Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Τουρκικός Τύπος. "Η Ελλάδα οδηγείται στην πορνεία"!...

Περί ανεξέλεγκτης αύξησης της πορνείας στην Αθήνα γράφουν τουρκικές εφημερίδες, επικαλούμενες ελληνικά ΜΜΕ. Η Hurriyet με ανταπόκριση του κ. Γιώργου Κιρμπάκη υποστηρίζει ότι χιλιάδες νοικοκυρές και φοιτήτριες εξαιτίας της οικονομικής κρίσης έχουν στραφεί στην πορνεία .

Περίπου 3.000 ελληνίδες , μόνο στην Αθήνα περιμένουν τις νύχτες πελάτες στους δρόμους αναφέρει. Οι γυναίκες αυτές δεν φέρουν ταυτότητα για το επάγγελμα που κάνουν και με τον τρόπο αυτό δημιουργούν πολύ μεγάλο κίνδυνο. Μια από αυτές φέρεται να είπε « αν είσαι άνεργη και αν τα παιδιά σου είναι νηστικά, κάνεις τα πάντα. Τι έχεις να χάσεις;»

Στο ίδιο θέμα αναφέρονται η Taraf με τον τίτλο « Η κρίση στην Ελλάδα σπρώχνει τις γυναίκες στην πορνεία» , η Star με τίτλο «3.000 νοικοκυρές στην Αθήνα βγήκαν στο πεζοδρόμιο» , η Aksam με τίτλο « Η οικονομική κρίση πυροδότησε την πορνεία» , η Haberturk με τίτλο « Η οικονομική κρίση υποκίνησε την πορνεία», η Posta ( στην πρώτη σελίδα) με τίτλο «έξαρση πορνείας. Νοικοκυρές και φοιτήτριες ψάχνουν για πελάτη»
H ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Huffington Post: Θα μπορούσε η Ελλάδα να επιστρέψει στη δραχμή;

Τι θα γίνει λοιπόν αν μια χώρα όπως η Ελλάδα αποχωρήσει από την ευρωζώνη; Θα μπορούσε η Ελλάδα να επιστρέψει στη δραχμή. Ο συντάκτης Jared Bernstein από τη Huffington Post γράφει τα εξής:

«Το μεγάλο πρόβλημα θα είναι η μεταβατική φάση. Θα πρέπει να επαναδιαπραγματευθούν όλα τα συμβόλαια μεταξύ δανειστών κι οφειλετών, και μάλιστα στην νέα αξία που ο κόσμος θα δώσει στο νέο νόμισμα, π.χ. την νέα δραχμή. Και όλοι φανταζόμαστε πως η ισοτιμία που θα προκύψει δεν θα «κολακεύει» την Ελλάδα.

Ένας άλλος φόβος είναι τα λεγόμενα Bank runs. Όσοι έχουν καταθέσεις σε ευρώ στις ελληνικές τράπεζες, θα τις δουν να υποτιμούνται, οπότε πριν συμβεί κάτι τέτοιο, θα σπεύσουν να αποσύρουν τα χρήματα τους.
H ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Ένας γερμανός δημοσιογράφος γράφει για τις γερμανικές αποζημιώσεις

SchutzstaffelImage via Wikipediaτου Achim Beer


Έσση, Οκτώβριος 2011. Τον περασμένο Μάρτιο κατέβαζαν στα χέρια, στα σκαλάκια έξω από το ελληνικό Κοινοβούλιο, τον Μανώλη Γλέζο, έναν οργισμένο γέροντα 89 ετών με το πρόσωπο συσπασμένο από τον πόνο των δακρυγόνων. Ήταν στην πρώτη γραμμή της διαδήλωσης, όπως πάντα· εκεί ήταν και πριν εβδομήντα χρόνια η θέση του. Μια νύχτα του Μάη του 1941 σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη και ξέσκισε τη σημαία με τον αγκυλωτό σταυρό, η οποία ανέμιζε εκεί, διότι ο στρατός του Χίτλερ είχε μόλις καταλάβει τη χώρα. Ο Μανώλης Γλέζος μισούσε τους ναζί, τώρα μισεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Και είναι ο γνωστότερος ανάμεσα σε ένα αυξανόμενο πλήθος Ελλήνων, οι οποίοι δεν θέλουν να αποκαλούνται διαρκώς από τους απογόνους των ναζί τεμπελχανάδες -- και οι οποίοι υπενθυμίζουν στη Γερμανία ανοιχτούς λογαριασμούς. Κι έτσι, ο οργισμένος γέροντας πρόσθεσε τον ανθρώπινο πόνο, τον ληστευμένο πλούτο και τα έξοδα των δυνάμεων Κατοχής τα οποία αποσπάστηκαν με τη βία και μετά παρουσίασε τον λογαριασμό: «Υπολογίζω», είπε, «ότι μας οφείλουν 162 δισεκατομμύρια ευρώ».
Αυτό ήταν ένα αιφνιδιαστικό μήνυμα για πολλούς Γερμανούς, όμως όχι για όλους. Ο νομικός Christoph Schminck-Gustavus διαθέτει στη βιβλιοθήκη του, εκτός από τα βιβλία του, πάνω από 40 ώρες μαγνητοφωνημένο υλικό. Σ’ αυτό έχει ηχογραφήσει όσα του αφηγήθηκαν αυτόπτες μάρτυρες για τα εγκλήματα του γερμανικού στρατού και των SS στην περιφέρεια της Ηπείρου. Από τη δεκαετία του 1970 ο καθηγητής από τη Βρέμη ερευνά την ιστορία των χωριών τα οποία οι Γερμανοί κατέστρεψαν ως «αντίποινα» για τις επιθέσεις των ανταρτών. Λέει: «Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας αποτραβήχτηκε από την υπόθεση». Πρόκειται για τρία θέματα: την αποζημίωση των θυμάτων των εθνικοσοσιαλιστών, την τιμωρία των δραστών και την αποζημίωση ενός κράτους, το οποίο οι Γερμανοί από το 1941 έως το 1944 λεηλατούσαν συστηματικά. Χρήματα για τα θύματα δόθηκαν μία φορά, το 1960. Τότε η Βόννη παραχώρησε 115 εκατομμύρια μάρκα. Οποιεσδήποτε άλλες διεκδικήσεις αποζημίωσης θα διαγράφονταν -- αυτό το υποσχέθηκε η Ελλάδα ως αντάλλαγμα για κάποια γερμανική βοήθεια στο εξαγωγικό εμπόριο. Τώρα δόθηκαν μεν χρήματα για επιζήσαντες Εβραίους, όμως οι οικογένειες από τα μαρτυρικά χωριά έφυγαν με άδεια χέρια. Η τιμωρία των δραστών δεν έλαβε χώρα. «Ούτε ένας Γερμανός δεν καταδικάστηκε στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας για εγκλήματα πολέμου, τα οποία έκανε στην Ελλάδα», λέει ο Schminck-Gustavus. Ακόμα και η διαδικασία εις βάρος του Walter Blume στάλθηκε στο αρχείο.
Ο αρχηγός της Ασφάλειας ήταν υπεύθυνος για τη μεταφορά των Εβραίων. Κατά την ανάκρισή του είπε: «Αυτά τα μέτρα πρέπει να διέφυγαν της προσοχής μου». Ούτε αποζημιώσεις είδε η Αθήνα: γύρω στα 25 εκατομμύρια δολάρια δόθηκαν σε είδος λίγο μετά τον πόλεμο. Όλες οι υπόλοιπες αποζημιώσεις μετατέθηκαν στην εποχή μετά την υπογραφή συνθήκης ειρήνης. Όμως στη συνθήκη «Δύο συν Τέσσερις» του 1990, οι δύο Γερμανίες και οι νικήτριες δυνάμεις προσπέρασαν το θέμα σιωπηρά. Οι Σύμμαχοι επέτρεψαν έτσι μια περικοπή χρεών που επισκιάζει κατά πολύ τη σημερινή κρίση. Ως τον μεγαλύτερο μπαταχτσή του 20ού αιώνα», περιγράφει τη Γερμανία ο ιστορικός της οικονομίας Albert Ritschl, καθώς το «οικονομικό θαύμα» της βασίζεται σε μια κολοσσιαία ακύρωση πληρωμών. Παρ’ όλα αυτά οι Γερμανοί παρουσιάζονται με αμείωτη αυτοπεποίθηση, πράγμα που εξοργίζει πολλούς Έλληνες. «Το να δείχνουν την κ. Μέρκελ με αγκυλωτό σταυρό δεν αποτελεί πλέον ταμπού για τους διαδηλωτές, ούτε όμως και για τον Τύπο», παρατήρησε ο Christoph Schminck-Gustavus το καλοκαίρι, που βρέθηκε για τελευταία φορά στην Αθήνα

Η Χάγη αποφασίζει
Εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πέθαναν από την πείνα στον πόλεμο. Ο Μανώλης Γλέζος είδε πάρα πολλούς από αυτούς, καθώς εργαζόταν στο γραφείο στατιστικής του Ερυθρού Σταυρού. «Κάθε μέρα κατέγραφα τις σορούς 400 ανθρώπων, οι οποίοι είχαν πεθάνει από την πείνα», λέει. Έναν τέτοιον άνθρωπο δεν μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει ότι ξεθάβει τις αναμνήσεις επειδή τώρα είναι χρήσιμο. Στην πραγματικότητα, ο Γλέζος υποστήριξε τις αγωγές για αποζημίωση των θυμάτων του Διστόμου εναντίον της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Τα ελληνικά δικαστήρια τους δικαίωσαν, τα γερμανικά όχι. Τώρα η υπόθεση βρίσκεται στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αν υποχρεωθεί να πληρώσει η Γερμανία, τότε θα σπάσει ένα φράγμα που άντεξε 62 χρόνια. Και τότε το Βερολίνο το θα απειλήσει μια πλημμύρα από μηνύσεις -- και όχι μόνο από την πατρίδα του Μανώλη Γλέζου.

Εκδίκηση, πείνα και γενοκτονία: Πώς υπέφερε η Ελλάδα από τη ναζιστική Γερμανία
Οι Γερμανοί ήρθαν τον Απρίλιο του 1941 και έμειναν μέχρι το φθινόπωρο του 1944. Πολλοί Έλληνες αντιστάθηκαν -- όμως για κάθε επίθεση των ανταρτών οι Γερμανοί σκότωναν αμάχους. Για παράδειγμα στο χωριό Δίστομο: εδώ μια μονάδα των SS εκτέλεσε 218 ανθρώπους, ανάμεσά τους γέρους, παιδιά, βρέφη, για να εκδικηθούν για τοn θάνατο τριών στρατιωτών. Ο αριθμός τέτοιων «ενεργειών αντιποίνων» εκτιμάται ότι ανέρχεται σε πάνω από 1.000, και εκείνος των θυμάτων στον ανταρτοπόλεμο μέχρι και σε 130.000.
Περισσότερο από άλλες χώρες, η Ελλάδα αναγκάστηκε να πληρώσει στους Γερμανούς χρήματα για την κατοχή. Αυτό οδήγησε τη δραχμή σε πληθωρισμό. Οι κατακτητές τρέφονταν, όπως σε όλη την κατεχόμενη Ευρώπη, «από τη χώρα». Επιπλέον οι στρατιώτες αγόραζαν είδη διατροφής και τα έστελναν με το στρατιωτικό ταχυδρομείο στο σπίτι τους. H πείνα θέριζε στην Αθήνα τον χειμώνα του 1941-42 και του 1942-43, ενώ σε όλη τη χώρα πέθαναν αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι.
Η Ελλάδα με τους 70.000 Εβραίους της έγινε επίσης πεδίο της γενοκτονίας. Ολόκληρες κοινότητες κατέληξαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και θανάτου στη Γερμανία και στην Ανατολική Ευρώπη. Την μεγαλύτερη εβραϊκή κοινότητα την είχε η Θεσσαλονίκη. Γύρω στους 45.000 Εβραίους εκτοπίστηκαν από εκεί και θανατώθηκαν. Οι περιουσίες τους, οι οποίες ληστεύθηκαν, κατασχέθηκαν. Μεταφέρθηκαν, πιθανώς με τη συνεργασία ελληνικών υπηρεσιών, στην Κρατική Τράπεζα της Γερμανίας.

To άρθρο δημοσιεύθηκε στην Westdeutsche Allgemeine Zeitung, στις 28.10.2011

μετάφραση: Αγαθοκλής Αζέλης (Ενθέματα ΑΥΓΗΣ)
Enhanced by Zemanta

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

Κουβέλης: Η Ελλάδα χρειάζεται άλλες πολιτικές και άλλο δρόμο

Η Ομιλία του προέδρου της Δημοκρατικής Αριστεράς, Φώτη Κουβέλη, στη συγκέντρωση του κόμματος στη Θεσσαλονίκη

"Ζούμε σε μια περίοδο ραγδαίων αλλαγών που αποσταθεροποιούν τη ζωή των ανθρώπων διεθνώς. Η κρίση της οικονομίας που κυριαρχείται από πλασματικά χρηματοοικονομικά προϊόντα, η τυραννία του χρέους και η περιοριστική οικονομική πολιτική αποδομούν κατακτήσεις χρόνων και δημιουργούν επισφάλεια στο σύνολο των εργαζόμενων.

Η Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή αφού βρέθηκε στη δίνη της κρίσης. Τα αδιέξοδα των πολιτικών σε Ευρώπη και Ελλάδα είναι προφανή.

Αυτή η κατάσταση δεν προκύπτει ως νομοτέλεια φυσικών νόμων. Οι πολιτικές ξαναγράφονται. Θα μείνουμε στα ίδια ή θα δώσουμε μια κοινωνική και δημοκρατική απάντηση στα διλλήματα της κρίσης;

Η Ελλάδα χρειάζεται άλλους συσχετισμούς, άλλες πολιτικές και άλλο δρόμο.

Οι εργαζόμενοι και η νεολαία της χώρας χρειάζονται κουράγιο, δύναμη, αλληλεγγύη. Πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, να κάνουν αυτό που δεν κάνουν οι οικονομικές ελίτ της χώρας.

Η πολιτική του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου δεν απέδωσε. Δεν απέδωσε διότι στον πυρήνα της έχει τη λανθασμένη συνταγή των γενικευμένων μειώσεων και οριζόντιων περικοπών στα εισοδήματα από εργασία, στις δημόσιες επενδύσεις και στις κοινωνικές παροχές. Αυτή η αντιαναπτυξιακή πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης οδήγησε στην ύφεση και επέτεινε το πρόβλημα βιωσιμότητας του δημόσιου χρέους. Ως μαύρη τρύπα επιζητά διαρκώς νέα μέτρα από τα γνωστά υποζύγια.

Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ εκτός από το ότι αποδέχθηκε και εφάρμοσε αυτή την πολιτική φάνηκε αναποτελεσματική στο να προωθήσει αυτονόητες αλλαγές. Αλλαγές εκσυγχρονισμού, ανασυγκρότησης του δημόσιου τομέα, κινητοποίησης κοινωνικών δυνάμεων και παραγωγικών πόρων.

Απέτυχε

- Στα έσοδα να χτυπήσει τη φοροδιαφυγή

- Στις δαπάνες να καταπολεμήσει τη σπατάλη και να αλλάξει τους όρους προμηθειών περιστέλλοντας τη διαφθορά και τις υπερτιμολογήσεις

- Στην ανάπτυξη να αξιοποιήσει τους πόρους του ΕΣΠΑ

- Στη ρευστότητα της αγοράς να φθάσουν στις επιχειρήσεις οι εγγυήσεις που έδινε στις τράπεζες

- Στην απόδοση του δημόσιου τομέα να πετύχει την αναδιοργάνωση και την αύξηση του παραγόμενου έργου.

- Στις τιμές των προϊόντων να καταπολεμήσει τις υπερτιμολογήσεις των καρτέλ

Αν κατάφερνε να προωθήσει αυτές τις αλλαγές θα συνέβαλλε ουσιαστικά στη βελτίωση της κατάστασης και θα δημιουργούσε δυνατότητες να αποφευχθούν νέα μέτρα. Όμως οι αποτυχίες, οι παραλείψεις και τα λάθη οδήγησαν σε μια αλυσίδα μέτρων. Έτσι το ένα φέρνει το άλλο, όπως ο πρόσφατος φόρος επί των ακινήτων και όλα μαζί επιδεινώνουν την κατάσταση.

Αλλά και η ΝΔ όλο αυτό το διάστημα κινήθηκε με κυρίαρχο κριτήριο στην στάση της την αύξηση της πολιτικής της επιρροής.

Διακήρυξε ότι υποστηρίζει ένα άλλο μίγμα πολιτικής. Όμως στις προτάσεις της δεν περιλαμβάνει καμιά νύξη για περιορισμό του ρόλου των αδηφάγων αγορών. Καμιά αναφορά στις νεοφιλελεύθερες περιοριστικές πολιτικές λιτότητας που κυριαρχούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο και τροφοδοτούν περαιτέρω την κρίση σε επίπεδο κρατών μελών.

Στις διεκδικήσεις της είχε πλήρως υποβαθμισμένο το αίτημα της θετικής αναδιάρθρωσης και της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους των ρυθμίσεων αποπληρωμής του χρέους. Και επιπλέον κατέθεσε καταφανώς κοινωνικά επιβαρυντικές προτάσεις όπως η εργασιακή εφεδρεία και οικονομικά μη συμφέρουσες για τα έσοδα του δημοσίου όπως η μείωση των φορολογικών συντελεστών των εταιρειών.

Αλλά και δυνάμεις της Αριστεράς μπέρδεψαν τους στρατηγικούς ιδεολογικούς τους στόχους με τα άμεσα ζητούμενα της πολιτικής και επένδυσαν περισσότερο στην όξυνση τις κρίσης παρά στην αντιμετώπιση της.

Σε αυτό το ευρωπαϊκό και εσωτερικό πολιτικό περιβάλλον δεν συγκροτήθηκε ένα ευρύ μέτωπο για μια κοινωνικά δίκαιη προοπτική εξόδου από την κρίση. Έτσι η χώρα μας βρίσκεται πάλι σε κρίσιμη κατάσταση. Οι πολίτες οδηγούνται στην απογοήτευση, αφού οι θυσίες τους πάνε χαμένες και η κατάσταση διαρκώς χειροτερεύει χωρίς να φαίνεται φώς στο τούνελ. Γίνεται κοινή πεποίθηση ότι οι ασκούμενες πολιτικές ενώ τις επικαλούνται για τη διάσωση της χώρας, είναι κοινωνικά άδικες αλλά και οικονομικά αναποτελεσματικές.

Η παραίτηση Παπανδρέου προέκυψε λόγω αυτής της κρίσης πολιτικής εμπιστοσύνης. Η αναζήτηση συναίνεσης προέκυψε ως ανάγκη νομιμοποίησης της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

Το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα αντιμετωπίζοντας αυτή την κρίση πολιτικής διαχείρισης ώθησε τα πράγματα έως τα όρια της μετεξέλιξης της κρίσης πολιτικής σε κρίση της δημοκρατίας, αφήνοντας άφωνη όλη τη χώρα.

Όλοι οι χειρισμοί του κατέδειξαν την αδήριτη και επιτακτική ανάγκη για ριζική αλλαγή του, η οποία βεβαίως μπορεί και πρέπει να προκύψει μόνο από τη λαϊκή ετυμηγορία. Η άρνηση προσφυγής σε αυτήν, και με την παρέμβαση των δανειστών, αποτελεί μια προβληματική εξέλιξη. Διότι ενισχύει την αντίληψη ότι οι πολιτικές ορίζονται από τις επείγουσες ανάγκες της οικονομίας. Ότι είναι αναγκαίο και φυσικό να περιοριστεί η εγκριτική δικαιοδοσία του λαού.

Μετά από τη διελκυστίνδα ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ που εξάντλησε τις αντοχές της κοινωνίας και περιείχε θεσμικές αποκλίσεις, συγκροτήθηκε η νέα τρικομματική κυβέρνηση υπό τον κ. Παπαδήμο.

Οι διαδικασίες για τη συγκρότηση νέου κυβερνητικού σχήματος καθορίζονταν από την απαίτηση των εταίρων μας για ευρύτερη συναίνεση, με σκοπό να διασφαλιστεί η αποδοχή και η εφαρμογή της συμφωνίας της 26ης Οκτωβρίου και των μέτρων που τη συνοδεύουν. Δεν υπήρξε ούτε ελάχιστο περιθώριο για ρυθμίσεις χωρίς προαπαιτούμενο την εφαρμογή της ίδιας οικονομικής πολιτικής. Αυτή η απαίτηση, περιόριζε εξ αντικειμένου τη δημιουργία της κυβέρνησης στο πλαίσιο των δυνάμεων ενός συγκεκριμένου τμήματος του πολιτικού συστήματος. Αν επιδιωκόταν η συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας θα ήταν άλλες οι διαδικασίες που θα ακολουθούνταν και άλλα τα πολιτικά ζητούμενα.

Η τελική επιλογή ως νέου πρωθυπουργού μιας προσωπικότητας καταξιωμένης στον τραπεζικό και οικονομικό χώρο δεν αλλάζει τη βασική διάσταση των πραγμάτων. Η σύνθεση της κυβέρνησης και οι προγραμματικές δηλώσεις της έδειξαν ότι η λύση που δόθηκε παραμένει εντός της ίδιας πολιτικής και δεσμεύεται από αυτήν, ως λογικό επακόλουθο των σημερινών κοινοβουλευτικών συσχετισμών.

Για αυτό και αυτή η κυβέρνηση παρά το ότι στηρίζεται από ένα ευρύτερο μπλοκ πολιτικών δυνάμεων, θα αντιμετωπίζει τη διαρκή συρρίκνωση της κοινωνικής βάσης υποστήριξης της. Θα αντιμετωπίζει αυτή τη συρρίκνωση διότι συνειδητοποιείται ευρύτερα ότι η πολιτική της συνιστά ένα τούνελ θυσιών χωρίς δίκαιη κατανομή και χωρίς προοπτική εξόδου. Δηλαδή μια αποτυχημένη οδό για τη σωτηρία της χώρας.

Η στάση της Δημοκρατικής Αριστεράς σε αυτές τις εξελίξεις στηρίχθηκε σε δύο βασικά στοιχεία. Το πρώτο ότι έχουμε σαφή πολιτική διαφορά με τα κόμματα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ αφού διατυπώνουμε μια διαφορετική πολιτική πρόταση αντιμετώπισης της κρίσης. Μια πρόταση που ενώ λαμβάνει υπόψη τους περιορισμούς και τους συσχετισμούς της κρίσης, δεν εγκλωβίζεται εντός αυτών. Το δεύτερο ότι δεν συμπλέουμε με το πολιτικό σύστημα που οδήγησε τα πράγματα έως εδώ. Τα δύο αυτά στοιχεία είναι καθοριστικής σημασίας και στη συνέχεια με την κατάθεση της δικής μας συμβολής στο κύριο ζήτημα που είναι η σωτηρία της χώρας, με την κοινωνία όρθια και την οικονομία ζωντανή.

Διότι η διεκδίκηση μιας ορθολογικής και στοιχειωδώς αποτελεσματικής διαχείρισης ,ακόμη και η επιδίωξη να επιτυγχάνεται κοινός πολιτικός τόπος όπου αυτό είναι δυνατόν, δεν συνεπάγεται συναίνεση στις ασκούμενες πολιτικές και στα επώδυνα μέτρα που θα ληφθούν στη συνέχεια.

Διότι το να απαιτείς από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα - στη βάση των σημερινών κοινοβουλευτικών συσχετισμών - να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που έχει για τη διασφάλιση της αυτονόητης κυβερνητικής συνέχειας έως τις εκλογές, δεν προϋποθέτει τη συμμετοχή σε κυβερνητικές λύσεις που το ίδιο συγκροτεί.

Διότι ο πολιτικός μας πολιτισμός δε σημαίνει και αποδοχή της συμμετοχής της ακροδεξιάς στην πολιτική διεύθυνση της χώρας.

Διότι η ευθύνη της Δημοκρατικής Αριστεράς έναντι της χώρας δε σημαίνει ταύτιση με μια πολιτική που θεωρούμε ότι δεν είναι βιώσιμη οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά. Όλο το προηγούμενο διάστημα η Δημοκρατική Αριστερά ως δύναμη ευθύνης για την κοινωνία και τη χώρα :

- Έθεσε με σαφήνεια ως κύριο στόχο την παραμονή στο ευρώ και το ευρωπαϊκό πλαίσιο και υποστήριξε την προώθηση ενός πλέγματος μέτρων ευνοϊκού ευρωπαϊκού διακανονισμού αλλά και εσωτερικών αλλαγών δημοσιονομικής εξυγίανσης.

- Εντόπισε με θάρρος την ανάγκη αλλαγής των κοινωνικοπολιτικών στάσεων και υπέρβασης των διάχυτων νοοτροπιών χαμηλής απόδοσης, μειωμένης κοινωνικής ευθύνης, ατομικού σφετερισμού του δημόσιου χώρου.

- Αναγνώρισε την ανάγκη η χώρα να ανταποκριθεί στις διεθνείς υποχρεώσεις της και με αυτή την έννοια δε συντάχθηκε με την άποψη του επιθετικού μονομερούς κουρέματος του χρέους.

- Πήρε σαφείς αποστάσεις από κοινωνικές και πολιτικές αντιδράσεις που αποσταθεροποιούν την πολιτική κατάσταση, όπως αυτές που διαδραματίστηκαν στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου.

- Εκφώνησε ένα πολιτικό λόγο μη λαϊκίστικο και κατέθεσε ρεαλιστικές εναλλακτικές προτάσεις.

- Συμμετείχε στη δημόσια διαβούλευση και πολιτική αντιπαράθεση με πνεύμα θετικής συμβολής.


Συνολικά η Δημοκρατική Αριστερά, σε λογική συνέχεια με το στόχο παραμονής της χώρας στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, επιδίωξε και επιδιώκει να αυξήσει και όχι να μειώσει τη διαπραγματευτική ικανότητα του ελληνικού κράτους έναντι των δανειστών του.

Η Δημοκρατική Αριστερά έχει τη δική της πρόταση στον αγώνα σωτηρίας της χώρας. Πιστεύει ότι ένας άλλος δρόμος είναι εφικτός για τη διάσωση της χώρας με νέες διαδικασίες και άλλες πολιτικές. Ένας δρόμος που:

- Θα ανταποκρίνεται στην απαίτηση το ελληνικό κράτος να υπάρξει με την κοινωνία όρθια.

- Θα απαντά στις άμεσες ανάγκες και θα στηρίζει μια συντεταγμένη κοινωνική προσαρμογή

- Θα κινητοποιεί τις κοινωνικές δυνάμεις της εργασίας, του πολιτισμού, των λειτουργημάτων και της υγιούς επιχειρηματικότητας

- Θα οδηγεί σε μια ανάπτυξης νέου τύπου.


Η συμβολή αυτής της προγραμματικής μας αντιπολίτευσης μας είναι σημαντικότατη σε αυτή τη φάση. Διότι η αμφισβήτηση των κυρίαρχων πολιτικών από τέτοιες θέσεις μειώνει τις αρνητικές επιπτώσεις, διευκολύνει την αλλαγή των συσχετισμών και δημιουργεί προϋποθέσεις για την αλλαγή των πολιτικών.

Έχουμε υποστηρίξει ότι κύριος στόχος πρέπει να είναι η ανάταξη της χώρας και η παραμονή της στην ευρωζώνη. Η επιλογή μας αυτή γίνεται χωρίς αμφισημίες και με δεδομένη τη διαφωνία μας με τις πολιτικές του διδύμου του γαλλογερμανικού άξονα. Μέσα όμως στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δώσουμε τη δύσκολη μάχη της δημοσιονομικής εξυγίανσης, της επαναθεμελίωσης της οικονομίας και της δημιουργίας μιας Ελλάδας που θα βρίσκεται σε τροχιά πραγματικής σύγκλισης με τις ισχυρές χώρες.

Η επιστροφή της χώρας στη δραχμή είναι ένα καταστροφικό ενδεχόμενο. Θα οδηγήσει τη χώρα σε απομόνωση και θα δημιουργήσει τεράστια οικονομικά προβλήματα. Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει. Η νέα δραχμή δε θα γίνεται αποδεκτή σε πολλές διεθνείς αγορές κρίσιμων αγαθών. Θα υπάρξει ανικανότητα καταβολής μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών. Και βεβαίως το ισοζύγιο εξωτερικών πληρωμών θα ανατραπεί με το δεδομένο ότι θα χρωστάμε σε ευρώ και θα πληρώνουμε με δραχμές.

Ο στόχος για παραμονή στο ευρώ αφορά την επιδίωξη για μια Ελλάδα υψηλής απόδοσης σε επίπεδο οικονομικό, λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών και διασφάλισης δικαιωμάτων. Και όχι βεβαίως μια Ελλάδα ερειπωμένη οικονομικά και κοινωνικά.

Αυτός ο στόχος για τη χώρα συνδυάζεται με τον αγώνα για προοδευτικές αλλαγές στην Ευρώπη ώστε :

- να προωθηθούν διαδικασίες ελέγχου και μείωσης επιρροής του συμπλέγματος χρηματαγορών, μεγάλων τραπεζών και πολυεθνικών.

- να αντικατασταθεί η περιοριστική οικονομική λογική που πνίγει την ανάπτυξη και να προωθηθεί η αειφόρος ανάπτυξης με επικέντρωση στην απασχόληση και την κοινωνική συνοχή.

- να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, η συνοχή των κρατών μελών και η συνανάπτυξη.

- να κατοχυρωθεί η ισοτιμία στις σχέσεις μεταξύ των εταίρων και η δημοκρατική διαχείριση όλων των νέων διαδικασιών συντονισμού.

Παλεύουμε για μια Ελλάδα με την οικονομία ζωντανή και την κοινωνία όρθια. Με συντεταγμένη κοινωνική προσαρμογή και επανεκκίνηση σε νέες ράγες. Αγωνιζόμαστε για μια Ευρώπη πολιτικά ενοποιημένη, ομοσπονδία ισότιμων εταίρων, δημοκρατικά συγκροτημένη, κοινωνικά ισχυρή, πρωταγωνίστρια της αειφόρου ανάπτυξης και των αναβαθμισμένων κοινών αγαθών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Η κρίση του ευρώ επιβάλλει μια συνολική λύση για όλες τις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα χρέους. Μια τέτοια λύση θα πρέπει να περιλαμβάνει :

- την έκδοση ευρωομόλογου για τη χρηματοδότηση ενός ευρωπαϊκού σχεδίου επενδύσεων,

- την ενίσχυση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού,

- τη δημιουργία μηχανισμού κοινής διαχείρισης του χρέους με τη μεταφορά μέρους του χρέους στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

- την ταχεία συγκρότηση των σταθεροποιητικών μηχανισμών, που εντός του 2012.

- τέλος καθίσταται επιτακτική ανάγκη η ουσιαστική ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στην κατεύθυνση της εκτύπωσης ευρώ και της ανάληψης τουλάχιστον του 60% του χρέους των κρατών μελών.

Για να προωθηθούν τέτοιες πολιτικές είναι αναγκαίος ο συντονισμός των οικονομικών πολιτικών. Για να μην είναι ο οικονομικός συντονισμός μια επιβολή ενός υπερδιευθυντηρίου χρειάζεται μια Ε.Ε. πολιτικά ενοποιημένη σε βηματισμό προς ομοσπονδοποίηση. Που θα πηγαίνει πέραν της δημοσιονομικής και οικονομικής εντολής και θα περιλαμβάνει επίσης την κοινή ασφάλεια, την ενέργεια, τη μετανάστευση, το περιβάλλον και την εξωτερική πολιτική. Με αποφασιστικό ρόλο του Ευρωκοινοβουλίου και των άλλων δημοκρατικών θεσμών.

Αυτή η Ευρώπη θα κτυπά δημοκρατικά και αλληλέγγυα και όχι γερμανικά. Σε αυτή την Ευρώπη η Ευρωπαϊκή Γερμανία θα έχει το ειδικό βάρος που προκύπτει από την πληθυσμιακή και οικονομική δύναμη της εντός του πλαισίου της ευρωπαϊκής συνανάπτυξης. Σε αυτή την ενωμένη Ευρώπη θα δημιουργείται ο ευρωπαϊκός πατριωτισμός και οι νέες μορφές υπερκρατικής δημοκρατίας.

Άλλως η Ευρώπη θα αποσταθεροποιηθεί μη μπορώντας να αντιμετωπίσει την κρίση χρέους και την επίθεση των αγορών.

Εμείς πιστεύουμε ότι η Ευρώπη πρέπει να προχωρήσει μπροστά και ότι πρέπει να επιταχυνθούν τα βήματα προς την ουσιαστική πολιτική ενοποίηση της.

Έχουμε σταθερό τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό μας και πιστεύουμε ότι αυτός είναι χρήσιμος και αναγκαίος για τη χώρα μας. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν φωνές μέσα στον ευρωπαϊκό χώρο, που εισηγούνται είτε την απομάκρυνση της χώρας από την ευρωζώνη είτε τη μετατροπή της Ευρώπης σε μια Ευρώπη δύο ζωνών. Διεκδικούμε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στην προσπάθεια εξόδου από την κρίση. Σπαταλήσαμε μια ευκαιρία και είχαμε μειωμένη προσοχή την περίοδο που ενδυνάμωνε ο ανταγωνισμός, αλλά δικαιούμαστε το σεβασμό και την ισότιμη αντιμετώπιση.

Στο πλαίσιο αυτής της λογικής κρίνω ότι το θέμα των γραπτών εγγυήσεων που ζητούνταν από θεσμικούς παράγοντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τις αποφάσεις της 26ης Οκτωβρίου, δεν εδράζεται στο θεσμικό πλαίσιο της Ένωσης και υπήρξε καθ’ υπερβολήν. Θεώρησα ότι η αξίωση των Ευρωπαίων δεν είναι τίποτε άλλο παρά η επίδειξη μιας πίεσης εν όψει όσων πρόκειται να δρομολογηθούν ή να συμβούν περαιτέρω. Αναμένω νέα μέτρα. Και αναμένω και μεγαλύτερες πιέσεις.

Κάλεσα τον κ. Σαμαρά να υπερβεί την αντιφατικότητα των ενεργειών του και να αναζητήσει λύση που δεν θα ήταν ακριβώς η επιστολή που ζητείτο. Αυτό θα του έδινε τη δυνατότητα να ισορροπήσει εν μέσω αντίρροπων δυνάμεων του κόμματός του και της αμφισβήτησής του από την Ευρώπη. Τα πράγματα οδηγήθηκαν τελικά στον απεγκλωβισμό.

Θα ήθελα όμως να διατυπώσω την άποψη ότι στην ουσία αυτό που ζητείται είναι η δέσμευση και για το μέλλον, έως το 2015 και αυτό μάλιστα χωρίς εκλογές.

Επισημαίνω, όμως, την ανάγκη η χώρα και οι πολιτικοί ηγέτες να τοποθετούνται επί της ουσίας των σχέσεων στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Το κύριο ζήτημα αυτή την περίοδο δεν είναι η υπογραφή σε μια πολιτική στην οποία μάλιστα ήδη έχει δοθεί ψήφος εμπιστοσύνης. Είναι το τι λέει κάθε κόμμα για τον προωθούμενο συντονισμό των οικονομικών πολιτικών που δίνει δικαιώματα παρεμβάσεων των κοινοτικών μηχανισμών σε θέματα οικονομικών και δημοσιονομικών πολιτικών του κάθε κράτους μέλους όπως έγκριση προϋπολογισμού, διόρθωση υπερβολικού δημόσιου ελλείμματος, διόρθωση μακροοικονομικών ανισορροπιών. Εκεί πρέπει να μεταφερθεί η συζήτηση υπό το πρίσμα 2 παραμέτρων. Πως αυτό θα γίνεται μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες και πως θα συμμετέχει η χώρα μας, δηλαδή τι θα προβλέπει για τα κράτη που βρίσκονται σε δημοσιονομική αστάθεια.

Το αμέσως επόμενο διάστημα η κυβέρνηση πρέπει να διασφαλίσει ότι ή όποια παρακολούθηση των διαδικασιών υλοποίησης από κοινοτικούς μηχανισμούς θα αφορά τις τεχνικές πλευρές των ζητημάτων και δε θα συνιστά βαρύτατη εποπτεία της χώρας. Με δεδομένο ότι αυτή η κυβέρνηση θα ψηφίσει τον προϋπολογισμό και θα υπογράψει τη δανειακή σύμβαση και τους σχετικούς εφαρμοστικούς νόμους, η χώρα και η κοινωνία βρίσκονται αντιμέτωπη με μεγάλα ζητήματα που έχουν σχέση με:

Την τελική ρύθμιση των όρων εθελοντικής μείωσης των ιδιωτών

Η συμφωνία των ηγετών της Ευρωζώνης με τους ιδιώτες επενδυτές προβλέπει την εθελοντική μείωση κατά 50% της ονομαστικής αξίας των ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου. Όμως το ύψος των επιτοκίων και η διάρκεια των νέων ομολόγων μένει να καθορισθεί με νέα συμφωνία. Οι όροι ανταλλαγής βεβαίως πρέπει να ικανοποιούν τους ιδιώτες ομολογιούχους ώστε η συμμετοχή τους να ξεπεράσει το 90 %.

Όμως αυτό δε σημαίνει αποδοχή των όρων που θέτουν για μεγαλύτερο επιτόκιο της τάξεως του 8%, ενώ την 26η Οκτωβρίου προβλεπόταν επιτόκιο 5%-6%. Ούτε βέβαια να συνδυαστούν οι αποδόσεις των ομολόγων με τους ρυθμούς ανάπτυξης που θα έχει η Ελλάδα τα επόμενα χρόνια. Πολύ περισσότερο δε σημαίνει αποδοχή της μετατροπής του δικαίου που ρυθμίζει τα ελληνικά ομόλογα από ελληνικό σε βρετανικό που είναι επαχθές για το δανειζόμενο.

Την προστασία του συλλογικού συμφέροντος στη διαδικασία αλλαγών στο τραπεζικό σύστημα

Είναι γνωστό ότι οι τράπεζες μετά το κούρεμα θα χρειαστούν κεφάλαια για να ενισχύσουν την κεφαλαιακή τους βάση. Είναι πιθανή η συμβολή του κράτους στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Υποστηρίζουμε ότι αυτή η οικονομική συμβολή πρέπει να γίνει με τη λήψη κοινών μετοχών. Αυτό σημαίνει ότι στο μέλλον το κράτος θα μπορεί να πάρει πίσω τα χρήματα που κατέβαλε πουλώντας το μερίδιο του. Επίσης θα μπορεί να κρατήσει τα απαραίτητα μερίδια ώστε να δημιουργηθεί ένας δημόσιος πυλώνας στο τραπεζικό σύστημα που η κρίση έδειξε ότι είναι απαραίτητος.

Την προστασία των συντάξεων και τη διαφύλαξη της προοπτικής των ασφαλιστικών ταμείων

Τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία καλούνται να υποστούν κούρεμα 12.5 δις . Υποστηρίζουμε την εξεύρεση μηχανισμού κάλυψης των απωλειών για να μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις προς τους ασφαλισμένους. Και βεβαίως δε βοηθά σε αυτή την κατεύθυνση η μειωμένη επιχορήγηση που προβλέπεται στο σχέδιο κρατικού προϋπολογισμού. Η ανάγκη αυτή είναι επείγουσα και ανεξάρτητη από τις αναμορφώσεις του ασφαλιστικού συστήματος και τη λήψη μέτρων που προτείναμε.

Επίσης αποκτά ιδιαίτερη σημασία η εντατικοποίηση των προσπαθειών για την καταπολέμηση της εισφοροδιαφυγής, τον περιορισμό της ανασφάλιστης εργασίας και την είσπραξη των καθυστερούμενων οφειλών.

Την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας με διαφύλαξη του δημόσιου συμφέροντος:

Είμαστε κατηγορηματικοί ότι είναι επιτακτική η ανάγκη για εξυγίανση του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Είμαστε όμως το ίδιο κατηγορηματικά αντίθετοι με την προσέγγιση των νεοφιλελεύθερων και των πιστωτών ότι όσο μικρότερο κράτος τόσο το καλύτερο.

Πιστεύουμε ότι το ζητούμενο είναι το αποτελεσματικό και παραγωγικό κράτος. Με αυτή την έννοια πράγματι το δημόσιο μπορεί να απαλλαγεί από επιχειρήσεις που δεν προσφέρουν τίποτα στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος αλλά αντίθετα είναι πηγή αναποτελεσματικότητας και διαφθοράς. Επίσης είναι υπαρκτό το θέμα της συμβολής των ιδιωτικοποιήσεων στη μείωση του χρέους.

Όμως υπάρχουν 3 περιορισμοί τόσο ότι αφορά την έκταση όσο και το χρονοδιάγραμμα. Αυτοί είναι:

- η διαφύλαξη του στρατηγικού ρόλου του κράτους για τις μελλοντικές γενιές

- η αποφυγή περαιτέρω αύξησης της ανεργίας

- η εξασφάλιση ενός λογικού τιμήματος.

Με μια τέτοια προσέγγιση το συνολικό ποσό και το χρονοδιάγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων θα προέκυπτε κατά περίπτωση και όχι όπως τώρα που γίνεται μόνο με την λογική των αναγκών εξυπηρέτησης του χρέους.

Η δική μας προσέγγιση έχει και κόκκινες γραμμές. Δεν πρέπει να πωληθεί η ΕΥΑΘ. Δεν πρέπει να πωληθούν τα 180 στρέμματα του εκθεσιακού χώρου της ΔΕΘ στο κέντρο του πολεοδομικού συγκροτήματος. Στον Λιμάνι πρέπει να διατηρηθεί πλειοψηφικό πακέτο από το δημόσιο και να υπάρξουν συμβάσεις παραχώρησης σε ιδιώτες σε αυστηρά καθορισμένα πλαίσια και με προστασία του δημόσιου συμφέροντος. Έχει αποδειχθεί σε πλείστες περιπτώσεις διεθνώς ότι αυτή η μορφή προσφέρει τα ίδια έσοδα και ταυτόχρονα διατηρεί κυρίαρχο το ρόλο του δημόσιου.

Από την πρώτη στιγμή ταχθήκαμε υπέρ της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου. Η καταγραφή και η αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας με διαφάνεια και ρήτρα περιβαλλοντικής προστασίας, αποτελεί μια επιλογή ορθολογισμού, αλλά και δικαιοσύνης, ιδίως στις σημερινές δραματικές συνθήκες.

Την ουσιαστική ανασυγκρότηση του δημόσιου τομέα

Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με το μέτρο της εργασιακής εφεδρείας. Θα οδηγήσει σε απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και θα τροφοδοτήσει περαιτέρω την ανεργία. Υποστηρίζουμε ότι η αντιμετώπιση του ζητήματος του πλεονάζοντος προσωπικού πρέπει να γίνει μόνο και αποκλειστικά με ανακατανομή των ανθρώπινων πόρων και με τη «συνταξιοδοτική ωρίμανση». Εξάλλου, όταν η κυβέρνηση επιβάλλει την εργασιακή εφεδρεία και προωθεί απολύσεις, δεν υπολογίζει ούτε το κόστος της ανεργίας που θα διογκωθεί, ούτε το κόστος της κοινωνίας που γεμίζει ανέργους.

Υπάρχουν σημαντικά περιθώρια μεγάλων τομών, οι οποίες αναμφισβήτητα θα πλήξουν προνομιακές ρυθμίσεις του πελατειακού κράτους που διαχρονικά αυτό οργάνωσε. Αυτές πρέπει να καταργηθούν. Οι μεγάλες τομές, αναγκαίες σε κάθε περίπτωση, πρέπει να γίνουν χωρίς να «ματώσει» η κοινωνία και να εξασφαλίζουν τη συναίνεσή της. Η μέθοδος και το περιεχόμενο των μεταρρυθμίσεων, οι διαδικασίες τους και η διαφάνειά τους, είναι τα κρίσιμα στοιχεία για την αναγκαία κοινωνική συμφωνία.

Την αντιμετώπιση του προβλήματος εικονικού Προϋπολογισμού

Όταν για τέταρτη συνεχή χρονιά θα συνεχιστεί η ύφεση, το κυνήγι της εμφάνισης πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2012 προκαλεί μεγάλη ανησυχία στην κοινωνία. Η νέα κυβέρνηση θα βαδίσει και πάλι στην πεπατημένη του εικονικού προϋπολογισμού αλλά και της σταθερής κατεύθυνσης περαιτέρω συμπίεσης των συνήθων υποζυγίων.

Τούτες τις δύσκολες ώρες για την κοινωνία επιβάλλεται η άμεση λήψη μέτρων για την προστασία των αδύναμων στρωμάτων για την ανάσχεση της ανεργίας και την εκκίνηση της αναπτυξιακής και παραγωγικής διαδικασίας.

Σε ό,τι αφορά την αύξηση των δημοσίων εσόδων, κατευθυντήρια θέση μας είναι η διεύρυνση της φορολογικής βάσης με δραστική αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, της φοροαποφυγής, της φοροκλοπής και της εισφοροδιαφυγής. Απαραίτητη σε αυτή την κατεύθυνση είναι η ουσιαστική λειτουργία των ελεγκτικών και εισπρακτικών μηχανισμών του κράτους.

Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να εξετασθεί η ουσιαστική προώθηση διαδικασιών για την καταβολή εκ των υστέρων του ανάλογου αντιτίμου από όσους δεν δικαιολογούν το πόθεν έσχες των περιουσιακών τους στοιχείων Έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας για:

- τον εντοπισμό και φορολόγηση καταθέσεων Ελλήνων πολιτών σε τράπεζες στην αλλοδαπή.

- τον έλεγχο των καταθέσεων που η προέλευσή τους δεν μπορεί να δικαιολογηθεί.

- Τη θέσπιση νόμου που θα υποχρεώνει όλους τους δημόσιους υπαλλήλους και τους ιδιοκτήτες μεγάλης ακίνητης περιουσίας να δηλώνουν τη συμμετοχή τους σε εξωχώριες (offshore) εταιρείες.

- τη φορολόγηση της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας

Χιλιάδες νοικοκυριά, έχουν πραγματική και πλήρη αδυναμία να πληρώσουν το απαράδεκτο τέλος ακινήτων και αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο διακοπής του ηλεκτρικού ρεύματος. Η κυβέρνηση οφείλει να δώσει σαφή και συγκεκριμένη εντολή στη ΔΕΗ να μην προχωρήσει σε διακοπές ρεύματος και άμεσα να προβεί σε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου για την εξαίρεση από το μέτρο, με ρυθμίσεις και κριτήρια εισοδηματικού και κοινωνικού χαρακτήρα.

Ότι αφορά τις δαπάνες το ζητούμενο είναι η υλοποίηση της προβλεπόμενης περιστολής δαπανών (5 δις το 2012-2013) να γίνει μέσα από την εξάλειψη της υπερτιμολόγησης των δαπανών και όχι μέσα από μέτρα που συρρικνώνουν το εισόδημα των υπαλλήλων.

Την αντιμετώπιση της ύφεσης

Θεωρούμε αναγκαία μέτρα:

- Την άμεση χρηματοδότηση της αγοράς εκκινώντας από την καταβολή των υποχρεώσεων του κράτους και την εύρεση καναλιού χρηματοδότησης για όσο διάστημα οι τράπεζες βρίσκονται στη φάση της ανακεφαλαιοποίησης.

- Την προώθηση της συμμετοχής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας επενδύσεων σε δημόσια έργα με κριτήριο την αναπτυξιακή τους στόχευση, τις εξωτερικές οικονομίες και τη μόχλευση.

- Την αντιμετώπιση της διαφθοράς, τη μείωση της γραφειοκρατίας και την απλούστευση του νομοθετικού πλαισίου, μέτρα που θα αντιμετωπίσουν κατά 50% το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας.

- Τη διεκδίκηση στα όργανα της ΕΕ ενός αναπτυξιακού πακέτου επενδυτικών δραστηριοτήτων για την αναπτυξιακή ώθηση της οικονομίας µε τη σύμπραξη του προϋπολογισμού, του ΕΣΠΑ, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και ad hoc μηχανισμών.

Την ανάπτυξη της κοινωνικής πολιτικής Σε δύσκολους καιρούς είναι απαραίτητη η λήψη μέτρων κοινωνικής πολιτικής. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να προωθηθούν άρση της πολιτικής για τις συλλογικές συμβάσεις, άμεσα μέτρα ενίσχυσης της απασχόλησης αξιοποιώντας και το ΕΣΠΑ και δημιουργία δικτύου ανακούφισης των χειμαζόμενων στρωμάτων".

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Πρόταση ΔΗ.ΣΥ. για την πλήρη εκκαθάριση των χρηματοδοτήσεων και του δανεισμού όλων των κομμάτων

Την πρόταση  για την πλήρη εκκαθάριση των  χρηματοδοτήσεων και του δανεισμού  των κομμάτων των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων καταθέτει η Δημοκρατική Συμμαχία με κοινοβουλευτική παρέμβαση του Λευτέρη Αυγενάκη, προς τον Υπουργό Οικονομικών, κ. Ε. Βενιζέλο, και τον Υπουργό Εσωτερικών, κ. Τ. Γιαννίτση. Ταυτόχρονα επισημαίνει ότι στις αρχές Ιανουαρίου «είχε συγκροτηθεί στο Υπουργείο Εσωτερικών μια επιτροπή ειδικών επιστημόνων για την αλλαγή του συστήματος χρηματοδότησης και τους κανόνες διαφάνειας στις χρηματοδοτήσεις κομμάτων, πολιτικών προσώπων, το πόρισμα της οποίας δεν ήρθε ποτέ στη δημοσιότητα. 

Ειδικότερα, το κείμενο της κοινοβουλευτικής παρέμβασης του κ. Αυγενάκη έχει ως εξής:
«Η προηγούμενη  κυβέρνηση (επί υπουργίας Γ.Ραγκούση) είχε συγκροτήσει μια επιτροπή ειδικών  επιστημόνων για την αλλαγή του  συστήματος χρηματοδότησης και τους κανόνες διαφάνειας στις χρηματοδοτήσεις κομμάτων, πολιτικών προσώπων κλπ.. Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου Εσωτερικών, όπως αυτή δημοσιεύτηκε στις 6 Ιανουαρίου 2011, όπου αναφέρεται με σαφήνεια ότι «το Υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης αναλαμβάνει τη νομοθετική πρωτοβουλία για την αλλαγή του πλαισίου ως προς τα οικονομικά των κομμάτων και τον έλεγχό τους καθώς και ως προς το "πόθεν έσχες" των πολιτικών». 
          
Στο πλαίσιο  της νομοθετικής πρωτοβουλίας θα αντιμετωπίζονταν  μεταξύ άλλων:
- η ριζική  βελτίωση του ελέγχου των οικονομικών  των κομμάτων και των βουλευτών,  προκειμένου αυτός να καταστεί  απόλυτα ανεξάρτητος, με την  αναβάθμιση και αλλαγή της  σύνθεσης της Επιτροπής Ελέγχου,  ώστε να αποτελείται κατά βάση  από ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς  
- η αυστηροποίηση  των διοικητικών κυρώσεων σε  βάρος κομμάτων, υποψηφίων και  τρίτων καθώς και η αλλαγή  των προϋποθέσεων και της διαδικασίας  της  συνακόλουθης έκπτωσης  από το βουλευτικό αξίωμα 
- η αλλαγή  του τρόπου ελέγχου" του  πόθεν έσχες" των πολιτικών από την Επιτροπή Ελέγχου (με την νέα της σύνθεση),  στην προοπτική ο έλεγχος αυτός από τη νέα Επιτροπή να είναι καθολικός, με προσδιορισμό της πηγής προέλευσης κάθε περιουσιακού στοιχείου που έχει αποκτηθεί και με έλεγχο κάθε μεταβολής. Για τις  αλλαγές αυτές θα αξιοποιηθούν οι σχετικές προτάσεις της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. 
η μείωση του ύψους  της τακτικής και εκλογικής κρατικής χρηματοδότησης των κομμάτων με αλλαγή του τρόπου υπολογισμού της καθώς και η αλλαγή άλλων ειδικότερων θεμάτων της σχετικής ρύθμισης  
- η ρύθμιση για τα έσοδα και τις πηγές τους, καθώς και τις δαπάνες πολιτικών κομμάτων και υποψηφίων βουλευτών, στην κατεύθυνση του περιορισμού τους, και της εξασφάλισης απόλυτης διαφάνειας, χωρίς εξαιρέσεις περιλαμβανομένης και  της ρύθμισης θεμάτων σχετικών με το δανεισμό κομμάτων  
- η ρύθμιση  κανόνων  διαχείρισης και   δημοσιότητας των οικονομικών  των κομμάτων και των υποψηφίων  βουλευτών, ώστε να εξασφαλίζεται  χρηστή και διαφανής οικονομική  διαχείριση για το σύνολο των εσόδων και των δαπανών, μεταξύ άλλων με την υποχρεωτική ανάρτηση τους στο  διαδίκτυο 
Ωστόσο, τίποτε από τα παραπάνω δεν προχώρησε. Μάλιστα, το πόρισμα της επιτροπής  αυτής δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ και δεν δόθηκε στα κόμματα  για να ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος. Το πλαίσιο παραμένει το ίδιο, ενώ οι χρηματοδοτήσεις και τα χρέη των κομμάτων, κυρίως ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, παραμένουν προκλητικά υψηλά.  
Για το λόγο αυτό, η Δημοκρατική Συμμαχία επαναλαμβάνει την πρότασή της  για:
  • Πρώτον, 50% μείωση της κρατικής χρηματοδότησης. Τα χρήματα αυτά πρέπει να πάνε στην ενίσχυση του λογαριασμού του ΕΚΑΣ.
  • Δεύτερον, απαγόρευση δανειοδότησης από τις τράπεζες. Είναι αδιανόητο να πιστεύουν σήμερα τα κόμματα ότι μπορούν να δανειοδοτούνται με προκλητικά ποσά δίνοντας σαν υποθήκη την κρατική επιχορήγηση του 2016, που με τις τεκτονικές αλλαγές που συντελούνται σήμερα στην ελληνική κοινωνία, είναι αμφίβολο αν θα υπάρχουν τα κόμματα αυτά τα επόμενα χρόνια.
  • Τρίτον, απόλυτη διαφάνεια στα οικονομικά των κομμάτων και δημοσιοποίησή τους στο διαδίκτυο.
  • Τέταρτον, να γίνει πλήρης εκκαθάριση των χρηματοδοτήσεων και του δανεισμού όλων των κομμάτων που συμμετείχαν στις εκλογές την τελευταία δεκαπενταετία».
Στο πλαίσιο  αυτό, ο Βουλευτής ερωτά τους αρμόδιους  Υπουργούς: 
  1. Για ποιο λόγο δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ το πόρισμα της επιτροπής ειδικών επιστημόνων για την αλλαγή του συστήματος χρηματοδότησης και τους κανόνες διαφάνειας στις χρηματοδοτήσεις κομμάτων, πολιτικών προσώπων κλπ. και δεν δόθηκε στα κόμματα για να ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος, ούτε βεβαίως έφτασε ποτέ στη Βουλή;
  1. Προτίθεστε  να προχωρήσετε σε συγκεκριμένη νομοθετική ρύθμιση για την ουσιαστική μείωση του κόστους λειτουργίας του  πολιτικού συστήματος, μέσω: (α) 50% μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης, (β) απαγόρευσης δανειοδότησης από τις τράπεζες (γ)  απόλυτης διαφάνειας στα οικονομικά των κομμάτων και (δ) εκκαθάρισης των χρηματοδοτήσεων και του δανεισμού των κομμάτων των τελευταίων δεκαπέντε χρόνων;
  1. Αναλαμβάνει η σημερινή συγκυβέρνηση Παπαδήμου, με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ, να ολοκληρώσει το έργο της προαναφερθείσας Επιτροπής και να δώσει στη δημοσιότητα το πόρισμά της και τα πλήρη στοιχεία;

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

«Η Σιωπηλή Σχολή- Μια αναδρομή στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης».

Το Ελληνικό Ίδρυμα Ιστορικών Μελετών (ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ.) είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρία που ιδρύθηκε με στόχο την μελέτη, διάσωση και καταγραφή της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Η ερευνητική ομάδα του ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ. διεξάγει έρευνα κάνοντας χρήση τόσο πρωτογενών πηγών και στοιχείων (συνεντεύξεις, μαρτυρίες, ιστορικά κειμήλια) όσο και δευτερογενών. Βασική δραστηριότητα του ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ. αποτελεί η έκδοση επιστημονικών και λογοτεχνικών βιβλίων αλλά και η δημιουργία ιστορικών ντοκιμαντέρ.

Στην εκδήλωση του Δήμου Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας την Παρασκευή 11/11/11 παρουσιάστηκε το ιστορικό ντοκιμαντέρ «Η Σιωπηλή Σχολή- Μια αναδρομή στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης».

Η κ. Ελένη Λετώνη,Διευθύντρια ΙΔ.ΙΣ.ΜΕ. στην εμπεριστατωμένη ομιλία της ανέφερε τα εξής:
"Η διάσωση και καταγραφή της νεώτερης ιστορίας μας μέσα από τη μελέτη και συλλογή πρωτογενών πηγών και ιστορικών κειμηλίων αποτελεί βασικό αντικείμενο του ΙΔΙΣΜΕ.

Τόσο το ντοκιμαντέρ «Η Σιωπηλή Σχολή», που θα παρακολουθήσετε (να σημειώσω ότι προκρίθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σικάγο) σε σκηνοθεσία των Ειρήνη Σαρίογλου - Μαρίνα Λεοντάρη, με πρωτότυπη μουσική του Βασίλη Δημητρίου, όσο και το σύγγραμμα για την επιρροή της Τουρκικής πολιτικής στην εκπαίδευση της Πόλης, της Ειρήνης Σαρίογλου, αποτελούν δυο σημαντικά τεκμήρια της νεώτερης ιστορίας μας που έχουμε την τιμή και την χαρά να παρουσιάζουμε απόψε στο Ίδρυμα Ευγενίδη.
Ενδεικτικά επιτρέψτε μου να σας αναφέρω και κάποια από τα πιο πρόσφατα έργα του Ιδρύματός μας.
Το ιστορικό ντοκιμαντέρ «Στην Εξορία» με θέμα τα εργατικά τάγματα του 1943 στην Τουρκία που παρουσιάσαμε το 2010, απέσπασε το πρώτο βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Δράμας. Βασισμένο στο ημερολόγιο του Κωνσταντίνου Κιουρκτσόγλου, στα τάγματα καταναγκαστικής εργασίας του Άσκαλε, αποτελεί το πρώτο ιστορικό τεκμήριο για την άγνωστη αυτή πτυχή του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης.

Δούλοι, ελεύθεροι πάντως εκτελέσαμε το Χρέος μας Παλέψαμε
αναφέρει χαρακτηριστικά ο σπουδαίος Κωνσταντινουπολίτης ποιητής, βραβευμένος 4 φορές από την Ακαδημία Αθηνών, Δημήτρης Παπακωνσταντίνου. Τα Ποιητικά Άπαντα του Παπακωνσταντίνου εκδώσαμε και στη συνέχεια παρουσιάσαμε με τον κ. Στέφανο Ληναίο και τον κ. Γιώργο Νταλάρα, φίλοι του Ιδρύματος, σε μια ιδιαίτερη ποιητική βραδιά πριν από ένα χρόνο.

Για τη συνέχιση του έργου μας χρειαζόμαστε τη συμπαράσταση και αρωγή σας. Οι εκδόσεις μας είναι στη διάθεση αυτών που θα ήθελαν να ενισχύσουν το έργο του ΙΔΙΣΜΕ.

Τέλος, ιδιαίτερες ευχαριστίες οφείλονται στην Αυτού Θειοτάτη Παναγιότητα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο, στην ΕΡΤ, στο διακεκριμένο χορηγό της Σιωπηλής Σχολής την Εθνική Τράπεζα, και σε όλους του χορηγούς που πίστεψαν στο έργο που επιτελούμε.

Κλείνοντας, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε και όλους εσάς που τιμήσατε με την παρουσία σας την αποψινή βραδιά και να σας καλέσουμε να γίνετε μέλη του ΙΔΙΣΜΕ αφήνοντας μας μόνο τα στοιχεία επικοινωνίας σας, με σκοπό να σας ενημερώνουμε για τις εκδηλώσεις του ΙΔΙΣΜΕ".

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

Μιχελογιαννάκης: Στηρίζω το μεταβατικό σχήμα - Οι ενστάσεις μου για συγκυβέρνηση με ακραίους ιδεολογικούς χώρους

Είναι αλήθεια  ότι την τελευταία διετία έγιναν σημαντικές προσπάθειες αναμόρφωσης και μεταρρύθμισης του ελληνικού κράτους.
Είναι αλήθεια  ότι την τελευταία διετία υπήρξαν  σημαντικές καθυστερήσεις, λάθη και παραλήψεις, που δημιούργησαν σύγχυση στον ελληνικό λαό, όσο αφόρα τη σκοπιμότητά μας.
Είναι αλήθεια  ότι το δυσβάστακτο χρέος και τα ελλείμματα που κληρονομήσαμε την τελευταία 12ετία, σε συνδυασμό με τη διεθνή κρίση και την ευρωπαϊκή ατολμία να πετύχει πραγματική ευρωπαϊκή ενοποίηση, δημιούργησαν τις συνθήκες σκληρών και δυσβάστακτων μέτρων, στραγγίζοντας τους ιδίους και τους ιδίους, με αποτέλεσμα να φτάσουμε από τη δυνατότητα του ζειν ή ευ ζειν στη δυνατότητα του επιζείν.
Είναι αλήθεια  ότι υπήρξε τεράστια αγανάκτηση του κόσμου, η οποία δημιούργησε τεράστια δυσπιστία απέναντι στο πολιτικό σύστημα και που εκφράστηκε εις βάρος θεσμών και σύμβολων, με αποκορύφωμα την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.
Είναι αλήθεια  ότι αν είχαν από την αρχή παρθεί μέτρα για επιστροφή του κλεμμένου πλούτου, για την πάταξη της φοροδιαφυγής (14.000 άτομα χρωστούν 37 δις), για τις ευθύνες του τραπεζικού συστήματος, για τις ευθύνες του γκρίζου τοπίου των ΜΜΕ και του κάθε είδους λαθρεμπορίου, γι αυτούς που επένδυαν στην επιστροφή στη δραχμή, γι αυτούς που επένδυαν στη χρεοκοπία του ευρώ, για το αίσθημα δίκαιου με κυρώσεις σε αυτούς που έκλεψαν, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά.
Σήμερα είμαστε  αναγκασμένοι και την 6η δόση να πάρουμε  και τη δανειακή σύμβαση να κάνουμε  πράξη και το νέο προϋπολογισμό  να ψηφίσουμε, καθώς και όλα τα απαραίτητα νομοθετήματα που απορρέουν  από αυτές τις υποχρεώσεις.
Ο λαός αυτές τις μέρες καλείται να πληρώσει φόρο αλληλεγγύης, φόρο επιτηδεύματος, έκτακτη εισφορά, τέλη ακινήτων, φόρο αυθαίρετων.
Ο λαός θα δει  στον νέο προϋπολογισμό και τους μισθούς να ελαττώνονται περίπου 1,3 δις, τις συντάξεις 1,8 δις, από τα λουκέτα οργανισμών να εξοικονομούνται περίπου 350 εκατομμύρια, από τις φοροαπαλλαγές 1,9 δις, από την επιστροφή των αποδείξεων περίπου 1 δις, από την ειδική εισφορά 1,3 δις και από τα τέλη επί των ακινήτων 1,8 δις.
Θα δει  επίσης αυτές τις μέρες τα νομοσχέδια για απελευθέρωση επαγγελμάτων, τις απαραίτητες αποκρατικοποιήσεις, την εφεδρεία, τη λειτουργία του ΕΟΠΥΥ στο χώρο της Υγείας και στο χώρο της Παιδείας την εφαρμογή του νέου συναινετικού σχεδίου που έχει ψηφιστεί και πολλά άλλα.
Ακόμη, κατάργηση οργανικών μονάδων, περιορισμό διοικητικών δομών, επιτέλους αξιοποίηση των πόρων του ΕΣΠΑ και λειτουργία της περιφερειακής ανάπτυξης διαμέσου του Καλλικράτη.
Ο λαός όμως επίσης βιώνει ήδη το 18,5% ανεργίας και δεν έχει δει ακόμα φως στο τούνελ για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο και μια αξιόπιστη πρόταση ανάπτυξης.  
Μετά τη σύγχυση  των προηγούμενων ήμερων, με περισσότερη  νηφαλιότητα, καταλαβαίνω ότι η  κορυφαία πράξη του δημοψηφίσματος θα έφερνε ένα δεδικασμένο όπλο στην Ευρώπη, που πολεμήθηκε από τις αγορές μιας και η αυτοδιάθεση των λαών είναι επικίνδυνη για αυτές. Το διάγγελμα Παπανδρέου για θεσμική λύση μεταβατικής κυβέρνησης δεν ερμηνεύτηκε από τον κόσμο ως ασπίδα και μονό, προστασίας του πολιτικού συστήματος, αλλά επικράτησε η τεχνοκρατική και όχι πολιτική αντίληψη. Παρόλα αυτά είμαι πεπεισμένος ότι το εγχείρημα της μεταβατικής κυβέρνησης είναι μονόδρομος.
Όμως επειδή πάντοτε στη ζωή μου υπερισχύει η ιδεολογία και όχι η ιδιοτέλεια δεν μπορώ να μην δηλώσω δημόσια την ένστασή μου για την παρουσία ακραίων ιδεολογικών χώρων μέσα στο μεταβατικό σχήμα, όπως του ΛΑΟΣ, τα οποία είναι αντίθετα και στις αρχές μου και στην κοσμοθεωρία μου.
Είμαι σίγουρος ότι αν το διακύβευμα της εθνικής σωτηρίας δεν ήταν τόσο ισχυρό, αν η επικράτηση της λογικής και όχι του συναισθήματος δεν ήταν τόσο αναγκαία, αν η επιθυμία να πετύχουν επιτέλους συνεργασία υγιείς δημοκρατικές δυνάμεις δεν ήταν τόσο απαραίτητη, αν η διαφύλαξη του υγιούς πολιτικού συστήματος και η αναμόρφωσή του έναντι καλοθελητάδων εκτός του πολιτικού συστήματος, τεχνοκρατών, εντολοδόχων συμφερόντων, δεν αποτελούσε για μένα θέμα αρχής, θα ήμουν πραγματικά σε πολύ δύσκολη θέση στο να συμμετάσχω κι εγώ με την ψήφο μου στη συγκατοίκηση με ακραίους ιδεολογικούς χώρους.
Στραγγίζω για τα παραπάνω την  ψυχή μου και ψηφίζω, καταθέτοντας όμως και  δημόσια τις ενστάσεις μου. Άλλωστε, πολιτική δεν είναι μόνο διαχείριση, πολιτική είναι και ιδεολογία και συναίσθημα. 

Με τιμή,

Ιωάννης Δ. Μιχελογιαννάκης                                                                                         Βουλευτής ΠΑΣΟΚ Νομού Ηρακλείου

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Το ρίσκο και τα κερδη του Α.Σαμαρά.


"Δεν είναι πουκάμισα οι απόψεις για να τις αλλάζεις.."
Της Ιωάννας Δεμεντή

Αναταράξεις στην ΝΔ προκάλεσε η αλλαγή στρατηγικής με την συμμετοχή στην κυβέρνηση συνεργασίας καθώς η "γαλάζια παράταξη" κινδυνεύει να θεωρηθεί συνυπεύθυνη για την πολιτική του μνημονίου.

Στο εσωτερικό της ΝΔ το κλίμα είναι ιδιαίτερα τεταμένο αφου βουλευτές και στελέχη διαφωνουν κάθετα με την απόφαση της ηγεσίας να συμμετάσχει στην κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας.Παρα το γεγονός οτι ο κ.Σαμαράς έσπευσε να τονίσει πως δεν θα υιοθετήσει την πολιτική του μνημονίου της κυβέρνησης και οτι την συγκεκριμένη χρονική στιγμή προείχε να διασωθει η οικονομία και να αποτραπεί η κατάρρευση της χώρας,οι αντιδράσεις των στελεχών δεν φαίνεται να καταλαγιάζουν.

Στη βάση του κόμματος υπήρξαν ακόμη πιο έντονες διαμαρτυρίες και ειδικότερα στις νομαρχιακές και τοπικές οργανώσεις οπου δεν αποκλείεται να υπάρξουν παραιτήσεις κομματικών στελεχών τις επόμενες ημέρες.Ωστόσο το τηλεφωνικό κέντρο της Λ.Συγγρού "βομβαρθίσθηκε" απο τα τηλεφωνήματα αγανακτισμένων οπαδών.

Μέλη της λεγομενης "λαϊκής δεξιάς" οπως ο Γιάννης Μανώλης διαμηνύουν πως με την απόφαση του αυτή ο Αντώνης Σαμαράς δίνει άφεση αμαρτιών στις εγκληματικές πολιτικές της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου.Επισημαίνουν επίσης οτι η ΝΔ θα αναγκαστεί να στηρίξει μέτρα τα οποία έχει ήδη απορρίψει η ελληνική κοινωνία.Αυτό θα γίνει περισσότερο αντιληπτό όταν η ανακούφιση της παραμονής στο ευρώ θα αρχίσει να εξαφανίζεται και δώσει ξανά την θέση της στην λαϊκή δυσαρέσκεια.

Την οργή του Αντώνη Σαμαρά προκάλεσε η κίνηση του φιλελεύθερου πυρηνα που εδω και αρκετό καιρό είχε ταχθεί υπέρ της εθνικής συνεννόησης.Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η συμμετοχή των Κ.Μητσοτάκη,Κ.Χατζηδάκη,Α.Σπηλιωτοπουλου,Μ.Βαρβιτσιώτη και Β.Αντώναρου στην πρωτοβουλία της κυρίας Βάσως Παπανδρέου για συλλογή υπογραφών απο βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων με στόχο τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας.Παράγοντες της Λ.Συγγρού σημειώνουν πως λόγω της κρίσιμης συγκυρίας ο Α.Σαμαράς δεν επιθυμούσε να δημιουργήσει εσωκομματικά ζητήματα και δεν θέλησε να δώσει συνέχεια,αλλά εαν οι βουλευτές ολοκλήρωναν την πρωτοβουλία τους η σταση της ηγεσίας θα ήταν τελείως διαφορετική.Το σίγουρο είναι οτι ο Α.Σαμαράς θα λάβει τα "μέτρα" του την "κατάλληλη στιγμή".

Αξίζει να σημειωθεί οτι ορισμένοι βουλευτές αφήναν ανοιχτό το ενδεχόμενο συγκέντρωσης υπογραφών κάτω απο ενα κείμενο με τελικό αποδέκτη τον πρόεδρο οπου θα του ζητούσαν να μην συνάψει καμμία συμφωνία με το ΠΑΣΟΚ.Η κυριότερη ένστασή τους ήταν οτι ο Α.Σαμαράς εγκατέλειψε την αρχική του στάση για μη συμμετοχή πολιτικών στελεχών στην κυβέρνηση γιατι ουσιαστικά κατέληξαν σε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ.Επίσης αναρωτιούνται για το εξής : "Μέχρι τώρα καταγγέλαμε τις πολιτικές και τις αποφάσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.Απο αύριο τι θα λέμε στον κόσμο;"

Ωστοσο παρά τις διαμαρτυρίες απο ολες τις κομματικές βαθμίδες επικρατεί ικανοποιήση στην ηγεσία της ΝΔ.Ο προεδρος της Νεας Δημοκρατίας δεν επέτρεψε στους "επικίνδυνους και τυχοδιωκτικούς" χειρισμούς του Γ.Παπανδρέου να θέσουν σε κίνδυνο την χώρα με πιθανή έξοδο απο την Ευρωζώνη και άλλαξε στρατηγική.Μετά το επόμονο αίτημα για εκλογές δέχτηκε να μπει στο "κάδρο" για να αποτραπεί η κατάρρευση της χώρας,μέσα απο μια κυβέρνηση συνεργασίας περιορισμένου χρόνου η οποία θα διασφαλίσει τα αποτελέσματα της 27ης Οκτωβρίου.Στο διάγγελμά του,το βράδυ της Παρασκευής τόνισε πως επιτεύχθηκαν οι στόχοι που είχε θέσει απο την αρχή.Αυτοί ήταν 1)αποτροπή του "διχαστικού" και "καταστροφικού" δημοψηφίσματος 2)αλλαγή πρωθυπουργο(ο αδιαπραγμάτευτος ορος Σαμαρά για την συναίνεση του στη συγκρότηση της μεταβατικής κυβέρνησης) 3)σχηματισμός μεταβατικής κυβέρνησης που θα την 6η δόση και θα προχωρήσει τη νεα δανειακή σύμβαση 4)ορισμός ημερομηνίας πρόωρων εκλογών."Οι απόψεις μας για την πολιτική που εφαρμόζεται παραμένουν, δεν είναι πουκάμισα οι απόψεις για να τις αλλαζεις".Με την δήλωση αυτή ο κ.Σαμαράς ξεκαθαρίζει τις προθεσεις του απέναντι στις διάχυτες εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν και προκάλεσαν τις αντιδράσεις βουλευτών και στελεχών οτι η ΝΔ θα υποχρεωθεί να αλλάξει πολιτική σε κρίσιμα θέματα.

Αυριο Δευτέρα 14/11 ο Α.Σαμαρας συγκαλεί την Κ.Ο ομάδα που εκει θα οριοθετησει τη σχέση του κόμματος με την κυβέρνηση του Λ.Παπαδήμου και θα τονίσει οτι η μεταβατική κυβέρνηση είναι ειδικου σκοπού.

ioannadementi.blogspot.com

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Η ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ: ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του ΠΑΣΟΚ


Τελικά το σύστημα  έφτασε, δια της πλαγίας –μούφα δημοψηφίσματα, εκατέρωθεν στημένους εκβιασμούς, επιδεικτικά τραβήγματα αφτιών από τους Ευρωπαίους «εταίρους», αναζήτηση και καπάρωμα των πολυπόθητων άλλοθι– στο επιδιωκόμενο, ανομολόγητο, αποτέλεσμα: ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, ήτοι μεταλλαγμένοι σοσιαλιστές με έντονη εσάνς νεοφιλελευθερισμού, εθνολάγνα παλαιο-δεξιά του χωριού και της γιαγιάς μου, και μια ελάχιστα καλυμμένη (ως πότε;) και μουλωχτή ακροδεξιά. Πλάι πλάι και χαμογελαστοί, στη δοτή μεταβατική κυβέρνηση, αγωνιστές της γενιάς του Πολυτεχνείου με υβριστές της γενιάς του Πολυτεχνείου, διπλωματούχοι σοσιαλιστές με πατεντάτους δεξιούς, επαγγελματίες της διαπλοκής με εθνικιστικά φιντάνια, σε μια ορκωμοσία-καθοσίωση – με τις ευλογίες ενός αγωνιστή, κάποτε αντιστασιακού, Προέδρου και του σκοτεινόχρωμου ιερατείου των ρασοφόρων.
Τι καλύτερο, θα μου πείτε, απ’ αυτή τη νέα  «Εθνοσωτήριο»; Ποιος άλλος αρμοδιότερος για τη διάσωση του συστήματος από τους εξυπηρετητές του; Ποιος καταλληλότερος –να μην ξεχνάμε και τις αγαπημένες μας λέξεις– για να φιξάρει τις αβαρίες, να σφίξει ακόμη πιο πολύ τα λουριά, να στεριώσει τις παρωπίδες ώστε να μην ξεφύγει το παλιάλογο –ξέρουμε ποιο είναι το παλιάλογο…– απ’ το δρόμο που του έχουν χαράξει.

Υπάρχουν βέβαια και οι –καλοπροαίρετοι ή όχι, αδιάφορο– αφελείς που προσάπτουν στην Αριστερά, κουνώντας της με νόημα το δάχτυλο, ότι αρνήθηκε να συμμετάσχει στη σωτηρία της πατρίδος αφήνοντας «κενό», κενό το οποίο εντελώς φυσιολογικά, έσπευσε να καλύψει ασθμαίνουσα και λιγουρίεσσα η Ακροδεξιά. Λες και αν προσερχόταν, αυτό θα απέκλειε εξ ορισμού τη συμμετοχή του καρατζαφέρειου τσίρκου – αμ πώς…

Σοβαρά; Ώστε το εγχώριο εξουσιαστικό σύστημα και η διεθνής της καταλήστευσης των κοινωνικών, οικονομικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων επιθυμούσαν ειλικρινά τη συμμετοχή της Αριστεράς στο εγχείρημα; Και σε ποιο εγχείρημα, ακριβώς; Την, τάχα μου, όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προστασία –μέσα από ένα δημόσιο, κοινωνικό δίχτυ αλληλεγγύης και πρόνοιας–  των λαϊκών εισοδημάτων, την κάλυψη των στοιχειωδών βιοτικών αναγκών των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων και ημι-ανέργων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, τη δημιουργία προϋποθέσεων για μια ολιστική ανάπτυξη στο όνομα της κοινωνίας των πολιτών και των μελλοντικών γενιών – κι όχι στο όνομα των ισχυρών του χρήματος, λέγε με καπιταλισμό, μη ντρεπόμαστε να τον κατονομάζουμε κιόλας, και των κάθε λογής βολεμένων παρακεντέδων τους; 
Όχι, φυσικά. Η απεύθυνση της κυβέρνησης Παπανδρέου προς την Αριστερά για συμμετοχή, ομού με την Ακροδεξιά, στην «εθνοσωτήριο» –τη στιγμή που οι κρατούσες συνθήκες και η προδιαγεγραμμένη αποστολή της νέας κυβέρνησης δεν θα επέτρεπαν ούτε γι’ αστείο τη συνενοχή μιας συνειδητής και υπεύθυνης Αριστεράς στο συντελούμενο έγκλημα σε βάρος της χώρας και των πολιτών της–  αποσκοπούσε σε ένα και μόνο: στην εκ προοιμίου  βέβαιη εξώθησή της στην άρνηση, για να μπορεί μετά να είναι δακτυλοδεικτούμενη: εσείς φταίτε που δεν ήρθατε μαζί μας!
Μαζί σας, για  πού, «σύντροφοι» του ΠΑΣΟΚ; Για μια εκδρομή στη Σαχάρα της απαξίωσης των εργασιακών, ασφαλιστικών και προνοιακών κατακτήσεων της κοινωνίας; Για μια βολτούλα στο Σύνταγμα-που-σας-βολεύει; Για μια περατζάδα από τη Λεωφόρο Μερκοζί, τον και αλλιώς αποκαλούμενο από τους χορτάτους συνδαιτυμόνες σας ευρωμονοδρόμο;

Όχι, λοιπόν. Γι’  αυτό δεν ήρθαμε. Γιατί δεν θέλουμε  να κοροϊδεύουμε τους συμπολίτες μας, να περιπαίζουμε την αγωνία τους, να χλευάζουμε τον καθημερινό τους μόχθο, να εξωραΐζουμε την οικονομική και πολιτική αφαίμαξη βαφτίζοντάς τη «διάσωση». Και βέβαια, γιατί δεν στέργουμε να νομιμοποιήσουμε, όπως τόσο εύκολα και άσκεφτα το κάνατε εσείς, την Ακροδεξιά, με την, και αντιαισθητική, προβιά του ΛΑΟΣ σήμερα, και ποιος ξέρει ποια αποκρουστική μορφή αύριο.       

Σας αφήνουμε λοιπόν να πορευθείτε παρέα με τους ευέλπιδες της εθνικοφροσύνης – (μόνο προσέξτε μην έχετε κι εσείς, μαζί με εμάς που δεν χρωστάμε τίποτα, το τέλος της κυρα-Φροσύνης…). Τα τσεκούρια της πολιτικής μισαλλοδοξίας, μπορεί να ξεκουράζονται τώρα σε κάποια ντουλάπια της συλλογικής μας μνήμης, όμως κανείς δεν μας υπόσχεται ότι δεν θα τα ξαναβρούμε εμπρός μας, ξεσκονισμένα και «εκσυγχρονισμένα» σε συστημικούς πελέκεις, έτοιμους να ακρωτηριάσουν αποφασιστικά τη Δημοκρατία, ακόμη και την ανάπηρη, μισερή, αντιπροσωπευτική κατ’ ευφημισμόν, δημοκρατία μας… Στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας και ημών, εννοείται!

Η απάντηση στους  σχεδιασμούς σας μπορεί να δοθεί  μόνο από μια Ολιστική Αριστερά, μια Αριστερά της ριζοσπαστικής ευθύνης…

ΘΕΜΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ

Γράφει ο Γιώργος Δ.Οικονόμου*
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο και τεκμηριωμένο πέρα από κάθε αμφιβολία ότι ζούμε περίοδο ραγδαίων μεταβολών , συνεχών ανακατατάξεων και πρωτόγνωρων καταιγιστικών εξελίξεων τόσο στον οικονομικό όσο και στον κοινωνικό και πολιτικό τομέα.Σήμερα που ζούμε αυτή την ολοφάνερη και βαρύτατη οικονομική κρίση που πλήττει κυρίως τα χαμηλά λαϊκά εισοδήματα , δεν πρέπει να σταυρώσουμε τα χέρια μας. Η κρίση αυτή που μαστίζει και σαπίζει τη χώρα μας , δεν παλεύεται , ούτε με τη νοοτροπία του ιεροκήρυκα που αφορίζει κάποιους για τις αμαρτίες τους και επιβάλλει στο λαό δυσβάστακτα οικονομικά βάρη ,ως εξιλεωτικές θυσίες , ούτε βέβαια με τη μεθοδολογία των περίτεχνων δημαγωγικών υποσχέσεων που αποπροσανατολίζουν το λαό με υποσχέσεις που στη συνέχεια μένουν απραγματοποίητες.Είμαστε πεισμένοι από την ίδια τη ζωή πως μόνο με την αγωνιστική διεκδίκηση και ενότητα που χτίζεται πάνω στην κοινή αντιμετώπιση των προβλημάτων και στους κοινούς στόχους μπορούμε να ανοίξουμε δρόμους προς την πρόοδο, να κατακτήσουμε βήμα προς βήμα το δικαίωμά μας για μια καλύτερη ζωή .Σήμερα ζούμε μετ΄ επιτάσεως το πρόβλημα των οικονομικών δεικτών , όμως το μέτωπο των κοινωνικών προβλημάτων , η ανεργία , η ανέχεια ,η φτώχεια , οι αποκλεισμοί , το ξεθεμελίωμα του κοινωνικού κράτους και του κράτους πρόνοιας , δείχνουν, ότι οι μονόδρομοι των οικονομικών δεικτών εις βάρος των μη προνομιούχων , δεν παράγουν κοινωνική συνοχή , αλληλεγγύη , ισόρροπη ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη.Ζούμε επίσης, την εποχή των αντιφάσεων και αντιθέσεων , μεταξύ επιστημονικών κατακτήσεων και κοινωνικών αποκλεισμών , μεταξύ χρηματιστηριακών υπεραξιών και δημοκρατικών ελλειμμάτων , προστασίας και διαφάνειας μεταξύ της θαυμαστής επικοινωνιακής τεχνολογίας και της προκλητικής οικονομικής καταστροφής , μεταξύ της έκρηξης του καταναλωτισμού και της διεύρυνσης της φτώχειας , της ανεργίας και των αλλοιώσεων του διατροφικού κύκλου.Σίγουρο είναι πως αν κάνουμε την αποτίμηση της ιστορικής μας διαδρομής ως λαός , αβίαστα και αναντίρρητα θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα , ότι δεν είναι η Ελλάδα που υποσχέθηκαν στο λαό μας οι πολιτικές του ηγεσίες, ούτε είναι εκείνη που μετά από τόσες θυσίες , τόσους αγώνες , τόσες προσπάθειες και ελπίδες , άξιζε τις σημερινές φοροεπιδρομές με απροσδιόριστη μεγέθυνση της φτώχειας.Η σημερινή Ελλάδα φτάνει στο πέρασμα του 2011 με απώλειες ιστορικού χρόνου , με αποκλίσεις και ανισότητες και μια από τις έντονες και ενοχλητικές ανισότητες είναι η περιφερειακή ανισότητα που βιώνει με σκληρό τρόπο η ιδιαίτερη πατρίδα μας η ΗΠΕΙΡΟΣ με τους χαμηλούς κοινωνικούς και οικονομικούς δείκτες , παρά το γεγονός ότι διαθέτει αναμφισβήτητα παραγωγικό , κοινωνικό και πολιτισμικό δυναμισμό. Είναι φανερό ότι η έλλειψη υποδομών ανάπτυξης και κοινωνικής στήριξης έχει πολιτικές αιτίες και αυτές είναι που πρέπει να αντιμετωπισθούν , για να βρεθεί η ιδιαίτερη πατρίδα μας στα επίπεδα και τους ρυθμούς εξέλιξης που δικαιούται. Εάν συνεχιστεί το ίδιο έλλειμμα στρατηγικού σχεδιασμού , αν εξορκίζουμε το κακό και αναμένουμε το μοιραίο , τότε το κόστος δεν θα είναι μόνο δραματικό , αλλά και ιστορικό.Κανείς δεν παραγνωρίζει το γεγονός ότι τα έργα που έχουν γίνει τις τελευταίες 10ετίες όπως η Εγνατία , Γέφυρα Ρίου, Λιμάνι Ηγουμενίτσας είναι μεν σημαντικά , αλλά πόρρω απέχουν από ένα πλήρες πλέγμα απαραίτητων υποδομών ανάπτυξης . Ούτε επίσης παραγνωρίζεται το γεγονός ότι ακολουθήθηκε ένα μοντέλο ανάπτυξης χωρίς κανόνες , με κύριο ρυθμιστικό παράγοντα την αγορά και με μόνιμη και σταθερή επιδίωξη την αύξηση των κερδών. Τα αποτελέσματα αυτού του μοντέλου ανάπτυξης είναι γνωστά και τεκμηριωμένα μέσα από επιστημονικές μελέτες των Πανεπιστημίων μας (νεκρή θάλασσα ο Αμβρακικός, ρύπανση των ποταμών Λούρου και Καλαμά , καθόλου ενθαρρυντικά τα αποτελέσματα των μετρήσεων και για τον Άραχθο). Γι΄ αυτό και όλοι οι φορείς θα πρέπει να συμφωνήσουμε στα θεμελιώδη και κρίσιμα , το τι είδους ανάπτυξη θέλουμε. Γιατί αν συμφωνήσουμε όλοι ότι επιδιώκουμε την αξιοβίωτη ανάπτυξη , μια ανάπτυξη που θα σέβεται τον άνθρωπο , το φυσικό και πολιτισμικό του περιβάλλον , μέσα στο οποίο ο άνθρωπος εντάσσεται ειρηνικά και δημιουργικά ως οργανικό και αναπόσπαστο μέρος του και όχι ως κυρίαρχος ιδιοκτήτης ή εκμεταλλευτής του , τότε οι προσπάθειες όλων των φορέων δεν θα αλληλοαναιρούνται , αντίθετα θα σχεδιάζονται σωστά , θα συντονίζονται συστηματικά , θα επιδιώκονται συλλογικά και μεθοδικά και θα έχουν αποτέλεσμα. Συναφώς προς τα παραπάνω , για να καταφέρουμε ως Ηπειρώτες με επιτυχία να καθορίσουμε στις σημερινές συνθήκες το δικό μας μέλλον , για να επιβιώσουμε και να αναπτυχθούμε ως περιοχή , διατηρώντας παράλληλα την ταυτότητά μας θα πρέπει όλοι μας , να ενώσουμε τις δυνάμεις μας , να υψώσουμε τις φωνές μας για γρήγορη και πλήρη αποπεράτωση όλων των μικρών και μεγάλων έργων υποδομής (Ιόνια οδός , διέλευση και διανομή φυσικού αερίου, κάθετοι άξονες προς Εγνατία κ.λ.π), έτσι ώστε με την αξιοποίηση και της κοινωνίας της πληροφορίας , να επιτρέψουν στην ιδιαίτερη Πατρίδα μας να διεκδικήσει την αξιοβίωτη ανάπτυξή της , κυρίως στον αγροτοδιατροφικό κλάδο ,που αποτελεί το συγκριτικό της πλεονέκτημα και που σήμερα βρίσκεται σε πλήρη ύφεση λόγω της γνωστής συνθήκης GATT. Έτσι λοιπόν η Ήπειρος θα βρεί την ισορροπία της και θα κατοχυρώσει τον καίριο και σημαντικό της ρόλο στην ευρύτερη περιοχή.

*Πρόεδρος Πανηπειρωτικής Συνομοσπονδίας Ελλάδος

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Εθνικός Στόχος η επιτυχία της Κυβέρνησης Εθνικής Συνεννόησης

Του Λευτέρη Αυγενάκη
Βουλευτή της Δημοκρατικής Συμμαχίας νομού Ηρακλείου

Η θετική εξέλιξη σχηματισμού μιας Κυβέρνησης Εθνικής Συνεννόησης, για την οποία η Δημοκρατική Συμμαχία αγωνίσθηκε εδώ και μήνες, ήταν πλέον όρος επιβίωσης για την Ελλάδα. Εάν η προσπάθεια αποτύγχανε, είναι βέβαιο ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας θα μας εγκατέλειπαν στην τύχη μας, με άμεση συνέπεια την έξοδο της χώρας μας από την ζώνη του Ευρώ και την Ευρώπη.

Τις τελευταίες κρίσιμες ώρες, λίγο πριν από ένα νέο «ναυάγιο» συνεννόησης των δύο μεγάλων κομμάτων, που θα ήταν καταστρεπτικό για τη χώρα, επικράτησε η δύναμη της λογικής και της υπευθυνότητας, την οποία εδώ και μήνες εκφράζει η Δημοκρατική Συμμαχία, για μια Κυβέρνηση Εθνικής Συνεννόησης. Έστω και στο χείλος του γκρεμού, κέρδισε η φωνή της Λογικής επί της αλαζονείας του δικομματισμού.

Είναι δεδομένο ότι η νέα κυβέρνηση Εθνικής Συνεννόησης που σχηματίστηκε πρέπει να απολαμβάνει της στήριξης ευρύτερων πολιτικών δυνάμεων, γιατί θα έχει αναμφισβήτητα πολύ δύσκολο και σημαντικό έργο μπροστά της.

Παρά τα όσα ξεστομίζουν ορισμένα κομματικά στελέχη του σκληρού πυρήνα των παλαιών κομμάτων, σε καμία περίπτωση, δεν πρόκειται απλώς για μια μεταβατική κυβέρνηση που θα λειτουργήσει ως διαχειριστής ορισμένων μόνο θεμάτων μέχρι τις επερχόμενες Εθνικές εκλογές. Δεν πρόκειται δηλαδή για μια μεταβατική κυβέρνηση, με εξαιρετικά περιορισμένες αρμοδιότητες, αλλά για μια κυβέρνηση εθνικής ευθύνης που θα λάβει ιδιαιτέρως κρίσιμες αποφάσεις για την επόμενη δεκαετία. Η ιστορική ευθύνη της είναι να λάβει άμεσα όλα τα απαραίτητα μέτρα για να ανακόψει την πορεία μας προς τη χρεοκοπία και την έξοδό μας από το Ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τούτη την ώρα ακόμα και τα πρόσωπα έχουν την ιδιαίτερη αξία τους. Όλοι όσοι μπορούν να κοιτάξουν ευθεία στα μάτια τους Ευρωπαίους και να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη τους, όλοι όσοι διαθέτουν διεθνές κύρος και μπορούν με άνεση να διαπραγματευτούν με τους Ευρωπαίους εταίρους μας για το καλό της χώρας, είναι παραπάνω από χρήσιμοι.

Σε αυτήν την φάση, οι πολιτικές αντιλήψεις του παρελθόντος και τα μικροκομματικά συμφέροντα δεν πρέπει να τορπιλίσουν την πολιτική που αποφασίστηκε. Γιατί στο δύσκολο έργο που έχουμε μπροστά μας, δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για κομματικούς ή προσωπικούς υπολογισμούς και εγωισμούς, για «καρέκλες» ή για «προεκλογικές υποσχέσεις». Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο αποτυχίας. Γιατί το διακύβευμα είναι πλέον Συλλογικό, είναι Εθνικό.

Ως Δημοκρατική Συμμαχία καλωσορίζουμε και στηρίζουμε το σχηματισμό μιας Κυβέρνησης Εθνικής Συνεννόησης που εξασφαλίζει άμεσα την πολιτική ομαλότητα, την παραμονή της χώρας στη ζώνη σταθερότητας του Ευρώ, όπως και τη χρηματοδότηση της Ελληνικής οικονομίας για την αποφυγή της στάσης πληρωμών. Ταυτόχρονα, έχουμε ξεκαθαρίσει ότι το θέμα μας δεν είναι η συμμετοχή. Ως Δημοκρατική Συμμαχία στηρίζουμε μια αποτελεσματική και αξιόπιστη Κυβέρνηση Εθνικής Συνεννόησης, γιατί αυτό υπηρετεί το Εθνικό Συμφέρον.

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

ΠΟΙΑ ΑΜΥΝΑ;;;

Προς κ. Μπεγλίτη, Υπουργό Εθνικής Άμυνας

Κύριε υπουργέ , εσείς που σε μια νύχτα, πραξικοπηματικά, αλλάξατε τους αρχηγούς των τριών όπλων (για να έχετε πόρτα για το χειμώνα άραγε ή μήπως γιατί φοβηθήκατε κανένα ..πραξικόπημα, βλέποντας το χειροκρότημα του λαού στους ένστολους των παρελάσεων;)…πείτε μας, μετά την -πρωτοφανή στα χρονικά- απίστευτη συρρίκνωση στις Ένοπλες Δυνάμεις και ειδικά στην Πολεμική Αεροπορία, σε τι βαθμό θα επηρεαστεί η Εθνική μας Άμυνα ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΝΑΓΚΗΣ;;

Κύριε Υπουργέ,

-Κλείνει η 110 ΠΜ στη Λάρισα η οποία διαθέτει τα καλύτερα αεροπλάνα αναχαίτισης τρίτης γενιάς F 16;

-Κλείνει και το 129 ΚΕΑ (Κρατικό Εργοστάσιο Αεροσκαφών) στο Ελληνικό και είναι έτοιμο να πουληθεί ..κατά Κατάρ μεριά ; …

-Σε πόσες μέρες θα μπει λουκέτο στην Πρώτη Στρατιά στα Γιάννενα και στην 113 ΠΜ Θεσσαλονίκης στη Μίκρα;

-Μήπως είναι έτοιμο προς πώληση το αεροδρόμιο της Μίκρας και γι αυτό γίνεται εκκαθάριση χώρου ; (Τα παλιά πυροσβεστικά CL 215 βρίσκονται Ελευσίνα κι εκεί κατεβάζετε και τα καινούρια CL 415, που σημαίνει τεράστιος όγκος σε μικρό χώρο. Αν πιάσει φωτιά σε Έβρο ή Θάσο, μέχρι να σηκωθεί και να πάει το αεροσκάφος από την Ελευσίνα, η φωτιά θα έχει φτάσει στο Λευκό Πύργο...)

-Η 132 Σ.Μ, στο Αγρίνιο, που θα κλείσει μέχρι τέλος του χρόνου (κάνουν ήδη απογραφές), είναι έτοιμη να πουληθεί σε Γερμανούς;

-Αληθεύει ότι έχει φύγει σχεδόν το μισό ιπτάμενο προσωπικό, με μεγάλη εμπειρία, κατηγορίας ΜΕΕ(Μόνιμοι εξ εφέδρων) από τα πυροσβεστικά και την 359 ΜΑΕΔΥ;

Άραγε το 2012 θα υπάρχει αεροπυρόσβεση στην Ελλάδα ή ..ζήτω που καήκαμε ?

Κύριε υπουργέ

-Πόσα μεταφορικά αεροσκάφη C 27 είναι εν ενεργεία τον τελευταίο χρόνο, από τα οκτώ που αγοραστήκαν επί υπουργίας Τσοχατζόπουλου και κόστισαν στον ελληνικό λαό 360 εκατομμύρια ευρώ ;; ( ένα ή κανένα, αν δεν απατώμαι.. )

-Επίσης, τι έγινε με την παραλαβή των υπολοίπων τεσσάρων τα οποία, όχι μόνο έχουμε πληρώσει και ΔΕΝ παραλάβαμε ποτέ, αλλά αφού είναι και πληρωμένα και άφαντα, φρόντισαν κάποιοι ..επιχειρησιακοί φωστήρες να τα φορτώσουν με σύστημα ανεφοδιασμού καυσίμων στον αέρα ( σαν να βάζεις μηχανή Πόρσε σε μίνι κούπερ ) επιβαρύνοντας το ελληνικό δημόσιο με αλλά 15 εκατομμύρια ευρώ ;;

-Αληθεύει ότι η αγορά ανταλλακτικών για αεροσκάφη όπως F 16 και MIRAGE 2000 έχει παγώσει εδώ κι ενάμισι χρόνο, με αποτέλεσμα η διαθεσιμότητα των αεροσκαφών πρώτης γραμμής να έχει μειωθεί σε ποσοστά κάτω από το 50% ;;

-Πόσες φρεγάτες είναι επιχειρησιακά αξιόπλοες αυτή τη στιγμή λόγω έλλειψης ανταλλακτικών;;

-Πόσο έχει μειωθεί τα τελευταία δύο χρόνια ο προϋπολογισμός του Ναυτικού;

40%, έτσι δεν είναι;;

-Τα σκάφη του λιμενικού, έχουν καύσιμα και ανταλλακτικά ώστε να κινούνται τα πλωτά για τη φύλαξη από την παράνομη θαλάσσια είσοδο λαθρομεταναστών, στην χώρα; Στην Πάτρα ας πούμε ;;

ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ, ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΡΙΣΗΣ, ΘΕΡΜΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ, ΑΝΑΦΛΕΞΗΣ….
ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΣΟ ΕΤΟΙΜΟΠΟΛΕΜΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ;;

Κατόπιν αυτών, θα περιμένω και εγώ μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες τον ορισμό της «Εθνικής Άμυνας», σε καιρούς ΠΑΣΟΚ …

Νατάσα Ράγιου
Αν. Γραμματέας Γυναικείων Θεμάτων ΝΔ
π. βουλευτής Αχαΐας

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΘΑ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΟΥΜΕΤΟ ΕΡΧΟΜΕΝΟ 15ΝΘΗΜΕΡΟ!

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ Η ΒΟΥΛΗ.

Σχετικά με το θέμα του «Δημοψηφίσματος» ο εξήγγειλε ο κ. Πρωθυπουργός,
ο Β.Παπαγεωργόπουλος έκανε την ακόλουθη δήλωση:

Δύο είναι οι διαδικασίες που ορίζει το Σύνταγμα μας βάσει των οποίων οδηγείται σε δημοψήφισμα ο Ελληνικός Λαός:

1.       Για «ΚΡΙΣΙΜΟ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ», έπειτα από απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, απόφαση της Βουλής με 151 τουλάχιστον ψήφους και υπογραφή σχετικού διατάγματος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και

2.       Για «ΨΗΦΙΣΘΕΝΤΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ΣΟΒΑΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΑ», μετά από πρόταση τουλάχιστον 120 Βουλευτών προς την Βουλή, απόφαση της Βουλής με 180 τουλάχιστον ψήφους και υπογραφή σχετικού διατάγματος από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Συγχρόνως –σύμφωνα με τον νόμο- για να θεωρηθεί δεσμευτικό το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος για «ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΜΑ», θα πρέπει η συμμετοχή του Λαού να ξεπεράσει το 40%, ενώ για «ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ ΠΟΥ ΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ΣΟΒΑΡΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΑ», θα πρέπει η συμμετοχή του Λαού να ξεπεράσει το 50%.

Αν ο Πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου επέλεγε την πρώτη λύση,  τότε προσωπικά πιστεύω ότι δεν θα βρισκόταν 151 Βουλευτές που με την ψήφο τους θα μας οδηγούσαν στην έξοδο από την Ευρώπη και στον όλεθρο και  αυτό θα είχε  βεβαίως ως συνέπεια την ανατροπή της Κυβέρνησης και άμεσες εκλογές. Να υπενθυμίσω ότι δεν έγινε δημοψήφισμα ούτε για την είσοδο μας στην Ε.Ε., ούτε για την καθιέρωση του ΕΥΡΩ, ούτε για την υπογραφή του ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, ούτε για το ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟ, ούτε για το  ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ!

Ο Γ. Παπανδρέου –σύμφωνα με δηλώσεις του Υπουργού Οικονομικών κ. Ευ. Βενιζέλου στον ΑΝΤΕΝΑ- επέλεξε την δεύτερη λύση παρά το ότι είναι προδήλως αντισυνταγματική αφού το ερώτημα «ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην Σύμβαση» εμπεριέχει 100% ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΑ θέματα!

Γιατί αλήθεια το κάνει αυτό;

Διότι γνωρίζει ότι ακόμη και να καταφέρει να βρει 151 Βουλευτές που θα ψηφίσουν τον κυρωτικό της Σύμβασης νόμο, δεν πρόκειται εν συνεχεία να βρει 180 Βουλευτές που θα αποδεχθούν την καταστροφική για τον τόπο πρότασή του και έτσι η Βουλή ΔΕΝ θα αποφασίσει προσφυγή σε δημοψήφισμα!

Με αυτόν τον τρόπο ο Γ. Παπανδρέου και το δημοψήφισμα που πιθανότατα θα τον οδηγούσε σε παραίτηση θα αποφύγει και θα έχει την δυνατότητα να καταγγείλει όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης γιατί εμπόδισαν τον Λαό να εκφράσει την άποψή του για την Σύμβαση!

Βεβαίως όλα αυτά είναι τόσο διαφανή που οι πάντες τα αντιλαμβάνονται και τελικά είτε ορισμένοι το θέλουν είτε δεν το θέλουν θα οδηγηθεί η χώρα όχι σε δημοψήφισμα αλλά σε εκλογές και έτσι θα δοθεί η δυνατότητα στον Ελληνικό Λαό να εκφράσει την θέλησή του για όλα τα μεγάλα θέματα που αντιμετωπίζει η Πατρίδα μας και βεβαίως να κατανείμει ευθύνες.

Πλέον όμως των παραπάνω, το τραγικό  της ανεύθυνης απόφασης του Γ. Παπανδρέου, είναι πρώτον ότι οι Τράπεζες στην πλειοψηφία τους θα αρνηθούν -στις διαπραγματεύσεις που ήδη  άρχισαν- το ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΟ «κούρεμα», αφού δεν θα γνωρίζουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που σύμφωνα με την Κυβέρνηση θα γίνει μετά τρίμηνο και δεύτερον οι δανειστές μας 99% ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΟΥΝ ΤΗΝ 6η ΔΟΣΗ –την οποία έχουμε άμεση ανάγκη- αφού τίναξε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός στον αέρα την συμφωνία των Βρυξελών και έτσι εντός των επομένων 15 ημερών η χώρα θα οδηγηθεί πιθανότατα  σε ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ!

Τελικά μία λύση υπάρχει για να βγει ο Ελληνικός Λαός από το αδιέξοδο.

Οι ίδιοι  οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να ανατρέψουν τον ανεύθυνο σημερινό αρχηγό τους, στην  ψηφοφορία της Παρασκευής.

--
Vassilis Papageorgopoulos

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...