κοινωνική
Συνοχή και την έξοδο από την κρίση.

Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα της Χρυσής Αυγής, χαρακτηρίζουν ως αναγκαία την παρέμβαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης, σημειώνουν ωστόσο, πως πρέπει να αντιμετωπιστούν ριζικά και σε βάθος οι λόγοι που οδήγησαν στην εμφάνιση και ανάπτυξη του φαινομένου της ΧΑ.

Όπως αναφέρουν, «η κοινωνία τείνει σε οριακές καταστάσεις και μοιάζει όλο και περισσότερο με «καζάνι» έτοιμο να εκραγεί. Πολλές κοινωνικές ομάδες, μεταξύ των οποίων τα δυόμιση εκατομμύρια νεόπτωχοι, οι 1,5 εκ άνεργοι και οι σχεδόν 1 εκ νέοι που δεν έχουν μπει ακόμη στην αγορά εργασίας, βρίσκονται στο κόκκινο λίγο πριν την μεγάλη ‘’έκρηξη’’». Μέσα σε αυτό το πλαίσιο είναι τουλάχιστον παράδοξο, όπως επισημαίνουν, να μιλούν όλοι για καταπολέμηση της ανεργίας και ταυτόχρονα να γίνονται οριζόντιες απολύσεις δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων στο Δημόσιο.

Με την παρέμβαση τους θέτουν άμεσα τρεις προτεραιότητες

✓      Εθνικό σχέδιο για την κοινωνική συνοχή

✓      Εθνική Στρατηγική που θα δώσει προοπτική

✓      Άλλη πολιτική με ξεκάθαρο προοδευτικό πρόσημο.

Εθνικό σχέδιο για την κοινωνική συνοχή

Η Κίνηση ζητά άμεσα ένα σχέδιο για την αξιοπρεπή σίτιση και στέγαση των νεόπτωχων, καθώς επίσης και επέκταση του επιδόματος ανεργίας και στους μακροχρόνια άνεργους.

Ζητούν ακόμη την «άμεση ενεργοποίηση του προγράμματος για 400.000 θέσεις εργασίας, καθώς και προγράμματα ενίσχυσης, με 3 δις μέσω ΕΣΠΑ, των νέων που είναι άνεργοι για να ξεκινήσουν τις δικές τους επιχειρήσεις με μικρές και μεσαίες επιδοτήσεις».

Ζητά τέλος έλεγχο των τιμών με αποφασιστικό χτύπημα των καρτέλ.

Όπως επισημαίνουν, σε όσους σπεύσουν να ρωτήσουν για το που θα βρεθούν τα λεφτά, απαντούν πως «τόσο το πρόγραμμα των 400,000 θέσεις εργασίας όσο και το πρόγραμμα για το ΕΣΠΑ κατά 95% είναι χρηματοδοτούμενα από πόρους της Ε..Ε. Ενώ για τα υπόλοιπα οι πόροι μπορούν να ανευρεθούν από την υπεξαίρεση κρατικών εσόδων και την πάταξη της φοροδιαφυγής».

Εθνική Στρατηγική

Κατά την εκτίμηση τους η Εθνική Στρατηγική πρέπει να έχει τρεις άξονες.

✓      Την αναδιανομή πόρων και φόρων

✓      Την απονομή δικαιοσύνης

✓      Τις αλλαγές στο πολιτικό σύστημα

Ως προς την αναδιανομή πόρων, επισημαίνουν πως «το μοντέλο της εσωτερικής υποτίμησης ξεπέρασε κατά πολύ τα λογικά όρια» και ζητούν άμεση αναθεώρηση της μισθολογικής πολιτικής.

Προτείνουν, επίσης, την θέσπιση υποχρεωτικών ηλεκτρονικών συναλλαγών, αλλά και την αποφασιστική στάση του κράτους σε όσους υπεξαιρούν ΦΠΑ (περίπου 15 δις ετησίως) και ασφαλιστικές εισφορές (υπολογίζονται στα 6 δις ετησίως).

Ειδική μνεία κάνουν στο τραπεζικό σύστημα, ζητώντας άμεση διοχέτευση της ρευστότητας στην αγορά από τις ανακεφαλαιοποιημένες Τράπεζες, υπενθυμίζοντας εμφατικά ότι «οι τράπεζες έλαβαν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ από τους φορολογούμενους, αρνούμενες σε μεγάλο βαθμό τον δημόσιο έλεγχο τους μέσω των κοινών μετοχών».

Ζητούν δε,  να ενημερωθούν από τις «τράπεζες που ανακεφαλαιοποιήθηκαν με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, πόσα χρήματα εξ αυτών έχουν διαθέσει στην πραγματική οικονομία και πόσα προγραμματίζουν να διατεθούν το επόμενο διάστημα. Την ίδια στιγμή μάλιστα που όπως τονίζουν οι Τράπεζες αρνούνται να προβούν σε «κουρέματα» χρεών στους Έλληνες δανειολήπτες (νοικοκυριά και επιχειρήσεις) αλλά δέχονται να πουλήσουν τα «κόκκινα» δάνεια τους στο 30% της αξίας τους σε distress funds του εξωτερικού».

Ζητούν ακόμη, «να αντληθούν άμεσα στοιχεία του συνολικού καταλόγου των 700.000 καταθετών που εξήγαγαν τα τελευταία 12 χρόνια στο εξωτερικό ποσά μεγαλύτερα των 100.000 ευρώ». Ταυτόχρονα, αναφέρονται σε πληροφορίες για εισηγήσεις που δέχεται ο Πρωθυπουργός κος Σαμαράς να πιέσει την Τρόικα, ώστε να δεχτεί «για τελευταία φορά» το χάρισμα των δισεκατομμυρίων ευρώ από οφειλόμενους φόρους των αφορολογήτων καταθέσεων εξωτερικού, ως κίνητρο (βλέπε Ζάππειο 2) για την επιστροφή τάχα των καταθέσεων αυτών στις Ελληνικές τράπεζες. Κάτι τέτοιο όπως επισημαίνουν «είναι ντροπή ακόμη και αν το σκέφτονται πόσο δε μάλλον αν επιχειρήσουν να το κάνουν».

Τέλο,ς ζητούν ένα νέο φορολογικό σύστημα, απλό και σταθερό, με βάση το περιουσιολόγιο,  που να στηρίζει τις επενδύσεις. Η χώρα χρειάζεται ένα αποφασιστικά δίκαιο και αναλογικό φορολογικό σύστημα,  όπως επισημαίνουν, ώστε οι Έλληνες επιτέλους να πληρώνουν ανάλογα με τα πραγματικά τους εισοδήματα. «Είναι αδιανόητο στις σημερινές συνθήκες ότι οι «σούπερ» πλούσιοι Έλληνες ελάχιστα συμβάλουν στην σωτηρία της χώρας αν και πολλοί από αυτούς την έχουν ληστέψει. Τα περισσότερα εξ αυτών των πολλών εκατοντάδων δισεκατομμυρίων  βρίσκονται σε φορολογικούς παραδείσους και σε διάφορες Ευρωπαϊκές και Αμερικάνικες τράπεζες παραμένοντας αφορολόγητα μέχρι σήμερα.»

Ως προς την απονομή δικαιοσύνης

Δεν μπορεί σε τρία χρόνια να έχουν κοπεί δισεκατομμύρια από την κοινωνική πολιτική και να ταυτόχρονα να μειώνονται οι εισακτέοι στις σχολές δικαστών που θα χρησίμευαν  για να εκκαθαρίσουν τις εκκρεμούσες υποθέσεις. Η εκκαθάριση αυτή θα δημιουργήσει ανάχωμα στην αφαίμαξη των εύκολων στόχων. Κείμενα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επιβεβαιώνουν τις αιχμές μας.

Ως προς το πολιτικό σύστημα

●        Ζητούν επανατοποθέτηση της πολιτικής πάνω από την οικονομική διαπλοκή και τα συμφέροντα που βουλιάζουν τη χώρα.  Ξεσκέπασμα όλων εκείνων που μέσα από το πολιτικό σύστημα συνεχίζουν να τους υπηρετούν. Που αντιπάλεψαν κάθε δημοκρατική μεταρρύθμιση, κάθε δημοκρατική έκφραση, όπως το δημοψήφισμα. Που σκόρπισαν το μίσος και  το «όλοι ίδιοι είναι», για να εξυπηρετούν ανενόχλητοι τα συμφέροντα τους, σε βάρος των πολλών και του τόπου.

Το ζήτημα ενός Εθνικού Στρατηγικού πλαισίου μεταρρυθμίσεων και επιστροφής στις αγορές, που θα οδηγούσε μέσα στο 2014 σε έξοδο από το μνημόνιο και στην ανάπτυξη, θέτουν ως βασική προτεραιότητα του πολιτικού μας συστήματος

Προτείνουν την διαπραγμάτευση κρίσιμων πτυχών του προγράμματος με τους εταίρους μας στην Ε.Ε για το σκοπό αυτό και ειδικά ενόψει των Ευρωεκλογών, επισημαίνουν την ανάγκη για αναζήτηση Ευρωπαϊκών συμμαχιών για μια συνολική Ευρωπαϊκή λύση.

Ζητούν επίσης ένα νέο πολιτικό πλαίσιο για τη διαφάνεια, την αντιπροσωπευτικότερη εκπροσώπηση πολιτών με μεγαλύτερη αναλογία, μικρές περιφέρειες κλπ, ενώ θέτουν και ζήτημα ουσιαστικής Συνταγματικής αναθεώρησης.

Eπισημαίνουν τις ευθύνες μέρους του πολιτικού συστήματος για την «θεωρία των δύο άκρων» που είναι μια αντιδραστική θεωρία, ιδιαίτερα αυτή τη στιγμή που λειτουργεί καταστροφικά και τυχοδιωκτικά.

●          Θεωρούν ότι η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να μην περιλαμβάνει το ποιους υπηρετούμε και με ποιους συγκρουόμαστε.

●        Επιμένουν ότι για την προάσπιση του μέλλοντος της πατρίδας πρέπει να είμαστε έτοιμοι να συγκρουστούμε με Τραπεζικά, Οικονομικά κατεστημένα και Συστήματα μέσα στη Δικαιοσύνη και το Δημόσιο, εάν αυτά συνεχίσουν πρακτικές του παρελθόντος και δεν σταθούν στο ύψος του πατριωτικού καθήκοντος που επιβάλλει η συγκυρία. Συγκρούσεις με όλους εκείνους που αναχαιτίζουν, υπονομεύουν, χωνεύουν, υφαρπάζουν και παρεμποδίζουν τη διεύρυνση του πλούτου στη χώρα, με αποτέλεσμα να την πληρώνουν οι εύκολοι στόχοι, οι αδύναμοι και οι άνθρωποι της πραγματικής δημιουργίας που έγιναν και τα μεγάλα θύματα της κρίσης.

●       Απαιτούν να σταματήσει η διαιώνιση της του καθεστώτος της μη αδειοδότησης της ψηφιακής τηλεόρασης από την κυβέρνηση με συγκεκριμένους ευνοούμενους που για πολλά χρόνια αποτελούσε μονοπώλιο των ιδίων κύκλων  με τις γνωστές κατά περίοδο συνέπειες στην πολιτική ζωή του τόπου.

Μια άλλη πολιτική με ξεκάθαρο προοδευτικό πρόσημο.

Προτείνουν ακόμη, με αφορμή την πώληση του ΟΛΠ, των νερών και των σιδηροδρόμων, ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας κράτους και αγορών, όπου η πολιτεία θα διασφαλίζει τα αναγκαία κοινωνικά αγαθά, χωρίς μονοπωλιακές αντιλήψεις και με ανταγωνισμό του ιδιωτικού τομέα.

Εκφράζουν την αντίθεση τους με την ιδιωτικοποίηση του νερού, των λιμανιών και των σιδηρόδρομων, που προωθεί η Κυβέρνηση Σαμαρά, αναφερόμενοι στη διεθνή εμπειρία επί του θέματος και επισημαίνοντας ότι αρνούνται την λογική της ιδιωτικοποίησης των πάντων από την μία ή των κρατικών μονοπωλίων από την άλλη.

Προτείνουν Μέτωπο Εθνικής Συνευθύνης και Συνεννόησης από όλα τα κόμματα του δημοκρατικού φάσματος, με στόχο το οριστικό τέλος των μνημονίων το 2014 και τον αποκλεισμό κάθε ενδεχόμενου νέων μνημονίων ή νέων μέτρων. Με με αντίληψη εθνικής συναινένεσης και οχι με διχαστικές λογικές, μπορεί να υπάρξει οριστική έξοδος από τη μέχρι σήμερα ασκούμενη πολιτική και προσπάθεια να ανοίξουμε ένα διαφορετικό δρόμο για τη χώρα και την κοινωνία.

Αυτό θα συμβεί, όπως επισημαίνουν, όχι μόνο με την επίτευξη πραγματικών πρωτογενών πλεονασμάτων, αλλά και με το να ιεραρχήσει το πολιτικό σύστημα, ως απόλυτη Εθνική προτεραιότητα, την μερική διαγραφή του κρατικού χρέους εκ μέρους των λοιπών χωρών της Ε.Ε., παράλληλα με την περαιτέρω επιμήκυνση και την μείωση των επιτοκίων, ώστε να καταστεί βιώσιμο το χρέος και να εξέλθει η χώρα στις αγορές το 2014.

Ταυτόχρονα καυτηριάζουν την αναντιστοιχία της πρώην «υστερικής –αντιμνημονιακής» ρητορείας του κ. Σαμαρά και άλλων, να καταγγέλλουν το 2011 την Κυβέρνηση Παπανδρέου, παρά την επίτευξη «κούρεματος» πολύ πάνω από 50% του ιδιωτικού χρέους και σήμερα να μην προβάλουν επιτακτικά την – από πολλούς διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς αλλά και το γραφείο της Βουλής – προτεινόμενη μερική διαγραφή του σημερινού κρατικού χρέους.

Τέλος, ειδική αναφορά στο ρόλο του ΠΑΣΟΚ κάνουν τα στελέχη της Κίνησης των 75, υποστηρίζοντας πως «Δεν ήταν μονόδρομος η πλήρης ένταξη του ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση και η πλήρης συμπόρευση με την Ν.Δ. Υπήρχαν εναλλακτικές, όπως επισημαίνουν που αποκλείστηκαν. Η χώρα θα μπορούσε να συνεχίσει με Οικουμενική Κυβέρνηση ή με το ΠΑΣΟΚ να παρέχει απλώς Κοινοβουλευτική ψήφο εμπιστοσύνης, υπό συγκεκριμένους όρους και εγγυήσεις βάζοντας διαφανείς, πράσινες γραμμές προγραμματικής συνεργασίας».

Η είσοδος άλλωστε του ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση Σαμαρά, χωρίς πρώτα να έχουν συμφωνηθεί οι προϋποθέσεις και οι όροι αυτής της συμφωνίας, τραυματίζει την αξιοπιστία αυτής της συγκατοίκησης. Δεν ανήκει στην προοδευτική αντίληψη πρώτα να μοιράζονται οι καρέκλες και μετά να συμφωνούνται οι πολιτικές.

Οι δημοκρατικοί πολίτες αντιδρούν στην ταύτιση Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ, γιατί έχουν το ένστικτο της ανάγκης αναγέννησης της δημοκρατικής παράταξης.

Απαιτούν, επίσης, να υπάρξει ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο διαφοροποίησης από τη Δεξιά, στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Η ανασύνθεση της κεντροαριστεράς, βέβαια, δεν προκύπτει με αποκλεισμούς και δεν εξαντλείται σε επιλεκτικές συγκολλήσεις κορυφής. Ούτε μπορεί να στοχεύει σε ικανοποίηση εγωκεντρικών σχεδιασμών επιβίωσης ή προσωπικής ανέλιξης μεμονωμένων στελεχών. Η αναγέννηση της προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης θα προκύψει κυρίως με συγκλίσεις μέσα στην κοινωνία. Με λαϊκή ενότητα πάνω σε ένα προοδευτικό πλαίσιο πολιτικών αλλαγών.

Για το σκοπό αυτό, οι συνυπογράφοντες το κείμενο, υποστηρίζουν πως δεν πρέπει να κοπούν οι γέφυρες με την αριστερά χωρίς να τρέφει κανείς αυταπάτες. Είναι γνωστό όπως αναφέρουν πως αντιμετώπισαν το ΠΑΣΟΚ. Επιδιώκοντας να μας «κατασπαράξουν», να μας αφομοιώσουν, να μας καταστήσουν συμπληρωματικό μέγεθος. Αυτό το επιδιώκει τόσο η δεξιά όσο και η αριστερή συντήρηση.

Για αυτό δεν δίνουμε σε κανένα «λευκή επιταγή».

Yπογραφές:

Αγανίδης Πασχάλης, οικονομολόγος

Αγριαντώνη Χριστίνα, καθηγήτρια πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Αλιβιζάτος Νίκος, καθηγητής πανεπιστημίου Αθηνών

Αντωνίου Γιάννης, εκπαιδευτικός

Ασημακόπουλος Δημήτρης,επιχειρηματίας, τ.πρόεδρος ΓΣΕΒΕ

Αυγερινός Παρασκευάς

Βαμβακάς Βασίλης, λέκτορας ΑΠΘ

Βασιλάκη Μαρία, καθηγήτρια πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Βερνίκος Γιώργος, επιχειρηματίας

Βλαχάκης Ηλίας, επιχειρηματίας, γ.γ. ΕΣΕΕ

Βούλγαρης Γιάννης, καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου

Γεωργάτος Γεράσιμος, εκπαιδευτικός

Γκορίτσας Σωτήρης, κινηματογραφιστής

Γκουρτσογιάννη Μελίττα, αρχιτέκτονας

Γραβάνης Αχιλλέας, καθηγητής πανεπιστημίου Κρήτης

Γραμματικάκης Γιώργος, ομότιμος καθηγητής πανεπιστημίου Κρήτης

Γουσέτης Διονύσης, πολιτικός μηχανικός

Δέλκος Κώστας, ηλεκτρολόγος μηχανικός

Δερβένης Χρήστος, γιατρός

Δοξιάδης Αρίστος, οικονομολόγος

Δρέττα Αθηνά,οδοντογιατρός

Ευθυμιόπουλος Ηλίας, περιβαλλοντολόγος

Θεοδωρόπουλος Κώστας,κίνημα τυφλών

Καλογήρου Γιάννης, καθηγητής Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου

Καλοκαιρινός Αλέξης, καθηγητής πανεπιστημίου Κρήτης

Καούνης Γιάννης, δικηγόρος

Καρακωστάκη Χαριτίνη, κοινωνιολόγος

Καστανάς Λεωνίδας, εκπαιδευτικός, μπλόγκερ

Καστρινάκη Αγγέλα, πεζογράφος, καθηγήτρια πανεπιστημίου Κρήτης

Κουρουζίδης Σάκης, δρ. σεισμολόγος

Λιβαδάς Σταύρος, μηχανολόγος – ηλεκτρολόγος

Μάρκαρης Πέτρος, συγγραφέας

Ματσαγγάνης Μάνος, καθηγητής οικονομικού πανεπιστημίου Αθηνών

Μεϊμάρογλου Γιάννης, εκδότης του περιοδικού «Μεταρρύθμιση»

Μήτρου Λίλιαν, καθηγήτρια πανεπιστημίου Αιγαίου

Μητσός Αχιλέας, καθηγής πανεπιστημίου Αιγαίου

Μουζέλης Νίκος, ομότιμος καθηγητής London School of Economics

Μπέζος Γιάννης, ηθοποιός

Μπένος Σταύρος, πρόεδρος σωματείου ΔΙΑΖΩΜΑ

Μπίστης Νίκος, δικηγόρος

Παγουλάτος Γιώργος, καθηγητής οικονομικού πανεπιστημίου Αθηνών

Παναγιωτόπουλος Παναγής,καθηγητής πανεπιστημίου Αθηνών

Πανταζόπουλος Ανδρέας, επ.καθηγητής ΑΠΘ

Παπαδάκη Ελίζα, οικονομική αναλύτρια

Παπαδημητρίου – Τσάτσου Άννα,

Παππάς Φίλιππος, δρ. φιλολογίας, μπλόγκερ

Παυλίδου Νιόβη, καθηγήτρια ΑΠΘ

Πολίτης Αλέξης, ομότιμος καθηγητής πανεπιστημίου Κρήτης

Πορτοκάλογλου Νίκος, μουσικός

Ράπτης Νίκος,εκπαιδευτικός, μπλόγκερ

Ρεσβάνης Κώστας, δημοσιογράφος

Ροζάκης Χρήστος, ομότιμος καθηγητής πανεπιστημίου Αθηνών

Σαββάκης Μπάμπης,καθηγητής,πρόεδρος του ερευνητικού Κέντρου Φλεμινγκ

Σκάλκος Δημήτρης, πολιτικός επιστήμονας – διεθνολόγος

Σαμαντάς Τέλης, κριτικός κινηματογράφου

Τριανταφύλλου Σώτη, συγγραφέας

Τσικαρδάνη Δώρα, δικηγόρος

Χατζημπίρος Κίμων, καθηγητής Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου

Χειμωνάς θανάσης, συγγραφέας

Χριστοδουλάκης Νίκος, καθηγητής οικονομικού πανεπιστημίου Αθηνών"

Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Γιάννης Μιχελογιαννάκης : Προς θεού μην τους αφήσουμε.

Δυστυχώς για  την χώρα μας, η κυβέρνηση δρα  με προαποφασισμένα σχέδια.

Πρώτο προαποφασισμένο σχέδιο.

  • Προσπάθεια ενοχοποίησης της προσωπικότητα μας ως λαός, προσδιορίζοντας μας ως  τεμπέληδες και διεφθαρμένους.
  • Προσπάθεια  ενοχοποίησης μας ως πρακτική. Όλοι  μαζί τα φάγαμε.
  • Κατάλυση συντάγματος.
  • Κατάλυση κοινοβουλευτικού θεσμού.
  • Παραδοχή  ατιμωρησίας πολιτικών.
  • Ανυπαρξία αυτοκριτικής ενοχικών κομμάτων.
  • Ασυλία, ανοχή, καθυστερημένη αντίδραση σε ακραίες ιδεολογίες.
  • Προλείανση συγκυβέρνησης με ακραίες ιδεολογίες.
  • Επικοινωνιακές τιμωρίες.
  • Κατοχύρωση της λογικής των δύο άκρων.
  • Τα παραπάνω 10 καθήλωσαν τον κόσμο στα σπίτια του. 

Τώρα αρχίζουν με το δεύτερο προαποφασισμένο σχέδιο τους, με την δικαιολόγηση των παραπάνω. Δένδιας «τώρα πράξαμε γιατί μέχρι τώρα δεν υπήρχε καμία συνάφεια θύμα θύτη». Ξαναφέρνουν στην δημοσιότητα την επιτροπή αγώνα δεν πληρώνω του Ωρωπού για διόδια, την Τράπεζα Marfin, και τις 3 δικογραφίες για τα 54 άτομα της Χαλκιδικής.

Μόλις τελειώσουν και με αυτό θα αρχίσουν το τρίτο προαποφασισμένο σχέδιο τους. Νέο μνημόνιο με ξεπούλημα των πάντων και αντίβαρο τον κοινωνικό αυτοματισμό σε στρώματα ευτελισμένα και με συμπιεσμένη την μεσαία τάξη θα ζητήσουν ψήφο με πρόσχημα την ομαλή δήθεν δημοκρατική λειτουργία.

Προς  θεού μην τους αφήσουμε.

Γιάννης Μιχελογιαννάκης 

«Ο ναζισμός επλήγη, όμως δεν συνετρίβη»

Γράφει ο Λευτέρης Αυγενάκης
Βουλευτής Ηρακλείου της Ν.Δ.

Το χειρότερο ίσως που έφερε μαζί της η οικονομική κρίση που βιώνουμε τα τελευταία τρία και πλέον χρόνια, δεν είναι μόνο η βαθιά οικονομική δυσπραγία που μαστίζει την ελληνική κοινωνία, όσο το μίσος και η βία που εγκατέστησε σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο και ότι αυτή η βία, τείνει να γίνει μέρος της κουλτούρας μας. 

Μίσος, ωμή, φυσική και λεκτική βία, άγρια ένστικτα έγιναν μέρος της πολιτικής μας ζωής. Με την πατριωτική προπαγάνδα που χρησιμοποίησε το νεοναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής, μετατράπηκε από αμελητέα και περιθωριακή ομάδα που ήταν εδώ και πολλά χρόνια στην τρίτη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη σήμερα. Και δυστυχώς, ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, στις παρενέργειες της οικονομικής κρίσης που βιώνει, δικαιολογεί, επιβραβεύει, συναινεί και άλλοτε συμμετέχει στις βαρβαρότητες και τις αθλιότητες, είτε αυτές συμβαίνουν στις συνοικίες της Αθήνας, είτε μέσα στο Κοινοβούλιο.

Σήμερα όμως, την ώρα που η ελληνική οικονομία αρχίζει να εμφανίζει δειλά τα πρώτα θετικά σημάδια, ύστερα από πληθώρα περικοπών και μέτρων, η ακροδεξιά βρήκε έδαφος για να κάνει την προπαγάνδα της. Μια προπαγάνδα, η οποία όπως φαίνεται είχε αλλεπάλληλες προεκτάσεις «αίματος».

Η πλέον οξεία φάση της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα μπορεί να πέρασε και τα πρώτα σημάδια της αντιστροφής του κλίματος θα αρχίσουν να φαίνονται σύντομα, όμως τώρα η χώρα εισέρχεται στην πιο δύσκολη φάση της πολιτικής κρίσης. Μιας κρίσης που το διακύβευμα παραμένει ο κίνδυνος του ναζισμού για την χώρα και την κοινωνία.

Ο ναζισμός επλήγη, μετά από τις πρωτοβουλίες των αστυνομικών και δικαστικών αρχών και των Υπουργών Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, όμως δεν συνετρίβη. Για την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, χρειάζεται ισχυρό και αρραγές μέτωπο όλων των δημοκρατικών δυνάμεων με σκληρή και ξεκάθαρη πολιτική απάντηση. Μικροδιαφωνίες και τοποθετήσεις με «αστερίσκους» και «υποσημειώσεις» που έχουν στόχο απλώς την καταγραφή της διαφοροποίησης είναι περιττές.

Ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ, που μέχρι σήμερα έχει επενδύσει ατυχώς στο πεδίο της έντασης, τώρα πρέπει να προσανατολιστεί στο πεδίο του διαλόγου και των πολιτικών προτάσεων, αδυναμία την οποία και ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει. Το γεγονός ότι εδώ και 40 χρόνια, η αριστερά χρησιμοποιεί την βία για να εξουδετερώσει τους πολιτικούς της αντιπάλους, αυτό δεν δίνει το δικαίωμα σε κανέναν που βρίσκεται στην άλλη πλευρά να χρησιμοποιεί βία και να δημιουργεί εγκληματική οργάνωση. Δεν υπάρχει ισότητα στο έγκλημα και την βία. Η βία είναι βία και δεν νοείται σύγκριση ως προς το πολιτικό πρόσημό της.

Είναι αναγκαία, η ενότητα όλων των πολιτικών δυνάμεων από κοινού με τα μέσα πληροφόρησης, τα οποία οφείλουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων συναισθανόμενοι το μέγεθος της ευθύνης. Η Δημοκρατία δεν είναι ανοχύρωτη, έχει τα μέσα να αμυνθεί στις προκλήσεις και θα τα χρησιμοποιήσει όλα με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Και το πλέον σημαντικό, είναι η εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη και τις δικαστικές αρχές. Άλλωστε τα στοιχεία για τις εγκληματικές πράξεις είναι αυτά που θα κρίνουν την υπόθεση.

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

New York Times: Θα είχε αποτραπεί η κρίση, αν υπήρχε δραχμή

Εάν η υποτίμηση του ελληνικού χρέους είχε γίνει σε δραχμές, θα είχε αποτραπεί η ύφεση, υποστηρίζεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας New York Times, στο οποίο γίνεται αναφορά στα «συγκριτικά πλεονεκτήματα» που κατέχουν οι ΗΠΑ από πλευράς δανειοληψίας, σε σχέση με άλλες χώρες που δανείζονται σε ξένο νόμισμα.

Όπως τονίζεται, οι ΗΠΑ μπορούν και δανείζονται σε δικό τους νόμισμα, με εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια, αλλά και υπό την αμερικανική νομοθεσία, γεγονός που καθιστά αδύνατη την προοπτική μιας αναγκαστικής χρεοκοπίας.

Αντιθέτως, πολλά κράτη δεν έχουν αυτή την πολυτέλεια, καθώς όταν δανείζονται σε διεθνές επίπεδο, ο δανεισμός πραγματοποιείται σε ξένο νόμισμα και τα ομόλογα διευκρινίζουν συχνά ότι οποιοδήποτε μελλοντική διαφωνία θα διευθετηθεί υπό ξένη νομοθεσία, συνήθως υπό τον αμερικανικό ή το βρετανικό νόμο, σημειώνεται.

Στη συνέχεια, γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην Ελλάδα, με την επισήμανση ότι εάν η υποτίμηση του ελληνικού χρέους είχε γίνει σε δραχμές, θα είχαν βοηθηθεί κυρίως ορισμένοι Έλληνες εξαγωγείς και θα είχε σημειώσει αξιοσημείωτη άνοδο ο ελληνικός τουρισμός. Αυτό δεν θα είχε επιλύσει τα βασικά προβλήματα της Ελλάδας, που περιλαμβάνουν ένα υπέρογκο κρατικό μισθολόγιο και μια τεράστια φοροδιαφυγή, όπως υποστηρίζεται, αλλά τουλάχιστον θα είχε αποτραπεί η ύφεση στην οποία βρίσκεται ακόμη και σήμερα.

Παράλληλα, τονίζεται, ότι από πλευράς νομοθεσίας, η πλειοψηφία των ελληνικών ομολόγων είχε εκδοθεί υπό ελληνική νομοθεσία, με αποτέλεσμα η ελληνική κυβέρνηση να παρέμβει και να υποχρεώσει τους κατόχους ομολόγων να ανταλλάξουν τα ομόλογά τους για νέα, μικρότερης αξίας. Ωστόσο, για τα ομόλογα που εκδόθηκαν υπό ξένη νομοθεσία, οι κάτοχοί τους δεν ενέδωσαν και σήμερα και ένα τέτοιο ομόλογο εκτιμάται στα 90 λεπτά του ευρώ, ενώ το καλοκαίρι του 2012, ανάλογο ομόλογο πωλείτο στα 14 λεπτά.
Enhanced by Zemanta

Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2013

Νίκος Παπανδρέου: Ο Τσίπρας αντιγράφει συνειδητά τον Αντρέα αλλά το εργοστάσιο έβγαλε μόνο έναν

Την πτώση του ΠΑΣΟΚ, την άνοδο της Χρυσής Αυγής και την περιρρέουσα μετα-μνημονιακή πολιτική των τελευταίων ετών περιγράφει με άρθρο του στην Οικονομική Επιθεώρηση ο αδερφός του πρώην πρωθυπουργού, Νίκος Παπανδρέου.Ο κ. Παπανδρέου μάλιστα χρησιμοποιεί και αυτούσιους στίχους από ελληνικά χιπ χοπ συγκροτήματα προκειμένου να δείξει την δυσαρέσκεια των πολιτών που αρκετές φορές ζητούν και αίμα των πολιτικών.

Ο αδελφός του Γιώργου Παπανδρέου ισχυρίζεται πως η πεποίθηση ότι «για όλα φταίει το ΠΑΣΟΚ» είναι μια αντίληψη που, όπως λέει, βόλεψε αρκετές πλευρές καθώς: «Η παραδοσιακή δεξιά έκανε τα στραβά μάτια ή έκλεινε το μάτι στις ακραίες αυτές αντιδράσεις, αφού απευθύνονταν στην τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η παραδοσιακή αριστερά, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ανεχόταν ή προέτρεπε σε δράσεις ακραίες. Επαναστατικώ δικαίω».

«Όλα τα κόμματα μαζί έπεσαν σαν τις ύαινες να κατασπαράξουν ότι είχε απομείνει από το ΠΑΣΟΚ, επειδή ήταν ο μόνιμος πολιτικός εχθρός» αναφέρει χαρακτηριστικά ο αδερφός του πρώην πρωθυπουργού και συμπληρώνει ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν άντεξε και διαλύθηκε λόγω των μιντιακών χτυπημάτων σε καθημερινή βάση, υπό το αβάσταχτο βάρος του μνημονίου», γράφει ενώ σε κάποιο άλλο σημείο εξαπολύει επίθεση και κατά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα: «ο Τσίπρας αντιγράφει συνειδητά τον Ανδρέα», όμως, όπως λέει: «Το εργοστάσιο μόνο έναν έβγαλε!».

Αναλυτικά το άρθρο:

«Το βίντεο-κλιπ «Έξταση» (με τη συγκεκριμένη ορθογραφία) ξεκινάει με εικόνες από κρεμάλες, έξω από τη Βουλή. Συνεχίζει με μούντζες από το πλήθος, από την οπτική γωνία των «Αγανακτισμένων». Ως μουσικό κομμάτι είναι έξοχο, το στήσιμο καλλιτεχνικό και τα πρόσωπα των «ράπερ» μοιάζουν να προέρχονται από τη λαϊκή τάξη .Δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα ξένα βίντεο-κλιπ, με τη διαφορά ότι οι εικόνες είναι αληθινές και όχι στημένεςγια τις ανάγκες του τραγουδιού.
Ως προς το περιεχόμενο τώρα: Τα λόγια είναι άκρως προβοκατόρικα (προκλητικά).
Με εικόνες από μολότοφ στο Σύνταγμα, φωτιές στην Πατησίων, μάχες μεταξύ αστυνομικών και κουκουλοφόρων, ακούμε το ρεφρέν:
Θα βάλουμε βόμβα
και θα ανατινάξουμε τη Βουλή
και μέσα τους τριακόσιους θα κάψουμε
Θα βγούμε στους δρόμους
και θα τα σπάσουμε
μήπως έτσι χαμπαριάσουνε
και έτσι αλλάξουνε
Θα κάνουμε ανταρσία
και σκάσει η αλητεία
και η Ελλάς θα γίνει Γαλλία με τόση βία
Κάψτε τα όλα να ξεβρομίσει η κοινωνία
θέλω να δω νεκρό τον κάθε πολιτικό
επίθεση σε όσους κάθονται
στα σαλόνια...με καδρόνια

Αν αυτό το είχα ακούσει το 2008, θα ξαφνιαζόμουν. «Ακραίο», θα έλεγα, θέλουν να πουλήσουν δίσκους με τρομολαγνεία και με τη μαγκιά του δρόμου, να αποκτήσουν αυτό που λένε στ' αγγλικά «street credibility » (πίστωση γνησιότητας - που έρχεται από το κίνημα του δρόμου). Χρησιμοποιώ
την αμερικάνικη έκφραση, γιατί σ' αυτήν τη γλώσσα πρωτοξεκίνησε το μουσικό είδος της ραπ. Το συγκεκριμένο κομμάτι το άκουσα για πρώτη φορά την ημέρα της δολοφονίας του Πέτρου Φύσσα, γνωστού με το καλλιτεχνικό όνομα Κillah P και, ως καλλιτέχνη, του βγάζω το καπέλο. Πολύ νωρίτερα, το 2010, ένα λιγότερο βίαιο τραγούδι των «GoingThrough», το «Καλημέρα Ελλάδα!», έγινε γνωστό στο πανελλήνιο.Το τραγούδι ειρωνευόταν τις παρελάσεις, τα αυθαίρετα και τους Έλληνες που στέλνουν τα χρήματά τους στην Ελβετία.

«Πάψε να με παιδεύεις και να με κοροϊδεύεις και τα όνειρά μου Ελλάδα» πάει το ρεφρέν. Λιγότερο βίαιο,αλλά εξίσου τσουχτερό και ενάντια στο «κατεστημένο».Επιστρέφοντας στα λόγια του πρώτου τραγουδιού, εκείνο που ξαφνιάζει δεν είναι οι προτροπές στη βία κατά του συστήματος, αλλά το πόσο μοιάζει σε ύφος και λεξιλόγιο με τα (ειδησεογραφικά) δελτία των οκτώ, πριν δυο χρόνια. Πόσες φορές, κατά τη διάρκεια των ετών 2010 και 2011, η προτροπή από τους κυρίαρχους «παίκτες» των δελτίων των οκτώ ήταν παρόμοια σε ύφος με εκείνο του παραπάνω βίντεο-κλιπ:«Κάψτε τη Βουλή!»

Ποιος δεν θυμάται την προσπάθεια να περικυκλωθεί η Βουλή, να μπούνε και μέσα στηΒουλή, έτσι ώστε να δοθεί το«αντι-μνημονιακό» μήνυμα, ανατρέποντας τη λειτουργία της δημοκρατίας μέσα στο ίδιο το ναό της; Αντί, λοιπόν, να αναζητηθούν οι πραγματικές αιτίες για την κρίση, αντί με ειλικρίνεια ως κοινωνία(και ιδιαίτερα τα ΜΜΕ) να αντικρύσουμε βασικές αλήθειες ψάξαμε να τα φορτώσουμε κάπου. Πού; Στο πιο δημοκρατικό και αντιπροσωπευτικό θεσμό της χώρας. Το κοινοβούλιο. Κεντρική ιδέα, που φαίνεται ότι πέρασε και στο«δρόμο», είναι ότι για όλα φταίνε οι πολιτικοί και, περισσότερο απ' όλα,φταίει το ΠΑΣΟΚ ... Το ΠΑΣΟΚ, για όλα τα προβλήματα της σύγχρονης Ελλάδας, ξεκινώντας από τον Ανδρέα...

Βόλεψε πολλές πλευρές. Η παραδοσιακή δεξιά έκανε τα στραβά μάτια ή έκλεινε το μάτι στις ακραίες αυτές αντιδράσεις. Αφού απευθύνονταν στην τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Η παραδοσιακή αριστερά, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ανεχόταν ή προέτρεπε σε δρά-
σεις ακραίες. Επαναστατικώ δικαίω.

Κατεστημένα συμφέροντα κάθε άλλο παρά ήθελαν ένα ισχυρό μεταρρυθμιστικό
ΠΑΣΟΚ που είχε αποφασίσει να ξεκαθαρίσει τον κόπρο του αυγείου. Τα εσωτερικά χτυπήματα δεν ήταν κι αυτά λίγα. Μεμιντιακά χτυπήματα σε καθημερινή βάση, υπό το αβάσταχτο βάρος του μνημο νίου, με βοήθεια και από μέσα από το κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, εν τέλει, δεν άντεξε και διαλύθηκε. Η πτώση ενός μεγάλου κόμματος από το 43% στο 8% σχολιάζεται από το ίδιο το μιντιακό σύστημα ως νίκη έναντι του μνημονίου, ως τέλος εποχής, ως μια κατάκτηση της δημοκρατίας μάλιστα.Ακόμη και σήμερα, η πτώση αυτή σχολιάζεται με ειρωνικά σχόλια του τύπου «καλημέρα σύντροφοι, πόσοι είσαστε; Χωράτε σε ένα δωμάτιο πια;».

Φυσικά, όσοι είχαν αντί-πασοκικό ή και αντί-απανδρεϊκό μένος, αλλά δεν το εξέφραζαν, βρήκαν την ευκαιρία να πέσουν πάνω στο πτώμα και, με επίσημη κάλυψη πλέον από το σύστημα,να βγάλουν την χολή τους.

Όλα τα κόμματα μαζί έπεσαν σαν τις ύαινες να κατασπαράξουν ότι είχε απομείνει από το ΠΑΣΟΚ, επειδή ήταν ο μόνιμος πολιτικός εχθρός. Ήταν ένας «εχθρός», με τον οποίο τόσα χρόνια δεν μπορούσαν να τα βάλουν.Και,φυσικά, όταν κάποιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ προπηλακιζόταν, το μιντιακό σύστημα δικαιολογούσε το «πλήθος». Δεν έκανε τίποτα για να προστατεύσει τους πολιτικούς, που άλλωστε «έφταιγαν για όλα». Σχεδόν κάθε βράδυ, υπήρχε μια υπέρμετρη χαρά, που συνοδευόταν από τηλεοπτικά πλάνα και σχόλια του τύπου:
«Μόνο ντομάτες του πέταξαν; Μόνο γιαούρτι;».

Την ίδια στιγμή, τα κόμματα ζητούσαν λαϊκά δικαστήρια στο Σύνταγμα, να πέσουν κεφάλια και να ανεβούν κρεμάλες. Ο Αλαβάνος ζητούσε να γίνει το Σύνταγμα Πλατεία Ταχρίρ, ο Τσίπρας παρομοίαζε τον Γιώργο Παπανδρέου με τον Πινοσέτ και οι περισσότεροι μιλούσαν για τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, αποκαλώντας τους προδότες και Γερμανο-τσολιάδες.

Όμως, είτε το θέλουμε είτε όχι, το ΠΑΣΟΚ ήταν το μεγάλο όχημα της αλλαγής
τα τελευταία 40 χρόνια. Πέραν αυτού, το ΠΑΣΟΚ ήταν η εγγύηση της ομαλότητας, αλλά και η πρόσφατη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ φορέας ριζοσπαστικών δημοκρατικών αλλαγών που τάραξαν τα νερά διαφόρων κατεστημένων.

Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα τώρα που δεν υπάρχει πια μεγάλο ΠΑΣΟΚ. Και η ομαλότητα διακυβεύεται κι οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις έχουν μπει στον πάγο. Στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ βρέθηκε η μάζα των κεντρώων και προοδευτικών ανθρώπων, αλλά και φτωχοί αγρότες, σημαντικό μέρος της εργατικής τάξης, αλλά και της μεσαίας τάξης, που αισθανόταν ότι το ΠΑΣΟΚ εξέφραζε τα συμφέροντά της.

Το πόσο απήχηση είχε το ΠΑΣΟΚ φαίνεται από τη συνέχεια της αφήγησης. Ο Τσίπρας αντιγράφει συνειδητά τον Ανδρέα– σε πρόσφατη ομιλία του, στο Σύνταγμα, είπε ότι οι σημαντικές στιγμές της σύγχρονης ιστορίας ήταν το 1965 (πτώση Γεωργίου Παπανδρέου), αλλά και η νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981! Όμως, όπως αναφέρει ένας μπλόγκερ για τη μιμητική αυτή προσπάθεια του Τσίπρα να γίνει ο «Ανδρέας της σημερινής εποχής»: «Το εργοστάσιο μόνο έναν έβγαλε!».

Από την άλλη, η Χρυσή Αυγή, κόμμα που θα πρέπει πια να απορρίψουν την αίτησή του να συμμετάσχει στις επόμενες εκλογές οι δικαστές που έχουν την ευθύνη να κρίνουν το «συνταγματικό τόξο», έχει ως κεντρικό σλόγκαν το κυρίαρχο σύνθημα του Ανδρέα, το 1966-1967: «Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες!» Αν είναι δυνατόν; Είναι! Από τη στιγμή που όλοι χοροπηδάνε πάνω στον τάφο του Ανδρέα, με συνειδητή στήριξη του κεντρικού συστήματος εξουσίας και των μίντια, δεν πρέπει να μας ξαφνιάσει το γεγονός ότι όλοι μετατράπηκαν σε τυμβωρύχους. Σε πρόσφατη ομιλία του, ο πρόεδρος των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», που παλιότερα υποστήριζε ότι ο Ανδρέας ήταν ο αρχηγός της 17ης Νοέμβρη, κάλεσε ανοικτά τους ψηφοφόρους του «γνήσιου και πατριωτικού ΠΑΣΟΚ» να τον στηρίξουν. Το ΠΑΣΟΚ, όπως το γνωρίσαμε,δεν υπάρχει πια.Μαζί με τη διάλυσή του, διαλύθηκε και το κεντρικό πολιτικό σύστημα. Σήμερα, κανένα κόμμα δεν έχει υπεροχή. Η Χρυσή Αυγή τρύπωσε μέσα στην αναμπουμπούλα. Δυστυχώς, από έρευνες, φαίνεται ότι έχουν βρει καταφύγιο εκεί αρκετοί «πασοκτζήδες» για να χρησιμοποιήσουμε τη λαϊκή έκφραση. Από την άλλη, είναι γνωστή πια η αγαπημένη σχέση αρκετών πρώην πασόκων με το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα φαινόμενα βίας, λένε ορισμένοι, είναι φυσικό αποτέλεσμα του μνημονίου. Άλλοι παρομοιάζουν την άνοδο της Χρυσής Αυγής με τη Γερμανία της δεκαετίας του 1930.
Διαφωνώ και με τα δυο επιχειρήματα. Αντίστοιχη άνοδο βίας δεν έχουμε δει ούτε
στην Πορτογαλία, ούτε στην Ιρλανδία, δυο άλλες χώρες με Μνημόνια, όπως και δεν έχουμε δει ούτε ναζιστικά κόμματα να ανεβαίνουν εκεί.

Έφταιξαν πολλά, για να φτάσουμε δω που φτάσαμε. Έφταιξαν πολλά, για να δούμε τη στυγνή δολοφονία ενός καλλιτέχνη, ενός ελεύθερου πολίτη, ενός άνδρα που είχε το θάρρος να προστατεύσει τις γυναίκες της παρέας του από τον όχλο, με αποτέλεσμα να μείνει στους δρόμους ανυπεράσπιστος.

Όπως έγραψε ένας αναλυτής, o Θόδωρος Τσίκας, "Είναι σίγουρο ότι η κρίση δημιουργεί πιο γόνιμο έδαφος για τις αντιλήψεις και τις πρακτικές της ακροδεξιάς. Δεν μπορούμε, όμως, να οδηγηθούμε εύκολα στην εκτίμηση ότι η κρίση οδηγεί απευθείας στην ανάπτυξη του ρατσισμού και της Χρυσής Αυγής".

Τα φαινόμενα βίας δεν γεννήθηκαν αποκλειστικά από το Μνημόνιο.Το 2008 δενείχαμε Μνημόνιο, αλλά κάηκε η Αθήνα. Από κάποιο σημείο και μετά, κάθε μορφή βίας προβαλλόταν από τα μίντια αντί να χτυπηθεί, αποδυναμώνοντας συγχρόνως την εμπιστοσύνη του πολίτη για τη δημο κρατία. Τώρα ζητάμε να εναντιωθεί η Βουλή κατά της Χρυσής Αυγής, μετά από τόσα σφυροκοπήματα.

Δυστυχώς, το τέλος του ΠΑΣΟΚ συνοδεύεται από μια μεγάλη τρύπα στο κέντρο του πολιτικού συστήματος, μια τρύπα που αιωρείται και πλανάται σαν το φάντασμα του Μαρξ πάνω από τον καπιταλισμό.Το ΠΑΣΟΚ λειτούργησε ως εγγύηση της πολιτικής ομαλότητας στον τόπο.

Το μεγάλο προοδευτικό κόμμα διαλύθηκε και τα ιμάτιά του μοιράστηκαν στα πολιτικά άκρα, τα οποία φούσκωσαν και έτσι παραμορφώθηκε η κοινωνία. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν και πότε θα βρεθεί το πολιτικοκοινωνικό κίνημα – όχημα, που θα πάρειτη θέση του και θα εκφράσει τις ανάγκες της πλειοψηφίας.


LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...