Ρήγματα - παγίδες για τον Σαμαρά

Στην οδό Ρηγίλλης 33 τα πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν, ενώ δεν αποκλείεται να αλλάξει και η ίδια η Ρηγίλλης. Ο Σαμαράς ετοιμάζεται μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου να εγκατασταθεί στα νέα γραφεία της Λεωφ. Συγγρού, εγκαταλείποντας το κτίριο στο οποίο στεγάζεται επί 33 περίπου συναπτά έτη. ΄Ώσπου να βάλουν «δικό τους κεραμίδι στο κεφάλι τους», στη Ν.Δ. σκοπεύουν να αλλάξουν πολλά πράγματα εν σχέσει με όσους θα «κατοικήσουν» στα νέα γραφεία. Νέα γραφεία όμως δεν σημαίνουν και εκκαθάριση στο κόμμα. Ό,τι αλλαγές ήταν να γίνουν έγιναν και, όπως έλεγε και ένα παλαιό σύνθημα του ΚΚΕ: «Ένα είναι το κόμμα».
Αυτό ακριβώς επιχείρησε – και προς το παρόν πετυχαίνει – ο πρόεδρος της Ν.Δ. Στελέχωσε το κόμμα, τις γραμματείες και χρησιμοποίησε ως τομεάρχες – ενώ τους δίνει χρίσματα για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές –  με πρόσωπα όλων των αποχρώσεων.
Αυτό σημαίνει ότι επιδιώκει να προσδώσει στο κόμμα του νέες δυνατότητες οργάνωσης και δραστηριότητας, έργο που επωμίζονται, κυρίως στα πλαίσια της νέας δομής, οι δύο αντιπρόεδροι Δήμας και Αβραμόπουλος, ο γραμματέας της Ν.Δ. Λυκουρέντζος, ο διευθυντής του κόμματος Σκορδάς και οι Χαρακόπουλος και Στυλιανίδης, ως γραμματείς Σχεδιασμού και Προγράμματος αντίστοιχα.
Πυκνώνουν τα σύννεφα
Όμως αυτή δεν είναι η πραγματική εικόνα, αφού πυκνώνουν τα σύννεφα στη Ν.Δ., καθώς έχει εισέλθει σε περίοδο εσωτερικών αναταράξεων, οι οποίες θα φθάσουν έως τις δημοτικές εκλογές. Ενδεχομένως θα συνεχιστούν και μετεκλογικώς, αλλά όλα εξαρτώνται από το εκλογικό αποτέλεσμα της 7ης και 14ης Νοεμβρίου. Εάν ηττηθεί η Ν.Δ., θα γίνει μεγάλο πανηγύρι.
Στελέχη που παρακολουθούν τις δημοσκοπήσεις εμμένουν ότι το κόμμα εμφανίζει κάμψη και έχει πρόβλημα η δημοτικότητα Σαμαρά. Σε συνδυασμό με την παγιωμένη κατάσταση οργής της κοινής γνώμης για τις κυβερνήσεις Καραμανλή, που ταλαιπωρούν ακόμη τη Ν.Δ., συμπεραίνουν ότι «υπάρχει πρόβλημα στον πυρήνα».
Έτσι, αναπόφευκτα «περιορίζονται βασικά πλεονεκτήματα της νέας Νέας Δημοκρατίας και του Σαμαρά». Αυτό γίνεται επειδή αμφισβητούνται πλέον τα στοιχεία που έφεραν τον Σαμαρά και τα στελέχη που τον ακολουθούσαν στην ηγεσία της Ν.Δ.
Ήδη αναζητείται διέξοδος από έναν κύκλο που παγιδεύει όλο και περισσότερο την πολιτική της Ν.Δ. Τα εσωκομματικά μέτωπα που άνοιξαν είναι συγκεκριμένα και οι συγκρούσεις που επέρχονται δείχνουν βέβαιες. Η βασική σύγκρουση είναι με την Ντόρα και τον Καρατζαφέρη, που θα διεκδικήσουν το μερτικό τους στις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι τα στελέχη που διεκδικούν ρόλους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση παρακάμπτοντας τις κομματικές επιλογές. Αυτά πληθύνονται και δημιουργούν κατά τόπους ρήγματα στην κομματική συνοχή.
Οι πονοκέφαλοι στη Ρηγίλλης είναι πολλοί, αν και το ενθαρρυντικό είναι ότι ο Σαμαράς δείχνει διάθεση να δώσει ρόλους σε όλους. «Ο Σαμαράς θέλει να είναι αρχηγός όλης της Ν.Δ. και δεν επιθυμεί να κυβερνά με την ομάδα του μόνο, τη στιγμή που το κόμμα παλεύει να ξαναβρεί τη χαμένη κοινωνική βάση του και να εισπράξει τη δυσαρέσκεια για την κυβερνητική πολιτική», λένε «σαμαροφύλακες».
Δεν ανησυχούν για την Ντόρα
Προς το παρόν η ηγεσία της Ν.Δ. δείχνει να μην ανησυχεί σοβαρά από τη δράση κυρίως των μικρών πυρήνων της Ντόρας που έμειναν στο κόμμα, αν και αποτελούν αναμφίβολα μια συνεκτική ομάδα ευθείας αμφισβήτησης των επιλογών της ηγεσίας της Ν.Δ. Αυτοί οι αντιφρονούντες δεν έχουν να χάσουν και πολλά πράγματα από τις συγκρούσεις τους με τη Ρηγίλλης. Σε αυτή την ομάδα ανήκουν και βουλευτές όπως οι Γιαννόπουλος και Μαρκογιαννάκης, που δεν έχουν να χάσουν και πολλά εάν βρεθούν απέναντι στον Σαμαρά. Όπως επίσης δεν πρέπει να θεωρούνται δεδομένοι και αρκετοί νέοι βουλευτές.
Στην πραγματικότητα, πάντως, σε ό,τι αφορά τα δύο μεγάλα κόμματα, το μόνο σίγουρο και σταθερό στήριγμα της κυβέρνησης και της ηγεσίας της Ν.Δ. είναι ο άξονας των κομματικών οργανώσεων. Από εκεί και πέρα, βουλευτές, συνδικαλιστές και στελέχη της Αυτοδιοίκησης είναι μια «κινουμένη άμμος» στο εσωτερικό τους.
Είναι όμως προφανές ότι το πρόβλημα με τους επίδοξους «αντάρτες» δεν αντιμετωπίζεται με διαρροές περί «αποδοκιμασίας» και την αποπομπή όσων συγκροτήσουν ψηφοδέλτια που δεν εγκρίνει η Ρηγίλλης. Και αυτό διότι, πρώτον, οι «απείθαρχοι» είναι ήδη πολλοί και, δεύτερον, το πρόβλημα είναι κατ’ εξοχήν πολιτικό και θα λυθεί στην κάλπη. Τα «πειθαρχικά» μέτρα δεν θα έχουν καμία αξία εκεί όπου οι «αντάρτες» θα καταφέρουν να εκλεγούν.
Βοηθούνται πάντως στη Ρηγίλλης και από την «έξυπνη» τακτική του ΠΑΣΟΚ, που φαίνεται να μην κατεβάζει υποψηφίους σε ορισμένες περιοχές, όπως π.χ. στην Πελοπόννησο, όπου ο γαλάζιος αντάρτης Τατούλης μπορεί να υπερισχύσει του επίσημου υποψηφίου του ΠΑΣΟΚ.
Παρόμοια προβλήματα εμφανίζονται σε όλη την επικράτεια. Από τη Θεσσαλονίκη, όπου η υποψηφιότητα του Κ. Γκιουλέκα δείχνει να περιορίζει τις προοπτικές, έως την Πελοπόννησο, πατρίδα όλης της ηγετικής ομάδας (Σαμαρά, Δήμα και Αβραμόπουλου), όπου σφάζονται οι δεξιοί με την άστοχη επιλογή του Δράκου.
Το κλίμα που διαμορφώνεται εσχάτως στο εσωτερικό της Ν.Δ. παραπέμπει – σύμφωνα με στελέχη της – σε εξελίξεις που πρέπει να αναμένονται μεταξύ της επομένης των δημοτικών εκλογών και του προϋπολογισμού. Θα είναι η πρώτη πολιτική μάχη του Σαμαρά. Αν χάσει θα γίνει μπάχαλο επικοινωνιακά και πολιτικά, αλλά να αμφισβητηθεί είναι απίθανο. Απλώς θα αργήσει να ανακάμψει. Θα υπάρξουν εντάσεις και θα καταλογιστούν ευθύνες στην ηγεσία για τις επιλογές της. Και, δεύτερον, αν ο ίδιος ο Σαμαράς δεν συγκεντρώσει μεγαλύτερη δημοτικότητα, θα αρχίσει η γκρίνια και η μη αποδοχή από ορισμένους βουλευτές.
Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Σαμαράς ενδέχεται να διαπραγματευθεί εκ νέου με τους καραμανλικούς την αναδιανομή της εξουσίας και να δώσει ρόλο σε περισσότερα στελέχη που ήταν με την Ντόρα. Σίγουρα είναι μια λεπτή διαδικασία και ένα δύσκολο παιχνίδι εξουσίας για τον ίδιο. Μένει να δούμε τι θα γίνει τις επόμενες εβδομάδες. Τουλάχιστον, για την ώρα, ας ξεκουραστούν στις παραλίες, πριν επιστρέψουν στο... μαγγανοπήγαδο. ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ