Με τους πολίτες για άλλη πολιτική

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ  ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, ΦΩΤΗ ΚΟΥΒΕΛΗ, ΣΤΟ  ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

 

Η χώρα μας βρίσκεται στη  δίνη της πολύπλευρης κρίσης. Η  χώρα  αντιμετωπίζει έκρηξη  ύφεσης, ανεργίας, πληθωρισμού, συρρίκνωσης και τεχνολογικής οπισθοδρόμησης  της παραγωγικής βάσης. Έχει εμπλακεί,  με ευθύνη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, σε ένα φαύλο κύκλο αλληλοδιαδόχων μέτρων,  χωρίς να διαφαίνεται  δρόμος εξόδου από την κρίση και προ πάντων με μια κοινωνία όρθια. Η πολιτική που εφαρμόζεται  δεν είναι μονόδρομος. Η χώρα περνάει  δύσκολες   στιγμές. Έχει όμως ανάγκη από την αισιοδοξία ότι μπορεί να υπάρξει διαφορετική πολιτική για τη διέξοδο από την κρίση.

        Η προσαρμογή που επιχειρείται  να επιβληθεί  το 2011με τον Προϋπολογισμό,  συνεπάγεται παρατεταμένη και βαθύτερη ύφεση, επιφέροντας μεγαλύτερη συμπίεση εισοδημάτων και ανεβάζοντας την ανεργία στο 15%. Τα βάρη  θα κληθούν και πάλι να τα υποστούν τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Η χώρα μπορεί να μη χρεοκοπήσει, πλην όμως θα έχουν χρεοκοπήσει οι πολίτες της. Τα μέτρα του Μνημονίου και του προϋπολογισμού, οδηγούν  σε απελπισία και αποδιοργάνωση τη μεγάλη πλειοψηφία των μισθωτών και συνταξιούχων και στη συρρίκνωση της μεσαίας τάξης.

      Ο Προϋπολογισμός του 2011  δεν θα τηρηθεί, ούτε για δύο μήνες!  Ο αντιλαϊκός του χαρακτήρας είναι προφανής. Οι προβλέψεις  εσόδων ή μειώσεων δαπανών  δεν στηρίζονται πουθενά και είναι  βέβαιον ότι δεν θα επιτευχθούν. Κι’ αν όλα τα κυβερνητικά  μέτρα θεωρηθεί ότι μπορούν να μειώσουν το δημοσιονομικό έλλειμμα και στην προοπτική του 2015 να αρχίσουν να μειώνουν το δημόσιο χρέος, σε  τίποτα  δεν ωφελούν την αντιμετώπιση του ελλείμματος- ρεκόρ στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, που  οφείλεται στην κατάρρευση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας και στην παντελή έλλειψη ανταγωνιστικής παραγωγικής βάσης της χώρας μας.
 

           Η απεμπλοκή της Ελλάδας από  το μηχανισμό της τριμερούς  χρηματοδότησης, αποτελεί δίκαιο  αίτημα της κοινωνίας. Προϋποθέτει  όμως εναλλακτική πρόταση διεξόδου  από την κρίση, με  την ύπαρξη συσχετισμών και ευρωπαϊκού χαρακτήρα που  πρέπει να διαμορφωθούν.  Η διέξοδος της χώρας από την κρίση αποτελεί σημαντική ευρωπαϊκή υπόθεση.

Είναι αναγκαία η σύμπηξη ενός πολιτικού  και κοινωνικού ευρωπαϊκού μετώπου  και η διασφάλιση ευρύτερων συμμαχιών  για τη στήριξη του Μόνιμου Μηχανισμού αντιμετώπισης κρίσεων που θα διαδεχτεί το 2013 το υφιστάμενο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας.  

              Η  ελληνική κοινωνία καταλαβαίνει  ότι πρέπει να βρεθεί δίκαιος  τρόπος μείωσης των ελλειμμάτων του κράτους και της εξάρτησης από την υπερχρέωση και επομένως να ανατραπεί η πελατειακή διαχείριση των προνομίων και της φοροδιαφυγής. 

      Οι  πολίτες διεκδικούν την αναδιανομή και την κοινωνική δικαιοσύνη. Η αλληλεγγύη και ο επανακαθορισμός  του προτύπου ανάπτυξης ανοίγει σήμερα το έδαφος για μια ουσιαστική παρέμβαση στο κράτος, στην Αυτοδιοίκηση με αποκέντρωση και στους θεσμούς, αλλά και στην οικονομία, με στόχο την προώθηση δομικών μεταρρυθμίσεων. Η ελληνική κοινωνία δεν συσπειρώνεται ούτε στη δικαίωση της κυβερνητικής πολιτικής και των απαιτήσεων των δανειστών της χώρας, ούτε στη δικαίωση των ενόχων της δημοσιονομικής κατάρρευσης. Η κρίση δεν είναι μόνον δημοσιονομική και οικονομική. Εκδηλώνεται και ως κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών προς τα πολιτικά κόμματα, απλώνεται ως κρίση αξιών σε όλη την κοινωνία.   

   Αντιπαλεύουμε τα αίτια της κρίσης. Το πελατειακό κράτος πρέπει να ανατραπεί. Η εναλλακτική λύση δεν είναι μόνον άλλα μέτρα οικονομικής πολιτικής, αλλά διαφάνεια, καταπολέμηση της σπατάλης και της διαφθοράς,  της γραφειοκρατίας, της διαπλοκής,  της φοροδιαφυγής, της κάθε μορφής ιδιοποίησης του δημοσίου πλούτου. 

      Τα  σημερινά οικονομικά προβλήματα της  Ελλάδας είναι το αποτέλεσμα του  συστήματος διαπλοκής και διαφθοράς που λυμαίνεται τον τόπο τα τελευταία τριάντα χρόνια, με ευθύνη του πελατειακού κράτους του δικομματισμού. 

      Διεκδικούμε:

• επαναπροσανατολισμό του συστήματος κοινωνικής προστασίας για την ανακούφιση όσων πλήττονται από την κρίση.
  

•  βαθιά  τομή στο χώρο του δημόσιου τομέα, με δημόσια διοίκηση που θα μετατραπεί από τροχοπέδη κάθε παραγωγικής προσπάθειας σε αποφασιστικό αρωγό της και με νέο ρόλο των απαραίτητων δημόσιων επιχειρήσεων.
• νέο πρότυπο ανάπτυξης, με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφορία για την παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας μας, με διεύρυνση της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής.
• αναδιαρθρώσεις, νέα επιχειρησιακά σχέδια, των μεγάλων Δημοσίων επιχειρήσεων. Αυτές δεν είναι δυνατόν να εξαντλούνται μόνο και,  μάλιστα εκ των προτέρων, σε μειώσεις μισθών και προσωπικού.
• δημοκρατική φορολογική μεταρρύθμιση, που συνίσταται στην αναλογική και προοδευτική συμβολή όλων των πολιτών, με συνυπολογισμό και του αρνητικού φόρου  για νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος.

        Αναγκαία είναι η αναπροσαρμογή του ΕΣΠΑ καθώς και η  αναπτυξιακή και  κοινωνική αποτελεσματικότητα των δαπανών. Πρέπει να καταβληθεί εργώδης προσπάθεια για αύξηση της απορροφητικότητάς του.

.   Πρέπει να υπάρξει στήριξη της επιχειρηματικότητας, στο πεδίο της ανταγωνιστικότητας και της καινοτομίας.  Είναι αναγκαία η ουσιαστική στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, με ενίσχυση για απρόσκοπτη ροή της χρηματοδότησής τους, με νομοθετική κατάργηση των καταχρηστικών πρακτικών και χρεώσεων των τραπεζών. 

      Επιβάλλεται  να υπάρξει πλήρης και αξιοπρεπής απασχόληση, στον αντίποδα της κυβερνητικής πολιτικής που αποσαρθρώνει τα εργασιακά δικαιώματα και εγγύηση   της κοινωνικής ασφάλειας  μέσα από ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα χρηματοδοτείται  σταθερά και με ενιαίους όρους  από τους εργαζόμενους, το κράτος και τους εργοδότες, θα διασφαλίζει τα αποθεματικά των ταμείων, θα  αντιμετωπίζει την εισφοροδιαφυγή και εισφοροαπαλλαγή και την ανασφάλιστη εργασία.
 

      Ας  διεκδικήσουμε την πολιτική που  αντιμετωπίζει την κρίση με σταθερή  και αταλάντευτη αναφορά την κοινωνία, με τη μέγιστη συσπείρωση των πολιτών.