Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Πολιτική είναι, η ευθύνη της Αναπτυξιακής Τροχιάς της Χώρας μας και όχι Κοινωνική

Γράφει η Ιωάννα Μελάκη

Δημοσιογράφος Κοιν.Ρεπορτάζ.

 Αρκετό  καιρό τώρα, εστιάζω την προσοχή μου στους πολίτες του νησιού μας (Κρήτη) και προσπαθώ να αποτυπώσω στο φέρεστε του καθενός , σκέψεις ,όνειρα, προοπτική ,μέσα από την κατάσταση της οικονομικής ύφεσης που έπληξε την οικονομία της Χώρας ,με συνέπεια να μεταφερθεί στα μεσαία και κατώτερα κοινωοικονομικά στρώματα, σύμφωνα με την πολιτική της εκάστοτε Κυβέρνησης των τελευταίων ετών,.Και εκείνο που πραγματικά διαγράφει και έχει  απεικο¨νιστεί στην σκέψη μου ,είναι το ξάφνιασμα των πολιτών, και ουσίας έτσι είναι γιατί κανείς πολίτης δεν περίμενε  να φτωχίνει η Χώρα μας ,αλλά και ο ίδιος  ο πολίτης  να ζει την φτώχεια από την μια στιγμή στην άλλη.

  Δεν υπήρξε προπαρασκευαστικό τοπίο ,δεν υπήρξε ούτε καν εκπαίδευση των καταναλωτών τόσο για την οικονομία της Χώρας και τον δανεισμό της, αλλά και στον ίδιο τον πολίτη δεν υπήρξε από την πολιτεία εκπαίδευση οικογενειακής οικονομικής  διαχείρισης ώστε να γνωρίζει ο πολίτης την σωστή χρήση του δανεισμού, ούτε καν ότι υποχρεούται να συμβάλλει στον πρωτογενή τομέα και γενικά στην όλη παραγωγή των προϊόντων  και να επιλέγει για τις αγορές του τοπικά προϊόντα, δικά του προϊόντα ,Ελληνικά Προϊόντα.

  Σήμερα βιώνουμε εικόνες  οικονομικής φτώχειας, αφενός της Χώρας μας και των πολιτών της, αφετέρου των πολιτικών αξιών, όχι όμως και των Κοινωνικών Αξιών. Η Κοινωνία, δεν σκύβει το κεφάλι ,πρέπει να είναι όρθια και να δίνει τις μάχες της.Μπορεί αυτοί που με τις λανθασμένες πολιτικές  τους , να οραματιζόταν κάτι άλλο, όμως εμείς ως κοινωνία  ,τους στείλαμε βροντερό ηχητικό μήνυμα ότι "αντέχουμε και θα αγωνιστούμε" μέσα από αυτήν την κρίση δεν χαθήκαμε ,αντιθέτως  είδαμε την συμπάθεια  ο ένας για τον άλλον μας , ζούμε την αλληλεγγύη μεταξύ μας και αυτό είναι καλό σημάδι, είναι η σπίθα που οφείλει να γίνει φλόγα,  όχι για να κάψει ,αλλά για να φωτίσει όλους  εμάς τους πολίτες , εμάς την κοινωνία για να βρούμε τον δρόμο μας, τον δρόμο της Ανάπτυξης.

  Χαίρομαι ως απλός  άνθρωπος ,για τα μηνύματα που εισπράττω καθημερινά,από κάθε συνάνθρωπο μου, και οφείλω να το βροντοφωνάζω με μια λέξη "κουράγιο" είμαστε πολλοί, αντέχουμε, αρκεί να νοιώθουμε αισιόδοξα, μέσα από το θολό τοπίο, να μην αφήνουμε την θλίψη να κατοικήσει στην ψυχή και να οδγήσει λάθος το μυαλό μας,  γνουρίζουμε πάντα ότι  η βροχή φέρνει το Ουράνιο Τόξο, ας το περιμένουμε!!!

  ΄Ομως, οφείλουμε να απαλλάξουμε την κοινωνία από ενοχές, βεβαίως και εκείνη οφείλει να  συμμετέχει στην Αναπτυξιακή πορεία, αλλά δεν έχει την ευθύνη της οικονομικής κακοποίησης της Χώρας και των πολιτών της, η ευθύνη είναι πρωτίστως Πολιτική και έτσι πρέπει να την δούμε, διότι οι πολιτικοί πρέπει να αποβάλλουν το  σύστημα που μας έφερε ως εδώ, το γνωστό σε 'ολους μας ""κατεστημένο" για να αρχίσει η Χώρα μας να παράγει, για να αρχίσει η Χώρα μας να καταναλώνει τα δικά της προϊόντα, για να σταματήσει η Χώρα μας να εισάγει, για να σταματήσει η Χώρα μας να ζει με ΄δανεικά"

Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012

Το λόμπι της αιθαλομίχλης…

του Κώστα Ζαχαριάδη* 

Ιδιαίτερα επιβαρυμένη είναι η ατμόσφαιρα των μεγάλων αστικών κέντρων λόγω της αύξησης της καύσης ξύλου. Η χρήση τζακιών - ξυλόσομπων έχει ραγδαία αύξηση με αποτέλεσμα έως το 70% της χειμωνιάτικης ρύπανσης με ενώσεις άνθρακα να προέρχεται από την καύση ξύλων.

Πρόκειται για μεγάλη κυβερνητική αστοχία που στο όνομα του περιορισμού του λαθρεμπορίου καυσίμων εξίσωσε προς τα πάνω το φόρο του πετρελαίου θέρμανσης με το κίνησης και οδήγησε τα πράγματα σε κρίση ατμοσφαιρικής ρύπανσης . Οι πολίτες μην έχοντας τη δυνατότητα να προμηθευτούν πετρέλαιο στράφηκαν σε φτηνότερες ενεργειακές μεθόδους. Το αποτέλεσμα είναι η εκτόξευση του αριθμού των μικροσωματιδίων (μέχρι και 30 φορές περισσότερα) που επιδρούν στην υγεία όσων έχουν καρδιαγγειακά και πνευμονολογικά προβλήματα.

Ακόμα δεν έχουμε δει τα χειρότερα. Υπάρχει κίνδυνος η κατάσταση να γίνει αφόρητη με συνδυασμό χαμηλής θερμοκρασίας, άπνοιας και ξαστεριάς, που δημιουργεί το φαινόμενο της θερμοκρασιακής αναστροφής και δεν αφήνει τους ρύπους να φύγουν και να διαλυθούν.

Η αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ θα επιδεινώσουν το φαινόμενο. Ακόμα μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού θα στραφεί σε καύση ξυλείας και όχι μόνο. Πολλοί, ιδίως τα εξαθλιωμένα κοινωνικά στρώματα, καθώς και η τιμή των καυσόξυλων έχει ανέβει, ρίχνουν σε τζάκια ό,τι καίγεται. Εάν καούν μελαμίνες, νοβοπάν, ξύλα με χρώματα ή πλαστικά, τότε το αποτέλεσμα είναι απλά δολοφονικό, καθώς εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα διοξίνες και άλλες άμεσα καρκινογόνες ενώσεις.

Ένα σημαντικό φαινόμενο που συντελείται με ιδιαίτερη ένταση τον τελευταίο καιρό είναι η εκτεταμένη λαθραία υλοτόμηση και η εκτεταμένη καταστροφή αστικών και περιαστικών δασών και αλσυλλίων με ότι συνέπειες έχει αυτό για τη ζωή πόλεων και οικισμών, τόσο τους καλοκαιρινούς μήνες όσο και για την αντιμετώπιση πλημμυρικών φαινομένων κατά τους χειμερινούς μήνες.

Η κυβέρνηση δεν απέτυχε οικτρά μόνο στο επίπεδο της στοιχειώδους προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας των πολιτών αλλά και δημοσιονομικά. Ο προϋπολογισμός εσόδων  από την αύξηση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης δε θα έρθει ποτέ διότι πλέον η κατανάλωση έχει πέσει στο ναδίρ αποδεικνύοντας με τον πιο κραυγαλέο τρόπο ότι η φοροδοτική ικανότητα ακόμα και των μεσαίων στρωμάτων έχει προ πολλού εξαντληθεί.

Το ΥΠΕΚΑ και το Υπουργείο Υγείας στέκονται με απάθεια μπροστά στο φαινόμενο. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα της ΕΕ θα είχε σημάνει περιβαλλοντικός συναγερμός και θα είχαν ανακοινωθεί έκτακτα μέτρα όταν οι συγκεντρώσεις μικροσωματιδίων φτάνουν να είναι δύο με έξι φορές περισσότερες από το ανώτατο όριο που συνιστά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ως ανώτατο όριο ασφαλείας. Αυτή είναι η κυβέρνηση των δήθεν ευρωπαϊστών με τις επιλογές της διαμορφώνει συνθήκες διαβίωσης που συγκρίνονται με το Πεκίνο ή άλλες πόλεις που φημίζονται για τον βιασμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας.

Δεν αρκεί όμως η καταγγελία του φαινομένου υπάρχουν λύσεις που άμεσα μπορούν να αμβλύνουν αυτή την επικίνδυνη κατάσταση:

1. Η κυβέρνηση οφείλει δημοσίως να παραδεχτεί την αστοχία της για την εξίσωση προς τα πάνω του φόρου θέρμανσης στο πετρέλαιο και να υλοποιήσει την πρόταση με της προς τα κάτω εξίσωση των φόρων, διευρύνοντας ταυτόχρονα τα οικονομικά και κοινωνικά κριτήρια για τις πληθυσμιακές ομάδες που δικαιούνται επίδομα θέρμανσης.

2. Επιβάλλεται να προχωρήσει ταχύτατα ένα πρόγραμμα άμεσης βελτίωσης της ενεργειακής θωράκισης των κτιρίων με χαμηλότοκά ή άτοκα δάνεια, μέσω ειδικών προγραμμάτων αναπτυξιακού σκοπού, μια δραστηριότητα που πέρα από τα περιβαλλοντικά και ενεργειακά οφέλη που έχει θα δώσει άμεση ώθηση και στον κλάδο των κατασκευών ιδιαίτερα στους μικρομεσαίους.

3. Η κυβέρνηση οφείλει να στελεχώσει άμεσα ένα παρατηρητήριο ατμοσφαιρικής ρύπανσης και με την βοήθεια των ΜΜΕ και φυσικά του internet να οργανώσει καμπάνια ενημέρωσης των πολιτών, να τους επιστήσει την προσοχή για την επικινδυνότητα του φαινομένου και να περιγράψει τι σημαίνει έκτακτα μέτρα προσαρμογής σε περίπτωση ακραίας αύξησης της ρύπανσης.

4. Να παγώσουν οι αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, να διευρυνθεί το κοινωνικό τιμολόγιο του ρεύματος

5. Να προστατευτούν – περιφρουρηθούν τα αστικά και περιαστικά δάση απο την λαθροϋλοτόμηση και με νομοθετικές πρωτοβουλίες

twitter: @CZachariadis

*Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, βιολόγος με μεταπτυχιακό  “περιβάλλον και δημόσια υγεία”

Βόλος 27/12/2012
Enhanced by Zemanta

Οικολογία σημαίνει Φιλανθρωπία!


Η έννοια της οικολογίας εμφανίστηκε στον τόπο μας τις τελευταίες δεκαετίες και πήρε μια σημαντική θέση στην καθημερινή μας ζωή, παρόλο που το περιεχόμενο, η σημασία και μηνύματά της είναι ακόμα άγνωστα στο πλατύ κοινό.
Βέβαια, προβλήματα όπως είναι η ρύπανση του αέρα και των θαλασσών, ο όγκος των απορριμμάτων στα αστικά κέντρα, η εξαφάνιση των πουλιών, η ηχορύπανση, οι μονοκαλλιέργειες, οι πυρκαγιές των δασών, η χρήση των παρασιτοκτόνων, η κυκλοφοριακή συμφόρηση αλλά και η ανεργία, η εγκληματικότητα, η πείνα και ο υποσιτισμός είναι στη φύση τους ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ. Για αυτό και η οικολογία τελικά, δεν περιορίζεται μόνο στη γνώση, οργάνωση και λειτουργία των οικοσυστημάτων ή στην  ρύπανση και καταστροφή του περιβάλλοντος, αλλά  μελετά και τις σχέσεις ανάμεσα στον άνθρωπο και στο φυσικό και δομημένο περιβάλλον, προσπαθώντας να δημιουργήσει μια ζωή περισσότερο χαρούμενη, ελκυστική και δημιουργική.
Δυστυχώς τα νούμερα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας για την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας, είναι απογοητευτικά ενώ παράλληλα επιβεβαιώνουν μια  ζοφερή πραγματικότητα. Από το έτος 2009 και μετά, δηλαδή από την άνευ όρων παράδοση της χώρας μας στους διεθνείς τοκογλύφους από την τότε κυβέρνηση Παπανδρέου μέχρι και σήμερα, ο ελληνικός λαός διολισθαίνει όλο και περισσότερο κάτω από τα όρια της φτώχειας, ενώ ορισμένοι συμπατριώτες μας φτάνουν και στην ακραία «λύση» της αυτοκτονίας. Τα νούμερα των στατιστικών μελετών δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης της θλιβερής πραγματικότητας. Παρακάτω θα σας παραθέσω την στατιστική μελέτη της Eurostat για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα του 2012.

«Το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που αδυνατεί να καλύψει σημαντικά υλικά αγαθά, ανήλθε σε 15,2% το 2011. Κοντά στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού ζει το 31% του πληθυσμού της Ελλάδας, το δε 21% ζει με πενιχρό εισόδημα, ακόμα και μετά τις μεταβιβάσεις των κοινωνικών επιδομάτων, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat για το 2011, που δόθηκαν τη Δευτέρα στη δημοσιότητα.
Τα ποσοστά αυτά κατατάσσουν την Ελλάδα στις χώρες της ΕΕ με το υψηλότερο ποσοστό πληθυσμού κοντά στο όριο της φτώχειας, μετά τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Λετονία και τη Λιθουανία. Σύμφωνα με τη Eurostat, άτομα κοντά στο όριο της φτώχειας θεωρούνται εκείνα που ζουν σε νοικοκυριά με διαθέσιμο εισόδημα κάτω του 60% του εθνικού μέσου διαθέσιμου εισοδήματος (μετά τις μεταβιβάσεις των κοινωνικών επιδομάτων). Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat το 2011, στην Ελλάδα ζούσαν 3,4 εκατομμύρια άνθρωποι κοντά στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, ή το 31% του πληθυσμού. Το 2010, το αντίστοιχο ποσοστό στην Ελλάδα ήταν 27,7% και το 2008 28,1%. Τα υψηλότερα ποσοστά πληθυσμού που ζουν κοντά στο όριο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού καταγράφηκαν στη Βουλγαρία (49%), στη Ρουμανία και τη Λετονία (40%), στη Λιθουανία (33%) και στην Ουγγαρία και την Ελλάδα (31%). Τα υψηλότερα ποσοστά πληθυσμού με πενιχρό εισόδημα καταγράφηκαν στη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ισπανία (22%) και στην Ελλάδα (21%).  Σε ό,τι αφορά το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που αδυνατεί να καλύψει σημαντικά υλικά αγαθά, το 2011 ανήλθε σε 15,2%, έναντι 8,8% στην ΕΕ. Σημειώνεται ότι άτομα που αδυνατούν να καλύψουν σημαντικά υλικά αγαθά θεωρούνται εκείνα τα οποία αδυνατούν να καλύψουν τέσσερα από τα ακόλουθα εννέα αγαθά: 1) ενοίκιο ή εξόφληση δανείου 2) θέρμανση 3) απρόοπτα έξοδα 4) διατροφή με κρέας ή ψάρι κάθε δύο ημέρες 5) διακοπές εκτός οικίας για μία εβδομάδα 6) αυτοκίνητο 7) πλυντήριο ρούχων 8) έγχρωμη τηλεόραση 9) τηλέφωνο. Σε ό,τι αφορά το ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού που ζούσε σε νοικοκυριά χαμηλής εντάσεως εργασίας, ανήλθε σε 11,8% το 2011, έναντι 10% στην ΕΕ. Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί ότι η μείωση των ποσοστών του πληθυσμού της ΕΕ που ζει κοντά στο όριο της φτώχειας, αποτελεί στόχο-κλειδί της Στρατηγικής για την Ευρώπη 2020.»
Όπως προανέφερα τα νούμερα δεν αφήνουν πλέον δυνατότητα αμφισβήτησης της τραγικής κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας.
Επειδή τα αίτια είναι γνωστά, όπως γνωστοί είναι και οι ιθύνοντες για την αμείλικτη πραγματικότητα, η μόνη λύση στο πρόβλημα της φτώχειας και του υποσιτισμού είναι η ελεημοσύνη και η φιλανθρωπία. Δύο αρετές που οι Ορθόδοξοι Έλληνες Χριστιανοί ποτέ δεν ξεχνούν καθώς είναι έμφυτες μέσα στο DNA τους.
Η έρευνα κατέδειξε ότι ο όρος «ελεημοσύνη» υπήρξε άγνωστος στην ελληνική γραμματεία. Οι εβδομήκοντα χρησιμοποίησαν τον όρο για να σημάνουν την ευεργεσία και την επιβράβευση του Θεού προς τον άνθρωπο. Η ελεημοσύνη τού Θεού προς τον άνθρωπο, άλλωστε, αποτελεί το πρότυπο για την ελεημοσύνη του ανθρώπου προς το συνάνθρωπό του. Αυτή η τελευταία έννοια τής ελεημοσύνης, όμως, προβάλλεται στην Π.Δ. ως μία πράξη θρησκευτική και όχι απλώς κοινωνική.
Ευτυχώς στην πόλη του Ναυπλίου έχουμε ως φωτεινό παράδειγμα τον Ι.Ν της Ευαγγελίστριας που συμπαραστέκεται στους φτωχούς και μη έχοντες πλέον χρήματα για τις βασικές τους ανάγκες συμπολίτες μας,  με τα ΓΕΥΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΣ, καθώς όσο περνάει ο καιρός, η φτώχεια και η εξαθλίωση βαθαίνει όλο και πιο πολύ. Στον Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας Ναυπλίου, εκτός από το Συσσίτιο το  οποίο λειτουργεί εδώ και μερικά χρόνια και σιτίζει περισσότερους από 140 συνανθρώπους μας από ολόκληρη την πόλη του Ναυπλίου, προσφέρει σε περισσότερες από 85 οικογένειες τρόφιμα ενώ παράλληλα λειτουργεί και η «Ιματιοθήκη της Αγάπης» που έχει δημιουργηθεί, δίνοντας διάφορα ρούχα. Να σημειωθεί πως το Συσσίτιο θα λειτουργήσει κανονικά όλες τις ημέρες των εορτών, ακόμα και ανήμερα των Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς και Θεοφανείων. Αυτό το τόσο δύσκολο αλλά συνάμα τόσο όμορφο έργο, έχει αναλάβει ο  ιερέας της ενορίας της Ευαγγελίστριας Ναυπλίου π. Ελευθέριος Μίχος, ο οποίος ευχαριστεί όλους όσους είτε προφέρουν εθελοντική εργασία, είτε προσφέρουν τρόφιμα ή ρούχα για το φιλανθρωπικό έργο της ενορίας και εύχεται τα φετινά Χριστούγεννα να είναι ημέρα αγάπης για τον συνάνθρωπο αλλά κυρίως να βιώσουμε αληθινά το μεγάλο μυστήριο της Θείας Ενανθρωπήσεως και να γίνουμε ταπεινοί προσκυνητές του Χριστού, διότι μόνο κοντά σε Αυτόν θα βρούμε την θεραπεία μας, την παρηγοριά στον πόνο μας ,την υπομονή στην δοκιμασίας μας και την ελπίδα στην ζωής μας, διότι Αυτός είναι η Αληθινή και Αδιάψευστη ΧΑΡΑ και ΕΙΡΗΝΗ και ΖΩΗ του κόσμου.
Πριν κλείσω το σημερινό άρθρο, να ευχηθώ καλά Χριστούγεννα και καλή Πρωτοχρονιά σε όλους τους Αργολιδείς και να κάνω και εγώ προσωπικά μια θερμή παράκληση σε όλους τους φορείς της πόλης μας, ξεκινώντας από τον Δήμαρχο μας τον κ. Κωστούρο, η ευαισθησία του οποίου είναι γνωστή για αυτά τα θέματα, στον περιφερειάρχη κ. Τατούλη που δίνει λύσεις σε τέτοια μεγάλα προβλήματα ως έμπειρος πολιτικός να επέμβει να λύσει και αυτό, στην Ιερά Μητρόπολη Αργολίδος που επικουρεί πάντα τέτοιες θεάρεστες ενέργειες, στις μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ που εδρεύουν χρόνια στην πόλη μας και τέλος σε όλους τους Ναυπλιείς, να συνεισφέρουν και να ενδυναμώσουν αυτή την τόσο δύσκολη, επίπονη αλλά ταυτόχρονα γλυκιά και όμορφη προσπάθεια του Ι.Ν της Ευαγγελίστριας, με όποιον τρόπο ο καθένας μπορεί και θέλει..…….«δανείζει Θεώ o ελεών πτωχόν, κατά δε το δόμα αυτού ανταποδώσει αυτώ και ος δίδωσιν πτωχοίς ουκ ενδεηθήσεται…….»

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

Δασοπόνος

Περιβαλλοντολόγος Msc

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2012

Ο Νίκος Μπίστης κοροϊδεύει τον Αλέξη Τσίπρα για το ταξίδι του σε Βραζιλία και Αργεντινή


Με άρθρο του που έχει τίτλο «Ο Λούλα μίλησε, ο Τσίπρας κατάλαβε;» το στέλεχος της ΔΗΜΑΡ Νίκος Μπίστης ειρωνεύεται τον Αλέξη Τσίπρα και το ταξίδι του στη Λατινική Αμερική.

Με άρθρο στο protagon ο Νίκος Μπίστης αποκαλεί «πολυήμερο ψυχαγωγικό και εκπαιδευτικό ταξίδι» την επίσκεψη του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σε Βραζιλία και Αργεντινή και τον κατηγορεί ότι έβγαλε λάθος συμπεράσματα από όσα του είπαν ο πρώην πρόεδρος Λούλα και η πρόεδρος της Αργεντινής.

Γράφει ο Νίκος Μπίστης στο protagon:

«Τι είπε ο Λούλα:
«Το μήνυμα που θέλω να στείλω στον ελληνικό λαό είναι ότι σ' αυτή την στιγμή της κρίσης πρέπει να είναι ψύχραιμοι, να έχουν μεγάλη θέληση και να αναζητήσουν λύσεις. Να μην γίνονται πολλά σχόλια για την κρίση , αλλά να συζητούν ποιες είναι οι λύσεις. Εδώ στην Βραζιλία η λέξη κλειδί ήταν η οικονομική ανάπτυξη μαζί με το εμπόριο, μαζί με τις επενδύσεις, μαζί με τις θέσεις εργασίας, μαζί με την κατανάλωση και για αυτό η Βραζιλία έχει ανέβει από την δέκατη στην έκτη θέση στην παγκόσμια οικονομία.»

Από όλο αυτό τι κατάλαβε ο Τσίπρας:

«Στο πρόσωπο του Προέδρου Λούλα βρήκαμε ένα ισχυρό σύμμαχο στην προσπάθεια του ελληνικού λαού να ξεπεράσει την κρίση, να αντέξει και να νικήσει τις βάρβαρες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.»

Και συνεχίζει ο κ. Μπίστης: «Ο Τσίπρας δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι ο Πρόεδρος Λούλα ήταν Πρόεδρος της Βραζιλίας επί δύο θητείες και δεν είναι πλέον ο Λούλα συνδικαλιστής Πρόεδρος στο Φόρουμ του Πόρτο Αλέγκρε. Αλλιώς δεν θα μιλούσε για βάρβαρες νεοφιλελεύθερες πολιτικές γιατί πολλά από αυτά που εφάρμοσε η κυβέρνηση του Λούλα εντάσσονται στις – κατά Τσίπρα – βάρβαρες νεοφιλελεύθερες πολιτικές».

Ο κ. Μπίστης αναφέρει μάλιστα ότι ο Λούλα έκανε φιλελεύθερη πολιτική με επέκταση συμφωνίας με Δ.Ν.Τ., εκχώρηση σε ιδιώτες επτά μεγάλων αυτοκινητόδρομων, ευρύτατο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, ιδιωτικοποιήσεις ύψους 45 δις δολαρίων, κατασκευή μεγάλων έργων με εκχώρηση των εσόδων σε ιδιώτες.

Προσθέτει, επίσης, ότι η Ευρώπη παραμένει πολύ καλύτερη για τους πολίτες της απ'ό,τι η Λατινική Αμερική : «Για αυτούς ακριβώς τους λόγους για τους οποίους αν υποχρεωνόταν να διαλέξει αν θα ζήσει στην πολυαγαπημένη του Βενεζουέλα, την Βραζιλία, την Κίνα, την Ρωσία, την Ινδία, την Αργεντινή η την Δανία, την Πορτογαλία και την Σλοβενία κόβω το κεφάλι μου ότι θα έμενε Ευρώπη. Μέχρι και την μισητή Γερμανία θα διάλεγε. Γιατί άλλο η αφορολόγητη ρητορεία και άλλο η πραγματική ζωή» γράφει ο Νίκος Μπίστης.

Οσον αφορά την συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με την Κριστίνα Φερνάντες ο κ. Μπίστης γράφει:

«Επίσης ελπίζω να τον έχουν ενημερώσει ότι η σημερινή Πρόεδρος Κριστίνα Φερνάντες είναι πιο δεξιά από τον Λούλα και ανήκει σε μια από τις πολυάριθμες ομάδες του περονικού κόμματος που έχει στις γραμμές του κάθε καρυδιάς καρύδι και φημίζεται για τον άκρατο λαϊκισμό και τις επιδόσεις του στην προσωπολατρία. Στο θέμα βέβαια του λαϊκισμού ίσως θα μπορούσε κάτι να μάθει αν και νομίζω ότι έχει εξαντλήσει τα περιθώρια. Κρείττον σιγάν, λοιπόν, ή λαλείν μάτην. Καλύτερα να μην κάνει δηλώσεις. Ναι, αλλά τι να κάνει μιας και βρίσκεται στην Αργεντινή; Μαθήματα τάνγκο. Να γυρίσει και με κάτι χρήσιμο μετά ένα τόσο κοπιαστικό ταξίδι» καταλήγει ο κ. Μπίστης.



Πηγή:  iefimerida.gr

Enhanced by Zemanta

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Τα «Χριστούγεννα της στημένης κρίσης»….

Τα «Χριστούγεννα της στημένης κρίσης»…. είναι πιο δύσκολα από τα «Χριστούγεννα μιας πραγματικής κρίσης»!

Έπρεπε να «πειστούν» εκατομμύρια πολίτες, ότι «χανόμαστε», για να μην αντιδράσουν στο ξεπούλημα της Ελλάδας.


Πείνα και δυστυχία, σε καιρούς υπέρογκων καταθέσεων στο εξωτερικό!

Στα «σαλέ της Ελβετίας» τα περνάει «δύσκολα» η Ελληνική ολιγαρχία!

Αφού πουλήθηκαν όλα, δήθεν, για να σωθούμε στην συνέχεια οτιδήποτε αντιμνημονιακό, θα αυτοκαταστραφεί, από τυχοδιωκτισμό, γιατί ο μέσος πολίτης θέλει να είναι με τον κερδισμένο!
Έλληνα πολίτη, ποιος περιμένεις να σε σώσει, πάντα οι άλλοι πρέπει να αγωνίζονται για σένα;

Παρατηρείται εδώ και πολύ καιρό το «σύνδρομο των μνηστήρων της Πηνελόπης». Ενώ ο Οδυσσέας πήγε στον πόλεμοι για την αξιοπρέπεια των Ελλήνων, αυτοί που δεν πολέμησαν, όχι μόνο δεν τον σεβάστηκαν αλλά του φάγανε την περιουσία του και θέλανε και την γυναίκα του! Με άλλα λόγια όσοι δεν αγωνίζονται και περιμένουν από τρίτους να σωθούν, όχι μόνο δεν σέβονται τους αγωνιστές αλλά κοιτάνε να επωφεληθούν κιόλας!
Στο σύγχρονο παραμύθι των Χριστουγέννων, ο «άρχοντας» που θα πουλήσει την πατρίδα του αντί «πινακίου φακής», θα ονομαστεί «εθνοσωτήρας» αντί εθνοπροδότης!

Τελικά οι «Μάγιας», έκαναν λάθος, αλλά όχι οι τραπεζίτες!

Η ψευδοκρίση, θα τελειώσει ξαφνικά, όπως άρχισε, αφού οι νέες μεγάλες δυνάμεις βάλουν στο χέρι όλον τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας!
Από το «μαζί τα φάγαμε» στο «μαζί τα βγάλαμε στο εξωτερικό»!

Ο κάθε δεξιός στρατηγός ή «παρτάκιας φασιστο-συριζαίος», αφού «έκανε την καβάντζα του», μετά το έπαιξε εκ του ασφαλούς επαναστάτης, αγανακτισμένος κλπ..
Οι νέοι «ρουφιάνοι» στον δημόσιο τομέα, αντί των κλασικών δεξιών και των λεγόμενων «πρασινορουφιάνων», είναι οι «Συριζορουφιάνοι»! Μη ξεχνάμε ότι τους αγανακτισμένους στο Σύνταγμα τους διέλυσε πρώτος ο Στρατούλης και μετά ο Καμίνης!
«Συριζορουφιάνοι» και «χρυσαυγίτες» σε ένα περίεργο σφιχταγκάλιασμα εξουσίας ενάντια στα δημοκρατικά ευρωπαϊκά κόμματα.

Όλα τα «γκάλοπ» είναι στημένα: Το 33% των Ελλήνων είναι τυχοδιώκτες και δεν θα δήλωναν ποτέ σε καιρό πολιτικής αστάθειας την προτίμησή τους! Οι τύποι αυτοί περιμένουν πρώτα, να ξεκαθαρίσει ο νικητής και μετά είναι μαζί του…. Ώσπου να «λακίσουν πάλι». Βάλε και εσύ το όνομά σου σε μια «λίστα» Λαγκάρντ, ΣΔΟΕ, απατεώνων, δοσίλογων, συριζορουφιάνων, είναι η νέα μόδα…. Ουδείς από τις «λίστες» δεν θα πληρώσει τίποτα!
Αγόρασε μια σύνδεση καρτοτηλεφώνου, υπερδανεισμένε, που θα δώσεις το νούμερο στις τράπεζες, για να σε «απειλούν – ενημερώνουν» σε αυτό και μην το χρησιμοποιείς ποτέ. Έτσι θα αποφύγεις τις πιο πολλές απειλές!
Ουσιαστικά, τον ατελή σχεδιασμό του ευρώ, που δεν έχει «κοινό ταμείο», τον πλήρωσε η πάμπλουτη Ελλάδα δια της απεμπόλησης και της εθνικής της κυριαρχίας και των υδρογονανθράκων της!

Πολλοί Συριζαίοι, πρώην ΠΑΣΟΚ, πρώην χουντικοί, αφού βγάλανε με συνεννόηση με την δεξιά τα χρήματα τους στο εξωτερικό, τώρα δήθεν ενδιαφέρονται για την «κρίση», που οι ίδιοι με την στάση τους επέτειναν!

3.5000 πολίτες, τα θύματα των νέο-τραπεζιτών στην Ελλάδα!
Η νέο-τραπεζοδικτατορία επεβλήθη μέσω της «ενίσχυσης» των ιδιωτικών τραπεζών με δημόσια χρήματα των πολιτών! Με άλλα λόγια οι πολίτες πλήρωσαν τους ολιγάρχες για να γίνουν πιο ισχυροί και να επιβληθούν επί των πολιτών!

Η κρατική βοήθεια 1,6 τρισ. ευρώ χορηγήθηκε στον τραπεζικό τομέα της ΕΕ στο διάστημα από την έναρξη της χρηματοοικονομικής κρίσης, τον Οκτώβριο του 2008 έως τα τέλη Δεκεμβρίου του 2011, προκύπτει από στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.

Οι μεγάλοι κερδισμένοι εν μέσω της οικονομικής κρίσης αναδεικνύονται οι τράπεζες της ΕΕ, καθώς ήταν οι μόνες που έλαβαν χρήματα, σε αντίθεση με τους περισσότερους άλλους κλάδους της οικονομίας, που υπέστησαν περικοπές.
Η κρατική βοήθεια που χορηγήθηκε στον τραπεζικό τομέα στην ΕΕ ανήλθε συνολικά στο 1,6 τρισ. ευρώ στο διάστημα από την έναρξη της χρηματοοικονομικής κρίσης, τον Οκτώβριο του 2008 έως τα τέλη Δεκεμβρίου του 2011, προκύπτει από στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.
Το ποσόν αυτό αντιστοιχεί στο 13% του ΑΕΠ της ΕΕ, σύμφωνα με τα στοιχεία για τις κρατικές ενισχύσεις που αναφέρονται στο 2011.
 Στη συντριπτική τους πλειονότητα, ποσοστό 67%, οι βοήθειες αυτές αφορούν δημόσιες εγγυήσεις για τη χρηματοδότηση των τραπεζών.

Το έτος 2011 ήταν εξάλλου το τελευταίο κατά το οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εφάρμοσε τους προσωρινούς κανονισμούς για τα πακέτα τόνωσης της οικονομίας, την κρατική βοήθεια προκειμένου να ενισχυθεί η πραγματική οικονομία σε περιόδους κρίσεων.
Αυτού του τύπου η βοήθεια, το 2011 αντιστοιχούσε σε 48 δισεκ. ευρώ - ήτοι στο 0,037% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ - και ήταν μειωμένη κατά 50% εν σχέσει προς το προηγούμενο έτος.
Σύμφωνα με την Επιτροπή, τα στοιχεία αυτά αντανακλούν την ισχνή προσφυγή σε τέτοιου είδους βοήθειες από πλευράς των επιχειρήσεων και τη δημοσιονομική στενότητα που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα κράτη.

Το σύνολο των κρατικών επιχορηγήσεων που δεν συνδέονται με την κρίση έχει μειωθεί, φθάνοντας τα 64,3 δισεκ. ευρώ το 2011, ήτοι το 0,5% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ.
Πρόκειται για «μία μακρόπνοη καθοδική τάση», επισημαίνει ο Αντουάν Κολομπανί, εκπρόσωπος του ευρωπαίου επιτρόπου για τον Ανταγωνισμό Χοακίν Αλμούνια, υπογραμμίζοντας πως οι βοήθειες αυτές ανταποκρίνονταν στο 2% του ΑΕΠ της ΕΕ στη δεκαετία του '80.
Τέλος, σύμφωνα με τους πίνακες των στοιχείων, στα τέλη του Ιουνίου 2012, περίπου το 85% του συνολικού ποσού των παράνομων κρατικών βοηθειών - παρανόμων διότι αντιβαίνουν στους ευρωπαϊκούς κανονισμούς για τον ανταγωνισμό - επεστράφησαν από όσους ευνοήθηκαν στις αρχές. Οι επιστροφές αυτές ανήλθαν σε 13,5 δισεκ. ευρώ.

Και όλα αυτά που ακόμα και σήμερα η απληστία των τραπεζιτών είναι ακόρεστη! Μια νέα σεισάχθεια θα σώσει τους πολίτες. Αρκεί και οι πολίτες να θέλουν να σωθούν.
Υπάρχει ελπίδα. Αντισταθείτε!

Δρ Κουτσούκος Αναστάσιος
Πρόεδρος Ελληνοδιεθνούς Μ.Κ.Ο.

Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2012

Ο εθνικός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ


Tου Αθανασιου Ελλις
Από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε δυνάμει κυβερνητικό εταίρο, όπως τουλάχιστον προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις, επιβάλλει στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να συμπεριφέρεται με αίσθηση ευθύνης. Οχι μόνο γιατί αυτό είναι το σωστό, αλλά και διότι η διεθνής κοινότητα λαμβάνει πλέον πιο σοβαρά υπόψη τις θέσεις που προβάλλει καθώς οι αριθμητικοί συσχετισμοί αναδεικνύουν το ενδεχόμενο να μετατραπούν αυτές σε επίσημη πολιτική της χώρας. Οσο η προοπτική ανάληψης της εξουσίας καθίσταται πιο εφικτή, ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του καλούνται να επιδείξουν μετριοπάθεια και ρεαλισμό. Η ανέξοδη μαξιμαλιστική κριτική έχει μια κομματική λογική όταν είσαι στο 4%. Οταν, όμως, βρίσκεσαι κοντά στο 30% και διεκδικείς τη νίκη, είναι παράλογη και ενίοτε επικίνδυνη. Το δίδαγμα για το ΠΑΣΟΚ από το «λεφτά υπάρχουν» είναι πολύ πρόσφατο και οδυνηρό για να το αγνοήσει ο κ. Τσίπρας.

Υπό αυτό το πρίσμα, είναι αναγκαία η μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς πιο ρεαλιστικές θέσεις. Η επικράτηση της μετριοπαθούς τάσης, που εκφράζεται από στελέχη όπως οι κ. Δραγασάκης και Σταθάκης, αποτελεί θετική εξέλιξη για τη χώρα, όπως και η σταδιακή αντικατάσταση των κραυγών περί μονομερούς καταγγελίας του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης, από επισημάνσεις περί επαναδιαπραγμάτευσης με τους δανειστές και προτάσεις για διαγραφή μέρους του χρέους όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και των άλλων χωρών της περιφέρειας. Παρότι ακόμη και οι συγκεκριμένες εξαγγελίες ίσως αποδειχθούν έωλες, τουλάχιστον αποτελούν εύλογη αφετηρία για ένα κεντροαριστερό κόμμα.

Σοβαρότητα απαιτείται και στα εθνικά θέματα. Το να περιγράφεται η ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία» από βουλευτή της ελληνικής αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτελεί ατυχέστατη ενέργεια, ιδιαίτερα όταν γίνεται σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία ο μεσολαβητής των Ην. Εθνών, Μάθιου Νίμιτς, ετοιμάζει να καταθέσει στα δύο μέρη νέα πρόταση. Από την άλλη, είναι θετικό το γεγονός ότι πέρα από τον κομματικό αντιπερισπασμό περί ευθυνών του Αντώνη Σαμαρά για τη δημιουργία του προβλήματος, η επίσημη ανακοίνωση του κόμματος υπογράμμιζε ότι σταθερή θέση αποτελεί η υποστήριξη μιας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό. Η γειτονική χώρα, οι ισχυροί που επηρεάζουν, αλλά και ο μεσολαβητής, πρέπει να γνωρίζουν ότι τόσο η σημερινή όσο και η οποιαδήποτε μελλοντική κυβέρνηση κινούνται σε αυτόν τον άξονα και θα κάνουν λάθος εάν αποδώσουν στις ατυχείς προσωπικές αναφορές της κ. Γαϊτάνη μεγαλύτερη αξία από αυτή που έχουν.

Υπό το ίδιο πρίσμα, η θέση του ΣΥΡΙΖΑ υπέρ της περαιτέρω βελτίωσης των ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν δικαιολογεί εύκολες ανακοινώσεις από κάποιους ότι ως κυβέρνηση «θα ρισκάρουμε» μεγάλες περικοπές στις εξοπλιστικές δαπάνες, ούτε υπερβολές σε ευαίσθητα ζητήματα όπως είναι η Θράκη. Με τη συμπεριφορά της αξιωματικής αντιπολίτευσης να προσελκύει την προσοχή των ξένων πρεσβειών, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αρθρώσει συνεπή και μετριοπαθή λόγο που να εμπεριέχει το στοιχείο της συνέχειας. Η ασφάλεια της χώρας δεν προσφέρεται για ριζοσπαστικές ανατροπές και δηλώσεις ελαφρά τη καρδία.

Δεν ξέρω εάν η δημοσκοπική απήχηση του ΣΥΡΙΖΑ θα μεταφρασθεί τελικά σε αναρρίχησή του στην εξουσία, αλλά είναι βέβαιο πως έχει ως αποτέλεσμα οι δηλώσεις των στελεχών του να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από εταίρους, συμμάχους και ανταγωνιστές, και να επηρεάζουν τον τρόπο που αντιμετωπίζεται η χώρα.

Οι «προειδοποιήσεις» προς τους επίδοξους επενδυτές ότι η επιχειρηματική τους δραστηριότητα ίσως ανατραπεί ή δηλώσεις που εκθέτουν τη διπλωματική προσπάθεια της χώρας σε μείζονα εθνικά ζητήματα, δεν βοηθούν το κόμμα και πλήττουν τη χώρα.

Enhanced by Zemanta

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΣΠΑ


Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Βουλευτή Εύβοιας 
και υπεύθυνου Αγροτικής Πολιτικής 
του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ

Στην επικοινωνιακή φιέστα που οργάνωσε σήμερα(17/12) στη Χαλκίδα η Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας με αντικείμενο την υλοποίηση του ΕΣΠΑ και τη Προγραμματική Περίοδο 2014-2020 παρουσιάστηκε μια κατάσταση που απέχει παρασάγκας από την πραγματικότητα .

Η πραγματική εικόνα τόσο πανελλαδικά όσο και τοπικά είναι τραγική. Θα αναφέρω μόνο δύο στοιχεία :

1) Για το 2012 το πρώτο αίτημα για πληρωμές στην ΕΕ έγινε τέλος Οκτωβρίου για συνολικό ποσό ΜΟΝΟ 500 εκατ. ευρώ , όταν το περυσινό αίτημα την ιδία περίοδο ήταν για 1,5 δισ.και

2)Το ΠΔΕ είχε 4,3 δισ . δαπάνες για το 2012, και μέχρι στιγμής δεν έχει πληρώσει περισσότερα από 1,3 δισ.

Αυτή η εικόνα αποτυπώνει μια ιδιαίτερα αρνητική κατάσταση στην εφαρμογή των προγραμμάτων και στα έργα. ΔΕΝ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ ΤΙΠΟΤΑ!

Η οικονομία και η κοινωνία βουλιάζει στην ύφεση και την κρίση θεσμών παίρνοντας μαζί τους και κρίσιμους πόρους του ΕΣΠΑ. Δε μπορεί να ανακοπεί αυτή η πορεία γιατί δεν υπάρχει σχέδιο , δεν υπάρχει εργαλείο , δεν υπάρχει πολιτική.

Εξαγγέλθηκε η απλούστευση του ΠΔΕ με τη μείωση των σταδίων "ελέγχου" και υπογραφών.

Αλήθεια για ποιό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων μιλάμε, για ποιό πρόγραμμα εγγυήσεων και χρηματοδότησης των μικρομεσαίων, όταν όλα θυσιάζονται στο βωμό υπηρέτησης του δημοσίου χρέους, όταν καμιά επιχείρηση δε μπορεί να δανειστεί σήμερα, όταν λόγω Τειρεσία δε μπορεί να βγάλει ούτε μια εγγυητική για να συμμετέχει σε προκήρυξη;

Έρχομαι και στην Περιφέρεια .

H δική μας στρατηγική δε θα εξαντληθεί σε προγράμματα και αριθμούς.

Όχι πως αυτά δεν έχουν τη σημασία τους, σε μια κοινωνία μάλιστα που έχει μάθει να μετρά την ευημερία της με νούμερα και αριθμούς.

Ωστόσο το κύριο είναι πώς αντιλαμβάνεται κανείς την ανάπτυξη, πως μεθοδολογικά τη σχεδιάζει, για ποιόν αγωνίζεται και τι θέλει να εξυπηρετήσει.

Εδώ και δύο χρόνια ανακοινώνονται τα ίδια και τα ίδια έργα αλλά οι συμπατριώτες μου εδώ και 40 χρόνια ζουν μια πραγματικότητα πλήρους εγκατάλειψης.

ΚΑΝΕΝΑ ΕΡΓΟ πλην της γέφυρας της Χαλκίδας, κι αυτή κουτσουρεμένη και χωρίς προοπτική και του δρόμου Χαλκίδας – Σχηματαρίου, που κι αυτός είναι εκτός του βασικού κορμού του νησιού κι όπως φαίνεται θα φορτωθούμε και τα διόδιά του .

Μη θεωρηθεί ότι στερούμαστε περιφερειακής συνείδησης .

Η πραγματικότητα δείχνει ότι δεν υπάρχει ισότητα πρόσβασης στα έργα υποδομής σ ΄όλους τους κατοίκους της περιφέρειας, όταν για εμάς τους Ευβοιώτες ο βασικός οδικός άξονας αποτελεί όνειρο γενιών και γενιών, ενώ οι άλλοι έχουν εδώ και χρόνια λύσει αυτά τα προβλήματα μέσα από εθνικής εμβέλειας υποδομές .

Και δυστυχώς για μας δε μπορέσαμε να αναδείξουμε αυτή την ιδιαιτερότητα, είτε γιατί επιλέξαμε λάθος τακτικές είτε γιατί δε μπορέσαμε να πείσουμε για το δίκαιο και ορθό των αιτημάτων μας .

Πάντα χρυσώνεται το χάπι μας με εντάξεις μικροέργων που είτε έχουν ανακοινωθεί κι άλλες φορές είτε είναι ημιτελή.

Αρκεί να ανατρέξει κανείς σε ανακοινώσεις των τελευταίων χρόνων της Κεντρικής Εξουσίας και σε προεκλογικές υποσχέσεις των τοπικών της εκπροσώπων για να δει ότι επαναλαμβάνεται το ίδιο τροπάριο .

Και βέβαια αυτά τα έργα δεν απαντούν στις ανάγκες της Εύβοιας.

Για το Νοσοκομείο και τη παράκαμψη της Χαλκίδας έχω να αναφέρω ότι για το πρώτο δεν έχει εξασφαλιστεί ακόμη όλη η χρηματοδότηση κι ο κίνδυνος να καταστεί γιοφύρι της Άρτας είναι πολύ μεγάλος λόγω της κρίσης και το δεύτερο

ότι γίνεται ένα μεγάλο λάθος γιατί και το κόστος της θα είναι πολύ μεγάλο και οι περιβαλλοντικές της επιπτώσεις τεράστιες, όταν μάλιστα υπάρχει εναλλακτική πρόταση, η παραληλάντιος όδευση που είναι και πολύ χαμηλότερου κόστους και δεν προξενεί σημαντικές επιβαρύνσεις στο περιβάλλον αλλά και βλέπει πολύ μακριά .

Έχουμε μπροστά μας και μια μάχη, που πρέπει να δώσουμε όλοι μαζί και είναι το επόμενο ΕΣΠΑ .

Δυστυχώς σύμφωνα με το πολυετές δημοσιονομικό σύμφωνο που προτάθηκε για την Ελλάδα, μια χώρα που έχει χάσει το 25% του ΑΕΠ λόγω της ύφεσης και η ανεργία της έχει φτάσει στο 26%, περικόπτεται το επόμενο αναπτυξιακό 2014-2020 κατά 40% σε σχέση με την προηγούμενη προγραμματική περίοδο 2006-2013.

Η μείωση αυτή είναι αποτέλεσμα της κατηγοριοποίησης των περιφερειών της χώρας ανάλογα με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ και δυστυχώς για τη χώρα μας γίνεται με βάση τα στοιχεία της περιόδου 2007-2009 που δεν αποτυπώνουν τις επιπτώσεις της κρίσης .

Μπορεί να είναι θετική η εξέλιξη ένταξης της περιφέρειάς μας στην ενδιάμεση κατηγορία αλλά τόσο η μείωση των κοινοτικών όσο και η απουσία εθνικών κονδυλίων δεν προοιωνίζουν καλύτερες μέρες .

Για το ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ η ανάπτυξη της περιφέρειας αποτελεί τη βασική παράμετρο της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας μας και γι αυτό οι δυνάμεις του τόσο στα περιφερειακά συμβούλια, όσο στη Βουλή και στην Ευρωβουλή θα δώσουν πολλές μάχες για την υπηρέτησή της.\



Χαλκίδα 17/12/2012

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012

«Διάχυτη η απογοήτευση ανάμεσα στους πολίτες»


Η απογοήτευση, η οργή και η αγανάκτηση που επικρατούν ανάμεσα στις τάξεις της κοινωνίας πλέον αποτυπώνονται σε όλες τις εκφάνσεις τους κοινωνικού βίου. Η εθνική καταρράκωση είναι έκδηλη και σηματοδοτεί την απαρχή της πλήρους διάλυσης της κοινωνικής συνοχής.

Πρόσφατη δημοσκόπηση της ΜRB καλώντας τους πολίτες να επιλέξουν τις λέξεις που τους εκφράζουν περισσότερο ως Έλληνες για το παρόν και το μέλλον της χώρας ανέδειξε στις πρώτες θέσεις την αγανάκτηση, την οργή και τον φόβο, ως κυρίαρχες στον παλμό της ελληνική κοινωνίας. Παρόλα αυτά, δεν φαίνεται τα κόμματα να λαμβάνουν υπόψη τα «εργαλεία» της αποτύπωσης της κοινής γνώμης, αντίθετα αγνοούν το κοινό αίσθημα και συνεχίζουν την υφεσιακή πολιτική οξύνοντας έτσι την ήδη τεταμένη κατάσταση στους κόλπους του κοινωνικού ιστού. Η ραγδαία αύξηση της ανεργίας και της ανέχειας απόρροια της υφεσιακής πολιτικής που ακολουθείται συμβάλλουν στην δημιουργία ενός έντονα αρνητικού κλίματος για την κοινωνία και καταφέρουν γερά πλήγματα στην  βάση της.

Όχι από σήμερα αλλά από χθες έπρεπε να δημιουργηθεί ένα «δίκτυ» προστασίας για τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Μέτρα που βαπτίζονται ως κοινωνικά αλλά κινούνται στο πλαίσιο της «φιλανθρωπίας» με πενιχρά επιδόματα που απλώς διαχειρίζονται την εξαθλίωση και δεν την εξαλείφουν, σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να είναι αποτελεσματικά. Όταν οι Έλληνες δεν μπορούν να ορθώσουν το ανάστημά τους πως θα ορθοποδήσει η χώρα μας; Όταν οι πολίτες δεν μπορούν να εξασφαλίσουν βασικές ανάγκες πώς θα επέλθει η κοινωνική ευημερία και η ανάπτυξη στην χώρα μας; Αυτά είναι μερικά ερωτήματα που θα έπρεπε να εισακουστούν και να απασχολήσουν τα κυβερνόντα κόμματα γιατί πίσω και πάνω από τους οικονομικούς υπολογισμούς υπάρχουν άνθρωποι.

Χρειάζεται υπεύθυνη και σοβαρή πολιτική που θα βοηθήσει την χώρα μας να βγει από το οικονομικό τέλμα, θα δώσει οριστική λύση στην ανεργία και στην ανέχεια και θα αποκαταστήσει τις κοινωνικές αδικίες. Οι Έλληνες πολίτες δεν επαιτούν και δεν συμβιβάζονται αλλά απαιτούν και διεκδικούν αυτό που δικαιωματικά τους ανήκει, ένα καλύτερο αύριο στην Ελλάδα!



                                                                                               Γιώργος Δρακούλης

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

Εντάξει πήραμε τη δόση, σωθήκαμε ;


Του ΚΩΣΤΑ ΧΑΪΝΑ,
στελέχους της ΔΗΜ.ΑΡ. 


Όχι βέβαια, δεν σωθήκαμε. Κανένας δεν πρόκειται να μας  σώσει ή να μας αλλάξει, αν οι ίδιοι δεν θέλουμε να σωθούμε ή να αλλάξουμε. Η τελευταία συμφωνία στο Eurogroup ασφαλώς έχει πολλά θετικά στοιχεία για την Ελλάδα. Έδωσε μια μεγάλη ανάσα στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Όχι, δεν μας έλυσε ριζικά και αμετάκλητα το πρόβλημα του χρέους της χώρας. Ποιος όμως μπορεί να αρνηθεί, όσο κακοπροαίρετος και αν είναι, ότι η μείωση των επιτοκίων των δανείων μας και μάλιστα από χώρες που δανείζονται με μεγαλύτερα επιτόκια από αυτά που μας δανείζουν, η επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής, το πάγωμα για δέκα και για δεκαπέντε χρόνια της πληρωμής των τόκων και των χρεολυσίων, η επιστροφή των κερδών της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας από τα ομόλογα μας, είναι θετικές αποφάσεις για την Ελλάδα ;

Θα πει κάποιος ότι το «κούρεμα»  του χρέους που γίνεται μέσα από  την επαναγορά των ομολόγων δεν  ήταν ριζική και δεν το κάνει βιώσιμο μακροπρόθεσμα. Θα του απαντούσα, ναι καλύτερα θα ήταν να μας «κούρευαν» περισσότερα το χρέος και ειδικά το επίσημο χρέος, δηλαδή αυτό που κατέχουν οι χώρες της Ευρωζώνης και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Πολύ καλύτερα θα έλεγε ένας άλλος θα ήταν να μας χαρίζανε όλα τα δάνεια ή με ένα μαγικό τρόπο να τα εξαφανίζαμε. Το ερώτημα όμως είναι για όσους πατάνε στη γη, τι μπορούσε να γίνει σήμερα ; Και κατά τη γνώμη μου, σήμερα μπορούσε να γίνει αυτό που έγινε. Αυτό το αποτέλεσμα μπορούσαμε να πάρουμε με τους σημερινούς συσχετισμούς, με τη σημερινή κατάσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτό πήραμε.

Κάποιοι είπαν ότι η χώρα δεν  διαπραγματεύθηκε. Και αυτό ήταν το κύριο επιχείρημα που άκουσα από τους λεγόμενους «αντιμνημονιακούς». Εξαιρώ αυτούς που μιλάνε με όρους προδοσίας, περί χούντας, κατοχής και προτεκτοράτων, διεθνών τοκογλύφων κ.λ.π. γιατί –ομολογώ- δεν έχω επιχειρήματα. Απευθύνομαι λοιπόν σε όσους εκτιμούν ότι δεν έγινε διαπραγμάτευση, ή ότι η χώρα δεν διεκδίκησε τίποτα. Κατά πρώτον πως εννοούν την διαπραγμάτευση ; Το γεγονός ότι τέσσερις μήνες τώρα συζητάμε –για μένα υπερβολικά μεγάλος χρόνος που σπαταλήθηκε - για τα μέτρα δεν ήταν διαπραγμάτευση με τους δανειστές μας ; Ασφαλώς και ήταν διαπραγμάτευση. Αλλά απ’ ότι καταλαβαίνω, διαπραγμάτευση θα ήταν γι αυτούς αν τους λέγαμε : Είτε μας «κουρεύετε» τα δάνεια, είτε σας τινάζουμε την ευρωζώνη στον αέρα. Και επειδή οι εταίροι μας δεν θα διακινδύνευαν την ευρωζώνη για πάνω κάτω, 300 ψωροδισεκατομμύρια ευρώ που είναι το χρέος μας, θα τους στριμώχναμε και τότε θα αναγκαζόντουσαν αν όχι να μας το χαρίσουν, να μας το «κουρέψουν».

Ας δούμε όμως τελείως καλοπροαίρετα κατά πόσο αυτή η τακτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ, θα είχε περιθώρια επιτυχίας ή είναι ένας απλός και στείρος αντιπολιτευτισμός, που θέλει απλά να κρύψει από τους ψηφοφόρους του, την ολοκληρωτική στροφή που έχει κάνει στην πολιτική του. Από παύση πληρωμών και καταγγελία του επαχθούς χρέους, προχώρησε στην μονομερή καταγγελία του μνημονίου και τέλος κατέληξε στην πολιτική της επαναδιαπραγμάτευσης, όπως κάνουν δηλαδή και τα τρία κόμματα που συγκροτούν τη σημερινή Κυβέρνηση. Εντάξει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνεί με την διαπραγμάτευση που κάνει η Κυβέρνηση ή ισχυρίζεται ότι δεν διαπραγματεύεται. Όμως ομολογεί πλέον ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος, από την διαπραγμάτευση. Και αυτό βέβαια είναι πολύ θετικό για τη χώρα. Είναι θετικό ότι η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου της χώρας μας, έχει συμφωνήσει ότι έχουμε ένα δυσβάστακτο χρέος για το οποίο πρέπει να διαπραγματευθούμε με τους δανειστές και εταίρους μας, ώστε να το περιορίσουμε δραστικά και να το κάνουμε μακροπρόθεσμα βιώσιμο. Προσωπικά χαίρομαι γι αυτό και λέω απλά: Καλώς τα, τα παιδιά !

Όμως για την ουσία της  διαπραγμάτευσης, ας δούμε ποια ήταν τα δεδομένα που είχαν διαμορφωθεί και αν υπήρχαν περιθώρια για τη χώρα μας να πάρει καλύτερα αποτελέσματα. Η συγκυρία έφερε την κα Λαγκάρντ του ΔΝΤ, για τους δικούς τους λόγους που δεν είναι του παρόντος, (πάντως δεν έχουν σχέση με κάποια ξαφνική συμπάθεια προς τη χώρα μας, απλά τα συμφέροντα των χωρών που εκφράζει σήμερα το ΔΝΤ δεν θέλουν να παρατείνεται αυτή η εκκρεμότητα με την Ελλάδα και τις άλλες χώρες με αντίστοιχα προβλήματα), που να σημειώσουμε ότι οι ίδιοι κάποιους λίγους μήνες πριν έβριζαν, να εκφράζει έντονα και φωναχτά, αυτό που εμείς λέγαμε, αλλά δεν μπορούσαμε να το φωνάξουμε. Ότι δηλαδή το χρέος μας μακροπρόθεσμα δεν ήταν βιώσιμο και κάτι έπρεπε να κάνει η ευρωζώνη. Και αυτή η συγκυρία με τη στάση του ΔΝΤ, βοήθησε αντικειμενικά ασφαλώς τη χώρα μας, γιατί υποχρέωσε τις πιο ισχυρές χώρες της ευρωζώνης που σηκώνουν και το μεγάλο βάρος της κρίσης χρέους, να αποδεχθούν κάποια πράγματα και να δώσουν έστω και αυτές τις λύσεις που έδωσαν. Που όμως δημιούργησαν τις προϋποθέσεις επαναφοράς του θέματος στο κοντινό μέλλον και όπως λένε όλοι οι αναλυτές μετά τις Γερμανικές εκλογές του 2013. Όμως, γιατί αυτό δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε; Οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις της πιο ισχυρής χώρας της ευρωζώνης, της Γερμανίας, δηλαδή η κα Μέρκελ και οι σύμμαχοί της, αφήνουν την ριζική αντιμετώπιση του θέματος «δημόσιο χρέος» των χωρών της ευρωζώνης, για μετά τις εκλογές. Και αυτό γιατί δεν θέλουν να υποστούν το πολιτικό κόστος μιας απόφασης τους τώρα, που θα υποχρέωνε τους Γερμανούς φορολογούμενους να βάλλουν βαθειά το χέρι στην τσέπη τους για να δοθεί ριζική λύση σήμερα στο πρόβλημα της κρίσης χρέους της ευρωζώνης. Έτσι ασκείται η πολιτική, γιατί πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα μόνο μέσα από την δική μας συμφέρουσα οπτική; Άρα το θέμα δεν ήταν υπόθεση κάποιας πιο σκληρής στάσης ή κάποιου τύπου «τσαμπουκά» που οι εκπρόσωποι της χώρας δεν τον άσκησαν. Ούτε κάποιων εκβιασμών που δεν ασκήθηκαν από τη χώρα μας. Η πολιτική δεν ασκείται με εκβιασμούς, ούτε με «τσαμπουκάδες». Γιατί καμιά φορά μένεις με τους «τσμπουκάδες» και τους εκβιασμούς, ταπί και μόνος. Και τότε; Και ειδικά όταν είσαι στριμωγμένος, όταν είσαι καταχρεωμένος. Και μην ξεχνάμε και τις αμαρτίες του δικού μας πολιτικού συστήματος, το οποίο μέχρι πρόσφατα, προσπαθούσε να κοροϊδέψει τους «κουτόφραγκους», λέγοντας τους συνεχώς ψέματα για αλλαγές, για μεταρρυθμίσεις, για περιορισμό του ελλείμματος. Και να μην κάνει τίποτα, έρμαιο των συντεχνιακών συμφερόντων και του πελατειακού συστήματος που οικοδόμησε τόσα χρόνια, έχασε κάθε αξιοπιστία απέναντι τους.

Έτσι λοιπόν αυτό που πετύχαμε με την τελευταία συμφωνία, εκτός  από μια μεγάλη ανάσα για τη χώρα μας και την ανάκτηση σε ένα βαθμό της αξιοπιστίας μας, για να είμαστε ρεαλιστές δεν ήταν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, από μια συμφωνία που εκφράζει τους σημερινούς συσχετισμούς στην Ευρωπαϊκή Ένωση για το ποια Ευρώπη έχουμε. Από μια άποψη εκφράζει το επίπεδο ωριμότητας των πολιτικών ηγεσιών, αλλά και των κοινωνιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όσον αφορά το παρών και την προοπτική της Ευρωπαϊκής δημοκρατικής ολοκλήρωσης. Όμως ταυτόχρονα οι αποφάσεις έδειξαν έστω και δειλά, ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να μείνει στο σημερινό επίπεδο μιας νομισματικής ένωσης. Χρειάζονται βέβαια ακόμη, γενναίες αποφάσεις ώστε το αύριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να είναι ένα αύριο δημοκρατικό και ομοσπονδιακό. Και αυτό το μέλλον οι πιο καθυστερημένες και σκοταδιστικές δυνάμεις της Ευρώπης και της χώρας μας θα το πολεμήσουν με όλα τα μέσα. Το μεγάλο όφελος για τη χώρα τουλάχιστον στην φάση αυτή, είναι ότι μπορέσαμε να είμαστε ισότιμα παρόντες στις σημερινές συζητήσεις με τους εταίρους μας και θα πρέπει να είμαστε και αύριο που θα κριθούν πολλά για το ποια Ευρώπη θέλουμε.

 Χαλκίδα 8-12-2012

Κώστας Χαϊνάς
xainas@gmail.com
http://kostasxainas.blogspot.com

Enhanced by Zemanta

Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012

Ανοικτή επιστολή του Νίκου Νικολόπουλου προς τους τρίτεκνους

Αγαπητοί τρίτεκνοι,

Δηλώνω εντυπωσιασμένος, αλλά και  διπλά προβληματισμένος, από το γεγονός  ότι εκφράζετε την διαμαρτυρία  σας, όχι απλά με μία συλλογική  επιστολή του οργάνου -σωματείου που σας εκπροσωπεί, αλλά εκφράζοντας ένας έκαστος την δική του πικρία για την αστοργία των κρατούντων.

Επιτρέψτε μου, λοιπόν, ευθέως και χωρίς περιστροφές να εκφράσω την θέση του Χριστιανοδημοκρατικού Κινήματος, το οποίο εκπροσωπώ ως συντονιστής του.

Εμείς, ξεκάθαρα πιστεύουμε πως ενίσχυση των εσόδων του κράτους δεν  γίνεται με φορολογική επίθεση κατά των πολλών και των εχόντων  μεγάλη ανάγκη, αλλά με εντοπισμό και  σύλληψη της φορολογητέας ύλης που αποκρύπτεται. Στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλη φοροδιαφυγή, η οποία όμως αντικαθίσταται με… φορο-κτονία! Και αυτό είναι κοινωνικά απαράδεκτο και οικονομικά αναποτελεσματικό. Ο πληττόμενος λαός δεν θα δώσει μεγαλύτερα έσοδα στο κράτος, γιατί απλά δεν έχει. Και την ίδια ώρα μάλιστα ο φοροφυγάς ν α εξακολουθεί να κάνει «πάρτι», στην πλάτη ενός κράτους που δεν μπορεί ή δεν θέλει να τον ελέγξει.

Μεταφέρω το μήνυμα, μέσω mail, που μου έστειλε μια απλή τρίτεκνη μάνα και το οποίο πρέπει να συγκλονίζει, όποιον δεν αισθάνεται μόνο κατ’ όνομα εκπρόσωπος του λαού, αλλά κατ’ ουσίαν είναι:

«Καλησπέρα, είμαι τρίτεκνη και εκτός των τριών παιδιών, έχω δάνεια σπιτιού, αυτοκινήτου και πολλές υποχρεώσεις (φόροι, χαράτσια, λογαριασμούς κλπ) λόγω των οικονομικών συγκυριών. Δεν είναι δυνατόν να κόβετε το επίδομα, ιδίως όταν τα παιδιά είναι μικρά - εγώ έχω ένα κορίτσι 5,5 ετών και 2 αγόρια δίδυμα 15 μηνών - τα έξοδα είναι απερίγραπτα (pampers, γάλατα, κρέμες κλπ), δεν συζητάμε το θέμα των γιατρών και των εμβολίων. Τρομάζω κάθε φορά που τα φαρμακεία δεν χορηγούν φάρμακα και εμβόλια και πρέπει να βρω να πληρώσω για εμβόλια και παιδίατρο περίπου 250 ευρώ (εφόσον είναι επί δύο.)
Να μειωθούν οι τιμές στα γάλατα στα φάρμακα, στα pampers και σε ότι χρειάζεται ένα μικρό παιδί και μετά να κόψουν τα επιδόματα και τα αφορολόγητα.

Έλεος, μας έχουν πατώσει οικονομικά δεν μας αφήνουν να γελάσουμε και να προσφέρουμε τα απαραίτητα στα παιδιά μας. Μόνο φόνους, χαράτσια και ότι τους έρθει στο κεφάλι… Είναι δυνατόν, πως θα μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά; Σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες παίρνουν περίπου 300 ευρώ μηνιαίως για κάθε παιδί και εμάς μας κόβουν τα ελάχιστα που έδιναν κάθε δίμηνο, τα αφορολόγητα, και μας καλούν να κόψουμε τον λαιμό μας για να καταφέρουμε να επιζήσουμε. Και τελικά αναρωτιέμαι ποιοι είναι αυτοί που θα πάρουν τα επιδόματα και το ενιαίο επίδομα στήριξης; Θα είναι όλοι οι αλλοδαποί που δουλεύουν σε σπίτια σε χωράφια (μαύρο χρήμα) υποβάλλουν φορολογικές δηλώσεις με πολύ χαμηλά εισοδήματα και παίρνουν τα πάντα από το κράτος μας. Πραγματικά νιώθω ξένη στην Ελλάδα… Μας αναγκάζουν να γινόμαστε ρατσιστές φτάνει πια. Ντροπή!!!!!!! Αλλά θα έρθουν ξανά εκλογές και τότε θα τα πούμε!!!!! Το μόνο σίγουρο είναι ότι εγώ και όλο τα άμεσο συγγενολόι μου θα αδιαφορήσει!!!!!!!!. Φορολογήστε τα μεγάλα εισοδήματα και μετά και τα παιδιά. ΕΛΕΟΣ!!!!!!! ».

Απαντώντας στην τρίτεκνη μάνα, και  σε κάθε τρίτεκνο και πολύτεκνο αυτού  του τόπου, θα ήθελα πρώτον να σημειώσω πως είμαι και ο ίδιος πατέρας  τεσσάρων παιδιών, μαθητών του  Δημοτικού και του Γυμνασίου, ενώ η σύζυγός μου μετέχει στα διοικητικά όργανα του Συλλόγου Πολύτεκνων Πατρών και περιχώρων. Κατά συνέπεια, όχι απλά ξέρω, αλλά ζω ανάμεσα στους πολύτεκνους και στα όσα τους συμβαίνουν και τους καταστρέφουν τα θεμελιώδη όνειρα για την οικογένειά τους.

Εν πάση περιπτώσει, σημειώνω ότι ως πολιτικός, έχω σταθεί πάντοτε αντίθετος σε οποιαδήποτε πολιτική περικοπών εις βάρος των τρίτεκνων και πολύτεκνων οικογενειών. Και ειδικά, σήμερα, αντιπαλεύω και θα αντιπαλέψω κάθε μέτρο που χτυπάει την οικογένεια, τα παιδιά μας και εμάς

Η στάση μου δεν στηρίζεται μόνο στα επιβεβαιωμένα στατιστικά στοιχεία, ότι το δημογραφικό είναι το πλέον επικίνδυνο πρόβλημα, για το μέλλον και την επιβίωσή μας ως έθνος. Στηρίζεται και στην πάγια αντίληψη πως τα παιδιά μας, είναι ο πραγματικός πλούτος αυτής της χώρας. Όποια κυβέρνηση στηρίξει έμπρακτα τις οικογένειες – ειδικά τις πολύτεκνες και τρίτεκνες– θα στηριχτεί με πάθος και από αυτές. Και αυτές οι οικογένειες θα μπουν μπροστά στον αγώνα για ανάκαμψη και νέα προκοπή. Το πιστεύω απόλυτα γιατί τις γνωρίζω!

Αυτή η πίστη μου στηρίζεται στην αντικειμενικά αληθινή άποψη ότι το δημόσιο δεν θα ανακτήσει νέο πλούτο και έσοδα από την χειμαζόμενη «βάση», αλλά από τα – επί πολλά χρόνια - ανέγγιχτα «ρετιρέ» και από την εμπέδωση μιας φορολογικής δικαιοσύνης, όταν ο καθένας θα είναι βέβαιος ότι προσφέρει στο κράτος ανάλογα με τις δυνατότητές του.
Εμείς τα στελέχη του ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ Κινήματος με όλες μας τις δυνάμεις αντιπαλεύουμε και με επιχειρήματα προσπαθούμε να πείσουμε την πολιτική ηγεσία ότι όχι μόνο δεν πρέπει να εκλαμβάνονται τα παιδιά μας ως τεκμήριο, όχι μόνο δεν πρέπει να περικόπτονται επιδόματα και λοιποί πόροι από τους τρίτεκνους και τους πολύτεκνους, αλλά πρέπει να στηριχθεί η οικογένεια από το πρώτο – ναι, το πρώτο! – κιόλας παιδί.

Αξιώνουμε να στηριχθεί η κάθε τρίτεκνη και πολύτεκνη οικογένεια με φθηνότερο ρεύμα, φθηνότερο νερό, φθηνότερα βρεφικά και παιδικά προϊόντα, δωρεάν εμβόλια και φάρμακα, τουλάχιστον για την βρεφική και πρώτη παιδική ηλικία…. Και ένα σωρό ακόμα παροχές, που πρέπει να δοθούν ώστε οι Έλληνες να μπορούν να κάνουν παιδιά και να αισθάνονται… πλούσιοι για τις οικογένειές τους!

Φίλες και φίλοι, αυτά που γράφω  τα υποστηρίζω χρόνια τώρα με τεκμηρίωση, αγώνα, πάθος και… κόστος. Γιατί πάντα έχει κόστος να στέκεσαι δίπλα στην πραγματική κοινωνία και όχι δίπλα στα τζάκια και τις «ναυαρχίδες» της διαπλοκής.

Σας το λέω μετά λόγου γνώσεως  και με την δυνατότητα που μου  δίνει ακόμα και η πρόσφατη πολιτική ιστορία μου, όταν παραιτήθηκα  από τη θέση του Υφυπουργού Εργασίας Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Πρόνοιας, επειδή μου ήταν αδύνατο να προδώσω τις προεκλογικές δεσμεύσεις που έδινα ως αρμόδιος τομεάρχης της ΝΔ και ως αρμόδιος Υπουργός να υπογράψω «καταδικαστικές αποφάσεις» για την μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας. Θεωρήστε με λοιπόν, διαρκή συμπαραστάτη στους αγώνες σας…


Με εκτίμηση
Νίκος Ι. Νικολόπουλος
Βουλευτής Αχαΐας

Υ.Γ: Και ας μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται περισσότερο σχοινί για την αγχόνη της, χρειάζεται πολιτικές που θα της επιτρέψουν να ζήσει και όπως σωστά επισημαίνει η Ομοσπονδία σας πρέπει «να αντισταθούμε μέχρις εσχάτων γιατί αι ημετέραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους»..

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Ο «Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή», πρέπει να βγει εκτός νομιμότητας.

Η «Χρυσή Αυγή», αποκαλύπτεται με λάβαρο τον «Φοίνικα» της επταετίας!

Αν η «Χρυσή Αυγή» κατέβει στις εκλογές με μόνο τον όρο «Λαϊκός Σύνδεσμος». δεν θα πάρει ούτε 5%! 


Η Χρυσή Αυγή είναι δημιούργημα της κρίσης που επέβαλλαν οι Γερμανοί τραπεζίτες και αντί να καταδικάσει η Χρυσή Αυτή, τον Γερμανικό «πανγερμανισμό», αντίθετα υιοθετεί σύμβολα του Γερμανικού Ναζισμού! Αυτή η ιδεολογική αντίφαση κατατρέχει όλα τα ακροδεξιά κόμματα, που ενώ ευαγγελίζονται «Εθνική Ανεξαρτησία, Πατρίδα, θρησκεία κλπ… στην «στροφή» τα ξεχνούν και γίνονται, οι πρώτοι υπηρέτες των ξένων δυναστών του Ελληνισμού!

Ο κ. Τέντες αντί να απειλεί Εισαγγελείς και Δικαστές για την δίκαιη συνέχιση των κινητοποιήσεων τους, να κινήσει τις διαδικασίες έκπτωσης της Χρυσής Αυγής» από νόμιμο δημοκρατικό κόμμα του Κοινοβουλίου!

Όπως έχουμε τονίσει το «Χρυσή Αυγή» είναι παραπλανητικός συμβολικός όρος και δεν μπορεί να είναι νόμιμος όρος ενός Δημοκρατικού κόμματος!

Η εισαγγελία και η Δικαιοσύνη, οφείλει να διαγράψει τον όρο «Χρυσή Αυγή και να αφήσει τον όρο «Λαϊκός Σύνδεσμος». Αν η «Χρυσή Αυγή» κατέβει στις εκλογές με μόνο τον όρο «Λαϊκός Σύνδεσμος». δεν θα πάρει ούτε 5%!

Στην Κρήτη στελέχη του κόμματος της Χρυσής Αυγής, τη στιγμή που μιλούσε ο βουλευτής του κόμματος κ. Παππάς, ξεδίπλωσαν τη σημαία της 21ης Απριλίου εντός της αίθουσας που έγινε η εκδήλωση και καταχειροκροτήθηκαν. «Δεν έχουμε κανένα πρόβλημα να δείξουμε τα λάβαρα που έχουμε εδώ. Είναι η σημαία με τον αναδυόμενο Φοίνικα», είπε ο βουλευτής κ. Παππάς.
Πρωτοφανείς απειλές από τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής, Ηλία Κασιδιάρη, σε συγκέντρωση στη Χερσόνησο Κρήτης στο ξενοδοχείο Belvedere, όπου μίλησαν βουλευτές του κόμματος. «Θα τους γ... όλους. Αν θες να έχεις νεκρούς, στο λόγο μου θα έχεις νεκρούς», φώναξε σε έναν από τους επικεφαλής της αστυνομίας.

Αφορμή για τον εκνευρισμό του στάθηκε το γεγονός πως oι αστυνομικοί δεν άφησαν τον ίδιο, τους υπόλοιπους βουλευτές της Χρυσής Αυγής και τους οπαδούς του κόμματος να κινηθούν κατά των διαδηλωτών (μέλη αντιφασιστικών οργανώσεων), που βρίσκονταν έξω από το ξενοδοχείο στη Χερσόνησο.

Στη συνέχεια ο Κασιδιάρης απείλησε με μηνύσεις την αστυνομία και προσέθεσε «έρχονται και σπάνε τα αυτοκίνητα και εσείς κάθεστε και τον π... και εγώ πώς να κάνω εκδήλωση;»…

Συγκεκριμένα είπε πως «δεν μπορούν 100 άτομα να παρακωλύουν μια νόμιμη συγκέντρωση ενός εκλεγμένου κόμματος». Ο ίδιος έκανε λόγο για παράβαση καθήκοντος εκ μέρους της αστυνομίας, λέγοντας ότι θα έπρεπε να προχωρήσει σε συλλήψεις των διαδηλωτών, λέγοντας ότι δεν προχωρούσαν σε ειρηνική διαδήλωση, αλλά φορώντας κουκούλες προκάλεσαν και φθορές σε αυτοκίνητα οπαδών της Χρυσής Αυγής.

Ωστόσο στη Χερσόνησο, από νωρίς, βρέθηκαν μέλη αντιφασιστικών οργανώσεων, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση οπαδών της Χρυσής Αυγής, που βρέθηκαν μπροστά στα μπλόκα των αστυνομικών, οι οποίοι «περνούσαν από κόσκινο» όσους ζητούσαν να περάσουν.

Η Χρυσή Αυγή από το Σάββατο πραγματοποιεί περιοδεία στην Κρήτη, με πολλά παρατράγουδα... Είναι πολύ εύκολο να νικηθεί η λεγόμενη Χρυσή Αυγή, αλλά πολλοί πολίτες παρασύρονται από τα λαϊκιστικά σύμβολα και τις λαϊκιστικές τους δοξασίες.

Υπάρχει Ελπίδα. Αντισταθείτε
Δρ Κουτσούκος Αναστάσιος
www.koutsoukos-anastasios.gr

Παρασκευή 23 Νοεμβρίου 2012

Ομιλία Α. Μανιτάκη στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης


Χαίρομαι που βρίσκομαι ενώπιoν σας, ενώπιον της Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, και έχω την ευκαιρία να σας ενημερώσω πλήρως και αναλυτικά για όλες τις πτυχές της πολιτικής που έχει χαράξει και εφαρμόζει το Υ.Δ.Μ.&Η.Δ. και για να ανταποκριθώ στο ιδιαίτερο και εύλογο ενδιαφέρον σας για το σύνολο των ζητημάτων που σχετίζονται με τις ρυθμίσεις του Προγράμματος Κινητικότητας και της ενίσχυσης της πειθαρχικής ευθύνης των υπαλλήλων του Δημοσίου όπως κατατέθηκαν και εγκρίθηκαν από το Κοινοβούλιο με το νόμο 4093/2012.

Γνωρίζω ότι η σχετική κοινοβουλευτική διαδικασία, δεδομένου του επείγοντος χαρακτήρα που είχαν τα μέτρα, δεν παρείχε τη δυνατότητα να αναπτυχθεί ουσιαστικός και σε βάθος διάλογος. Ακριβώς για αυτό το λόγο και εξ αφορμής της επιστολής που μου απηύθυνε η κα Χρυσοβελώνη - και την ευχαριστώ γι' αυτό - ανέλαβα την πρωτοβουλία να σας ενημερώσω, στο πλαίσιο αυτής της επιτροπής, καθώς αποτελεί πεποίθησή μου ότι ο διάλογος και η ενημέρωση αποτελούν απαραίτητη συνθήκη για να διαμορφώσουμε το κλίμα νηφαλιότητας και συναίνεσης που απαιτείται, για να προστατευθεί η δημόσια διοίκηση και η αναγκαία μεταρρύθμισή της.
Ξεκινώ αμέσως με την μεγάλη μας παρέμβαση, δηλαδή το Πρόγραμμα Κινητικότητας, που έχει εγείρει πλήθος ερωτημάτων και ενδεχομένως εύλογες επιφυλάξεις.
Θα πρέπει να καταστεί εξαρχής σαφές, ότι η κινητικότητα του ανθρώπινου δυναμικού στο δημόσιο τομέα αποτελεί αναπόσπαστο και λειτουργικό στοιχείο της διοικητικής μεταρρύθμισης και όχι μια ευκαιριακή και συγκυριακή πολιτική επιλογή. Άλλωστε, η κινητικότητα στο δημόσιο τομέα δεν αποτελεί κάτι το καινούριο ως έννοια. Το νομοθετικό μας πλαίσιο, ο υπαλληλικός κώδικας κλπ, προβλέπει ήδη δυνατότητες μετακίνησης υπαλλήλων (αποσπάσεις, μετατάξεις κλπ). Στην προηγούμενη όμως μορφή της η κινητικότητα δε λειτούργησε ποτέ ουσιαστικά. Παράλληλα, παγιώθηκε η πεποίθηση ότι ο δημόσιος υπάλληλος παραμένει αμετακίνητος στη θέση που διορίστηκε, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι συνολικές ανάγκες της δημόσιας διοίκησης, οι δυνατότητες των εργαζομένων, αλλά και οι κανόνες της συνετή διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού.
Δεν θα ήταν άστοχο να αναφερθώ και στο στοιχείο της νόθευσης και καταστρατήγησης στοιχειωδών κανόνων του Κράτους Δικαίου κατά την εφαρμογή των υπηρεσιακών μετακινήσεων όπως αυτές γίνονταν μέχρι πρότινος, καθώς η Διοίκηση δεν μπόρεσε να ανασχέσει τις υπαγορεύσεις του πελατειακού συστήματος. Παράλληλα, η έως τώρα επικρατούσα προσέγγιση κάλυψης των στελεχιακών αναγκών περιοριζόταν στη λύση των προσλήψεων, χωρίς συστηματικό προγραμματισμό, σαφή στοχοθεσία και συχνά στη λογική «τακτοποίησης» κομματικών ημετέρων.
Αυτό μας οδήγησε, εν μέσω κρίσης, να αναμετρηθούμε με μια διοίκηση δυσλειτουργική και αναποτελεσματική, με υπηρεσίες υπερστελεχωμένες και άλλες αντιμέτωπες με σοβαρές στελεχιακές ελλείψεις. Επιπρόσθετα, πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι λιμνάζουν ουσιαστικά αναξιοποίητοι, χωρίς να μπορούν να μετακινηθούν είτε για να καλύψουν ανάγκες της διοίκησης, είτε για να παράξουν έργο αντάξιο των προσόντων και των ικανοτήτων τους.
Όμως η κινητικότητα είναι αναγκαία και για έναν ακόμη λόγο. Με βάση τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα μας, ο δημόσιος τομέας μειώνεται και αναδιαρθρώνεται. Στο πλαίσιο αυτό, υφίσταται δραστικός περιορισμός των δυνατοτήτων μας για νέες προσλήψεις το 2013 ή πλήρης αναστολή προσλήψεων σε μια σειρά υπηρεσιών. Ταυτόχρονα, παρατηρούμε αυτή τη στιγμή μαζικότητα στις φυσιολογικές αποχωρήσεις (συνταξιοδοτήσεις) από το δημόσιο. Μόνο για το 2012 υπολογίζουμε ότι θα ξεπεράσουν τις 30.000. Είναι συνεπώς ολοφάνερο ότι οι παράγοντες αυτοί δημιουργούν κενά στελέχωσης που δύσκολα καλύπτονται.
Με αυτά τα δεδομένα και στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης, οφείλαμε να καταθέσουμε τεκμηριωμένες και πειστικές προτάσεις για να υπερβούμε ένα ακόμη εμπόδιο: την γνωστή πρόβλεψη του δεύτερου Μνημονίου για 15.000 απομακρύνσεις δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το τέλος του 2012.
Συνεπώς, η κινητικότητα που εξαρχής τέθηκε στο επίκεντρο της πολιτικής μας, κατοχυρώθηκε και στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης ως η μοναδική εφικτή διέξοδος για να πετύχουμε ταυτόχρονα δύο στόχους:
. Και να αποφύγουμε μια πολιτική αθρόων, οριζόντιων και άκριτων απολύσεων
. Και να απαντήσουμε αποφασιστικά στο πιεστικό και εύλογο αίτημα για ορθολογική διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού.

Επομένως, η κινητικότητα, ευθυγραμμισμένη με τους κανόνες του Κράτους Δικαίου, της Διοικητικής Επιστήμης και τις σύγχρονες επιταγές για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού, μπορεί να λειτουργήσει ως πολύτιμο εργαλείο εξορθολογισμού της διοίκησης.
Α) Θα ξεκινήσω αναφερόμενος στην άμεση ενεργοποίηση του Προγράμματος Κινητικότητας για έναν ορισμένο και αντικειμενικά περιορισμένο αριθμό υπαλλήλων, συγκεκριμένων ειδικοτήτων, στην οποία με ένταση έχει εστιαστεί ο δημόσιος λόγος τις τελευταίες ημέρες. Πριν μπω στις ειδικότερες παραμέτρους, οφείλω να επισημάνω τα εξής:
Η άμεση ενεργοποίηση της κινητικότητας, η οποία ούτως ή άλλως αποτελεί εξαρχής άξονα της πολιτικής μας, προέκυψε από την ανάγκη για την ανταπόκριση στις επείγουσες συμβατικές υποχρεώσεις της χώρας. Αναγνωρίζουμε ότι το πλαίσιο εφαρμογής ήταν ιδιαίτερα πιεστικό κυρίως από πλευράς χρόνου, αλλά κάναμε ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό, για την εξασφάλιση της μέγιστης δυνατής ορθολογικότητας και αντικειμενικότητας της διαδικασίας.
Οι υπάλληλοι που εντάσσονται άμεσα στο Πρόγραμμα Κινητικότητας ανήκουν σε συγκεκριμένες κατηγορίες και αρχικώς τοποθετήθηκαν στις θέσεις τους χωρίς να αξιολογηθούν οι ανάγκες όλων των φορέων και να ιεραρχηθούν οι αναγκαίες προτεραιότητες. Όπως προκύπτει από τα διαθέσιμα στοιχεία, οι υπάλληλοι αυτοί μετακινούνται από υπηρεσίες κατά τεκμήριο υπερστελεχωμένες, προς άλλες που έχουν επείγουσες ανάγκες σε προσωπικό. Η στόχευσή μας είναι αυτό να συμβεί το συντομότερο δυνατό.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθεί ότι η επιλογή των συγκεκριμένων υπαλλήλων δεν ήταν αυθαίρετη ή ανορθολογική, δεδομένου ότι η επιλογή τους υπαγορεύτηκε από δύο κριτήρια:
1. Ήταν εύλογο να ξεκινήσουμε από όσους δεν είχαν κατά την είσοδό τους στο δημόσιο τομέα αξιολογηθεί ατομικά και
2. Η ειδικότητά τους (διοικητικοί υπάλληλοι) καθιστά ευκολότερη τη μετακίνησή τους καθώς δεν τίθενται ζητήματα υψηλής εξειδίκευσης
Ακούγεται ότι πολλοί από τους υπαλλήλους που εντάσσονται σε αυτό το καθεστώς μπορεί να έχουν διακριθεί για την ποιότητα των υπηρεσιών τους και για τη γενικότερη παρουσία τους στο έως τώρα εργασιακό τους περιβάλλον. Αποδεχόμενοι ότι αυτή η διαπίστωση έχει βάση, θα πρέπει να φροντίσουμε ώστε η όποια γνώση, εμπειρία και ικανότητά τους, θα διατηρηθεί εντός του δημοσίου τομέα και μάλιστα με όρους ορθολογικότερης διαχείρισης. Η ανάγκη αυτή γίνεται επιτακτικότερη ιδιαίτερα σε περιόδους όπου η δημοσιονομική πειθαρχία περιορίζει στην εισροή νέου στελεχιακού αίματος.
Εκείνο που θα πρέπει επίσης να τονίσω στο σημείο αυτό είναι ότι δεν αμφισβητείται ούτε η νομιμότητα της πρόσληψης των συγκεκριμένων υπαλλήλων, ούτε η δυνατότητά τους να προσφέρουν. Το αντίθετο. Καλούνται να προσφέρουν σε υπηρεσίες όπου έχουμε διαπιστώσει κενά που πρέπει να καλυφθούν επειγόντως. Σημειώστε ότι οι άνθρωποι αυτοί καλούνται να καλύψουν ανάγκες σε υπηρεσίες που εξυπηρετούν άμεσα τον πολίτη. Θα σας φέρω μερικά μόνο παραδείγματα:
Στην προστασία του πολίτη: Είμαστε αντιμέτωποι με πάγωμα προσλήψεων. Πρέπει λοιπόν οι ένστολοι που απασχολούνται σε διοικητικές υπηρεσίες να αντικατασταθούν, ώστε να αναλάβουν αστυνομικά καθήκοντα.
Στην Παιδεία: Πέρυσι γίνανε 12.000 έκτακτες προσλήψεις. Φέτος μπορούν να γίνουν μόνο 2.000. Πρέπει άμεσα οι εκπαιδευτικοί που καλύπτουν διοικητικές θέσεις να γυρίσουν στα σχολεία. Αλλά ακόμα και στα πανεπιστήμια. Διοικητικοί υπάλληλοι που πλεονάζουν, να βοηθήσουν τις διευθύνσεις εκπαίδευσης.
Στην Τοπική αυτοδιοίκηση που τόσος λόγος γίνεται αυτές τις ημέρες: Είμαστε αντιμέτωποι και εδώ με πάγωμα προσλήψεων υπαλλήλων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και ταυτόχρονα βλέπουμε κλειστά ΚΕΠ, δήμους με ελάχιστο προσωπικό, πολίτες να ταλαιπωρούνται.
Στην Υγεία: Υπάλληλοι που θα μπορούσαν να μεταφερθούν άμεσα στα πληρώματα του ΕΚΑΒ ως τραυματιοφορείς, ώστε να αντεπεξέρχονται σε έκτακτες ανάγκες, βρίσκονται σε γραφεία για να καλύψουν διοικητικές ανάγκες. Άλλο παράδειγμα, μόλις χθες, ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ κ. Παπαγεωργόπουλος ενημέρωσε σε δραματικούς τόνους τη Βουλή ότι ο οργανισμός έχει τεράστια κενά σε διοικητικούς υπαλλήλους: κάθε διοικητικός υπάλληλος καλείται να εξυπηρετήσει 9.000 ασφαλισμένους. Ο δε αναπληρωτής υπουργός Υγείας κ. Σαλμάς έχει ήδη ζητήσει από το Υπουργείο μας την άμεση τοποθέτηση στον ΕΟΠΥΥ υπαλλήλων που εντάσσονται στο Πρόγραμμα Κινητικότητας.
Κάνουμε το προφανές και αυτονόητο. Ενισχύουμε τους κρίσιμους αυτούς τομείς με το απαραίτητο προσωπικό, αντλώντας ανθρώπινους πόρους από υπηρεσίες με λιγότερες ανάγκες. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι κρίσιμες υπηρεσίες για την ολοένα δυσκολότερη καθημερινότητα του πολίτη χρειάζονται προσωπικό ΑΜΕΣΑ. Όχι για να λειτουργήσουν καλύτερα, αλλά συχνά απλώς για να λειτουργήσουν.
Στόχος μας είναι η διαδικασία της μετακίνησής των συγκεκριμένων υπαλλήλων να ολοκληρωθεί άμεσα και με όλα τα εχέγγυα αντικειμενικότητας, μακριά από κάθε ρουσφετολογική πρακτική. Εκείνο που επιχειρείται με τη μέγιστη δυνατή προσοχή και σύνεση στην παρούσα φάση, είναι η καλύτερη δυνατή αποτύπωση και αποτίμηση των τυπικών προσόντων των συγκεκριμένων υπαλλήλων. Πρόκειται για μια επιλογή που προσφέρει ασφάλεια δικαίου, καθώς εστιάζει στα αντικειμενικώς μετρήσιμα και άμεσα διαπιστώσιμα προσόντα του υπαλλήλου. Μέριμνα ασφαλώς λαμβάνεται για τον συνυπολογισμό και άλλων παραμέτρων, με τη μορφή των λεγόμενων κοινωνικών και βιοτικών κριτηρίων, ώστε να εξασφαλιστεί μια εξισορρόπηση των τελικών αποφάσεων και να καταδειχθεί ότι υφίσταται η πρόθεση για την αντιμετώπιση του υπό μετακίνηση υπαλλήλου, πρωτίστως ως ανθρώπινου όντος και όχι ως αναλώσιμης μονάδας.
Για το λόγο αυτό, η κρίση για τις μετακινήσεις και τις νέες τοποθετήσεις των υπαλλήλων αυτών έχει τα θεσμικά εχέγγυα του Τριμελούς Συμβουλίου του άρ. 5 παρ. 3 ν. 4024/2011, που αποτελείται από εκπροσώπους του ΑΣΕΠ, του ΥΔΜΗΔ και του ΥπΟικ.
Παράλληλα, έχουμε ζητήσει και ήδη συγκεντρώνουμε τα σχετικά στοιχεία για την κάλυψη των στελεχιακών αναγκών. Διαπιστώνουμε ότι τα κενά είναι μεγάλα και η κάλυψή τους επιτακτική. Γι' αυτό είναι κρίσιμο να κατανοήσουμε όλοι, τόσο εσείς όσο και η διοίκηση, αλλά και οι συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι των εργαζομένων ότι όσο πιο γρήγορα ολοκληρωθεί αυτό το πρώτο κύμα κινητικότητας, αφ' ενός τόσο πιο γρήγορα θα καλυφθούν επείγουσες υπηρεσιακές ανάγκες και αφ' ετέρου οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι θα απεγκλωβιστούν από το καθεστώς της διαθεσιμότητας και θα αποκατασταθεί η πρόσκαιρη μισθολογική τους υποβάθμιση.
Β) Αυτή η παρέμβαση αποτελεί ένα προοίμιο του συνολικότερου σχεδιασμού μας. Από το 2013, η κινητικότητα του προσωπικού θα αποτελεί μια παγιωμένη και πλήρως λειτουργική διοικητική πρακτική.
Η διαπίστωση των ελλειμμάτων στα οποία αναφέρθηκα νωρίτερα, πιστοποιεί με τρόπο κατηγορηματικό την ανάγκη και την ωρίμανση των συνθηκών για την πορεία της Δημόσιας Διοίκησης προς την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης, με όρους επιστήμης και διοίκησης, προσέγγισης στη διαχείριση των ανθρώπων της.
Και επιλέγω στοχευμένα τον όρο «ανάπτυξη» γιατί είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι η ίδια η Διοίκηση, θα πρέπει να αναλάβει συνειδητά και συντεταγμένα την ευθύνη και την κυριότητα αυτής της διαδικασίας. Να διαμορφώσει ένα πλαίσιο που θα στηρίζεται στη συνέργεια του συνόλου των διοικητικών της κλιμακίων και των εργαζομένων της. Οποιαδήποτε προσέγγιση που κινείται σε λογικές άτσαλης και άκριτης εφαρμογής πρακτικών από άλλα πλαίσια, χωρίς προηγούμενη εσωτερική ζύμωση και προπαρασκευή είναι απλώς καταδικασμένη σε αποτυχία.
Γ) Η τρίτη παρέμβασή μας αφορά στη διεύρυνση της πειθαρχικής ευθύνης των δημοσίων υπαλλήλων και στον εξορθολογισμό και την αποτελεσματικότητα της πειθαρχικής διαδικασίας, προκειμένου να αποκαταστήσουμε και να διαφυλάξουμε το γόητρο της δημόσιας διοίκησης, αλλά και να προστατέψουμε τη συντριπτική πλειοψηφία των δημοσίων λειτουργών από τη φθορά μιας γενικευμένης απαξίωσης, που συμπυκνώνεται στο γνωστό αφορισμό «κανείς δεν λογοδοτεί και δεν τιμωρείται». Η σκανδαλώδης ατιμωρησία δεν μπορεί πλέον να γίνει ανεκτή.
Με τις ρυθμίσεις του ν. 4093/2012 ενισχύονται υπάρχοντες θεσμοί, και ολοκληρώνεται η προσπάθεια εκσυγχρονισμού του πειθαρχικού δικαίου. Επεκτείνεται η εφαρμογή των διατάξεων του Υπαλληλικού Κώδικα για την αυτοδίκαιη και τη δυνητική αργία σε ολόκληρο το δημόσιο τομέα.
Με την αργία επιτυγχάνεται η άμεση, προσωρινή απομάκρυνση των υπαλλήλων από την υπηρεσία, μέχρι να κριθούν οριστικά από τα αρμόδια πειθαρχικά όργανα ή δικαστήρια οι πράξεις που τους αποδίδονται. Η αργία δεν αποτελεί προκαταβολή ποινής, ούτε προοικονομεί την εξέλιξη της πειθαρχικής διαδικασίας. Αποτελεί διοικητικό μέτρο που αποβλέπει στην προστασία του θεσμικού κύρους της υπηρεσίας και του δημοσιοϋπαλληλικού λειτουργήματος και στην ανάκτηση της χαμένης εμπιστοσύνης των πολιτών προς τη δημόσια διοίκηση.
H πειθαρχική διαδικασία - που χωρεί ανεξάρτητα και αυτοτελώς από την ποινική διαδικασία - κινείται άμεσα, ώστε και η εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας να αποκαθίσταται και να διασφαλίζεται το δικαίωμα του πειθαρχικώς διωκομένου υπαλλήλου για ταχεία και δίκαιη πειθαρχική κρίση.
Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η πρόταξη του συμφέροντος της υπηρεσίας δεν σημαίνει ότι δεν ελήφθη ισόρροπη μέριμνα για την προστασία του υπαλλήλου που διώκεται πειθαρχικά. Η προστασία την οποία προέβλεπαν οι προηγούμενες ρυθμίσεις διευρύνεται με τη θεσμοθέτηση διοικητικής διαδικασίας, παράλληλα με τη δικαστική.
Προϋποθέσεις επιτυχίας του εγχειρήματος
Ας συμφωνήσουμε όλοι σε μερικές βασικές διαπιστώσεις.
Ότι, καταρχήν, δεν είναι δυνατόν οι πολίτες της χώρας να δοκιμάζονται σήμερα σκληρά από την κρίση και τις πολιτικές λιτότητας, να βαρύνονται με επαχθείς φόρους, και να βλέπουν τους δημόσιους πόρους να κατασπαταλώνται σε υπηρεσίες και δομές ανορθολογικές, δυσκίνητες και τελικά μη αποδοτικές για το κοινωνικό σύνολο.
Δεν είναι δυνατό να διαπιστώνουμε όλοι την ανορθολογική κατανομή του προσωπικού σε όλο το φάσμα του δημοσίου τομέα αλλά να μην κάνουμε αποφασιστικά βήματα για την αντιμετώπισή της.
Δεν είναι δυνατό να διαπιστώνονται επείγουσες ανάγκες στελέχωσης, σε κοινωνικά ευαίσθητες και κρίσιμες υπηρεσίες, και να μην καλύπτονται άμεσα με προσωπικό από εκεί όπου πλεονάζει.
Δεν είναι δυνατό να αρνούμαστε να εφαρμόσουμε αποτελεσματικά νόμους που ήδη υπάρχουν ώστε να απομακρυνθούν από το σώμα της διοίκησης κάποιοι διαπιστωμένα ανεπαρκείς υπάλληλοι ή να απομονωθούν άλλοι που βαρύνονται με σοβαρότατα αδικήματα, συνεχίζοντας να δυσφημούν τη συντριπτική πλειονότητα των δημόσιων λειτουργών.
Κατά συνέπεια, η ευθύνη για την επιτυχία του μεγάλου εγχειρήματος της μεταρρύθμισης της ελληνικής δημόσιας διοίκησης βαραίνει όλους: τους δημοσίους υπαλλήλους, τους συνδικαλιστικούς τους εκπροσώπους, τους πολίτες, αλλά κυρίως το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του.
Όπως όλοι -λιγότερο ή περισσότερο- έχουμε ευθύνες για τις παθογένειες και τις ανορθολογικές καταστάσεις που εκτράφηκαν στο ελληνικό δημόσιο όλα αυτά τα χρόνια, αντίστοιχα έχουμε σήμερα αυξημένη ευθύνη, και πριν από όλους το ίδιο το πολιτικό σύστημα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, να αντιμετωπίζουμε θαρραλέα αυτές τις χρόνιες στρεβλώσεις.
Το ίδιο το σώμα της Διοίκησης θα πρέπει να ενστερνιστεί την αναγκαιότητα της κινητικότητας και να συμβάλλει συνειδητά στη λειτουργικότητα και την αποδοτικότητα των μονάδων υποδοχής, την ομαλή ένταξη των μετακινούμενων υπαλλήλων στο νέο εργασιακό τους περιβάλλον, ώστε να καταστούν άμεσα λειτουργικοί κυρίως για τον τελικό αποδέκτη των παρεχόμενων υπηρεσιών, δηλαδή τους συναλλασσόμενους έλληνες πολίτες.
Δε θα πρέπει να παραληφθεί και μια αναφορά στο γεγονός ότι σε αυτή μας την προσπάθεια φροντίζουμε να αξιοποιούμε την τεχνογνωσία και την εμπειρία που μας προσφέρουν ως έμπρακτη στήριξη οι ευρωπαίοι εταίροι μας και η Task Force - προερχόμενες ιδίως από χώρες που πρωτοπορούν στον τομέα της διοικητικής οργάνωσης όπως η Γαλλία. Ωστόσο την πολύτιμη αυτή πείρα την προσαρμόζουμε στον δικό μας σχεδιασμό, με γνώμονα τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής δημόσιας διοίκησης και το πλέγμα των περιορισμών που επιβάλλει η συγκεκριμένη συγκυρία.
Μπορούμε με τις δικές μας δυνάμεις να κάνουμε αποφασιστικά βήματα για τη διαμόρφωση μιας δημόσιας διοίκησης ευρωπαϊκού επιπέδου, που θα αποτελέσει μοχλό ανασυγκρότησης της χώρας και αποκατάστασης της ισότιμης θέσης της ανάμεσα στους ευρωπαίους εταίρους της. Τη δική τους έμπρακτη αλληλεγγύη την ζητάμε και τη χρειαζόμαστε εξίσου. Είναι αναγκαίο να αξιοποιούμε όλες τις δυνάμεις που θέλουν και μπορούν να μας συνδράμουν στην Ευρώπη. Και είναι εξίσου αναγκαίο να καλλιεργούμε την πολιτική ενότητα και συναίνεση στο εσωτερικό της χώρας για τις απαραίτητες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που ζητά η κοινωνία.
Αποδεχόμενος λοιπόν, την εύλογη κριτική στάση που μπορείτε και οφείλετε να τηρείτε απέναντι στην πολιτική που εφαρμόζεται, σας καλώ να συμβάλλετε ουσιαστικά, με προτάσεις και σε κλίμα νηφαλιότητας και συναίνεσης, ώστε να αλλάξουμε παγιωμένες νοοτροπίες χρόνων. Να εκριζώσουμε φαινόμενα πελατειακής συνδιαλλαγής, κομματοκρατίας, αλλά και ανορθολογισμού και προχειρότητας, που υπονομεύουν και δυσφημούν τη δημόσια διοίκηση και τους ανθρώπους της. Να συμβάλλετε ώστε μαζί να μετασχηματίσουμε το διοικητικό μηχανισμό. Να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο το έμψυχο δυναμικό του και να αναδείξουμε τις δυνατότητές του. Να αναβαθμίσουμε τις παρεχόμενες υπηρεσίες του. Και κυρίως να αποδείξουμε στους πολίτες, που δοκιμάζονται σκληρά από την κρίση και τη λιτότητα, ότι οι οικονομικοί πόροι που συνεισφέρουν δεν πάνε χαμένοι, αλλά αξιοποιούνται με τον καλύτερο τρόπο για το καλό του συνόλου και για τον κάθε έναν ξεχωριστά.

Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Δεν δίνουμε δεκάρα στο Γερμανιστάν ! Τελεία και παύλα


Του ΚΩΣΤΑ ΧΑΪΝΑ
Στελέχους της ΔΗΜ.ΑΡ.

(Μια ιστορία* που μου μετέφερε ένας φίλος)

Βρισκόμαστε στο έτος 2012 στη χώρα του Ελλαδιστάν, μια από τις πιο πλούσιες και ισχυρές χώρες του κόσμου και το σοβαρό θέμα που απασχολεί το κοινοβούλιο της, είναι η έγκριση του νέου δανεισμού προς το Γερμανιστάν, μιας πολύ μικρής και φτωχής χώρας συμμάχου και εταίρου στην Ένωση των Ευρώπουλων, αλλά με πλούσιους κατοίκους (όπως λένε οι διεθνείς στατιστικές κατά μέσο όρο). Και αν ήταν μόνο αυτό. Η κα Λαγκαρντού Γενική Διευθύντρια του Παγκόσμιου Ταμείου έχει εντολή από τις πιο μεγάλες χώρες του κόσμου να «κουρέψουν» το χρέος του Γερμανιστάν, γιατί το μέγεθός του, τους δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στις οικονομίες τους. Και ποιος καλείται να πληρώσει τα σπασμένα του «κουρέματος» του χρέους του Γερμανιστάν ; Μα ασφαλώς το Ελλαδιστάν, ως η πιο πλούσια και ισχυρή χώρα της Ένωσης των Ευρώπουλων και κάποιες άλλες χώρες του πλούσιου Νότου. Άντε να πείσεις τώρα το Κοινοβούλιο του Ελλαδιστάν να χορηγήσει νέα δάνεια για τρίτη φορά στο Γερμανιστάν και να μην σε πάρουν με τις πέτρες. Και το κυριότερο τους πολίτες του Ελλαδιστάν, που τους έχουνε τρελάνει στη φορολογία, πότε για δάνεια στο Γερμανιστάν, πότε για δάνεια στο Ιρλανδιστάν, πότε για δάνεια στο Πορτογαλιστάν, πότε για τις τράπεζες του Ισπανιστάν, πότε για τα αναπτυξιακά προγράμματα και πότε για τον προϋπολογισμό της Ένωσης των Ευρώπουλων. Και να έχεις τώρα και τη Λαγκαρντού να έχει στηλώσει τα πόδια (είναι και ψηλή η άτιμη) και να σου λέει στο οικονομικό συμβούλιο της Ένωσης των Ευρώπουλων : Εδώ και τώρα «κούρεμα» του χρέους του Γερμανιστάν, γιατί διαφορετικά σας κλειδώνω στο δωμάτιο και δεν σας αφήνω να πάτε σπίτια σας, μέχρι να το κάνετε! Και να είχαμε μόνο αυτό. Μόλις ειπώθηκε στο Συμβούλιο, ότι εκτός από νέο δάνειο στο Γερμανιστάν, θα μειώσουν και τα επιτόκια στα παλιά του δάνεια, ξεσηκώθηκαν όλες οι χώρες του φτωχού Βορρά (Ιρλανδιστάν, Πορτογαλιστάν, Ισπανιστάν, Ιταλιστάν) και ζήτησαν και αυτές μείωση επιτοκίων στα δικά τους δάνεια. Όχι κορόϊδα είναι. Να «κουρεύουν» το χρέος του Γερμανιστάν (δηλαδή να έχουν να παίρνουν λιγότερα απ’αυτά που έχουν δανείσει στο Γερμανιστάν), να του δίνουν νέα δάνεια  και να του μειώνουν και τα επιτόκια στα παλιά δάνεια (με λεφτά που αυτές έχουν δανειστεί με μεγαλύτερα επιτόκια). Τρέλα! Αλήθεια σκέφτονται, τι είμαστε εμείς ως χώρες, τα αποπαίδια της Ένωσης και το Γερμανιστάν το καλομαθημένο της ; Το Ελλαδιστάν είχε στριμωχτεί πραγματικά. Τι να πρωτοπρολάβει να πληρώσει για να κρατήσει ζωντανή την Ένωση των Ευρώπουλων, που τη θέλει βέβαια ζωντανή, γιατί δεν κερδίζει και λίγα με τις εξαγωγές της σ’αυτές, χωρίς δασμούς και εμπόδια.
Πως εξελίχθηκαν τόσο άσχημα τα πράγματα αναρωτιέται κάθε φιλήσυχος άνθρωπος; Να σας εξηγήσω. Κάποια στιγμή στο Γερμανιστάν, ένας τύπος που του άρεσε, εκτός από το γυμναστήριο, να κάνει κανό τις νύχτες και τις μέρες ποδήλατο, που όταν του έμπλεκε η αλυσίδα κατάφερνε να την ξεμπλοκάρει εν κινήσει, εκτός από κάποιες φορές που του έπιανε το χέρι και έτρεχε στα Νοσοκομεία, κατάφερε να βγει Πρωθυπουργός του Γερμανιστάν με βέρα στο δεξί και του ξέφυγε χωρίς να το καταλάβει ένα μυστικό που το ήξεραν βέβαια όλοι, αλλά καμώνονταν πως δεν το ήξεραν και το κυριότερο, κανένας δεν το έλεγε φωναχτά. Το μυστικό ήταν ότι το έλλειμμα της χώρας είχε φτάσει στο 15% του ΑΕΠ, ενώ κανονικά έπρεπε να ήταν κάτω από 3%, σύμφωνα με τους κανόνες της Ένωσης των Ευρώπουλων. Με τέτοια κόλπα βέβαια μπήκε το Γερμανιστάν στην Ένωση, αλλά τέλος πάντων, περασμένα ξεχασμένα. Αυτός το είπε φωναχτά. Το κατάλαβε, δεν το κατάλαβε δεν παίρνω όρκο. Πάντως κατάφερε και έκανε άνω κάτω την Ένωση των Ευρώπουλων και όλες τις χώρες της υφηλίου. Αυτός ο τύπος ήταν γιος, ενός πολύ μεγάλου ηγέτη που είχε πρωταγωνιστήσει στο ασύδοτο παρελθόν της χώρας ως Πρωθυπουργός, αφού είχε ως δόγμα το «Τσοβόλα δώστα όλα». Δηλαδή κάθε φορά που φτιαχνότανε ο τύπος, μοίραζε σταθερά δεξιά και αριστερά ότι είχε και δεν είχε το θησαυροφυλάκιο της χώρας. Λοιπόν έτσι και γιουβέτσι, η χώρα καταχρεώθηκε και έφτασε σήμερα να εκλιπαρεί για κάποια ευρώπουλα για να πληρώσει όχι τα δανεικά, αλλά μισθούς και συντάξεις. Γιατί όλα τα χρόνια, μόλις δυσκολευότανε να πληρώσει τα επιδόματα και τους μισθούς στους κρατικούς υπαλλήλους, που συνεχώς ανέβαιναν χωρίς να ανεβαίνει ταυτόχρονα και η παραγωγικότητα της χώρας, δανειζόταν. Γιατί πέρα από αυτό, το κομματικό σύστημα προσλάμβανε συνεχώς πελάτες στο Κράτος (υπαλλήλους ήθελα να πω) εκτός ΑΣΕΠ, όλο και περισσότερους, δικά του παιδιά ήταν άλλωστε, ώστε εκεί που χρειάζονταν ένας για μια δουλειά να τη μοιράζονται τρεις, έτσι για να μην κουράζονται πολύ, όπως μας διαβεβαίωσε και ο Μίστερ Χούφτελος του Ελλαδιστάν. Τα δανεικά να είναι καλά. Άσχετα αν η χώρα εισήγαγε τα περισσότερα είδη διατροφής της. Οι αγρότες της (ευτυχώς όχι όλοι), περιμένοντας τις επιδοτήσεις, εκτός από πρέφα στα καφενεία, προσλάμβαναν ανασφάλιστους αλβανούς, πακιστανούς και άλλους αντιπαθείς ξένους για να καλλιεργούν τα χωράφια τους, που κατά τα άλλα μας κλέβουν τα μεροκάματα σύμφωνα με τη «Χρυσή Νύχτα». Αντί λοιπόν να σπέρνουν τα χωράφια τους, τους λέγανε να βάλλουνε  φωτοβολταϊκά, όταν δεν κλείνανε τους δρόμους κάθε Φλεβάρη (που δεν είχανε και πολλές δουλειές), για να πάρουν κανένα επιπλέον επίδομα από την Ένωση των Ευρώπουλων. Άσχετα αν όλα αυτά τα χρόνια μπήκαν στο Γερμανιστάν πάνω από 100 δισ. ευρώπουλα, από τα τέσσερα κοινοτικά πλαίσια στήριξης, τα οποία κυρίως σκορπίστηκαν σε ημέτερους κρατικοδίαιτους επιχειρηματικούς ομίλους (ευτυχώς δεν είναι όλοι οι επιχειρηματίες κρατικοδίαιτοι) και σε άλλα σαϊνια της διαπλοκής, οι οποίοι φτιάχνανε έναν δρόμο ο οποίος κόστιζε ο κούκος αϊδόνι που λέει και ο λαός του Ελλαδιστάν. Εντάξει δεν ήταν έτσι ακριβώς, αλλά περίπου έτσι.
Η πολιτική και κοινωνική κατάσταση στο Ελλαδιστάν είναι πολύ τεταμένη. Το αίτημα για δανειοδότηση του Γερμανιστάν έρχεται στο Κοινοβούλιο της χώρας για 3η φορά. Οι βουλευτές αλλά και οι  όλοι οι πολίτες του Ελλαδιστάν έχουν αγανακτήσει με τους Γερμανιστάνους. Τους έχουν δανείσει μέχρι σήμερα δύο φορές με χαμηλό επιτόκιο και τώρα έρχονται και αντί να τους πούνε πότε θα τους επιστρέψουν τα δανεικά, τους ζητάνε νέα δάνεια και τους λένε μάλιστα να τους χαρίσουν και αυτά που τους χρωστάνε, γιατί είναι ωραίοι, γιατί κάποιοι πρόγονοί τους ήταν πολύ έξυπνοι, γιατί κάποιοι πρόγονοί μας τους είχαν πάρει κάτι δανεικά και δεν τα έδωσαν πίσω, γιατί τους είχαν κάνει και πολλές ζημιές και άλλα σοβαρά, αλλά και αστεία. Η πρόταση του Πρωθυπουργού του Ελλαδιστάν, του κου Σαμαράνου, είναι να δοθεί η χρηματοδότηση προς την σύμμαχο χώρα και μάλιστα με ευνοϊκό επιτόκιο, γιατί ο λαός του Γερμανιστάν όπως λέει, υποφέρει εδώ και τρία χρόνια εξ αιτίας της κρίσης. Ο αρχηγός όμως της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Ελλαδιστάν, διαφωνεί κάθετα. «Δεν είναι δυνατόν τρία χρόνια τώρα, οι Γερμανιστάνοι να έχουν υπογράψει τρία μνημόνια και να μην έχουν κάνει τίποτα, να μην έχουν εφαρμόσει κανένα μέτρο από αυτά που δεσμεύτηκαν», ωρύεται. Που να ακούσεις τους άλλους αρχηγούς της αντιπολίτευσης. Ο Καϊμμενούλης αρχηγός των «Ανεξάρτητων Ελληνισταράδων», ζητάει εκτός από το μην δώσουμε ούτε ένα ευρώ, να βάλουμε την Μερκελού την αρχηγό του Γερμανιστάν να κάνει 1 εκατομμύριο κάμψεις. Να μην πω για την απαίτηση του αρχηγού της «Χρυσής Νύχτας», να κλείσουμε όλη την ηγεσία του Γερμανιστάν σε θάλαμο αερίων! Η αντιπολίτευση, στην συζήτηση για την χορήγηση του νέου δανείου προς το Γερμανιστάν, συνεχίζει την σκληρή τακτική της. «Δεσμευτήκανε ότι θα κυνηγήσουν τους φοροφυγάδες και αυτοί εξαφανίζουν τις λίστες που τους δίνουμε, είπαν θα ανοίξουν τα επαγγέλματα, αλλά ούτε τους ταξιτζήδες δεν καταφέρανε να απελευθερώσουν από τα δεσμά τους», καταγγέλλει στο κοινοβούλιο ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. «Να μην πούμε για σοβαρότερα θέματα, όπως το περιουσιολόγιο, η αξιολόγηση, η αξιοκρατία, η ηλεκτρονική συνταγογράφιση, οι ηλεκτρονικές προμήθειες, η ενοποίηση των φορέων υγείας και άλλα πολύ σοβαρά θέματα που προβλέπονται από τα μνημόνια που έχουν υπογράψει και αυτοί δεν έκαναν τίποτα, δεν τήρησαν τίποτα», βροντοφωνάζει. «Ούτε τους 16 μισθούς των κομματικών τους παιδιών, των υπαλλήλων της Βουλής τους δεν μπόρεσαν να καταργήσουν, θα εφαρμόσουν τα μνημόνια; Αυτοί μόνο οριζόντιες περικοπές στους χαμηλοσυνταξιούχους και στους μισθοσυντήρητους της χώρας τους είναι ικανοί να κάνουν», συνεχίζει ακάθεκτος ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης του Ελλαδιστάν. Τα μνημόνια να σας θυμίσω, τα έχει επιβάλλει το συμβούλιο της Ένωσης των Ευρώπουλων, μαζί με το Ταμείο της κας Λαγκαρντού, για να διορθωθούν οι παράλογες καταστάσεις που είχαν επικρατήσει στο Γερμανιστάν, τα τελευταία περίπου σαράντα χρόνια, που κυβερνά ο δικομματισμός. «Όλες αυτές οι παράλογες καταστάσεις», κατήγγειλε με στεντόρεια φωνή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης,«ήταν αποτέλεσμα των πολιτικών που είχαν ασκήσει όλες οι Κυβερνήσεις με την ανοχή όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αφού κανένας δεν αντιδρούσε, όταν μοίραζαν λεφτά χωρίς να είναι δικά τους, όταν δίνανε πλασματικές υπερωρίες και επιδόματα έγκαιρης προσέλευσης για να καλοπιάνουν τα δικά τους τα παιδιά του δημοσίου και να τους μετατρέπουν σε κομματικούς πελάτες, όταν δίνανε σύνταξη σε πεθαμένους, όταν δίνανε σύνταξη τυφλότητας σε ανθρώπους που είχαν τα μάτια τους δεκατέσσερα» και άλλα τρελά που έγραψε και ένας τρελαμένος τελευταία ο κος Παγκαλαίος, ο οποίος κατά λάθος είπε το περίφημο «τα φάγαμε όλοι μαζί», ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων, κυρίως από αυτούς που τα είχαν φάει χοντρά. (Αυτοί που δεν «έφαγαν» τίποτα δεν μιλάνε γιατί μάλλον είναι μειοψηφία). «Συγκεκριμένα», είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «οι Κυβερνήσεις αυτές, αντί να μαζεύουν φόρους από τους πολίτες τους, κοροϊδεύανε τις διεθνείς αρχές με ψεύτικα στοιχεία και έτσι καταφέρνανε να παίρνουν δάνεια δεξιά και αριστερά και να τα μοιράζουν πάλι δεξιά και αριστερά, με αποτέλεσμα όλοι να είναι ευχαριστημένοι. Συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι. Και πέρναγαν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα… Έ, όχι κύριε Πρωθυπουργέ, δεν πρέπει να δώσουμε σ’αυτούς τους απατεώνες άλλα λεφτά. Διαφωνώ κάθετα και θα καταψηφίσω κάθε πρότασή σας για νέα δανειοδότηση του Γερμανιστάν. Τελεία και παύλα».

Για την αντιγραφή
Κώστας Χαϊνάς
Χαλκίδα 22-11-2012

*Η ιστορία δεν έχει καμιά σχέση με τη πραγματικότητα που ζούμε

«Τα απόνερα των νέων μέτρων είναι ο προυπολογισμός»

Άρθρο του ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
Βουλευτή Αχαίας


«Τραγική και  εθνικά επιζήμια υπήρξε η επιλογή  του Α. Σαμαρά να παραδοθεί στους  δανειστές αντί να επαναδιαπραγματευτεί και να βάλει φρένο στις υφεσιακές  πολιτικές»


Ο «βασιλιάς της οβιδιακής μεταμόρφωσης» και απόλυτος υποστηρικτής των μνημονιακών πολιτικών, μετά τις 17 Ιουνίου, είναι πλέον γυμνός.

Υπόλογος απέναντι στον λαό, ακόμα  και σε εκείνους που τον στήριζαν μέχρι χθες, πιστεύοντας, ίσως, ότι πίσω από την μεταμόρφωσή του υπήρχε ένα αξιόπιστο σχέδιο.

Τώρα, αποκαλύπτεται περίτρανα πως καμία ουσιαστική πολιτική σκέψη και στρατηγική δεν υπήρξε, παρά μόνο η ακόρεστη δίψα του για εξουσία και η συνθηκολόγησή του με τα καταρρέοντα συμφέροντα.

Τώρα, αποδεικνύεται πόσο τραγική και εθνικά επιζήμια υπήρξε η επιλογή του να παραδοθεί στους δανειστές αντί να επαναδιαπραγματευτεί και να βάλει φρένο στις υφεσιακές πολιτικές, σύμφωνα και με την εντολή που πήρε από τον λαό.

Έδωσε «γη και ύδωρ» στην κ. Μέρκελ, ευελπιστώντας στην… μεγαλοψυχία της, αλλά αυτή δεν του κάνει την χάρη και ακόμα αρνείται την δόση που η χώρα θα έπρεπε να πάρει από τον περασμένο Ιούνιο.

Υποβάλλει τον λαό  στην πιο αιματηρή λιτότητα, χωρίς  να μπορεί να διασφαλίσει ούτε το προαπαιτούμενο «αντίτιμο».

Μετά από όλα αυτά, με ποια επιχειρήματα μπορεί να πείσει ότι ο προϋπολογισμός που ζήτησε να ψηφίσουμε δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνον τα «ΑΠΟΝΕΡΑ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΜΕΤΡΩΝ»; Ότι και να πει, ποιός τον πιστεύει πια;

Γιατί τα εκατοντάδες στελέχη της παράταξης που πρόδωσε, δεν έχουν ήδη ξεσηκωθεί, ώστε να αποδείξουν πως ακόμα εκπροσωπούν τον λαό της μεγάλης λαϊκής παράταξης που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής;

Μετά την ψηφοφορία  για το μνημόνιο ΙΙΙ δήλωσα πως  το «ματωμένο 153» συνιστά στραπάτσο  που θα μετατραπεί σε κόλαφο, αν τη Δευτέρα δεν αποφασιστεί η άμεση εκταμίευση της δόσης, και μάλιστα ολόκληρης, όπως η ίδια η κυβέρνηση υποστήριζε.

Ο κόλαφος μοιάζει πλέον βέβαιος. Και οι πύλες της κόλασης για το φθαρμένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα εξουσίας, μόλις τώρα ανοίγουν. Η πραγματική πολιτική θα το κατατροπώσει, η πραγματική κοινωνία θα το συνθλίψει! !!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...